Jak z nim rozmawiać?

[exspirans]

Spotykam się z chłopakiem od kilku miesięcy, to osoba z trudnym charakterem, że aż nie umiem tego ubrac w słowa. Ogólnie - rzadko, praktycznie w ogóle się przede mną nie otwiera, wiem, że ma on jakiś problem ze sobą, raz mi o tym wspomniał w rozmowie, ale tylko wspomniał, powiedział, że nie ma na tyle odwagi żeby teraz o tym rozmawiać, że to jakaś grubsza sprawa. Oczywiście nie naciskałam, rozumiem go.

Rozumiem też to że nie ma ochoty spowiadać mi się ze wszystkiego, relacjonować swoje samopoczucie każdego dnia, bo ja tez po prostu tego nie robię, też czasem ciezko mi jest z siebie wyrzucić to co czasem tak bardzo chcę powiedzieć.

I tak właściwie to pisząc to w tym momencie, doszłam do wniosku że i ja i on mamy cieżke, zamknięte charaktery. U mnie jest to spowodowane tym, że nie lubię nikogo mieszać/obarczać swoimi problemami, a on chyba boi się, że mni to nie interesuje, że może wcale mnie to nie obchodzić - co jest absolutną bzdurą i w pewnym sensie czuje się urażona tym, że tak uważa, bo dobrze wie, że jestem osobą skorą do pomocy.
Ale on po prostu nie daje sobie pomóc, kiedy pytam go czy coś się stało poważnego, co się dzieje, to zarzuca mi że piszę tak " bo tak wypada, a nie bo naprawdę chce wiedziec"

Tutaj zwracam się z prośbą do was, poradźcie mi jak mam z nim rozmawiać, jak udowodnić mu, że mnie naprawdę martwi to, że ma jakiś problem?

[chwast]

Napisane przez exspirans

Spotykam się z chłopakiem od kilku miesięcy, to osoba z trudnym charakterem, że aż nie umiem tego ubrac w słowa. Ogólnie - rzadko, praktycznie w ogóle się przede mną nie otwiera, wiem, że ma on jakiś problem ze sobą, raz mi o tym wspomniał w rozmowie, ale tylko wspomniał, powiedział, że nie ma na tyle odwagi żeby teraz o tym rozmawiać, że to jakaś grubsza sprawa. Oczywiście nie naciskałam, rozumiem go.

Rozumiem też to że nie ma ochoty spowiadać mi się ze wszystkiego, relacjonować swoje samopoczucie każdego dnia, bo ja tez po prostu tego nie robię, też czasem ciezko mi jest z siebie wyrzucić to co czasem tak bardzo chcę powiedzieć.

I tak właściwie to pisząc to w tym momencie, doszłam do wniosku że i ja i on mamy cieżke, zamknięte charaktery. U mnie jest to spowodowane tym, że nie lubię nikogo mieszać/obarczać swoimi problemami, a on chyba boi się, że mni to nie interesuje, że może wcale mnie to nie obchodzić - co jest absolutną bzdurą i w pewnym sensie czuje się urażona tym, że tak uważa, bo dobrze wie, że jestem osobą skorą do pomocy.
Ale on po prostu nie daje sobie pomóc, kiedy pytam go czy coś się stało poważnego, co się dzieje, to zarzuca mi że piszę tak " bo tak wypada, a nie bo naprawdę chce wiedziec"

Tutaj zwracam się z prośbą do was, poradźcie mi jak mam z nim rozmawiać, jak udowodnić mu, że mnie naprawdę martwi to, że ma jakiś problem?

Jak stwierdzi, że chce powiedzieć to powie, o co ci chodzi? Może jest taką osobą, która lubi kisić w sobie i tyle. Jak masz z tym problem to powiedz mu słuchaj mam z tym problem, chciałabym to i to i tyle.

[raita]

To działa w dwie strony. Jak widzę, że jakaś osoba się przede mną nie otwiera, to czemu ja mam jej opowiadać o swoich problemach?
Może jak dla niego za krótko się znacie i tyle. Nie naciskaj, bo to go tylko bardziej wycofa.

[exspirans]

Napisane przez chwast

Jak stwierdzi, że chce powiedzieć to powie, o co ci chodzi? Może jest taką osobą, która lubi kisić w sobie i tyle. Jak masz z tym problem to powiedz mu słuchaj mam z tym problem, chciałabym to i to i tyle.

Ja mu nie mam za złe, że nie mówi mi tego tu i teraz. Chodzi o to, że kiedy on już porusza dany temat i ja oferuję swoje wsparcie to on automatycznie się wycofuje, nie przyjmuje mojej pomocy.

[chwast]

Napisane przez exspirans

Ja mu nie mam za złe, że nie mówi mi tego tu i teraz. Chodzi o to, że kiedy on już porusza dany temat i ja oferuję swoje wsparcie to on automatycznie się wycofuje, nie przyjmuje mojej pomocy.

no dobrze, ale co z tego? może nie chce na tym etapie twojej pomocy słuchaj no nie uszczęśliwiaj nikogo na siłę

[exspirans]

Napisane przez chwast

no dobrze, ale co z tego? może nie chce na tym etapie twojej pomocy słuchaj no nie uszczęśliwiaj nikogo na siłę

Absolutnie nie mam zamiaru działać na siłę, wiem, że to mogłoby tylko go całkiem zniechęcić, napisałam przecież że nie naciskam.
Nie potrafię tylko zrozumieć tego co przedstawia się takim schematem:
1. on pisze ze ma problem
2. ja pytam sie jak mu pomoc
3. on twierdzi ze jakby wiedzial jak mam mu pomoc to nie żaliłby mi się
Takie to kłopotliwe, on oczekuje ode mnie wsparcia jednocześnie go nie chcąc, nie przyjmując

[chwast]

Napisane przez exspirans

Absolutnie nie mam zamiaru działać na siłę, wiem, że to mogłoby tylko go całkiem zniechęcić, napisałam przecież że nie naciskam.
Nie potrafię tylko zrozumieć tego co przedstawia się takim schematem:
1. on pisze ze ma problem
2. ja pytam sie jak mu pomoc
3. on twierdzi ze jakby wiedzial jak mam mu pomoc to nie żaliłby mi się
Takie to kłopotliwe, on oczekuje ode mnie wsparcia jednocześnie go nie chcąc, nie przyjmując

może chce się tylko pożalić? może lubi sobie pomarudzić, ale stać w miejscu? może chce żebyś wiedziała, że taki jest skomplikowany? może nie ma komu tego powiedzieć a potrzebuje? może samo to mu nieco pomaga?

[exspirans]

Napisane przez chwast

może chce się tylko pożalić? może lubi sobie pomarudzić, ale stać w miejscu? może chce żebyś wiedziała, że taki jest skomplikowany? może nie ma komu tego powiedzieć a potrzebuje? może samo to mu nieco pomaga?

O tak, to jest najbardziej prawdopodobne, myślałam nad tym i to wydaję się być najsensowniejsze. Jeżeli rzeczywiście tak jest, to rozumiem to, każdy inaczej sobie radzi z problemami, no cóż, muszę czekać na rozwój wydarzeń.

[raita]

A teraz mi wpadło do głowy, że element nie jest do końca zdecydowany na znajomość z Tobą to robi sobie alternatywę, że jak coś to od początku mówił, że ma problemy, teraz one narosły, czmych i go nie ma.

[chwast]

Napisane przez raita

A teraz mi wpadło do głowy, że element nie jest do końca zdecydowany na znajomość z Tobą to robi sobie alternatywę, że jak coś to od początku mówił, że ma problemy, teraz one narosły, czmych i go nie ma.

jakaś tam możliwość jest, ale nie sądzę. Faceci z reguły czegoś takiego nie knują tylko po prostu ucinają kontakt - jeśli już mowa o takich osobnikach

[exspirans]

Napisane przez raita

A teraz mi wpadło do głowy, że element nie jest do końca zdecydowany na znajomość z Tobą to robi sobie alternatywę, że jak coś to od początku mówił, że ma problemy, teraz one narosły, czmych i go nie ma.

Ojoj to dość ponura wizja

[raita]

Tak tylko snuje domysły Tak czy siak z czasem się dowiesz co i jak, a do tej pory na niego nie naciskał. Zbudujcie pierwsze zaufanie .

[HellNo Kitty]

Napisane przez exspirans

Absolutnie nie mam zamiaru działać na siłę, wiem, że to mogłoby tylko go całkiem zniechęcić, napisałam przecież że nie naciskam.
Nie potrafię tylko zrozumieć tego co przedstawia się takim schematem:
1. on pisze ze ma problem
2. ja pytam sie jak mu pomoc
3. on twierdzi ze jakby wiedzial jak mam mu pomoc to nie żaliłby mi się
Takie to kłopotliwe, on oczekuje ode mnie wsparcia jednocześnie go nie chcąc, nie przyjmując

Dla mnie to symptomatyczne. Tak zachowują się osoby, które mają niskie poczucie własnej wartości, zerową samoocenę i/lub były zranione w przeszłości.
Schemat jest taki, że sygnalizują swoje problemy, żeby zwrócić na siebie uwagę, zobaczyć czy zareagujesz jakby Ci zależało. Nie chodzi o realne rozwiązanie danego problemu, podanie mu recepty na kłopoty, tylko o wysłuchanie, okazanie empatii, wyrozumiałości, zrozumienia. Nieraz nawet zwykłe bycie obok, bez rozmowy.

Jak ja bym się zachowała na Twoim miejscu?
Powiedziałabym mu (lub napisała) mniej więcej coś takiego: Słuchaj, nie chcę na Ciebie naciskać ani wypytywać, kiedy będziesz gotowy aby porozmawiać, to wiesz, że na mnie możesz liczyć - ja zawsze Ciebie wysłucham, wesprę. Nie będę Cię oceniać ani krytykować, cokolwiek mi powiesz. Dla mnie jesteś ważny. Twoje uczucia są ważne. Kiedy widzę, że jesteś nieszczęśliwy, czymś przybity, to robi mi się smutno. Możemy po prostu posiedzieć i razem pomilczeć, jeśli Ci to choć trochę poprawi humor.

[exspirans]

Napisane przez HellNo Kitty

Dla mnie to symptomatyczne. Tak zachowują się osoby, które mają niskie poczucie własnej wartości, zerową samoocenę i/lub były zranione w przeszłości.
Schemat jest taki, że sygnalizują swoje problemy, żeby zwrócić na siebie uwagę, zobaczyć czy zareagujesz jakby Ci zależało. Nie chodzi o realne rozwiązanie danego problemu, podanie mu recepty na kłopoty, tylko o wysłuchanie, okazanie empatii, wyrozumiałości, zrozumienia. Nieraz nawet zwykłe bycie obok, bez rozmowy.

Jak ja bym się zachowała na Twoim miejscu?
Powiedziałabym mu (lub napisała) mniej więcej coś takiego: Słuchaj, nie chcę na Ciebie naciskać ani wypytywać, kiedy będziesz gotowy aby porozmawiać, to wiesz, że na mnie możesz liczyć - ja zawsze Ciebie wysłucham, wesprę. Nie będę Cię oceniać ani krytykować, cokolwiek mi powiesz. Dla mnie jesteś ważny. Twoje uczucia są ważne. Kiedy widzę, że jesteś nieszczęśliwy, czymś przybity, to robi mi się smutno. Możemy po prostu posiedzieć i razem pomilczeć, jeśli Ci to choć trochę poprawi humor.

Kurcze, to jest tak rozsądna i przemyślana odpowiedź, że jestem w szoku jak dzięki niej przejrzałam na oczy i mój mózg zaczął racjonalnie pracować!

[maszToCoChcesz]

Myślę, że to z czasem wszystko wyjdzie, stopniowo się otworzy, sam wie, kiedy musi Ci coś powiedzieć, więc absolutnie nie naciskaj, bo pogorszysz tylko sytuację