Ciężki charakter?

[CheriCheriLady2]

Witam.Chciałabym podzielić się z Wami problemem,który jest dla mnie dużym utrudnieniem w życiu.Mianowicie chodzi o mój charakter,podejście i zachowanie wobec innych jak i wobec samej siebie.Dla przykładu:pół roku temu jakimś cudem skończyłam z toksycznym związkiem(zapewne niektóre dziewczyny kojarzą mnie z wątku porozstaniowego).W międzyczasie spotykałam się z kilkoma facetami,dokładniej trzema,oczywiście to nie były częste spotkania,ale pisaliśmy bez zobowiązań.Normalni znajomi.Wszyscy łudzili się,że coś może między nami będzie,ale dawałam jasno do zrozumienia i mówiłam,że nie będzie.Po prostu nie jestem jeszcze na cokolwiek gotowa.A mój problem tkwi w tym,że po rozstaniu zaczęłam szczegółowo oceniać facetów,mieć pretensje o coś,co mi nie pasuje.Dwoje z nich miało mnie już dość,czemu się nie dziwie.Dodam,że przed toksycznym facetem byłam "normalna",nie patrzyłam jakoś bardzo na wygląd i wady ,ważne było,żeby facet był szczery wobec mnie i mnie kochał.A teraz?Wyliczam każdą wadę,mam pretensje.Aktualny facet na froncie jest ułożony,sympatyczny,pracu je,uczy się,ma ogromny szacunek do kobiet.Ale i tak coś znajdę,co mi nie podpasuje.Słyszałam kilkakrotnie,że żaden facet ze mną nie wytrzyma,bo taki mam charakter.Boje się tego,że tak będzie.Oczywiście jest gro osób, z którymi dogaduje się bardzo dobrze,bez względu na płeć.Naprawdę chciałabym zmienić stosunek do facetów,do samej siebie..Czy to może mieć coś wspólnego z moim ex i to jak mnie nastawił do ludzi?Lub przez wieczną krytykę ze strony mamy?Jestem również DDA,może ta informacja też ma z tym jakiś związek.

[raita]

Może za szybko chcesz budować kolejną relację, a tak naprawdę nadal jesteś pod wpływem tego toksycznego związku? Nawet jeśli nie fizycznie, to w psychice.
Ja bym jeszcze odczekała i myślę, że jak się znajdzie ten odpowiedni to przymkniesz oko na wady

[CheriCheriLady2]

Napisane przez raita

Może za szybko chcesz budować kolejną relację, a tak naprawdę nadal jesteś pod wpływem tego toksycznego związku? Nawet jeśli nie fizycznie, to w psychice.
Ja bym jeszcze odczekała i myślę, że jak się znajdzie ten odpowiedni to przymkniesz oko na wady

Uwolniona w 100% nie czuję się ani trochę,za kilka dni dopiero nasze drogi rozejdą się mam nadzieję na zawsze...Tak myślisz?Czyli po prostu przesadzam?Jakoś zostało mi porównywanie innych facetów do byłego,a to niczego dobrego za sobą nie niesie :/

[mpt]

Pół roku po toksycznym związku już marudzisz, że nie potrafisz być z kimś innym? Zwolnij. Poza tym najwyraźniej Twoja technika bezkrytycznego wybierania facetów zawiodła, skoro poprzedni był toksyczny. Daj sobie na luz, naucz się żyć sama.

[raita]

Napisane przez CheriCheriLady2

Uwolniona w 100% nie czuję się ani trochę,za kilka dni dopiero nasze drogi rozejdą się mam nadzieję na zawsze...Tak myślisz?Czyli po prostu przesadzam?Jakoś zostało mi porównywanie innych facetów do byłego,a to niczego dobrego za sobą nie niesie :/

NIGDY nie zaczniesz nowego rozdziału, jeśli nadal będziesz rozpamiętywać stary. To nie jest Twoja wina, że tak jest, bo każdy ma prawo po rozstaniu mieć obiekcje co do nowych zwiazków.
Ja kiedy eks TŻ ze mną zerwał to prawie przez rok na nikogo innego patrzeć nie mogłam i niby spoko byli, ale tak szukałam, aż znalazłam coś, żeby się przyczepić Wymyślałam setki wymówek i też się martwiłam, że jak tak będę porównywać to nigdy nic nie wyjdzie. Potem dałam na luz, zdecydowałam się skupić na sobie i budowaniu od nowa swojego charakteru. Dopiero wtedy uświadomiłam sobie, że tego potrzebowałam po tamtym rozstaniu. Potem pach, los zesłał mi aktualnego TŻ i nie miałam żadnych obiekcji, a jego wady, no cóż, zaakceptowałam w pełni.

[CheriCheriLady2]

Napisane przez mpt

Pół roku po toksycznym związku już marudzisz, że nie potrafisz być z kimś innym? Zwolnij. Poza tym najwyraźniej Twoja technika bezkrytycznego wybierania facetów zawiodła, skoro poprzedni był toksyczny. Daj sobie na luz, naucz się żyć sama.

Ja nie chce z nikim być,raz na jakiś czas spotkać się z kolegą mogę,tak po prostu,tylko chodzi mi właśnie o moje podejście.Obawiam się,że jeśli w dalszym ciągu będę tak nastawiona do facetów,to nie znajdę takiego,co mi podpasuje.A może te moje chęci spotykania się z facetami wynikają też z tego,że ex już parę miesięcy jest z kimś i mnie też nachodzą czasami myśli,że może faktycznie warto poznać kogoś lepiej.

---------- Dopisano o 18:43 ---------- Poprzedni post napisano o 18:38 ----------

Napisane przez raita

NIGDY nie zaczniesz nowego rozdziału, jeśli nadal będziesz rozpamiętywać stary. To nie jest Twoja wina, że tak jest, bo każdy ma prawo po rozstaniu mieć obiekcje co do nowych zwiazków.
Ja kiedy eks TŻ ze mną zerwał to prawie przez rok na nikogo innego patrzeć nie mogłam i niby spoko byli, ale tak szukałam, aż znalazłam coś, żeby się przyczepić Wymyślałam setki wymówek i też się martwiłam, że jak tak będę porównywać to nigdy nic nie wyjdzie. Potem dałam na luz, zdecydowałam się skupić na sobie i budowaniu od nowa swojego charakteru. Dopiero wtedy uświadomiłam sobie, że tego potrzebowałam po tamtym rozstaniu. Potem pach, los zesłał mi aktualnego TŻ i nie miałam żadnych obiekcji, a jego wady, no cóż, zaakceptowałam w pełni.

Zdaję sobie z tego sprawę.Jednak nie przychodzi mi tak łatwo zamknięcie starego rozdziału.Właśnie mam tak,wymyślam co się da.Oczywiście z grubą przesadą...
W takim razie chyba rzeczywiście muszę wyluzować ,zająć się sobą,a potem myśleć o potencjalnym związku.Po prostu irytuje mnie,gdy nie mam z kim wyjść,pogadać,szczególnie w weekendy.Przyjaciółka ma bardzo mało czasu,ze względu na faceta i studia.
Pytanie brzmi,jak zmienić swój charakter i podejście,chciałabym być taka jak sprzed "toksyka"...

[bernikula]

Napisane przez CheriCheriLady2

Witam.Chciałabym podzielić się z Wami problemem,który jest dla mnie dużym utrudnieniem w życiu.Mianowicie chodzi o mój charakter,podejście i zachowanie wobec innych jak i wobec samej siebie.Dla przykładu:pół roku temu jakimś cudem skończyłam z toksycznym związkiem(zapewne niektóre dziewczyny kojarzą mnie z wątku porozstaniowego).W międzyczasie spotykałam się z kilkoma facetami,dokładniej trzema,oczywiście to nie były częste spotkania,ale pisaliśmy bez zobowiązań.Normalni znajomi.Wszyscy łudzili się,że coś może między nami będzie,ale dawałam jasno do zrozumienia i mówiłam,że nie będzie.Po prostu nie jestem jeszcze na cokolwiek gotowa.A mój problem tkwi w tym,że po rozstaniu zaczęłam szczegółowo oceniać facetów,mieć pretensje o coś,co mi nie pasuje.Dwoje z nich miało mnie już dość,czemu się nie dziwie.Dodam,że przed toksycznym facetem byłam "normalna",nie patrzyłam jakoś bardzo na wygląd i wady ,ważne było,żeby facet był szczery wobec mnie i mnie kochał.A teraz?Wyliczam każdą wadę,mam pretensje.Aktualny facet na froncie jest ułożony,sympatyczny,pracu je,uczy się,ma ogromny szacunek do kobiet.Ale i tak coś znajdę,co mi nie podpasuje.Słyszałam kilkakrotnie,że żaden facet ze mną nie wytrzyma,bo taki mam charakter.Boje się tego,że tak będzie.Oczywiście jest gro osób, z którymi dogaduje się bardzo dobrze,bez względu na płeć.Naprawdę chciałabym zmienić stosunek do facetów,do samej siebie..Czy to może mieć coś wspólnego z moim ex i to jak mnie nastawił do ludzi?Lub przez wieczną krytykę ze strony mamy?Jestem również DDA,może ta informacja też ma z tym jakiś związek.

Tak, to ma niestety wpływ na postrzeganie innych ludzi, ponieważ DDA mają czasami spaczony obraz rzeczywistości poprzez niejednokrotnie piekło, jakie stworzyli im rodzice/rodzic. Znam kilka DDA i zachowują się w podobny sposób jak opisujesz- czepiają się, są rozdrażnieni, mają wieczne pretensje i są niezadowoleni. Myślę, że niezłym pomysłem byłoby zapisanie się do grupy wsparcia DDA- zorientuj się, czy są w Twojej miejscowości. Powodzenia.

[CheriCheriLady2]

Napisane przez bernikula

Tak, to ma niestety wpływ na postrzeganie innych ludzi, ponieważ DDA mają czasami spaczony obraz rzeczywistości poprzez niejednokrotnie piekło, jakie stworzyli im rodzice/rodzic. Znam kilka DDA i zachowują się w podobny sposób jak opisujesz- czepiają się, są rozdrażnieni, mają wieczne pretensje i są niezadowoleni. Myślę, że niezłym pomysłem byłoby zapisanie się do grupy wsparcia DDA- zorientuj się, czy są w Twojej miejscowości. Powodzenia.

Myślałam nad takimi zajęciami,ale jakoś za każdym razem gdy matka przestaje pić,jest stabilnie,więc ten pomysł mi przechodził...Sporo czytałam o DDA i wiem też,że zbudowanie szczęśliwego związku jest w moim przypadku jak najbardziej możliwe.Ja staram się być jak najczęściej zadowolona,ale nie zawsze mi to wychodzi.Często narzekam bez powodu.Przykre jest to,że nie ma osoby,która mnie potrafi zrozumieć w 100%.U psychologa byłam raz i więcej nie pójdę...Dziękuje

[raita]

Bo tu nie chodzi o udawanie, że jest okej, że sie nie myśli. Z doświadczenia wiem, że im mniej próbuję się walczyć z przeszłością i zmuszać siebie do zapominania, tym powolniej cały proces idzie. Pogódź się z przeszłością, zaakceptuj to jak było. Powiedz sobie, że MASZ prawo mieć okres "żałoby" itd. W międzyczasie sprobuj sobie zorganizować jakoś czas i pamiętaj, nic na siłę.

[CheriCheriLady2]

Napisane przez raita

Bo tu nie chodzi o udawanie, że jest okej, że sie nie myśli. Z doświadczenia wiem, że im mniej próbuję się walczyć z przeszłością i zmuszać siebie do zapominania, tym powolniej cały proces idzie. Pogódź się z przeszłością, zaakceptuj to jak było. Powiedz sobie, że MASZ prawo mieć okres "żałoby" itd. W międzyczasie sprobuj sobie zorganizować jakoś czas i pamiętaj, nic na siłę.

Właśnie też to zauważyłam po sobie,że jak myślę sobie np:zapomnę niedługo na 100% to jest jeszcze gorzej.A jak nie myślę o nim wcale to tak jakoś jest obojętnie,mam go gdzieś.Jeszcze się nie pogodziłam,ale to wszystko nadejdzie w swoim czasie.Grunt to pozytywne myślenie...Najgorzej jest,jak się wspomina,albo jak mi się przyśni.To wtedy tak jakby cały proces zapominania cofa się.

[raita]

Napisane przez CheriCheriLady2

Właśnie też to zauważyłam po sobie,że jak myślę sobie np:zapomnę niedługo na 100% to jest jeszcze gorzej.A jak nie myślę o nim wcale to tak jakoś jest obojętnie,mam go gdzieś.Jeszcze się nie pogodziłam,ale to wszystko nadejdzie w swoim czasie.Grunt to pozytywne myślenie...Najgorzej jest,jak się wspomina,albo jak mi się przyśni.To wtedy tak jakby cały proces zapominania cofa się.

Oczywiście, że wtedy jest bardzo ciężko, to normalne, ale tak jak mówię, nie walcz z tym. Masz prawo wspominać, tęsknić itd. Jaki by nie był ten związek, był dla Ciebie ważny. Chodzi o to, żeby zaakceptować swoje błędy z przeszłości, nie obwiniać za nic i dać sobie czas bez poczucia, że coś się zawaliło.
Ja po ostatnim zerwaniu czułam presję otoczenia. Na początku oczywiście wszyscy mi współczuli, ale już po dwóch miesiącach słyszałam, ze może bym się z kimś umówiła, że to dziwne, że tyle zapominam, że jak mogę go nadal wspominać. Był okres, kiedy się czułam jak dziwak, bo zaczęłam wierzyć, że może serio coś ze mną nie tak, bo tak rozpamiętuję i rozpamiętuję. W końcu przestalam słuchać innych i zaczęłam słuchać siebie. Każdy ejst inny, każdy potrzebuję mniej lub więcej czasu, bo to Ty, a nie oni muszą sobie z tym poradzić.
Odpuść próby zapominania, podrywania, "bo wtedy to znaczy, że poszłaś na przód". Pójdziesz jak będziesz gotowa

[CheriCheriLady2]

Napisane przez raita

Oczywiście, że wtedy jest bardzo ciężko, to normalne, ale tak jak mówię, nie walcz z tym. Masz prawo wspominać, tęsknić itd. Jaki by nie był ten związek, był dla Ciebie ważny. Chodzi o to, żeby zaakceptować swoje błędy z przeszłości, nie obwiniać za nic i dać sobie czas bez poczucia, że coś się zawaliło.
Ja po ostatnim zerwaniu czułam presję otoczenia. Na początku oczywiście wszyscy mi współczuli, ale już po dwóch miesiącach słyszałam, ze może bym się z kimś umówiła, że to dziwne, że tyle zapominam, że jak mogę go nadal wspominać. Był okres, kiedy się czułam jak dziwak, bo zaczęłam wierzyć, że może serio coś ze mną nie tak, bo tak rozpamiętuję i rozpamiętuję. W końcu przestalam słuchać innych i zaczęłam słuchać siebie. Każdy ejst inny, każdy potrzebuję mniej lub więcej czasu, bo to Ty, a nie oni muszą sobie z tym poradzić.
Odpuść próby zapominania, podrywania, "bo wtedy to znaczy, że poszłaś na przód". Pójdziesz jak będziesz gotowa

To prawda,to moja pierwsza miłość i nic już tego nie zmieni.U mnie w sumie jest na odwrót,każdy mi radzi nie umawiać się z nikim i dać czas dla samej siebie.W takim razie mam nadzieję,że zapomnę w 100% i nie będę wzorowała się na innych ,typu: o jej minęło szybko,to mi pewnie też szybko minie.Bez sensu.Jutro idę poskładać CV,jak będę miała pracę,to wtedy nie będę miała czasu na rozpamiętywanie Dziękuje za odpowiedzi Mogę być spokojna,jestem normalna

[raita]

Jasne, że jesteś normalna. Czas, czas i czas. Trzymam za Ciebie kciuki

[CheriCheriLady2]

Napisane przez raita

Jasne, że jesteś normalna. Czas, czas i czas. Trzymam za Ciebie kciuki

Dziękuje pięknie