Chłopak ze mną zerwał po 3 latach -czyja to wina

[Qrola]

D

[summer_sadness]

Napisane przez Qrola

Witam
Chciałabym was się spytać o poradę -kogoś kto oceni sytuacje trzeźwo.
Wczoraj zerwał ze mną chłopak.
Zaczęło się od tego ,ze chciał iśc z kumplami na piwo i na koncert ale miała iśc nasza taka koleżanka z nimi, ja się zgodziłam ,ale pod warunkiem ,że ona nie będzie szła.
Gdy się dowiedziałam,ze ona będzie dałam mu warunek, że przyjade do niego ale zostajemy w domu. Głupia jadąc do niego wystroiłam sie w szpilki.
Po wypiciu kilku łyków alkoholu zgodziłam się iśc z nimi na ten gupi koncert mimo ,ze nie słucham takiej muzyki, ale niestety daleko nie zaszłam w tych butach bo były nowe i nie rozchodzone.
Jak wróciłam z chłopakiem do domu pokłóciliśmy się (ostatnio cały czas to robimy), nie dałam rady wytrzymać i uderzyłam go w policzek.
Wtedy on wybuchnął wrzeszcząc, że go ograniczam i ze mną zerwał płacząc i zaczął mnie przepraszać za to ,ze to zrobił.
Przyznam ,że to mnie zszokowało, nigdy tego nie zrobił jak już to w kłótni ja to nie umyślnie robiłam.
Nie wiem jak sobie z tym poradzić, z czasem zaczynam myśleć, że może to ja jestem jakaś nienormalna i chorobliwie zazdrosna, ale mi chodziło tylko o ta laskę bo jej nie ufam.
Myślicie, że jest jakaś szansa na jego powrót?, jak się zachować, żeby go odzyskać?

Po pierwsze, jak można czegokolwiek zabraniać swojemu chłopakowi? Jesteś jego mamą?
Po drugie, zabroniłaś mu pójścia, bo nie ufasz tej koleżance. A ja sądzę, że nie ufasz swojemu chłopakowi.
Faktu spoliczkowania nie będę komentować, bo to jest żałosne. Myślę, że jesteś osobą bardzo zazdrosną i dominującą w związku. Pewnie chłopak ma już tego dość i dlatego zerwał. W ogóle, co to za idiotyczny pomysł z dawaniem jakichś warunków Czy ta dziewczyna jest dla Ciebie zagrożeniem, że posuwasz się do takich działań, gdy jest szansa, iż ona będzie w pobliżu Twojego chłopaka?

Ile macie lat?

[Floydka]

Oczywiście, że jesteś przewrażliwiona. Przykro mi to przyznać, ale najwidoczniej powodem rozstania jest Twoja... podejrzliwość i kontrolowanie go. Przecież nigdzie nie jest powiedziane, że od razu Twój własny chłopak zdradziłby Cię na koncercie pośród tłumu ludzi z jakąś koleżanką. Jak kocha i jest mu dobrze z Tobą to nie myśli o zdradzie, a kobieta w każdej innej widzi potencjalną rywalkę, nawet jeżeli ta nikomu nie zagraża

[kisielova]

o co się pokłóciliście? o co kłócicie się ciągle? dlaczego zabraniałaś wyjśc chłopakowi na koncert, jeśli pójdzie z nim i jego kumplami jakaś dziewczyna? no i dlaczego bijesz swojego faceta? to nie świadczy o Tobie dobrze.

[Qrola]

Chodziło mi o to ,że przez cięzki okres w życiu licencjat, egzaminy itp chciałam ,żeby przynajmniej mięsiąc poświecił mi ,a nie latał tak z kumplami na piwo. Wcześniej mu tak nie zabraniałam.
Nie jest dla mnie ta dziewczyna żadnym zagrożeniem, nawet nie wiem czego tak się zachowałam, teraz tego strasznie żałuje, ale nie wiem jak to naprawić :/

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Uderzyłaś go. Nie w ramach samoobrony, tylko jako agresor. Nie myśl o wracaniu do niego, bo dobrze zrobił, tylko o porządnej pracy nad sobą.
Nie bardzo rozumiem, w jaki sposób miałby się pozbyć koleżanki, tym bardziej, że była tam w grupie. Zabronić jej wyjścia ze znajomymi? Chora zazdrość, no chyba że faktycznie miałaś do niej solidne podstawy, co wciąż niestety Cię nie usprawiedliwia.

[201609102148]

Eee... Tu nie chodzi o to, że nie ufasz tej lasce. Ja też nie ufam wszystkim naokoło.
Tu chodzi o to, że nie ufasz swojemu chłopakowi. A co to za związek bez zaufania?

Miał rację, że zerwał, ograniczałaś go, zachowywałaś się jak rozkapryszona księżniczka i uderzyłaś (!). Jeśli ma choć trochę oleju w głowie- nie masz szans, żeby go odzyskać.

[kisielova]

Napisane przez Qrola

Chodziło mi o to ,że przez cięzki okres w życiu licencjat, egzaminy itp chciałam ,żeby przynajmniej mięsiąc poświecił mi ,a nie latał tak z kumplami na piwo. Wcześniej mu tak nie zabraniałam.
Nie jest dla mnie ta dziewczyna żadnym zagrożeniem, nawet nie wiem czego tak się zachowałam, teraz tego strasznie żałuje, ale nie wiem jak to naprawić :/

chciałaś, żeby przez miesiąc spotykał się tylko z Tobą? Licencjat i egzaminy to taki czas, kiedy powinnaś poświęcić na naukę moim zdaniem, ale co ja tam wiem. Nie wiem, co by przeszkadzało, gdybyś Ty się uczyła a on był gdzieś z kumplami. No ale... bluszczem trochę chyba jesteś.
ograniczałaś chłopaka, nie ufasz mu (to jedyny powód Twojego "nie pojdziesz, jak ona pójdzie" skoro nie czujesz się zagrożona), a teraz jeszcze go uderzyłaś. Nie dziwię mu się, że Cię zostawił.

[Qrola]

W sumie on też bywał zazdrosny, kazał mi zerwać z kolegą znajomość, mimo ,że nic nas nie łączyło , a gdy kiedyś wychodziłam z koleżankami do klubu chodził najeżony i się do mnie nie odzywał.
Żeby naprawić stosunki między nami ograniczyłam stosunki ze swoimi znajomymi do tego stopnia, że zaczęłam wychodzić tylko z nim i jego kumplami.
Teraz tego żałuje.

[kisielova]

I o tym wszystkim piszesz dopiero teraz, kiedy wizażanki stwierdziły, że chłopak dobrze zrobił.
Bardzo... schematycznie postępujesz.

[Minna]

Przecież nie ukrywał, że owa koleżanka tam będzie, niczego nie kombinował, więc skąd ten brak zaufania??

[ajah]

Zachowałaś się paskudnie.
Tez bym z tobą nie wytrzymała.

[Qrola]

Kisielova
Może i dobrze zrobił, tyko po co były jego teksty, że robi to dla mojego dobra bo mnie kocha itp. Przez to cały czas mam nadzieje.
Jestem nawet zdolna pracować nad sobą ale nie wiem nawet od czego zacząć przeproszenia go, czy dać mu lepiej spokój i jak będzie chciał to się odezwie.

[kisielova]

Dać mu spokój, zmienić się (ale tak realnie, a to trwa!) a potem może próbować kombinowac nad związkiem jakimkolwiek.

[summer_sadness]

Napisane przez Qrola

W sumie on też bywał zazdrosny, kazał mi zerwać z kolegą znajomość, mimo ,że nic nas nie łączyło , a gdy kiedyś wychodziłam z koleżankami do klubu chodził najeżony i się do mnie nie odzywał.
Żeby naprawić stosunki między nami ograniczyłam stosunki ze swoimi znajomymi do tego stopnia, że zaczęłam wychodzić tylko z nim i jego kumplami.
Teraz tego żałuje.

Szkoda, że dopiero teraz o tym piszesz. Być może owe problemy miały podłoże gdzieś indziej.
Czytajac to wszystko, można wywnioskować, że raczej nie dorośliście do poważnego związku. Ty go bijesz, stawiasz warunki, on zabrania Ci wychodzić ze znajomymi.

[Qrola]

Może nie dorośliśmy jestem jego pierwszą poważna dziewczyna, ja już byłam w kilku związkach. Może też za mało się wyszalał w życiu.
Zastanawiam się tylko czy to możliwe, że po czasie będzie chciał ze mną chociaż porozmawiać i jak mu dam spokój to zateskni i będzie chciał wrócić czy raczej dojdzie to wniosku, że te trzy lata ze mną to pomyłka.

[tiniaczek]

Napisane przez Qrola

Może nie dorośliśmy jestem jego pierwszą poważna dziewczyna, ja już byłam w kilku związkach. Może też za mało się wyszalał w życiu.
Zastanawiam się tylko czy to możliwe, że po czasie będzie chciał ze mną chociaż porozmawiać i jak mu dam spokój to zateskni i będzie chciał wrócić czy raczej dojdzie to wniosku, że te trzy lata ze mną to pomyłka.

Ja bym od Ciebie uciekla, na pewno bym nie dala szansy osobie, ktora mnie uderzyla. Sa granice, ktorych przekraczac NIE WOLNO.

[201605300922]

Jakby mi facet dał za przeproszeniem po pysku, w dodatku nie mając racji, to też bym z nim zerwała, nawet po trzech latach. Masz co chciałaś.

NIE MA różnicy między uderzeniem przez kobietę albo przez mężczyznę, w obu przypadkach oznacza to po prostu brak szacunku i niezrównoważenie emocjonalne. Wmawia nam się, że jak kobita da z liścia, to dziad pewnie zasłużył, ale jak facet uderzy, to damski bokser, to chyba jedyny przypadek, gdy kobietom w opinii ogółu wolno więcej. Ale tak nie jest.

[201803290936]

Podsumowując:
1. Strzelanie fochem bez powodu.
2. Brak zaufania do faceta.
3. Zmienianie facetowi planów, "bo tak mi się podoba" (buty to była niezła wymówka, trzeba było myśleć wcześniej).
4. AGRESJA.

Mam nadzieję, że chłopak pójdzie po rozum do głowy i trwale z Tobą zerwie, bez oglądania się za siebie. Może sprawi to, że przemyślisz sobie pewne sprawy i zrozumiesz co zrobiłaś i jaka jesteś. Na razie refleksji w Tobie jest niewiele.

[nadijka]

Podejrzewam, że teraz zacznie się wybielanie, że w sumie to on już od dawna był be i sobie zasłużył na to, co zrobiłaś.
Jeśli mój facet by mi robił takie fochy, decydował, czy Bogu ducha winny kolega ma iść z nami na koncert, marudził i kazał mi wracać z powodu byle pierdoły (znajomi musieli mieć niezłe miny...), a w końcu uderzył mnie, byłoby to nasze ostatnie spotkanie, choćbym nie wiem jak tęskniła. Nie radzisz sobie z własnymi emocjami, jesteś agresywna, zaborcza i jeszcze próbujesz to usprawiedliwiać - ok, masz licencjat i co z tego? to normalny etap na studiach, w DOROSŁYM życiu, a nie jakaś choroba, w której chłopak musi Cię trzymać za rękę non-stop.

[kennedy]

zepsulas mu wieczor.

zamiast isc z nim i bawic sie, ty zalozylas niewygodne buty ( na koncert>?) , strilas fochy, i walnelas w twarz.

naprawde dalabym ci autorko z 16 lat...

[ciekawskanadia]

Zrezygnowałaś z przyjaciół dla chłopaka? W normalnym związku nie trzeba rezygnować z niczego. A takie fochy, nie odzywanie się jak gdzieś wychodziłaś to istna dziecinada. Chyba, że macie po 16 lat, to rozumiem.

[201607040940]

Napisane przez Qrola

Może nie dorośliśmy jestem jego pierwszą poważna dziewczyna, ja już byłam w kilku związkach. Może też za mało się wyszalał w życiu.
Zastanawiam się tylko czy to możliwe, że po czasie będzie chciał ze mną chociaż porozmawiać i jak mu dam spokój to zateskni i będzie chciał wrócić czy raczej dojdzie to wniosku, że te trzy lata ze mną to pomyłka.

On ogranicza Twoje kontakty ze znajomymi. Zgadzasz się na to (dla mnie kosmos). Ty nie pozwalasz żeby koleżanka z nimi szła na koncert (jak chcesz to osiągnąć - nie wiem? Jaką masz nad nią władzę?), bijesz swojego chłopaka ..... Normalnie brazylijska telenowela.
Dobrze że się rozstaliście bo strasznie jesteście toksyczni.

[Margola1910]

Co zrobić? Ogarnąć się. Ok, rozumiem zazdrość ale gdzie twoje zaufanie do TŻ? Moim zdaniem oboje nie dorośliście do bycia w związku. Nawzajem siebie ograniczać - no nie jest to zbyt ciekawa opcja. Jestem osobą z natury dosyć zazdrosną ale staram się z tym walczyć. Nie wyobrażam sobie czegokolwiek zabraniać swojemu TŻowi. A wiesz czemu? Bo kocham go, ufam mu i chce żeby był ze mną szczęśliwy. Nie wolno ograniczać swojego świata tylko do ukochanego. Pierwszy twój błąd był taki że pozwoliłaś aby TŻ odciął Ciebie od znajomych. Kolejne to Twoja chorobliwa zazdrość, agresja i zbyt impulsywne działanie. Powinnaś popracować nad poczuciem własnej wartości, proponuje też znaleźć jakąś pasje, zainteresowanie. Takie zajęcia z np. sztuk walki potrafią nieźle poprawić samoocene i zadbać o sylwetke. Z chłopakiem się definitywnie rozstań bo widać, że nic z tego nie będzie. Zamknij ten rozdział.

[szczesliwa_mamusia]

Każde z Was ma trochę racji, nie nam to oceniać. Postąpił tak, jak postąpił - miał do tego prawo. Ty wysuń wnioski z całej tej sytuacji.

[mary_poppins]

Bez względu na to o co poszło, jak wyglądał cały Wasz związek i kto miał rację, przegięłaś pałę bardzo konkretnie - uderzyłaś go. Po czymś takim w żadnej sytuacji nie warto postępować inaczej niż odchodząc. Nie tylko facet bijący kobietę to zero.

[Deborah100]

Napisane przez Qrola

W sumie on też bywał zazdrosny, kazał mi zerwać z kolegą znajomość, mimo ,że nic nas nie łączyło , a gdy kiedyś wychodziłam z koleżankami do klubu chodził najeżony i się do mnie nie odzywał.
Żeby naprawić stosunki między nami ograniczyłam stosunki ze swoimi znajomymi do tego stopnia, że zaczęłam wychodzić tylko z nim i jego kumplami.
Teraz tego żałuje.

Po co ograniczałaś? I co z tego teraz masz? Zero swoich znajomych.

Dlaczego go uderzyłaś? Nie dziwię się, że odszedł. Gdybyś była w odwrotnej sytuacji to zostałabyś?
Widać, że oboje sobie nie ufacie - Ty jesteś zazdrosna o jakieś koleżanki, on o kolegę. Dajcie sobie spokój.

[Pigeons]

Napisane przez Qrola

Witam
Chciałabym was się spytać o poradę -kogoś kto oceni sytuacje trzeźwo.
Wczoraj zerwał ze mną chłopak.
Zaczęło się od tego ,ze chciał iśc z kumplami na piwo i na koncert ale miała iśc nasza taka koleżanka z nimi, ja się zgodziłam ,ale pod warunkiem ,że ona nie będzie szła.
Gdy się dowiedziałam,ze ona będzie dałam mu warunek, że przyjade do niego ale zostajemy w domu. Głupia jadąc do niego wystroiłam sie w szpilki.
Po wypiciu kilku łyków alkoholu zgodziłam się iśc z nimi na ten gupi koncert mimo ,ze nie słucham takiej muzyki, ale niestety daleko nie zaszłam w tych butach bo były nowe i nie rozchodzone.
Jak wróciłam z chłopakiem do domu pokłóciliśmy się (ostatnio cały czas to robimy), nie dałam rady wytrzymać i uderzyłam go w policzek.
Wtedy on wybuchnął wrzeszcząc, że go ograniczam i ze mną zerwał płacząc i zaczął mnie przepraszać za to ,ze to zrobił.
Przyznam ,że to mnie zszokowało, nigdy tego nie zrobił jak już to w kłótni ja to nie umyślnie robiłam.
Nie wiem jak sobie z tym poradzić, z czasem zaczynam myśleć, że może to ja jestem jakaś nienormalna i chorobliwie zazdrosna, ale mi chodziło tylko o ta laskę bo jej nie ufam.
Myślicie, że jest jakaś szansa na jego powrót?, jak się zachować, żeby go odzyskać?

W tym momencie przestaję czytać.
Moja odpowiedź na tytuł wątku: ...i dobrze zrobił.

[limonka1983]

Ale kosmos... Rozumiem, że masz teraz ciężki czas (sama piszę pracę magisterską i czeka mnie ostatnia sesja, więc stresów mi nie brakuje i też mam odpały), ale bez przesady... Po co komuś niestabilna emocjonalnie i agresywna partnerka?

[Deborah100]

Ja tylko nie rozumiem jednego....jakby była odwrotna sytuacja: Tż mnie uderzył - zostaw drania, zgłoś na policję itd...A gdy to kobieta uderzyła faceta to już nie ma takiej nagonki.
Brak szacunku w związku to koniec takiej relacji. A ona nie szanowała swojego faceta, bo odważyła się podnieść na niego łapska.