Rozstanie z facetem XXXI

[BlackAngel998]

Witam. Mam nadzieję że mi pomożecie. Nie mam nawet się komu wygadać... 4 lata temu rozwiodlam się . Mam 5 letnie dziecko. 2,5 roku temu poznałam nowego partnera mieszkamy razem traktuje moje dziecko jak własne. Od roku coś się miedzy nami psuje. On nie okazuje mi miłości nie przytula nie całuje muszę się o ta czułość upominać. Zapatrzony jest tylko w swoje auto kupuje co chwile jakieś nowe gadżety a nie interesuje go to czy potrzeba coś do domu. Najbardziej zabolało mnie to zr kiedy tydzień temu bylam u ginekologa i dowiedziałam się ze mam dużego miesniaka i być moze zostanie usunięta macica i powiedziałam mu o tym to zamiast mnie pocieszyć dodać jakiej otuchy to powiedział ze najlepiej jak by mi usunęli i był by spokuj. Zabolało mnie to strasznie. Jesteśmy para a czuje się samotna. Kocham go i to bardzo ale nie czuje się szczęśliwa. Pomóżcie mi co mam zrobić ? Przepraszam ze trochę długo.

[confused women]

Napisane przez BlackAngel998

Witam. Mam nadzieję że mi pomożecie. Nie mam nawet się komu wygadać... 4 lata temu rozwiodlam się . Mam 5 letnie dziecko. 2,5 roku temu poznałam nowego partnera mieszkamy razem traktuje moje dziecko jak własne. Od roku coś się miedzy nami psuje. On nie okazuje mi miłości nie przytula nie całuje muszę się o ta czułość upominać. Zapatrzony jest tylko w swoje auto kupuje co chwile jakieś nowe gadżety a nie interesuje go to czy potrzeba coś do domu. Najbardziej zabolało mnie to zr kiedy tydzień temu bylam u ginekologa i dowiedziałam się ze mam dużego miesniaka i być moze zostanie usunięta macica i powiedziałam mu o tym to zamiast mnie pocieszyć dodać jakiej otuchy to powiedział ze najlepiej jak by mi usunęli i był by spokuj. Zabolało mnie to strasznie. Jesteśmy para a czuje się samotna. Kocham go i to bardzo ale nie czuje się szczęśliwa. Pomóżcie mi co mam zrobić ? Przepraszam ze trochę długo.

Opisujesz tu nam beznadziejnego faceta, który ma w dupie uczucia swojej kobiety. Dla mnie to niepojęte, że w sytuacji, gdy być może czeka Cię operacja on wykazuje się się totalnym olewactwem. Ja bym nie wytrzymała w takiej relacji, czy Ty choć w najmniejszym stopniu jesteś z nim szczęśliwa? Bo w mojej głowie po przeczytaniu Twojego posta powstał obraz totalnego buraka...

[BlackAngel998]

Ostatnio to praktycznie nie jestem szczęśliwa. Raz na jakieś czas okaże trochę miłości ale to jest chwila i moze zdarza się raz na tydzień. Na początku byłam szczeslwia i czułam się bezpiecznie ale wszystko się zmienilo

[confused women]

Napisane przez BlackAngel998

Ostatnio to praktycznie nie jestem szczęśliwa. Raz na jakieś czas okaże trochę miłości ale to jest chwila i moze zdarza się raz na tydzień. Na początku byłam szczeslwia i czułam się bezpiecznie ale wszystko się zmienilo

Rozmawiałaś z nim? Jeśli on nie widzi problemu w swoim zachowaniu i nie chce nic zmienić to nie ma sensu się męczyć według mnie i rozstanie jest jedynym sensownym rozwiązaniem.

[natalcia250]

tęsknię, strasznie chce mi się do niego napisać ale wiem, że jak napiszę, to będę żałować i czuć się dużo gorzej niż teraz. co za życie :/

[818b6f2de5dfa79adb4775de183f054ac63b96e9_6594a3faefca2]

Napisane przez natalcia250

tęsknię, strasznie chce mi się do niego napisać ale wiem, że jak napiszę, to będę żałować i czuć się dużo gorzej niż teraz. co za życie :/

nie pisz wiem że jest ciężko, ale nic to nie da, ja sobie obiecałam i słowa dotrzymuję, przez te 8 miesięcy nie napisałam pierwsza, nie odezwałam się, więc da się, uparta jestem więc potrafię, gorzej że ciągle o nim myślę, nie było dnia bym o nim nie myślała, zwyczajnie tęsknię...

nie pisz, zajmij się czymś, jeśli chcesz to odezwij się na priv, ale nie pisz do niego bo to nic nie da.

[kawa_o]

Napisal do mnie kolega eksa na badoo,ze mnie nie kojarzy...no moze nie,bo widzial mnie ze 2 razy, to nawet lepiej,ja nie bede sie przyznawac skad go znam,zrobie sobie z niego jaja

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[natalcia250]

[1=818b6f2de5dfa79adb4775d e183f054ac63b96e9_6594a3f aefca2;46439407]nie pisz wiem że jest ciężko, ale nic to nie da, ja sobie obiecałam i słowa dotrzymuję, przez te 8 miesięcy nie napisałam pierwsza, nie odezwałam się, więc da się, uparta jestem więc potrafię, gorzej że ciągle o nim myślę, nie było dnia bym o nim nie myślała, zwyczajnie tęsknię...

nie pisz, zajmij się czymś, jeśli chcesz to odezwij się na priv, ale nie pisz do niego bo to nic nie da.[/QUOTE]
od czasu naszego rozstania w 99 % przypadkow to ja pisałam pierwsza, byłam strasznie natrętna wiem, że to było żałosne i więcej tak nie zrobię, ale strasznie ciężko mam zajęcie, gram w Wiedźmina (), maluję obraz dla koleżanki, czytam, ale i tak codziennie myślę, cały dzień mam go w głowie.

[Malla]

Napisane przez Onnaa88

Dzisiaj do nowej pracy tak bardzo sie boje,ze od kilku dni nie jem nawet

I jak?

Napisane przez Figlak

Niedawno nie umiałam przeżyć dnia aby o nim nie myśleć, każdego wieczoru wspominałam wspólne chwile, w nocy mi się śnił. Pewnego dnia postanowiłam, że zabraniam sobie o nim myśleć, przypominać go sobie. Zablokowałam na fb, usunęłam zdjęcia na telefonie. Dzisiaj nie myślę juz o nim wcale, a każdą myśl która by mi przyszła do głowy, wspomnienie zaraz odsuwam. W końcu zrozumiałam, ze nie tylko ja byłam winna rozpadowi związku, przestałam go idealizować, ja go miałam prawie za boga. Odsunęłam od siebie poczucie winy i czuję się wreszcie wolna.

Buźka się cieszy, gdy widzę takie posty

[majajaj]

Napisane przez confused women

Kurcze, myślałam, że do tego jakiś bardziej elegancki żakiecik, beżowe szpile i będzie ok... To już nie wiem

podoba mi się, ale też uważam, że jeśli masz być świadkową, to mogłabyś bardziej zaszaleć lubię proste sukienki, ale to raczej na mniej ważne okazje, niż ślub brata

---------- Dopisano o 21:46 ---------- Poprzedni post napisano o 21:43 ----------

Napisane przez natalcia250

od czasu naszego rozstania w 99 % przypadkow to ja pisałam pierwsza, byłam strasznie natrętna wiem, że to było żałosne i więcej tak nie zrobię, ale strasznie ciężko mam zajęcie, gram w Wiedźmina (), maluję obraz dla koleżanki, czytam, ale i tak codziennie myślę, cały dzień mam go w głowie.

trzymaj się, dasz radę skoro to Ty ciągle pisałaś, to nie ma sensu się kompromitować, jak Cię tak korci to usuń w końcu jego nr z telefonu albo z fb ze znajomych

[chronopolis]

Napisane przez Floydka

Nie. Mężczyzna, a chłopiec to różnica. Przynajmniej w moim odczuciu, bo słysząc "chłopiec" myślę o gimnazjaliście uganiającym się za swoimi pierwszymi w życiu "laskami". A mężczyzna nie oznacza starego faceta, a takiego, który nie tyle wiekiem przewyższa gimnazjalistę, co ma coś w głowie, jakieś doświadczenie i inne myślenie

No właśnie, to zawsze trzeba dodać +20 lat umysłowości

---------- Dopisano o 23:11 ---------- Poprzedni post napisano o 23:10 ----------

Napisane przez natalcia250

tęsknię, strasznie chce mi się do niego napisać ale wiem, że jak napiszę, to będę żałować i czuć się dużo gorzej niż teraz. co za życie :/

NIE PISZ
Bądź dzielna.
Ja też mam chwile słabości i potem ich żałuję.

pisz tutaj, idz na spacer, cwicz, sluchaj muzyki, a najlepiej sobie przypomnij wszelkie najgorsze chwile z nim...

[ThinkOrange]

Napisane przez natalcia250

od czasu naszego rozstania w 99 % przypadkow to ja pisałam pierwsza, byłam strasznie natrętna wiem, że to było żałosne i więcej tak nie zrobię, ale strasznie ciężko mam zajęcie, gram w Wiedźmina (), maluję obraz dla koleżanki, czytam, ale i tak codziennie myślę, cały dzień mam go w głowie.

Ja też teraz więcej gram w gry
A wiedźmin sobie czeka w kolejce (tylko go zaczęłam, ale mam ogółem kilka gier rozpoczętych, nie wiem po co ); uznałam, że wiedźmin na razie poczeka, na rzecz gry, którą mam od exa - zdałoby się ją przejść i mu płytę oddać xd

[chronopolis]

Napisane przez ThinkOrange

Ja też teraz więcej gram w gry
A wiedźmin sobie czeka w kolejce (tylko go zaczęłam, ale mam ogółem kilka gier rozpoczętych, nie wiem po co ); uznałam, że wiedźmin na razie poczeka, na rzecz gry, którą mam od exa - zdałoby się ją przejść i mu płytę oddać xd

Ja też jakoś o graniu ciepło myslę Tylko, że ja to na play station

[Onnaa88]

Dziewczyny podpisałam umowę na chorobowym.Pracodawca nie chciał zgodzić się na to żeby dać umowę jak skończy mi się chorobowe czyli za 2 dni.Ciekawe co teraz? Bede musiala pracowac zeby zaplacic i zwrocic chorobowe
Do tego do konca tygodnia po 10 godzin
Kierownik rejonu mowil ze nawet po 300 h w miesiacu mozna robic a pozniej miesiac wolnego.Zero przerwy dzisiaj juz na sklepie bylam a czytalam tylko godzine jakis podrecznik.Jutro juz kasa tak mnie straszyli.Niby 3/4 etatu ale chyba jednak robi sie z tego pelen etat.Dwa tygodnie szkolenia niby a pozniej co?ehh to dopiero oboz,w mojej to chociaz mialam pol godziny przerwy,a tu na 10 h tylko 15 minut niby.Do tego ciagle nadgodziny,do konca tygodnia az 60 godzin przeciez porazka.Jedyny plus to to ze cieplo.

[pati949414]

Obudziłam się kilka minut po 8 i automatycznie w ryk. Nie miałam pojęcia, że zdrada przez osobę którą się kochało może tak boleć. W życiu prywatnym nie chcę mieć miejsca dla niego, tylko dlaczego tak uparcie siedzi jeszcze w myślach i w sercu???

Kiepski dzień mnie dzisiaj w pracy czeka, mam doła jak <cenzura>

[Onnaa88]

Dziewczyny orientujecie sie czy moge pracować az tyle godzin do końca tygodnia ?
Skoro mam 3 miesięczny okres rozliczeniowy to tak jak mówił kierownik to moge pracować po 300 godzin w miesiącu a pozniej siedziec kolejny miesiac a oni mi te godzinny oddadzą bo średnio 120 godzin w miesiącu musze miec?

[elvegirl]

Onnaa88, nie pytaj tu, tylko wśród osób, które siedzą w temacie, które tam pracują. Generalnie o tym, że u nich jest ciężki zasuw, to wiadomo od wielu lat.

[natalcia250]

dużo myślałam dzisiejszej nocy i najdziwniejsze jest to, że mimo całej tej otoczki tęsknoty, płaczu i tak dalej, nie mogę uczciwie powiedzieć, że go kocham. kiedy on był przy mnie na co dzień to nie odczuwałam jakiejś wielkiej miłości, to było coś normalnego że jest, że pociesza, wspiera i tak dalej. teraz, kiedy go nie ma, zaczynam go strasznie idealizować, choć wiem, że jakbyśmy się znowu zobaczyli to wcale nie byłoby aż takiego zachwytu. zdaje mi się, że ja nie tęsknie za nim jako osobą (chociaż w pewnym stopniu też), a za ogółem związku, za byciem z kimś, rozmowami, trzymaniem za rękę. wiem, że jakbym poznała teraz kogoś nowego kto zawróci mi w głowie to zapomniałabym o eksiu bardzo szybko, a że jestem teraz sama to jest jak jest.

eh, w moim mieście za tydzień będzie festiwal muzyki gitarowej, chciałabym pójść, ale nie mam z kim a samej jakoś tak głupio, nie?

[Onnaa88]

Napisane przez elvegirl

Onnaa88, nie pytaj tu, tylko wśród osób, które siedzą w temacie, które tam pracują. Generalnie o tym, że u nich jest ciężki zasuw, to wiadomo od wielu lat.

Ok

[818b6f2de5dfa79adb4775de183f054ac63b96e9_6594a3faefca2]

Napisane przez natalcia250

dużo myślałam dzisiejszej nocy i najdziwniejsze jest to, że mimo całej tej otoczki tęsknoty, płaczu i tak dalej, nie mogę uczciwie powiedzieć, że go kocham. kiedy on był przy mnie na co dzień to nie odczuwałam jakiejś wielkiej miłości, to było coś normalnego że jest, że pociesza, wspiera i tak dalej. teraz, kiedy go nie ma, zaczynam go strasznie idealizować, choć wiem, że jakbyśmy się znowu zobaczyli to wcale nie byłoby aż takiego zachwytu. zdaje mi się, że ja nie tęsknie za nim jako osobą (chociaż w pewnym stopniu też), a za ogółem związku, za byciem z kimś, rozmowami, trzymaniem za rękę. wiem, że jakbym poznała teraz kogoś nowego kto zawróci mi w głowie to zapomniałabym o eksiu bardzo szybko, a że jestem teraz sama to jest jak jest.

eh, w moim mieście za tydzień będzie festiwal muzyki gitarowej, chciałabym pójść, ale nie mam z kim a samej jakoś tak głupio, nie?

nie jest głupio, idź

ja też nie umiem powiedzieć czy go kocham, ale to raczej ze względu na mój charakter, nieumiejętnością nazwania uczuć, nigdy nie byłam wylewna, nie mówiłam często 'kocham Cię', ciężko mi pierwszy raz przeszło przez gardło, chociaż był dla mnie najważniejszy, a teraz? gdyby mnie potrzebował np. w razie choroby, śmierci kogoś bliskiego, wiem że bym mu pomogła, mimo tego co zrobił, chce jego dobra i byłoby mi strasznie ciężko widząc jak cierpi... mało płakałam, bardzo mało, ale to też kwestia charakteru, bo ja nie z tych płaczących, nawet na pogrzebach nie płacze (wiem że jestem dziwna) ogólnie się ogarnęłam już dawno, ale myślę o nim bardzo często każdego dnia, tęsknię za nim, nie za kimś w ogóle, związkiem, tylko za nim. i to jest problem.

u mnie znowu pada, chcę słoneczko

[Malla]

Onnaa88 - tyle było afer o wyzysk w tej sieci, że skoro jeszcze ktoś tam pracuje, to oznacza, że ludzie znaleźli jakieś sposoby. Dostosuj się do reszty.

[chronopolis]

Napisane przez pati949414

Obudziłam się kilka minut po 8 i automatycznie w ryk. Nie miałam pojęcia, że zdrada przez osobę którą się kochało może tak boleć. W życiu prywatnym nie chcę mieć miejsca dla niego, tylko dlaczego tak uparcie siedzi jeszcze w myślach i w sercu???

Kiepski dzień mnie dzisiaj w pracy czeka, mam doła jak <cenzura>

Wiem, jest ciężko.
Dlatego ja np. sobie wynajduję jak najwięcej zajęć.
Dziś pojechałam na uczelnię rowerem i wstalam specjalnie 40 min wcześniej. Przez co rano nie miałam dużo czasu żeby myślec. Mi to czasem pomaga. Oczywiscie w pewnym momencie przychodzi ten czas, w którym się dołuję, smucę i ryczę, ale nie non stop

Napisane przez natalcia250

dużo myślałam dzisiejszej nocy i najdziwniejsze jest to, że mimo całej tej otoczki tęsknoty, płaczu i tak dalej, nie mogę uczciwie powiedzieć, że go kocham. kiedy on był przy mnie na co dzień to nie odczuwałam jakiejś wielkiej miłości, to było coś normalnego że jest, że pociesza, wspiera i tak dalej. teraz, kiedy go nie ma, zaczynam go strasznie idealizować, choć wiem, że jakbyśmy się znowu zobaczyli to wcale nie byłoby aż takiego zachwytu. zdaje mi się, że ja nie tęsknie za nim jako osobą (chociaż w pewnym stopniu też), a za ogółem związku, za byciem z kimś, rozmowami, trzymaniem za rękę. wiem, że jakbym poznała teraz kogoś nowego kto zawróci mi w głowie to zapomniałabym o eksiu bardzo szybko, a że jestem teraz sama to jest jak jest.

eh, w moim mieście za tydzień będzie festiwal muzyki gitarowej, chciałabym pójść, ale nie mam z kim a samej jakoś tak głupio, nie?

Witam, czy my mamy ten sam mózg?
Mam DOKŁADNIE to samo. To jest aż niesamowite.
Jak byłam z eksem, to mnie irytował, męczył, przeszkadzał. Nie mówiłam mu za często, że go kocham, bo tak tego nie czułam.
Zerwałam, i co? Nagle eks stał się w mojej głowie superbohaterem, którego ja, okropna jędza skrzywdziłam
Oczywiście jak zaczynam racjonalnie myśleć, to sobie tłumaczę, że chyba mi odbiło i że go teraz idealizuję, a jak z nim byłam to już nie mogłam wytrzymać.

w chwilach smutku sobie myslę "NIE MOGE BEZ NIEGO ZYC" albo "BOZE JAK JA GO KOCHAM".
Ale potem się w miarę ogarniam, no bo ile można.
Na pewno go gdzies w sercu jeszcze kocham, ale staram się na tym nie skupiać. Mam pełno emocji w sobie, ale walczę...nie poddaję się...

[kawa_o]

ten przyjaciel eksa napisał mi,ze mam uroczą i piękną buzię, sikam ze śmiechu z niego normalnie

[natalcia250]

Napisane przez chronopolis

Witam, czy my mamy ten sam mózg?
Mam DOKŁADNIE to samo. To jest aż niesamowite.
Jak byłam z eksem, to mnie irytował, męczył, przeszkadzał. Nie mówiłam mu za często, że go kocham, bo tak tego nie czułam.
Zerwałam, i co? Nagle eks stał się w mojej głowie superbohaterem, którego ja, okropna jędza skrzywdziłam
Oczywiście jak zaczynam racjonalnie myśleć, to sobie tłumaczę, że chyba mi odbiło i że go teraz idealizuję, a jak z nim byłam to już nie mogłam wytrzymać.

w chwilach smutku sobie myslę "NIE MOGE BEZ NIEGO ZYC" albo "BOZE JAK JA GO KOCHAM".
Ale potem się w miarę ogarniam, no bo ile można.
Na pewno go gdzies w sercu jeszcze kocham, ale staram się na tym nie skupiać. Mam pełno emocji w sobie, ale walczę...nie poddaję się...

cieszę się, że ktoś czuje się w tym momencie tak jak ja
wiem, że jakbyśmy teraz do siebie wrócili to może na początku bym była zachwycona, ale potem wróciłaby szara rzeczywistość.
jestem pewna, że to nie jest ten jedyny, ale to i tak boli

co do tego koncertu to widziałam na fb, że przyjaciel eksa się wybiera, a skoro on tam będzie to eks pewnie też. wiem, że jakbym go zobaczyła to byłoby mi cholernie smutno i pewnie zaczęłabym płakać, z drugiej strony może poznałabym kogoś nowego na tym koncercie może powinnam poczekać, aż całkiem się wyleczę i dopiero wybierać się na takie rzeczy? sama nie wiem, jakbym go tam zobaczyła to i tak cały wieczór zmarnowany i znowu wróciłaby załamka. iść czy nie iść?

[chronopolis]

Napisane przez natalcia250

cieszę się, że ktoś czuje się w tym momencie tak jak ja
wiem, że jakbyśmy teraz do siebie wrócili to może na początku bym była zachwycona, ale potem wróciłaby szara rzeczywistość.
jestem pewna, że to nie jest ten jedyny, ale to i tak boli

co do tego koncertu to widziałam na fb, że przyjaciel eksa się wybiera, a skoro on tam będzie to eks pewnie też. wiem, że jakbym go zobaczyła to byłoby mi cholernie smutno i pewnie zaczęłabym płakać, z drugiej strony może poznałabym kogoś nowego na tym koncercie może powinnam poczekać, aż całkiem się wyleczę i dopiero wybierać się na takie rzeczy? sama nie wiem, jakbym go tam zobaczyła to i tak cały wieczór zmarnowany i znowu wróciłaby załamka. iść czy nie iść?

A ja nie wiem, czy bym była szczęśliwa jakbyśmy wrócili do siebie. Nawet chyba nie chce o tym myśleć. Na pewno bym była skonfudowana i po jakimś czasie totalnie już powykręcana. Nie chce o tym myśleć, bo wiem, ze nie wrócimy.

A Ty ze swoim ile byłaś i ile temu już zerwaliscie?

[majajaj]

Napisane przez natalcia250

cieszę się, że ktoś czuje się w tym momencie tak jak ja
wiem, że jakbyśmy teraz do siebie wrócili to może na początku bym była zachwycona, ale potem wróciłaby szara rzeczywistość.
jestem pewna, że to nie jest ten jedyny, ale to i tak boli

co do tego koncertu to widziałam na fb, że przyjaciel eksa się wybiera, a skoro on tam będzie to eks pewnie też. wiem, że jakbym go zobaczyła to byłoby mi cholernie smutno i pewnie zaczęłabym płakać, z drugiej strony może poznałabym kogoś nowego na tym koncercie może powinnam poczekać, aż całkiem się wyleczę i dopiero wybierać się na takie rzeczy? sama nie wiem, jakbym go tam zobaczyła to i tak cały wieczór zmarnowany i znowu wróciłaby załamka. iść czy nie iść?

z jednej strony bez sensu opuszczać takie wydarzenie tylko z jego względu, a z drugiej skoro się jeszcze z niego nie wyleczyłaś, to też bez sensu że tam pójdziesz i będziesz się ciągle za nim rozglądała.. chociaż osobiście myślę, że jak znajdziesz kogoś, kto by chciał z Tobą iść (koleżankę, siostrę, kogokolwiek), to idź i baw się dobrze

[chronopolis]

Napisane przez majajaj

z jednej strony bez sensu opuszczać takie wydarzenie tylko z jego względu, a z drugiej skoro się jeszcze z niego nie wyleczyłaś, to też bez sensu że tam pójdziesz i będziesz się ciągle za nim rozglądała.. chociaż osobiście myślę, że jak znajdziesz kogoś, kto by chciał z Tobą iść (koleżankę, siostrę, kogokolwiek), to idź i baw się dobrze

Ja jakbym miała gdzieś iść, gdzie on MOŻE być, to bym na 100% nie poszla. Ale ja to ja
Jestem strasznie płochliwa i i tak się non stop boję, że go spotkam...

[Figlak]

Napisane przez natalcia250

od czasu naszego rozstania w 99 % przypadkow to ja pisałam pierwsza, byłam strasznie natrętna wiem, że to było żałosne i więcej tak nie zrobię, ale strasznie ciężko mam zajęcie, gram w Wiedźmina (), maluję obraz dla koleżanki, czytam, ale i tak codziennie myślę, cały dzień mam go w głowie.

Nie pisz, staraj się przestać o nim myśleć.

Po sobie widzę, że to ile czasu zajmie nam dojscie do siebie po rozstaniu zalezy tylko od nas. Kluczowe jest to jakie mamy nastawienie i jak kierujemy swoimi myślami. Ja przez pierwsze 2 tygodnie żyłam nadzieją, ze odezwę się, on zrozumie, pożałuje, wróci. Potem nadzieja zniknęła ale nadal analizowałam związek, myślałam co zrobiłam złego itp. potem przyszedł etap, ze już nie myślałam tylko wspominałam. Od momentu gdy zabroniłam sobie jakkolwiek o nim myśleć jest o niebo lepiej. Po prostu musimy zmienić nastawienie. Przestać rozpaczać i myśleć, że nasz świat bez niego jest niczym, a zacząć skupiać się na sobie, swoim życiu, tym co możemy osiągnąć, czym możemy się zająć. Wyjść do ludzi, otworzyć się na nowe doświadczenia. Trzeba pogodzić się z rozstaniem i żyć dalej z myślą, ze nasze życie będzie teraz piękniejsze.
Wiem, ze to brzmi banalnie ale na prawdę pomaga.

Napisane przez Malla

I jak?

Buźka się cieszy, gdy widzę takie posty

Napisane przez chronopolis

Ja też jakoś o graniu ciepło myslę Tylko, że ja to na play station

zazdroszczę konsoli

Napisane przez kawa_o

ten przyjaciel eksa napisał mi,ze mam uroczą i piękną buzię, sikam ze śmiechu z niego normalnie

Po co bawisz się w takie głupie gierki?

[chronopolis]

Napisane przez Figlak

Po sobie widzę, że to ile czasu zajmie nam dojscie do siebie po rozstaniu zalezy tylko od nas. Kluczowe jest to jakie mamy nastawienie i jak kierujemy swoimi myślami. Ja przez pierwsze 2 tygodnie żyłam nadzieją, ze odezwę się, on zrozumie, pożałuje, wróci. Potem nadzieja zniknęła ale nadal analizowałam związek, myślałam co zrobiłam złego itp. potem przyszedł etap, ze już nie myślałam tylko wspominałam. Od momentu gdy zabroniłam sobie jakkolwiek o nim myśleć jest o niebo lepiej. Po prostu musimy zmienić nastawienie. Przestać rozpaczać i myśleć, że nasz świat bez niego jest niczym, a zacząć skupiać się na sobie, swoim życiu, tym co możemy osiągnąć, czym możemy się zająć. Wyjść do ludzi, otworzyć się na nowe doświadczenia. Trzeba pogodzić się z rozstaniem i żyć dalej z myślą, ze nasze życie będzie teraz piękniejsze.
Wiem, ze to brzmi banalnie ale na prawdę pomaga.
?

Dokładnie. Święte słowa. Zgadzam się z tym w 100%.
WALCZMY LASKI!


Figlak - grałaś kiedyś na play station?

[Figlak]

Napisane przez chronopolis

Figlak - grałaś kiedyś na play station?

Ostatni raz jako dziecko. Ale kocham wszelkie takie gry Teraz tylko na kompie, a i to bardzo rzadko bo nie mam na to czasu niestety.