Rodziny wielodzietne - co sądzicie? Czy chcecie taką mieć?

[ilonkaczapela]

Rzeczywiście singli w wieku ok 30 jest w Polsce wiecej niż kiedyś, ale u mnie to głownie dlatego, ze ponad połowa młodych ludzi wyjechało stad za praca, głownie do uk.
Sporo kolegów nie ma dziewczyn, wręcz większość, bo akurat w moim regionie wyjechały głownie właśnie one

[201611241302]

Ja tam nie znam żadnego singla z wyboru.
Wszyscy, których znam chcieliby wreszcie trafić na odpowiednią osobę.

[wika82]

Dla mnie optymalnym modelem jest 2+2.
Trochę mnie irytuje skupianie się tylko na rodzinach wielodzietnych, skoro polityka prorodzinna w ogóle leży i kwiczy i mieć nawet tą dwójkę dzieci jest nie lada wyzwaniem.
I absolutnie nie mam na myśli jakiegoś "dawania na dziecko", tylko rozwiązania systemowe: dostęp do żłobków, przedszkoli, wydłużenie urlopów ojcowskich, etc.
Nie przemawia do mnie pomysł fundowania pani siedzącej w domu z 5 dzieci emerytury, skoro inne rodziny nie zdecydują się na podobną ilość dzieci właśnie z obawy przed problemami finansowymi, brakiem emerytury, itp.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Ania_Frania1]

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[marsi11]

Ostatnio kiedy zorganizowalimy przyjęcie by oznajmić przyjaciołom,że spodziewamy się trzeciego dziecka, nastąpila długa krępująca cisza i tylko nieliczni powiedzieli gratuluję
następne pytanie jakie padło, to czy to była wpadka
na sam koniec wszyscy życzą mi córki bo nie daj boże trzeci syn

ech smutne
z obcych ludzi to mój szef powiedział,ze szanuje ludzi którzy decydują się mieć dużą rodzinę
acha i jeszcze ostatnio miałam spotkanie służbowe i mój kontrahent powiedział,że przywracam mu wiarę w ludzi, bo dziś coraz więcej singli i małzeństw które świadomie nie chcą mieć dzieci


ja mam dwójkę rodzeństwa, TZ też nasi rodzice tak samo i zawsze marzyliśmy o gromadce dzieciaczkow
przynajmniej jest szansa,że kiedyś będę babcią

[wika82]

Napisane przez marsi11

Ostatnio kiedy zorganizowalimy przyjęcie by oznajmić przyjaciołom,że spodziewamy się trzeciego dziecka, nastąpila długa krępująca cisza i tylko nieliczni powiedzieli gratuluję
następne pytanie jakie padło, to czy to była wpadka
na sam koniec wszyscy życzą mi córki bo nie daj boże trzeci syn

ech smutne
z obcych ludzi to mój szef powiedział,ze szanuje ludzi którzy decydują się mieć dużą rodzinę
acha i jeszcze ostatnio miałam spotkanie służbowe i mój kontrahent powiedział,że przywracam mu wiarę w ludzi, bo dziś coraz więcej singli i małzeństw które świadomie nie chcą mieć dzieci


ja mam dwójkę rodzeństwa, TZ też nasi rodzice tak samo i zawsze marzyliśmy o gromadce dzieciaczkow
przynajmniej jest szansa,że kiedyś będę babcią

Obrzydliwe.
Ostatnio na jednej z imprez w rodzinie szwagierki okazało się, że jej siostra spodziewa się trzeciego dziecka. Potem moi teściowie komentowali, że na pewno wpadka. Nie rozumiem takich ludzi. Akurat ci państwo mają duży dom, dobrze zarabiają i żłobek pod nosem.

[NibyNic]

Napisane przez marsi11

Ostatnio kiedy zorganizowalimy przyjęcie by oznajmić przyjaciołom,że spodziewamy się trzeciego dziecka, nastąpila długa krępująca cisza i tylko nieliczni powiedzieli gratuluję
następne pytanie jakie padło, to czy to była wpadka
na sam koniec wszyscy życzą mi córki bo nie daj boże trzeci syn

ech smutne
z obcych ludzi to mój szef powiedział,ze szanuje ludzi którzy decydują się mieć dużą rodzinę
acha i jeszcze ostatnio miałam spotkanie służbowe i mój kontrahent powiedział,że przywracam mu wiarę w ludzi, bo dziś coraz więcej singli i małzeństw które świadomie nie chcą mieć dzieci


ja mam dwójkę rodzeństwa, TZ też nasi rodzice tak samo i zawsze marzyliśmy o gromadce dzieciaczkow
przynajmniej jest szansa,że kiedyś będę babcią

faktycznie smutne
choć nie wiem czemu trzecie dziecko już jest tak postrzegane, przecież troje dzieci to w sumie najlepsze rozwiązanie

ja mam jedno dziecko i bardzo bym chciała mieć więcej ale kwestie finansowe mnie przed tym powstrzymują, boję się że gdy będę miała kolejne dziecko to nie będę w stanie im wszystkiego zapewnić
sama mam dwoje rodzeństwa, mój mąż ma pięcioro
ostatnio łapię się na tym, że zazdroszczę znajomym którzy decydują się na kolejne dzieci, ja się boją

[iizabelaa]

Ehh bo u nas to tak jest
jak nie miałam dzieci to wszysyc tylko kiedy dziecko, i że jedno to trzeba mieć
teraz jak mam to się okazuje że dziecko musi mieć rodzeństwo i pytania o drugie
a jak by czlowiek się zdecydował na trzecie to dziwnie patrzą

irytuje mnie to wychwalanie modelu 2+2

Co do rodzin wielodzietnych, to ja takiej nie będę mieć bo się do tego nie nadaję, ale
zawsze jak widzę mamę z kilkom córeczkami to się strasznie wzruszam, bo sama pochodzę z takiej rodziny

[boska latynoska]

Napisane przez iizabelaa

Ehh bo u nas to tak jest
jak nie miałam dzieci to wszysyc tylko kiedy dziecko, i że jedno to trzeba mieć
teraz jak mam to się okazuje że dziecko musi mieć rodzeństwo i pytania o drugie
a jak by czlowiek się zdecydował na trzecie to dziwnie patrzą

irytuje mnie to wychwalanie modelu 2+2

Hehe U mnie to samo. Jedno to za MAŁO..
Mnie irytuje wtrącanie się w tak intymne sprawy.

marsi strasznie przykre to co piszesz...

[żurawinka]

U mnie już w ogóle tragedia była bo ja jedynaczka i wszyscy im współczują bo jedno dziecko to takie samo kiedyś na świecie zostanie, a pewnie rozpieszczone było no i z miasta czyli wszystko co najgorsze
U nas było "kiedy ślub" , "kiedy dziecko" ( miałam kłopoty z zajściem w ciążę więc wszystkie niedelikatne pytania zaliczyłam) "to teraz trzeba braciszka dla siostrzyczki" W tej chwili płyną liczne gratulacje od sąsiadów że tak się udało, parka, idealnie , produkcja zakończona , tata może spać spokojnie i podobne teksty Aż się boję usłyszeć to "kiedy wnuki" i na koniec "co się tak pani ociąga z zejściem z tego świata,już najwyższa pora"

Idealny model to taki jaki nam odpowiada, jedno dziecko, dwoje, troje, więcej, a nawet w ogóle.
Znajoma para z czwórką dzieci też musiała się nasłuchać komentarzy, szczególnie ojciec dzieci, że same dziewczynki, tyle dzieci itd., o wpadkach też było

[wika82]

Mój tata powtarza, że chciał dwoje dzieci, bo w razie czego nigdy nie będziemy same, z małżonkiem zawsze się można rozwieść, a my zawsze będziemy miały siebie.
Biorąc pod uwagę naszą więź z siostrą to się sprawdza. Wspólne geny, wychowanie, to sprawia, że razem z mężem siostra zawsze będzie najbliższą mi osobą.
Ale nie wiem, czy sama dam radę mieć drugie dziecko.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[invisible_01]

Tak samo jak niesmaczne jest gadanie, że 3. dziecko to pewnie wpadka, tak samo wkurza mnie, kiedy ktoś mówi: "Nie wiem, czemu X mają tylko jedno dziecko, przecież ich stać, żeby mieć nawet i trójkę". Dziwi mnie przekonanie, że kwestia posiadania/nieposiadania określonej ilości dzieci zależy jedynie od kondycji finansowej i że jak ktoś ma pieniądze, to sobie i piątkę dzieci sprawi.

[_vixen_]

Ja się boję zdecydować na kolejne dziecko z takich przyczyn, że panicznie sie boję urodzenia chorego dziecka, że nie donoszę i urodzę wcześniaka. Zresztą teraz nie jest najlepszy czas na dziecko z różnych względów. Pewnie za kilka ładnych lat się zdecyduję.

Rodzina wielodzietna jest super, trójka dzieci to dla mnie ideał, ale kurna, przy tym jest jednak sporo roboty :/

[marsi11]

Napisane przez _vixen_

Ja się boję zdecydować na kolejne dziecko z takich przyczyn, że panicznie sie boję urodzenia chorego dziecka, że nie donoszę i urodzę wcześniaka. Zresztą teraz nie jest najlepszy czas na dziecko z różnych względów. Pewnie za kilka ładnych lat się zdecyduję.

Rodzina wielodzietna jest super, trójka dzieci to dla mnie ideał, ale kurna, przy tym jest jednak sporo roboty :/

vixen, nigdy nie ma idealnego czasu na dziecko ja z perspektywy czasu uważam,że moje pierwsze bylo idealnie trafione, ale wtedy sądziłam inaczej
też się boję chorób i ciąży, w internecie, chociażby tutaj przeczytałam milon opowieści o umierających dzieciaczkach w łonach ni z tego ni z owego w książkowych ciążach
będę aż do rozwiązania drżeć o maleństwo a potem jeszcze o pozostałe moje dzieciaki- dopóki żyję

my za długo nie analizowaliśmy i dobrze
chcociaż dziś jak moj 17 miesięczniak robił cyry w sklepie i latałam jak idotka za nim a potem podnosiłam gumowego wrzeszczącego człowieczka to powtarzalam sobie że jeszcze nie jest źle, będzie gorzej

[_vixen_]

Tyle że u mnie dochodzą problemy, które miałam w I ciąży z niewydolną szyjką macicy i które zapewne się powtórzą, a takie problemy to straszny stres i u mnie wręcz trauma...a jako iż sporo leżałam w szpitalu, to się naoglądałam i nasłuchałam, naczytałam na forach pomimo świadomości, że każdy przypadek jest indywidualny, na nic nie ma tutaj reguły i pewności, bo z ciążą jest tak, że dzisiaj rano jest super, a wieczorem leżysz już pod kroplówką na patologii.

W ogóle życie to duży stres i ryzyko

Trójka dzieci to fajnie brzmi, wygląda, maluszki są słodkie itp., ale jest to ciężka, często nudna harówa zajmowanie się maluchami, nie oszukujmy się, że to taki mjut

[MamaKtosia]

Napisane przez wika82

Mój tata powtarza, że chciał dwoje dzieci, bo w razie czego nigdy nie będziemy same, z małżonkiem zawsze się można rozwieść, a my zawsze będziemy miały siebie.

Ale nie wiem, czy sama dam radę mieć drugie dziecko.

Myślę tak samo jak Twój tata - pewnie dlatego, że mam 2 siostry i wiem jak fajnie jest mieć rodzeństwo. Sama też zawsze chciałam mieć trójkę, ale po urokach dwóch ciąż, trzeciej mówię zdecydowane nie. Gdzieś mi się tam kotłuje myśl o ewentualnej adopcji, ale nie wiem czy mi starczy jaj.

[wika82]

Napisane przez MamaKtosia

Myślę tak samo jak Twój tata - pewnie dlatego, że mam 2 siostry i wiem jak fajnie jest mieć rodzeństwo. Sama też zawsze chciałam mieć trójkę, ale po urokach dwóch ciąż, trzeciej mówię zdecydowane nie. Gdzieś mi się tam kotłuje myśl o ewentualnej adopcji, ale nie wiem czy mi starczy jaj.

No, on się ładnie ograniczył, bo sam ma siedmioro rodzeństwa, więc postawił na absolutne minimum.
Ja myślę, że będę mieć maksymalnie dwójkę, szkoda, że nie bliźniaki za jednym zamachem..

[MamaKtosia]

Napisane przez wika82

No, on się ładnie ograniczył, bo sam ma siedmioro rodzeństwa, więc postawił na absolutne minimum.
Ja myślę, że będę mieć maksymalnie dwójkę, szkoda, że nie bliźniaki za jednym zamachem..

Siedmioro? No to faktycznie dużo, przebił nawet moją mamę co z szósteczki była .

[_vixen_]

Napisane przez MamaKtosia

Myślę tak samo jak Twój tata - pewnie dlatego, że mam 2 siostry i wiem jak fajnie jest mieć rodzeństwo. Sama też zawsze chciałam mieć trójkę, ale po urokach dwóch ciąż, trzeciej mówię zdecydowane nie. Gdzieś mi się tam kotłuje myśl o ewentualnej adopcji, ale nie wiem czy mi starczy jaj.

Na 40 na odmłodzenie sobie trzecie zafunduj

Ja bym się nie zdecydowała raczej na adopcję dziecka z obawy przed tym, że dziecka nie pokocham (chociaż to mniej) i wszelkimi FASami i RADami, jakimi te dzieci są czasem obciążone.

Dla mnie ideałem jest trójka dzieci. Mogłyby być same dziewuchy, chociaż to ciekawe jak być mamą chłopca.

[MamaKtosia]

Napisane przez _vixen_

Ja bym się nie zdecydowała raczej na adopcję dziecka z obawy przed tym, że dziecka nie pokocham (chociaż to mniej) i wszelkimi FASami i RADami, jakimi te dzieci są czasem obciążone.

No właśnie. Ciężka sprawa z tym.

[wika82]

Niezależnie od tego, czy ludzie decydują się na dwójkę dzieci, czy rodzinę wielodzietną, dla relacji między rodzeństwem najważniejsza jest postawa rodziców.

U mojego taty (łącznie z nim było ośmioro dzieci, obecnie siedmioro) zdarzają się niesnaski, ale koniec końców zawsze się wszyscy dogadają, czuje się wsparcie i serdeczną więź między nimi. Ale dziadkowie byli niesamowitymi ludźmi.

Z kolei u mojej mamy (jest ich czwórka) dziadkowie mieli swoich faworytów, nie wszystkie dzieci kochali z tą samą siłą i relacje między rodzeństwem nigdy nie były zdrowe. Do dzisiaj są beznadziejne.

[Klarissa]

Napisane przez wika82

Niezależnie od tego, czy ludzie decydują się na dwójkę dzieci, czy rodzinę wielodzietną, dla relacji między rodzeństwem najważniejsza jest postawa rodziców.

U mojego taty (łącznie z nim było ośmioro dzieci, obecnie siedmioro) zdarzają się niesnaski, ale koniec końców zawsze się wszyscy dogadają, czuje się wsparcie i serdeczną więź między nimi. Ale dziadkowie byli niesamowitymi ludźmi.

Z kolei u mojej mamy (jest ich czwórka) dziadkowie mieli swoich faworytów, nie wszystkie dzieci kochali z tą samą siłą i relacje między rodzeństwem nigdy nie były zdrowe. Do dzisiaj są beznadziejne.

Chyba jest sporo racji w tym co piszesz, widzę coś takiego w rodzinach moich rodziców.

Napisane przez iizabelaa

Ehh bo u nas to tak jest
jak nie miałam dzieci to wszysyc tylko kiedy dziecko, i że jedno to trzeba mieć
teraz jak mam to się okazuje że dziecko musi mieć rodzeństwo i pytania o drugie
a jak by czlowiek się zdecydował na trzecie to dziwnie patrzą

irytuje mnie to wychwalanie modelu 2+2

Co do rodzin wielodzietnych, to ja takiej nie będę mieć bo się do tego nie nadaję, ale
zawsze jak widzę mamę z kilkom córeczkami to się strasznie wzruszam, bo sama pochodzę z takiej rodziny

Często mnie zastanawia jak to jest, że ludzie sobie uzurpują prawo do zadawania tak intymnych pytań często zupełnie obcym osobom. Mnie bardzo często ktoś pyta czy będzie 3 dziecko i odpowiadam co mi akurat ślina na język przyniesie, niemniej denerwuje mnie to pytanie, bo co to kogo obchodzi, jak będzie, to będzie

W sumie sama nie wiem, mam nieraz myśli, że chciałabym jeszcze kiedyś tulić w ramionach takie dopiero co urodzone maleństwo, ale jak sobie pomyślę o byciu znowu w ciąży, o porodzie, o tym, że dziecko urośnie i zaczną się prawdziwe problemy, inne niż te, że dziecko je co 3h i znowu je trzeba przewinąć to nie jestem już tego taka pewna czy mi wystarczy sił i cierpliwości. No i też nie jestem już najmłodsza więc na potencjalną decyzję zostało mi tak na prawdę tylko kilka lat, potem będzie zbyt późno. Chociaż zawsze z mężem myśleliśmy o 3 dzieci...

[_vixen_]

Mnie jeszcze przeraża to, że póki dzieci są małe, to da się je opędzić małym kosztem. A wyślij trójkę dzieci na studia, nie wiadomo, jak za kilkanaście lat system będzie wyglądał i może za sensowną edukację trzeba będzie słono płacić. A jak w biedę popadniemy ?

[Klarissa]

Napisane przez _vixen_

Mnie jeszcze przeraża to, że póki dzieci są małe, to da się je opędzić małym kosztem. A wyślij trójkę dzieci na studia, nie wiadomo, jak za kilkanaście lat system będzie wyglądał i może za sensowną edukację trzeba będzie słono płacić. A jak w biedę popadniemy ?

To ja nawet tak daleko nie wybiegłam w przyszłość, może dlatego, że mnie w dorosłym życiu materialnie niczego nie zapewniono. Żeby studiować pracowałam, na mieszkanie mam kredyt, na wszystko inne zapracowaliśmy wraz z mężem już po ślubie. Oczywiście liczę na to, że własne dzieci uda mi się trochę lepiej wyposażyć przy wejściu w dorosłe życie, ale czas pokaże.

Bardziej myślę o tym, czy byłabym w stanie realizować potrzeby dzieci na bieżąco - nie tylko materialnie ale także emocjonalnie i fizycznie. Pierwszy z brzegu przykład - moja córka aktualnie jest chora, taka mała bida, leży i ciuchutko kwiczy przez cały dzień bo siły nie ma się ruszyć. I teraz tak - młody płacze, bo chce się bawić, bo mu się nudzi, bo chce żeby się nim zająć, bo jest zazdrosny itd. a córka płacze bo akurat w tej chwili też potrzebuje uwagi i pocieszenia (jak każde chore dziecko).
Nie wyobrażam sobie jak ktoś mając np. 7 dzieci rok po roku jest w stanie się nimi dobrze opiekować skoro nawet przy 2 jest to po prostu trudne. Nie mówię, że tak jest zawsze ale jest wiele sytuacji w których obie ręce mamy są zajęte - każda jednym dzieckiem, co wtedy zrobić z resztą? Dla mnie niepojęte. Jestem przekonana, że w wielodzietnych rodzinach (ale takich gdzie dzieci jest na prawdę dużo a różnica wieku jest niewielka) te potrzeby ze strony rodziców po prostu nie są zrealizowane, te dzieci muszą zająć się sobą same lub sobą nawzajem. Tylko w rodzicielstwie chyba nie o to chodzi, żeby dzieci "chowały się same"?

[wika82]

Muszę przyznać, że jestem dość zdziwiona tym, że dla większości z Was idealnym modelem jest 2+3.
W moim otoczeniu przeważa 2+2.

[_vixen_]

Moja ciocia pracuje w pomocy społecznej i zapytałam ją niedawno, jak wygląda życie takie wielodzietnej rodziny (typu 11 sztuk dzieci). No to w mieszkaniu głównie znajdują się łóżka, a dzieci faktycznie zajmują się jedno drugim, tam nie ma łazenia za rodzicami i trucia im, tak jak w przypadku naszego dopieszczonego potomstwa. Dla mnie takie rodziny to jest już trochę hodowla, chyba że ktoś ma odpowiednie zaplecze materialne i babciowo-ciociowe.

[Klarissa]

Napisane przez wika82

Muszę przyznać, że jestem dość zdziwiona tym, że dla większości z Was idealnym modelem jest 2+3.
W moim otoczeniu przeważa 2+2.

Wśród moich znajomych jest to głównie 2+1, czasem pojawia się drugie dziecko będące z reguły mniej zaplanowane niż to pierwsze

Ja mam 2 rodzeństwa i tż też, może to dlatego nam się zawsze marzyło troje dzieci?

Napisane przez _vixen_

Moja ciocia pracuje w pomocy społecznej i zapytałam ją niedawno, jak wygląda życie takie wielodzietnej rodziny (typu 11 sztuk dzieci). No to w mieszkaniu głównie znajdują się łóżka, a dzieci faktycznie zajmują się jedno drugim, tam nie ma łazenia za rodzicami i trucia im, tak jak w przypadku naszego dopieszczonego potomstwa. Dla mnie takie rodziny to jest już trochę hodowla, chyba że ktoś ma odpowiednie zaplecze materialne i babciowo-ciociowe.

No też mi się tak to kojarzy, lata taka mała banda to tu, to tam i sama się musi sobą zająć. Nie podoba mi się taki model i nikt mnie nie przekona jakie to fajne i jak to uczy tego czy tamtego.

[wika82]

Napisane przez Klarissa

No też mi się tak to kojarzy, lata taka mała banda to tu, to tam i sama się musi sobą zająć. Nie podoba mi się taki model i nikt mnie nie przekona jakie to fajne i jak to uczy tego czy tamtego.

Najczęściej to się sprowadza do tego, że dzieci opiekują się dziećmi, podczas, gdy powinni to robić rodzice.
Dzieci powinny mieć dzieciństwo.

[żurawinka]

Ja mam w bliskim otoczeniu koleżankę posiadającą czwórkę dzieci i przyznaje że już od 3 było b.ciężko, że emocjonalnie 3 i 4 dziecko ma najgorzej. Najstarsza dziewczynka to taki mały dorosły że czasem zapominam że to dziecko Ale też widać że starsze dbają o młodsze ( nie chodzi o opiekowanie się bo tu różnica wieku jest zbyt mała ale troskę, czy idzie za nami itp)
Minusem dużym jest zmęczenie, odkąd sięgam pamięcią jest ciągle zmęczona, ja przy dwójce bywam ale nie aż tak. Ona mówi że przy dwójce to prościzna

[MamaKtosia]

Napisane przez wika82

Muszę przyznać, że jestem dość zdziwiona tym, że dla większości z Was idealnym modelem jest 2+3.
W moim otoczeniu przeważa 2+2.

Napisane przez Klarissa

Ja mam 2 rodzeństwa i tż też, może to dlatego nam się zawsze marzyło troje dzieci?

U mnie jest podobnie więc myślę, że to 2+3 wynika właśnie z jakiegoś wzorca rodzinnego. No, ale nic najwyżej sobie na starość jakieś większe zwierzę kupię i będę mieć substytut