Rodziny wielodzietne - co sądzicie? Czy chcecie taką mieć?

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;46590343]powiem ci, że to jest OGROMNY argument za U nas 2l. 8mcy różnica - czyli 4 lata i 16mcy dziewczyny mają, potrafią bawić się swietnie - gonią się, chowają razem, jedna coś złapie i ucieka a druga za nią dla towarzystwa bywa, że młode siedzą godzinę w pokoju i NIC ode mnie nie chcą - cudo ja je kocham ogromnie, ale zwyczajnie czasem muszę mieć chwilę bez nich - choćby na rozwieszenie prania (starsza wiesza ze mną, młodsza ściąga) czy ogarnięcie obiadu.
[/QUOTE]

Ja nadal czekam na to wspólne bawienie się. Młody jest na etapie "wszystko moje" i zabiera wszystko młodszej. Ale czasem jest fajnie, jak się razem bawią, aż miło popatrzeć (ale to naprawdę rzadko).

[stokrotka_to_ja]

Ja zawsze chciałam więcej niż jedno dziecko,max czwórkę
Sama mam w sumie 4 rodzeństwa,jestem najstarsza.
Dwójka braci z małą różnicą wieku (1,5 roku i 3 lata) i dwójka z dużą (11 i 21 lat).Najlepszy kontakt mam z tym ,którego pamiętam od zawsze ,i z tym młodszym o 11 lat.To,że jest na inny etapie życia nie jest problemem,fajny człowiek z niego.Natomiast z bratem młodszym o 3 lata nie bardzo mam o czym rozmawiać ,różnimy się pod względem poglądów,sposobów spędzania wolnego czasu,praktycznie pod każdym.

[sanetka]

Napisane przez _vixen_

A ja myślę, że różnica wieku nie ma wpływu na relacje między dziećmi. Jasne, że 10 latek z roczniakiem specjalnie się nie pobawi, ale nie zmienia to faktu, że jak dorosną mogą się świetnie dogadywać, co nie jest z automatu dane rodzeństwo z małą różnicą wiekową, bo przecież każdy chyba zna podobne przypadki.

Mój TZ z porządnie wielodzietnej rodziny, różnica między najmłodszą a najstarszym nieco ponad 20 lat ale kontakt jest ze wszystkimi. To jest bardziej kwestia wspólnych tematów, bliskości zamieszkania, z jednymi widzimy się raz na pół roku z innymi praktycznie kilka razy w tygodniu bo dzieci w zbliżonym wieku Ale jak potrzeba to każdy każdemu pomoże w miarę możliwości.

[1=871319bc27e9d09c3f0d50d 55d02d0b6e86b5c84;4658555 4]U moich dzieci jest dokładnie 22 miesięcy różnicy i nie uważam, żeby pierwsze 3 miesiące były tymi najtrudniejszymi Tzn. może i dla kogoś innego będą, dla mnie były to około pierwszych 10 miesięcy takimi ciężkimi. Wiadomo, starszak zazdrosny, świat wywrócił mu się do góry nogami, chociaż on z takich, co każdemu da się sprzedać. Za to młodsza wisiałaby tylko na mnie (zostało jej do dzisiaj) i jak pierwszy miesiąc był lajtowy (zapominając o paskudnym połogu), tak im ona starsza tym trudniej.
Ale żyję nadzieją, że potem, gdy już będą starsze pójdą za sobą w ogień i mój trud się opłaci.[/QUOTE]

Oj tak, u nas różnica 23 miesiące i najgorszy był ten pierwszy (niecały w sumie) rok. Początek kiedy malutka przy piersi a starszy jeszcze niesamodzielny: przewinąć, dać jeść, coś podać, pobawić się. Potem też różnie bywało.
Za to teraz jak mają 1,5 i 3,5 jest super, idealna różnica. Złapali już dobry kontakt, bawią się razem chociaż bywa że jest walka o zabawki i wyrywanie ich

Mi się marzy rodzina 2+3 ale zobaczymy.

[Ninquelote]

Ja się boję że drugie będzie takie samo jak córka i przez kilka miesięcy nie zejdzie ze mnie. Jak tu ogarnąć starsze które póki co potrzebuje mieć przy sobie kogoś cały czas. Mieliśmy plan żeby szybko mieć drugie dziecko ale Lila ma zupełnie inny plan. Robi wszystko, żeby jak najdłużej zostać jedynaczką.
Ja mam dwie siostry z małą różnicą wieku (23 i 11 miesięcy) nie wiem jak to mama ogarniała.

[_vixen_]

Jak masz wymagające dziecko, to moim zdaniem lepiej odczekać chociaż aż to starsze nie będzie lalo w pieluchy i pójdzie do przedszkola. Miedzy mną i moim bratem jest dwa lata różnicy, ale mama miała rodzinę do pomocy, bo mieszkała wtedy u rodziców, bo tata po studiach musiał iść do wojska. A teraz kobiety są zamknięte często w czterech ścianach same z dziećmi, to na głowę można dostac nawet z jednym

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

Napisane przez _vixen_

Jak masz wymagające dziecko, to moim zdaniem lepiej odczekać chociaż aż to starsze nie będzie lalo w pieluchy i pójdzie do przedszkola. Miedzy mną i moim bratem jest dwa lata różnicy, ale mama miała rodzinę do pomocy, bo mieszkała wtedy u rodziców, bo tata po studiach musiał iść do wojska. A teraz kobiety są zamknięte często w czterech ścianach same z dziećmi, to na głowę można dostac nawet z jednym

Dokładnie. Nasze pierwsze dziecko było ideałem - potrafiło same sobą się zająć, można było je każdemu sprzedać, młody chętnie do obcych chodził i chodzi dalej. Tak więc była możliwa szybka kolejna prokreacja. Ale gdyby był dużo bardziej wymagającym dzieckiem, wtedy na bank wcześniej dostałabym na głowę, a tak, dopiero przy drugim.

[żurawinka]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;46590343]



godziny wstawania dzieci ewoluują [/QUOTE]

Przez ponad 3 lata jeszcze się drastycznie nie zmieniły a młody też póki co do 8 dociąga więc ok jest, nie narzekam i cieszę się póki mogę.

[_vixen_]

Kiedyś też kobiety miały o wiele mniej rozrywek i czasopochłaniaczy, nie było kompów, internetu, galerii handlowych, więc zajmowanie się dziećmi stanowiło większa atrakcję niż teraz

---------- Dopisano o 16:59 ---------- Poprzedni post napisano o 16:58 ----------

Napisane przez żurawinka

Przez ponad 3 lata jeszcze się drastycznie nie zmieniły a młody też póki co do 8 dociąga więc ok jest, nie narzekam i cieszę się póki mogę.

Moje z nadejściem wiosny wstaje o jakiejs 5.30

[boska latynoska]

Podziwiam dziewczyny jak czytam wasze plany. Właśnie przeczytałam swój wpis w tym wątku sprzed ponad roku, że chce mieć jeszcze 2,3 dzieci.

Odechciało mi się Odkąd córka skończyła 2 latka z dnia na dzień staje się bardziej samodzielna. Do tej pory krok w krok za mną, uczepiona mojej '' nogi''. Dopiero wygrzebałam się z pieluch, mogę w końcu wyjść do toalety sama, bez asysty córki, cóż za luksus Nie histeryzuje jak wychodzę z domu, robi mi kulturalne pa i zajmuje się swoimi sprawami. Zaczynamy się porozumiewać. Coraz rzadziej budzi się o 5-6 rano, przeważnie śpimy do 8.

Zdecydowanie łatwiej zdecydować się na pierwsze dziecko, człowiek tak naprawdę nie wie co go czeka..

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez boska latynoska

Podziwiam dziewczyny jak czytam wasze plany. Właśnie przeczytałam swój wpis w tym wątku sprzed ponad roku, że chce mieć jeszcze 2,3 dzieci.

Odechciało mi się Odkąd córka skończyła 2 latka z dnia na dzień staje się bardziej samodzielna. Do tej pory krok w krok za mną, uczepiona mojej '' nogi''. Dopiero wygrzebałam się z pieluch, mogę w końcu wyjść do toalety sama, bez asysty córki, cóż za luksus Nie histeryzuje jak wychodzę z domu, robi mi kulturalne pa i zajmuje się swoimi sprawami. Zaczynamy się porozumiewać. Coraz rzadziej budzi się o 5-6 rano, przeważnie śpimy do 8.

Zdecydowanie łatwiej zdecydować się na pierwsze dziecko, człowiek tak naprawdę nie wie co go czeka..

Ależ dokładnie tak samo przy kolejnym jest nie masz pojęcia, jakie będzie dziecko, moje córy są skrajnie różne do opieki i wychowania, przy czym jeśli chodzi o okres niemowlęcy to młodsza byla ideałem

[_vixen_]

Właśnie, życie z dwulatka jest przyjemniejsze niż z niemowlakiem, my dzisiaj skoczylysmy na lody, potem na obiad do baru mlecznego, do centrum handlowego na chwilę, bo mala zle znosi upały. Jutro wybierzemy się ambitniej, bo na targi książki A gdzie tu jeszcze niemowlaka z całym osprzetowaniem byloby taszczyc jedyna zaleta, ze taki by nie uciekał po sklepie i nie płakał wniebogłosy o drugiego loda

[boska latynoska]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;46594893]Ależ dokładnie tak samo przy kolejnym jest nie masz pojęcia, jakie będzie dziecko, moje córy są skrajnie różne do opieki i wychowania, przy czym jeśli chodzi o okres niemowlęcy to młodsza byla ideałem [/QUOTE]

Jak dla mnie to jednak zupełnie co innego. Spodziewać się, że trzeba będzie wstawać w nocy, że życie się zmieni i nie będzie już tak beztroskie itd. Co innego mieć już tę świadomość, tak jaki pisały dziewczyny, że nie pośpi się w niedzielę do 11, nie wyskoczy spontanicznie do kina, tym bardziej jak nie ma w pobliżu babci, której można raz na jakis czas podrzucić dzieciaka.

Napisane przez _vixen_

Właśnie, życie z dwulatka jest przyjemniejsze niż z niemowlakiem, my dzisiaj skoczylysmy na lody, potem na obiad do baru mlecznego, do centrum handlowego na chwilę, bo mala zle znosi upały. Jutro wybierzemy się ambitniej, bo na targi książki A gdzie tu jeszcze niemowlaka z całym osprzetowaniem byloby taszczyc jedyna zaleta, ze taki by nie uciekał po sklepie i nie płakał wniebogłosy o drugiego loda

U nas podobnie, lody, zakupy. Wiadomo, czasami jakaś histeria i fochy potrafią człowieka wyprowadzić z równowagi, ale jednak takie dziecko jest bardziej przewidywalne niż niemowlę.

Ja dopiero teraz czuję, że wracam do normalnego życia.

[_vixen_]

Napisane przez boska latynoska

U nas podobnie, lody, zakupy. Wiadomo, czasami jakaś histeria i fochy potrafią człowieka wyprowadzić z równowagi, ale jednak takie dziecko jest bardziej przewidywalne niż niemowlę.

Ja dopiero teraz czuję, że wracam do normalnego życia.

To chodźcie kiedyś z nami na te lody

I to jest właśnie argument za małą różnicą wiekową, bo potem człowiek się rozleniwia, wie, co go czeka i już całkiem mu się nie chce. Moja koleżanka ma bliźniaki, teraz 5letnie chyba, to już w ogóle ma spokój, bo bawią się razem i jej nie trują.

[boska latynoska]

Napisane przez _vixen_

To chodźcie kiedyś z nami na te lody

I to jest właśnie argument za małą różnicą wiekową, bo potem człowiek się rozleniwia, wie, co go czeka i już całkiem mu się nie chce. Moja koleżanka ma bliźniaki, teraz 5letnie chyba, to już w ogóle ma spokój, bo bawią się razem i jej nie trują.

Chętnie

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

Napisane przez _vixen_

To chodźcie kiedyś z nami na te lody

I to jest właśnie argument za małą różnicą wiekową, bo potem człowiek się rozleniwia, wie, co go czeka i już całkiem mu się nie chce. Moja koleżanka ma bliźniaki, teraz 5letnie chyba, to już w ogóle ma spokój, bo bawią się razem i jej nie trują.

O mój boże, jak mi się marzy żeby moje wyjuny miały już po te 5+...

A po dzisiejszej sobocie marzy mi się w ogóle cofnięcie czasu i powrócenie do tego sprzed pierwszej ciąży.

[_vixen_]

Napisane przez boska latynoska

Chętnie

Teraz mam trochę mało czasu i się zapuściłam nieco, więc do ludzi się nie nadaje, by mi prestiż na wizazu spadł, ale jak się ogarnę za jakiś miesiąc pewnie, to dam znać

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez _vixen_

Właśnie, życie z dwulatka jest przyjemniejsze niż z niemowlakiem, my dzisiaj skoczylysmy na lody, potem na obiad do baru mlecznego, do centrum handlowego na chwilę, bo mala zle znosi upały. Jutro wybierzemy się ambitniej, bo na targi książki A gdzie tu jeszcze niemowlaka z całym osprzetowaniem byloby taszczyc jedyna zaleta, ze taki by nie uciekał po sklepie i nie płakał wniebogłosy o drugiego loda

A wiesz jak fajnie jest z trzylatką ? dla mnie to zdecydowanie najfajnieszy (ze znanych mi )etapów . Gdyby dzieci rodziły się w wieku 3 lat to mogłabym mieć od razu czwórkę

[_vixen_]

Wiem, Iza i Głodomorek pisały

[żurawinka]

A myślicie że płeć ma znaczenie w łatwości wychowania dziecka?
Bo gdzie się nie spojrzę to mamy znanych mi chłopców mówią że mają dość dzieci na długi czas ( 2 razy po 10 lat różnicy w dzieciach a reszta jedynacy póki co)

[Luba]

Napisane przez żurawinka

A myślicie że płeć ma znaczenie w łatwości wychowania dziecka?
Bo gdzie się nie spojrzę to mamy znanych mi chłopców mówią że mają dość dzieci na długi czas ( 2 razy po 10 lat różnicy w dzieciach a reszta jedynacy póki co)

Takich dzieci jak mój syn to mogłabym miec dużo więcej Zresztą na małą też nie narzekam, ale chorowała w niemowlęctwie i się lekko przestraszyłam

[boska latynoska]

Napisane przez żurawinka

A myślicie że płeć ma znaczenie w łatwości wychowania dziecka?
Bo gdzie się nie spojrzę to mamy znanych mi chłopców mówią że mają dość dzieci na długi czas ( 2 razy po 10 lat różnicy w dzieciach a reszta jedynacy póki co)

Ja myśle że nie. Ja mam córkę i mam dość na długi czas

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez żurawinka

A myślicie że płeć ma znaczenie w łatwości wychowania dziecka?
Bo gdzie się nie spojrzę to mamy znanych mi chłopców mówią że mają dość dzieci na długi czas ( 2 razy po 10 lat różnicy w dzieciach a reszta jedynacy póki co)

ze znajomych mi dzieci większość tych wymagających stanowią dziewczynki

[ellish]

Zawsze chcialam zostać matką polką marzyłam o dużej rodzinie,mieć czworo dzieci. Okazalo się że dzieci mieć nie mogę. Bardzo zazdroszczę wielodzietnym rodzinom,gdzie w domu jest gwar,ruch-po prostu rodzina. Wiem,że to czasami męczące dla rodziców,mają dość, ale mają dużą rodzinę,bezwarunkową milość na całe życie. Wszystko bym dała aby teraz biegać za szkrabami po całym dom.


Sent from my RM-914_eu_poland_348 using Tapatalk

[_vixen_]

Z tą miłością na całe życie to pewnie akurat różnie bywa.

[Debrah]

Napisane przez stokrotka_to_ja

A wiesz jak fajnie jest z trzylatką ? dla mnie to zdecydowanie najfajnieszy (ze znanych mi )etapów . Gdyby dzieci rodziły się w wieku 3 lat to mogłabym mieć od razu czwórkę

Jak? Czym się to różni od bycia z dwulatką np? Taaaki progres?

[Mystiquee]

Moje starsze dziecko ma prawie 1,5 roku, młodsze prawie 4 miesiace.
Jak urodził się Krzyś (młodszy) to tylko pierwszy tydzień był taki dziki, ze nie wiedziałam czego mam się złapać. Potem wszystko wrócilo do normy. Oby dwie ciąże planowane, chcieliśmy szybko drugiego babelka.

Chciałabym mieć jeszcze conajmniej jedno, a najlepiej bliźniaki :-D
Choć wydaje mi się ze za kilka lat ciężko mi się będzie zdecydować na pampersy i nocne wystawianie.
Ale aktualnie chciałabym mieć dużą rodzinę. Sama mam tylko siostrę i uważam ze to za mało.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez stokrotka_to_ja

A wiesz jak fajnie jest z trzylatką ? dla mnie to zdecydowanie najfajnieszy (ze znanych mi )etapów . Gdyby dzieci rodziły się w wieku 3 lat to mogłabym mieć od razu czwórkę

dawno temu, kiedy w ogóle jeszcze nie myślałam o zachodzeniu w ciążę twierdziłam, że jeśli tak się zdarzy, że nie będę mogła zajść, to chcę adoptować - nie maluszka, ale właśnie 3-4 letnie dziecko.

Napisane przez stokrotka_to_ja

ze znajomych mi dzieci większość tych wymagających stanowią dziewczynki

eee żartujesz? u mnie tradycyjnie, znajomi twierdzą, że chłopcy dopaleńcy a dziewczynki grzeczne moje obie fajne, nie mam porównania, ale w rodzinie mam małego chłopca - i jego zachowanie jest wynikiem tylko niewłaściwego wychowania i tyle.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Debrah

Jak? Czym się to różni od bycia z dwulatką np? Taaaki progres?

u nas takDużo mniej 'fochów' ,częściej uda sie pogadać ,wytłumaczyć,Ola bez problemu współpracuje.Poza tym zrobiła się dowcipna,fajnie się wypowiada,zadaje milion pytań. Chętnie wchodzi w kontakty z dziećmi, zasuwa na rowerku,biega,skacze,wszę dzie jej pełno. Taki mały wulkan pozytywnej energii.No lubię to jak jest teraz
No i je wszystko,nie ma rzeczy,która jej nie smakuje obecnie.

[iizabelaa]

Napisane przez stokrotka_to_ja

ze znajomych mi dzieci większość tych wymagających stanowią dziewczynki

a u mnie w rodzinie wymagający są chłopcy

Napisane przez Debrah

Jak? Czym się to różni od bycia z dwulatką np? Taaaki progres?

brakiem buntu 2 latka zakłada każde buty hahaha

Wg mnie duży progres, np. w komunikowaniu się, rozumieniu różnych zależności, zarobiła się mega towarzyska.

[Klarissa]

Serio tak lubicie kilkulatki?

Ja najbardziej lubię niemowlęta, potem dzieci maks do 1,5 roku, a potem to już dzieci płci męskiej powyżej 25 roku życia
Także ten, jak ktoś chce to chętnie wyślę córkę na wczasy

Oczywiście do własnych dzieci mam inny stosunek niż do obcych, ale generalnie kilkuletnie biegające, dyskutujące ze wszystkim i opowiadające bzdury dzieci mnie denerwują. Nastolatki mnie wręcz wnerwiają i dopiero właściwie tacy wczesno-dorośli przestają mi działać na nerwy. Zawsze tak miałam Gdyby dzieci nie rosły, to mogłabym mieć pełno niemowlaczków, ale tak, to mi się nie opłaca za 1-1,5 roku przyjemności potem się poświęcać przez 20 lat