Nieprzyjemna sytuacja z mężem na weselu

[suszarka]

Napisane przez goszka__

Masz rację. Za bardzo go kochałam, by to zauważyc

e tam. nie chciałaś tego widzieć a nie za bardzo go kochałaś.

[1999a18a2ffdaccef542471663304a63305f1c5c]

I co, wątek na kilka stron i nagle przejrzałaś na oczy, rzucisz jego, rzucisz wszystko i będziesz samotną matką? Jasne.

[madana]

Napisane przez goszka__

Masz rację. Za bardzo go kochałam, by to zauważyc

- wiesz, dla mnie to wygląda jak przykład, dlaczego w pewnym wieku (czyli młodym, nastoletnim) związek ze starszym facetem jest ryzykowny.
Potem- już nie tak, bo mój szwagier jest starszy od mojej siostry o 11 lat, no ale ona nie poznała go jako 18-latka (a on jest jednym z naprawdę dobrych facetów) .
Nie wiem, przy różnicy wieku na takim etapie- jest jednak ryzyko, że taki facet będzie rządził, uważał, że "wie lepiej" itp.

[new woman in town]

Napisane przez goszka__

Macie racje. Z tym rozwodem napisalam pod wplywem emocji. Jak wroci z pracy to na spokojnie z nim porozmawiam.

Nie wiem czy jedna rozmowa pomoże uświadomić dorosłemu facetowi, że tak się nie postępuje: nie zmusza się chorej żony do pójścia na wesele, nie zmusza się chorej kobiety w ciąży do pójścia na wesele, nie wysyła się źle czującej żony w ciąży samej o 21 do domu, nie pije się (nie upija) w sytuacji, gdy żona w ciąży źle się czuje, bo w niektórych sytuacjach trzeźwość męża/ojca dziecka jest na wagę złota. Naprawdę wątpię w to, że jedną rozmową przekonasz kogoś, żeby zaczął być odpowiedzialnym, zaczął myśleć jak facet a nie dzieciak... I nie wiem też czy jest coś, co można w tej chwili zrobić. Oczywiście zawsze można i trzeba próbować. Mam nadzieję, że się mylę i jedna rozmowa odmieni twojego męża, albo będzie początkiem zmian.

[goszka__]

Napisane przez madana

- wiesz, dla mnie to wygląda jak przykład, dlaczego w pewnym wieku (czyli młodym, nastoletnim) związek ze starszym facetem jest ryzykowny.
Potem- już nie tak, bo mój szwagier jest starszy od mojej siostry o 11 lat, no ale ona nie poznała go jako 18-latka (a on jest jednym z naprawdę dobrych facetów) .
Nie wiem, przy różnicy wieku na takim etapie- jest jednak ryzyko, że taki facet będzie rządził, uważał, że "wie lepiej" itp.

Wiesz na początku myślałam, ze on tak się zachowuje, bo nie wie jak ma obchodzic sie z kobietami, bo przede mną nikogo nie miał. A teraz to już sama nie wiem. Pewne rzeczy można wybaczyc, a pewnych nie, i ta jest właśnie jedną z nich. Ja go teraz bede olewała. Wiem, to szczeniackie, ale chcę by poczuł się tak samo jak ja.

[coffee]

Napisane przez goszka__

Wiesz na początku myślałam, ze on tak się zachowuje, bo nie wie jak ma obchodzic sie z kobietami, bo przede mną nikogo nie miał. .

Nie przyszło Ci do głowy, że raczej mogło być odwrotnie?
Że nigdy nikogo nie miał, bo nie umie się zachować wobec kobiety jak ktoś, kto do związku się nadaje?

[Kocica84]

W ciąży to sie ma żołądek taki jak orzeszek więc dopiero miałby pan mąż obciach jakbyś zwymiotowała po stołem Mógł se sam iść skoro bardziej zależało mu na kumplu niż na własnej żonie w dodatku w zaawansowanej ciążyMało to takich kretynów na swiecie

[goszka__]

Napisane przez coffee

Nie przyszło Ci do głowy, że raczej mogło być odwrotnie?
Że nigdy nikogo nie miał, bo nie umie się zachować wobec kobiety jak ktoś, kto do związku się nadaje?

Szczerze? Nie myślałam. Miałam 18lat, jak go poznałam. Imponowało mi to że starszy facet sie mną interesuje, bo nie miałam wcześniej chłopaka. Byłam młoda, głupia i naiwna. Mam nadzieję że to się ułoży jakoś pozytywnie dla mnie

[Minna]

Napisane przez goszka__

Szczerze? Nie myślałam. Miałam 18lat, jak go poznałam. Imponowało mi to że starszy facet sie mną interesuje, bo nie miałam wcześniej chłopaka. Byłam młoda, głupia i naiwna. Mam nadzieję że to się ułoży jakoś pozytywnie dla mnie

Właśnie dlatego jestem przeciwna by młode dziewczyny wiązały się na poważnie w tym wieku zamiast się bawić, poznawać siebie, to siup i kaplica gotowa w postaci uwiązania z jakimś burakiem

[allmode]

Napisane przez goszka__

Szczerze? Nie myślałam. Miałam 18lat, jak go poznałam. Imponowało mi to że starszy facet sie mną interesuje, bo nie miałam wcześniej chłopaka. Byłam młoda, głupia i naiwna. Mam nadzieję że to się ułoży jakoś pozytywnie dla mnie

Oby. Ale facet niestety nie rokuje pomyślnie.
I też uważam, że przyczyną braku poważnego związku był fakt, że żadna dziewczyna nie chciała tolerować jego zachowania.

A jak wygląda jego rodzinny dom? Bo facet wygląda na despotę i ma Cię gdzieś. A takie zachowanie wynosi się często właśnie z domu, w którym ojciec nie szanował matki.

[Deborah100]

Napisane przez goszka__

Witam Do napisania tego wątku skłoniła mnie niemiła sytuacja z moim mężem, która wydarzyła się na weselu jego kolegi z pracy. Ślub był w sobotę, byliśmy zaproszeni obydwoje. Pech chciał, że rano zatrułam się czymś, i pół dnia spędziłam w objęciach muszli klozetowej. Powiedziałam mężowi, ze niestety nie jestem w stanie jechac na to wesele, gdyż bardzo żle się czuję. Mąż niestety nie przyjął tego dobrze i siłą zmusił mnie do uczestnictwa, ponieważ jak on to powiedział -"Nie będzie z siebie robił idioty, i ja również mam z siebie nie robic ofiary". Po mszy pojechaliśmy na salę, w której wytrzymałam do 21, bo jeszcze gorzej się poczułam. Uprosiłam szanownego męża, by zadzwonił po taksówkę, bo jestem w zaawansowanej ciąży, i gorzej się czuję. On z łaską zamówił mi taxi, poczekał ze mną, po czym powiedział ze wróci o północy, i poszedł na wesele. Pisałam do niego, jak wróciłam do domu, jednak bez odzewu z jego strony. Wbrew wcześniejszemu zapewnieniu zamiast o północy, wrócił o 3 rano. Tłumaczył się że ze mną nie pojechał, bo musiał zostac , i nie chcial robic Mlodym obciachu. Rano oczekiwałam jakiegoś przepraszam, ale przeprosił mnie tylko za to że za dużo wypił. Powiedział że nie czuje się winnym tego że ze mną nie pojechał, i że został z kumplem. I teraz pytanie do Was- Co mam robic w tej sytuacji? Klócic się z nim , czy może udawac ze nic się nie stało?

(Przepraszam, że momentami pisałam bez polskich znaków, ale klawiatura mi szwankuję)

ale frajera na męża i ojca wybrałaś.

Szczerze? Nie myślałam. Miałam 18lat, jak go poznałam. Imponowało mi to że starszy facet sie mną interesuje, bo nie miałam wcześniej chłopaka. Byłam młoda, głupia i naiwna. Mam nadzieję że to się ułoży jakoś pozytywnie dla mnie

I dalej naiwna jesteś.

[201803290936]

Napisane przez goszka__

Jestem z nim 3 lata. Tak, ciąża była powodem do ślubu, chociaż planowaliśmy go w przyszłości. Mialam klapki na oczach, myslalam ze sie zmieni. Niestety faceci sie nie zmieniaja. Teraz nic juz nie zrobie. Mogę tylko z nim porozmawiac. Zresztą sama sobie jestem winna ze za niego wyszłam, dziecko sama bym wychowała.. Ktoś mnie zapytał ile ma lat. Otóż pan mąż lat ma 31.

Byłam pewna, że mowa o max 22-letnim chłopcu, który nie potrafi wczuć się w sytuację "będę ojcem" i któremu odwala. 31 lat i nadal nie dojrzał, nie potrafi chociażby sympatii do Ciebie wykrzesać (o miłości nie wspominam, ten pociąg raczej już odjechał)? Wątpię, czy tu jakiekolwiek rozmowy coś dadzą. Tzn. o związku chyba nie ma co rozmawiać, bardziej skupić się na tym, aby facet przynajmniej był dobry dla dziecka i zaczął ogarniać sytuację.

[goszka__]

Jestem już po rozmowie z panem mężem, która przerodziła się w kłótnie. Powiedział, że to jego kolega, że musiał zostac bo chcial z nim pobyc i pogadac, ze nie zrobil nic zlego, i nic mi sie nie stalo przeciez. Tak, jego ojciec byl pijakiem który lał matkę. Pewnie dlatego pan mąż taki jest. Oznajmił mi że jestem histeryczką, ze mam załamania nerwowe, i groził mi ze jak uderzę dziecko to on mi odda. Nie wiem czemu sobie pomyślał, ze byłabym zdolna do czegoś takiego.

[jesienny_lisc]

Bo mierzy ludzi swoją miarą. Bo jest mentalnie dzieckiem i nie wygrzebał się z tego, co działo się w jego domu.

[goszka__]

Napisane przez jesienny_lisc

Bo mierzy ludzi swoją miarą. Bo jest mentalnie dzieckiem i nie wygrzebał się z tego, co działo się w jego domu.

Wiesz, ja też miałam w domu tak jak on, i jestem zupełnie innym człowiekiem. Przede wszystkim ja bym nigdy takiego numeru mu nie odwaliła. Dodam że powiedziałam mu, że jeśli jego kumpel nie jest ujem to by zrozumiał sytuację, że żle się czuję. Pan mąż się wściekł, ze tak wypowiedziałam się o jego koleżce

---------- Dopisano o 19:24 ---------- Poprzedni post napisano o 19:21 ----------

Najlepsze jest to że moj ojciec go broni. Powiedział że faceci tak mają , że jestem zbyt wrażliwa, i mam przestac to przezywac. Ogólnie mówiąc oboje są siebie warci.

[ulinkaaa]

Napisane przez goszka__

Oznajmił mi że jestem histeryczką, ze mam załamania nerwowe, i groził mi ze jak uderzę dziecko to on mi odda. Nie wiem czemu sobie pomyślał, ze byłabym zdolna do czegoś takiego.

Bardziej martwiłabym się, żeby on nie uderzył w przyszłości dziecka.

[goszka__]

Napisane przez ulinkaaa

Bardziej martwiłabym się, żeby on nie uderzył w przyszłości dziecka.

Właśnie, on założył, że ja je będę biła. Nie wiem skąd to wziął, chyba z kosmosu, bo nigdy żadnego dziecka nie uderzyłam.

[zakonna]

najbardziej to ja bym się martwiła tym, że mój TŻ jest taki sam jak mój ojciec pod względem wad... Nic ci to nie mówi autorko?

[goszka__]

Napisane przez zakonna

najbardziej to ja bym się martwiła tym, że mój TŻ jest taki sam jak mój ojciec pod względem wad... Nic ci to nie mówi autorko?

Oni się różnią tylko tym, że moj ojciec jest alkoholikiem, a pan mąż nie. Ale sporo ich łączy. Obrażają się o byle co, nie można z nimi na spokojnie pogadac, bo od razu są kłótnie, i oboje uważają że nic się nie stało, a ja jestem przewrażliwiona.

[zakonna]

Masz problem z kojarzeniem faktów widzę. To ja ci pomogę.
Nie poradziłaś sobie z przeszłością, bycie dzieckiem alkoholika czyli DDA kieruje Twoimi wyborami życiowymi. Takie rzeczy prostuje się na terapii. Weź sobie poszukaj o DDA i o psychoterapii w necie bo mi się nie chcę pisać setny raz tego samego, albo poszukaj innych wątków w temacie.

[Tutli]

Twój mąż jest po prostu prymitywem i nie uwierzę, że to pierwsza "nieprzyjemna sytuacja z mężem". Jakiego przyjemniaczka sobie wybrałaś, takiego masz. Dziecka tylko szkoda, że będzie miało ojca, dla którego kolega z pracy jest ważniejszy, niż własna żona...

[goszka__]

Nie wiedziałam o tym, że istnieje coś takiego, zaraz poczytam

[Minna]

Napisane przez zakonna

Masz problem z kojarzeniem faktów widzę. To ja ci pomogę.
Nie poradziłaś sobie z przeszłością, bycie dzieckiem alkoholika czyli DDA kieruje Twoimi wyborami życiowymi. Takie rzeczy prostuje się na terapii. Weź sobie poszukaj o DDA i o psychoterapii w necie bo mi się nie chcę pisać setny raz tego samego, albo poszukaj innych wątków w temacie.

Dokładnie. Powychodziło wszystko autorko. Sytuacja, w której jesteś nie wzięła się z niczego, to nie przypadek, że jesteś z takim facetem.

[allmode]

Napisane przez Minna

Dokładnie. Powychodziło wszystko autorko. Sytuacja, w której jesteś nie wzięła się z niczego, to nie przypadek, że jesteś z takim facetem.

Niestety, ale smutna prawda. Ty jesteś z patologicznej rodziny, Twój mąż też. Ty wybrałaś na partnera faceta, który Cię nie szanuje, bo wyniosłaś z domu taki schemat rodziny.
Nie wierz w bajki, że facet nie miał wcześniej nikogo. Każda po prostu go kopnęła w dupę, bo instynkt samozachowawczy wziął górę, miały zapewne prawidłowy wzorzec związku i rodziny i nie chciały się ładować w bagno. Więc wziął młodą dziewczynę, z toksycznego domu. I bardzo duże prawdopodobieństwo, że podniesie na Ciebie rękę, i na dziecko również. Oraz że będzie pił.
Słowem - kanał. Z każdej strony.

Poczytaj o DDA, jeśli masz możliwość to idź chociaż porozmawiać do ośrodka uzależnień, może Cię namówią na terapię, może mają grupę wsparcia. Mam nadzieję, że nie zafundujesz swojemu dziecku życia w piekle i przejrzysz na oczy.
Zastanów się też, u kogo możesz szukać wsparcia, kto Ci pomoże (też i finansowo, bo nie masz dochodu, pracy, doświadczenia). Bo lekko to nie będzie na pewno.

[skazana_na_bluesa]

cóż. jesteś młoda, dziecko w drodze, pomyśl jednak o rozstaniu z mężem. mąż i twój ojciec są do siebie podobni, więc z grubsza wiesz, jak będzie wyglądało twoje życie i dziecka na podstawie życia twojej mamy i twojego. zastanów się, czy warto marnować życie z takim dupkiem. nie musisz podejmować decyzji na szybko, przemyśl wszystko na spokojnie i zainteresuj się terapią dla dda.

[goszka__]

Po przeczytaniu kilku Waszych odpowiedzi coś we mnie pękło.. Rozryczałam się, bo zrozumiałam że jestem w pułapce. Przypomniało mi się dzieciństwo, jak ojciec wracał pijany z pracy, i darł się na matkę. Teraz już wiem, skąd u mnie ten zwierzęcy strach, jak pan mąż na mnie wrzeszczy. Po prostu przypomina mi się ojciec. Muszę zastanowic się nad moim dalszym życiem z tym czlowiekiem. Gdy go poznałam, myślałam, że jest ideałem. Był czuły, zawsze miał dla mnie czas, itd. Wiadomośc o ciazy przyjal spokojnie, nigdy nie sadziłam że odwali mi taki numer.

[patrycjamy]

Przykra sytuacja, ale wg mnie jeszcze możesz go naprostować, choć łatwo nie będzie. Nie będę ci doradzała rozwodu, bo wg mnie masz jeszcze szansę ukrócić jego zachowania. Jesteś zresztą w zaawansowanej ciąży i stres związany z samym składaniem pozwu byłby ci niepotrzebny. Co innego separacja- jest szansa, że jak zobaczy, ze jesteś zdecydowana kopnąć go w d... to się opamięta. Na razie, jeśli się nie zmieni zaproponowałabym mu separację- niech przemyśli kto jest ważniejszy- ty i dziecko czy głupoty? Ojca bym się nie radziła, bo po co radzić się głupka?? Kto mądry w takiej sytuacji stanąłby po stronie zięcia?? Mam nadzieję, ze Twoja mama jest chociaż mądrzejsza. A propos DDA- nie znam się na tym, ale poszukaj psychologa na NFZ- wiem, że są dobrzy, którzy przyjmują na fundusz. Nie ma zresztą innego wyjścia przy dużych wydatkach na dziecko. Pamiętaj, że jeśli zdecydujesz się na separację (która nie oznacza rozwodu, tylko zawiesza małżeństwo) to jednocześnie wprowadzana jest rozdzielność majątkowa, no i sam pozew kosztuje 600.
Wiesz autorko, słowa nie zawsze przynoszą poprawę, ale działanie zawsze. Przestań się nim przejmować, bo będzie tylko gorzej. I pilnie zapiszcie się na terapię małżeństw- myślę, że powinna pomóc, póki nie zaszło to za daleko.
BTW dlaczego mówicie o nim "pan mąż"?- na pana trzeba mieć wygląd i pieniądze

[_Supernova_]

Mi sie wydaje, ze taki facet sie nie zmieni, nie ma własciwych priorytetów, jest samolubny, bardziej sie kieruje swoimi interesami, niz dobrem twoim i dziecka. Wg mnie to nie jest po prostu materiał na partnera. Prostowanie jego zachowan, priorytetów wg mnie jest mega wyczerpujące, niszczace, oraz skazane na porazkę, bo watpie, zeby Ci przyznał rację. To toksyczna relacja.

[201605161006]

Nawet jeśli zdecydujesz się spróbować z nim tworzyć związek (co wydaje mi się niemożliwe, bo on swoje patologiczne zachowania uważa za normalne), to i tak radzę Ci zbierać dowody w razie rozwodu, mając dowód np. że Cię wyzywa, że skąpi na dziecko, że zostawia chorą, w ciąży, samą i idzie się bawić, będzie Ci łatwiej uzyskać rozwód na Twoją korzyść.

[Niebieskooka arystokratka]

Tragedia, współczuję Ci Autorko posiadania takiego prymitywa za męża. Ta historia to też przestroga dla wielu młodych dziewczyn, które zbyt szybko chcą wyjść za mąż.
Postaraj się jeszcze porozmawiać z mężem, choć wątpię, żeby facet w tym wieku nagle się zmienił i dojrzał. Gdyby chodziło tylko o męża to rozwód i po sprawie, ale jest jeszcze dziecko, które nie czyni tej sytuacji łatwą. Musisz odpowiedzieć sobie na pytanie czy chcesz, aby dziecko mieszkało i wychowywało się z tak nieodpowiedzialnym facetem jak Twój mąż czy wolisz jednak sama je wychować.