"Kompulsywne życie - codzienność zaburzeń odżywiania"

[Farfalla97]

Hej, dziewczyny! Długo mnie tu nie było, ale tym razem nie z mojej winy, najpierw wyjechałam na wakacje, a potem miałam awarię internetu. Jestem z siebie bardzo dumna, bo nie zajadałam emocji już od ponad trzech tygodni. Wyjazd bardzo mi w tym pomógł, bo w krytycznym momencie, gdy jedzenie śniło mi się po nocach, po prostu nie mogłam sobie pozwolić na obżarstwo: brak czasu, brak funduszy, brak fizycznej możliwości przy mieszkaniu z matką w jednym pokoju. Jem słodycze, nie dużo i niecodziennie. Wcale nie jem idealnie, raz zdarzyło mi się zjeść zapiekankę na kolację, dwa razy byłam wieczorem na grillu, a ostatnio nawet zjadłam prawie 4000 kcal na imprezie u babci (to nie był kompuls, po prostu nie potrafię siedzieć 6 godzin przy stole i gapić się na ciasto). Miałam po tym wyrzuty sumienia, ale następnego dnia zjadłam po prostu mniej - ok. 1500 kcal. Zawsze gdy zjem trochę za dużo, następnego dnia jem trochę mniej. Poza tym jednym dużym wyskokiem, było naprawdę w porządku, chyba nie zdarzyło mi się zjeść więcej niż 2,400 kcal dziennie. Nie ćwiczyłam prawie wcale przez brak internetu, ale wyglądam i czuję się wspaniale. Jednak pod względem jedzenia, bo emocjonalnie jest do kitu. Zamykam się w sobie, zadręczam, jestem samotna, zła na siebie, wyobrażam sobie, że ludzie myślą o mnie Bóg wie co.... i boję się.

[neska002]

Napisane przez Farfalla97

Hej, dziewczyny! Długo mnie tu nie było, ale tym razem nie z mojej winy, najpierw wyjechałam na wakacje, a potem miałam awarię internetu. Jestem z siebie bardzo dumna, bo nie zajadałam emocji już od ponad trzech tygodni. Wyjazd bardzo mi w tym pomógł, bo w krytycznym momencie, gdy jedzenie śniło mi się po nocach, po prostu nie mogłam sobie pozwolić na obżarstwo: brak czasu, brak funduszy, brak fizycznej możliwości przy mieszkaniu z matką w jednym pokoju. Jem słodycze, nie dużo i niecodziennie. Wcale nie jem idealnie, raz zdarzyło mi się zjeść zapiekankę na kolację, dwa razy byłam wieczorem na grillu, a ostatnio nawet zjadłam prawie 4000 kcal na imprezie u babci (to nie był kompuls, po prostu nie potrafię siedzieć 6 godzin przy stole i gapić się na ciasto). Miałam po tym wyrzuty sumienia, ale następnego dnia zjadłam po prostu mniej - ok. 1500 kcal. Zawsze gdy zjem trochę za dużo, następnego dnia jem trochę mniej. Poza tym jednym dużym wyskokiem, było naprawdę w porządku, chyba nie zdarzyło mi się zjeść więcej niż 2,400 kcal dziennie. Nie ćwiczyłam prawie wcale przez brak internetu, ale wyglądam i czuję się wspaniale. Jednak pod względem jedzenia, bo emocjonalnie jest do kitu. Zamykam się w sobie, zadręczam, jestem samotna, zła na siebie, wyobrażam sobie, że ludzie myślą o mnie Bóg wie co.... i boję się.

Hej, na początku gratuluję sukcesu. Bo bez wątpienia jest to sukces, że nie popadłaś w kompulsy. Oby tak dalej, wszystko pod kontrolą.

Co do tych GŁUPICH myśli - musisz się ich pozbyć. Po co Ci to? Wiem, wiem. Łatwo mówić, tym bardziej, że mam to samo - jadę na 4 dni pod namiot ze znajomymi TŻa i też już prawie z tego wyjazdu zrezygnowałam bo przecież jak ja się tak pokażę ludziom, tym bardziej takim, których dopiero poznam. Przecież jestem brzydka, gruba, głupia i nie zrobię na nich dobrego wrażenia. A wiesz co? Pojadę tam i udowodnię swojej głupiej podświadomości, która podpowiada mi takie bzdury, że to nie jest prawda. Że Ci ludzie mnie polubią i zaakceptują, na pewno nie wszyscy ale większość na pewno. Bo dlaczego niby miałoby być inaczej? A nawet jeśli jedna czy dwie osoby powiedzą coś niemiłego na mój temat komuś na ucho. I co z tego? Przecież nigdy nie da się zrobić takie żeby wszyscy się polubili, tym bardziej w tak dużej zbiorowości różnych od siebie ludzi.
Walcz z tymi myślami, wychodź z domu, nie daj się zamknąć swojej podświadomości na ludzi... bo to najgorsze co możesz sobie zafundować. Uwierz, że jeśli odważysz się wyjść do ludzi i być sobą - oni Cię zaakceptują taką jaką jesteś. Walcz, walcz, walcz!!!

[Strusio]

Trzymam się dzielnie póki co dziewczynki! W szafce leżą 2 tabliczki czekolady i przez 3 dni ubyły tylko 2 kostki! P.s: spełniam swoje wszystkie kulinarne zachcianki choc staram się by były jak najkorzystniejsze pod wzgledem skladu . Np.Mialam dzis ochotę zjeść na śniadanie coś czego zazwyczaj sobie odmawiałam .. - pastę jajeczną z majonezem i szczypiorkiem .. w tym celu stworzyłam własny dietetyczny majonez który smakuje mi bardziej niż sklepowy! ... i jest kilka jak nie kilkanaście razy mniej kaloryczny... jakby co - podam sklad chętnym... ...To może zabrzmi debilnie ale czuję się, od jakichś prawie 4 tygodni, w końcu wolnym człowiekiem... jak gdyby ktoś mnie rozkuł i zdjął ciężkie kajdanki

---------- Dopisano o 22:41 ---------- Poprzedni post napisano o 22:23 ----------

Napisane przez Farfalla97

Hej, dziewczyny! Długo mnie tu nie było, ale tym razem nie z mojej winy, najpierw wyjechałam na wakacje, a potem miałam awarię internetu. Jestem z siebie bardzo dumna, bo nie zajadałam emocji już od ponad trzech tygodni. Wyjazd bardzo mi w tym pomógł, bo w krytycznym momencie, gdy jedzenie śniło mi się po nocach, po prostu nie mogłam sobie pozwolić na obżarstwo: brak czasu, brak funduszy, brak fizycznej możliwości przy mieszkaniu z matką w jednym pokoju. Jem słodycze, nie dużo i niecodziennie. Wcale nie jem idealnie, raz zdarzyło mi się zjeść zapiekankę na kolację, dwa razy byłam wieczorem na grillu, a ostatnio nawet zjadłam prawie 4000 kcal na imprezie u babci (to nie był kompuls, po prostu nie potrafię siedzieć 6 godzin przy stole i gapić się na ciasto). Miałam po tym wyrzuty sumienia, ale następnego dnia zjadłam po prostu mniej - ok. 1500 kcal. Zawsze gdy zjem trochę za dużo, następnego dnia jem trochę mniej. Poza tym jednym dużym wyskokiem, było naprawdę w porządku, chyba nie zdarzyło mi się zjeść więcej niż 2,400 kcal dziennie. Nie ćwiczyłam prawie wcale przez brak internetu, ale wyglądam i czuję się wspaniale. Jednak pod względem jedzenia, bo emocjonalnie jest do kitu. Zamykam się w sobie, zadręczam, jestem samotna, zła na siebie, wyobrażam sobie, że ludzie myślą o mnie Bóg wie co.... i boję się.

Moja droga. Nie zadręczaj się. Mam do Ciebie prośbę. Zadaj sobie pytanie - co ostatnio zrobiłaś dla siebie? dla przyjemności? ... ja staram się przynajmniej raz dziennie zrobić coś dla siebie: czy to obejrzec film, wziac długa kapiel sluchajac muzyki relaksacyjnej, pojezdzić na rowerze, polezeć na trawie w parku słuchajac muzyki ( o ile pogoda dopisuje:P), pojsc na zakupy, do kina, teatru , na basen, na masaz czy manicure ... lista jest dluga i dla kazdego bedzie inna.

W ten sposób okazuje sobie szacunek... Podświadomie nawet powoduje to, że zaczynam siebie lubić bardziej... bo w końcu szacunkiem zazwyczaj obdarowujemy osoby ważne, wartościowe ..z którymi, poprzez moją akcje " zasługujesz na tę przyjemność" się nieświadomie zaczynam utożsamiać

Głowa do góry dziewczynki! Wszsytkie jesteśmy wartościowe i zasługujemy na to co najlepsze!!!

[MascarpOOne]

Napisane przez Farfalla97

Hej, dziewczyny! Długo mnie tu nie było, ale tym razem nie z mojej winy, najpierw wyjechałam na wakacje, a potem miałam awarię internetu. Jestem z siebie bardzo dumna, bo nie zajadałam emocji już od ponad trzech tygodni. Wyjazd bardzo mi w tym pomógł, bo w krytycznym momencie, gdy jedzenie śniło mi się po nocach, po prostu nie mogłam sobie pozwolić na obżarstwo: brak czasu, brak funduszy, brak fizycznej możliwości przy mieszkaniu z matką w jednym pokoju. Jem słodycze, nie dużo i niecodziennie. Wcale nie jem idealnie, raz zdarzyło mi się zjeść zapiekankę na kolację, dwa razy byłam wieczorem na grillu, a ostatnio nawet zjadłam prawie 4000 kcal na imprezie u babci (to nie był kompuls, po prostu nie potrafię siedzieć 6 godzin przy stole i gapić się na ciasto). Miałam po tym wyrzuty sumienia, ale następnego dnia zjadłam po prostu mniej - ok. 1500 kcal. Zawsze gdy zjem trochę za dużo, następnego dnia jem trochę mniej. Poza tym jednym dużym wyskokiem, było naprawdę w porządku, chyba nie zdarzyło mi się zjeść więcej niż 2,400 kcal dziennie. Nie ćwiczyłam prawie wcale przez brak internetu, ale wyglądam i czuję się wspaniale. Jednak pod względem jedzenia, bo emocjonalnie jest do kitu. Zamykam się w sobie, zadręczam, jestem samotna, zła na siebie, wyobrażam sobie, że ludzie myślą o mnie Bóg wie co.... i boję się.

Poszukaj w googlach
sposobu na takie myślenie, ja z nich korzystałam i zadziałały To są zwykłe natręctwa, normalna rzecz po Twoich przejściach.

---------- Dopisano o 22:43 ---------- Poprzedni post napisano o 22:42 ----------

Napisane przez neska002

Na razie wypróbowałam gotowany serniczek od jednej koleżanki z tego wątku (chyba z bloga) i powiem szczerze, że super. Nie dość, że ma to formę takiego jakby deseru to jeszcze jest dość zdrowy i idealny jako posiłek po treningu bo naładowany białkiem. Dla mnie bomba!

Ha a mnie też cały dzień chodził po głowie ten sernik !

[Strusio]

Napisane przez neska002

Na razie wypróbowałam gotowany serniczek od jednej koleżanki z tego wątku (chyba z bloga) i powiem szczerze, że super. Nie dość, że ma to formę takiego jakby deseru to jeszcze jest dość zdrowy i idealny jako posiłek po treningu bo naładowany białkiem. Dla mnie bomba!

gotowany serniczek... mmmm.... brzmi smakowicie... mnie za to wzięło na dietetyczny majonez domowej produkcji bo pasty jajecznej mi się zachciało ;P

[neska002]

Napisane przez Strusio

Trzymam się dzielnie póki co dziewczynki! W szafce leżą 2 tabliczki czekolady i przez 3 dni ubyły tylko 2 kostki! P.s: spełniam swoje wszystkie kulinarne zachcianki choc staram się by były jak najkorzystniejsze pod wzgledem skladu . Np.Mialam dzis ochotę zjeść na śniadanie coś czego zazwyczaj sobie odmawiałam .. - pastę jajeczną z majonezem i szczypiorkiem .. w tym celu stworzyłam własny dietetyczny majonez który smakuje mi bardziej niż sklepowy! ... i jest kilka jak nie kilkanaście razy mniej kaloryczny... jakby co - podam sklad chętnym... ...To może zabrzmi debilnie ale czuję się, od jakichś prawie 4 tygodni, w końcu wolnym człowiekiem... jak gdyby ktoś mnie rozkuł i zdjął ciężkie kajdanki

---------- Dopisano o 22:41 ---------- Poprzedni post napisano o 22:23 ----------





Głowa do góry dziewczynki! Wszsytkie jesteśmy wartościowe i zasługujemy na to co najlepsze!!!

GRATULACJE za sukces. Takie podejście i myślenie mi się bardzo ale to bardzo podoba. Oczywiście poproszę przepis na ten majonez. Życzę dalej takiej siły i wiary w siebie. Jesteś wspaniała.

[MascarpOOne]

Napisane przez neska002

GRATULACJE za sukces. Takie podejście i myślenie mi się bardzo ale to bardzo podoba. Oczywiście poproszę przepis na ten majonez. Życzę dalej takiej siły i wiary w siebie. Jesteś wspaniała.

Podpisuje się pod tym co napisała neska i też poproszę

[Strusio]

Napisane przez neska002

GRATULACJE za sukces. Takie podejście i myślenie mi się bardzo ale to bardzo podoba. Oczywiście poproszę przepis na ten majonez. Życzę dalej takiej siły i wiary w siebie. Jesteś wspaniała.

Dziękuję bardzo Mam nadzieję, że każda z nas zaakceptuje i pokocha siebie w pełni. Ja póki co robię małe kroczki w tym kierunku ...ale wierzę, że się uda... Za momencik wrzucam przepis mojego majoneziku. Mega tani w produkcji i niesamowity w smaku ( mój brat zjadł już prawie cały słoik ;P)

---------- Dopisano o 14:54 ---------- Poprzedni post napisano o 14:46 ----------

Napisane przez MascarpOOne

Podpisuje się pod tym co napisała neska i też poproszę

Dziękuję Będę się starać to podtrzymywać
A oto przepis na mega pyszny i niskokaloryczny majonez!
4żółtka jajek S (ugotowane na twardo)
1łyżka musztardy
1łyżka soku z cytryny
1/3 szklanki jogurtu
1czubata łycha oleju z oliwek
1łyżka octu ( ja dalam balsamiczny ale moze byc tez winny czy jablkowy)
szczypta soli i czegos do slodzenia(np. stewia, agawa, miód)
Wszystko zblendować na gładką masę i chlup do słoika
POLECAM!!!!

[201607040959]

A ja dzisiaj pozwoliłam sobie na kilka kromek chleba suto polanych miodem i nutellą W głowie od razu pojawił się ten złośliwy głosik, że jak już jem słodko, to czemu nie zaszaleć... Ale się powstrzymałam i wytłumaczyłam z sobie, że takie jedzenie ma być nagrodą, a nie pretekstem do napadu Nie wiem czy wy też tak macie dziewczyny, że prowadzicie rozmowy z samą sobą. Może to nieco psychiczne ale czasem można sobie wiele rzeczy tak ustalić.
Poza tym upiekłam genialny pełnoziarnisty chleb czekoladowy (smakuje jak murzynek, a ma tylko łyżkę miodu na cały bochenek) i skusiłam się tylko na te wyżej opisane kilka kromek. Jestem z siebie bardzo dumna i czuję, że mam nad sobą kontrolę

[Strusio]

Napisane przez darijika

A ja dzisiaj pozwoliłam sobie na kilka kromek chleba suto polanych miodem i nutellą W głowie od razu pojawił się ten złośliwy głosik, że jak już jem słodko, to czemu nie zaszaleć... Ale się powstrzymałam i wytłumaczyłam z sobie, że takie jedzenie ma być nagrodą, a nie pretekstem do napadu Nie wiem czy wy też tak macie dziewczyny, że prowadzicie rozmowy z samą sobą. Może to nieco psychiczne ale czasem można sobie wiele rzeczy tak ustalić.
Poza tym upiekłam genialny pełnoziarnisty chleb czekoladowy (smakuje jak murzynek, a ma tylko łyżkę miodu na cały bochenek) i skusiłam się tylko na te wyżej opisane kilka kromek. Jestem z siebie bardzo dumna i czuję, że mam nad sobą kontrolę

Gratulacje! ... tak;P... ja często łapię się na tym, że coś sobie tłumaczę. Myślę, że to bardzo dobre - pod warunkiem, że podczas rozmowy nie zamieniamy się we własnego "krytykanta".

Do niedawna, gdy np. zjadłam coś nieplanowanego (choćby kawałek czekolady) w moim przypadku był to monolog typu: już złamałaś dietę więc cały dzień na nic, zjesz drugi na jedno wyjdzie - i tak już przepadło ; no dobra...to już ostatni raz - najjedz się tak żeby już więcej tego nie chcieć bo od jutra znowu dieta; znowu to zrobiłaś - ale jesteś słaba... tak jak w życiu - niczego nie potrafisz doprowadzić do końca - nawet głupiej diety ... a takie myśli i rozmowy zazwyczaj wywoływały lawine wyrzutów, smutku ... no i atak obżarstwa gotowy ...

Myślę, że fajnie byłoby przekierować ten wewnętrzny głos na inny tor ( ja ostatnio tak robię). Świadomie zrezygnowałam z jakiejkolwiek diety i dążenia do perfekcyjnego ciała. Jeśli zjem kawałek czekolady to nie czuję wyrzutów... w końcu nic nie złamałam - żadnego swojego postanowienia. Nie muszę nic zaczynać od jutra i traktować tej kostki czekolady jak zbrodnię (Widocznie mój organizm miał ochotę na dodatkową dawkę magnezu więc czemu mam sie za to winić, czuć beznadziejnie), katować się w imię... no właśnie... w imię czego? .. gdybym nawet osiągnęła dietą najpiękniejsze ciało świata, czy to by sprawiło, że zaczęłabym się uwielbiać, że inni zaczęliby mnie ubóstwiać... bardzo wątpie.

Powiem jedno co widzę u siebie ... a problem z kompulsami mam od okolo 2 lat.... Napady zaczely sie u mnie od diet i tylko zakończenie diet może je pokonać! Dziewczynki ! nie pozwólmy by obraz naszego ciała w naszym umyśle determinował kim jesteśmy i jak sie czujemy.

[201607040959]

Napisane przez Strusio

Gratulacje! ... tak;P... ja często łapię się na tym, że coś sobie tłumaczę. Myślę, że to bardzo dobre - pod warunkiem, że podczas rozmowy nie zamieniamy się we własnego "krytykanta".

Do niedawna, gdy np. zjadłam coś nieplanowanego (choćby kawałek czekolady) w moim przypadku był to monolog typu: już złamałaś dietę więc cały dzień na nic, zjesz drugi na jedno wyjdzie - i tak już przepadło ; no dobra...to już ostatni raz - najjedz się tak żeby już więcej tego nie chcieć bo od jutra znowu dieta; znowu to zrobiłaś - ale jesteś słaba... tak jak w życiu - niczego nie potrafisz doprowadzić do końca - nawet głupiej diety ... a takie myśli i rozmowy zazwyczaj wywoływały lawine wyrzutów, smutku ... no i atak obżarstwa gotowy ...

Myślę, że fajnie byłoby przekierować ten wewnętrzny głos na inny tor ( ja ostatnio tak robię). Świadomie zrezygnowałam z jakiejkolwiek diety i dążenia do perfekcyjnego ciała. Jeśli zjem kawałek czekolady to nie czuję wyrzutów... w końcu nic nie złamałam - żadnego swojego postanowienia. Nie muszę nic zaczynać od jutra i traktować tej kostki czekolady jak zbrodnię (Widocznie mój organizm miał ochotę na dodatkową dawkę magnezu więc czemu mam sie za to winić, czuć beznadziejnie), katować się w imię... no właśnie... w imię czego? .. gdybym nawet osiągnęła dietą najpiękniejsze ciało świata, czy to by sprawiło, że zaczęłabym się uwielbiać, że inni zaczęliby mnie ubóstwiać... bardzo wątpie.

Powiem jedno co widzę u siebie ... a problem z kompulsami mam od okolo 2 lat.... Napady zaczely sie u mnie od diet i tylko zakończenie diet może je pokonać! Dziewczynki ! nie pozwólmy by obraz naszego ciała w naszym umyśle determinował kim jesteśmy i jak sie czujemy.

Jakbym czytała własne myśli wydaje mi się, że u każdego w tym przypadku jest podobnie.
A co do drugiego, to kiedyś bardzo długo mnie to trapiło. Zawsze byłam pulchna i w podstawówce inne dzieci często nie miały dla mnie litości. Ile ja się wtedy nasłuchałam... a każde słowo pamiętam dokładnie. Przejmowałam się tym i robiłam wsyztsko żeby być tak szczupła i śliczna jak koleżanki...
I co? Schudłam. I zaczęły się wszystkie moje problemy (kompulsy, depresje, załamania i paranoiczny lęk przed przytyciem). Szczęśliwsza byłam, jak nie przejmowałam się wagą. Teraz za to potrafię spojrzeć na rówieśnice bardziej krytycznie. I widzę, że żadna nie jest idealna. Bo nikt nie jest.

[MascarpOOne]

Napisane przez Strusio

Dziękuję bardzo Mam nadzieję, że każda z nas zaakceptuje i pokocha siebie w pełni. Ja póki co robię małe kroczki w tym kierunku ...ale wierzę, że się uda... Za momencik wrzucam przepis mojego majoneziku. Mega tani w produkcji i niesamowity w smaku ( mój brat zjadł już prawie cały słoik ;P)

---------- Dopisano o 14:54 ---------- Poprzedni post napisano o 14:46 ----------


Dziękuję Będę się starać to podtrzymywać
A oto przepis na mega pyszny i niskokaloryczny majonez!
4żółtka jajek S (ugotowane na twardo)
1łyżka musztardy
1łyżka soku z cytryny
1/3 szklanki jogurtu
1czubata łycha oleju z oliwek
1łyżka octu ( ja dalam balsamiczny ale moze byc tez winny czy jablkowy)
szczypta soli i czegos do slodzenia(np. stewia, agawa, miód)
Wszystko zblendować na gładką masę i chlup do słoika
POLECAM!!!!

No zaintrygował mnie ten przepis... brzmi bardzo ciekawie
Dziękuję

[201607040959]

Napisane przez MascarpOOne

No zaintrygował mnie ten przepis... brzmi bardzo ciekawie
Dziękuję

A ja mam pytanie być może kompletnie bezsensu - jak ugotować same żółtka na twardo? jakoś je przedtem oddzielić czy po prostu ugotować całe jajka, a potem wydłubywać?

[Strusio]

Napisane przez darijika

A ja mam pytanie być może kompletnie bezsensu - jak ugotować same żółtka na twardo? jakoś je przedtem oddzielić czy po prostu ugotować całe jajka, a potem wydłubywać?

hehe :P ... może źle to ujęłam. Po prostu miałam na myśli, że nie powinny być surowe dlatego tak napisałam :P. Ugotowałam całe jajka a potem oddzieliłam żółtka od białek i dodalam te 4 białka do pasty jajecznej - a żółtka "poświęciłam " do majonezu p.s: myślę, że gdybym zamiast normalnego jogurtu dała grecki to byłby już totalnie cudowny - gęsty, że ho ho ;D

---------- Dopisano o 17:51 ---------- Poprzedni post napisano o 17:50 ----------

Napisane przez MascarpOOne

No zaintrygował mnie ten przepis... brzmi bardzo ciekawie
Dziękuję

Proszę bardzo... następnym razem zamienię normalny jogurt na grecki. Myślę, że przez to majonez będzie jeszcze lepszy

---------- Dopisano o 17:58 ---------- Poprzedni post napisano o 17:51 ----------

Napisane przez darijika

Jakbym czytała własne myśli wydaje mi się, że u każdego w tym przypadku jest podobnie.
A co do drugiego, to kiedyś bardzo długo mnie to trapiło. Zawsze byłam pulchna i w podstawówce inne dzieci często nie miały dla mnie litości. Ile ja się wtedy nasłuchałam... a każde słowo pamiętam dokładnie. Przejmowałam się tym i robiłam wsyztsko żeby być tak szczupła i śliczna jak koleżanki...
I co? Schudłam. I zaczęły się wszystkie moje problemy (kompulsy, depresje, załamania i paranoiczny lęk przed przytyciem). Szczęśliwsza byłam, jak nie przejmowałam się wagą. Teraz za to potrafię spojrzeć na rówieśnice bardziej krytycznie. I widzę, że żadna nie jest idealna. Bo nikt nie jest.

Dokładnie tak... wydaje nam się, że jak schudniemy to osiągniemy pełnię szczęścia... a tu niestety okazuje się, że nie w figurze krył się problem tylko w nas i naszym postrzeganiu siebie. Oby udało się to jakoś odkręcić i wrócić do pełni zdrowia!

[Farfalla97]

Napisane przez Strusio

Trzymam się dzielnie póki co dziewczynki! W szafce leżą 2 tabliczki czekolady i przez 3 dni ubyły tylko 2 kostki! P.s: spełniam swoje wszystkie kulinarne zachcianki choc staram się by były jak najkorzystniejsze pod wzgledem skladu . Np.Mialam dzis ochotę zjeść na śniadanie coś czego zazwyczaj sobie odmawiałam .. - pastę jajeczną z majonezem i szczypiorkiem .. w tym celu stworzyłam własny dietetyczny majonez który smakuje mi bardziej niż sklepowy! ... i jest kilka jak nie kilkanaście razy mniej kaloryczny... jakby co - podam sklad chętnym... ...To może zabrzmi debilnie ale czuję się, od jakichś prawie 4 tygodni, w końcu wolnym człowiekiem... jak gdyby ktoś mnie rozkuł i zdjął ciężkie kajdanki

---------- Dopisano o 22:41 ---------- Poprzedni post napisano o 22:23 ----------



Moja droga. Nie zadręczaj się. Mam do Ciebie prośbę. Zadaj sobie pytanie - co ostatnio zrobiłaś dla siebie? dla przyjemności? ... ja staram się przynajmniej raz dziennie zrobić coś dla siebie: czy to obejrzec film, wziac długa kapiel sluchajac muzyki relaksacyjnej, pojezdzić na rowerze, polezeć na trawie w parku słuchajac muzyki ( o ile pogoda dopisuje:P), pojsc na zakupy, do kina, teatru , na basen, na masaz czy manicure ... lista jest dluga i dla kazdego bedzie inna.

W ten sposób okazuje sobie szacunek... Podświadomie nawet powoduje to, że zaczynam siebie lubić bardziej... bo w końcu szacunkiem zazwyczaj obdarowujemy osoby ważne, wartościowe ..z którymi, poprzez moją akcje " zasługujesz na tę przyjemność" się nieświadomie zaczynam utożsamiać

Głowa do góry dziewczynki! Wszsytkie jesteśmy wartościowe i zasługujemy na to co najlepsze!!!

Staram się często robić coś dobrego dla siebie. Robię maseczki, peelingi, nakładam olej na włosy, maluję paznokcie i oczy, ćwiczę, jem to
co lubię i gotuję, ćwiczę.

Dziękuję Wam za rady. Dzisiaj mam trochę wyrzuty sumienia, bo zjadłam dużo, z niedietetycznych grzechów: jagodziankę, prawie całe pudełko ciastek (u babci) i loda. Potem pomyślałam, żeby jeszcze iść do sklepu po ogromną czekoladę, ale w końcu pojechałam z koleżanką na rower. Jestem na plusie jakieś 500 kcal, a zamierzam dzisiaj poćwiczyć, więc nie ma tragedii. Nie znoszę tego myślenia, jak mogłam to zrobić, objadam się, dlaczego to robię, jestem obrzydliwa.... i takie myśli powodują kompulsy. Nie jestem idealna, czasem zjem trzy gałki loda zamiast dwóch i pięć kawałków ciasta zamiast jednego... Ale jest różnica między takim pozwalaniem sobie, a ogromnym obżarstwem, podczas którego nawet nie czuje się smaku. Nienawidzę wyrzutów sumienia...

[201712111032]

Czesc dziewczyny! Postanowilam napisac tutaj, bo mialam (miewam?) problem z kompulsami. Oczywiscie moge sie podpisac pod wszystkim co tu napisalyscie: od dzisiaj nie jem slodyczy->a co mi tam, jedna kostka nie zaszkodzi->jak juz zjadlam kostke to wszystko zaprzepaszczone, zjem wszystko co moge dzisiaj, bo od jutra koniec zeslodyczami->oborze po co ja to zjadlam, ty slaba gruba swinio->bole brzucha, chec zwrocenia wszystkiego i totalny dol psychiczny.

Na szczescie jestem stosunkowo szczupla, choc w mojej glowie najlepiej jakbym zrzucila 5 kg jednak staram sie o tym nie myslec i po prostu zdrowo sie odzywiac. Niestety czesto mam wyrzuty sumienia, gdy zjem cos, czego niby nie powinnam, mam automatycznie zly humor, wiec zeby sobie go poprawic najem sie glupot i tadam to jest tak glupie i idiotyczne, ze sama sie sobie dziwie po co tak robie, to takie bledne kolo.

Nie za bardzo chce i tym rozmawiac z innymi, bo albo tego bie rozumieja albo uwazaja, ze czasamu kazdy tak ma, ze sie obje. Ok, objesc sie raz na pol roku a robic to 3 x w tygodniu jak substytut CZEGOS czego w zyciu brak?

Bardzo mi sie podoba postawa MascarpOOne, czyli brak sztywnych ram zywienia, po prostu sluchanie organizmu. Mam nadzieje, ze dojde do tego etapu czyli do NORMALNOSCI.

[MascarpOOne]

Napisane przez darijika

A ja mam pytanie być może kompletnie bezsensu - jak ugotować same żółtka na twardo? jakoś je przedtem oddzielić czy po prostu ugotować całe jajka, a potem wydłubywać?

Najpierw trzeba ugotować a potem oddzielić xd Sama miałam znak zapytania nad tym tematem xd

---------- Dopisano o 10:19 ---------- Poprzedni post napisano o 10:17 ----------

Napisane przez Farfalla97

Staram się często robić coś dobrego dla siebie. Robię maseczki, peelingi, nakładam olej na włosy, maluję paznokcie i oczy, ćwiczę, jem to
co lubię i gotuję, ćwiczę.

Dziękuję Wam za rady. Dzisiaj mam trochę wyrzuty sumienia, bo zjadłam dużo, z niedietetycznych grzechów: jagodziankę, prawie całe pudełko ciastek (u babci) i loda. Potem pomyślałam, żeby jeszcze iść do sklepu po ogromną czekoladę, ale w końcu pojechałam z koleżanką na rower. Jestem na plusie jakieś 500 kcal, a zamierzam dzisiaj poćwiczyć, więc nie ma tragedii. Nie znoszę tego myślenia, jak mogłam to zrobić, objadam się, dlaczego to robię, jestem obrzydliwa.... i takie myśli powodują kompulsy. Nie jestem idealna, czasem zjem trzy gałki loda zamiast dwóch i pięć kawałków ciasta zamiast jednego... Ale jest różnica między takim pozwalaniem sobie, a ogromnym obżarstwem, podczas którego nawet nie czuje się smaku. Nienawidzę wyrzutów sumienia...

Kochana ale to nie jest ważne czy sobie na coś pozwoliłaś ale czy nie jadłaś tego do momentu zwymiotowania ...
Taka jest prawda.

---------- Dopisano o 10:21 ---------- Poprzedni post napisano o 10:19 ----------

Napisane przez kukurukku

Czesc dziewczyny! Postanowilam napisac tutaj, bo mialam (miewam?) problem z kompulsami. Oczywiscie moge sie podpisac pod wszystkim co tu napisalyscie: od dzisiaj nie jem slodyczy->a co mi tam, jedna kostka nie zaszkodzi->jak juz zjadlam kostke to wszystko zaprzepaszczone, zjem wszystko co moge dzisiaj, bo od jutra koniec zeslodyczami->oborze po co ja to zjadlam, ty slaba gruba swinio->bole brzucha, chec zwrocenia wszystkiego i totalny dol psychiczny.

Na szczescie jestem stosunkowo szczupla, choc w mojej glowie najlepiej jakbym zrzucila 5 kg jednak staram sie o tym nie myslec i po prostu zdrowo sie odzywiac. Niestety czesto mam wyrzuty sumienia, gdy zjem cos, czego niby nie powinnam, mam automatycznie zly humor, wiec zeby sobie go poprawic najem sie glupot i tadam to jest tak glupie i idiotyczne, ze sama sie sobie dziwie po co tak robie, to takie bledne kolo.

Nie za bardzo chce i tym rozmawiac z innymi, bo albo tego bie rozumieja albo uwazaja, ze czasamu kazdy tak ma, ze sie obje. Ok, objesc sie raz na pol roku a robic to 3 x w tygodniu jak substytut CZEGOS czego w zyciu brak?

Bardzo mi sie podoba postawa MascarpOOne, czyli brak sztywnych ram zywienia, po prostu sluchanie organizmu. Mam nadzieje, ze dojde do tego etapu czyli do NORMALNOSCI.

Dzięki

Generalnie postanowienie "od dziś nie jem słodyczy" nie jest mądre... Nie znam osobiście nikogo kto by przy tym postanowieniu wytrwał.
Najlepiej sobie postanowić " nie będę jadła dużo słodyczy albo zamienię obecne słodycze na lepsze" np. naleśniki słodzone słodzikiem z owocami... ;-)

[201607040959]

Mnie wczoraj tak nosiło do kuchni, że myślałam już, że oszaleję. No i niestety pozwoliłam sobie na napad. Piszę 'pozwoliłam', bo udało mi się nie jeść garściami wszystkiego co pod ręką, a po prostu cały dzień chodziłam i jadłam co smaczniejsze rzeczy. Szkoda tylko, że też aż do potwornego bólu żołądka z przejedzenia. Gdyby nie to nie miałabym może nawet wyrzutów sumienia. Tylko dzisiaj mnie szlag trafia jak widzę, że w każdej sukience jedyne co widać to mój brzuch, a całe ciało jest obolałe...
Myślę, że przełamałam już w jakimś stopniu którąś część kompulsu- potrafię oderwać się od jedzenia. Teraz tylko muszę nie dopuszczać więcej do takich sytuacji albo przynajmniej bardziej je kontrolować.

[MascarpOOne]

Napisane przez darijika

Mnie wczoraj tak nosiło do kuchni, że myślałam już, że oszaleję. No i niestety pozwoliłam sobie na napad. Piszę 'pozwoliłam', bo udało mi się nie jeść garściami wszystkiego co pod ręką, a po prostu cały dzień chodziłam i jadłam co smaczniejsze rzeczy. Szkoda tylko, że też aż do potwornego bólu żołądka z przejedzenia. Gdyby nie to nie miałabym może nawet wyrzutów sumienia. Tylko dzisiaj mnie szlag trafia jak widzę, że w każdej sukience jedyne co widać to mój brzuch, a całe ciało jest obolałe...
Myślę, że przełamałam już w jakimś stopniu którąś część kompulsu- potrafię oderwać się od jedzenia. Teraz tylko muszę nie dopuszczać więcej do takich sytuacji albo przynajmniej bardziej je kontrolować.

Czyli jest + I powinnaś się cieszyć, myśleć, że z czasem będzie jeszcze lepiej !

[Strusio]

Napisane przez darijika

Mnie wczoraj tak nosiło do kuchni, że myślałam już, że oszaleję. No i niestety pozwoliłam sobie na napad. Piszę 'pozwoliłam', bo udało mi się nie jeść garściami wszystkiego co pod ręką, a po prostu cały dzień chodziłam i jadłam co smaczniejsze rzeczy. Szkoda tylko, że też aż do potwornego bólu żołądka z przejedzenia. Gdyby nie to nie miałabym może nawet wyrzutów sumienia. Tylko dzisiaj mnie szlag trafia jak widzę, że w każdej sukience jedyne co widać to mój brzuch, a całe ciało jest obolałe...
Myślę, że przełamałam już w jakimś stopniu którąś część kompulsu- potrafię oderwać się od jedzenia. Teraz tylko muszę nie dopuszczać więcej do takich sytuacji albo przynajmniej bardziej je kontrolować.

Super, że zaczynasz to kontrolować! Będzie tylko lepiej!! ... Taka moja mała sugestia - nie wiem czy dobra bo na każdego działać może co innego ale podzielę się ....A może daj sobie przyzwolenie na napad...??Wiem, że to brzmi debilnie ale jeśli o mnie chodzi to paradoksalnie - dając sobie przyzwolenie na obżarstwo - nie mam na nie ochoty. Tak jakby zakaz i ograniczenie podsycały głód...a przyzwolenie go tłumiło. Im bardziej się czegoś boimy, wystrzegamy - tym bardziej to przyciągamy. Zawsze kiedy bałam sie, że strace kontrole nad jedzeniem ... albo kiedy mówiłam sobie, że muszę trzymać się diety, że nie mogę sobie pozwolić na kolejny raz - kończyłam kompulsem.

Od ponad miesiąca nie patrzę na to co jem i ile kalorii przyjmuję ( co byłoby nie do pomyślenia w przeciągu jakichs ostatnich 2 lat gdzie miałam wyliczone białka, węgli i tłuszczy w porcji co do miligrama - jak coś się nie zgadzało, przekroczyłam limit - wpadałam w panikę ).... i od ponad miesiąca nie miałam napadu
Fakt ... pojawiają się trudniejsze momenty .... momenty niepokoju, lęku ( że utyję), momenty kiedy już automatycznie próbuję oszacować ile to może mieć kalorii i białka - ale od razu przywołuję się do porządku i skupiam myśli naczymś innym...:P Nikt nie powiedzial, że będzie łatwo i nawet biorę pod uwagę, że w każdej chwili moge mieć napad... ale nawet jeśli - to wiem, że jestem na dobrej drodze... bo nie boję się już jedzenia

[Strusio]

P.S: Moje ciało też chyba w końcu zdrowieje... nie tylko umysł ...czuje w końcu redukcję stresu tym luzem żywieniowym i dowolnością bo o dziwo dziś założyłam moje długie spodnie które zawsze były dopasowane i na mnie wiszą :O ... wzięłam aż centymetr i okazuje się, że ubyło przez ten około miesiąc prawie 5 cm :O bez żadnego kompletnie wysiłku ! ... Mialam sie nie ważyć ale zrobiłam to z czystej ciekawości ... 3 kg do dołu!Nie osiągnęłam takiej wagi przez 2 ostatnie lata przy restrykcyjnej diecie i codziennych ciężkich treningach

P.s2: Z nowinek kulinarnych: Odkryłam pyszną pastę z cieciorki, bułki fasolowe i domowe mleko migdałowe . Chętnym podam przepis Naleciało mnie dziś na pizzę ... i będzie eksperyment. Pizza na spodzie kalafiorowym - jak wyjdzie podzielę się przepisem
Strusio jest teraz online Zgłoś do moderatora

Mam do was pytanko dziewuszki. Zauważyłam, że odkąd zaczęłam ostatnio więcej gotować i piec to mniej mam ochotę na jedzenie tych rzeczy - mimo iż wyglądają smakowicie. Tak jakbym jadła oczami :P Wy też tak macie ?? Czy jestem jakiś dziwny przypadek?:P

[MascarpOOne]

Z tym pozwoleniem na napad... W sumie nie głupie... To tak jak ktoś idzie na dietę i sobie myśli w kółko " jestem na diecie jestem na diecie..." Tak ma ochotę zaraz się obeżreć a jak ktoś myśli inaczej to i efekt może być inny...
Ja wam dziewczynki powiem, że mądrze sporządzane posiłki pomagają go uniknąć... Ja np. na śniadanie dziś zjadłam omlet z serkiem straciatellą i bananem i powiem wam, że na pewno po tym napad mi nie w głowie

[Strusio]

Napisane przez MascarpOOne

Z tym pozwoleniem na napad... W sumie nie głupie... To tak jak ktoś idzie na dietę i sobie myśli w kółko " jestem na diecie jestem na diecie..." Tak ma ochotę zaraz się obeżreć a jak ktoś myśli inaczej to i efekt może być inny...
Ja wam dziewczynki powiem, że mądrze sporządzane posiłki pomagają go uniknąć... Ja np. na śniadanie dziś zjadłam omlet z serkiem straciatellą i bananem i powiem wam, że na pewno po tym napad mi nie w głowie

Witaj w klubie też uważam, że grunt to odpowiednio zadbać o posiłki - zdrowo ale bez uczucia ograniczania ... ja też dziś popłynęłam. Owsianka na mleku migdałowym z orzechami, czekoladą gorzką, kakaem masłem domowym z nerkowca i bananem ... mniaaaaaaaam... a na obiad pizza z kalafiora

[MascarpOOne]

Napisane przez Strusio

Witaj w klubie też uważam, że grunt to odpowiednio zadbać o posiłki - zdrowo ale bez uczucia ograniczania ... ja też dziś popłynęłam. Owsianka na mleku migdałowym z orzechami, czekoladą gorzką, kakaem masłem domowym z nerkowca i bananem ... mniaaaaaaaam... a na obiad pizza z kalafiora

No a ja jestem na diecie ;P Ale, że moja dieta ma aż 2500Kcal to mogłam sobie pozwolić
Resztę posiłków i tak jem bardzo lekkich

[Strusio]

Napisane przez MascarpOOne

No a ja jestem na diecie ;P Ale, że moja dieta ma aż 2500Kcal to mogłam sobie pozwolić
Resztę posiłków i tak jem bardzo lekkich

Pewnie wcinam podobną ilość kalorii ... choć tego nie wiem:P.. jestem na diecie : jedz co chcesz:P... wsłuchuję się w to co mi w organizmie gra:P... ilości też dobieram intuicyjnie. Muszę przyznać, że mam przy tym sporo zabawy :P ... spełniam wszystkie zachcianki tyle tylko, ze w ulepszonej wersji ( nie kupuje lakoci czy obiadow ale sama je robie dobierajac jak najwartosciowsze skladniki)

[MascarpOOne]

Napisane przez Strusio

Ja jestem na diecie : jedz co chcesz:P... wsłuchuję się w to co mi w organizmie gra:P... ilości też dobieram intuicyjnie. Muszę przyznać, że mam przy tym sporo zabawy :P ... spełniam wszystkie zachcianki tyle tylko, ze w ulepszonej wersji ( nie kupuje lakoci czy obiadow ale sama je robie dobierajac jak najwartosciowsze skladniki)

Ja tak samo
Jeja ale mi się spać dzisiaj chce xd

[201607040959]

A ja wczoraj aż wstyd się przyznać... Pod sam wieczór już siedziałam sobie w pokoju i popatrzyłam na kalendarz... 16 sierpień- jedyna osoba, która wie z czym się zmagam miała do mnie zadzwonić już dawno temu. Właśnie... miała, bo jak stwierdziłam, pewnie kompletnie go w takim razie nie obchodzę. Wiecie- 7 lat spędziłam będąc cały czas na jego każde zawołanie. A jak jestem w potrzebie to nawet na głupi telefon nie zasługuję. No to stwierdziłam, że w takim razie co mi szkodzi się nażreć... Strasznie mi teraz wstyd, za takie myślenie
Za to dzisiaj znowu wstałam z pragnieniem zmiany. Stwierdziłam, że tak jak radziła neska nie będę się nim przejmować. I że coś zacznę od nowa. Dlatego założyłam sobie zeszyt i ustaliłam, że wytrzymam 100 dni bez słodkiego. Któraś z Was mówiła, że cos takiego nie ma sensu. Ale ja chcę udowodnić sobie, że potrafię... Że to tylko ode mnie zależy.

[Strusio]

Napisane przez darijika

A ja wczoraj aż wstyd się przyznać... Pod sam wieczór już siedziałam sobie w pokoju i popatrzyłam na kalendarz... 16 sierpień- jedyna osoba, która wie z czym się zmagam miała do mnie zadzwonić już dawno temu. Właśnie... miała, bo jak stwierdziłam, pewnie kompletnie go w takim razie nie obchodzę. Wiecie- 7 lat spędziłam będąc cały czas na jego każde zawołanie. A jak jestem w potrzebie to nawet na głupi telefon nie zasługuję. No to stwierdziłam, że w takim razie co mi szkodzi się nażreć... Strasznie mi teraz wstyd, za takie myślenie
Za to dzisiaj znowu wstałam z pragnieniem zmiany. Stwierdziłam, że tak jak radziła neska nie będę się nim przejmować. I że coś zacznę od nowa. Dlatego założyłam sobie zeszyt i ustaliłam, że wytrzymam 100 dni bez słodkiego. Któraś z Was mówiła, że cos takiego nie ma sensu. Ale ja chcę udowodnić sobie, że potrafię... Że to tylko ode mnie zależy.

Kochana... ale co chcesz sobie przez to udowodnić? Jak dla mnie to sabotaż i prośba o kompuls gigant.... bo przecież z autopsji wiemy jak to się zazwyczaj kończy....Broń Boże nie jest to moje wymądrzanie czy podcinanie skrzydeł a dobra rada - jeśli faktycznie tak postanowiłaś to będę trzymać kciuki żeby Ci się powiodło...warto jednak byłoby sobie zadać pytanie : PO CO??? Dlatego tak reaguje bo widzę w Tobie sporo z siebie... Też miałam problem z osobą która wiele dla mnie znaczyła i mnie zraniła, też miałam takie postanowienia, coś chciałam sobie udowodnić. Tak jakby żarcie było jedyną płaszczyzną życia którą mogę kontrolować i w której mogę coś osiągnąć... Sama nie wiem czy podświadomie nie chcialam sprawić by żalowal, że stracił TAKIE CIALO (az smutne bo odzwierciedla to jaki mam obraz siebie - jakbym nic lepszego nie miala do zaoferowania).....A tak przecież NIE JEST! KAżda z nas ma wiele do zaoferowania!
Nie lepiej udowodnić sobie, że coś potrafię w innej dziedzinie? Np. ze nauczę się jakiegoś sportu, języka? pomogę komuś - przez co będę czuć się potrzebna?...myślę, że receptą jest znalezienie jakiejs pasji, czegoś w czym możemy się rozwijać a nie brnięcie dalej w zaburzenia odżywiania...

[201607040959]

Napisane przez Strusio

Kochana... ale co chcesz sobie przez to udowodnić? Jak dla mnie to sabotaż i prośba o kompuls gigant.... bo przecież z autopsji wiemy jak to się zazwyczaj kończy....Broń Boże nie jest to moje wymądrzanie czy podcinanie skrzydeł a dobra rada - jeśli faktycznie tak postanowiłaś to będę trzymać kciuki żeby Ci się powiodło...warto jednak byłoby sobie zadać pytanie : PO CO??? Dlatego tak reaguje bo widzę w Tobie sporo z siebie... Też miałam problem z osobą która wiele dla mnie znaczyła i mnie zraniła, też miałam takie postanowienia, coś chciałam sobie udowodnić. Tak jakby żarcie było jedyną płaszczyzną życia którą mogę kontrolować i w której mogę coś osiągnąć... Sama nie wiem czy podświadomie nie chcialam sprawić by żalowal, że stracił TAKIE CIALO (az smutne bo odzwierciedla to jaki mam obraz siebie - jakbym nic lepszego nie miala do zaoferowania).....A tak przecież NIE JEST! KAżda z nas ma wiele do zaoferowania!
Nie lepiej udowodnić sobie, że coś potrafię w innej dziedzinie? Np. ze nauczę się jakiegoś sportu, języka? pomogę komuś - przez co będę czuć się potrzebna?...myślę, że receptą jest znalezienie jakiejs pasji, czegoś w czym możemy się rozwijać a nie brnięcie dalej w zaburzenia odżywiania...

Możliwe, że jest coś w moim myśleniu, co pokrywa się z tym, o czym piszesz... Chciałabym cos zmienić, ale nie wiem jak i co. Mam wiele pasji- maluję, jeżdżę ma rowerze... Mój problem polega na tym, że każda pasja staje się u mnie rutyną... Wiesz to takie myślenie potem- że muszę przejechać 16 km, że muszę dzisiaj namalować ten obrazek... Nie potrafię się tego ustrzec, a zabija to całą frajdę, tworzą się przyzwyczajenia Długo radość sprawiało mi właśnie pieczenie przeróżnych ciast. Ale teraz... każda dodatkowa blacha w domu, to proszenie się o napad...

[MascarpOOne]

Napisane przez darijika

A ja wczoraj aż wstyd się przyznać... Pod sam wieczór już siedziałam sobie w pokoju i popatrzyłam na kalendarz... 16 sierpień- jedyna osoba, która wie z czym się zmagam miała do mnie zadzwonić już dawno temu. Właśnie... miała, bo jak stwierdziłam, pewnie kompletnie go w takim razie nie obchodzę. Wiecie- 7 lat spędziłam będąc cały czas na jego każde zawołanie. A jak jestem w potrzebie to nawet na głupi telefon nie zasługuję. No to stwierdziłam, że w takim razie co mi szkodzi się nażreć... Strasznie mi teraz wstyd, za takie myślenie
Za to dzisiaj znowu wstałam z pragnieniem zmiany. Stwierdziłam, że tak jak radziła neska nie będę się nim przejmować. I że coś zacznę od nowa. Dlatego założyłam sobie zeszyt i ustaliłam, że wytrzymam 100 dni bez słodkiego. Któraś z Was mówiła, że cos takiego nie ma sensu. Ale ja chcę udowodnić sobie, że potrafię... Że to tylko ode mnie zależy.

Wiesz powiem tak : Nie masz co mieć wyrzuty a zrozum, że krzywdę zrobiłaś sobie nie jemu.
Daj spokój żyłaś bez gościa do 16 sierpnia, przeżyjesz i dalej. Super, że masz chęci na zmiany, musisz przede wszystkim uwierzyć, że jesteś silną osobą ! Nikt o Ciebie tak nie zadba jak Ty sama !
Spokojnie z czasem i znajdą się ludzie warci Twojej uwagi

---------- Dopisano o 12:40 ---------- Poprzedni post napisano o 12:36 ----------

Napisane przez darijika

Możliwe, że jest coś w moim myśleniu, co pokrywa się z tym, o czym piszesz... Chciałabym cos zmienić, ale nie wiem jak i co. Mam wiele pasji- maluję, jeżdżę ma rowerze... Mój problem polega na tym, że każda pasja staje się u mnie rutyną... Wiesz to takie myślenie potem- że muszę przejechać 16 km, że muszę dzisiaj namalować ten obrazek... Nie potrafię się tego ustrzec, a zabija to całą frajdę, tworzą się przyzwyczajenia Długo radość sprawiało mi właśnie pieczenie przeróżnych ciast. Ale teraz... każda dodatkowa blacha w domu, to proszenie się o napad...

Strasznie dużo w Tobie emocji, i fakt 100 dni bez słodkiego... nierealne. I w sumie błędne bo co 100 dni bez a 101 aż do zwymiotowania ?
Musisz oczyścić swoją głowę, wyciszyć się i zmienić myślenie. Po prostu znaleźć sposób na odreagowanie stresu...