Odpieluszkowe Zapalenie Mózgu.

[201712071518]

Napisane przez invisible_01

Idąc tym tropem to połowa wątków nie ma sensu. Wątek o współlokatorach - przecież ci ludzie są chamami i bałaganiarzami ogólnie w życiu, nie tylko jako współlokatorzy, więc wątek bez sensu. Brzydkie zachowanie gości weselnych - przecież oni są burakami też na co dzień, nie tylko na weselu, wątek bez sensu. I tak dalej, i tak dalej. Ale jakoś na tych wątkach ludzie potrafią pisać normalnie i nie brać wszystkiego personalnie i jak obrazę, mimo że sami pewnie są/byli współlokatorami czy gośćmi na czyimś weselu.

no dokładnie o to chodzi.

[ciri15]

Napisane przez stupid-girl

ale w zasadzie co z tego?
to jest wątek o chamskich/głupich/nieuprzejmych/debilnych itd RODZICACH i piszemy o ich cechach i zachowaniu w kontekscie posiadania przez nich dzieci.
Nikogo nie obchodzi i nikt się nie rozwodzi nad tym jaki był ów człowiek zanim został rodzicem. Może ta pani ze sklepu po godzinach dokarmia koty, albo przeprowadza staruszki przez ulicę, ale w TYM wątku nikogo to nie obchodzi bo JAKO MATKA jest CHAMSKA.
Na watku o chamskich kierowcach nikt nie rozkminia, czy ów burak za kółkiem zanim kupił samochód był oazą uprzejmości, a jak wysiądzie z samochodu może prowadzi kursy savoir-vivru.
Podobnie na wątku o chamskich ochroniarzach, sprzedawcach itp.

Napisane przez invisible_01

Idąc tym tropem to połowa wątków nie ma sensu. Wątek o współlokatorach - przecież ci ludzie są chamami i bałaganiarzami ogólnie w życiu, nie tylko jako współlokatorzy, więc wątek bez sensu. Brzydkie zachowanie gości weselnych - przecież oni są burakami też na co dzień, nie tylko na weselu, wątek bez sensu. I tak dalej, i tak dalej. Ale jakoś na tych wątkach ludzie potrafią pisać normalnie i nie brać wszystkiego personalnie i jak obrazę, mimo że sami pewnie są/byli współlokatorami czy gośćmi na czyimś weselu.

Jestem pewna, że produkujecie się na darmo.

[Mijanou]

Ja też uważam, że normalni rodzice, normalne matki nie powinny czuć się urażone tym wątkiem. Normalnych rodziców jest zdecydowana większość, jednak to właśnie te nienormalne zachowania niektórych rodziców rzucają się w oczy i uszy i tylko te tutaj są opisywane.

Normalnych matek ten wątek absolutnie nie dotyczy.

Mnie nurtuje jedna rzecz: na jakich ludzi wyrosną te dzieci wychowywane przez tę popisową mniejszość, skoro już wśród moich rówieśników mam do czynienia z osobnikami pokolenia MISIE(należy). A wierzcie mi, że jakakolwiek współpraca z takimi ludźmi jest baaardzo trudna. Czasem niemożliwa.

[zakonna]

Ja nie muszę wierzyć, ja wiem. pracuję w szkole...

[Mijanou]

Napisane przez zakonna

Ja nie muszę wierzyć, ja wiem. pracuję w szkole...

Oj, to jesteś kopalnią wiedzy o utrwalonym OZM
Nie zazdroszczę: "dlaczego pani się uwzięła na mojego biednego Stefanka?"

[Kattarina]

Jestem matka od 17 miesiecy i kocham mojego synka do szalenstwa. Od jakiegos czasu jest on strasznym lobuziakiem i beksa, a ja nie potrafie mu jeszcze nic wytlumaczyc i jedyne co pozostaje, to pozwolic mu robic to co chce- oczywiscie tak dlugo, jak nie ma w tym zagrożenia dla jego zdrowia i zycia. Moze jestem kiepska matka, ale moj partner ma jeszcze troje innych dzieci i zgadza sie, ze w przypadku naszego synka, o takim, a nie innym temperamencie, na razie niewiele mozemy zrobic. I tak sobie zyjemy, czekajac az dzieciak dorosnie na tyle, by nas zrozumiec.
Powinnam jednak zaznaczyc, ze bedac swiadoma sytuacji, unikam dlugich wycieczek, odwiedzin u znajomych, o ktorych wiem, ze nie za bardzo lubia dzieci, lotow samolotem, podrozy promem i ogolnie spedzania czasu w miejscach publicznych, bo nie chce narazac swojego synka na stres, (przeciez gdyby plakal i krzyczal przez dlugi czas, to by znaczylo, ze nie jest szczesliwy ), ale takze nie chce przeszkadzac ludziom. Nie boli mnie to, korona mi z glowy nie spadnie, nie jest to jakies niesamowite poswiecenie. Po prostu nie chce robic tego, co od zawsze wkurza mnie w niektorych matkach. I jesli w przypadku mojego dziecka nie ma jeszcze mowy o manierach, kulturze osobistej czy prostactwie, to w moim przypadku juz tak.
Tak zostalam wychowana, by zyc i pozwolic zyc innym.

Sama nie znosze matek z OZM, bo nie lubie chamstwa i egoizmu.
Poza tym uwazam, ze OZM ma dosc powazne skutki, bo o ile malutkie dzieci sa nieszkodliwe, to zle wychowane, rozpuszczone starsze dzieci i nastolatkowie, (ktorzy w sumie tez w jakis sposob sa ofiarami OZM ich matek), to czesto trudne do powstrzymania, okrutne, bezczelne stworzenia, znecajace sie nad slabszymi.

A tak btw, nigdy nie zmienilabym pieluchy, zwlaszcza z 'zawartością nr 2' na sali restauracyjnej. To dla mnie nie do przyjecia. Po pierwsze primo, jesli dziecko jest chore i ma biegunke, nie ciagalabym go po knajpach. A jesli zalatwilo sie normalnie, to zabralabym je do toalety i przewinela. I poradzilabym sobie bez kladzenia na brudnej podlodze.

[bitterheart]

Napisane przez Kattarina

Jestem matka od 17 miesiecy i kocham mojego synka do szalenstwa. Od jakiegos czasu jest on strasznym lobuziakiem i beksa, a ja nie potrafie mu jeszcze nic wytlumaczyc i jedyne co pozostaje, to pozwolic mu robic to co chce- oczywiscie tak dlugo, jak nie ma w tym zagrożenia dla jego zdrowia i zycia. Moze jestem kiepska matka, ale moj partner ma jeszcze troje innych dzieci i zgadza sie, ze w przypadku naszego synka, o takim, a nie innym temperamencie, na razie niewiele mozemy zrobic. I tak sobie zyjemy, czekajac az dzieciak dorosnie na tyle, by nas zrozumiec.
Powinnam jednak zaznaczyc, ze bedac swiadoma sytuacji, unikam dlugich wycieczek, odwiedzin u znajomych, o ktorych wiem, ze nie za bardzo lubia dzieci, lotow samolotem, podrozy promem i ogolnie spedzania czasu w miejscach publicznych, bo nie chce narazac swojego synka na stres, (przeciez gdyby plakal i krzyczal przez dlugi czas, to by znaczylo, ze nie jest szczesliwy ), ale takze nie chce przeszkadzac ludziom. Nie boli mnie to, korona mi z glowy nie spadnie, nie jest to jakies niesamowite poswiecenie. Po prostu nie chce robic tego, co od zawsze wkurza mnie w niektorych matkach. I jesli w przypadku mojego dziecka nie ma jeszcze mowy o manierach, kulturze osobistej czy prostactwie, to w moim przypadku juz tak.
Tak zostalam wychowana, by zyc i pozwolic zyc innym.

Sama nie znosze matek z OZM, bo nie lubie chamstwa i egoizmu.
Poza tym uwazam, ze OZM ma dosc powazne skutki, bo o ile malutkie dzieci sa nieszkodliwe, to zle wychowane, rozpuszczone starsze dzieci i nastolatkowie, (ktorzy w sumie tez w jakis sposob sa ofiarami OZM ich matek), to czesto trudne do powstrzymania, okrutne, bezczelne stworzenia, znecajace sie nad slabszymi.

A tak btw, nigdy nie zmienilabym pieluchy, zwlaszcza z 'zawartością nr 2' na sali restauracyjnej. To dla mnie nie do przyjecia. Po pierwsze primo, jesli dziecko jest chore i ma biegunke, nie ciagalabym go po knajpach. A jesli zalatwilo sie normalnie, to zabralabym je do toalety i przewinela. I poradzilabym sobie bez kladzenia na brudnej podlodze.

Pozwolić 17 miesiecznemu dziecku robić co chce ?
Że nie rozumie co mu tlumaczysz ?

Przepraszam, ale czuję się co najmniej dziwnie. Musisz zacząć go karcic i wyznaczać granice, bo za chwile wejdzie ci na glowe i dużo juz z tym Nie zrobisz, tylko będziesz miała takiego małego rzadziciela w domu.

Wiem co mowie. Mam 3 letniego brata i robi co mu się podoba, rządzi wszystkimi dookoła a jak nie to wrzask.

Nie chodzi mi o to żeby się wymadrzac po prostu znam to z autopsji. Miał odpuszczane zbyt długo, a potem juz nie miał zamiaru nikogo słuchać.

Mój synek ma rok i dwa miesiące. Biorę butelkę i mowie mu ze idziemy zrobić pić do kuchni i zaczynam iść - on idzie za mną. Gdy oddala się ode mnie wołam go, zęby przyszedł na tyle blisko, żebym mogła go widzieć - nie ma z tym problemu, bawi się w pobliżu. Gdy mówię, ze czegoś nie wolno robic, za którymś razem koduje ze tak ma być i nie robi juz tego.

Żadne dziecko nie jest idealne i mega posłuszne i grzeczne. Aczkolwiek maks miał 4 miesiące, gdy zaczelismy mu delikatnie wpajac pewne zasady. Na wypady na zakupy itd jeździł zawsze z nami - tam tez miał tłumaczone jak się zachować. Babcię, ciotki itd gromily nas, ze takiemu małemu dziecku czegoś zabraniamy. Dziś każdy nie może wyjść z podziwu jaki to on grzeczny czy posłuszny. Ale to sie z nieba nie wzięło.

Przepraszam za błędy interpunkcyjne i ortograficzne, ale post został splodzony pod wpływem chwili, mam nadzieję, że mi wybaczycie

[Kattarina]

Napisane przez bitterheart

Pozwolić 17 miesiecznemu dziecku robić co chce ?
Że nie rozumie co mu tlumaczysz ?

Przepraszam, ale czuję się co najmniej dziwnie. Musisz zacząć go karcic i wyznaczać granice, bo za chwile wejdzie ci na glowe i dużo juz z tym Nie zrobisz, tylko będziesz miała takiego małego rzadziciela w domu.

Wiem co mowie. Mam 3 letniego brata i robi co mu się podoba, rządzi wszystkimi dookoła a jak nie to wrzask.

Nie chodzi mi o to żeby się wymadrzac po prostu znam to z autopsji. Miał odpuszczane zbyt długo, a potem juz nie miał zamiaru nikogo słuchać.

Mój synek ma rok i dwa miesiące. Biorę butelkę i mowie mu ze idziemy zrobić pić do kuchni i zaczynam iść - on idzie za mną. Gdy oddala się ode mnie wołam go, zęby przyszedł na tyle blisko, żebym mogła go widzieć - nie ma z tym problemu, bawi się w pobliżu. Gdy mówię, ze czegoś nie wolno robic, za którymś razem koduje ze tak ma być i nie robi juz tego.

Żadne dziecko nie jest idealne i mega posłuszne i grzeczne. Aczkolwiek maks miał 4 miesiące, gdy zaczelismy mu delikatnie wpajac pewne zasady. Na wypady na zakupy itd jeździł zawsze z nami - tam tez miał tłumaczone jak się zachować. Babcię, ciotki itd gromily nas, ze takiemu małemu dziecku czegoś zabraniamy. Dziś każdy nie może wyjść z podziwu jaki to on grzeczny czy posłuszny. Ale to sie z nieba nie wzięło.

Przepraszam za błędy interpunkcyjne i ortograficzne, ale post został splodzony pod wpływem chwili, mam nadzieję, że mi wybaczycie

Dziękuję za opinię i rady, ale wylowilas z mojego postu tylko cześć i wyglada na to, ze jej nie zrozumialas. Chyba logiczne jest, że pozwalanie na to, na co ma ochote nie oznacza totalnego puszczenia samopas. Po prostu nie zamierzam go karcic i dyscyplinowac, (w kraju w którym mieszkam to nielegalne. Rodzicowi nie wolno nawet odeslac dziecka do jego pokoju, bo to pogwalcenie wolności osobistej), bo imo ma jeszcze czas, by zawsze zdążyć na nocnik, by jesc to czego nie lubi czy siedziec cicho kilka godzin w samolocie.
Poza tym, wychowanie mojego dziecka nie jest przedmiotem tego wątku.

[bitterheart]

Napisane przez Kattarina

Dziękuję za opinię i rady, ale wylowilas z mojego postu tylko cześć i wyglada na to, ze jej nie zrozumialas. Chyba logiczne jest, że pozwalanie na to, na co ma ochote nie oznacza totalnego puszczenia samopas. Po prostu nie zamierzam go karcic i dyscyplinowac, (w kraju w którym mieszkam to nielegalne. Rodzicowi nie wolno nawet odeslac dziecka do jego pokoju, bo to pogwalcenie wolności osobistej), bo imo ma jeszcze czas, by zawsze zdążyć na nocnik, by jesc to czego nie lubi czy siedziec cicho kilka godzin w samolocie.
Poza tym, wychowanie mojego dziecka nie jest przedmiotem tego wątku.

W żadnym wypadku nie miałam na myśli skrajnego rygoru jaki opisałaś

[Kattarina]

Napisane przez bitterheart

W żadnym wypadku nie miałam na myśli skrajnego rygoru jaki opisałaś

A ja tak, przeciez wyraznie napisalam, do czego go nie zmuszam, (bo tego dotyczy watek):

Powinnam jednak zaznaczyc, ze bedac swiadoma sytuacji, unikam dlugich wycieczek, odwiedzin u znajomych, o ktorych wiem, ze nie za bardzo lubia dzieci, lotow samolotem, podrozy promem i ogolnie spedzania czasu w miejscach publicznych, bo nie chce narazac swojego synka na stres,

a nie normalnych, oczywistych, codziennych zachowań, ktore Ty opisalas.

[zakonna]

Napisane przez Mijanou

Oj, to jesteś kopalnią wiedzy o utrwalonym OZM
Nie zazdroszczę: "dlaczego pani się uwzięła na mojego biednego Stefanka?"

Niestety już kiedyś o tym pisałam, ale mogę ponownie. Najlepiej stosunek roszczeniowych rodziców oddaje dialog, w którym regularnie uczestniczę (zmieniają się tylko drobne szczegóły)

Ja: Jasiowi grozi jedynka na koniec roku/półrocze.
Rodzic: I co pani zamierza z tym zrobić???

I tak się życie w szkole toczy. Dzieci mają w nosie, rodzice żyją w przekonaniu, że szkoła ma wszystko za nich załatwić w kwestii wychowania/nauczenia dziecka. A nauczyciel potem musi "coś z tym zrobić".

[Mijanou]

Napisane przez zakonna

Niestety już kiedyś o tym pisałam, ale mogę ponownie. Najlepiej stosunek roszczeniowych rodziców oddaje dialog, w którym regularnie uczestniczę (zmieniają się tylko drobne szczegóły)

Ja: Jasiowi grozi jedynka na koniec roku/półrocze.
Rodzic: I co pani zamierza z tym zrobić???

I tak się życie w szkole toczy. Dzieci mają w nosie, rodzice żyją w przekonaniu, że szkoła ma wszystko za nich załatwić w kwestii wychowania/nauczenia dziecka. A nauczyciel potem musi "coś z tym zrobić".

Ja mam takie wrażenie, że częsć rodziców oddaje dzieci do szkoły z myślą, że szkoła nie tylko nauczy, ale też i wychowa za nich ich dzieci.
Tymczasem szkoła wspiera proces wychowawczy, ale go nie tworzy.

Samo pytanie: "co pani z tym zrobi?", skierowane do nauczyciela jest kretyńskie. Nauczyciel prowadzi lekcje, wyjaśnia temat, wspólnie z uczniami wykonuje ćwiczenia w obrębie omawianego tematu ale to przecież nie wystarczy. Trzeba w domu samemu utrwalić materiał i to już jest zadanie rodzica, by dopilnować, by dziecko odrabiało pracę domową. Samo nic się nie stanie.

Szkoła nie jest remedium na całe zło. Nie wychowa dziecka, ktoremu wolno wszystko, i które nie zna żadnych granic i ograniczeń.

Mieszkam w pobliżu gimnazjum. Nieraz, gdy obserwuję gimbusy to włos mi się na rudym łbie jeży. Częsć dziewczyn wygląda jak moje starsze siostry. Nieraz przez okno dobiegają mnie wulgarne rozmowy o orgazmach (ze szczegółami), chlaniu i wciąganiu. Moja Mama to spokojna osoba. Ale gdyby mnie zobaczyła tak ubraną, klnącą, wulgarną- to jakby mnie machnęła to zatrzymałabym się na ścianie. Rozpłaszczona.

[ajah]

Mijanou Zdarza mi się pracować z dorosłymi egzemplarzami MISIĘNALEZY.
Mężczyzna lat 20+ nigdy nie pracował, bo iteresowała go praca w przemyśle muzycznym: w tym zero doświadczenia, CV za to stylizacja 'gangsta' na swoim miejscu. Mężczyzna został eksmitowany z kilku mieszkań za zachowanie swoje i swoich gości- hałas, alkohol, dragi i dure pomysły, których nie ma co przytaczać, które uniemożliwiały sąsiadom normalną egzystencję.
Podejście mamy tego mężczyzny: nic nie jest jego winą (bo to przecież koledzy go do wszystkiego zmuszają); praca poniżej aspiracji nie ma sensu, państwo kasę da, a ona go nakarmi od czasu do czasu.

[Mijanou]

Napisane przez ajah

Mijanou Zdarza mi się pracować z dorosłymi egzemplarzami MISIĘNALEZY.
Mężczyzna lat 20+ nigdy nie pracował, bo iteresowała go praca w przemyśle muzycznym: w tym zero doświadczenia, CV za to stylizacja 'gangsta' na swoim miejscu. Mężczyzna został eksmitowany z kilku mieszkań za zachowanie swoje i swoich gości- hałas, alkohol, dragi i dure pomysły, których nie ma co przytaczać, które uniemożliwiały sąsiadom normalną egzystencję.
Podejście mamy tego mężczyzny: nic nie jest jego winą (bo to przecież koledzy go do wszystkiego zmuszają); praca poniżej aspiracji nie ma sensu, państwo kasę da, a ona go nakarmi od czasu do czasu.

Ajah, ja miałam na pierwszym roku takie egzemplarze w grupie. Z jednego przedmiotu w ramach zaliczenia naszym zadaniem (między innymi oczywiście) było wykonanie i opisane pracy badawczej w zespołach czteroosobowych. Do mojego zespołu dołaczyły dwie panny przyjezdne. Ich zachowania i trybu życia nie będę opisywać, wiesz, jak to Burki zerwane z łańcucha (imprezy codziennie, kluby, absencja na wykładach a potem wyłudzanie notatek i skryptów itp). Nie mogliśmy się z kolegą doprosić przez dwa miesiące, by zrobiły swoją część. W końcu zrobiliśmy we dwoje całość. Pracę oddaliśmy w terminie, ale podpisaną dwoma nazwiskami. Moim i kolegi. Panny nawet się nie zainteresowały, co jest w tej pracy. Ale żywo się oburzyły i oskarzyły nas o:
1. niekoleżeńskość
2. snobizm
3. wredotę
4. lizusostwo i kujoństwo
5. donosicielstwo

Teraz clou programu: jedna z mamuś tych panien przyjechała i na korytarzu uniwersyteckim usiłowała nas przekonać (groźbą a potem kasą), żebyśmy jednak powiedzieli wykładowcy, że brak nazwisk tych dwóch to była pomyłka w druku/nasze przeoczenie. Nie zgodziliśmy się. Panny zaliczenia nie uzyskały. I tak skończyła się ich przygoda ze studiami na państwowej uczelni. Jakim cudem się do niej w ogóle dostaly-pozostaje zagadką.

Do kobiety nie docierały żadne argumenty. Tłumaczyliśmy, wyjaśnialiśmy, że prosiliśmy panny dwa miesiące o zrobienie czegokolwiek, bo i tak większość wzięliśmy na siebie. One miały tylko pojechać, rozdać ankiety i policzyć wyniki z odpowiedzi. To tak dużo? OZM, który trwa dwadzieścia lat powinien być karalny ustawowo.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Mojwa

Pomijajac wszystko - JAKI jest cel w przegrzewaniu dziecka?

wysłano z mojej Xperii SP

No żeby go nie przewiało

A wczoraj wlasnie w tramwaju patrzylam sie na smiejącego się maluszka w wózku, ubrany super stosownie do pogody, skarpetki dresik, szczesliwe dziecko i szczesliwa mama

[201609102148]

Oooo, przypomniało mi się. Widywałam kiedyś kobietę, która przyprowadzała synka, na oko dwuletniego, do kościoła. W czapce i zimowej kurtce. W lipcu.

Inne dzieci w tym wieku były na podwórzu z rodzicami, dokazywały między klombami w koszulkach z krótkim rękawem albo letnich sukienkach. A ten chłopiec w kurtce, co zamek rozsunął, to matka go sru do góry. Wisienka na torcie- matka lekarka, dowiedziałam się później.

[Krystaliczne szczescie]

Rozmowa z koleżanką przez telefon:

Ja:" ... no tak, rozumiem, zarobisz sobie trochę pieniędzy, nie będziesz musiała nikogo o nie prosić..."
Ona:" No pewnie, że tak..." (i nagle) "oj, oj, oj ale wieźgam nóśkami, ale wieźgam, ojejciu jejciu, o o o, ale się podnosię, niuniulka moja najdlossa"*
Ja:

* piszę tak, jak dane słowa zostały wypowiedziane przez matkę

[Kattarina]

Napisane przez zakonna

Niestety już kiedyś o tym pisałam, ale mogę ponownie. Najlepiej stosunek roszczeniowych rodziców oddaje dialog, w którym regularnie uczestniczę (zmieniają się tylko drobne szczegóły)

Ja: Jasiowi grozi jedynka na koniec roku/półrocze.
Rodzic: I co pani zamierza z tym zrobić???

I tak się życie w szkole toczy. Dzieci mają w nosie, rodzice żyją w przekonaniu, że szkoła ma wszystko za nich załatwić w kwestii wychowania/nauczenia dziecka. A nauczyciel potem musi "coś z tym zrobić".

współczuję i 'winię', między innymi, moje pokolenie, czyli ludzi urodzonych w latach 70-tych. Oczywiście nie wszystkich, bo to duży skrót myslowy, ale z moich obserwacji wynika, ze to oni, sami wychowani w szacunku do doroslych, zapoczątkowali ten trend, ( a może trąd :p ).
LBsyM.jpg

[Kattarina]

Napisane przez Krystaliczne szczescie

Rozmowa z koleżanką przez telefon:

Ja:" ... no tak, rozumiem, zarobisz sobie trochę pieniędzy, nie będziesz musiała nikogo o nie prosić..."
Ona:" No pewnie, że tak..." (i nagle) "oj, oj, oj ale wieźgam nóśkami, ale wieźgam, ojejciu jejciu, o o o, ale się podnosię, niuniulka moja najdlossa"*
Ja:

* piszę tak, jak dane słowa zostały wypowiedziane przez matkę

A powiedziałaś tej koleżance, że nie lubisz, gdy ona 'to' robi? Imo powinnaś to zrobić, by ona była świadoma sytuacji.
'Gaworzenie' do malutkiego dziecka wcale nie musi oznaczac OZM, a jest wyrazem radości i więzi matka-dziecko. I wielu osobom nie przeszkadza, zwlaszcza, gdy rozmowcy też znają i kochaja rzeczone dziecko.
Niemniej łatwo się w tym zagalopowac przy 'obcych', ktorych moze to drażnić i imo najlepiej od razu zwrócić na to uwagę. Przynajmniej ja bym wolała, gdybym się tak zachowywała, szczerość zamiast nabijania się za mnie za plecami.

[Moskit0]

U mnie w rodzinie też był taki przypadek, że rodzice do swojego dziecka (kilkuletniego) gaworzyli, wszystko przesadnie zdrabniali. Pojawił się problem kiedy dzieciak poszedł do szkoły, bo ciężko było mu się przestawić i normalnie wysławiać.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Kattarina

A powiedziałaś tej koleżance, że nie lubisz, gdy ona 'to' robi? Imo powinnaś to zrobić, by ona była świadoma sytuacji.
'Gaworzenie' do malutkiego dziecka wcale nie musi oznaczac OZM, a jest wyrazem radości i więzi matka-dziecko. I wielu osobom nie przeszkadza, zwlaszcza, gdy rozmowcy też znają i kochaja rzeczone dziecko.
Niemniej łatwo się w tym zagalopowac przy 'obcych', ktorych moze to drażnić i imo najlepiej od razu zwrócić na to uwagę. Przynajmniej ja bym wolała, gdybym się tak zachowywała, szczerość zamiast nabijania się za mnie za plecami.

Gaworzą maluchy. Do dziecka sie mowi.

[Kattarina]

Napisane przez PaulinciaKWC

Gaworzą maluchy. Do dziecka sie mowi.

Tak jest!
A jesli rodzic 'gaworzy' od razu powinien zostac skazany na karę śmierci. Nie! Powinien zostac zabity na miejscu.

---------- Dopisano o 12:52 ---------- Poprzedni post napisano o 12:50 ----------

Napisane przez Moskit0

U mnie w rodzinie też był taki przypadek, że rodzice do swojego dziecka (kilkuletniego) gaworzyli, wszystko przesadnie zdrabniali. Pojawił się problem kiedy dzieciak poszedł do szkoły, bo ciężko było mu się przestawić i normalnie wysławiać.

Ale przeciez ta kobieta wyraźnie mowila do malenstwa, które dopiero zaczelo sie podnosić, a nie do kilkulatka.

[ajah]

Napisane przez Kattarina

Tak jest!
A jesli rodzic 'gaworzy' od razu powinien zostac skazany na karę śmierci. Nie! Powinien zostac zabity na miejscu.

---------- Dopisano o 12:52 ---------- Poprzedni post napisano o 12:50 ----------


Ale przeciez ta kobieta wyraźnie mowila do malenstwa, które dopiero zaczelo sie podnosić, a nie do kilkulatka.

Rodzic gaworzący zachowuje się imho głuio. Nie trzeb go rozstrzeliwać, ale jaki jest sens seplenienia?
Dziecku miłość i czułość można okazać inaczej niż sepleniąc.

[Kattarina]

Napisane przez ajah

Rodzic gaworzący zachowuje się imho głuio. Nie trzeb go rozstrzeliwać, ale jaki jest sens seplenienia?
Dziecku miłość i czułość można okazać inaczej niż sepleniąc.

Widzisz, mnie nie przeszkadza jakiekolwiek okazywanie milosci.
Moze niektorzy nie potrafia inaczej, tylko sepleniac.

Rozumiem, ze OZM przejawiajace się tym, ze np. rodzinka zakloca spokoj innym ludziom zachowujac sie glosno, chamsko, wulgarnie, etc moze kogos wkurzać. Jednak nabijanie się z kogoś, kto wyraza milosc i czulosc, chocby nawet w infantylny sposob, jest zwyklym czepialstwem i brakiem życzliwości.
Smutne

---------- Dopisano o 13:08 ---------- Poprzedni post napisano o 13:06 ----------

A tak btw, jak Ty okazujesz/okazywalas czulosc i milosc swojemu dziecku, kiedy bylo malenkie? Nie pytam zlosliwie, tylko naprawde jestem zainteresowana alternatywnymi metodami, o ktorych piszesz.

[Duszaniola]

Napisane przez Kattarina

Widzisz, mnie nie przeszkadza jakiekolwiek okazywanie milosci.
Moze niektorzy nie potrafia inaczej, tylko sepleniac.

Rozumiem, ze OZM przejawiajace się tym, ze np. rodzinka zakloca spokoj innym ludziom zachowujac sie glosno, chamsko, wulgarnie, etc moze kogos wkurzać. Jednak nabijanie się z kogoś, kto wyraza milosc i czulosc, chocby nawet w infantylny sposob, jest zwyklym czepialstwem i brakiem życzliwości.
Smutne

---------- Dopisano o 13:08 ---------- Poprzedni post napisano o 13:06 ----------

A tak btw, jak Ty okazujesz/okazywalas czulosc i milosc swojemu dziecku? Nie pytam zlosliwie, tylko naprawde jestem zainteresowana alternatywnymi metodami, o ktorych piszesz.

Dla mnie OZM to nie tylko przeszkadzanie innym, ale też krzywdzenie dziecka przez swoje metody wychowawcze - tak jak przegrzewanie dziecka, czy jak ktoś opisywał, że chyba 13letnie dziecko nic nie robi tylko gra, a matka na to nic. Seplenienie też się tu łapie, bo jak ktoś wyżej pisał, takie dziecko może mieć później problemy z poprawnym mówieniem.

[Mijanou]

Hihihi
a ja tiutiam i seplenię do kociąt i mojego Księciunia ( też kot). No ale koty nie mówią generalnie, więc nie będą mieć problemu.
Do kota-filozofa i dzikusa leśnego nie tiutiam, bo się dziwnie na mnie patrzą

[Kattarina]

Napisane przez Duszaniola

Dla mnie OZM to nie tylko przeszkadzanie innym, ale też krzywdzenie dziecka przez swoje metody wychowawcze - tak jak przegrzewanie dziecka, czy jak ktoś opisywał, że chyba 13letnie dziecko nic nie robi tylko gra, a matka na to nic. Seplenienie też się tu łapie, bo jak ktoś wyżej pisał, takie dziecko może mieć później problemy z poprawnym mówieniem.

Rozumiem, co masz na mysli, ale wysmiewaniem w internecie nie zmienisz/zatrzymasz tych szkodliwych dzialan. Tylko rozmowa z konkretnym rodzicem moze cos zmienic i o tym pisalam wyzej do Krystaliczneszczescie. Nie pisalam ogolnie ani zlosliwie.


Chyba powinnam zaznaczyc, zanim mi udzielicie reprymendy, ze ja sama nie seplenie do swojego synka. Nie jestem takim typem. Co wiecej mamy specyficzna sytuacje, bo moje dziecko musi sie komunikowac w 3 jezykach i nie chcialabym mu tego utrudniac, ALE seplenienie do malenstwa, które nie ma jeszcze pojecia co sie dzieje nie jest dla mnie bledem wychowawczym i nie jest przejawem OZM.

---------- Dopisano o 13:27 ---------- Poprzedni post napisano o 13:23 ----------

Napisane przez Mijanou

Hihihi
a ja tiutiam i seplenię do kociąt i mojego Księciunia ( też kot). No ale koty nie mówią generalnie, więc nie będą mieć problemu.
Do kota-filozofa i dzikusa leśnego nie tiutiam, bo się dziwnie na mnie patrzą

sweet
Ja do mojej kociej bandy nie seplenie i nie ciuciam ogólnie, ale przyznaję, ze do 5 dniowej kuleczki, ktora wyratowalam z kanalu, ciucialam jak szalona (na szczescie nikt obcy mnie nie widzial, bo dostalabym etykietke )

[zakonna]

Do seplenienia do dzieci nic nie mam, gdzieś czytałam, że to jest odruchowe, wbudowane w matkę. Ja do moich psów tak mówię więc trudno żeby mi u innych przeszkadzało

[kennedy]

Kattrina wchodzisz na watek i opowiadasz co ty i twoje dziecko i tlumaczysz.

wez przestan.

to jest watek o OZM a nie dla mamusiek.

[Kattarina]

Napisane przez kennedy

Kattrina wchodzisz na watek i opowiadasz co ty i twoje dziecko i tlumaczysz.

wez przestan.

to jest watek o OZM a nie dla mamusiek.

Dziekuje, kennedy.
Oczywiscie zrobie jak kazesz, 'wezme przestane'
A! tylko przypomnij mi prosze, od kiedy jestes administratorem lub moderatorem tego forum, zeby decydowac, gdzie, kto moze sie wypowiadac, ( i to na temat, bo przeciez napisalam, ze pomimo iz sama jestem matka, przeszkadza mi OZM), bo chyba mi to umknelo.