Zakup mieszkania - kredyt hipoteczny czy lepszy wynajem? Pomóżcie:(

[Cyganeczka88]

Witam wszystkich i jednocześnie proszę o radę nie mogę na ten temat pogadać z mamą, ponieważ ma ona całkiem inne spojrzenie na rzeczywistość niż ja i podczas tego tematu zawsze dochodzi do sprzeczki między nami:/

Otóż jestem młodą osobą mam 26 lat, pracuje na czas nieokreślony (firma raczej stabilna) ale wiadomo różnie to z pracą bywa na dzisiejsze czasy, jednocześnie wychowuje samotnie dziecko w wieku szkolnym i przymierzam się do zakupu własnego mieszkania. Łącznie z alimentami, które ojciec dziecka reguluje dobrowolnie mój miesięczny dochód nie przekracza 2,5 tys. na miesiąc. Zamierzam prosić teraz szefa o jakąś podwyżkę. Na chwilę obecną wynajmuje mieszkanie, gdzie łączny koszt z wszystkimi opłatami wynosi 1.000 zł miesięcznie (odstępne 500 zł+czynsz+dalsze opłaty). Po dłuższych przemyśleniach doszłam do wniosku, że na dłuższą metę wynajmowanie mieszkania jest bez sensu bo to nigdy nie będzie moje. Pojawiła się dla mnie szansa na kredyt 100 tys. na okres 30 lat pod hipotekę. Miesięczna rata na taki okres wyniosłaby mnie 506 zł. Kiedy chciałam o tym porozmawiać z matką od razu mi odradza wzięcie takiego kredytu - uważa, że to zbyt długi okres czasu, że sama nie dam rady go spłacić, że sensownie byłoby wziąć taką pożyczkę gdybym była z jakimś mężczyzną..hmm ale nic na to nie poradzę, że jestem singielką z dzieckiem, być może jest pisane że do końca życia będę sama - a przez całe życie nie zamierzam wynajmować mieszkania i przenosić się z miejsca na miejsce mogę liczyć w zasadzie tylko na siebie..Matka cały czas mówi żebym zamieszkała z nią (wcześniej mieszkałam gdzie zajmowałam malutki pokój razem z dzieckiem, zero jakiejkolwiek intymności stąd powód wynajęcia mieszkania). Być może mama mi dobrze radzi, że nie warto się pakować w taki kredyt sama nie wiem co o tym myśleć.
Jeśli ktoś może mi doradzić w tej kwestii byłabym wdzięczna bo jestem na totalnym rozdrożu

[tamlin111]

Oczywiście, że powinnaś wziąć kredyt. Rata wyniesie Cię tyle co odstępne, a przynajmniej spłacasz swoje a nie nabijasz komuś kieszeń.
Ile lat już wynajmujesz? Ja wynajmowałam ponad 10 lat. Glupota, już bym miała prawie 1/2 kredytu spłaconą.
Mama chyba lubi po prostu mieć kontrolę nad Tobą i stąd jej głupie argumenty ( brak faceta ).

[Butterfly_27]

Ja mieszkam w Niemczech i mam ten sam problem, wynajmujemu z mężem i dziećmi mieszkanie a rata kredytu za dom czy mieszkanie wynosi tyle samo co za czynsz i też sie zastanawiam nad jakimś kupnem, ale dopiero za 2-3lata. Ja na twoim miejscu bym wzięła, wtedy płacisz za swoje a nie komuś do kieszeni

[Verri]

jeśli byłabym w Twojej sytuacji brałabym kredyt na pewno. Wychodzi Ci na jedno a płacisz na swoje. Popieram przedmówczynie, mama chce chyba mieć nad Tobą kontrolę. pozdrawiam i powodzenia

[Rugla]

Nie zawsze kupno jest lepsze niz wynajmowanie, to wszystko zalezy od masy czynnikow: rozwoju cen nieruchomosci, wkladu wlasnego, warunkow kredytu, dlugosci pozyczki, stanu potencjalnej nieruchomosci, planowanego czasu mieszkania w danym miejscu, dodatkowych oplat przy zakupie, podatkow, itd. Poszukaj w internecie specjalnych kalkulatorow porownujacych obie sytuacje, wprowadz jak najwiecej znanych ci danych i zobacz co wyjdzie. Chociaz na szybko to wyglada, ze faktycznie byc moze lepiej kupic. Do sprawdzenia.

[bernikula]

Ja przed takim wyborem stanęłam prawie 10 lat temu z mężem i postanowiliśmy, że bierzemy kredyt, bo nie będziemy płacili za wynajmowanie mieszkania. Z pracą było prze ten czas różnie, ale odpukać na szczęście zawsze daliśmy radę. Jeszcze "tylko" 20 lat i po kredycie

[Wisienki]

Napisane przez Cyganeczka88

Na chwilę obecną wynajmuje mieszkanie, gdzie łączny koszt z wszystkimi opłatami wynosi 1.000 zł miesięcznie (odstępne 500 zł+czynsz+dalsze opłaty). Po dłuższych przemyśleniach doszłam do wniosku, że na dłuższą metę wynajmowanie mieszkania jest bez sensu bo to nigdy nie będzie moje. Pojawiła się dla mnie szansa na kredyt 100 tys. na okres 30 lat pod hipotekę. Miesięczna rata na taki okres wyniosłaby mnie 506 zł. Kiedy chciałam o tym porozmawiać z matką od razu mi odradza wzięcie takiego kredytu - uważa, że to zbyt długi okres czasu, że sama nie dam rady go spłacić, że sensownie byłoby wziąć taką pożyczkę gdybym była z jakimś mężczyzną..hmm ale nic na to nie poradzę, że jestem singielką z dzieckiem, być może jest pisane że do końca życia będę sama - a przez całe życie nie zamierzam wynajmować mieszkania i przenosić się z miejsca na miejsce mogę liczyć w zasadzie tylko na siebie..Matka cały czas mówi żebym zamieszkała z nią (wcześniej mieszkałam gdzie zajmowałam malutki pokój razem z dzieckiem, zero jakiejkolwiek intymności stąd powód wynajęcia mieszkania). Być może mama mi dobrze radzi, że nie warto się pakować w taki kredyt sama nie wiem co o tym myśleć.
Jeśli ktoś może mi doradzić w tej kwestii byłabym wdzięczna bo jestem na totalnym rozdrożu

Na Twoim miejscu wzięłabym kredyt jeśli rata + czynsz wyszły by minie podobnie jak opłata za najem. W razie czego jakby coś poszło nie tak zawsze możesz mieszkanie wynająć i zamieszkać u mamy.

[a79790139dd0658ebd8b23ce8e3846ca00e1de31_65bd8201a8975]

Moim zdaniem lepiej wziąć kredyt. Aczkolwiek spotkałam się ostatnio z wieloma opiniami, że lepiej wynajmować. Moim zdaniem nie, ale nie będę nikogo przekonywać. Wystarczy przeliczyć ile forsy płacisz na czyjeś kapcie przy np. 10 latach wynajmu.
Jeszcze załamują mnie opinie, że `nie dam tyle forsy bankowy za odsetki`. Taa a jak dasz Zdziśkowi za wynajem to lepiej może wyjdziesz.

[Cyganeczka88]

Dzięki za podpowiedzi, ja tak samo uważam, że kredyt jest dobrym pomysłem i w sumie najlepszym rozwiązaniem w takiej sytuacji. Upatrzyłam sobie mieszkanie na 3 piętrze, 2 pokoje jak dla mnie z dzieckiem wystarczający metraż mieszkania. Może trochę za wysoko ciągle szukam czegoś odpowiedniego dla siebie, żeby być w 100% zadowolona z zakupu. Mieszkanie wynajmuje na parterze od początku sierpnia tego roku ale jeśli zdecyduje się na zakup to na pewno nie na parterze, ponieważ jest zbyt nisko:/ ale dopiero teraz pokazało mi się "światełko w tunelu" i szansa na jakikolwiek kredyt. Macie racje, że przy zakupie mieszkania spłacam swoje i robię jak mi się podoba, choćbym miała 10 lat wykańczać w środku mieszkanie. Prawdą jest, że matka chce mieć kontrolę nade mną - jeśli kupiłabym mieszkanie na tym samym osiedlu co ona myślę, że nie odradzałaby mi wzięcie kredytu. A osiedle, które ja sobie wybrałam do zakupu mieszkania jest blokiem z płyty ale w sporej odległości od matki. Wkurza mnie jej zachowanie. Kiedy zdecydowałam się na wynajem tak samo mi odradzała (twierdziła że lepiej wziąć kredyt niż komuś kasę pakować) a teraz znów jej nic nie pasuje. Nie będę liczyła się z jej zdaniem. I jej argumenty ( po co ci kredyt na tyle lat, sama nie dasz rady spłacić, co ty zrobisz jak dziecko na korepetycje będzie musiało iść, nie będzie cię nawet stać, żeby kupić meble itp. ) Zamierzam poprosić pracodawcę o podwyżkę w takiej sytuacji, miejmy nadzieje, że się zgodzi. Jeśli nie będę musiała zaciągnąć kredyt i rozejrzeć się za czymś innym żebym spokojnie sobie żyła.

[kratka95]

Również wybrałabym kredyt... 506 zł to nie jest dużo. Jeśli boisz się, że możesz kiedyś nie mieć pracy i nie być w stanie spłacać, to zobacz, że teraz możesz sobie odkładać na czarną godzinę, bo na wynajmie płacisz dwa razy tyle.
My też jesteśmy w takiej sytuacji, że od 10 lat wynajmujemy mieszkanie, obliczyliśmy ile kasy poszło do czyjejś kieszeni przez ten czas i zdecydowaliśmy się na kupno domu. Mam nadzieję, ze dostaniemy kredyt, ale póki co czekamy, bo osiedle, które sobie upatrzyliśmy oddają dopiero w przyszłym roku, w czerwcu.

[malamyszka20]

Nie zastanawiam sie tylko bierz kredyt. I tak co miesiąc musisz zapłacić a chyba lepiej na swoje . Za 20 lat tez będziesz musiała gdzieś mieszkać wiec albo pójdziesz do mamy albo nadal będziesz wynajmować.

[201604191001]

Przyłączam się do głosów wyżej - nie słuchaj mamy. Niepotrzebne ci portki żebyś mogła żyć na swoim i po swojemu. Ewidentnie próbuje tobą manipulować i dyrygować.

[paula78]

Najpierw idz do banku i sprawdz czy dostaniesz kredyt i ile go dostaniesz.
Zakup mieszkania to nie wszystko, trzeba doliczyc remont, wyposażenie, itd.

[Cyganeczka88]

Na samym początku napisałam, że dostane kredyt byłam, pytałam stąd takie moje przemyślenia. Co do wyposażenia mieszkania wszystkiego niestety trzeba się "dorobić". Wiem dzisiaj, że wprowadzając się do nowego mieszkania na pewno nie będzie mnie stać aby wszystko wyremontować tak jakbym chciała ale można stopniowo sobie coś urządzać. Nawet jeśli bym miała przez rok czasu mieszkać w jednym pokoju z dzieckiem (tym wyremontowanym) nic takiego by się nie stało ale wiedziałabym że mogę urządzić sobie go tak jak ja chce, że spłacam coś co będzie moje.
Co do kredytu to raczej jestem tego pewna, że tego chcę bo dłuższy wynajem nie będzie miał sensu (szkoda kasy), natomiast problem który się u mnie teraz pojawił to raty kredytu. Osoba w banku zaproponowała mi raty równe (ponieważ na takie mnie tylko stać) i będę miała większą możliwość dostania kredytu. Czytałam o tych ratach w internecie jedni je polecają, drudzy nie. Co wy o tym myślicie? Boje się żeby nie było sytuacji przy ratach równych że po 5 latach spłacania miesięcznie nie urosła z 500 zł do 1.000:/ występuje taka możliwość? Bo wiem, że przy ratach równych odsetki są znacznie większe niż przy racie malejącej.

[_chocolate]

ja bym na pewno nie brała kredytu na 30 lat, ale każdy sam podejmuje decyzje. Przez 30 lat na pewno wystąpią sytuacje losowe, np. możesz nagle potrzebować pieniędzy na leczenie siebie lub dziecka. Kredyt w takiej sytuacji jest bardzo ryzykowny - kiedy jest to kupowanie czegoś na co Cię nie stać. A Twoją miesięczną ratę pani z banku wyda podczas jednej wizyty w Sephorze. Ja bym pewnie wróciła do mamy i odkładała na początek na jakieś małe mieszkanie - na pewno nie będziesz musiała odkładać aż 30 lat.

[zakonna]

Ciekawe ile wg ciebie kosztuje "małe" mieszkanie. Ze można sobie na nie odłożyć w stosunkowo krótkim czasie

[_chocolate]

Jeśli może kupić mieszkanie do 100tys., to domyślam się, że chodzi raczej o małe miasto.

[marawa]

Ja brałabym kredyt. Owszem, nie przewidzisz wszystkiego. I zawsze jest możliwość, że zachorujesz, albo stracisz pracę. Ale jest taka sama możliwość, że będziesz zdrowa i że pracy nie stracisz albo nawet znajdziesz lepszą.
Różnie może być.
I co jeżeli za 10 lat nadal będziesz mieszkać w wynajmowanym a nic strasznego Cię w życiu przez te 10 lat nie spotka? Najprawdopodobniej będziesz pluła sobie w brodę, że się bałaś zaryzykować.

Co do powrotu do matki... Nie robiłabym tego, jeżeli nie potraficie się dogadać. Będziecie się nawzajem wykańczać psychicznie a nie jest to potrzebne ani Tobie, ani (tym bardziej!) Twojemu dziecku.

Pozdrawiam i trzymam kciuki

[Rugla]

Napisane przez _chocolate

ja bym na pewno nie brała kredytu na 30 lat, ale każdy sam podejmuje decyzje. Przez 30 lat na pewno wystąpią sytuacje losowe, np. możesz nagle potrzebować pieniędzy na leczenie siebie lub dziecka. Kredyt w takiej sytuacji jest bardzo ryzykowny - kiedy jest to kupowanie czegoś na co Cię nie stać. A Twoją miesięczną ratę pani z banku wyda podczas jednej wizyty w Sephorze. Ja bym pewnie wróciła do mamy i odkładała na początek na jakieś małe mieszkanie - na pewno nie będziesz musiała odkładać aż 30 lat.

Ja bym jeszcze dodala, ze po 30 latach oddasz do banku prawie drugie tyle ile pozyczylas.

Mam wrazenie, ze kazdemu wydaje sie, ze kredyt zawsze lepszy niz wynajem. A mnie tymczasem zmrozila ostatnio historia siostry znajomej. Dziewczyna w 2011 kupila mieszkanie za 65 000 €, spokojnie sobie w nim zyla, wszystko bylo w porzadku. Niedawno zmienila prace i musiala sie przeniesc do innego miasta, w zwiazku z czym mieszkanie postanowila sprzedac. Przez trzy lata ceny tak polecialy w dol, ze wystawic je musiala za 40 000 €, niestety nikt sie nie zdecydowal na zakup za taka kwote, wiec ostatecznie przyjela oferte 33 000 €. Mieszkanie sprzedane, a ona ma jeszcze 23 000 € kredytu do splacenia. I niestety wychodzi na to, ze mniej pieniedzy by stracila wynajmujac cos przez te trzy lata. Masakra.

Porownywalam sobie kiedys obie opcje dosyc szczegolowo (dla swojej konkretnej sytuacji) i wyszlo mi, ze dopiero po jakichs 9-10 latach wynajmowania bardziej mi sie oplaca kupic.

Nie chce nikogo straszyc, ale zawsze lepiej byc swiadomym ryzyka i dobrze przemyslec swoja decyzje.

[moee]

Bierz kredyt

Jak piszą dziewczyny wyżej są różne sytuacje życiowe, ale .. mając kontakt z mamą to w razie utraty pracy , czy innego zdarzenia losowego - wracasz do mamy na rok , wynajmujesz swoje i spłacają ci w tym czasie najemcy .
może się poszczęści ( w życiu różnie bywa ) i spłacisz w 10 lat ,a nie w 30( nie jest powiedziane że nie możesz wcześniej spłacić) . Sama brałam kredyt na 20 lat - spłaciłam po 8

Moi znajomi ( sztuk kilka) wyjechało za pracą za granicę, wynajmują swoje mieszkania - spłacają im kredyty lokatorzy i tyle . Jeden stracił pracę też wynajął na rok i się przeprowadził do rodziny w tym czasie . Dał radę? jasne że dał naprostował swoja sytuację życiową, wrócił na swoje "śmieci"

Tym bardziej że będziesz miała malutką ratę - nie zastanawiałabym się na Twoim miejscu nawet tylko składała papiery do banku .

[Wisienki]

Napisane przez _chocolate

ja bym na pewno nie brała kredytu na 30 lat, ale każdy sam podejmuje decyzje. Przez 30 lat na pewno wystąpią sytuacje losowe, np. możesz nagle potrzebować pieniędzy na leczenie siebie lub dziecka. Kredyt w takiej sytuacji jest bardzo ryzykowny - kiedy jest to kupowanie czegoś na co Cię nie stać. A Twoją miesięczną ratę pani z banku wyda podczas jednej wizyty w Sephorze. Ja bym pewnie wróciła do mamy i odkładała na początek na jakieś małe mieszkanie - na pewno nie będziesz musiała odkładać aż 30 lat.

jasne, ale w życiu wszystko jest ryzykowne nawet przejście przez ulice. Pytanie jaki mamy wybór bo podejrzewam, że gdyby autorka wątku miała dobre kontakty z matką i fajne warunki lokalowe pewnie nie wynajmowała by mieszkania a mieszkali by we 3. W takiej sytuacji żeby odłożyć co miesiąc kwotę raty kredytu autorka wątku musiała by mieszkać około 15 lat (przy założeniu braku inflacji) z mamą i coraz większym dzieckiem a to już może być kłopotliwe. Więc łatwo powiedzieć...

[Cyganeczka88]

Odnosząc się do wyżej opisanych wypowiedzi powiem, że w moim rodzinnym domu są 2 małe pokoiki to jest raptem 48m2, w jednym pokoju mieszka mama z babką a drugi pokój zajmowałam ja z dzieckiem. Powiem wam szczerze, że jeśli matka zamieszkiwała by może sama w tym mieszkaniu jeszcze bym się zastanowiła żeby z nią mieszkać, natomiast tak naprawdę nie ma warunków do dalszego bytu w jednym pokoju z dorastającym dzieckiem:/ Nie mam żadnej prywatności dla siebie, bez przerwy pytania a gdzie, po co, na co (wiadomo jak to się mieszka z rodzicami). Miałam tego dosyć, teraz mam cisze i spokój, żyje sobie spokojnie swoim życiem.
Zdaje sobie sprawę, że kredyt na tyle lat jest być może obarczony ryzykiem, ja również tego się boje i to bardzo, wiele czytam na ten temat żebym nie zgotowała sobie piekła ale z drugiej strony nie da się przewidzieć zdarzeń losowych. Dzisiaj jest dobrze a jutro może nas już nie być niestety takie jest życie ale jakbym miała cały czas myśleć o takich rzeczach to depresja murowana
Owszem mieszkam w małym miasteczku a cena kawalerki do remontu na IV piętrze to cena 95 tys. to jaki jest sens brać takie mieszkanie? Lepiej dołożyć te max 30 tys i kupuje dwa pokoje z kuchnią na 3 piętrze
Co do odkładania powiedzmy, że co miesiąc odkładałabym kwotę 500 zł przez 12 miesięcy co dałoby kwotę 6 tys. Więc żeby kupić mieszkanie za 100 tys bez kredytu ja bym musiała odkładać przez 20 lat, jak nie lepiej a w tym czasie muszę gdzieś mieszkać. Hipotetycznie mówiąc za czas kiedy bym uzbierała sama pieniądze na mieszkanie praktycznie spłaciłabym kredyt Zresztą każda pożyczka z banku wiąże się z większymi kosztami do spłaty - nie jest to tylko z kredytami hipotecznymi Chodzi mi jedynie o to, żeby w kredycie hipotecznym z ratami równymi, odsetki nie przewyższyły należności głównej. Np. biorę w kredycie 100 tys + 30 tys., mój wkład własny a odsetki od 100 tys. wynoszą kolejne 100 tys. bo to faktycznie bez sensu chyba by było ma ktoś doświadczenie w takich sprawach bankowych jak to faktycznie wygląda?

[201604181004]

Ty nawet nie wiesz jakiego masz farta bo ktos chce tego kredytu udzieli :P
To jest tylko 500 zl miesiecznie. Nie 5000.

[dryda]

Ja raczej jestem z tych, którzy wolą płacić z wynajem niż zadłużać się na 30 lat - taka wizja mnie przeraża, autentycznie

[Cyganeczka88]

No tak 30 lat to jest baaaaardzo długi okres czasu, ale z jednej strony moje dziecko kiedyś będzie zabezpieczone, będzie miało coś na co zawsze będzie popyt ja niestety na nikogo i na nic nie mogę liczyć muszę sama podejmować ważne decyzje:/ z drugiej strony przypuszczając że będę przez 10 lat wynajmowała to za ten czas bym miała spłacone odsetki od kredytu:/

[201604191001]

Co do obaw typu utrata pracy to mozna, ba pewnie nawet trzeba, ubezpieczyc kredyt wlasnie na takie okolicznosci. Dodatkowo jak sa jakies problemy ze splata przez jakis czas to tez mozna sie z bankiem dogadywac o chwilowe odroczenie.

[ZamyslonaRoztargniona]

Napisane przez dryda

Ja raczej jestem z tych, którzy wolą płacić z wynajem niż zadłużać się na 30 lat - taka wizja mnie przeraża, autentycznie

Mnie też.
Zostałam namówiona przez rodzinę na kredyt na 2 lata, ale rata dość wysoka.
No i stało się to, czego się nie zakłada Jedno z nas straciło pracę. Po jakimś czasie znalazło nową ale o wiele gorzej płatną. Stan zdrowia i ogólna sytuacja nie pozwalała drugiej osobie na podjęcie dodatkowej pracy (oprócz etatowej). Przez kilka miesięcy nie myślałam o niczym innym niż skąd wziąć na ratę. Był jeden taki miesiąc, że nie było szans zapłacić, a doszły jeszcze niespodziewane wydatki związane ze zdrowiem. Koszmar psychiczny, którego nikomu nie życzę. Zostały mi jeszcze 4 raty. Za 4 miesiące poczuję się wreszcie wolna.

[manio]

bierz kredyt, dziewczyny piszą, że jak stracisz pracę to kredytu nie będziesz mogła spłacić etc. ale przecież za wyanjem też trzeba płacić. Utrata pracy to nie koniec świata są różne wyjscia z takiej sytuacji mieszkanie można sprzedać i można stracić, ale też nie koniecznie, można wynając i na ratę będzie. Przy wynajmie w takiej sytuacji jesteś skazana na wyniesienie się na przysłowiową ulicę..

---------- Dopisano o 21:21 ---------- Poprzedni post napisano o 21:19 ----------

Napisane przez ZamyslonaRoztargniona

Mnie też.
Zostałam namówiona przez rodzinę na kredyt na 2 lata, ale rata dość wysoka.
No i stało się to, czego się nie zakłada Jedno z nas straciło pracę. Po jakimś czasie znalazło nową ale o wiele gorzej płatną. Stan zdrowia i ogólna sytuacja nie pozwalała drugiej osobie na podjęcie dodatkowej pracy (oprócz etatowej). Przez kilka miesięcy nie myślałam o niczym innym niż skąd wziąć na ratę. Był jeden taki miesiąc, że nie było szans zapłacić, a doszły jeszcze niespodziewane wydatki związane ze zdrowiem. Koszmar psychiczny, którego nikomu nie życzę. Zostały mi jeszcze 4 raty. Za 4 miesiące poczuję się wreszcie wolna.

w sytuacji autorki rata kredytu wyniosłaby tyle samo co za wynajem. Wam się wydaje chyba że za wynajem to nie trzeba płacić w takiej sytuacji nie rozumiem argumentu...

---------- Dopisano o 21:22 ---------- Poprzedni post napisano o 21:21 ----------

Napisane przez dryda

Ja raczej jestem z tych, którzy wolą płacić z wynajem niż zadłużać się na 30 lat - taka wizja mnie przeraża, autentycznie

Jak stracisz pracę, będziesz miała jakieś inne większe niezaplanowane wydatki to mam rozumieć, ze nie będziesz płąciła za wynajem

[dezire]

bierz kredyt.

Ale ważne tez, żeby zamiast na remont najpierw zaoszczędzić około 3 raty do przodu na koncie - będziesz spokojniejsza.

[Cyganeczka88]

Dzieki bardzo za wszystkie wypowiedzi ja juz teraz zaczynam odkładać chociaż po 200 zł co miesiąc akurat sie uzbiera dziś idę poprosić szefa o jakąs podwyżkę - tak sie stresuje chociaż bede wiedziała na czym stoję bo muszę jakoś rozplanować to wszystko. Jesli się nie zgodzi bede musiała szukac pracy chociaż na jakieś zlecenie żebym sobie mogła dorobić przez jakiś czas chociaż odłożyć pieniążki i zacząć po malutku remontować. Na początku zrobić pokój dziecku i łazienki. Upatrzyłam sobie fajne mieszkanko za 129 tys na 3 pietrze z płyty termoizolacyjnej dwa pokoiki tylko do generalnego remontu ( lokum po mieszkańcach, którzy byli eksmitowani) wiadomo jak środek wygląda, oprócz zniszczonych rzeczy nie ma tam niczego. Myślicie że cena mieszkania do remontu za 129 tys nie jest zbyt wygórowana? Za jaką kwotę powinno się zakupić mieszkanie do remontu? dodam, że w woj. łódzkim ceny wahają się od 3 tys do 3,5 tys za m2:/ np. mieszkanie z metrażem 60 m2 można kupić za 190 tys :/ to jest jakaś masakra