Dziwne zachowanie TŻ o pieniadze...

[Zuzka_Zu]

Dziewczyny jestem w dziwnej sytuacji.

Obecnie jestem na ostatnim roku magisterki w Krakowie stąd też pochodzę.

Od 3 lat jestem w związku. poznałam mojego TŻ u przyjaciółki na imprezie, on jest z Wrocławia jest ode mnie 6 lat starszy ale pomimo wieku jesteśmy razem szczęśliwi.

Nie pracuje przez moje studia dzienne ale staram sobie dorabiać a on ma świetną pracę jest dyrektorem w firmie marketingowej i zarabia bardzo dużo ma też swoje mieszkanie.

Staram się utrzymywać sama, wspierają mnie rodzice - jestem niezależna od mojego TŻ. Ale wkurza mnie to bardzo bo uważam ze skoro jesteśmy razem to powinniśmy się wspierać. To ja jeżdżę do niego w każdy weekend do Wrocławia więc ponoszę koszty podróży. Ok on kupuje wszystko do domu i go utrzymuje ale to w końcu jego dom.

W każdym razie wydaje mi się ze jest on chytry... zarabia ok 12 tys/mc i nawet sobie załuje pewnych rzeczy już nie wspomnę o tym że żałuje kupować rzeczy do domu. Każdy zakup do domu przychodzi mu z takim trudem i grymasem na twarzy.
Jest tak za kazdym razem kiedy musi kupić coś do domu i wiecznie gada ze to taki wydatek, wkurza mnie to bo jak chciał kupić jakąś grę za 2 tys to nie było zastanawiania sie czy faktycznie jest to potrzebne.

jestem zmęczona tą sytuacją i jego oszczędzaniem i strojeniem min.
A podczas każdego jednego wyjazdu zawsze rzuca tekst czy sie mogę dorzucić pomimo tego że on doskonale wie że studiuję dziennie staram sie sama dorobić na swoje wydatki lub dokłądają mi rodzicę... więc nie wiem czy on wyobraża sobie że moi rodzice będą go utrzymywać? chyba wystarczy już że utrzymują moje wyjazdy do Wrocławia a w zasadzie je sponsorują...
Chciałabym żeby czasem sam z niebie wyszedł z jakąś inicjatywą moze żeby chociaż mnie odciążyć, mógłby czasem dorzucić sie do moich dojazdów.

Po wspólnym wakacyjnym mieszkaniu nie wiem już kompletnie co sądzić bo gdybym zarabiała 2 tys mies przy jego 12 tys to on i tak chciałby zebym płaciła z nim rachunki.. dla mnie to abstrakcja...

Oprócz tego jesteśmy szczęśliwi ale nie wiem co zrobić z ta sytuacją bo mogłaby być ona niekomfortowa. Już nie wspomnę o tym że przez te ciągłe wyjazdy na które wydaje mnóstwo kasy pogorszyła się moja stopa życia... z moim poprzednim chłopakiem było zupełnie inaczej pomimo tego że był młodszy i zarabiał 3 razy mnie, nie utrzymywał mnie ale mnie wspierał i niczego mi nie żałował.
Co byście zrobiły na moim miejscu ?

[maszToCoChcesz]

Jest chytry,wg mnie bardzo. Sama nie wiem,chyba nie umialabym byc z kims takim,to sie nie zmieni

Wysłane z mojego HUAWEI Y530-U00 przy użyciu Tapatalka

[Zuzka_Zu]

Mi też jest ciężko ale go kocham i to jest ten problem bo nie wiem co zrobić....czy da sie go jakoś zmienić...

[ARAKSJEL]

Napisane przez Zuzka_Zu

Dziewczyny jestem w dziwnej sytuacji.

Obecnie jestem na ostatnim roku magisterki w Krakowie stąd też pochodzę.

Od 3 lat jestem w związku. poznałam mojego TŻ u przyjaciółki na imprezie, on jest z Wrocławia jest ode mnie 6 lat starszy ale pomimo wieku jesteśmy razem szczęśliwi.

Nie pracuje przez moje studia dzienne ale staram sobie dorabiać a on ma świetną pracę jest dyrektorem w firmie marketingowej i zarabia bardzo dużo ma też swoje mieszkanie.

Staram się utrzymywać sama, wspierają mnie rodzice - jestem niezależna od mojego TŻ. Ale wkurza mnie to bardzo bo uważam ze skoro jesteśmy razem to powinniśmy się wspierać. To ja jeżdżę do niego w każdy weekend do Wrocławia więc ponoszę koszty podróży. Ok on kupuje wszystko do domu i go utrzymuje ale to w końcu jego dom.

W każdym razie wydaje mi się ze jest on chytry... zarabia ok 12 tys/mc i nawet sobie załuje pewnych rzeczy już nie wspomnę o tym że żałuje kupować rzeczy do domu. Każdy zakup do domu przychodzi mu z takim trudem i grymasem na twarzy.
Jest tak za kazdym razem kiedy musi kupić coś do domu i wiecznie gada ze to taki wydatek, wkurza mnie to bo jak chciał kupić jakąś grę za 2 tys to nie było zastanawiania sie czy faktycznie jest to potrzebne.

jestem zmęczona tą sytuacją i jego oszczędzaniem i strojeniem min.
A podczas każdego jednego wyjazdu zawsze rzuca tekst czy sie mogę dorzucić pomimo tego że on doskonale wie że studiuję dziennie staram sie sama dorobić na swoje wydatki lub dokłądają mi rodzicę... więc nie wiem czy on wyobraża sobie że moi rodzice będą go utrzymywać? chyba wystarczy już że utrzymują moje wyjazdy do Wrocławia a w zasadzie je sponsorują...
Chciałabym żeby czasem sam z niebie wyszedł z jakąś inicjatywą moze żeby chociaż mnie odciążyć, mógłby czasem dorzucić sie do moich dojazdów.

Po wspólnym wakacyjnym mieszkaniu nie wiem już kompletnie co sądzić bo gdybym zarabiała 2 tys mies przy jego 12 tys to on i tak chciałby zebym płaciła z nim rachunki.. dla mnie to abstrakcja...

Oprócz tego jesteśmy szczęśliwi ale nie wiem co zrobić z ta sytuacją bo mogłaby być ona niekomfortowa. Już nie wspomnę o tym że przez te ciągłe wyjazdy na które wydaje mnóstwo kasy pogorszyła się moja stopa życia... z moim poprzednim chłopakiem było zupełnie inaczej pomimo tego że był młodszy i zarabiał 3 razy mnie, nie utrzymywał mnie ale mnie wspierał i niczego mi nie żałował.
Co byście zrobiły na moim miejscu ?

Straszna złotówa ,pogrubione skreśla takiego osobnika jako partnera ,mężą itd.

[Kolor Bzu]

Napisane przez Zuzka_Zu

Dziewczyny jestem w dziwnej sytuacji.

Obecnie jestem na ostatnim roku magisterki w Krakowie stąd też pochodzę.

Od 3 lat jestem w związku. poznałam mojego TŻ u przyjaciółki na imprezie, on jest z Wrocławia jest ode mnie 6 lat starszy ale pomimo wieku jesteśmy razem szczęśliwi.

Nie pracuje przez moje studia dzienne ale staram sobie dorabiać a on ma świetną pracę jest dyrektorem w firmie marketingowej i zarabia bardzo dużo ma też swoje mieszkanie.

Staram się utrzymywać sama, wspierają mnie rodzice - jestem niezależna od mojego TŻ. Ale wkurza mnie to bardzo bo uważam ze skoro jesteśmy razem to powinniśmy się wspierać. To ja jeżdżę do niego w każdy weekend do Wrocławia więc ponoszę koszty podróży. Ok on kupuje wszystko do domu i go utrzymuje ale to w końcu jego dom.

W każdym razie wydaje mi się ze jest on chytry... zarabia ok 12 tys/mc i nawet sobie załuje pewnych rzeczy już nie wspomnę o tym że żałuje kupować rzeczy do domu. Każdy zakup do domu przychodzi mu z takim trudem i grymasem na twarzy.
Jest tak za kazdym razem kiedy musi kupić coś do domu i wiecznie gada ze to taki wydatek, wkurza mnie to bo jak chciał kupić jakąś grę za 2 tys to nie było zastanawiania sie czy faktycznie jest to potrzebne.

jestem zmęczona tą sytuacją i jego oszczędzaniem i strojeniem min.
A podczas każdego jednego wyjazdu zawsze rzuca tekst czy sie mogę dorzucić pomimo tego że on doskonale wie że studiuję dziennie staram sie sama dorobić na swoje wydatki lub dokłądają mi rodzicę... więc nie wiem czy on wyobraża sobie że moi rodzice będą go utrzymywać? chyba wystarczy już że utrzymują moje wyjazdy do Wrocławia a w zasadzie je sponsorują...
Chciałabym żeby czasem sam z niebie wyszedł z jakąś inicjatywą moze żeby chociaż mnie odciążyć, mógłby czasem dorzucić sie do moich dojazdów.

Po wspólnym wakacyjnym mieszkaniu nie wiem już kompletnie co sądzić bo gdybym zarabiała 2 tys mies przy jego 12 tys to on i tak chciałby zebym płaciła z nim rachunki.. dla mnie to abstrakcja...

Oprócz tego jesteśmy szczęśliwi ale nie wiem co zrobić z ta sytuacją bo mogłaby być ona niekomfortowa. Już nie wspomnę o tym że przez te ciągłe wyjazdy na które wydaje mnóstwo kasy pogorszyła się moja stopa życia... z moim poprzednim chłopakiem było zupełnie inaczej pomimo tego że był młodszy i zarabiał 3 razy mnie, nie utrzymywał mnie ale mnie wspierał i niczego mi nie żałował.
Co byście zrobiły na moim miejscu ?

Jesteś ze zwykłym skąpcem. Nie chciałabym kogoś takiego na partnera.
Nie chodzi o to, że ma od razu całą pensję na Ciebie wydawać, ale moim zdaniem, związek to wspólnota i jednak przy znacznych różnicach w dochodach to strona zarabiająca więcej powinna przejąć większość kosztów.
I dlaczego on nie jeździ do Ciebie?

[201803290936]

Napisane przez Zuzka_Zu

Dziewczyny jestem w dziwnej sytuacji.

Obecnie jestem na ostatnim roku magisterki w Krakowie stąd też pochodzę.

Od 3 lat jestem w związku. poznałam mojego TŻ u przyjaciółki na imprezie, on jest z Wrocławia jest ode mnie 6 lat starszy ale pomimo wieku jesteśmy razem szczęśliwi.

Nie pracuje przez moje studia dzienne ale staram sobie dorabiać a on ma świetną pracę jest dyrektorem w firmie marketingowej i zarabia bardzo dużo ma też swoje mieszkanie.

Staram się utrzymywać sama, wspierają mnie rodzice - jestem niezależna od mojego TŻ. Ale wkurza mnie to bardzo bo uważam ze skoro jesteśmy razem to powinniśmy się wspierać. To ja jeżdżę do niego w każdy weekend do Wrocławia więc ponoszę koszty podróży. Ok on kupuje wszystko do domu i go utrzymuje ale to w końcu jego dom.

W każdym razie wydaje mi się ze jest on chytry... zarabia ok 12 tys/mc i nawet sobie załuje pewnych rzeczy już nie wspomnę o tym że żałuje kupować rzeczy do domu. Każdy zakup do domu przychodzi mu z takim trudem i grymasem na twarzy.
Jest tak za kazdym razem kiedy musi kupić coś do domu i wiecznie gada ze to taki wydatek, wkurza mnie to bo jak chciał kupić jakąś grę za 2 tys to nie było zastanawiania sie czy faktycznie jest to potrzebne.

jestem zmęczona tą sytuacją i jego oszczędzaniem i strojeniem min.
A podczas każdego jednego wyjazdu zawsze rzuca tekst czy sie mogę dorzucić pomimo tego że on doskonale wie że studiuję dziennie staram sie sama dorobić na swoje wydatki lub dokłądają mi rodzicę... więc nie wiem czy on wyobraża sobie że moi rodzice będą go utrzymywać? chyba wystarczy już że utrzymują moje wyjazdy do Wrocławia a w zasadzie je sponsorują...
Chciałabym żeby czasem sam z niebie wyszedł z jakąś inicjatywą moze żeby chociaż mnie odciążyć, mógłby czasem dorzucić sie do moich dojazdów.

Po wspólnym wakacyjnym mieszkaniu nie wiem już kompletnie co sądzić bo gdybym zarabiała 2 tys mies przy jego 12 tys to on i tak chciałby zebym płaciła z nim rachunki.. dla mnie to abstrakcja...

Oprócz tego jesteśmy szczęśliwi ale nie wiem co zrobić z ta sytuacją bo mogłaby być ona niekomfortowa. Już nie wspomnę o tym że przez te ciągłe wyjazdy na które wydaje mnóstwo kasy pogorszyła się moja stopa życia... z moim poprzednim chłopakiem było zupełnie inaczej pomimo tego że był młodszy i zarabiał 3 razy mnie, nie utrzymywał mnie ale mnie wspierał i niczego mi nie żałował.
Co byście zrobiły na moim miejscu ?

I jak sobie wyobrażasz dalsze życie z kimś takim? Ty wczasy na balkonie w domu, on na Seszelach? Dziewczyno, tam gdzie jest za dużo myślenia o kasie, własnym interesie i "biznesowania", tam nie ma miejsca na szczerą miłość. Po prostu nie ma. Zachorowałabyś, zaczęłabyś generować wydatki i co by zrobił? Na ulicę Cię wyrzucił? Wybacz, uważam, że temu panu na razie jest z Tobą wygodnie, ale miłości tu nie widzę, w ogóle. Jak się kogoś kocha, to chce mu się nieba uchylić i nie żyłuje na takie rzeczy. Dziwię się, że Tobie się jedynie "wydaje" że on jest chytry. Czas otworzyć oczy.

Pisząc, że OPRÓCZ TEGO jesteście szczęśliwi, zaklinasz rzeczywistość. To takie puste hasełko, mrzonka.

[cukier_bialy2]

Napisane przez Zuzka_Zu

Dziewczyny jestem w dziwnej sytuacji.

Obecnie jestem na ostatnim roku magisterki w Krakowie stąd też pochodzę.

Od 3 lat jestem w związku. poznałam mojego TŻ u przyjaciółki na imprezie, on jest z Wrocławia jest ode mnie 6 lat starszy ale pomimo wieku jesteśmy razem szczęśliwi.

Nie pracuje przez moje studia dzienne ale staram sobie dorabiać a on ma świetną pracę jest dyrektorem w firmie marketingowej i zarabia bardzo dużo ma też swoje mieszkanie.

Staram się utrzymywać sama, wspierają mnie rodzice - jestem niezależna od mojego TŻ. Ale wkurza mnie to bardzo bo uważam ze skoro jesteśmy razem to powinniśmy się wspierać. To ja jeżdżę do niego w każdy weekend do Wrocławia więc ponoszę koszty podróży. Ok on kupuje wszystko do domu i go utrzymuje ale to w końcu jego dom.

W każdym razie wydaje mi się ze jest on chytry... zarabia ok 12 tys/mc i nawet sobie załuje pewnych rzeczy już nie wspomnę o tym że żałuje kupować rzeczy do domu. Każdy zakup do domu przychodzi mu z takim trudem i grymasem na twarzy.
Jest tak za kazdym razem kiedy musi kupić coś do domu i wiecznie gada ze to taki wydatek, wkurza mnie to bo jak chciał kupić jakąś grę za 2 tys to nie było zastanawiania sie czy faktycznie jest to potrzebne.

jestem zmęczona tą sytuacją i jego oszczędzaniem i strojeniem min.
A podczas każdego jednego wyjazdu zawsze rzuca tekst czy sie mogę dorzucić pomimo tego że on doskonale wie że studiuję dziennie staram sie sama dorobić na swoje wydatki lub dokłądają mi rodzicę... więc nie wiem czy on wyobraża sobie że moi rodzice będą go utrzymywać? chyba wystarczy już że utrzymują moje wyjazdy do Wrocławia a w zasadzie je sponsorują...
Chciałabym żeby czasem sam z niebie wyszedł z jakąś inicjatywą moze żeby chociaż mnie odciążyć, mógłby czasem dorzucić sie do moich dojazdów.

Po wspólnym wakacyjnym mieszkaniu nie wiem już kompletnie co sądzić bo gdybym zarabiała 2 tys mies przy jego 12 tys to on i tak chciałby zebym płaciła z nim rachunki.. dla mnie to abstrakcja...

Oprócz tego jesteśmy szczęśliwi ale nie wiem co zrobić z ta sytuacją bo mogłaby być ona niekomfortowa. Już nie wspomnę o tym że przez te ciągłe wyjazdy na które wydaje mnóstwo kasy pogorszyła się moja stopa życia... z moim poprzednim chłopakiem było zupełnie inaczej pomimo tego że był młodszy i zarabiał 3 razy mnie, nie utrzymywał mnie ale mnie wspierał i niczego mi nie żałował.
Co byście zrobiły na moim miejscu ?

Co tydzień dojeżdżasz 200 km w jedną stronę do osobnika płci męskiej ? Wydajesz tyle kasy na te dojazdy, że nie masz na inne rzeczy?

[Zuzka_Zu]

Napisane przez Kolor Bzu

Jesteś ze zwykłym skąpcem. Nie chciałabym kogoś takiego na partnera.
Nie chodzi o to, że ma od razu całą pensję na Ciebie wydawać, ale moim zdaniem, związek to wspólnota i jednak przy znacznych różnicach w dochodach to strona zarabiająca więcej powinna przejąć większość kosztów.
I dlaczego on nie jeździ do Ciebie?

Bo jest w zasadzie tak wygodniej mamy więcej swobody bo mozemy mieszkać sami rodzice nei zadawają miliona pytań... mamy poprostu więcej przestrzeni i intymności.

Nie chciałabym żeby wydawał na mnie całej pensji ani dokładał mi jakiej stałej sumy .. ale byłoby miło gdyby czasem zainteresował się moimi biletami albo zabrał mnie na zakupy ale jak widać on na to nie wpadnie....

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Zuzka_Zu

Dziewczyny jestem w dziwnej sytuacji.

Obecnie jestem na ostatnim roku magisterki w Krakowie stąd też pochodzę.

Od 3 lat jestem w związku. poznałam mojego TŻ u przyjaciółki na imprezie, on jest z Wrocławia jest ode mnie 6 lat starszy ale pomimo wieku jesteśmy razem szczęśliwi.

Nie pracuje przez moje studia dzienne ale staram sobie dorabiać a on ma świetną pracę jest dyrektorem w firmie marketingowej i zarabia bardzo dużo ma też swoje mieszkanie.

Staram się utrzymywać sama, wspierają mnie rodzice - jestem niezależna od mojego TŻ. Ale wkurza mnie to bardzo bo uważam ze skoro jesteśmy razem to powinniśmy się wspierać. To ja jeżdżę do niego w każdy weekend do Wrocławia więc ponoszę koszty podróży. Ok on kupuje wszystko do domu i go utrzymuje ale to w końcu jego dom.

W każdym razie wydaje mi się ze jest on chytry... zarabia ok 12 tys/mc i nawet sobie załuje pewnych rzeczy już nie wspomnę o tym że żałuje kupować rzeczy do domu. Każdy zakup do domu przychodzi mu z takim trudem i grymasem na twarzy.
Jest tak za kazdym razem kiedy musi kupić coś do domu i wiecznie gada ze to taki wydatek, wkurza mnie to bo jak chciał kupić jakąś grę za 2 tys to nie było zastanawiania sie czy faktycznie jest to potrzebne.

jestem zmęczona tą sytuacją i jego oszczędzaniem i strojeniem min.
A podczas każdego jednego wyjazdu zawsze rzuca tekst czy sie mogę dorzucić pomimo tego że on doskonale wie że studiuję dziennie staram sie sama dorobić na swoje wydatki lub dokłądają mi rodzicę... więc nie wiem czy on wyobraża sobie że moi rodzice będą go utrzymywać? chyba wystarczy już że utrzymują moje wyjazdy do Wrocławia a w zasadzie je sponsorują...
Chciałabym żeby czasem sam z niebie wyszedł z jakąś inicjatywą moze żeby chociaż mnie odciążyć, mógłby czasem dorzucić sie do moich dojazdów.

Po wspólnym wakacyjnym mieszkaniu nie wiem już kompletnie co sądzić bo gdybym zarabiała 2 tys mies przy jego 12 tys to on i tak chciałby zebym płaciła z nim rachunki.. dla mnie to abstrakcja...

Oprócz tego jesteśmy szczęśliwi ale nie wiem co zrobić z ta sytuacją bo mogłaby być ona niekomfortowa. Już nie wspomnę o tym że przez te ciągłe wyjazdy na które wydaje mnóstwo kasy pogorszyła się moja stopa życia... z moim poprzednim chłopakiem było zupełnie inaczej pomimo tego że był młodszy i zarabiał 3 razy mnie, nie utrzymywał mnie ale mnie wspierał i niczego mi nie żałował.
Co byście zrobiły na moim miejscu ?

Nie potrafiłabym byc z takim człowiekiem co będzie jak będziesz zarabiac 2 000zł? Zaplacisz rachunki+dołozysz sie do budzetu na jedzenie a jak stwierdzisz, że potrzebujecie nowej zmywarki/nowego komputera/małego remontu bo cos tam to co? powie ci żebys sobie uskładała, bo on nie czuje tej potrzeby?

[Kolor Bzu]

Napisane przez Zuzka_Zu

Bo jest w zasadzie tak wygodniej mamy więcej swobody bo mozemy mieszkać sami rodzice nei zadawają miliona pytań... mamy poprostu więcej przestrzeni i intymności.

Nie chciałabym żeby wydawał na mnie całej pensji ani dokładał mi jakiej stałej sumy .. ale byłoby miło gdyby czasem zainteresował się moimi biletami albo zabrał mnie na zakupy ale jak widać on na to nie wpadnie....

Ja Ci powiem dlaczego jest wygodnie- Pan ma dziewczynę na wyciągnięcie ręki, sama za siebie płaci, sama przyjeżdża, niczego nie wymaga, a seksik jest i jak jesteś u niego to pewno też mu ogarniasz mieszkanie/gotujesz/pierzesz, więc on ma same plusy z takiej relacji. Oszczędza na gosposi i drinkach potrzebnych do zapoznania panienek.

Wybacz, że tak ostro, ale właśnie tak to widzę.

[jesienny_lisc]

Co to znaczy "kupić coś do domu", chodzi o jedzenie? I co Cię tak zaniepokoiło w wakacyjnym mieszkaniu? Chciał, żebyś płaciła za rzeczy na które Cię nie stać?

Związki z dużą dysproporcją zarobków bywają trudne. Często strona bogatsza czuje się wykorzystywana, a strona biedniejsza zmuszona do partycypowania w wydatkach
ponad swój stan posiadania.

Sama jestem w związku, gdzie TŻ zarabia dużo więcej. Rozmawialiśmy o podziale wydatków właśnie w momencie, kiedy on zaczął dużo lepiej zarabiać i doszliśmy do takich wniosków. Możemy się składać na wszystko po połowie, ale wtedy żyjemy na takiej stopie na jaką stać mnie. Ale TŻ stwierdził, że nie po to ciężko pracuje, żeby nawet nie poprawić warunków bytowych w porównaniu z życiem studenckim. Więc niejako opłaca ten standard +. Np. wakacje, na które mnie by nie było stać.

[gallina1]

No ale rozmawiałaś z nim o tym? Faceci są niedomyślni, jak mu żal na zakupy domowe, to czy w ogóle przeszło mu przez myśl, żeby dołożyć Tobie?

[Zuzka_Zu]

Mam mętlik w głowie i może dlatego nie myślę logicznie...
Ale go kocham i trudno jest mi odejsć tak z dnia na dzień....sama już nie wiem, gdy spędzamy razem czas jest kochany czuły poświeca mi dużo uwagi potrafi mi pomóc zrobić różne rzeczy jest między nami ogromna więź...potrafi zabrac mnie na kolacje obiad do naprawdę dobrej knajpy...

tyle że jest jeszcze ta druga strona medalu która jest uciążliwa.

[cukier_bialy2]

Po prostu powiedz że w następny weekend nie możesz przyjechać, bo nie masz funduszy. i tyle.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez gallina1

No ale rozmawiałaś z nim o tym? Faceci są niedomyślni, jak mu żal na zakupy domowe, to czy w ogóle przeszło mu przez myśl, żeby dołożyć Tobie?

A to on nie wie, ile kosztuje regularna podróż?

---------- Dopisano o 16:37 ---------- Poprzedni post napisano o 16:36 ----------

Napisane przez Zuzka_Zu

Mam mętlik w głowie i może dlatego nie myślę logicznie...
Ale go kocham i trudno jest mi odejsć tak z dnia na dzień....sama już nie wiem, gdy spędzamy razem czas jest kochany czuły poświeca mi dużo uwagi potrafi mi pomóc zrobić różne rzeczy jest między nami ogromna więź...potrafi zabrac mnie na kolacje obiad do naprawdę dobrej knajpy...

tyle że jest jeszcze ta druga strona medalu która jest uciążliwa.

Więź, bo cie zabiera czasem do knajpy? Czy tak niezgrabnie przeskoczyłaś między tematami?

[Zuzka_Zu]

Napisane przez gallina1

No ale rozmawiałaś z nim o tym? Faceci są niedomyślni, jak mu żal na zakupy domowe, to czy w ogóle przeszło mu przez myśl, żeby dołożyć Tobie?

nie tak wprost z nim nie rozmawiałam, ale jak pracowałam w wakacje wiedział ile zarabiam i potrafił podczas wakacyjnego wyjazdu jeszcze bezczelnie zapytać czy mu dorzucę pare stówek.
wydaje mi się że nie sie nie domyślić czegoś takiego. zwłaszcza ze mówię mu p że obecnie poszukuję pracy bo nie radze sobie do końca z wszystkimi wydatkami i chciałabym dorobić. ale reakcji z jego strony nie było a nie chcę prosić go o pieniadze.

[Margot45]

Napisane przez Kolor Bzu

Ja Ci powiem dlaczego jest wygodnie- Pan ma dziewczynę na wyciągnięcie ręki, sama za siebie płaci, sama przyjeżdża, niczego nie wymaga, a seksik jest i jak jesteś u niego to pewno też mu ogarniasz mieszkanie/gotujesz/pierzesz, więc on ma same plusy z takiej relacji. Oszczędza na gosposi i drinkach potrzebnych do zapoznania panienek.

Wybacz, że tak ostro, ale właśnie tak to widzę.

Ja się tylko pod tym podpiszę

[Zuzka_Zu]

[

Więź, bo cie zabiera czasem do knajpy? Czy tak niezgrabnie przeskoczyłaś między tematami?[/QUOTE]

niezgrabnie przeskoczyłam miedzy tematami. Potrafił się poświecić i np pomagał mi w projektach na studiach jeśli to dotyczyło jego dziedziny. gdy byłam chora też się mną potrafił opiekować i to czule..dlatego są dwie stroy tego wszystkiego

---------- Dopisano o 16:42 ---------- Poprzedni post napisano o 16:40 ----------

Napisane przez jesienny_lisc

Co to znaczy "kupić coś do domu", chodzi o jedzenie? I co Cię tak zaniepokoiło w wakacyjnym mieszkaniu? Chciał, żebyś płaciła za rzeczy na które Cię nie stać?

Związki z dużą dysproporcją zarobków bywają trudne. Często strona bogatsza czuje się wykorzystywana, a strona biedniejsza zmuszona do partycypowania w wydatkach
ponad swój stan posiadania.

Sama jestem w związku, gdzie TŻ zarabia dużo więcej. Rozmawialiśmy o podziale wydatków właśnie w momencie, kiedy on zaczął dużo lepiej zarabiać i doszliśmy do takich wniosków. Możemy się składać na wszystko po połowie, ale wtedy żyjemy na takiej stopie na jaką stać mnie. Ale TŻ stwierdził, że nie po to ciężko pracuje, żeby nawet nie poprawić warunków bytowych w porównaniu z życiem studenckim. Więc niejako opłaca ten standard +. Np. wakacje, na które mnie by nie było stać.

kupić coś do domu to np zakupić garnki do kuchni i jakieś wyposażenie bo prawie go nie ma.. sam na codzien stołuje sie w restauracjach ale jak jestem to chciałby zebym coś ugotowała...ale uwaza ze to przecież nie jest jakiś konieczny zakup skoro ma w domu 2 garnki i patelnię. nawet w głupiej ikei gdzie sa tanie rzeczy potrafi skąpić na wyposażenie do własnego mieszkania.

---------- Dopisano o 16:42 ---------- Poprzedni post napisano o 16:42 ----------

Napisane przez jesienny_lisc

Co to znaczy "kupić coś do domu", chodzi o jedzenie? I co Cię tak zaniepokoiło w wakacyjnym mieszkaniu? Chciał, żebyś płaciła za rzeczy na które Cię nie stać?

Związki z dużą dysproporcją zarobków bywają trudne. Często strona bogatsza czuje się wykorzystywana, a strona biedniejsza zmuszona do partycypowania w wydatkach
ponad swój stan posiadania.

Sama jestem w związku, gdzie TŻ zarabia dużo więcej. Rozmawialiśmy o podziale wydatków właśnie w momencie, kiedy on zaczął dużo lepiej zarabiać i doszliśmy do takich wniosków. Możemy się składać na wszystko po połowie, ale wtedy żyjemy na takiej stopie na jaką stać mnie. Ale TŻ stwierdził, że nie po to ciężko pracuje, żeby nawet nie poprawić warunków bytowych w porównaniu z życiem studenckim. Więc niejako opłaca ten standard +. Np. wakacje, na które mnie by nie było stać.

kupić coś do domu to np zakupić garnki do kuchni i jakieś wyposażenie bo prawie go nie ma.. sam na codzien stołuje sie w restauracjach ale jak jestem to chciałby zebym coś ugotowała...ale uwaza ze to przecież nie jest jakiś konieczny zakup skoro ma w domu 2 garnki i patelnię. nawet w głupiej ikei gdzie sa tanie rzeczy potrafi skąpić na wyposażenie do własnego mieszkania.

[bulka114]

Napisane przez Zuzka_Zu

Mi też jest ciężko ale go kocham i to jest ten problem bo nie wiem co zrobić....czy da sie go jakoś zmienić...

Cóż.. są wady i WADY. Są wady z którymi da się żyć,a są WADY, przez które poźniej życia mieć nie będziesz. Myślę, że to co opisałaś, niedługo będzie sie kwalifikować do tej drugiej grupy, wymienionej przeze mnie.
Zmienić? Hmm, skoro on nie widzi w tym problemu, to tego nie zmienisz. Bo tacy ludzie sie nie zmieniają. To jest cecha charakteru nabywana latami, wyniesiona być może z domu. Jak widać, panu jest dobrze w takim układzie.
Fakt, że pan zarabia 12tysi i ciągnie od ciebie kasę, jest nie tylko śmieszne ale i żałosne.
Pomyśl, co będzie wtedy, gdy nie będziesz mieć pracy, np. pojawi sie w przyszłości dziecko i będziesz go pilnować, co wtedy?? Nie będziesz mieć na przysłowiowe "waciki" bo facet ci będzie żałował.
Ten typ tak ma.

[jesienny_lisc]

Zuzka, to ja nie wiem, co Wam się niby tak super układa, skoro komunikacja leży, zrozumienie leży, wsparcie leży i kwiczy.
Boisz się zacząć temat wspólnych wydatków, bo Cię zostawi, czy o co chodzi?

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Zuzka_Zu

niezgrabnie przeskoczyłam miedzy tematami. Potrafił się poświecić i np pomagał mi w projektach na studiach jeśli to dotyczyło jego dziedziny. gdy byłam chora też się mną potrafił opiekować i to czule..dlatego są dwie stroy tego wszystkiego

Ale to jest chyba taka oczywista oczywistosc w zwiazku, a nie cud nad wisłą

[vouvray]

Dla mnie Twój facet to porażka na całej linii. Nie wyobrażam sobie, żeby najbliższa mi osoba żyła skromnie tylko po to, żeby móc się ze mną widzieć często, a ja mając na życie 12 tysi kazałabym tej osobie się jeszcze dokładać np. do ziemniaków

Powiedzmy sobie szczerze Autorko, nie stać Cię finansowo na ten związek. Jakby była kiedyś taka sytuacja, że będziesz chwilowo bez stałej pracy i on będzie Cię musiał utrzymać? To co wtedy? Pójdziesz zamiatać klatkę schodową, żeby zarobić na wyżywienie? Masakra.

Na Twoim miejscu po prostu odmówiłabym kolejnego wyjazdu do niego i powiedziała szczerze, że nie stać mnie ten przyjazd. Ciekawa jestem reakcji chłopaka. Koszty, które on ponosi przez Twoją obecność w weekend są dla niego jak kupno bułki w sklepie, więc nie rozumiem czemu się tak dopomina, jak doskonale wie, że to dla Ciebie duża kwota.

[Zuzka_Zu]

nie, tego że mnie zostawi się nie boję. Sama nie wiem może nie umiem z nim o tym pogadać i nie wiem dlaczego tak jest albo jak zacząć z nim taką rozmowe, bardziej nie chciałabym wysłuchiwac ile to on nie miał wydatków albo zeby sobie pomyślał ze chcę od niego wyciągnąc kase bo tak nie jest. często jak jestem wkurzona wspomnę czasem jak było z moim ex że mnei wspierał itd. chyba nie umiem zacząć takiej rozmowy z nim

[cukier_bialy2]

sam na codzien stołuje sie w restauracjach ale jak jestem to chciałby zebym coś ugotowała...

5 godzin tłukłaś się w pociągu, a teraz do garów, ukochana.
W końcu mamy dla siebie tylko weekend.

[201803290936]

Napisane przez Zuzka_Zu

nie, tego że mnie zostawi się nie boję. Sama nie wiem może nie umiem z nim o tym pogadać i nie wiem dlaczego tak jest albo jak zacząć z nim taką rozmowe, bardziej nie chciałabym wysłuchiwac ile to on nie miał wydatków albo zeby sobie pomyślał ze chcę od niego wyciągnąc kase bo tak nie jest. często jak jestem wkurzona wspomnę czasem jak było z moim ex że mnei wspierał itd. chyba nie umiem zacząć takiej rozmowy z nim

No bo gdzie by znalazł drugą taką fra... ugodową dziewczynę. Szkoda, że nie uważasz, że jesteś pewnych rzeczy po prostu warta. Teraz po prostu robisz za niczego nie wymagające pogotowie kulinarne i inne. Facet ma sytuacje pt. żyć nie umierać, w dodatku prawie, że grosza na to nie wydaje.

[Minna]

Napisane przez Zuzka_Zu

nie, tego że mnie zostawi się nie boję. Sama nie wiem może nie umiem z nim o tym pogadać i nie wiem dlaczego tak jest albo jak zacząć z nim taką rozmowe, bardziej nie chciałabym wysłuchiwac ile to on nie miał wydatków albo zeby sobie pomyślał ze chcę od niego wyciągnąc kase bo tak nie jest. często jak jestem wkurzona wspomnę czasem jak było z moim ex że mnei wspierał itd. chyba nie umiem zacząć takiej rozmowy z nim

No to jak zamierzasz to rozwiązać bez rozmowy? Facet raczej sam nie wpadnie na to, że masz do niego żal o jego podejście do wydatków, bo jest mu na rękę, że nie protestujesz. To widać gołym okiem. Poza tym, to dorosły facet, nie szczeniak i jak ma takie podejście, to mizerne szanse, że cos się zmieni.

[zlotniczanka]

a dla mnie porażką jest komunikacja w tym związku, facet to po prostu facet, nie każdy ma potrzebę posiadania kolekcji garów, dla niego to może być zbędny wydatek, ale nie dlatego, że musi go wykonać, ale np dlatego, że jego zdaniem to będzie leżeć i się kurzyć. Mi też żal kasy na pewne rzeczy, nie czuję się szczęśliwa, ale mus to mus, w końcu wydaję ją z ciężkim sercem. A wolałabym kupić sobie książkę niż tarkę do warzyw.
Skoro nigdy nie gadaliście o kasie, przyszłości, podziale ewentualnych wspólnych środków itp to skąd wiesz, jak będzie w przyszłości? Dlaczego nie postawisz sprawy jasno i nie powiesz, że masz mało kasy i mu się nie dołożysz do zakupów, bo finansujesz sobie podróże i życie gdzie indziej? Może on też uważa, że podział jest niesprawiedliwy z jego strony, bo on płaci za Twój pobyt, rachunki, jedzenie itp, a Ty tylko za bilet? Może boi się, że wpadnie w rolę Twojego sponsora? Może nie był kiedyś zamożny i gospodarowanie kasą sprawia mu trudności?

Rozmowa, rozmowa, rozmowa...

[Minna]

Wg mnie jesteś dla niego wygodną, weekendową rozrywką. Bawi się wtedy przez chwilę w namiastkę domu. Ugotujesz coś, zagrzejesz łóżko etc. Nic go to nie kosztuje. Nie sprawia mu kłopotu, czy choćby dyskomfortu związanego z przemieszczaniem się. Takie urozmaicenie.

[przylaszczka50]

Kobieto, nie szanujesz się.
Jedziesz taki kawał drogi za własne pieniądze, ugotujesz mu , pewnie i posprzątasz po gotowaniu, wejdziesz mu do łóżka i uważasz, że to szczęście dla ciebie.
Jeśli facet zarabia 12 tysięcy to stać go na to aby przyjechać do ciebie, wynająć pokój w hotelu, zaprosić na kolację.
Już niekoniecznie co tydzień tak ale choćby co drugi raz.

Sknerus, cwaniak, wykorzystuje cię.

[liselotta]

Napisane przez cukier_bialy2

5 godzin tłukłaś się w pociągu, a teraz do garów, ukochana.
W końcu mamy dla siebie tylko weekend.

nie do garów, tylko do gara, bo przecież PO CO PRZEPŁACAĆ jak można w jednym ugotować, nie trzeba kupować wielu sprzętów

autorko - koszmarny ten twój koleś. "chciałby żebyś ugotowała".... no pewnie, bo jakby zabrał cię do restauracji to musiałby może i ze stówkę za kolację zapłacić

to, że jest "nawet czuły" jak jesteś chora to jest niezbędne minimum w związku, a nie jakiś nadludzki wyczyn.