Córka wstydzi się starej matki - potraficie zrozumieć taką postawę?

[201607111042]

http://www.papilot.pl/problem-dnia/2...lina-18-l.html

Nie ma znaczenia, czy list jest zmyślony czy prawdziwy - myślę, że taki problem istnieje. Potraficie zrozumieć taką postawę córki?

Ja cieszę się, że mama urodziła mnie koło trzydziestki a nie czterdziestki, ale gdyby urodziła mnie później i była tak dobrą matką jak jest, to nie przejmowałabym się jej wiekiem, a na pewno nie na tyle, by wstydzić się przedstawić ją znajomym...

[ARAKSJEL]

Ja potrafię ,nawiązując do tytułu ,co innego jest "granica "tego wstydu ,abstrachując czy matka może wstydzić się starego syna ..no może ,czego jestem przykładem

[semprebambino]

Potrafię zrozumieć wstyd jeśli matka jest alkoholiczką, jest na maksa zaniedbana. Z powodu wieku nie rozumiem chyba że matka swoim zachowaniem robi wstyd, różnie może być.

[201706190936]

Jeśli chodzi o list - brak słów. Nie potrafię zrozumieć.
Co innego gdyby matka piła, miała wygląd meliniary, chodziła brudna, zaniedbana - to tak, pewnie bym się wstydziła. Ale czuć zażenowanie tylko dlatego że matka ma więcej zmarszczek niż inne? Żenada.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Śmiszna niunia. Najpierw pisze, że mama urodziła ją w wieku 41 lat, a dalej, że blisko jej było do 50tki. Histeryczka.

Ludzie starzeją się w różnym tempie, może po jej mamie faktycznie było bardzo widać upływający czas, ale dziewczyna musi być skrajnie pusta, żeby przejmować się wyglądem mamy jak przychodziła po nią do szkoły. I tu błąd wychowawczy po stronie rodziców, niestety.

A w ogóle list wrzucony po to, żeby wzbudzić kolejną żałosną dyskusję na temat 'starych' matek.

[201607111042]

A w ogóle list wrzucony po to, żeby wzbudzić kolejną żałosną dyskusję na temat 'starych' matek.

Wiem, też podejrzewam, że jest po prostu zmyślony. No ale nie chcę rozpoczynać na ten temat dyskusji, bo pewnie trochę ich się przetoczyło przez forum. Chodzi mi konkretnie o postawę zaprezentowaną w liście. Bo potrafię zrozumieć tekst "widzę, że moja mama się starzeje i nie możemy robić razem wielu rzeczy, na które mogłyśmy sobie pozwolić jeszcze 10 lat temu - dlatego wolałabym, żeby była młodsza", ale nie "moja mama jest stara, co z tego, że mnie kocha i jest cudowna, to wstyd przedstawić ją znajomym i ja tego nie robię". A w liście mamy do czynienia raczej z tym drugim.

[Fleur_D]

[1=dfdce9ad473ee3ba4bd9426 289ac63cb58eb8552;4864507 9]Śmiszna niunia. Najpierw pisze, że mama urodziła ją w wieku 41 lat, a dalej, że blisko jej było do 50tki. Histeryczka.

Ludzie starzeją się w różnym tempie, może po jej mamie faktycznie było bardzo widać upływający czas, ale dziewczyna musi być skrajnie pusta, żeby przejmować się wyglądem mamy jak przychodziła po nią do szkoły. I tu błąd wychowawczy po stronie rodziców, niestety.

A w ogóle list wrzucony po to, żeby wzbudzić kolejną żałosną dyskusję na temat 'starych' matek.[/QUOTE]

Zgadzam się, szczególnie z pogrubionym.

Dziwne, że w LO wiele osób z mojej klasy było "późnymi dziećmi" i nikomu nie przyszło do głowy się tego wstydzić.
Późne macierzyństwo nie jest zjawiskiem obecnym tylko w naszych czasach, wcześniej też się zdarzało i nikt nie robił z tego problemów, a teraz dyskutuje się o tym, jakby to było coś niespotykanego.

Jeśli ten list jest prawdziwy, to sądzę, że problemem nie jest wiek matki, ale niestabilność emocjonalna dziewczyny. Histeryzuje jakby jej ktoś pół rodziny wymordował, to nie jest normalne.

[201607111042]

Napisane przez Fleur_D

Zgadzam się, szczególnie z pogrubionym.

Dziwne, że w LO wiele osób z mojej klasy było "późnymi dziećmi" i nikomu nie przyszło do głowy się tego wstydzić.
Późne macierzyństwo nie jest zjawiskiem obecnym tylko w naszych czasach, wcześniej też się zdarzało i nikt nie robił z tego problemów, a teraz dyskutuje się o tym, jakby to było coś niespotykanego.

Jeśli ten list jest prawdziwy, to sądzę, że problemem nie jest wiek matki, ale niestabilność emocjonalna dziewczyny. Histeryzuje jakby jej ktoś pół rodziny wymordował, to nie jest normalne.

No nie wiem, moja mama była "późnym" dzieckiem. Babcia urodziła ją w wieku bodajże 33 lat. Dzisiaj nie jest to raczej "późne macierzyństwo", zwłaszcza jeśli chodzi o drugie czy trzecie dziecko. To raczej norma.

A koleżanka mojej mamy, którą matka urodziła w wieku 36 lat, nie wstydziła się w sumie... no ale babcia mi opowiadała, że jej mama bała się, co ludzie powiedzą. No w sensie mama tej koleżanki mojej mamy. Kurde, wiadomo o co chodzi

A temat dotyczy tego, czy rozumiecie postawę autorki listu, spotkaliście się z podobną, czy nie. Ja naprawdę wiem, że dyskusji o plusach i minusach późnego macierzyństwa było milion.

---------- Dopisano o 17:47 ---------- Poprzedni post napisano o 17:46 ----------

Napisane przez ARAKSJEL

Ja potrafię ,nawiązując do tytułu ,co innego jest "granica "tego wstydu ,abstrachując czy matka może wstydzić się starego syna ..no może ,czego jestem przykładem

Ale w sensie że wstydzi się, że tak późno Cię urodziła? bo nie ogarniam

[suszarka]

pieprzenie kotka za pomocą młotka - moja mama jest "starą" matka a jest uwielbiana przez moich znajomych. mnie sure doprowadza czasem do szału ale jest naprawdę równą babką. nie ma co generalizować - wszystko zależy co panie mamy mają w głowie.

[pepsikolakokakola]

w podstawowce moja kolezanka miala mame 26letnia. "zazdroscilam" jej ale nigdy z tego powodu nie wstydzilam sie swojej.

[aveeline]

nie rozumiem takiej postawy.
matkę ma się jedną, matkę się kocha i szanuje. NIGDY, NIGDY, przenigdy nie powinno być inaczej.
wiek? nie wyobrażam sobie, aby był to powód do wstydu. prędzej wolałabym podciąć sobie żyły niż chociaż raz w życiu nawet pomyśleć, że mogłabym wstydzić się swojej.

[ARAKSJEL]

Napisane przez cottan

Ale w sensie że wstydzi się, że tak późno Cię urodziła? bo nie ogarniam

Że tak wcześnie byłem młodszym bratem

[maacieek]

Czytać nie czytałem tego artykułu, ale jaki wiek uważany jest za "stary" na rodzicielstwo, żeby się wstydzić własnego rodzica?

Rozumiem jakby to była pijaczka, złodziejka, pani lekkich obyczajów czy jakieś inne takie to można się jakoś wstydzić, ale taki powód? Głupota i bezsens.

Jak bym mojej powiedział, że mi wstyd za jej starość to by mnie wyśmiała

[Mijanou]

Napisane przez cottan

http://www.papilot.pl/problem-dnia/2...lina-18-l.html

Nie ma znaczenia, czy list jest zmyślony czy prawdziwy - myślę, że taki problem istnieje. Potraficie zrozumieć taką postawę córki?

Ja cieszę się, że mama urodziła mnie koło trzydziestki a nie czterdziestki, ale gdyby urodziła mnie później i była tak dobrą matką jak jest, to nie przejmowałabym się jej wiekiem, a na pewno nie na tyle, by wstydzić się przedstawić ją znajomym...

Nie, nie potrafię. Ja jestem dość "późnym dzieckiem". Nie wstydzę się swojej Mamy. Nie wstydziłam się też, gdy chorowała na raka i nie miala włosów, rzęs i brwi. To jest moja Mama. Jeśli ktoś z moich znajomych rzucił jakims głupim tekstem na temat mojej Mamy to już zapewne nie bylby w gronie moich znajomych.

[Niebieskooka arystokratka]

Ja jestem "późnym dzieckiem" - mama urodziła mnie jak miała 35 lat, a większość mam moich koleżanek miała 20 lub była trochę po 20, ale nigdy mi nawet nie przyszło przez myśl, że można się z takiego powodu wstydzić mamy. Gdyby była alkoholiczką czy siedziała w więzieniu, ale coś takiego jest bardzo dziwne i przede wszystkim dziecinne i płytkie. A jeśli ktoś by się śmiał z powodu mojej mamy z takiego czy innego powodu to miałby u mnie przechlapane.

[Mojwa]

Nie rozumiem wstydu. Mojego tate brali za dziadka bardzo czesto i coz, jakos z tym zyje
Jedyne co rozumiem i niestety podzielam to strach o to, ze moga niedługo odejsc. Ja mam 22 lata, moj tata 65 mama 60 i trudno mi sobie wyobrazic ze mogliby umrzec, kompletnie nie jestem na to gotowa.

[Mileva_]

Zależy od środowiska. Koleżanka była pierwszym dzieckiem, a mama urodziła ją w wieku 34 lat i w typowej hmmm osiedlowej podstawówce w latach 90. budziło to, powiedzmy niezdrową ciekawość i nieufność.

[peach_passion]

moja mama urodziła mnie w wieku 44 lat i dodatkowo poszła na wcześniejszą emeryturę, więc trochę dziwnie się czułam jak miałam opowiadać gdzie pracuje mama często dziadkowie innych dzieci byli czynni zawodowo, a moja mama na emeryturze dodatkowo odkąd pamiętam mama źle się czuła, była taka "zmęczona życiem", nie bawiła się ze mną itd. często jako dziecko miałam lęki, że mamie się coś stanie, że zachoruje...
za moich nastoletnich czasów miałyśmy naprawdę kiepskie kontakty - w końcu to różnica dwóch pokoleń. dogadywać zaczęłyśmy się dopiero jak wyprowadziłam się z domu
i ja, z mojego punktu widzenia - chciałabym być młodą mamą nie podoba mi się trend rodzenia dzieci po 40 rż. ale wiadomo, życie pisze różne scenariusze

[robcia]

A ja kocham swoją mamę ale urodziła mnie późno i czasem wstydziłam się, może nie jej jako osoby ,że jest stara,raczej poglądów, takiego konserwatyzmu,zadziwienia nowymi dla niej niezrozumiałymi i nie do zaakceptowania rzeczami. Miałam też o wiele starsze rodzeństwo ,które mnie nie rozumiało.I tak ,zazdrościłam rówieśnikom młodych rodziców.Dziś wiem,że to było głupie ale skłamałabym udając,że tak nie było.Mama jest jaka jest i jej nie zmienię i też wcale nie chcę ale sama nie chciałabym mieć tak późno dziecka.

[paula78]

Tak, powinna się wstydzić matki, która wychowała taką "pustą dziunię".

Co to w ogóle za pomysł, żeby rozkminiać wiek rodziów.

[memsahib]

Potrafię zrozumieć takie nastawienie w przypadku niedojrzałego nastolatka, który urodził się w okolicach 40 którejś wiosny rodzica lub jeszcze później. To jest bardzo trudny okres dla obu stron, zwłaszcza jeżeli chodzi o rozkwitającą nastolatkę i kobietę w trakcie lub po menopauzie. Standardowe zapomniał wół bez żadnej refleksji oraz elastyczności zazwyczaj powoduje mocne zgrzyty w relacji dziecko-rodzic.

Co innego kiedy rodzic jest energiczny i świadomy, że dziecko jest dzieckiem i taryfy ulgowej ze względu na wiek nie będzie. A co innego gdy rodzic uważa się za zbyt poważnego na przeżywanie okresu dziecięcego i oczekuje od dziecka, że da mu święty spokój i "się jakoś wychowa". Więc to raczej nie kwestia cyferek, a osobowości i samopoczucia.

[Kolor kremowy]

[1=dfdce9ad473ee3ba4bd9426 289ac63cb58eb8552;4864507 9]Śmiszna niunia. Najpierw pisze, że mama urodziła ją w wieku 41 lat, a dalej, że blisko jej było do 50tki. Histeryczka.

Ludzie starzeją się w różnym tempie, może po jej mamie faktycznie było bardzo widać upływający czas, ale dziewczyna musi być skrajnie pusta, żeby przejmować się wyglądem mamy jak przychodziła po nią do szkoły. I tu błąd wychowawczy po stronie rodziców, niestety.

A w ogóle list wrzucony po to, żeby wzbudzić kolejną żałosną dyskusję na temat 'starych' matek.[/QUOTE]

Miałam taką sama myśl - nie wiem, jak trzeba być pustą, żeby wstydzić się tego, że matka wygląda na swój wiek.

[elvegirl]

Napisane przez cottan

Potraficie zrozumieć taką postawę córki?

Potrafię zrozumieć wstyd, że rodzic jest niezadbany, rozumiem strach przed śmiercią. Nie dziwią mnie też ciche pretensje, że przez wiek i stan zdrowia wiekiem spowodowany, matka nie może uczestniczyć w życiu córki tak intensywnie, jak córka by chciała. Na pewno nie jest to kwestia łatwa, ani dla córki, ani dla matki.

Mam nadzieję, że córka nie daje odczuć matce tego żalu, ale przypuszczam, że matka też nie czuje się komfortowo w tej sytuacji :/

Napisane przez Macintosh

Śmiszna niunia. Najpierw pisze, że mama urodziła ją w wieku 41 lat, a dalej, że blisko jej było do 50tki. Histeryczka.

"Moje koleżanki w podstawówce miały mamy nawet przed trzydziestką, a mojej blisko było do pięćdziesiątki." - gdzie tu widzisz histeryczną nieścisłość?

---------- Dopisano o 10:29 ---------- Poprzedni post napisano o 10:29 ----------

Napisane przez memsahib

Potrafię zrozumieć takie nastawienie w przypadku niedojrzałego nastolatka, który urodził się w okolicach 40 którejś wiosny rodzica lub jeszcze później. To jest bardzo trudny okres dla obu stron, zwłaszcza jeżeli chodzi o rozkwitającą nastolatkę i kobietę w trakcie lub po menopauzie. Standardowe zapomniał wół bez żadnej refleksji oraz elastyczności zazwyczaj powoduje mocne zgrzyty w relacji dziecko-rodzic.

Co innego kiedy rodzic jest energiczny i świadomy, że dziecko jest dzieckiem i taryfy ulgowej ze względu na wiek nie będzie. A co innego gdy rodzic uważa się za zbyt poważnego na przeżywanie okresu dziecięcego i oczekuje od dziecka, że da mu święty spokój i "się jakoś wychowa". Więc to raczej nie kwestia cyferek, a osobowości i samopoczucia.

O, dokładnie, niepotrzebnie próbowałam się rozpisać, zgrabnie wyłuszczyłaś to, o co mi chodzi

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez elvegirl

"Moje koleżanki w podstawówce miały mamy nawet przed trzydziestką, a mojej blisko było do pięćdziesiątki." - gdzie tu widzisz histeryczną nieścisłość?

Nieścisłość zaszła w mojej głowie, przyznaję.

[czarna_maciejka]

Napisane przez suszarka

pieprzenie kotka za pomocą młotka - moja mama jest "starą" matka a jest uwielbiana przez moich znajomych. mnie sure doprowadza czasem do szału ale jest naprawdę równą babką. nie ma co generalizować - wszystko zależy co panie mamy mają w głowie.

Genialny post. Jest dokladnie tak, jak mowisz

Ale ja wierze w to, ze mlodziez moze miec takie problemy. Generalnie przeciez nastaly czasy, w ktorych jesli nie jestes idealny-to jestes najczesciej wysmiewany. A wysmiac mozna wszystko-od tanich ubran, przez brak drogiego sprzetu, po 'nieatrakcyjnych' wizualnie rodzicow Przeciez jesli pod szkole podjedzie bmw tata z modna fryzura to dzieciak bedzie wygladal w oczach rowiesnikow lepiej, niz gdy przyjdzie po niego zmeczona po nocce w pracy mama, ktora w dodatku powinna miec na sumieniu to, ze urodzila go 'za pozno'. Masakra, co sie wyprawia. Nie wiem jak przykro musialoby byc matce, gdyby dowiedziala sie, ze dziecko sie jej wstydzi.

[Fleur_D]

Napisane przez robcia

A ja kocham swoją mamę ale urodziła mnie późno i czasem wstydziłam się, może nie jej jako osoby ,że jest stara,raczej poglądów, takiego konserwatyzmu,zadziwienia nowymi dla niej niezrozumiałymi i nie do zaakceptowania rzeczami. Miałam też o wiele starsze rodzeństwo ,które mnie nie rozumiało.I tak ,zazdrościłam rówieśnikom młodych rodziców.Dziś wiem,że to było głupie ale skłamałabym udając,że tak nie było.Mama jest jaka jest i jej nie zmienię i też wcale nie chcę ale sama nie chciałabym mieć tak późno dziecka.

Akurat twoje odczucia były całkowicie normalne i w zasadzie niezależne od wieku rodziców. Tak to już bywa z osobami z konserwatywnymi poglądami, które nie przyjmują do wiadomości, że nie wszyscy muszą w 100% podzielać ich zdanie, a świat i postrzeganie pewnych spraw się zmienia.
Dlatego też tacy ludzie zawsze będą kiepskimi rodzicami, chyba że dziecko będzie z dala od nich, jak np: ty po wyprowadzce z domu.

[ef54e0a2a1d8c328bd9581b7d386552d742cc4ca]

Treść usunięta

[mysipyszczek]

Nie. Nie rozumiem takiej postawy.
Po prostu nie wiem nawet jak to skomentować, ten artykuł mnie oburzył.

[przylaszczka50]

pamiętam z podstawówki słowne przepychanki w klasie gdy chciało się komuś dokuczyć, odegrać się to schodziło się na temat jego rodziny, jej niedoskonałości.
Był w klasie jeden chłopak mocno agresywny, wszczynał bójki, na dodatek silny , wyrośnięty i nikt nie miał z nim szans. Nawet dziewczyny potrafił uderzyć gdy odmówiła ściągania od niej czy pożyczenia czegoś bo nigdy nic nie miał swojego z przyborów.
Jedyną metodą na utemperowanie go było wspomnienie o jego matce, żarty z jej wyglądu i wieku w jakim go poczęła.
Urodziła go dobrze po 40. Miał żonatego brata i bratanka starszego od siebie. Była zaniedbana, nieświeża, bez zębów, siwe, tłuste włosy w kucyk albo zmechacona czapka robiona na drutach, często na bluzkach z przodu ślady jedzenia, ogromny biust bez stanika.
Była częstym gościem w szkole bo ją wzywali z jego powodu.
I wprawdzie te żarty kończyły się źle dla kilku osób najbliżej stojących ale całej klasy nie był w stanie pobić.
Na jakiś czas był spokój bo to, że wiedział, że zawsze na ocenie jego matki się skończy chyba trochę go hamowało.
Lecz długo nie wytrzymywał w dobrym zachowaniu i wielokrotnie to się powtarzało.
Gdy interweniował nauczyciel to nigdy nie poskarżył się, że końcówka bójki była dlatego, że ktoś obraził jego matkę.

[Azmika88]

Napisane przez mysipyszczek

Nie. Nie rozumiem takiej postawy.
Po prostu nie wiem nawet jak to skomentować, ten artykuł mnie oburzył.

Raczej powinno oburzyć Cię zachowanie znajomych córki, a nie samej córki. Przecież nie napisała tego w tonie: eee, moja stara jest już za stara, tylko: ludzie się ze mnie śmieją, nie wiem co mam czuć.

"Boję się, że niedługo jej zabraknie, a ja nie dam sobie bez niej rady" - i to też jest smutne.

Ale ogólnie to wydaje mi się, że to jednak fejk.