W klawiaturę stukamy, radością się dzielimy, swe smutki i żale wylewamy!

[Czekoladowe_Serce]

Napisane przez MascarpOOne

No niestety moja mama od zawsze bije ojca jak ją wkurzy i nikt nie robi z tego dramatu dlatego też ja długo myślałam, że nic w tym złego nie ma bo facet to facet i co go to może obruszać... No ale poszłam z tym do psychologa bo przestałam widzieć to jako normalne i dziś już jest z tym lepiej. Moj Tż też potrafi nie przebierać w słowach i czasem jak kulturalnie człowieka obrazi to się nóż w kieszeni otwiera no ale teraz to zaciskam pięści i idę sobie do przodu aż mi przejdzie ochota żeby go walnąć.
No i sam nie był mi dłużny jak go walłam to w efekcie albo leciałam na ścianę albo umiał mnie podduszać pod tą ścianą w furii no ale od kiedy leczy depresję bo ma stwierdzoną depresję mieszaną z zaburzeniami lękowo-agresywnymi czy coś takiego, nie ma takich incydentów, co najwyżej wykorzystuje lekcje samoobrony jak robię się agresywna i mnie obezwładnia aż się uspokoję ;P

To tak patologicznie brzmi... Ale wiem już z doświadczenia nie tylko swojego ale i innych, że w związku są etapy kiedy są próby jeżeli chodzi o wszystkie z tych rzeczy zakazanych jak zdrady czy przemoc... Zawsze przyjdzie taki moment kiedy my i nasza druga połówka zmierzymy się z pokusą zdrady albo wmiesza się ktoś trzeci w nasze życie i wtedy się okaże czy się coś stanie czy nie, tak samo jest z przemocą, życie jest trudne, czasy są trudne, emocje szaleją i też będzie próba na ile my albo nasz partner jesteśmy w stanie sobie pozwolić i czy umiemy to ogarnąć. My już to opamiętaliśmy wszystko i myślę, że teraz może być już tylko lepiej.

Sorki ale ja sobie nie wyobrazam czegos takiego w zwiazku. Chodzi mi tu o podnoszenie reki jeden na drugiego i odwrotnie..
W moim domu nigdy nie bylo bicia itp.
Klotnie wiadomo zdarzaja sie ale nie wyobrazam sobie tez zeby mij tz mi ublizyl itp. Wczoraj w zlosci powiedzial cos przykrego ale mnie przeprosil, a za czesto mu sie to zdarza.

Tu nikt nie wspomnial o zdradzie.

[Vilena]

nigdy nie zrozumiem jak można podnieść rękę czy to na dziecko czy to na partnera

dobrze, że chcecie to zwalczyć, powodzenia

[ArabicPrincess]

u mnie w domu też nikt nigdy na nikogo ręki nie podnosił
moi rodzice są ponad 30 lat razem
ja też nie preferuję podnoszenia ręki na kogokolwiek (no chyba, że w żartach niby "uderzyć" )
i są dwie sytuacje kiedy dla mnie jest definitywny koniec - uderzenie i zdrada
i nie ma przepraszam jeśli zrobił to raz zrobi i drugi
tyle

[ZawszeJestemSoba]

a ja nie mam Tż i jestem zadowolona

[ArabicPrincess]

Napisane przez ZawszeJestemSoba

a ja nie mam Tż i jestem zadowolona

i najważniejsze, że jesteś zadowolona

---------- Dopisano o 12:07 ---------- Poprzedni post napisano o 12:07 ----------

muszę trochę kurz pościerać w pokoju

[ZawszeJestemSoba]

Napisane przez ArabicPrincess

i najważniejsze, że jesteś zadowolona

---------- Dopisano o 12:07 ---------- Poprzedni post napisano o 12:07 ----------

muszę trochę kurz pościerać w pokoju

może nie zadowolona, bo jest smutno w sercu... ale przynajmniej nie mam kolejnych kłótni już



sprzątać sprzątać

[pffe]

A ja sobie ugotowałam rosołek z kluskami lanymi

U nas w związku też nie ma podnoszenia ręki jedno na drugie, no chyba, że w zabawie, ale to są wygłupy a tak to to sobie nie wyobrażam.

[ArabicPrincess]

Napisane przez ZawszeJestemSoba

może nie zadowolona, bo jest smutno w sercu... ale przynajmniej nie mam kolejnych kłótni już

na siłę nie ma co przyjdzie czas to się znajdzie
ja tam w wieku lat nastu i 20-tu kilku też nie miałam żadnych facetów

[pffe]

Napisane przez ArabicPrincess

na siłę nie ma co przyjdzie czas to się znajdzie
ja tam w wieku lat nastu i 20-tu kilku też nie miałam żadnych facetów

To ja jestem jakimś wyjątkiem? Miałam 15 lat jak zaczęłam być z TŻ, teraz mam 22 i nadal z nim jestem

[Czekoladowe_Serce]

To wsio zalezy od dojrzalosci. Ja mialam 16lat i mialam chlopaka ale co z tego jak dopiero teraz uwazam ze jestem dopiero teraz dojrzala do powaznego zwiazku. Kiedys to byly przepychanki szczeniackie zachowania itp..

[ArabicPrincess]

Napisane przez pffe

To ja jestem jakimś wyjątkiem? Miałam 15 lat jak zaczęłam być z TŻ, teraz mam 22 i nadal z nim jestem

myślę, że to jest indywidualne jeśli taki "szczenięcy związek" przetrwał to bym bardziej pogratulować

---------- Dopisano o 13:18 ---------- Poprzedni post napisano o 13:14 ----------

Napisane przez Czekoladowe_Serce

To wsio zalezy od dojrzalosci. Ja mialam 16lat i mialam chlopaka ale co z tego jak dopiero teraz uwazam ze jestem dopiero teraz dojrzala do powaznego zwiazku. Kiedys to byly przepychanki szczeniackie zachowania itp..

ja zawsze byłam zbyt dojrzała i ogarnięta jak na swój wiek
ale wtedy były też inne czasy kiedy ja miałam 16 lat
a poza tym mnie się gdy byłam nastolatką podobał jeden chłopak
chyba mniej wiecej od 15 do praktycznie 20 lat (z którym zresztą nigdy nie byłam ) więc innymi sobie nie zaprzątałam głowy

[kaaarii]

Napisane przez MascarpOOne

Mój Tż ma 21 lat a czasami zachowuje się jak mój 8 letni brat... Mój ojciec ma 44 a boi się sobie wpuścić krople do oczu bo to "boli"

Faceci są cofnięci w rozwoju...

My jak się kłócimy to jest taka awantura, że wszyscy sąsiedzi wchodzą w okna, darcie gęby pierwsza klasa, zawsze nasze kłótnie są emocjonalne, nigdy nie ma cichych dni bo po max godzinie któreś wpada w słowotok udowadniania , że druga strona zachowuje się jak szajbus
Ale za to na ogół po max 1 dniu chodzimy znów wielce zakochani za rączkę
I tak od 3 i pół roku ale nie zmieniałabym mojego Tż na nikogo innego
Mimo wszystko jestem szczęśliwa z nim

to mój tata jest lepszy ma 47 lat i ostatnio trzymałyśmy go z mamą za ręce jak musiał oddać krew do badań bo mdlał na widok igły

[ZawszeJestemSoba]

czemu ten dzień jest taaaaaaaaaaaaki smętny? za niedlugo do domku i zawitam do Was dopiero w niedziele.. nie mam neta w domu

[Cytrynowe_Marzenie]

Mam już strój na wieczorną imprezę

Mój telefon nie umie ortografii, interpunkcji ani nie zna podstawowych zasad języka polskiego. Za wszystkie błędy przepraszam i proszę o wybaczenie w jego imieniu.

[Kolorowa89]

Piątek wreszcie .
Kupiłam na mieście to co miałam kupic i teraz czas na odpoczynek. Dobrze, że wczoraj posprzątałam.

[MascarpOOne]

Pffe Ja od 16 roku życia jestem z Tż a mam 20

No powiem wam, że nigdy nie pomyślałabym że u mnie w związku będzie się tak działo... Może to przez to, że w zbyt młodym wieku mieliśmy problemy i ani u mnie ani u niego słodko nie było. Jego ojciec umiał przyłożyć jego matce, moja mama ojca biła niejednokrotnie przy nas (mnie i bracie) ale tego na całe szczęście już nie ma.
Nie liczę sytuacji kiedy było ze mną źle psychicznie,miałam ataki i nie panowałam nad sobą (bo wtedy nic co złego mogłam zrobić nie było zamierzone) tak jak jestem sobą nawet nie jestem w stanie go wyzwać.
Teraz od 3 dni nie mam ataków i cóż powiedzieć... Mleko i miód między nami.

Ale powiem szczerze, że wam zazdroszczę, że się wychowałyście w spokojnej atmosferze

U nas zdrady nie było ale już oboje przeszliśmy przez prowokacje i mieszanie się w nasze życie osób trzecich. Ja miałam "zbyt miłego kumpla" on miał na studiach "koleżankę od serduszka" jednym słowem oni starali się sporo namieszać ale widać jesteśmy silną parą bo im na to nie pozwoliliśmy

[Czekoladowe_Serce]

Moj tz sie wychowal gdzie jego ojciec bil jego i mame i moim zdaniem sytuacja w domu nie tlumaczy obecnego zachowania. Tz nigdy by wlasnie przez to jak mial w domu by nie uderzyl mnie ani zadnej kobiety..

[MascarpOOne]

Napisane przez Czekoladowe_Serce

Moj tz sie wychowal gdzie jego ojciec bil jego i mame i moim zdaniem sytuacja w domu nie tlumaczy obecnego zachowania. Tz nigdy by wlasnie przez to jak mial w domu by nie uderzyl mnie ani zadnej kobiety..

A gdybyś go tłukła czym popadnie i do tego wyzywała od ku*ew? No ja tak robiłam kiedy miałam ataki, wtedy jeszcze nie widział , że jestem chora. Nigdy mnie nie uderzył ale bywało że mnie łapał za gardło i przygwożdżał do ściany.
Co mam powiedzieć jest mi wstyd ale mam zaburzenia psychiczne, leczę się i się staram. Czasami nerwy mną rządzą i nie umiem myśleć racjonalnie. Ale mimo tego on ze mną jest choć nie raz mówiłam raczej wykrzykiwałam mu straszne rzeczy i go tłukłam. Zrozumiał, że to jest jak choroba i trzeba czekać aż się wyleczę... Teraz nie stosuje żadnej przemocy wobec mnie nawet jeśli się tak zachowuje a nawet umie podejść, przytulić i powiedzieć , że mu jest mnie szkoda bo widzi jak cierpię i, że czemu to jeszcze mnie męczy... Dlatego nie mam wątpliwości , że chcę za niego wyjść.
Wiem, że jeśli nic złego się ze mną nie dzieje ani z nim , bo tak padło, że też się leczy u psychiatry (przez przemoc też psychiczną w domu) to jest super między nami, nawet jak się pokłócimy to umiemy się zachować.

[chocolate_she]

Napisane przez MascarpOOne

Hehe ja na ogól słucham jaka jestem dla niego wredna, podła, okropna i, że muszę go denerwować bo by mi się nudziło

o tak idealnie to ujęłaś
i jeszcze, ze się czepiam, że strzelam fochy o pierdoły (a przeważnie jest odwrotnie) aaa i jeszcze najważniejsze : nie umiem odróżnić żartu od prawdy
mój ma fioła na punkcie blizny, ma na nodze po jakiś małym wypadku dość sporą i chodź wypadek miał z 7 lat temu to nie mogę jej dotknąć nawet przez przypadek bo się boi, że pęknie

a tak w ogóle to zaraz ta moja maruda przyjedzie
dobry wieczór

---------- Dopisano o 19:28 ---------- Poprzedni post napisano o 19:21 ----------

Napisane przez pffe

To ja jestem jakimś wyjątkiem? Miałam 15 lat jak zaczęłam być z TŻ, teraz mam 22 i nadal z nim jestem

Ja miałam 16 a właściwie prawie
i też jestem z Tż nadal, przed nim nie miałam żadnych poważnych związków, gówniara byłam

[ArabicPrincess]

mnie mama by się nie pozwoliła w wieku 16 lat spotykać z chłopakiem

[Cytrynowe_Marzenie]

A moja nie miała już nic do gadania. Jakby mi zabroniła to bym pewnie jej wkrecala zajęcia dodatkowe, spotkania z koleżanką, spóźniony autobus, itp. Wiedziała o tym doskonale. Temu mi nie zabraniala. Przynajmniej wiedziała gdzie i z kim jestem.

Mój telefon nie umie ortografii, interpunkcji ani nie zna podstawowych zasad języka polskiego. Za wszystkie błędy przepraszam i proszę o wybaczenie w jego imieniu.

[ArabicPrincess]

zresztą i tak nie miałam się z kim spotykać więc nie miałam tego problemu

[MascarpOOne]

Napisane przez chocolate_she

o tak idealnie to ujęłaś
i jeszcze, ze się czepiam, że strzelam fochy o pierdoły (a przeważnie jest odwrotnie) aaa i jeszcze najważniejsze : nie umiem odróżnić żartu od prawdy
mój ma fioła na punkcie blizny, ma na nodze po jakiś małym wypadku dość sporą i chodź wypadek miał z 7 lat temu to nie mogę jej dotknąć nawet przez przypadek bo się boi, że pęknie

a tak w ogóle to zaraz ta moja maruda przyjedzie
dobry wieczór

---------- Dopisano o 19:28 ---------- Poprzedni post napisano o 19:21 ----------



Ja miałam 16 a właściwie prawie
i też jestem z Tż nadal, przed nim nie miałam żadnych poważnych związków, gówniara byłam

Jak tak czytam, czytam i w sumie oni chyba uczą się jakiś stałych tekstów na pamięć ;P
Bo u mnie jest to samo.

---------- Dopisano o 10:10 ---------- Poprzedni post napisano o 10:09 ----------

Napisane przez ArabicPrincess

mnie mama by się nie pozwoliła w wieku 16 lat spotykać z chłopakiem

Ja od 10 roku życia miałam chłopaka, mamy nigdy nie pytałam o zdanie bo wiedziała, że nie byłaby w stanie mi zabronić.

[Czekoladowe_Serce]

Od 10 to chyba przesada

No ale w wieku 16lat bylam z moim pierwszym powaznym chlopakiem i moja mama nie miala nic do gadania. Arabic a ty chyba sobie przeczysz najpierw piszesz ze by ci mama nie pozwolila, skad wiesz skoro nawet nikogo w tym czasie na hotyzoncie nie bylo

[MascarpOOne]

Napisane przez Czekoladowe_Serce

Od 10 to chyba przesada

No ale w wieku 16lat bylam z moim pierwszym powaznym chlopakiem i moja mama nie miala nic do gadania. Arabic a ty chyba sobie przeczysz najpierw piszesz ze by ci mama nie pozwolila, skad wiesz skoro nawet nikogo w tym czasie na hotyzoncie nie bylo

Na co przesada? Na chodzenie po parku za rękę? Dowodu do tego potrzeba?

Nigdy nie byłam dziewczyną, która na pierwszej randce się obściskiwała czy myślała o innych rzeczach to może i dlatego mama mi ufała

[Kolorowa89]

Ale piękne słońce za oknem, juz termometr pokazuje 8 stopni.

Ja pierwszego chłopaka miałam w wieku 16 lat, ale wtedy o zupełnie innych rzeczach myślałam niz dzisiejsi nastolatkowie.

Zaraz jadę na groby, a pozniej spędzam popołudnie u cioci .

Miłego dnia dziewczyny

[MascarpOOne]

Napisane przez Kolorowa89

Ale piękne słońce za oknem, juz termometr pokazuje 8 stopni.

Ja pierwszego chłopaka miałam w wieku 16 lat, ale wtedy o zupełnie innych rzeczach myślałam niz dzisiejsi nastolatkowie.

Zaraz jadę na groby, a pozniej spędzam popołudnie u cioci .

Miłego dnia dziewczyny

Dla mnie do 16 roku życia chłopak to był po prostu przyjaciel żeby się co najwyżej przytulić albo pochodzić po parku za rączkę i tyle ;P

Miałam koleżanki, które od 14 roku życia współżyły ze swoimi chłopakami no ale dla mnie to było nie do pomyślenia.
U mnie chłopak na buziaka choćby w usta musiał sobie zasłużyć a jak coś do tego miał to ja zaraz miałam nowego chłopaka i tyle ;P

[Czekoladowe_Serce]

Dla mnie przyjaciel a chlopak to roznica

Ja w wieku 10lat nawet nie myslalam o chlopakach Wtedy chodzilam do 4klasy.
Tylko wychodzilam na podworko do kolezanek

Tak w ogole co ma zaufanie rodzicow do wieku. Jak ja mialam 10lat to byly inne czasy tak samo jak szlam do gimnazjum czy Lo. W Malowanie i bieganie za chlopakami to byl przelom koniec gimnazjum i liceum W Gimnazjum malo ktora sie malowala i farbowala wlosy a teraz? Teraz dzieci w podstawoce i gimnazjum juz zaczynaja przygody z makijazem farbowaniem wlosow i wyzywajacymi strojami juz nie wspomne o alkoholu czy papierosach.
W podstawowce nie wiedzialam co to zwiazek itp.

[ArabicPrincess]

Napisane przez MascarpOOne

Ja od 10 roku życia miałam chłopaka, mamy nigdy nie pytałam o zdanie bo wiedziała, że nie byłaby w stanie mi zabronić.

ja w wieku lat 10 nie myślałam nawet o chłopakach
i uważam, że to stanowczo za wcześnie
wtedy jest się jeszcze dzieckiem
zresztą w wieku lat 15 czy 16 również nie popieram

---------- Dopisano o 11:12 ---------- Poprzedni post napisano o 11:09 ----------

Napisane przez Czekoladowe_Serce

Od 10 to chyba przesada

No ale w wieku 16lat bylam z moim pierwszym powaznym chlopakiem i moja mama nie miala nic do gadania. Arabic a ty chyba sobie przeczysz najpierw piszesz ze by ci mama nie pozwolila, skad wiesz skoro nawet nikogo w tym czasie na hotyzoncie nie bylo

wiem jakie miała zdanie na ten temat że na wszystko jest czas itd
o żadnych imprezach również nie było mowy
moja mama nie jest typem osoby, z którą mogłam pogadać o facetach

[MascarpOOne]

Napisane przez Czekoladowe_Serce

Dla mnie przyjaciel a chlopak to roznica

Ja w wieku 10lat nawet nie myslalam o chlopakach Wtedy chodzilam do 4klasy.
Tylko wychodzilam na podworko do kolezanek

Tak w ogole co ma zaufanie rodzicow do wieku. Jak ja mialam 10lat to byly inne czasy tak samo jak szlam do gimnazjum czy Lo. W Malowanie i bieganie za chlopakami to byl przelom koniec gimnazjum i liceum W Gimnazjum malo ktora sie malowala i farbowala wlosy a teraz? Teraz dzieci w podstawoce i gimnazjum juz zaczynaja przygody z makijazem farbowaniem wlosow i wyzywajacymi strojami juz nie wspomne o alkoholu czy papierosach.
W podstawowce nie wiedzialam co to zwiazek itp.

Nie wiem, ja miałam chłopaka w wieku 10 lat a nie farbowałam włosów i nie łaziłam ubrana jak pod latarnię a tym bardziej się nie malowałam.
Zresztą uważam, że każdy rozwija się w tym temacie jak chce np. dla mnie bardziej oki jest 15 latka, która idzie do łóżka z chłopakiem z miłości niż 26 latka, która zaprasza na noc "kolegę z pracy" albo "kolegę z od wódeczki z baru"