Powstanie Warszawskie

[nekome]

Dzis jest 63 rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego. Zapewne dla części z Was były to wydarzenia bliskie sercu, które wzbudzają emocje. Dla innych natomiast to puste slowa, zapamietane - badz nie - z lekcji historii i zanotowane w pamieci z racji relacji telewizyjnych badz radiowych.
Chcialabym zaapelowac aby te wlasnie osoby zainteresowaly sie choc troche tym tematem, poniewaz zywa pamiec o tych wydarzeniach moze przetrwac jedynie kiedy bedzie kultywowana. Nie trzeba czytac od razu ospaslych ksiazek historycznych.
Zachecam do odwiedzenia Muzeum Powstania Warszawskiego przy okazji wizyty w stolicy - zapewniam, iz dla wrazliwych osob bedzie to duze przezycie, warto pojsc z kims, gdyz samotnie ciezko dac sobie rade z wrazeniem, jakie wywiera. Ja sama bardzo dlugo zbieralam sie do pojscia do Muzeum, gdyz temat Powstania jest mi niezwykle bliski i odbieram go niezwykle emocjonalnie i bardzo balam sie, ze nie dam rady i bede musiala szybciej wyjsc badz bede sie zle czula.
Dzisiaj caly dzien w radiowej Twojce nadawane byly audycje zwiazane z rocznica , w tej chwili takze mozna posluchac wypowiedzi Powstancow.Po godzinie 22 beda nadawane piesni powstancze.
Nawet taki kontakt z wydarzeniami z 1944 roku moze obudzic zainteresowanie ta problematyka. Zachecam do posluchania tych audycji.
Zachecam takze do posluchania utworow grupy Lao Che tratujacych o Powstaniu. Gdy je pierwszy raz uslyszalam wywarly na mnie ogromne wrazenie.

[2016070150903]

ja, niestety Muzeum PW jeszcze nie odwiedziłam, ale zamierzam to nadrobić w sierpniu. a płytę Lao Che polecam gorąco- jest fantastyczna!

[sylwia-zuza]

dziadek mojego meza "walczyl" w powstaniu- jego walka polegala na tym ,ze biegal kanalami i przenosil meldunki.........mial 13 lat- kiedys powiedzial, ze z tego okresu najbardziej pamieta ,ze bylo mu zimno w nogi- bo byl tylko w krotkich spodenkach.......a w kanalach jak to w kanalach -bylo zimno.....
Bardzo zaluje, ze go nigdy nie poznalam- zmarl 10 lat temu......
nalezy przekazywac takie relacje z pokolenia na pokolenie- historia musi byc zywa.....

[nekome]

Napisane przez sylwia-zuza

dziadek mojego meza "walczyl" w powstaniu- jego walka polegala na tym ,ze biegal kanalami i przenosil meldunki.........mial 13 lat- kiedys powiedzial, ze z tego okresu najbardziej pamieta ,ze bylo mu zimno w nogi- bo byl tylko w krotkich spodenkach.......a w kanalach jak to w kanalach -bylo zimno.....
Bardzo zaluje, ze go nigdy nie poznalam- zmarl 10 lat temu......
nalezy przekazywac takie relacje z pokolenia na pokolenie- historia musi byc zywa.....

Mozesz w pelni pisac , ze dziadek walczyl, cudzyslow niepotrzebny. Kanaly byly bardzo niebezpieczne, Niemcy gdy tylko zorientowali sie, ze sa wykorzystywane do komunikacji zadrutowywali wyjscia, ustawiali patrole przy wlazach, rzucali granaty do srodka, wpuszczali gaz.
Z rozmow z Powstancami wiem, ze kanaly sa najgorzej wspominane, zwlaszcza kanaly z ostatnich dni Powstania - pelne trupow, szczurow, niebezpieczenstw.
Ironio losu - teraz w Muzeum "kanaly" sa glowna atrakcja, dzieciaki wrecz wariuja z radosci gdy moga po nich chodzic i sie w nich gonic. Ale nie ma co narzekac- kazda droga poznania historii jest dobra. Ja na przejscie "kanalami" sie nie zdecydowalam.

[Martusia B.]

Nie jestem z Warszawy, właściwie jest ona dla mnie na drugim koncu Polski, ale Powstanie Warszawskie jest dla mnie wydarzeniem jakby ciągle żywym, które musi trwac w naszej pamięci i sercach. Kolejne pokolenia muszą o nim pamiętać.
Kiedyś nie robiło na mnie zbyt wielkiego wrażenia, ale kiedyś historyk zadał mi pracę o Powstaniu Warszwskim i podczas robienia tego albumu zrozumiałam pewne sprawy i zupełnie inaczej spojarzałam a te wydarzenia.
Do tej pory pamiętam znalezione, gdzieś zdjęcie, na którym kilkuletnia dziewczynka klęczy nad grobem swojej koleżnaki, którą pochowano na jej własnym podwórku.

[nekome]

Strona z utworami Poetow Walczacej Warszawy: http://requiem44.blog.onet.pl/

Kilka wierszy Anny Świrszczynskiej , tomik jej poezji kupilam w podstawowce, nadal odbieram je tak samo mocno jak przy pierwszym zetknieciu.

Budując barykadę

Baliśmy się budując pod ostrzałem
barykadę

Knajpiarz, kochanka jubilera, fryzjer,
wszystko tchórze.
Upadła na ziemię służąca
dźwigając kamień z bruku, baliśmy się bardzo,
wszystko tchórze -
dozorca, straganiarka, emeryt.

Upadł na ziemię aptekarz
wlokąc drzwi od ubikacji,
baliśmy się jeszcze bardziej, szmuglerka,
krawcowa, tramwajarz,
wszystko tchórze.

Upadł chłopak z poprawczaka
wlokąc worek z piaskiem,
więc baliśmy się
naprawdę.

Choć nikt nas nie zmuszał,
zbudowaliśmy barykadę
pod ostrzałem,


Zawsze jest wyjście

Jeśli nie mogę uciec od nieszczęścia,
zawsze mogę się schronić
w nieszczęściu.

Jeśli nikt z przyjaciół
nie poda mi ręki,
uratuje mnie zabijając
ręka wroga.

Chciał ocalić syna

Chciał ocalić jedynego syna.
Niemcy zrzucili ulotki,
żeby się poddać,
obaj poszli się poddać, ręce do góry,
w rękach ulotki.
Niemcy pognali ich przed czołgiem,
czołg ruszył do ataku na polski szpital,
zginęli od polskiej kuli,
bo chciał ocalić jedynego syna

wiersze, ktore na mnie robia wrazenie porazajace

Koszula powstańska

Koszula powstańca ma wszy
Śmierdzi smrodem kanałów
Śmierdzi potem młodości
Potem walki i strachu.
Chciał ją wyprać
Tylko że już zabrakło wody
I miednicy do tej wody
I domu do tej miednicy.
Potem w koszulę wsiąkła krew
I wtedy ludzie
Dali mu drugą, czystą
Gdy go kładli do skrzyni z białych desek.

Ostatnia kropla powietrza

Zakochani umierali
w zasypanej piwnicy.
Gdy powietrze już się skończyło
a śmierć zapomniała przyjść
kto komu oddał ostatnią kroplę powietrza?

Ostatnie polskie powstanie

Opłakujmy godzinę
kiedy się wszystko zaczęło,
kiedy padł pierwszy strzał.
Opłakujmy sześćdziesiąt trzy dni
i sześćdziesiąt trzy noce walki.
I godzinę kiedy się wszystko skończyło.
Kiedy na miejsce, gdzie było milion ludzi,
przyszła pustka po milionie ludzi.

[Miss_Devil]

niue jestem z warszawy nie znam tez nikogo kto walczyl ale to byla walka ludzi takich ja my w kwiecie wieku ktorzy gineli za obrone tego co kochali. ONR ponad wszystko. dzis zlożyliśmy dla was wieniec.

[nekome]

Napisane przez Miss_Devil

niue jestem z warszawy nie znam tez nikogo kto walczyl ale to byla walka ludzi takich ja my w kwiecie wieku ktorzy gineli za obrone tego co kochali. ONR ponad wszystko. dzis zlożyliśmy dla was wieniec.

Jestem jak najdalsza od pogladow ONR jednak dobra rzecza jest , ze pamiec o wydarzeniach Powstania jednoczy bardzo rozne srodowiska.

[sylwónia]

Chciałam tylko napisać , że rzeczywiście grupa Lao Che z odnowieniem piosenek powstańczych, utworów o wolności zrobiła bardzo dużo, kto wie czy nie więcej niż nie jedna historyczna uroczystość bądź apel, które rzadko trafiają do młodych ludzi.

Słyszałam dziś (albo wczoraj) rozmowę z panem, który walczył w powstaniu, opowiadał jak wyglądały te dni, ile przeżył , ile poświęcił, nie tylko podczas powstania, ale i po wojnie ze względu na represje Partii , problemy z pracą, szykany. I spytano go ,czy wiedząc to wszystko co wie dzisiaj wziąłby ponownie udział w Powstaniu. Odpowiedział : Bez wahania.
Bardzo to wzruszające i dające wiarę było.

[beti33]

Z innej perspektywy

Obiektywne patrzac jedynym efektem Powstania byla rzez ludnosci cywilnej i zrownanie miasta z ziemia.

Zginęło 10tys Powstańców, 200 tys cywilów! Sztab uciekł z kraju i dostał ordery!

Kult Powstania, jest kultem polskiej głupoty, jest `patriotycznym' ochłapem rzuconym dla mas. Ci co zafundowali Polakom rzeź, w większości żyli sobie długo i w wygodach demokracji. Legendarni przywódcy Powstania Warszawskiego, bohaterscy dowódcy, podwinęli ogonki, by z bezpiecznych norek merdać patriotycznymi ogonkami:

1) Bór Komorowski - uciekł i zmarł na emigracji w Wielkiej Brytanii
2) Tadeusz Pełczyński - uciekł i zmarł na emigracji w Wielkiej Brytanii
3) Antoni Chruściel - uciekł do Wielkiej Brytanii, zmarł na emigracji w USA
4) Edward Pfeiffer - uciekł i zmarł na emigracji w Wielkiej Brytanii
5) Mieczysław Niedzielski - uciekł i zmarł na emigracji w USA
6) Aleksander Hrynkiewicz - uciekł i zmarł na emigracji w Montrealu

10 tys. powstańców zginęło, 7 tys. uznano za zaginionych, straty w ludności cywilnej ocenia się na 150 do 200 tys. To są ofiary szaleństwa wyżej wymienionych panów, te ofiary nie emigrowały do Wielkiej Brytanii, leżą na Powązkach. Ci co przeżyli, zostali pozostawieni na pastwę rozwścieczonych Niemców i poirytowanych bolszewików. Panowie sztabowcy, popijając popołudniową herbatkę pisali wspomnienia o swoich bohaterskich czynach, w imię Boga Honoru i Ojczyzny. W tym czasie gdy Polacy odgruzowywali Warszawę i walczyli o papier toaletowy, panowie patrioci żłopali whisky i przepalając kubańskimi cygarami, organizowali wieczorki wspomnień. W dniu wybuchu Powstania z Berlina przyszedł rozkaz aby strzelać do wszystkiego co się rusza, a miasto zrównać z ziemią. Generał Anders, zagorzały antykomunista, pozbawiony obywatelstwa przez PRL, uznał powstanie za zbrodnię na narodzie, przywódców powstania kazał postawić pod mur i wykonać wyrok.

Aneks:
Z uwagi na to, że mówimy o ludziach, którzy zginęli i o tych, którzy są odpowiedzialni za ich smierć, odpuszczam sobie obronę własnej prawdomównosci, bo mało to istotne. Być może to zbyt duży skrót z tą rejteradą, dlatego parę słów wyjaśnienia. Nie pisałem o tym w jakich okolicznościach uciekli, ale że uciekli, w ogóle. Niewola nie trwała do końca lat 60, a dla niektórych 80. Oczywiście, że dostali się do niewoli. A jakim to cudem dostali się do niewoli, nie znali drogi do kanałów, jak udało im się uniknąć miotaczy płomieni, co nie udało się 10 tys zabitych, 7 tys. zaginionych `szarych szeregów żołnierzy' i 200 tys. ludności cywilnej. I jakim to cudem, po niewoli, nie znaleźli drogi do lasów i esbeckich karcerów, aby ponieść ciężar odpowiedzialności za to co zrobili, by wyjmować z popiołu diament, jak Ci których pozostawili na pastwę bolszewików, by przyglądać się ich agonii aż do lat 50, popijając skocza z lodem?? Czy 200 tys. Warszawiaków dostało się do niewoli i potem otrzymało wizy do Wielkiej Brytanii? Ci ludzie nie ponieśli żadnej odpowiedzialności za swoją zbrodnicza głupotę. Spadli na cztery łapy, mając na sumieniu życie setek tysięcy i milionów, którzy musieli po nich posprzątać, mieli czelność wystawiać swoje emigracyjne tchórzliwe torsy po medale i tytuły premierów na uchodźctwie. Wieczna cześć i chwała Powstańcom, tym co polegli i tym co przeżyli, wieczna hańba politycznym awanturnikom, tchórzliwym barbarzyńcom wykreowanym na narodowych bohaterów.

Za http://www.matka-kurka.net

[rambo]

W Warszawie jestem rzadko.
Z pewnością chciałabym zajrzeć do tego muzeum.
Chociaż, wierzę, że to trudne.
(tutaj : http://www.1944.pl/index.php?a=site_...=51&img_id=887 - galeria tego muzeum)

Tak, historia powinna być żywa.
Czasem, nawet to trochę przeraża, że (np.) powstanie warszawskie rozpoczęło się 1 sierpnia o godzinie "W" w ramach akcji "Burza" i trwało 63 dni do nocy 2/3 października 1944 roku

Dobrze, że zamieściłaś tą stronę [pominę, że nie podoba mi się oprawa graficzna ze względu na przerysowanie(?)].
Dla mnie, poezja czasów wojny i okresu powojennego jest jednym z najlepszych 'świadków' i wywołuje na mnie wrażenie odkąd tylko przeczytałam dobre kilka lat temu "Warkoczyk" Różewicza i "Elegię o... chłopcu polskim" Baczyńskiego.


Chylę czoła dla wątku, naprawdę ().

[pzs1]

Ja pamiętam o Powstaniu Warszawskim, to wydarzenie jest dla mnie żywe z wielu powodów. Urodziłam się 1 sierpnia więc obchody tej rocznicy są mi bliskie. Jest to bardzo ważny moment w historii Polski. Dziś, gdy zawyły syreny o godzinie W byłam akurat z psem na spacerze i serce ścisnął mi widok starszego pana siedzącego w samochodzie i trąbiącego wraz z syrenami. Miał na ramieniu opaskę powstańca. Wówczas zaczęłam myśleć jak głęboko on przezywa tę chwilę, jest kombatantem , to on walczył za stolicę. Pomyślałam też co musi czuć patrząc na wolną Warszawę i żyjąc w niej. Dla mnie jako warszawianki jest to jedna z najważniejszych dat w roku

[nekome]

Juz przed samym Powstaniem byly glosy mowiace o jego bezsensie - o tym ze to bedzie jedynie wykrwawianie Narodu.
Prawda, zwlaszcza po tylu latach, nie bedzie nigdy jasno okreslona.
Poglady dotyczace Powstania i tego, czy powinno bylo wybuchnac prezentowano i dzisiaj, na antenie Radia Tok FM wypowiadal sie prof. Wiesław Chrzanowski. Postaram sie odszukac zapis tej rozmowy, gdyz byla bardzo interesujaca.

edycja: znalazlam ten link zwiazany z porannym wywiadem:
http://serwisy.gazeta.pl/tokfm/1,53880,4355851.html


W swietle przytoczonym przez beti33 cytatow /ich obiektywnosci nie nalezy oceniac/ nalezy pamietac ze zniszczenia i straty w ludnosci cywilnej powodowane byly brakiem respektowania przez Niemcow zadnych Konwencji - czego przykladem moga byc zajecia szpitali konczace sie paleniem zywcem badz zabijaniem rannych .

[sylwónia]

Mamy mieć pretensje do ludzi , którzy przeżyli?

Życie setek tysięcy mają na sumieniu ci, którzy strzelali do nich, moim zdaniem.

[Jula]

Beti33 - ogromna ilosć osób ocenia Powstanie Warszawskie właśnie w ten sposób. Był to okaz bohaterstwa, ale raczej w stylu "z motyką na słońce". Czasem zazdroszczę Czechom "sprytu" - jaką oni mają piękną stolicę...

[taka taka]

cieszę się, że są ludzie, dla którtch to jest ważny dzień

[carolinascotties]

Kiedy myślę o krwawych kartach naszej historii - w dniu dzisiejszym o Powstaniu Warszawskim - zastanawiam się, czy wybuchłoby dziś... czy ruszylibyśmy na rozkaz... za Polskę...

[Juda]

Carolina też często zadaję sobie to pytanie. Patrząc na dzisiejszy stan rzeczy
jaki się ma w naszym kraju, nie jestem w stanie wyobrazić sobie że z taką
determinacją chciałoby się komuś walczyć o nasz kraj.
Oczywiście znaleźli by się tacy, ale co 2 wolałby uciekać za granicę niż bronić
naszego państwa.
Ja szczerze się przyznam, że jeśli na dzień dzisiejszy stało by się coś takiego,
sama wzięłam bym udział w walce o wolny kraj.
Jeśli jednak miałabym już rodzinę- chyba uciekłabym z mężem i dziećmi za granicę.

Co do PW. Nekome cieszę się że założyłaś ten temat. To naprawdę ważny
dzień dla wielu Polaków. Ja boję się tylko, że kiedy zabraknie tych co to przeżyli,
my którzy znamy to z opowiadań przestaniemy ten dzień świętować.

Co do muzeum- bardzo chciałabym się wybrać. Jednak nie wiem do kiedy jeszcze pod tą całą datą rocznicy jeszcze będzie tak "hucznie" otwarte?
No i w jakich godzinach bo jeśli miałabym się wybrać do Warszawy, wolałabym wiedzieć.

[chilanes]

Musimy pamiętać i sprawiać, by późniejsze pokolenia pamiętały. Nie ważne, czy chodzi konkretnie o Powstanie Warszawskie, czy inne historie. Ważne, by wiedzieć, pamiętać i dziękować, że byli na tym swiecie odważni , często bardzo młodzi ludzie, którzy walczyli za to, byśmy my teraz mogli chodzić po ulicach Polskich miast!

Mój dziadek wspomina czasem tamte chwile.
Opowiada, jak chował się po lasach, w ziemiankach. Opowiada, jak do gospodarstwa w bardzo małej mieścinie, w okolicach której dotychczas było spokojnie, zjechali Niemcy. Jak ustawiano ich pod ścianą i z głośnym śmiechem na ustach odliczano. Na szczęście puszczono, przeżyli...
Pamięta twarz młodego niemieckiego żołnierza, który podał mu pajdę chleba i bielusieńką, wyprasowaną i ręczke haftowaną chusteczkę do nosa.

Dla nas - młodego pokolenia - to niepojęte, nierealne. Amerykanie nie wierzą, uważają, ze to scenariusz dobrego filmu. Nie wierzą w istnienie gett, obozów... Nawet nam samym nie mieści się w głowach, że tak chore umysły mogłu dojść do władzy!

"Porywanie się z motyką na słońce"... cóż zapewne! I fak, że np w Czechach nie było takich zniszczeń. Ale czy to źle, że mieli odwagę, by stanąć ramię w ramię i walczyć wiedząc, że szans praktycznie nie ma? Lepiej było siedzieć cicho, gdy obok mordowano najbliższych?
Pewnie znajdą się tacy, co stwierdzą, że było to pokolenie głupców dobrowolnie skazujących samych siebie na śmierć.
Lecz lepiej dla mnie być odważnym głupcem, niż tchórzliwym mądralą.

Czy dziś mielibyśmy siłę, by walczyć? By nieść pomoc i chart ducha, nie zważać na przeciwności losu?
Mam nadzieję, że tak. Ta nadzieja sprawia, że czuję się bezpiecznie i że wierzę iż nigdy nie dojdzie u nas do czegoś podobnego.

[nekome]

Ciesze sie, ze ten watek nie ucieka na koncowe strony, znaczy to ze temat i wizazankom jest bliski.

Juda - wejdz na www.1944.pl to strona muzeum znajdziesz tam wszelkie informacje dotyczace dzialalnosci i ewentualnych przerw ( pamietam, ze kidys MPW bylo zamkniete na okolo 2 miesiace gdy rozbudowywanoo jedna z ekspozycji), co do zasady jest otwarte codziennie za wyjatkiem wtorkow, w niedziele wstep wolny, ale cena za bilety jest i tak symboliczna - 2 zl bilet studencki. Muzeum dziala przez caly rok, nie tylko w okresie "rocznicowym". Na stronie podaja tez dojazd autobusowy i tamwajowy.

[sylwia-zuza]

mamy szczescie,ze zyjemy w takich czasach-nawiazujac to mojego wszesniejszego postu -nie wyobrazam sobie mojego 12 siostrzenca przenoszacego meldunki- on poprostu stalby i plakal,ze chce do mamy- co musialy czuc matki , ktore nie wiedzialy czy jeszcze kiedys zobacza swoje dzieci, meza, brata........ ?

[anetka_m]

To było straszne. Oni wszyscy szli na Powstanie tak jak stali: dziewczyny w letnich sukienkach, chłopcy w koszulach i spodenkach... Przeczytałam bardzo dużo publikacji na temat Powstania i jestem zdania, że chyba nadal, do tej pory nie powstała żadna rzetelna ocena powstania.

Od 3 lat mieszkam w Warszawie i bardzo się z nią utożsamiam, po prostu kocham to miasto. Mieszkam jeszcze w dodatku w prawobrzeżnej część, niedaleko Pragi, gdzie można dosłownie dotknąć miejsc żywej historii. Ślady po kulach, rozpadające się kamienice, które cudem ocalały przed rozkazem Hitlera zrównania Warszawy z ziemią...

Wczoraj podniosłam watek o krwawym sierpniu http://www.wizaz.pl/forum/showthread.php?t=31483
Bardzo mnie zabolało, że nikt się w nim nie dopisał Patrzyłam jak „leciał w dół” wypychany przez wpadki makijażowe gwiazd czy najlepsze tusze wydłużające…

Patrzyłam przez okno jak o godz. 17:00 zawyły syreny, a ludzie nawet na sekundę nie przystanęli, samochody dalej jechały, a te, które stanęły by uczcić minuta ciszy Poległych i trąbiły razem z syrenami, zostały strąbione i zbesztane przez innych kierowców, którym utrudniały ruch...

Serce mi się raduje, gdy widzę, że są Osoby, Wizażanki, które pamiętają o tym świecie. Tak jak w tym wątku, który wczoraj podniosłam, ktoś mądrze zauważył, że 11 września cały świat będzie patrzył na miejsce po WTC w USA. A wczoraj, w 63 rocznice śmierci ponad 200 tys Bohaterów...

A czy decyzja o Powstaniu była słuszna? Chyba nie nam to oceniać...

[kma1982]

podnoszę wątek, oby był na górze jak najdłużej...
Wątek skłaniający do zadumy...Wczoraj o 17 przystanęłam w zadumie ze łzami w oczach, kiedy to w Teleexpresie pokazywali największe miasta w Polsce, jak stawały samochody, wyły syreny, przystawali ludzie...potem pokazali zadumane twarze Powstańców...
Pamiętam o Powstaniu, bo chociaż nie jestem z Warszawy, to jestem Polką, a to część naszej historii i powinniśmy pamiętać...
Jestem kibicem Legii i cieszy mnie to, że Legioniści bardzo pamiętają o historii swojego miasta, o Powstańcach, składają kwiaty przed pomnikami, zapalają świece...a nawet mają opisy na GG przypominające o Powstaniu (mój wczorajszy: 1 sierpnia 2007 - PAMIĘTAMY!!! )

[201710120930]

Też chylę czola wątkowi /właściwie juz wczoraj chyliłam/

Ale z przerazeniem stwierdziłam,ze ja chyba na spokojnie nie potrafię rozmawiac na takie tematy.
Chciałabym z atencją i odpowiednim uszanowaniem spojrzeć wstecz.Bo to się ofiarom-bohaterom -/nierzadko dzieciom/ należy.
I na /chyba to słowo niestety odda fakt/zacietrzewinie tu miejsca być nie powinno !
Lecz ja nie potrafię, po prostu nie potrafie odzielić historii od teraźniejszości. I boli mnie przeinaczanie faktów/całej historii nawet/ i niektóre polskie(!) głosy na polskich forach . Co miałam swego czasu okazję / i tu/ przuwazyć

Tak,do Baczyńskiego czas wrócić
Żal brylantów...





Oto jest chwila bez imienia
Drzwi się wydęły i zgasły
Nie odróżnisz postaci w cieniach
W huku jak w ogniu jasnym
Wtedy krzyk krótki zza ściany
......................... .......
......................... ......

[2016070150903]

długo się zbierałam, ale w końcu mi się udało- odwiedziłam Muzeum PW. i cóż mogę powiedzieć ponad to, że jestem pod wielkim wrażeniem (zresztą tak jak podejrzewałam)..

wzruszenie na widok pamiątek po powstańcach, kromki chleba, czy tekstu przysięgi. no i uśmiech- bo jak tu nie 'odwzajemnić' uśmiechu tych młodych ludzi z czarno-białych fotografii?

[kittyyy1]

yh, na mnie też wizyta w Muzeum Powstania Warszawskiego wywarła ogromne wrażenie. Polecam, bo skłania do myślenia.

[sylwia-zuza]

dziewczyny ile kosztuje bilet?

[2016070150903]

http://www.1944.pl/index.php?a=site_new_gallery&id=70

nie wiem ile kosztuje bilet, ale wiem, że w niedziele jest wstęp wolny.

[Daenerys]

Napisane przez Jula

Beti33 - ogromna ilosć osób ocenia Powstanie Warszawskie właśnie w ten sposób. Był to okaz bohaterstwa, ale raczej w stylu "z motyką na słońce". Czasem zazdroszczę Czechom "sprytu" - jaką oni mają piękną stolicę...

Czuje dokladnie tak samo. I bardzo bardzo zazdroszcze Czechom Pragi.
Niestety ja oceniam Powstanie dokladnie tak jak cyctaty Beti33.

[tymena]

Dziś 64-ta rocznica Powstania.


Na Krakowskim Przedmieściu można obejrzeć ciekawą wystawę. Szczegóły tu --> klik