Wstydzicie się swoich studiów?

[the_duchess]

Hej e-zgrajo,

dwa miesiące temu zaczęłam studia - psychologię stosowaną na UJ. Ale zastanawiam się, czy podjęłam właściwą decyzję, bo wstydzę się okropnie mówić ludziom, co studiuję . To nie tak, że próbowałam dostać się na coś innego, ale się nie udało. Nigdy nie miałam problemu z nauką i wiem, że dostałabym się, gdzie bym chciała. Zwyczajnie nie miałam pomysłu na siebie i wciąż nie mam, ale kierunek, którego się wstydzę to chyba najgorszy wybór, jakiego mogłam dokonać...

Mieliście kiedyś tak? Co o tym myślicie?

[201604130936]

Nie poszlabym na studia, ktorych mialabym sie wstydzic. Przede wszystkim nie CHCIALABYM pojsc na zawstydzajacy mnie kierunek. Jesli będziesz pracować w zawodzie to potem też do emerytury nie bedziesz mówić ludziom czym się zajmujesz?

[201605301111]

Napisane przez harleyka

Nie poszlabym na studia, ktorych mialabym sie wstydzic. Przede wszystkim nie CHCIALABYM pojsc na zawstydzajacy mnie kierunek. Jesli będziesz pracować w zawodzie to potem też do emerytury nie bedziesz mówić ludziom czym się zajmujesz?

nie ma opcji, żebym miała studiować coś, o czym wstydzę się mówić ludziom. Chyba wolałabym w ogóle nie studiować.

[ZamyslonaRoztargniona]

Napisane przez the_duchess

Hej e-zgrajo,

dwa miesiące temu zaczęłam studia - psychologię stosowaną na UJ. Ale zastanawiam się, czy podjęłam właściwą decyzję, bo wstydzę się okropnie mówić ludziom, co studiuję . To nie tak, że próbowałam dostać się na coś innego, ale się nie udało. Nigdy nie miałam problemu z nauką i wiem, że dostałabym się, gdzie bym chciała. Zwyczajnie nie miałam pomysłu na siebie i wciąż nie mam, ale kierunek, którego się wstydzę to chyba najgorszy wybór, jakiego mogłam dokonać...

Mieliście kiedyś tak? Co o tym myślicie?

Nigdy tak nie miałam.
Studiowałam to, co mnie pasjonowało, lub to co miało mi się w przyszłości przydać. Nawet jeśli któryś z kierunków wywoływał uśmiech na twarzy rozmówcy nie przeszkadzało mi to zupełnie, bo wiedziałam po co na tych studiach jestem.

[201604220915]

W ogóle to jak można się wstydzić studiów? To chyba trzeba opinie ludzi uważać ponad wszystko. Twój wybór i trzeba być za niego odpowiedzialnym. Poza tym psychologia to bardzo rozwojowa dziedziną i ta wiedza, którą powiedzmy ( ale to nie jest pewne) zdobędziesz to Ci się może przydać. Nie miałaś pomysłu to mogłaś przerwę zrobić, bo z takim myśleniem to ja bym się na studiach nie pchała. Mierzenie ludzi po tym co studiują to jest dopiero ciekawe zjawisko a powiedz im tylko, że w ogóle nie studiujesz wtedy to już katastrofa...

[Rysia Siarzewska]

Napisane przez the_duchess

Hej e-zgrajo,

dwa miesiące temu zaczęłam studia - psychologię stosowaną na UJ. Ale zastanawiam się, czy podjęłam właściwą decyzję, bo wstydzę się okropnie mówić ludziom, co studiuję . To nie tak, że próbowałam dostać się na coś innego, ale się nie udało. Nigdy nie miałam problemu z nauką i wiem, że dostałabym się, gdzie bym chciała. Zwyczajnie nie miałam pomysłu na siebie i wciąż nie mam, ale kierunek, którego się wstydzę to chyba najgorszy wybór, jakiego mogłam dokonać...

Mieliście kiedyś tak? Co o tym myślicie?

żartujesz?
Ja się nie wstydzę, bo nie mam czego.
Nie widzę w twoim kierunku nic nadzwyczajnego i ośmieszającego . Kierunek jakich mnóstwo na wielu uczelniach. Jeśli ci nie pasuję to go rzuć albo rozpocznij 2 kierunek bardziej prestiżowy

[aga_dream]

Ja jak studiowałam na studiach I stopnia to się mega wstydziłam. Dostałam się na dziennikarstwo, ale na wydziale teologicznym i miałam to napisane na legitymacji!!! Zawsze jak dawałam legitkę kanarowi do sprawdzenia to zakrywałam palcem nazwę Uczelni i wydział :d

[viva91]

Ha ha, chyba wiem o co chodzi

Studiów się nie wstydzę, to na pewno Ale... męczy mnie tłumaczenie za każdym razem, na czym te moje studia polegają, bo 99% osób pierwszy raz słyszy nazwę mojego kierunku. Mówię tu o osobach starszych, od pokolenia moich rodziców i w górę, z młodymi prawie nie ma tego problemu. A co studiuję? Gospodarkę przestrzenną

I mam wrażenie, że jak trzeba tłumaczyć o co chodzi w danym kierunku, to ludzie choć o tym nie powiedzą to pomyślą: "Łoo, ale wykombinowała, nie mogła iść na coś normalnego?"

Bo jakbym na pytanie "Co studiujesz?" miała odpowiadać: Prawo/medycynę/historię/filologię angielską/ekonomię/energetykę czy nawet informatykę (prawie wszyscy już kojarzą mniej więcej, że to ma coś wspólnego z komputerami) to tłumaczyć bym nie musiała na czym polega mój kierunek.

A ludzie jak czegoś nie znają to są do tego raczej negatywnie nastawieni, kolorowej przyszłości nie wróżą i choć często nie mają racji, to takie sytuacje są irytujące

[Leseratte93]

Mam podobnie jak viva91, zawsze muszę tłumaczyć o co chodzi w moim kierunku

Studiuję niemcoznawstwo a większość ludzi i tak powie, że to germanistyka

[201605301111]

Napisane przez viva91

Ha ha, chyba wiem o co chodzi

Studiów się nie wstydzę, to na pewno Ale... męczy mnie tłumaczenie za każdym razem, na czym te moje studia polegają, bo 99% osób pierwszy raz słyszy nazwę mojego kierunku. Mówię tu o osobach starszych, od pokolenia moich rodziców i w górę, z młodymi prawie nie ma tego problemu. A co studiuję? Gospodarkę przestrzenną

I mam wrażenie, że jak trzeba tłumaczyć o co chodzi w danym kierunku, to ludzie choć o tym nie powiedzą to pomyślą: "Łoo, ale wykombinowała, nie mogła iść na coś normalnego?"

Bo jakbym na pytanie "Co studiujesz?" miała odpowiadać: Prawo/medycynę/historię/filologię angielską/ekonomię/energetykę czy nawet informatykę (prawie wszyscy już kojarzą mniej więcej, że to ma coś wspólnego z komputerami) to tłumaczyć bym nie musiała na czym polega mój kierunek.

A ludzie jak czegoś nie znają to są do tego raczej negatywnie nastawieni, kolorowej przyszłości nie wróżą i choć często nie mają racji, to takie sytuacje są irytujące

ja byłam ostatnio w mocnym szoku, bo usłyszałam, że po pierwsze moje studia są niepatriotyczne (!), po drugie powinnam mieć wyrzuty sumienia, że zdradzam swój kraj (!!) po trzecie moi rodzice powinni się za mnie wstydzić (!!!) i na bank mam coś z głową bo normalni ludzie na takie studia by nie poszli na początku myślałam, że to żart, ale koleś mówił zupełnie poważnie, na dodatek był w moim wieku.
Studiuję filologię rosyjską

[viva91]

Napisane przez Czocherovsky

ja byłam ostatnio w mocnym szoku, bo usłyszałam, że po pierwsze moje studia są niepatriotyczne (!), po drugie powinnam mieć wyrzuty sumienia, że zdradzam swój kraj (!!) po trzecie moi rodzice powinni się za mnie wstydzić (!!!) i na bank mam coś z głową bo normalni ludzie na takie studia by nie poszli na początku myślałam, że to żart, ale koleś mówił zupełnie poważnie, na dodatek był w moim wieku.
Studiuję filologię rosyjską

Piękne

To jak kiedyś spotkałam się z dawno niewidzianą ciocią (byłam w liceum), która spytała się mnie jakiego języka się uczę w szkole, a ja odpowiedziałam "niemieckiego" to ciocia zareagowała: "Co?! Czegoś takiego w szkołach uczą?!"

[201605161428]

Napisane przez Czocherovsky

ja byłam ostatnio w mocnym szoku, bo usłyszałam, że po pierwsze moje studia są niepatriotyczne (!), po drugie powinnam mieć wyrzuty sumienia, że zdradzam swój kraj (!!) po trzecie moi rodzice powinni się za mnie wstydzić (!!!) i na bank mam coś z głową bo normalni ludzie na takie studia by nie poszli na początku myślałam, że to żart, ale koleś mówił zupełnie poważnie, na dodatek był w moim wieku.
Studiuję filologię rosyjską

Notorycznie to slysze, studiujac arabistyke ;p

[micraneska]

A u mnie : mnóstwo osób " jako dziecko też chciałam być weterynarzem" a druga połowa osób " wiesz ze będziesz musiała krowie rękę w tylek wlozyc"
co akurat wkurza bo na studiach mnóstwo innych egzaminów, zaliczeń ćwiczeń i badań a prostakom tylko z tym się kojarzy weterynarz.

A ja bym się chyba najbardziej wstydziła studiów gdybym studiowała w szkole parzenia kawy i herbaty na dodatek zaocznie jakiś mało wymagający kierunek
I szczerze czasem mi jest wstyd ze nie studiuje na UJ czy ogólnie w Krakowie tak jak wszyscy znajomi - od razu mam wrażenie ze wszyscy myślą że w Olsztynie to ta weta musi być kiepska bo tylko tam się dostałam nigdzie bliżej (swoją drogą ta weta jest najlepsza w kraju) i ze ja jestem dopiero beznadziejna (moja ciotka do niedawna myślałam że studiuje zaocznie w weekendy )- mam cały czas takie wrażenie ze tak właśnie ludzie to postrzegają .

[viva91]

Napisane przez micraneska

A u mnie : mnóstwo osób " jako dziecko też chciałam być weterynarzem" a druga połowa osób " wiesz ze będziesz musiała krowie rękę w tylek wlozyc"

W takich wypadkach zaczęłam odpowiadać: "Poważnie? Opowiedz mi coś więcej o moich studiach, bo widzę, że masz większą wiedzę niż ja"

[micraneska]

Viva musze spróbować dzięki

[alice333]

Napisane przez viva91

Ha ha, chyba wiem o co chodzi

Studiów się nie wstydzę, to na pewno Ale... męczy mnie tłumaczenie za każdym razem, na czym te moje studia polegają, bo 99% osób pierwszy raz słyszy nazwę mojego kierunku. Mówię tu o osobach starszych, od pokolenia moich rodziców i w górę, z młodymi prawie nie ma tego problemu. A co studiuję? Gospodarkę przestrzenną

I mam wrażenie, że jak trzeba tłumaczyć o co chodzi w danym kierunku, to ludzie choć o tym nie powiedzą to pomyślą: "Łoo, ale wykombinowała, nie mogła iść na coś normalnego?"

Bo jakbym na pytanie "Co studiujesz?" miała odpowiadać: Prawo/medycynę/historię/filologię angielską/ekonomię/energetykę czy nawet informatykę (prawie wszyscy już kojarzą mniej więcej, że to ma coś wspólnego z komputerami) to tłumaczyć bym nie musiała na czym polega mój kierunek.

A ludzie jak czegoś nie znają to są do tego raczej negatywnie nastawieni, kolorowej przyszłości nie wróżą i choć często nie mają racji, to takie sytuacje są irytujące

Skądś to znam... Tyle, że Ty nie masz problemu z osobami młodymi i wiedzą o co chodzi.

"-Co studiujesz?
-Fizykę medyczna.
-... Co to jest i co po tym można robić?
- "

Odnośnie tytułu wątku - nie wiem jak można wstydzić się studiów, przecież samemu się wybrało z jakiś powodów.

[pffe]

Napisane przez the_duchess

Hej e-zgrajo,

dwa miesiące temu zaczęłam studia - psychologię stosowaną na UJ. Ale zastanawiam się, czy podjęłam właściwą decyzję, bo wstydzę się okropnie mówić ludziom, co studiuję . To nie tak, że próbowałam dostać się na coś innego, ale się nie udało. Nigdy nie miałam problemu z nauką i wiem, że dostałabym się, gdzie bym chciała. Zwyczajnie nie miałam pomysłu na siebie i wciąż nie mam, ale kierunek, którego się wstydzę to chyba najgorszy wybór, jakiego mogłam dokonać...

Mieliście kiedyś tak? Co o tym myślicie?

Jedyne czego możesz się wstydzić to, że nie miałaś żadnych zainteresowań i pomysłu na swoje życie. Kierunku nie, no bo niby czemu? Kierunek jak kierunek.


Ja się swojego nie wstydzę. Studiuję informatykę.

[Karla Electra]

Napisane przez the_duchess

Hej e-zgrajo,

dwa miesiące temu zaczęłam studia - psychologię stosowaną na UJ. Ale zastanawiam się, czy podjęłam właściwą decyzję, bo wstydzę się okropnie mówić ludziom, co studiuję . To nie tak, że próbowałam dostać się na coś innego, ale się nie udało. Nigdy nie miałam problemu z nauką i wiem, że dostałabym się, gdzie bym chciała. Zwyczajnie nie miałam pomysłu na siebie i wciąż nie mam, ale kierunek, którego się wstydzę to chyba najgorszy wybór, jakiego mogłam dokonać...

Mieliście kiedyś tak? Co o tym myślicie?

Nie za bardzo rozumiem... Czego się tutaj wstydzić? Kierunek jak każdy inny, wydaje mi się że nie wstydzisz się kierunku ale tego, że tam siedzisz bo nie masz pomysłu na siebie.

co akurat wkurza bo na studiach mnóstwo innych egzaminów, zaliczeń ćwiczeń i badań a prostakom tylko z tym się kojarzy weterynarz.

A ja bym się chyba najbardziej wstydziła studiów gdybym studiowała w szkole parzenia kawy i herbaty na dodatek zaocznie jakiś mało wymagający kierunek
I szczerze czasem mi jest wstyd ze nie studiuje na UJ czy ogólnie w Krakowie tak jak wszyscy znajomi - od razu mam wrażenie ze wszyscy myślą że w Olsztynie to ta weta musi być kiepska bo tylko tam się dostałam nigdzie bliżej (swoją drogą ta weta jest najlepsza w kraju) i ze ja jestem dopiero beznadziejna (moja ciotka do niedawna myślałam że studiuje zaocznie w weekendy )- mam cały czas takie wrażenie ze tak właśnie ludzie to postrzegają .

Bo to jest takie płytkie myślenie ludzi - jak to nie jest ten i ten uniwerek (no bo przecież takie dobre i znane) i siedzisz w jakimś mniejszym mieście na mniej znanym uniwerku/szkole, to pewnie tam jesteś bo nie jesteś wystarczająco dobra i uczysz się na poziomie brodzika. A gówno prawda Moja znajoma robiła licencjat z filo na zwykłym PWSZ w małym mieście (65tys mieszkańców) a jak poszła do Wrocka to szczeny im opadły, bo miała wysoki poziom.

Zresztą jak ktoś patrzy kto na jaką uczelnię chodzi - serio? To tak jak patrzyć, kto co zamawia w restauracji i na tej podstawie oceniać kim jest a przecież każdy lubi co innego. Jednego kręci otwieranie tętnic to idzie na medycyne, ktoś inny lubi pomagać innym - idzie na resjocalizację czy inną pedagogikę, kogoś trapi czemu ludzka psychika działa tak a nie inaczej i jak można na nią oddziaływać - idzie na psychologię. Co kto lubi - do wyboru. Ale oceniać kogoś na podstawie ,,o rany, jesteś na takim kierunku/takiej wyższej/na zaocznych to pewnie jesteś matoł/nie dostałeś się/robisz byle co" itp jest raczej nie halo. Zarówno na renomowanej państwowej jak i na prywatnej znajdziesz ludzi z pasją i ludzi, którzy nie wiadomo jakim cudem stąpają po tej ziemii i jeszcze studiują. Wiadomo, że gdzie jest wyższy poziom i większa konkurencja niż wpisowe-i-masz-miejsce to mniej się zdarza takich sytuacji ale wrzucać jednych do jednego worka nie można.
Pozatym wydział wydziałowi nierówny, tak samo jak kierunek kierunkowi a wyższa innej wyższej. Gdzieś można się opierdalać i zdawać na ładne oczy a na drugim ludzie ostro zakuwają. To że uczelnia jest dobra nie znaczy, że na takim i takim wydziale nie dostaje się zaliczenia za obecność. Tak samo na państwowej - nie zawsze jest to na zasadzie ,,płace to zdaję", trzeba przysiąść i robić.

Mam koleżankę na popularnym TiRze na PWSZ gdzie prawie nie było wymagań prócz zdanej matury i wiecie co? Zazdroszczę jej cholernie. Widzę że ją to kręci i jest szczęśliwa, nie przeszkadza jej że na kolejne lata została w małym mieście na takim a nie innym kierunku - po prostu to jej pasuje. A ja dostałam się na filologię angielską do grupy gdzie była osobna rekrutacja na UAM i co? I nic - zrezygnowałam, bo to nie dla mnie. To, że chcę za rok iść na prywatną i myślę np o TiRze oznacza, że jestem jakaś trendowata pod względem edukacji i nigdzie się nie nadaję? No właśnie. Nie obchodzi mnie co ludzie mówią i będą mówić przez najbliższe kilka lat, mam znajomych na super kierunkach na świetnych uczelniach ze stypednium co semestr i takich nieco mniej ambitnych, robiących zaocznie w różnych szkołach czy uniwerkach gdzie dzwonią do sekretariatu i babka im mówi, że KAŻDY ten egzamin zdaje bo jest taki prosty więc nie muszą się uczyć. I gdybym miała oceniać tylko na podstawie szkoły czy kierunku - może garstka osób by się uratowała.

Też nigdy nie oceniam ludzi po kierunku bo zwyczajnie ich nie znam i nie wiem, czego się uczą. Może to wymaga od nich dużo siedzenia na zajęciach, dużo teorii, obliczeń, prac dodatkowych - nie znam planów i ich siatek zajęć, nie wiem ile na to muszą poświęcić czasu i pracy. Czasami nazwa kierunku mówi bardzo niewiele o tym, co tam się faktycznie robi.

Zresztą - to tylko studia, mało osób potem pracuje w tym obszarze w którym studiowało. Ja się wstydzę tylko tego, że wybrałam kierunek tak pochopnie z racji braku pomysłu na siebie, niezgodny z moimi oczekiwaniami, zamajaczona ,,prestiżem" uczelni i wydziału o którym czytałam na forach.

[maacieek]

Wstydzić się nie wstydzę, ani jednego kierunku, ani drugiego, chociaż czasami się ludzie dziwią dlaczego takie, a nie inne? Ano, dlaczego? Bo mnie interesują. I wiecznie muszę słuchać jakie te studia są nudne, że później czeka tylko praca jako księgowy i jeszcze więcej tych papierów, że kręgosłup mi padnie już w pierwszym roku pracy, że będę nosił szkła jak denka, bo na pewno mi wypadną, spuchną, zmienią kolor i chyba oślepnę.
No i jak w ogóle można to studiować czy później pracować, to oni nie mają pojęcia zielonego.

A przecież taki fir to nie tylko bycie pierwszym lepszym księgowym w biurze, jest sto innych możliwości choćby taki biegły rewident, doradca podatkowy, jakieś giełdy i takie tam, czy nawet w ostateczności taki nauczyciel w technikum ekonomicznym. Oczywiście, że do tego są potrzebne odpowiednie kwalifikacje dodatkowe, ale kto powiedział, że po samych studiach każda praca czeka na mnie z otwartymi rękami i bez żadnych dodatkowych wymagań?

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Napisane przez maacieek

Wstydzić się nie wstydzę, ani jednego kierunku, ani drugiego, chociaż czasami się ludzie dziwią dlaczego takie, a nie inne? Ano, dlaczego? Bo mnie interesują. I wiecznie muszę słuchać jakie te studia są nudne, że później czeka tylko praca jako księgowy i jeszcze więcej tych papierów, że kręgosłup mi padnie już w pierwszym roku pracy, że będę nosił szkła jak denka, bo na pewno mi wypadną, spuchną, zmienią kolor i chyba oślepnę.
No i jak w ogóle można to studiować czy później pracować, to oni nie mają pojęcia zielonego.

A przecież taki fir to nie tylko bycie pierwszym lepszym księgowym w biurze, jest sto innych możliwości choćby taki biegły rewident, doradca podatkowy, jakieś giełdy i takie tam, czy nawet w ostateczności taki nauczyciel w technikum ekonomicznym. Oczywiście, że do tego są potrzebne odpowiednie kwalifikacje dodatkowe, ale kto powiedział, że po samych studiach każda praca czeka na mnie z otwartymi rękami i bez żadnych dodatkowych wymagań?

pogrubione - ja słyszę to samo, ale akurat się zgadzam z tym w stu procentach, już odczuwam pierwsze skutki

co do tematu - nie, nie wstydzę się swoich studiów. nie rozumiem zresztą, jak można się wstydzić tego, co się studiuje - przecież nikt cię siłą na tą uczelnię i na ten kierunek chyba nie wypychał?

[bedeliciuos]

ja chyba też w pewnym sensie rozumiem autorkę.
studiuję dietetykę na UJ i kiedy ktoś mnie pyta o studia, każda rozmowa wygląda tak:

-co studiujesz?
-dietetykę
-o, to mi ułożysz dietę odchudzajacą



mam już dość tłumaczenia że dietetyk nie równa się odchudzanie, więc nie lubię mówić co studiuję.

[Nemme]

Ja też mam problem z niektórymi ludźmi jak mówię, że studiowałam "inżynierię środowiska". Wszyscy mają przeświadczenie, że to to samo co ochrona środowiska i wmawiają, że teraz będę chodzić i jakieś drzewka i zwierzaczki chronić, bo źli ludzie drogę chcą zbudować...
Nic nie daje tłumaczenie, że ochrona i inżynieria to dwa różne kierunki, niektórzy wiedzą swoje
Nie ma się czego wstydzić, naprawdę! Ale jeżeli kierunek Ci nie odpowiada, to po co się na nim męczyć?

[the_duchess]

Dzięki za odzew

Hah, rozumiem Wasze problemy z dziadkami związane z językami. Jak powiedziałam dziadkowi, że jadę na wymianę do Niemiec i że Niemka przyjedzie potem do mnie, usłyszałam "po moim trupie będziesz do domu Niemców zapraszać!"

Co to ma do rzeczy, czy ktoś mnie zmuszał do studiowanie tego czy innego czy nie? Przecież gdyby ktoś mnie zmusił, nie miałabym się czego wstydzić, bo to nie mój wybór. Byłabym zła, ale nie zawstydzona!

W tym wszystkim chodzi o to, że chodziłam do bardzo prestiżowego liceum i ciężko jest mi przezwyciężyć stereotypy, które mi tam włożyli do głowy. Że prawo i medycyna to ambitne kierunki, a reszta dla debili. Wiem, że to głupie i tak myślą ludzie o wąskich horyzontach, ale nasiąkałam takimi poglądami 2 lata.
Przeszkadza mi to do tego stopnia, że myślę o dozdaniu matur i pójściu jednak na któryś z tych prestiżowych kierunków tylko po to, żeby przestały mnie dręczyć takie burzące samoocenę myśli.

[pffe]

Napisane przez the_duchess

Dzięki za odzew

Hah, rozumiem Wasze problemy z dziadkami związane z językami. Jak powiedziałam dziadkowi, że jadę na wymianę do Niemiec i że Niemka przyjedzie potem do mnie, usłyszałam "po moim trupie będziesz do domu Niemców zapraszać!"

Co to ma do rzeczy, czy ktoś mnie zmuszał do studiowanie tego czy innego czy nie? Przecież gdyby ktoś mnie zmusił, nie miałabym się czego wstydzić, bo to nie mój wybór. Byłabym zła, ale nie zawstydzona!

W tym wszystkim chodzi o to, że chodziłam do bardzo prestiżowego liceum i ciężko jest mi przezwyciężyć stereotypy, które mi tam włożyli do głowy. Że prawo i medycyna to ambitne kierunki, a reszta dla debili. Wiem, że to głupie i tak myślą ludzie o wąskich horyzontach, ale nasiąkałam takimi poglądami 2 lata.
Przeszkadza mi to do tego stopnia, że myślę o dozdaniu matur i pójściu jednak na któryś z tych prestiżowych kierunków tylko po to, żeby przestały mnie dręczyć takie burzące samoocenę myśli.

Aha, to na medycynie sobie nie poradzisz i na prawie też nie. A wiesz dlaczego? bo skoro nie lubisz tego i nie chcesz tego robić to może i skończysz te studia ale będziesz się męczyć i na studiach i potem w pracy albo nie będziesz pracować wcale w zawodzie.
Swoją drogą beznadziejne liceum a nie prestiżowe jak takie chore poglądy ludziom wciska do głów.

[201605300922]

Napisane przez the_duchess

Dzięki za odzew

Hah, rozumiem Wasze problemy z dziadkami związane z językami. Jak powiedziałam dziadkowi, że jadę na wymianę do Niemiec i że Niemka przyjedzie potem do mnie, usłyszałam "po moim trupie będziesz do domu Niemców zapraszać!"

Co to ma do rzeczy, czy ktoś mnie zmuszał do studiowanie tego czy innego czy nie? Przecież gdyby ktoś mnie zmusił, nie miałabym się czego wstydzić, bo to nie mój wybór. Byłabym zła, ale nie zawstydzona!

W tym wszystkim chodzi o to, że chodziłam do bardzo prestiżowego liceum i ciężko jest mi przezwyciężyć stereotypy, które mi tam włożyli do głowy. Że prawo i medycyna to ambitne kierunki, a reszta dla debili. Wiem, że to głupie i tak myślą ludzie o wąskich horyzontach, ale nasiąkałam takimi poglądami 2 lata.
Przeszkadza mi to do tego stopnia, że myślę o dozdaniu matur i pójściu jednak na któryś z tych prestiżowych kierunków tylko po to, żeby przestały mnie dręczyć takie burzące samoocenę myśli.

Tym prestyżem na medycynie to będziesz pięknie haftować po pierwszym semestrze studiowania. Jak ktoś idzie tylko z takich powodów na te studia to mu szczęścia nie wróżę. Zwłaszcza jak w czerwcu w nauce do biochemii będziesz oglądać zdjęcia znajomych z openera na fejsie
Poza tym, co, dostaniesz się nie na CMUJ czy WUM, tylko na jakąś ,,peryferyjną" medycynę i już po prestyżu? Nie dostaniesz się na kardiochirurgię a ,,tylko" na pediatrię i depresja i wstydzę się podać, jaką robię specjalizację? No proszę Cię, jakbym gimnazjalistki wątek czytała, która się wstydzi że jest ze słabego gimnazjum.

[Majka1503]

Ja się nie wstydzę, uwielbiam swój kierunek, ale rozmowy typu:

-Co studiujesz?
-Geografię fizyczną.
-Co po tym można robić? Oprócz bycia nauczycielem...
-Mnóstwo rzeczy, ja chcę być meteorologiem.
-Aaaa to będziesz pogodynką? Np. w TVNie?

osłabiają mnie zupełnie
To samo, za każdym razem, od gimnazjum, tylko wtedy pytania były: 'co byś chciała robić w przyszłości?'
Dlatego zmieniłam formułkę odpowiedzi niedawno i póki co działa

[viva91]

Napisane przez Majka1503

Dlatego zmieniłam formułkę odpowiedzi niedawno i póki co działa

Dajesz

[Majka1503]

Napisane przez viva91

Dajesz

Mówię:
-Ja najbardziej chciałabym zajmować się meteorologiczną osłoną lotnisk cywilnych.
i wtedy następuje niepewne:
-Ahaaa

[Leseratte93]

To uogólnianie kierunków bywa naprawdę irytujące. Mi się już czasem nawet nie chce tłumaczyć o co chodzi, więc mówię: germanistyka z historią, żeby się odczepili. A wtedy słyszę, że pewnie jestem Volksdeutschem i jak można mówić po niemiecku jednocześnie nie chorując na gardło.

[viva91]

Napisane przez Majka1503

Mówię:
-Ja najbardziej chciałabym zajmować się meteorologiczną osłoną lotnisk cywilnych.
i wtedy następuje niepewne:
-Ahaaa

Dobre A ja głupia zawsze tłumaczyłam... Choć teraz jak wybrałam specjalizację jest lepiej, jak mówię, że uczę się o nieruchomościach to większość wie o co chodzi, gorzej było na I stopniu