Ile dokładacie się do rachunków?

[ihc]

Hej, jestem ciekawa, ile dokładacie się do rachunków mieszkając razem z rodzicami?

Obecnie mam 25 lat, jestem w trakcie doktoratu, pracuję na uczelni jako asystent, więc moje zarobki to ~1700 PLN. Wszystko idzie w dobrym kierunku, niedługo otwarcie przewodu - z tego też powodu ciężko u mnie z tzw. "dorabianiem" - zwyczajnie brak czasu. Gdyby nie problemy ze zdrowiem (znaczna niepełnosprawność) mogłabym nawet pracować jako hostessa, ale w tym przypadku niestety nie dam rady.

Chodzi o to, że mieszkam z rodzicami, obydwoje pracują. Mieszka z nami również moja studiująca siostra. Ile wy, będąc w podobnej sytuacji, dokładacie się miesięcznie do rachunków / jedzenia i co na to wasza rodzina?

U mnie sytuacja wygląda tak, że oddaję miesięcznie 200 PLN. Kosmetyki, ubrania, paliwo (+ koszty utrzymania samochodu), ewentualnie jakieś słodycze kupuję sobie sama. Problem polega na tym, że ciągle słyszę od rodziców, że za mało się dokładam do domowego budżetu, i przyznam szczerze, coraz ciężęj mi żyć z właściwie codziennymi komentarzami tego typu

[201604181004]

Nie wiem. 200 zl z 1700 to faktycznie malo. Ale to nie kwestia duzo malo tylko na ile w twoim domu sytuacja jest zla. Bo tego nie wiemy.

[stesia]

ja jak zaczynałam pracować to wyprowadziłam się z domu więc osobiście się nie dokładałam, ale jak TŻ mieszkał jeszcze w domu to dokładał miesięcznie 300 zł przy zarobkach 2000 czasem więcej zależy od miesiąca, ale była to kasa idąca za codzienne zakupy, jak przychodził rachunek za prąd czy kupowali węgiel na zimę to dzielili się z rodzicami i bratem po równo i wszyscy się składali, więc przy tym twoje 200 to trochę mało, nie wiem jak ty ale on mieszkał w domu nie w bloku więc czynsz odpadał

najlepiej przelicz sobie ile mniej więcej wychodzą u was rachunki, popytaj osoby robiącej codzienne zakupy ile na to miesięcznie idzie i podziel na ilość osób w domu to zobaczysz jak się ma do tej kwoty to co ty dajesz

ja osobiście gdybym mieszkała z rodzicami i wiedziała że miesięcznie na osobę wychodzi kwota X to dawałabym właśnie tyle, bo nie chciałabym żeby rodzice do mnie dokładali podczas gdy ja mogę dać tyle ile trzeba

[mm444]

Treść usunięta

[niezarejestrowana]

Ja się z domu wyprowadziłam zaraz po maturze, więc nie mam takiego problemu, utrzymuję się sama, ale według mnie 200 zł to mało. Przecież same koszty jedzenia miesięczne w przeliczeniu na jedną osobę wyjdą pewnie więcej niż 200 zł, a co dopiero rachunki, czynsz itd. Najlepiej pogadaj z rodzicami, dowiedz jak się jak oni to widzą, ile kosztuje ich utrzymanie Ciebie.

[tiramisu_]

Przeciez 200 zl na pewno nie wystarcza za jedzenie plus rachunki za jedna osobe. Moze rodzice oczekuja rownego podzialu? Ja po studiach od razu sie wyprowadzilam zyjac na wlasny rachunek, tez robie doktorat. A w jego trakcie nie trzeba dorabiac fuchami na promocjach, mozna przeciez postarac sie o dodatkowe stypendia, do tego np. granty, ja nie narzekam.

[ihc]

Tak, rodzice zarabiają więcej ode mnie, moja studiująca siostra również utrzymuje się sama - ma stypendium (ok 700PLN), które przeznacza na jedzenie, dojazdy, itd, oraz dorzuca coś od siebie do budżetu, jak jej zostaje.

Obserwując wydatki swojej rodziny wiem, że doskonale poradzili by sobie bez moich 200 PLN jednak jak dla mnie rodzice są takimi dużymi dziećmi, często jest tak, że robiąc zakupy nie zastanawiają się, czy dana rzecz jest im potrzebna naprawdę, ale np. kupują, bo jest promocja, czy coś zwyczajnie wpadło im w oko ...

[mm444]

Treść usunięta

[stesia]

no wiesz ich kasa więc mogą kupować to co nie jest im nawet potrzebne, może im naprawdę nie pasuje to że muszą dokładać do zarabiającej córki

[201607250928]

Napisane przez ihc

Tak, rodzice zarabiają więcej ode mnie, moja studiująca siostra również utrzymuje się sama - ma stypendium (ok 700PLN), które przeznacza na jedzenie, dojazdy, itd, oraz dorzuca coś od siebie do budżetu, jak jej zostaje.

Obserwując wydatki swojej rodziny wiem, że doskonale poradzili by sobie bez moich 200 PLN :cool: jednak jak dla mnie rodzice są takimi dużymi dziećmi, często jest tak, że robiąc zakupy nie zastanawiają się, czy dana rzecz jest im potrzebna naprawdę, ale np. kupują, bo jest promocja, czy coś zwyczajnie wpadło im w oko ...

To może wyprowadź się z domu? Przepraszam, że napiszę to tak dosadnie, jednak dla mnie po tym zdaniu zaświeciła mi się lampka z napisem "pasożyt".

Napisałaś, że jesteś osobą ze znaczną niepełnosprawnością - nie masz z tego tytułu jakiś świadczeń dodatkowych?

Nie mieszkam w domu, bo się wyprowadziłam zaraz po maturze, jednak według mnie 200 zł to stanowczo za mało.

[niezarejestrowana]

Napisane przez ihc

Tak, rodzice zarabiają więcej ode mnie, moja studiująca siostra również utrzymuje się sama - ma stypendium (ok 700PLN), które przeznacza na jedzenie, dojazdy, itd, oraz dorzuca coś od siebie do budżetu, jak jej zostaje.

Obserwując wydatki swojej rodziny wiem, że doskonale poradzili by sobie bez moich 200 PLN jednak jak dla mnie rodzice są takimi dużymi dziećmi, często jest tak, że robiąc zakupy nie zastanawiają się, czy dana rzecz jest im potrzebna naprawdę, ale np. kupują, bo jest promocja, czy coś zwyczajnie wpadło im w oko ...

To na co Twoi rodzice wydają pieniądze to tylko i wyłącznie ich sprawa. Skoro ich na to stać to niech sobie wydają nawet na niepotrzebne rzeczy.

I nie wiem co w tym dziwnego, że chcą żebyś dokładała się do rachunków, jedzenia itd? Szczególnie, że masz 25 lat już i zarabiasz.

[blackmoon_]

A ja autorkę doskonale rozumiem, że trochę dziwi się postawie rodziców- co innego gdyby faktycznie nie mieli środków na utrzymanie. No sorry, ale mi chyba przez gardło by nie przeszło, żeby powiedzieć swojemu dziecku 'ej zaczęłaś zarabiać, to dzielimy rachunek za prąd na 3 osoby'. Sama niedawno skończyłam studia i u mnie sytuacja jest odwrotna- mimo iż mieszkam tylko z mamą, to nie ma szans, żeby wzięła ode mnie jakąkolwiek kasę na rachunki. Oczywiście ja wtedy z kolei staram się płacić za zakupy itd, ale cieżko to przeforsować. I pewnie zaraz posypią się gromy, ale mi też byłoby przykro, gdyby po pierwszej wypłacie zapukali do mnie rodzice z plikiem rachunków do zapłacenia.

[ihc]

Nie chodzi o to, że nie chcę się dokładać, czy skarzę się, że muszę to robić. Chodzi mi bardziej o sam sposób tego, jak rodzina daje mi odczuć, że według nich mało się dokładam.

Jeśli chodzi o granty, stypendia - tak, ale to dopiero przede mną, za jakieś +/- pół roku. Świadczenia dodatkowe mam (~500 PLN), ale całość idzie mi na leki i tym podobne sprawy (nazwijmy je ogólnie wyrobami medycznymi ). Często też do tego dokładam z pensji, bo 500 mi nie wystarcza zwyczajnie.

Jedzenie i całą potrzebną mi resztę kupuję sama - rodzice ponoszą "jedynie" koszty rachunków.

@blackmoon_: chodzi mi dokładnie o to, co napisałaś. Sama wiem, że powinnam się dokładać, ale z drugiej strony mi przykro, tym bardziej, że na rodziców właściwie w żadnej kwestii nie mogę liczyć. Nie zliczę, ile razy usłyszałam, że skoro pracuję i mieszkam u nich to na nic więcej nie mam co liczyć. Szczerze to z moją postępującą chorobą obawiam się przyszłości, więc co się da zwyczajnie odkładam, bo wiem, że kiedyś będę zmuszona sama o siebie zadbać, nie mając nawet pewności, czy palcem jednej ręki będę mogła sama ruszyć ...

[201607250928]

Napisane przez ihc

Nie chodzi o to, że nie chcę się dokładać, czy skarzę się, że muszę to robić. Chodzi mi bardziej o sam sposób tego, jak rodzina daje mi odczuć, że według nich mało się dokładam.

Jeśli chodzi o granty, stypendia - tak, ale to dopiero przede mną, za jakieś +/- pół roku. Świadczenia dodatkowe mam (~500 PLN), ale całość idzie mi na leki i tym podobne sprawy (nazwijmy je ogólnie wyrobami medycznymi ). Często też do tego dokładam z pensji.

Jedzenie i całą potrzebną mi resztę kupuję sama - rodzice ponoszą "jedynie" koszty rachunków.

Przepraszam - zrozumiałam to tak, że nie chcesz się dokładać w ogóle. Jeżeli płacisz za same rachunki 200 zł to według mnie sporo (raz w sezonie grzewczym tyle musiałam zapłacić i to jeszcze z dwumiesięczną opłatą za gaz). Z drugiej strony nie wiem czy np. kupujecie węgiel na zimę itd. bo wtedy jest dla mnie jasne, że cenę węgla dzieli się na liczbę osób ( w końcu w tyłek musi być ciepło ). Nie możesz porozmawiać z rodzicami, żeby pokazali Ci rachunki i po prostu żebyście dzielili to na liczbę osób - no i jak im mało to do tej kwoty doliczyć jeszcze jakieś dodatkowe pieniądze?

[201604181004]

Czyli zaszlo nieporozumienie bo ty nie masz 1700 tylko 2200?

[ihc]

Spoko, rozumiem - nie napisałam wszystkiego na raz, bo trochę jestem już tym wszystkim zmęczona i poddenerwowana.

Jeśli są jakieś dodatkowe "nieprzewidziane" wydatki, to w miarę swoich mozliwości się oczywiście dokładam. Węgla nie kupujemy, ogrzewamy gazem niewielki domek.

Można powiedzieć, że 2200, przy czym to i tak nie jest 2200, ponieważ jeszcze nigdy mi się nie zdażyło, że kupując leki itd cokolwiek mi zostało z tego.

[aer]

U mnie brat z mamą składają się po połowie.

[mm444]

Treść usunięta

[laisla]

Napisane przez blackmoon_

A ja autorkę doskonale rozumiem, że trochę dziwi się postawie rodziców- co innego gdyby faktycznie nie mieli środków na utrzymanie. No sorry, ale mi chyba przez gardło by nie przeszło, żeby powiedzieć swojemu dziecku 'ej zaczęłaś zarabiać, to dzielimy rachunek za prąd na 3 osoby'. Sama niedawno skończyłam studia i u mnie sytuacja jest odwrotna- mimo iż mieszkam tylko z mamą, to nie ma szans, żeby wzięła ode mnie jakąkolwiek kasę na rachunki. Oczywiście ja wtedy z kolei staram się płacić za zakupy itd, ale cieżko to przeforsować. I pewnie zaraz posypią się gromy, ale mi też byłoby przykro, gdyby po pierwszej wypłacie zapukali do mnie rodzice z plikiem rachunków do zapłacenia.

Ja z pozycji mamy akurat powiem, że postąpiłabym chyba tak samo jak Twoja (mając tę możliwość czyli wystarczający dochód). Chyba, że byłoby mi ciężko finansowo, to podzieliłabym wtedy jakoś matematycznie te wydatki. Dla mnie te 2 stówki, jak u autorki byłyby takie honorowe, aby dziecko nie czuło się pasożytem, wzięłabym tego typu kwotę, a resztę niech sobie odkłada "na swoje". Inną postawę bym przyjęła, gdybym widziała, że dziecko rozpuszcza kasę na prawo i lewo albo nie garnie się do pracy

[Kle_oo]

Napisane przez ihc

Hej, jestem ciekawa, ile dokładacie się do rachunków mieszkając razem z rodzicami?

Obecnie mam 25 lat, jestem w trakcie doktoratu, pracuję na uczelni jako asystent, więc moje zarobki to ~1700 PLN. Wszystko idzie w dobrym kierunku, niedługo otwarcie przewodu - z tego też powodu ciężko u mnie z tzw. "dorabianiem" - zwyczajnie brak czasu. Gdyby nie problemy ze zdrowiem (znaczna niepełnosprawność) mogłabym nawet pracować jako hostessa, ale w tym przypadku niestety nie dam rady.

Chodzi o to, że mieszkam z rodzicami, obydwoje pracują. Mieszka z nami również moja studiująca siostra. Ile wy, będąc w podobnej sytuacji, dokładacie się miesięcznie do rachunków / jedzenia i co na to wasza rodzina?

U mnie sytuacja wygląda tak, że oddaję miesięcznie 200 PLN. Kosmetyki, ubrania, paliwo (+ koszty utrzymania samochodu), ewentualnie jakieś słodycze kupuję sobie sama. Problem polega na tym, że ciągle słyszę od rodziców, że za mało się dokładam do domowego budżetu, i przyznam szczerze, coraz ciężęj mi żyć z właściwie codziennymi komentarzami tego typu

pytanie podstawowe brzmi ile dokładnie wynoszą rachunki? I ile zarabiają rodzice, czy mają kredyty itd. No i kwestia podstwowa to czy to jest dom czy mieszkanie, własnościowe/kwaterunkowe/gminne/ spółdzielcze? Obciążone hipoteką czy nie? -bo własciwie nie istnieje coś takiego jak ile dokładać. Moim zdaniem (biorąc pod uwagę mieszkanie we Wrocławiu) 200 zł to grosze, zwłaszcza, że zarabiasz dużo więcej. Samochód Twój czy Rodziców, bo nie bardzo łapię -opłacasz auto rodzicom czy po prostu płacisz za swoje? Ubrania kosmetyki-kupujesz sobie czy nie wiem..siostrze? Słodyczami też lodówki się nie zapewnia. Moim zdaniem zamiast pytać forum zbierzcie się całą rodzina i temat przedyskutujcie bo na odległość to tylko wróżka powie ile powinnaś dokładać

---------- Dopisano o 02:12 ---------- Poprzedni post napisano o 02:06 ----------


Co do stwierdzenia, że na bank rodzicom starcza -nie wiem nie siedzę w ich portfelu, ale pracowałam przy windykacjach komorniczych i naprawdę rzadko kiedy rodzina, a w szczególności studiujące dzieci zdawały sobie sprawę, że rodzicom nie starcza, ale jadą na kredytach od lat -faktem jest że czasem jest ich wina, bo żal im się było przyznawać, że nie mają, albo mają niższa pensję od dziecka itd. Więc ja bym zaczęła od sprawdzenia ile faktycznie zarabiają i ile rzeczywiscie wydają na opłaty, ze szczególnym uwzględnieniem kredytów.

[nelciak]

Nie możesz ich po prostu spytać, ile by chcieli, żebyś płacila??? Usiądzcie razem, niech ci pokażą rachunki i tyle. Może 300 by ich już uszczęśliwiało?

[chwast]

Ja dawalam 100zl bo zbieralam kase na wyjazd. W przeciwnym razie dawalabym 500, zarabialam srednio 1200 no zalezalo od miesiaca.

Wyslane przez tapatalk 2

[rachuciachu]

U mnie wygląda to trochę inaczej- moi rodzice też są raczej z tych, którzy nie wyobrażają sobie wziąć ode mnie nawet złotówki przy czym są też w dość dobrej sytuacji finansowej.
Przykładowo moja mama dostawała od swojego ojca kieszonkowe do dnia ślubu - nawet gdy już regularnie pracowała (!!!).
Wyszli z założenia, że dopóki mam mniej niż 26 lat, studiuję i nie jestem w stanie podjąć pracy na pełen etat to mogą mnie utrzymywać.

Jakiś czas mieszkałam sama, teraz od kilku miesięcy mieszkamy razem.
Jako, że oni nie chcą ode mnie pieniędzy, a ja nie chcę żyć tylko i wyłącznie na ich utrzymaniu mamy nieco inne zasady (choć zarabiam mniej niż Ty- pracuję na 1/2 etatu i zarabiam nie więcej niż 900pln)
Ubrania, bilety i rzeczy, które są moją fanaberią kupuję sobie sama (choć zdarza się od czasu do czasu, że oni za coś płacą lub, że ja kupuję coś im).
Jeśli chodzi o jedzenie to kupujemy je wspólnie. Tzn nie daję im pieniędzy ale robię po prostu zakupy dla wszystkich. W praktyce wygląda to tak, że zakupy robią raz moi rodzice, raz ja- nikt z nikim się z tego nie rozlicza, ale przeważnie wychodzi tak, że płacę tę 1/3 'za siebie'. Tak samo wygląda sytuacja z np. kosmetykami czy środkami czystości. Nie dokładam się do rachunków za prąd/media, ale przykładowo gotuję dla wszystkich obiady na cały tydzień i w gruncie rzeczy ten "sposób" rozliczania się ze wspólnego życia zdaje się być wszystkim na rękę.

Natomiast nie wyobrażam sobie takiej sytuacji w momencie gdy kończę/rzucam studia i pracuję w pełnym wymiarze godzin lub co gorsza nie robię nic.

[Lexie]

Napisane przez ihc

Nie chodzi o to, że nie chcę się dokładać, czy skarzę się, że muszę to robić. Chodzi mi bardziej o sam sposób tego, jak rodzina daje mi odczuć, że według nich mało się dokładam.

Jeśli chodzi o granty, stypendia - tak, ale to dopiero przede mną, za jakieś +/- pół roku. Świadczenia dodatkowe mam (~500 PLN), ale całość idzie mi na leki i tym podobne sprawy (nazwijmy je ogólnie wyrobami medycznymi ). Często też do tego dokładam z pensji, bo 500 mi nie wystarcza zwyczajnie.

Jedzenie i całą potrzebną mi resztę kupuję sama - rodzice ponoszą "jedynie" koszty rachunków.

@blackmoon_: chodzi mi dokładnie o to, co napisałaś. Sama wiem, że powinnam się dokładać, ale z drugiej strony mi przykro, tym bardziej, że na rodziców właściwie w żadnej kwestii nie mogę liczyć. Nie zliczę, ile razy usłyszałam, że skoro pracuję i mieszkam u nich to na nic więcej nie mam co liczyć. Szczerze to z moją postępującą chorobą obawiam się przyszłości, więc co się da zwyczajnie odkładam, bo wiem, że kiedyś będę zmuszona sama o siebie zadbać, nie mając nawet pewności, czy palcem jednej ręki będę mogła sama ruszyć ...

A spytałaś ich kiedyś jakie mają konkretnie oczekiwania odnośnie tego ile powinnaś się dokładać, oraz z czego one wynikają? Widziałaś rachunki, wiesz ile tych opłat wychodzi na osobę w domu? Najlepiej popatrz w rachunki i na tej podstawie określ ile masz płacić.

Tak ogólnie to dla mnie dość słabe jest, że rodzice biorą pieniądze od niepełnosprawnej córki, która sama opłaca sobie jedzenie, leki, dojazdy, ubrania, jakieś przyjemności i tak dalej. Ale na to niewiele się poradzi, takie mają poglądy i tyle.

[stesia]

kupujesz sobie jedzenie sama w sensie że wogóle nic nie jesz z tego co kupują rodzice? w lodówce jest twoje jedzenie i ich? bo jak tak to faktycznie powinnaś się dokładać do samych opłat, a może oni chcieliby żebyś im płaciła coś w rodzaju opłaty za wynajem skoro dalej z nimi mieszkasz, bo i tacy ludzie się zdarzają

ja tam mając rodziców którzy nieważne ile by zarabiali choćby i 10 razy więcej ode mnie, ale byli by tacy że upominali by się o swoje i chcieliby żebym dokładała się po równo, to nawet jakbym nie zarabiała wystarczająco i musiała później sobie czegoś odmówić, to dla świętego spokoju bym dawała, co by do mnie nikt pretensji nie miał

[MajowaMilka]

Zarabiam 1000 zł na rękę (staż) i oddaję 200 zł na rachunki.

[lza_slonca]

Napisane przez ihc

Tak, rodzice zarabiają więcej ode mnie, moja studiująca siostra również utrzymuje się sama - ma stypendium (ok 700PLN), które przeznacza na jedzenie, dojazdy, itd, oraz dorzuca coś od siebie do budżetu, jak jej zostaje.

Obserwując wydatki swojej rodziny wiem, że doskonale poradzili by sobie bez moich 200 PLN jednak jak dla mnie rodzice są takimi dużymi dziećmi, często jest tak, że robiąc zakupy nie zastanawiają się, czy dana rzecz jest im potrzebna naprawdę, ale np. kupują, bo jest promocja, czy coś zwyczajnie wpadło im w oko ...

wyprowadź się i nie będziesz musiała ich podliczać. 200zł to śmiech na sali. 500zł na rachunki plus jedzenie plus chemia będzie ok.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez ihc

Hej, jestem ciekawa, ile dokładacie się do rachunków mieszkając razem z rodzicami?

Obecnie mam 25 lat, jestem w trakcie doktoratu, pracuję na uczelni jako asystent, więc moje zarobki to ~1700 PLN. Wszystko idzie w dobrym kierunku, niedługo otwarcie przewodu - z tego też powodu ciężko u mnie z tzw. "dorabianiem" - zwyczajnie brak czasu. Gdyby nie problemy ze zdrowiem (znaczna niepełnosprawność) mogłabym nawet pracować jako hostessa, ale w tym przypadku niestety nie dam rady.

Chodzi o to, że mieszkam z rodzicami, obydwoje pracują. Mieszka z nami również moja studiująca siostra. Ile wy, będąc w podobnej sytuacji, dokładacie się miesięcznie do rachunków / jedzenia i co na to wasza rodzina?

U mnie sytuacja wygląda tak, że oddaję miesięcznie 200 PLN. Kosmetyki, ubrania, paliwo (+ koszty utrzymania samochodu), ewentualnie jakieś słodycze kupuję sobie sama. Problem polega na tym, że ciągle słyszę od rodziców, że za mało się dokładam do domowego budżetu, i przyznam szczerze, coraz ciężęj mi żyć z właściwie codziennymi komentarzami tego typu

Do tego nagle jeszcze piszesz + 500zł. TO jest 2200 - to więcej, niż zarabiam ja czy mój mąż (nie razem, osobno), a mamy na utrzymaniu 2 dzieci.

Owszem, jesteś dorosła, masz pracę stałą i DOBRZE płatną (umówmy się, w PL pierwsza praca za taką kasę to marzenie), 200zł to mało. Twoi rodzice nie mają obowiązku utrzymywać dorosłej córki.

Napisane przez tiramisu_

Przeciez 200 zl na pewno nie wystarcza za jedzenie plus rachunki za jedna osobe. Moze rodzice oczekuja rownego podzialu? Ja po studiach od razu sie wyprowadzilam zyjac na wlasny rachunek, tez robie doktorat. A w jego trakcie nie trzeba dorabiac fuchami na promocjach, mozna przeciez postarac sie o dodatkowe stypendia, do tego np. granty, ja nie narzekam.

Napisane przez ihc

Tak, rodzice zarabiają więcej ode mnie, moja studiująca siostra również utrzymuje się sama - ma stypendium (ok 700PLN), które przeznacza na jedzenie, dojazdy, itd, oraz dorzuca coś od siebie do budżetu, jak jej zostaje.

Obserwując wydatki swojej rodziny wiem, że doskonale poradzili by sobie bez moich 200 PLN jednak jak dla mnie rodzice są takimi dużymi dziećmi, często jest tak, że robiąc zakupy nie zastanawiają się, czy dana rzecz jest im potrzebna naprawdę, ale np. kupują, bo jest promocja, czy coś zwyczajnie wpadło im w oko ...

I co z tego? Jesteś dzieckiem czy jesteś dorosłą, pracującą kobietą?


Słucham? ONI są dziećmi? to są ICH pieniądze, są dorośli, mają prawo dysponować nimi jak im się podoba, a przypominam - sama jesteś dorosła i w takim razie, skoro ich określasz "dzieci", to jak nazwiesz siebie, która " przyznam szczerze, coraz ciężęj mi żyć z właściwie codziennymi komentarzami tego typu" ?
TO nie jest dziecinne?

Napisane przez blackmoon_

A ja autorkę doskonale rozumiem, że trochę dziwi się postawie rodziców- co innego gdyby faktycznie nie mieli środków na utrzymanie. No sorry, ale mi chyba przez gardło by nie przeszło, żeby powiedzieć swojemu dziecku 'ej zaczęłaś zarabiać, to dzielimy rachunek za prąd na 3 osoby'. Sama niedawno skończyłam studia i u mnie sytuacja jest odwrotna- mimo iż mieszkam tylko z mamą, to nie ma szans, żeby wzięła ode mnie jakąkolwiek kasę na rachunki. Oczywiście ja wtedy z kolei staram się płacić za zakupy itd, ale cieżko to przeforsować. I pewnie zaraz posypią się gromy, ale mi też byłoby przykro, gdyby po pierwszej wypłacie zapukali do mnie rodzice z plikiem rachunków do zapłacenia.

a czemu nie? jest DOROSŁA, ma STAŁĄ pracę, niby dlaczego ma żerować na rodzicach?
Za te pieniądze, które ma autorka, większość ludzi utrzymuje się samodzielnie.

Napisane przez drabineczka

Czyli zaszlo nieporozumienie bo ty nie masz 1700 tylko 2200?

ano

[nicRu]

Autorko, na priv moge Ci napisac ile zarabiam a ile przelewam miesiecznie rodzicom (kwota ta jest na rachunki + jedzenie, wiadomo - wszystkie zachcianki typu "mam straszna ochote na czipsy paprykowe, banana i kisiel morelowy w sobote o 18" dokupuje sama, nie wchodza w liste standardowych cotygodniowych zakupow ). W każdym razie jest to znacznie więcej niż 200zł. Skończyłam studia (w sensie: nie pomykam na zajęcia, czeka mnie tylko obrona), mam stałą pracę, dokładam się do domu jako dorosła osoba tak samo jak i oni.

[Dotka90]

Ja trochę nie rozumiem, bo masz 1700zł, z tego 200zł dajesz rodzicom i masz 1500zł na swoje wydatki i serio, tyle wydajesz miesiąc w miesiąc?
Dla mnie 200zł to mało na dokładanie się do rachunków.
Ja nie mieszkam z mamą, ale zakładając, że tak by było, to czynsz ok. 360zł, prąd jakieś 100zł, gaz 100zł, jedzenie+chemia na 3 osoby powiedzmy 1500zł. Czyli dzieląc na trzy, to wychodzi ok. 680zł. Więc gdzie tam 200, a gdzie prawie 700.


Jak dla mnie powinnaś się dokładać więcej, chociażby z tego powodu, żeby zdawać sobie sprawę z tego, ile kosztują same rachunki, bo potem mam takie przypadki wśród znajomych, że wyprowadzają się z domu i OLABOGA, to czynsz trzeba płacić? Albo, że prąd tak dużo kosztuje? Ano właśnie, się nie partycypuje w wydatkach, to się nie wie.

Jedynym wytłumaczeniem dla mnie byłoby, gdybyś odkładała np. na wkład własny do kredytu na swoje mieszkanie. To wtedy okej, jak najbardziej ustaliłabym jakąś niską kwotę do dokładania 'dla zasady'.

Mój TŻ mieszkając w domu, nie dokładał się rodzicom do rachunków, ale robił wszystkie duże zakupy w hipermarkecie, na co szło parę stówek miesięcznie. I wszyscy byli szczęśliwi.