Rozstanie z facetem XXXIII

[Malla]

Ja też polecam do poczytania blog o m.in. toksycznych relacjach:
http://mojedwieglowy.blogspot.ae/p/j...rzed_8287.html

[sovianka]

Dziewczyny proszę pomóżcie, właśnie chyba rozstałam sie z facetem, nie wiem co robić...czuję się okropnie

[201707171132]

Napisane przez sovianka

Dziewczyny proszę pomóżcie, właśnie chyba rozstałam sie z facetem, nie wiem co robić...czuję się okropnie

Umów się na dłuuugą randkę z jakimś przystojniakiem/kami, może być kolacja ze śniadaniem bo czemu nie
Sovianka wszystko zależy od tego czy masz czego żałować czy nie. W 99% opisanych tu przypadkach eksiów nie było czego żałować, taka prawda. Facet też musi coś sobą reprezentować, sama kobieta nie nadrobi w nim braków za dwie osoby, czyli siebie+jego.

[sovianka]

Napisane przez Arwenaxx

Umów się na dłuuugą randkę z jakimś przystojniakiem/kami, może być kolacja ze śniadaniem bo czemu nie
Sovianka wszystko zależy od tego czy masz czego żałować czy nie. W 99% opisanych tu przypadkach eksiów nie było czego żałować, taka prawda. Facet też musi coś sobą reprezentować, sama kobieta nie nadrobi w nim braków za dwie osoby, czyli siebie+jego.

Chciałabym, żeby to wszystko było takie proste, mało mi serce nie pęknie, strasznie sie zawiodłam...

[201707171132]

Napisane przez sovianka

Chciałabym, żeby to wszystko było takie proste, mało mi serce nie pęknie, strasznie sie zawiodłam...

Moja droga, każda dziewczyna w tym wątku na początku tak mówiła a później zaczynały układać listę wad eksiów...zgadnij jak długie były te listy. Teraz może jeszcze tego nie widzisz, ale wkrótce spojrzysz na niego innym, już niezakochanym okiem i taka perspektywa da Ci inny obraz.

[sovianka]

Napisane przez Arwenaxx

Moja droga, każda dziewczyna w tym wątku na początku tak mówiła a później zaczynały układać listę wad eksiów...zgadnij jak długie były te listy. Teraz może jeszcze tego nie widzisz, ale wkrótce spojrzysz na niego innym, już niezakochanym okiem i taka perspektywa da Ci inny obraz.

Wiem, wiem..ale teraz jest tak ciężko się z tym pogodzić, wiem, że z czasem będzie lepiej, że wyjdzie mi to na dobre, ale teraz jest tak ciężko i nic na to nie poradzę

[201707171132]

Napisane przez sovianka

Wiem, wiem..ale teraz jest tak ciężko się z tym pogodzić, wiem, że z czasem będzie lepiej, że wyjdzie mi to na dobre, ale teraz jest tak ciężko i nic na to nie poradzę

Będzie dobrze, wkrótce sama o tym się przekonasz

[sovianka]

Napisane przez Arwenaxx

Będzie dobrze, wkrótce sama o tym się przekonasz

Dziękuję

---------- Dopisano o 21:38 ---------- Poprzedni post napisano o 21:34 ----------

Dzisiaj to chyba jeszcze wszystko do mnie nie dociera, kiedy zrozumiem co się na prawdę stało, myślę, że będzie jeszcze gorzej, teraz jest jeszcze we mnie jakaś nadzieja, z każdym kolejnym dniem będzie jej raczej co raz mniej

[tesknota25]

Napisane przez sovianka

Dziękuję

---------- Dopisano o 21:38 ---------- Poprzedni post napisano o 21:34 ----------

Dzisiaj to chyba jeszcze wszystko do mnie nie dociera, kiedy zrozumiem co się na prawdę stało, myślę, że będzie jeszcze gorzej, teraz jest jeszcze we mnie jakaś nadzieja, z każdym kolejnym dniem będzie jej raczej co raz mniej

jesli on zerwal to jego strata! nie odzywaj sie niech zalujepewnie nie byl Ciebie wart!

[201707171132]

Napisane przez sovianka

Dziękuję

---------- Dopisano o 21:38 ---------- Poprzedni post napisano o 21:34 ----------

Dzisiaj to chyba jeszcze wszystko do mnie nie dociera, kiedy zrozumiem co się na prawdę stało, myślę, że będzie jeszcze gorzej, teraz jest jeszcze we mnie jakaś nadzieja, z każdym kolejnym dniem będzie jej raczej co raz mniej

Nie sądzę, dziś jest najgorszy dzień. Chyba, że to tylko u mnie rozstania tak wyglądały, inna sprawa, że do tej pory tak naprawdę nie zależało mi na nikim.

[tesknota25]

Napisane przez Arwenaxx

Nie sądzę, dziś jest najgorszy dzień. Chyba, że to tylko u mnie rozstania tak wyglądały, inna sprawa, że do tej pory tak naprawdę nie zależało mi na nikim.

jesli ma byc koniec to lepiej zeby nie zalezalo zalezec tylko powinno tylko jak sie jest w zwiazku a potem powinno serce sie resetować.

[sovianka]

Oboje podjeliśmy taką decyzję, tzn nie padło definitywne "to koniec", ale rozmowa do tego zmierzała, tylko, że oboje stchórzyliśmy i zakończyliśmy spotkanie. Teraz jaktak sobie wszystko analizuję (chociaż może nie powinnam) mam wrażenie, że on do tego zmierzał już od dłuższego czasu. Nie, nie będę się odzywać, tzn myślę, że powinniśmy jeszcze raz się spotkać, bo rozmowa nie została dokończona, ale to on musi zaproponować spotkanie, chociaż wiem, że będzie mnie kusiło, żeby do niego napisać.

[tesknota25]

Napisane przez sovianka

Oboje podjeliśmy taką decyzję, tzn nie padło definitywne "to koniec", ale rozmowa do tego zmierzała, tylko, że oboje stchórzyliśmy i zakończyliśmy spotkanie. Teraz jaktak sobie wszystko analizuję (chociaż może nie powinnam) mam wrażenie, że on do tego zmierzał już od dłuższego czasu. Nie, nie będę się odzywać, tzn myślę, że powinniśmy jeszcze raz się spotkać, bo rozmowa nie została dokończona, ale to on musi zaproponować spotkanie, chociaż wiem, że będzie mnie kusiło, żeby do niego napisać.

a dlugo byliscie razem?Nie ma sensu po rozstaniu od razu pisac, dajcie sobie czas ,a pozniej wyjasnicie ostatecznie wszystko ,jesli oczywiscie sie on odezwie.

[sovianka]

Napisane przez tesknota25

a dlugo byliscie razem?Nie ma sensu po rozstaniu od razu pisac, dajcie sobie czas ,a pozniej wyjasnicie ostatecznie wszystko ,jesli oczywiscie sie on odezwie.

3,5 roku
a jeżeli sie nie odezwie, to co wtedy? ja powinnam zaproponować rozmowę, żeby wszystko wyjaśnić do końca czy po prostu odpuścić i starać sie ułożyć życie na nowo?

[tesknota25]

Napisane przez sovianka

3,5 roku
a jeżeli sie nie odezwie, to co wtedy? ja powinnam zaproponować rozmowę, żeby wszystko wyjaśnić do końca czy po prostu odpuścić i starać sie ułożyć życie na nowo?

daj sobie conajmniej miesiac czasu na przemyslenie czego chcesz od zwiazku realnie, jakie sa szanse, opadna emocje itp.bedziesz chciala wyjasnić , bd Ci zalezalo na tym mozesz zapropnowac za miesiac -dwa spotkanie.Narazie sie nie odzywaj.

kiedys w to nie wierzylam ale po rozstaniu najlepszy kontakt to brak kontaktu.

[sovianka]

Napisane przez tesknota25

daj sobie conajmniej miesiac czasu na przemyslenie czego chcesz od zwiazku realnie, jakie sa szanse, opadna emocje itp.bedziesz chciala wyjasnić , bd Ci zalezalo na tym mozesz zapropnowac za miesiac -dwa spotkanie.Narazie sie nie odzywaj.

kiedys w to nie wierzylam ale po rozstaniu najlepszy kontakt to brak kontaktu.

miesiąc? myślałam o tgodniu....muszę znaleźć w sobie mnóstwo siły, żeby być wytrwałą, nie złamać sie i nie dzwonić, ani nie pisać, ale dam radę, muszę

[201707171132]

Sovianko, ja Ci mówię, że dasz radę A porozmawiać i tak z nim musisz, niedopowiedzenia są beznadziejne. Trzeba zawsze wyjaśnić wszystko, tak żeby mieć przejrzystą sytuację. Mądrze napisał jeden pan w innym wątku (Szybkobiegacz) jak wielu facetów ma z tym problemy, i to nawet nie celowo robią, po prostu nie umieją otwarcie rozmawiać. Moim zdaniem i to co widzę z obserwacji otoczenia, jeżeli w związku komunikacja leży i kwiczy to wszystko prędzej czy później zacznie się sypać.
Ja jestem zdecydowanie zwolenniczką szczerości, czyli kogoś (nie chodzi mi tylko o chłopaka) wkurzyłam, coś robię nie tak - niech mówi jasno o co chodzi i nie kręci, przynajmniej mam szansę to zmienić. Sama też nie owijam w bawełnę, co będę kogoś kłamać, niech ma szansę zobaczyć siebie "z zewnątrz". Tu nie chodzi o wzajemne pojazdy, tylko możliwość naprawy w swoim charakterze pewnych cech. Jak zawsze będziemy mówić "wszystko ok, w porządku" to nigdy nie dojdziemy do consensusu.

[sovianka]

Chyba obojgu nam potrzeba trochę czasu, żeby poukładać sobie wszystko w głowie, przemyśleć, było beznadziejnie ostatnimi czasy, może i dobrze, że stało się tak jak się stało.
Jest coś w tym, że nie umieliśmy ze sobą rozmawiać, on unikał trudnych tematów, a ja sama jak próbowałam o czymś porozmawiać, uświadomić jemu, że jest jakiś problem tak owijałam w bawełnę, że i tak nie powiedziałam do końca tego czego chciałam.
Troszkę w nocy płakałam, ale teraz czuję sie tak jakoś lepiej, chociaż czuję jakąś pustkę

[201707171132]

Napisane przez sovianka

Chyba obojgu nam potrzeba trochę czasu, żeby poukładać sobie wszystko w głowie, przemyśleć, było beznadziejnie ostatnimi czasy, może i dobrze, że stało się tak jak się stało.
Jest coś w tym, że nie umieliśmy ze sobą rozmawiać, on unikał trudnych tematów, a ja sama jak próbowałam o czymś porozmawiać, uświadomić jemu, że jest jakiś problem tak owijałam w bawełnę, że i tak nie powiedziałam do końca tego czego chciałam.
Troszkę w nocy płakałam, ale teraz czuję sie tak jakoś lepiej, chociaż czuję jakąś pustkę

Ano wlasnie, on unikal trudnych tematow bo byc moze (o tym wlasnie pisal wspomniany przeze mnie wizazanek) nie dojrzal do powaznych decyzji, nie wiedzial czego chce. Ty nie umialas mu przekazac swoich przemyslen, potrzeb dotyczacych zwiazku i wyszlo jak wyszlo. Uwazam, ze szczerosc w zwiazku to podstawa, bo w koncu z kim mamy byc szczerzy jesli nie z partnerem. Komu zaufamy, kto bedzie dla nas wsparciem jezeli nie osoba z ktora dzielimy zycie? Na razie jest milo, bo jestesmy daleko przed 30, traktujemy czesto zwiazek jako takie tam chodzenie sobie. Wszystko sie zmieni kiedy przyjdzie do zakladania rodziny, czas zleci raz dwa, a to juz zabawa nie jest, dojdzie np. odpowiedzialnosc za dzieci. Zalozenie szczesliwej rodziny to nie lada sztuka, chyba najwieksze wyzwanie w zyciu, dlatego warto juz teraz walczyc z negatywnymi cechami, bo wszystko odbije sie w przyszlosci jak nie bedziemy niczego sie uczyc. Moi rodzice rodzine zakladali niedlugo po 20 i musieli szybko dojrzec psychicznie, zycie tego wymagalo.

[sovianka]

Dziękuję, troszkę mi to pomgło spojrzeć na to z innej perspektywy...
No cóż teraz pozostaje mi czekać na to, co on zrobi, czy wykażę jakąś inicjatywe, bo ja mimo wszystko nie przekreślam tego związku, nie wiem jak on, bo nawet tego mi nie powiedział, właściwie to naprawdę nie wiem na czym stoję, heh co za niedojrzały facet...po tym jak powiedziałam mu jaki jest problem, on mi na to "tak było, jest i będzie" a, że to jak jest sprawia, że jestem nieszczęśliwa, a on nawet nie zamirza tego jak widać starać się zmieniać, to kurde nad czym ja się tu jeszcze zastanawiam...

[tesknota25]

Napisane przez sovianka

Dziękuję, troszkę mi to pomgło spojrzeć na to z innej perspektywy...
No cóż teraz pozostaje mi czekać na to, co on zrobi, czy wykażę jakąś inicjatywe, bo ja mimo wszystko nie przekreślam tego związku, nie wiem jak on, bo nawet tego mi nie powiedział, właściwie to naprawdę nie wiem na czym stoję, heh co za niedojrzały facet...po tym jak powiedziałam mu jaki jest problem, on mi na to "tak było, jest i będzie" a, że to jak jest sprawia, że jestem nieszczęśliwa, a on nawet nie zamirza tego jak widać starać się zmieniać, to kurde nad czym ja się tu jeszcze zastanawiam...

faceci sa zazwyczaj niedojrzali.( w wiekszosci).ehh,..Tez czekam w takim zawieszeniu juz jakis czas..i niedlugo zamierzam to wyjasnic. Ale potrzebujesz czasu.On tym bardziej jak taki niezdecydowany..Ja wychodze z zalozenia ze jesli dwoje ludzi chce (naprawde) cos naprawic to naprawią, sama nie przeskoczysz problemow w zaden sposob.

[berries_delight]

Czytam i tak się zastanawiam - czy naprawdę wszystkie mamy skłonności do idealizowania faceta po zakończeniu związku?

W moim wypadku nie wiem, czy nie jest to podbudowane faktem, że nie mamy ze sobą absolutnie żadnego kontaktu. Mimo, że rozstaliśmy się w zgodzie. Może po 3 latach po prostu tęsknię.

[tesknota25]

Napisane przez berries_delight

Czytam i tak się zastanawiam - czy naprawdę wszystkie mamy skłonności do idealizowania faceta po zakończeniu związku?

W moim wypadku nie wiem, czy nie jest to podbudowane faktem, że nie mamy ze sobą absolutnie żadnego kontaktu. Mimo, że rozstaliśmy się w zgodzie. Może po 3 latach po prostu tęsknię.

tak zawsze sie idealizuje sie tego czego sie nie moze miec itp.
A moj eks jeszcze celowo w moich oczach podnosi swoja atrakcyjnosc .

[sovianka]

U mnie raczej nie jest to idealizowanie, jeszcze nie teraz, bo teraz mam do niego straszny żal

[berries_delight]

Ja nie mam o co mieć żalu. Po prostu nie chciałam tak na dłuższą metę żyć. Nie widujemy się, nie mamy zupełnie kontaktu więc powinno być łatwiej. A jest dziwnie. Niby plaster najlepiej zerwać na raz i zapomnieć, a tymczasem to dla mnie tak absurdalne, nigdy czegoś takiego nie widziałam. Zupełne zero jakiegokolwiek kontaktu. Tak jakby nigdy go nie było, tylko gdzieś w myślach. I tylko fakt, że tęsknię wieści, że jakiś czas temu ktoś tu był. Jest we mnie jakaś straszna cisza. Jest cicho i chłodno w środku.

[sovianka]

Jeżeli mu zależy jeszcze na tym związku i na mnie to czy mogę liczyć, że on wykona jakiś ruch, że będzie się starał to wszystko naprawić??
Bo mi chociaż zależy to nie chcę się narzucać, nie chcę pierwsza wychodzić z inicjatywą spotkania i rozmowy? Czy dobrym rozwiązaniem jest czekać aż to on zrobi ten pierwszy krok, żeby to wszystko naprawić?

[201707171132]

Niektore osoby (najczesciej w pozniejszym wieku, po porzadnych przejsciach) przestaja wierzyc w cos takiego jak milosc. U nas taki poglad ma jeden doktor Ż., taka dosc ekscentryczna osobowosc. Patrzac na niego widac, ze preferowal "przygody" niz sensowny, staly zwiazek i teraz z bliskich mu ludzi na stale pozostali tylko rodzice, kobity podobno oskubaly i uciekly. Zauwazylam (ale naprawde to jest potwierdzone wieloma przypadkami ktore znam), ze kazdy ciekawy i sensowny facet w pewnym wieku jest zaobraczkowany, do 35 niezonaci pozostaja sami tacy jak dr Ż. i z jego podejsciem do swiata. Moga sobie zerknac na jego zyciorys, bo czeka ich identyczny. Moze ten twoj Sovianko z tej grupy, chociaz to zalezy ile ma lat.

[Krasko1]

Hej
Dołączam, a co. Rozstałam się właśnie z facetem po 3latach związku
Generalnie od dawna się nie układało, w święta Bożego Narodzenia się rozstliśmy, ale po kilku dniach znów niby byliśmy razem. I tak od grudnia raz dobrze, raz źle. jakieś 2 tygodnie temu znów się rozstaliśmy, ale tak NAPRAWDĘ przestaliśmy ze sobą rozmawiać w środę.
Generalnie ja zerwałam, bo on miał mnie gdzieś, od zawsze ja się starałam i wysilałam, on o tym wiedział, ale "nie umiem się zmienić choć wiem, że źle robię".
Może inaczej.. Mówił, że w sumie CHYBA mu zależy, później, że mu jednak zależy..ale nie jest gotowy na zobowiązania, i w ogóle na pokazanie jakiekolwiek zaangażowania.
I nie zmuszałam go do ślubu- od razu mówie Po prostu ni z tego ni z owego związek zaczął go przerażać, jednak już jakiś staż mieliśmy...
No i tak teraz sobie żyję, i staram się jakoś ogarnąć

---------- Dopisano o 18:01 ---------- Poprzedni post napisano o 17:58 ----------

Napisane przez sovianka

Jeżeli mu zależy jeszcze na tym związku i na mnie to czy mogę liczyć, że on wykona jakiś ruch, że będzie się starał to wszystko naprawić??
Bo mi chociaż zależy to nie chcę się narzucać, nie chcę pierwsza wychodzić z inicjatywą spotkania i rozmowy? Czy dobrym rozwiązaniem jest czekać aż to on zrobi ten pierwszy krok, żeby to wszystko naprawić?

Chyba zależy od sytuacji, od tego jak wyglądał wasz związek i jaki jest twój Tż
Ja się starałam cały czas, od 3 lat nie było ani jedego dnia milczenia, on się obrażał- ja zabiegałam. I raz w końcu się uparłam, postanowiłam się nie odzywać..i Tż też się nie odzywa Wie, że czekałam na jakiś znak, i cóż.. W tej sytuacji przynajmniej wiem, że mu nie zależy.

[sovianka]

Oboje mamy po 22 lata

Napisane przez Krasko1

Hej
Dołączam, a co. Rozstałam się właśnie z facetem po 3latach związku
Generalnie od dawna się nie układało, w święta Bożego Narodzenia się rozstliśmy, ale po kilku dniach znów niby byliśmy razem. I tak od grudnia raz dobrze, raz źle. jakieś 2 tygodnie temu znów się rozstaliśmy, ale tak NAPRAWDĘ przestaliśmy ze sobą rozmawiać w środę.
Generalnie ja zerwałam, bo on miał mnie gdzieś, od zawsze ja się starałam i wysilałam, on o tym wiedział, ale "nie umiem się zmienić choć wiem, że źle robię".
Może inaczej.. Mówił, że w sumie CHYBA mu zależy, później, że mu jednak zależy..ale nie jest gotowy na zobowiązania, i w ogóle na pokazanie jakiekolwiek zaangażowania.
I nie zmuszałam go do ślubu- od razu mówie Po prostu ni z tego ni z owego związek zaczął go przerażać, jednak już jakiś staż mieliśmy...
No i tak teraz sobie żyję, i staram się jakoś ogarnąć

---------- Dopisano o 18:01 ---------- Poprzedni post napisano o 17:58 ----------


Chyba zależy od sytuacji, od tego jak wyglądał wasz związek i jaki jest twój Tż
Ja się starałam cały czas, od 3 lat nie było ani jedego dnia milczenia, on się obrażał- ja zabiegałam. I raz w końcu się uparłam, postanowiłam się nie odzywać..i Tż też się nie odzywa Wie, że czekałam na jakiś znak, i cóż.. W tej sytuacji przynajmniej wiem, że mu nie zależy.

Też kiedys przez to przchodziłam, była jakaś kłótnia, ja nie potrafiłam długo wytrzymać i pisałam, dzwoniłam pierwsza..po jakimś czasie zrozumiałam, że źle robię i przestałam jako piersza wyciągać rękę na zgodę, po kilku dniach nieodzywania się wrócił z potkulonym ogonem

Wieczory są straszne, cały dzień jakoś się trzymałam, byłam nawet w kinie z mamą, ale teraz łapie mnie straszny dół i nie wiem czy do niego nie napiszę

[Krasko1]

Napisane przez sovianka

Oboje mamy po 22 lata





Też kiedys przez to przchodziłam, była jakaś kłótnia, ja nie potrafiłam długo wytrzymać i pisałam, dzwoniłam pierwsza..po jakimś czasie zrozumiałam, że źle robię i przestałam jako piersza wyciągać rękę na zgodę, po kilku dniach nieodzywania się wrócił z potkulonym ogonem

Wieczory są straszne, cały dzień jakoś się trzymałam, byłam nawet w kinie z mamą, ale teraz łapie mnie straszny dół i nie wiem czy do niego nie napiszę

Niee, to nie w jego stylu. Nie napisze. Poza tym nie wiem czy bym chciała.. Wróciłabym do niego bo go kocham, ale takie rzeczy potrafił odstawić, że lepiej byłoby dla mnie gdyby to był koniec

Nie pisz, napisz do jakiejś koleżanki. Tak, wieczorami myśli się o wszystkim