Panny Młode 2015 część 42- nasz sezon!

[201711281030]

Napisane przez MagicGirls

Dzięki



W temacie potwierdzeń na wesele :dzwoniła dziś do mnie koleżanka i potwierdziła swoja obecność .Mówiła ,ze wczoraj dzwoniła koleżanka co ma slub w maju ,zapytać ,czy potwierdza ,a ona myślała ,ze trzeba dzwonić jak się nie będzie ,no ,ale ze tam ta jej wytłumaczyła ,ze tak czy siak trzeba to i do mnie zadzwoniła.Ile ludziom by nie tłumaczyć toi tak będzie trzeba obdzwaniac ....

[Platanoides]

Napisane przez SteveS

Z tego samego założenia wyszłam - w sumie nie byłam na weselu, na którym byłyby koszyczki, ale chciałabym być, bo to wygodne.



Na razie mam tak:
- Apap;
- krople żołądkowe (i tu też będą plastikowe kubeczkii i woda w butelce);
- plastry różnej wielkości;
- woda utleniona;
- chusteczki mokre i suche;
- agrafki;
- igła i nitka;
- nić dentystyczna/wykałaczki;
- tampony i podpaski;
- pewnie ze dwie-trzy pary rajstop w różnych rozmiarach;
- mini-dezodoranty i chusteczki odświeżające dla panów;
- lakier bezbarwny (do oczek w rajtkach ) i pilniczki;
- tik-taki.

I w sumie póki co tyle tego jest.

Ja zamiast kropli żołądkowych dam tabletki na zgagę - mniej z nimi problemu.
Dodam jeszcze rolkę do ubrań.

[MagicGirls]

Napisane przez ania9o

Piękne to jest. Ta piosenka bez słów też jest niesamowicie poruszająca. Ale weź teraz znajdź taki duet co to zagra A do tego - ksiądz się musi zgodzić żeby zagrać niekościelną piosenkę co graniczy z cudem... Oni się nie zgadzają na taką profanację

---------- Dopisano o 11:53 ---------- Poprzedni post napisano o 11:49 ----------




Ja nie wiem co te ludzie takie trudne...
U nas na szczęście większość i tak musi zadzwonić bo muszą potwierdzić czy przychodzą sami czy z os. tow.
Ale będę pewnie i tak do połowy musiała zadzwonić bo przecież "jak przychodzą to nie muszą potwierdzać..."

Ja byłam w szoku jak mi powiedziała bo my każdemu ,komu dajemy zaproszenie dodatkowo mówimy ,zeby potwierdził obecność.
Juz nie wspomne ,ze "poprosimy o potwierdzenie przybycia" mówi samo za siebie ,ze jeśli idziesz to dzwonisz.

[aneta_91]

Napisane przez MagicGirls

Widzialyscie ?! W Sephorze jest akcja wymien stare na nowe

A w Rossmanie -49%
od 24 do 27 kwietnia: podkłady, pudry, bronzery i korektory do twarzy.

od 28 kwietnia do 4 maja: tusze, kredki, cienie, eyelinery

od 5 do 11 maja: szminki, kredki, lakiery, odżywki

jakby którąś interesowało

[misiaa91]

Wesele zaczęło się w piątek, popołudniu przyjechali TŻta koledzy i świadek z partnerką, wieczorem moja świadkowa ze swoim mężczyzną, TŻta rodzina z Krakowa. Panowie zostali w wynajętym hotelu i impreza trwała w najlepsze. My ze świadkową pojechałyśmy do mnie, wypiłyśmy po lampce wina i plotkowałyśmy z mamą do późna. Nastrój był cudowny.

Sobota
Obudziłam się po 5 rano, wypoczęta, pełna energii, strasznie podekscytowana z myślą w głowie: Nareszcie! Spojrzałam przez okno - przepiękne słońce, ptaki śpiewały, wszystko musiało się udać. Kręciłam się na łóżku do 7, potem przebudziła się świadkowa, zaczęły się rozmowy i śmiechy. Nie było stresu, a ogromne podekscytowanie. Byłam taka głodna, że wołałam wszystkich na śniadanie. Na 10 pojechałyśmy we trzy - ja, mam i świadkowa - do fryzjera; fryzura wyszła jeszcze lepiej niż próbna, przez chwilę był ścisk żołądka, ale ekscytacja rosła. Moje kobietki również wyglądały cudnie.
Pojechałam odebrać bukiet, zdjęcia które wysłałam dekoratorce okazały się marne, na żywo był obłędny! Wróciłam do domu, była już makijażystka, która malowała ciocię. Na 13stą goście przenosili się do hoteli (jeden nad, drugi obok sali). Czekałam na wiadomość od świadkowej, jak wygląda sala, w ramach relaksu wzięłam szybki prysznic. Przyjechała Pani Fotograf, zaczęła robić zdjęcia detali, makijażystka malowała mamę.
Atmosfera przesympatyczna, dużo śmiechu, delikatny stres już był. Dzwoni świadkowa: Misia jest cudownie! Ja też chcę takie wesele! Ja łzy w oczach, duże wzruszenie, kilka łez, Pani Fotograf cyka zdjęcia. Było małe zamieszanie z pokojami, ale kobitka od sali je szybko rozwiązała. TŻ na sali, mówi, że wszystko obłędne. Uffff! W międzyczasie okazało się, że ze świadkową źle przykleiłyśmy serca na buty, tata szybko przeklejał, ubaw po pachy!
Zaczęło się malowanie mnie, dużo zdjęć, emocje rosły, ale atmosfera nadal cudna. TŻ miał wyjechać o 15, ale bus z gośćmi i jego mamą się opóźnił, musiał czekać, tu była mała nerwówka, bo jego mama długo się szykowała i przedłużała sprawę, a w domu mieliśmy jeszcze zrobić ujęcia z ubierania TŻta. Do mnie przyjechała świadkowa ze swoim TŻtem, znów dużo radości, ale wyglądała cudnie, także poprzeczka podniesiona wysoko. Zaczęłyśmy się ubierać, wszystko szło gładko do momentu zapinania, zaciął się ekspres! Strach w oczach, ale udało się wybrnąć z sytuacji. Byłam gotowa! Spojrzałam w lustro, ścisk w żołądku, wzruszenie ogromne, ale nie mogłam płakać, bo makijaż był idealny! To naprawdę motywuje Dzwonię do TŻta, jeszcze nie wyjechał, mama ciągle się szykuje, miałam chwilowo takie nerwy...
Za chwilę wyjechali, więc się uspokoiłam, wszyscy czekają, widzę przez okno, jak podjeżdża nasze auto... Tata otwiera drzwi, świadkowa bez wykupienia nie wpuszcza TŻta. Słyszę jego głos, delikatne drżenie, śmiech, kroki do salonu. Widzę jego twarz, zatrzymuje się w drzwiach, pojawia się ogromne wzruszenie, a przecież miałam nie płakać. To właśnie mężczyzna mojego życia, wygląda jak milion dolarów i roni łzy na mój widok, nie trzeba mi więcej...

Błogosławieństwo poszło dość szybko, choć nie obyło się bez wzruszeń. Mieliśmy chwilę dla siebie. Schodzimy na dół, nasza Alfa wyglądała bosko! Pogoda cudowna, odkryty dach, TŻ trzyma mi parasolkę, ludzie składają życzenia na ulicy, machają gratulują. Było naprawdę bajecznie. Podjeżdżamy pod kościół, część gości już czeka, wszyscy pod wrażeniem auta, które robi furorę, ale i nas, komplementy, uśmiechy, znów ogromne podekscytowanie. Idziemy podpisać dokumenty, ksiądz przesympatyczny, szczególnie po przejściach z proboszczem. TŻ ze świadkami idą przed ołtarz, ja wracam przed kosciół, po drodze spotkałam moje przyjaciółki, wszystkie wzruszone, poleciało kilka łez. Przed kościołem czeka tata, przed nim moja chrześnica z obrączkami. Biją dzwony, mała idzie, spojrzenie na tatę, uśmiech, idziemy my. Płakał tata, płakałam ja, płakali ludzie w kościele, cudowny moment.
Jestem już z TŻtem. Zaczyna się msza, ksiądz okazał się cudownym człowiekiem, ciągle się do nas uśmiechał, kazanie było osobiste i piękne, cytował Małego Księcia, rzucał żartem, patrzył nam w oczy. Goście chwalili go nawet na weselu. Chwila przysięgi - zaczyna TŻ, drży mu głos, ściska moją rękę, lecą mi łzy, ale mówi doniośle, wyraźnie, patrząc mi w oczy, u mnie podobnie, wzruszenie ogromne, ale słowa wypowiadałam płynnie, głośno, płynęły z serca. Pocałowaliśmy obrączki.
Przez całą mszę trzymaliśmy się za ręce, czasem zerkaliśmy na siebie, mrugaliśmy i uśmiechaliśmy się na całą twarz. To były mistyczne momenty, naprawdę czułam, że jesteśmy jednością. Wychodzimy razem, niektórzy płaczą, wszyscy się uśmiechają... Jedziemy na salę, po drodze ustalamy zarys podziękowania dla rodziców, bo wcześniej nie mogliśmy nic ustalić. Na sali jest już orkiestra, goście, powitanie, przenoszenie prze próg. Patrzę na dekoracje: O jeżu kolczasty, borze liściasty i wszyscy święci, nie wiem, jak ona to zrobiła, ale miałam miękkie kolana, byłam pod ogromnym wrażeniem, nawet w internecie nie widziałam lepszych, naprawdę! Goście pod wrażeniem, my również, jest idealnie, nawet dużo lepiej... Toast, pierwsze danie, którego prawie nie jadłam, bo myślałam o pierwszym tańcu. Zaczęło się, TŻ tańczył jak zawodowiec, nigdy wcześniej nie było tak dobrze, obroty, podnoszenia, był ogień, znów niektórzy goście płaczą. Po tym byłam już spokojna, wiedziałam, że to będzie cudowne wesele, nie spodziewałam się tylko, że aż tak... Zaczęła się zabawa, orkiestra dała czadu, krążyliśmy razem z nimi między stołami, wszyscy bawili się z nami, wiedziałam, że są tam ludzie najbliżsi naszemu sercu. Mały stres pojawił się przy podziękowaniu, bo nie było ustalonej konkretnej mowy, każdy powiedział coś prosto z serca, wzruszenie osiągnęło najwyższy poziom, było przepięknie, delikatnie, z żartem. Rodzice bardzo zadowoleni z prezentów, kuferki kwiatów to był świetny pomysł zamiast koszy. Podczas całej zabawy ludzie podchodzili do nas, mówili, że nie byli jeszcze na takim weselu, że są pod wrażeniem każdego dopiętego szczegółu, że mam cudownego męża, że to najlepsza zabawa w ich życiu, to strasznie motywuje, nie czuje się nawet bólu nóg! Wytrzymałam w butach całą noc Impreza trwała jakoś do 7 rano, część gości musieliśmy wygonić, bo Panie chciały posprzątać, siedzieli do 8 rano przed salą. Obudziliśmy się z TŻtem po 9, byłam naładowana od nowa, chciałam do naszych gości!
Obeszliśmy dwa hotele, ludzie zaczęli schodzić na śniadanie, o 13 zaczęły się poprawiny, znów bardzo pozytywnie, chociaż zmęczenie trochę dawało znać. O 17:30 odjechali goście TŻta busem. Był nasz ostatni taniec, potem ostatni utwór orkiestry, która kończyła karierę, płakali wszyscy Panowie z zespołu, płakaliśmy i my razem z nimi, to było strasznie wzruszające. My byliśmy zaszczyceni, że wybrali nas, a oni twierdzili, że nie mogli wymarzyć sobie lepszego zakończenia. Teoretycznie o 18 skończyły się poprawiny, ale rozchodniaków i pożegnań nie było końca, ludzie nie chcieli wyjeżdzać! Także żegnaliśmy się jeszcze dobre kilka godzin. Kuzyn stwierdził, że on nie lubi wesel, a z naszego, pierwszy raz w życiu wyszedł jako jeden z ostatnich gości, więc to mówi samo za siebie. Dwie rodziny pojechały spać do rodziców, my z moją swiadkową i jej TŻtem zostaliśmy w hotelu, Panowie świętowali dalej, wesele również trwało, bo goście nie chcieli przestać, tylko przenieśli się 200-400 km dalej. W poniedziałek załatwialiśmy formalności, reszta gości odjechała, prawie wszyscy dzwonili lub pisali z podziękowaniami za każdy szczegół. Wczoraj odsypialiśmy, dzisiaj wracamy do rzeczywistości... To była najlepsza zabawa w naszym życiu, nie wierzcie, że na swoim weselu się człowiek nie ubawi! Ale na jedzenie czasu nie ma.

Goście chwalili okrągłe stoły, życzenia na sali, bardzo sprawdziły się ciasta w papilotkach, słodki stół był pusty, ciasta poszło nam bardzo dużo, ratunkowe misy prawie puste. Cofam, że mój TŻ nie umie tańczyć, wywijał jak zawodowiec. Barman był rozchwytywany, robił cudowne drinki. Wszystko, naprawdę wszystko, jeśli chodzi o organizację, logistykę, gości i usługodawców było o niebo lepsze niż sobie wymarzyłam! Fejsbuk do dzisiaj dudni, ludzie wysyłają zdjęcia, jeszcze tego wszystkiego nie ogarneliśmy. Było bajecznie, chwila niezapomniana nie tylko dla nas, ale podobno również dla gości... A ja mam cudownego MĘŻA!

[Na biurku Oli]

Napisane przez magda_mjt

Yy, ale co z Melissami? Wiem, ze mowilas, ze Ci szkoda, ale z założenia miały byc slubne .

Melissy ślubne miały być z sercami, a że mam kokardy to trochę mi ich szkoda na ślub, wolałabym chyba typowe ślubne buty.

Napisane przez MagicGirls

Ja byłam w szoku jak mi powiedziała bo my każdemu ,komu dajemy zaproszenie dodatkowo mówimy ,zeby potwierdził obecność.
Juz nie wspomne ,ze "poprosimy o potwierdzenie przybycia" mówi samo za siebie ,ze jeśli idziesz to dzwonisz.

Czekam z niecierpliwością na nasze potwierdzenia.. mają czas do 1 maja.

[sloneczna457]

Hej!

Napisane przez sQuaara

WIELKIE PODZIEKOWANiA DLA TEAM KAROLEK !!!
CHLOPAK ZDAŁ !!!

normalnie aż podskoczyłam z radości

Gratulacje dla Karola!

Napisane przez zmotywowanaja

w sumie to zależy tylko od nas ile informacji o sobie tutaj podajemy. Świat jest jednak tak mały, że pewnie z niektórymi mamy wspólnych znajomych nawet o tym nie wiedząc. Zgadzam się z tym, że można być tu trochę bardziej anonimowym, ale to już zależy od każdej z nas

Dlatego ja staram się oszczędnie opowiadać o sobie. Sporo osób w moim otoczeniu wie, że siedzę na Wizażu, ale nie chciałabym mimo wszystko aby czytali moje posty.

Napisane przez duchaa123

Oo a mi sie spodobal ten komplet kolczyki i bransoletka http://allegro.pl/komplet-swarovski-...249359650.html naszyjnik nie jest mi potrzebny no i cena spoko

Piękne kolczyki!

Napisane przez MagicGirls

W temacie potwierdzeń na wesele :dzwoniła dziś do mnie koleżanka i potwierdziła swoja obecność .Mówiła ,ze wczoraj dzwoniła koleżanka co ma slub w maju ,zapytać ,czy potwierdza ,a ona myślała ,ze trzeba dzwonić jak się nie będzie ,no ,ale ze tam ta jej wytłumaczyła ,ze tak czy siak trzeba to i do mnie zadzwoniła.Ile ludziom by nie tłumaczyć toi tak będzie trzeba obdzwaniac ....

Ogólnie to to stwierdzenie "prosimy o potwierdzenie przybycia" jest dosyć niefortunne, bo faktycznie jakby się uprzeć niesprecyzowane do końca, ale póki co nie wymyślono nic lepszego, więc goście mogliby się wreszcie nauczyć, że Młodzi czekają na ich decyzję, obojętnie jaka by nie była Choć dotychczas słyszałam o wersji, że ludziom się wydaje że powinni dzwonić jak będą, a jak ich nie będzie to nie.

Napisane przez misiaa91

Wesele zaczęło się w piątek, popołudniu przyjechali TŻta koledzy i świadek z partnerkami, wieczorem moja świadkowa ze swoim mężczyzną, TŻta rodzina z Krakowa. Panowie zostali w wynajętym hotelu i impreza trwała w najlepsze. My ze świadkową pojechałyśmy do mnie, wypiłyśmy po lampce wina i plotkowałyśmy z mamą do późna. Nastrój był cudowny,

Sobota
Obudziłam się po 5 rano, wypoczęta, pełna energii, strasznie podekscytowana z myślą w głowie: Nareszcie! Spojrzałam przez okno - przepiękne słońce, ptaki śpiewały, wszystko musiało się udać. Kręciłam się na łóżku do 7, potem przebudziła się świadkowa, zaczęły się rozmowy i śmiechy. Nie było stresu, a ogromne podekscytowanie. Byłam taka głodna, że wołałam wszystkich na śniadanie. Na 10 pojechałyśmy we trzy - ja, mam i świadkowa - do fryzjera; fryzura wyszła jeszcze lepiej niż próbna, prze chwilę był ścisk żołądka, ale ekscytacja rosła. Moje kobietki również wyglądały cudnie. Pojechałam odebrać bukiet, zdjęcia które wysłałam dekoratorce okazały się marne, na żywo był obłędny! Wróciłam do domu, była już makijażystka, która malowała ciocię. Na 13stą goście przenosili się do hoteli (jeden nad, drugi obok sali). Czekałam na wiadomość od świadkowej, jak wygląda sala, w ramach relaksu wzięłam szybki prysznic. Przyjechała Pani Fotograf, zaczęła robić zdjęcia detali, makijażystka malowała mamę. Atmosfera przesympatyczna, dużo śmiechu, delikatny stres już był. Dzwoni świadkowa: Misia jest cudownie! Ja też chcę takie wesele! Ja łzy w oczach, duże wzruszenie, kilka łez, Pani Fotograf cyka zdjęcia. Było małe zamieszanie z pokojami, ale kobitka od sali je szybko rozwiązała. TŻ na sali, mówi, że wszystko obłędne. Uffff! W międzyczasie okazało się, że ze świadkową źle przykleiłyśmy serca na buty, tata szybko przeklejał, ubaw po pachy! Zaczęło się malowanie mnie, dużo zdjęć, emocje rosły, ale atmosfera nadal cudna. TŻ miał wyjechać o 15, ale bus z gośćmi i jego mamą się opóźnił, musiał czekać, tu była mała nerwówka, bo jego mama długo się szykowała i przedłużała sprawę, a w domu mieliśmy jeszcze zrobić ujęcia z ubierania TŻta. Do mnie przyjechała świadkowa ze swoim TŻtem, znów dużo radości, ale wyglądała cudnie, także poprzeczka podniesiona wysoko. Zaczęłyśmy się ubierać, wszystko szło gładko do momentu zapinania, zaciął się ekspres! Strach w oczach, ale udało się wybrnąć z sytuacji. Byłam gotowa! Spojrzałam w lustro, ścisk w żołądku, wzruszenie ogromne, ale nie mogłam płakać, bo makijaż był idealny! To naprawdę motywuje Dzwonię do TŻta, jeszcze nie wyjechał, mama ciągle się szykuje, miałam chwilowo takie nerwy... Za chwilę wyjechali, więc się uspokoiłam, wszyscy czekają, widzę przez okno, jak podjeżdża nasze auto... Tata otwiera nasze drzwi, świadkowa bez wykupienia nie wpuszcza TŻta. Słyszę jego głos, delikatne drżenie, śmiech, kroki do salonu. Widzę jego twarz, zatrzymuje się w drzwiach, pojawia się ogromne wzruszenie, a przecież miałam nie płakać. To właśnie mężczyzna mojego życia, wygląda jak milion dolarów i roni łzy na mój widok, nie trzeba mi więcej...
Błogosławieństwo poszło dość szybko, choć nie obyło się bez wzruszeń. Mieliśmy chwilę dla siebie. Schodzimy na dół, nasza Alfa wyglądała bosko! Pogoda cudowna, odkryty dach, TŻ trzyma mi parasolkę, ludzie składają życzenia na ulicy, machają gratulują. Było naprawdę bajecznie. Podjeżdżamy pod kościół, część gości już czeka, wszyscy pod wrażeniem auta, które robi furorę, ale i nas, komplementy, uśmiechy, znów ogromne podekscytowanie. Idziemy podpisać dokumenty, ksiądz przesympatyczny, szczególnie po przejściach z proboszczem. TŻ ze świadkami idą przed ołtarz, ja wracam przed kosciół, po drodze spotkałam moje przyjaciółki, wszystkie wzruszone, poleciało kilka łez. Przed kościołem czeka tata, przed nim moja chrześnica z obrączkami. Biją dzwony, mała idzie, spojrzenie na tatę, uśmiech, idziemy my. Płakał tata, płakałam ja, płakali ludzie w kościele, cudowny moment. Jestem już z TŻtem. Zaczyna się msza, ksiądz okazał się cudownym człowiekiem, ciągle się do nas uśmiechał, kazanie było osobiste i piękne, cytował Małego Księcia, rzucał żartem, patrzył nam w oczy. Goście chwalili go nawet na weselu. Chwila przysięgi - zaczyna TŻ, drży mu głos, ściska moją rękę, lecą łzy, ale mówi doniośle, wyraźnie, patrząc mi w oczy, u mnie podobnie, wzruszenie ogromne, łzy, ale słowa wypowiadałam płynnie, głośno, płynęły z serca. Pocałowaliśmy obrączki. Przez całą mszę trzymaliśmy się za ręce, czasem zerkaliśmy na siebie, mrugaliśmy i uśmiechaliśmy się na całą twarz. To były mistyczne momenty, naprawdę czułam, że jesteśmy jednością. Wychodzimy razem, niektórzy płaczą, wszyscy się uśmiechają... Jedziemy na salę, po drodze ustalamy zarys podziękowania dla rodziców, bo wcześniej nie mogliśmy nic ustalić. Na sali jest już orkiestra, goście, powitanie, przenoszenie prze próg. Patrzę na dekoracje: O jeżu kolczasty, borze liściasty i wszyscy święci, nie wiem, jak ona to zrobiła, ale miałam miękkie kolana, byłam pod ogromnym wrażeniem, nawet w internecie nie widziałam lepszych, naprawdę! Goście pod wrażeniem, my również, jest idealny, nawet dużo lepiej... Toast, pierwsze danie, którego prawie nie jadłam, bo myślałam o pierwszym tańcu. Zaczęło się, TŻ tańczył jak zawodowiec, nigdy wcześniej nie było tak dobrze, obroty, podnoszenia, był ogień, znów niektórzy goście płaczą. Po tym byłam już spokojna, wiedziałam, że to będzie cudowne wesele, nie spodziewałam się tylko, że aż tak... Zaczęła się zabawa, orkiestra dała czadu, krążyliśmy razem z nimi między stołami, wszyscy bawili się z nami, wiedziałam, że są tam ludzie najbliżsi naszemu sercu. Mały stres pojawił się przy podziękowaniu, bo nie było ustalonej konkretnej mowy, każdy powiedział coś prosto z serca, wzruszenie osiągnęło najwyższy poziom, było przepięknie, delikatnie, z żartem. Rodzice bardzo zadowoleni z prezentów, kuferki kwiatów to świetny pomysł. Podczas całej zabawy ludzie podchodzili do nas, mówili, że nie byli jeszcze na takim weselu, że są pod wrażeniem każdego dopiętego szczegółu, że mam cudownego męża, że to najlepsza zabawa w ich życiu, to strasznie motywuje, nie czuje się nawet bólu nóg! Wytrzymałam w butach całą noc Impreza trwała jakoś do 7 rano, część gości musieliśmy wygonić, bo Panie chciały posprzątać, siedzieli do 8 rano przed salą. :P Obudziliśmy się z TŻtem po 9, byłam naładowana od nowa, chciałam do naszych gości! Obeszliśmy dwa hotele, ludzie zaczęli schodzić na śniadanie, o 13 zaczęły się poprawiny, znów bardzo pozytywnie, chociaż zmęczenie trochę dawało znać. O 17:30 odjechali goście TŻta busem. Był nasz ostatni taniec, potem ostatni utwór orkiestry, która kończyła karierę, płakali wszyscy Panowie z zespołu, płakaliśmy i my razem z nimi, to było strasznie wzruszające. My byliśmy zaszczyceni, że wybrali nas, a oni twierdzili, że nie mogli wymarzyć sobie lepszego zakończenia. Teoretycznie o 18 skończyły się poprawiny, ale rozchodniaków i pożegnań nie było końca, ludzie nie chcieli wyjeżdzać! Także żegnaliśmy się jeszcze dobre kilka godzin. Kuzyn stwierdził, że on nie lubi wesel, a z naszego, pierwszy raz w życiu wyszedł jako jeden z ostatnich gości, więc to mówi samo za siebie. Dwie rodziny pojechały spać do rodziców, my z moją swiadkową i jej TŻtem zostaliśmy w hotelu, Panowie świętowali dalej, wesele również trwało, bo goście nie chcieli przestać, tylko przenieśli się 200-400 km dalej. W poniedziałek załatwialiśmy formalności, reszta gości odjechała, prawie wszyscy dzwonili lub pisali z podziękowaniami za każdy szczegół. Wczoraj odsypialiśmy, dzisiaj wracamy do rzeczywistości... To była najlepsza zabawa w naszym życiu, nie wierzcie, że na swoim weselu się człowiek nie ubawi! Ale na jedzenie czasu nie ma.

Goście chwalili okrągłe stoły, życzenia na sali, bardzo sprawdziły się ciasta w papilotkach, słodki stół był pusty, ciasta poszło nam bardzo dużo, ratunkowe misy prawie puste. Cofam, że mój TŻ nie umie tańczyć, wywijał jak zawodowiec. Barman był rozchwytywany, robił cudowne drinki. Wszystko, naprawdę wszystko, jeśli chodzi o organizację, logistykę, gości i usługodawców było o niebo lepsze niż sobie wymarzyłam! Fejsbuk do dzisiaj dudni, ludzie wysyłają zdjęcia, jeszcze tego wszystkiego nie ogarneliśmy. Było bajecznie, chwila niezapomniana nie tylko dla nas, ale podobno również dla gości... A ja mam cudownego MĘŻA!

Piękna relacja! Jeszcze raz ogromne gratulacje!

[MagicGirls]

Misia AZ zaparlo mi wdech w piersiach i łzy stanęły w oczach

[gr8ania]

Misia- aż mi łzy w oczach stanęły

[Platanoides]

Misia wzruszyłam się jak to czytałam
Ślub jak z bajki!

Gratulacje

[sQuaara]

misia do czesci o kosciele kilka razy mi sie lzy zebrały
super relacja!!

[SteveS]

Misia, super relacja, aż serce ściska! Gratuluję tak udanego ślubu, wesela i cudownego Męża

[Kimitri]

MISIA genialna relacja!

aż mi się łezka w oku zakręciła a ja nie z tych płaczliwych ;p


Gratuluję genialnego ślubu i wesela i jeszcze raz życzę WSZYSTKIEGO NAJ NAJ NAJ na Nowej, Małżeńskiej Drodze Życia

[aneta_91]

Misia poryczałam się z tej relacji bije takie szczęście, taka radość Chciałabym móc napisać taką relację po naszym ślubie

[gr8ania]

Zaprosiłam ludzi z pracy dziś i tym samym zakończyłam sprawę zaproszeń

[201711281030]

Misia , gratulacje! Relacja przepiękna, mi też stanęły łzy w oczach

Napisane przez gr8ania

Zaprosiłam ludzi z pracy dziś i tym samym zakończyłam sprawę zaproszeń

[aneta_91]

Napisane przez gr8ania

Zaprosiłam ludzi z pracy dziś i tym samym zakończyłam sprawę zaproszeń

Ja ciekawa jestem ile nam się uda rozdać w ten weekend
Bo mamy rozdane 30/107

[sQuaara]

Napisane przez gr8ania

Zaprosiłam ludzi z pracy dziś i tym samym zakończyłam sprawę zaproszeń

[dotuniek]

MISIA, witam po drugiej strony mocy
relacja piękna, ślub jak z bajki życzę aby teraz całe życie było takie

[Cherry_Muffin]

misia cudownie! i jeszcze raz gratulacje

[duchaa123]

PMki z 4 lipca - 80 DDŚ [/QUOTE]

aaa no tak dziś 80 dni

[Platanoides]

Napisane przez aneta_91

Ja ciekawa jestem ile nam się uda rozdać w ten weekend
Bo mamy rozdane 30/107

uuu sporo. Musicie się sprężyć!

Nam zostało 5 i brakuje czasu żeby zawieźć

[45326ef568a8cdb5ffa32c642ee06bebadb9e802_60456925b2241]

Napisane przez misiaa91

Wesele zaczęło się w piątek....

umarłam, pięknie!
Obym ja tak mogła wspominać swoje, bo na razie gdyby nie to, że wszystko podopinane to najchętniej bym je odwołała....


Ooooola, my mieliśmy potwierdzenia do 8 marca... i co? Niektórzy jeszcze nam nie potwierdzili Ale to takie sytuacje, że nie dzwonię, bo powiedzą, że przyjdą a w ostatniej chwili może się okazać, że jednak nie....

[Platanoides]

Laski czy któraś robiła papierowe pompony?
i może wrzucić zdjęcie?
Bo zastanawiam się czy nie będzie to opcja szybsza i tańsza.

[201711281030]

[1=45326ef568a8cdb5ffa32c6 42ee06bebadb9e802_6045692 5b2241;51047391] umarłam, pięknie!
Obym ja tak mogła wspominać swoje, bo na razie gdyby nie to, że wszystko podopinane to najchętniej bym je odwołała....


Ooooola, my mieliśmy potwierdzenia do 8 marca... i co? Niektórzy jeszcze nam nie potwierdzili Ale to takie sytuacje, że nie dzwonię, bo powiedzą, że przyjdą a w ostatniej chwili może się okazać, że jednak nie.... [/QUOTE]
Istapp, chyba mi umknęło... kiedy Ty ślubujesz?

[Mariuszowa]

misia piękna relacja! Przy fragmencie z przysięgą łzy mi popłynęły jak głupie... Jeszcze raz wszystkiego dobrego!
No i czekamy na zdjęcia

[Kinia_m]

Misia cudowna relacja Ja również się poryczałam
Super widać, że szczęśliwa z Ciebie żonka ...

Kochana jeszcze raz wszystkiego najlepszego na waszej nowej drodze życia

[193b1b6e1ddfcb4e7f6608e02b30ba9b0746877a_687197910e488]

Misia aż sama się wzruszyłam!!! to nie wyobrażam sobie jak Ty musiałaś.
Super, że wszystko się udało!

[duchaa123]

Misia przepiękna relacja nie można sobie wymarzyć lepszego ślubu i wesela jeszcze raz gratulacje dla ciebie i twojego męża

[ania9o]

Misia się okropnie się wzruszyłam Piękna relacja! Gratulacje jeszcze raz