przyszlosc

[albatros1]

Hej dziewczyny ! Mogłybyście podpowiedzieć mi trochę i pokierować na jakiś tok myślenia ? Mianowicie od paru dni zastanawiam się jak dorośli ludzie dają sobie rade w życiu. Jest to dla mnie niewyobrażalna suma np zakup mieszkania. Jest możliwe żeby dokonać tego bez kredytu? Nie wyobrażam sobie mieszkania w wynajętym lokum, więc czy ciężko jest zarobić na swoje cztery kąty ? Jaka forma oszczędzania jest najlepsza ? Jak znaleźć dobrą ofertę i dobrą cenę ? Pytam z ciekawości bo od paru dni nie umiem jakoś na te pytania sobie odpowiedzieć. Nie komentujcie mnie źle, wiem że jestem młoda i nie powinnam o takich sprawach myśleć, ale bardzo mnie to ciekawi.
Miłego wieczoru !

[normalnyFacet]

Napisane przez albatros1

Hej dziewczyny ! Mogłybyście podpowiedzieć mi trochę i pokierować na jakiś tok myślenia ? Mianowicie od paru dni zastanawiam się jak dorośli ludzie dają sobie rade w życiu. Jest to dla mnie niewyobrażalna suma np zakup mieszkania. Jest możliwe żeby dokonać tego bez kredytu? Nie wyobrażam sobie mieszkania w wynajętym lokum, więc czy ciężko jest zarobić na swoje cztery kąty ? Jaka forma oszczędzania jest najlepsza ? Jak znaleźć dobrą ofertę i dobrą cenę ? Pytam z ciekawości bo od paru dni nie umiem jakoś na te pytania sobie odpowiedzieć. Nie komentujcie mnie źle, wiem że jestem młoda i nie powinnam o takich sprawach myśleć, ale bardzo mnie to ciekawi.
Miłego wieczoru !

Równie dobrze można np. 30 lat odkładać na mieszkanie (określoną "ratę") i wtedy bez kredytu zakupić, ale to chyba bez sensu nie?

[albatros1]

W takim razie jakim sposobem młodzi ludzie nie są zadłużeni a posiadają własną nieruchomość ?

[Azhaar]

No z osób, które ja znam, które mają mieszkanie bez kredytu, to jest 5 możliwości:


1) mieszkanie w lokalu po kimś z rodziny (odpowiednio: partner z mieszkaniem po kimś z rodziny)
2) sprzedaż mieszkania po kimś z rodziny i kupienie własnego (odpowiednio: partner ze środkami ze sprzedaży mieszkania odziedziczonego po kimś)
3) dostanie gotówki od rodziny (odpowiednio: partner z gotówką od rodziny)
4) posiadanie partnera spłacającego samodzielnie kredyt
5) powyższe opcja to 99% przypadków; jest jeszcze opcja dobrych zarobków, bardzo dobrych zarobków. Mówię tutaj np. o bracie mojego znajomego, który pracuje jako programista w Szwajcarii w banku i zarabia miesięcznie netto w przeliczeniu na złotówki 40.000. Trochę cierpliwości i można wrócić nawet do Polski i kupić własne mieszkanie (aczkolwiek raczej się nie wraca :P).

Osób, które wyłącznie z własnych oszczędności od zera kupiły mieszkanie bez kredytu (albo z niewielka jego wartością) w praktyce nie ma (pomijając punkt 5 wyżej, ale to szczególne przypadki). Oczywiście mówię o ludziach w wieku 20-30 lat, bo jakbys oszczędzała 30-40 lat to co innego.

[Kucias]

Napisane przez albatros1

W takim razie jakim sposobem młodzi ludzie nie są zadłużeni a posiadają własną nieruchomość ?

Rodzice, super praca lub/i przedsiębiorczość, nielegalne działalności..

[Elfir]

bez kredytu:
- dostajesz w spadku lub od rodziców
- sprzedajesz narkotyki, broń
- jesteś ekskluzywną prostytutką lubiącą arabskie szejki
- znajdujesz faceta z mieszkaniem
- wpadasz na pomysł równy FB i zostajesz milionerką w dwa lata

Dlatego większość społeczeństwa jednak ma mieszkania/domy na kredyt.

Lokowanie oszczędności po 100 zł/m-c - przy tak małej kwocie nie ma większego znaczenia gdzie, bo przy obecnie niskich stopach procentowych żadna lokata nie ma sensu ekonomicznego.

[albatros1]

Jak to u was wygląda, drogie wizażanki ?

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez albatros1

Jak to u was wygląda, drogie wizażanki ?

Ja po prostu nie mam własnego mieszkania i ciągle coś wynajmuję. Nie podoba mi się perspektywa zadłużania - jak mnie nie stać, to mnie nie stać i nie kupuję.

[albatros1]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;51142516]Ja po prostu nie mam własnego mieszkania i ciągle coś wynajmuję. Nie podoba mi się perspektywa zadłużania - jak mnie nie stać, to mnie nie stać i nie kupuję.[/QUOTE]
Masz w planach kiedyś kupno swojego mieszkania/domu ?

[Leseratte93]

Ja również tułam się po wynajmowanych mieszkaniach. I chyba tak już pozostanie . Nie wyobrażam sobie zaciągnięcia tak ogromnego kredytu na mieszkanie, a następnie jego spłacanie i zostawienie dzieciom w spadku do spłacania .

[Rolnik_sam_w_dolinie]

Ja będę chyba do końca moich dni wynajmował mieszkania. Uważam, że jak kogoś na coś nie stać, niech nie kupuje. Z kredytów bierze się masa tragedii, stres, nieprzespane noce. Nie wiadomo co będzie za miesiąc, a ludzie biorą kredyty na 30 lat. Nie warto.
Ale dla mnie to żaden minus. Wynajmowane mieszkanie ma bardzo dużo plusów, nie trzeba sprzedawać, gdy chce się zmienić miasto.

[Elfir]

Napisane przez albatros1

Jak to u was wygląda, drogie wizażanki ?

Ja jestem z rozpieszczającej rodziny. Pierwsze mieszkanie w spadku po babci (teraz przepisane na brata). Potem kredyt na dom. Tyle, że większość spłacona ze sprzedanej działki, jaką mieli moi rodzice, a która między zakupem a sprzedażą zyskała 10-krotnie na wartości...

Więc nie jestem dobra do wyciągania średniej statystycznej.

[Leseratte93]

Napisane przez Rolnik_sam_w_dolinie

Ja będę chyba do końca moich dni wynajmował mieszkania. Uważam, że jak kogoś na coś nie stać, niech nie kupuje. Z kredytów bierze się masa tragedii, stres, nieprzespane noce. Nie wiadomo co będzie za miesiąc, a ludzie biorą kredyty na 30 lat. Nie warto.
Ale dla mnie to żaden minus. Wynajmowane mieszkanie ma bardzo dużo plusów gdy chce się zmienić miasto.

Dokładnie!
Np. tracisz pracę w mieście X, bez problemu przenosisz się do miasta Y, etc.
bez żadnych dodatkowych działań po drodze. No i przede wszystkim spokój ducha, że nie masz ogromnych rat do spłaty na głowie.

[albatros1]

Jakoś lepiej czułabym się 'na swoim'.

[Leseratte93]

Napisane przez albatros1

Jakoś lepiej czułabym się 'na swoim'.

Jeżeli dostałabyś mieszkanie w spadku albo nie przeraża Cię spłata kredytu, to może i czułabyś się lepiej .

[albatros1]

Nie wiem.. Jakoś mnie to wszystko przeraża

[Elfir]

Wysokość raty jest przecież równa zwykle wysokości czynszu...
A mieszkanie z hipoteką można spokojnie sprzedać, jeśli planuje się wyprowadzkę do innego miasta albo wpada w kłopoty finansowe.

[Azhaar]

Napisane przez Leseratte93

Ja również tułam się po wynajmowanych mieszkaniach. I chyba tak już pozostanie . Nie wyobrażam sobie zaciągnięcia tak ogromnego kredytu na mieszkanie, a następnie jego spłacanie i zostawienie dzieciom w spadku do spłacania .

Lepiej przecież wynajmować i nie zostawić dzieciom nic.


Ja obecnie wynajmuję, ale uzbierałam trochę oszczędności swoich + trochę mam od rodziców więc rozpatruję kupno własnego jeszcze przed trzydziestką, poczekam jeszcze trochę na większe zarobki, moja obecna praca była też trochę do kitu (nawet przyzwoicie płatna, ale bardzo mało rozwojowa i wiedziałam, że ją zmienię).


Teraz wynajem wydaje się fajny, ale jestem realistką - jak będziesz miała 50, 60 czy 70 lat - to nie będzie fajny.


Nie wyobrażam sobie wychowywać dzieci czy spędzać starość w mieszkaniu z którego właściciel może mnie wyrzucić w każdej chwili.


Nie wyobrażam sobie spędzać życia w mieszkaniu gdzie nawet ścian nie mogę pokolorować na kolor, który mi się bardziej podoba.


Nie wyobrażam sobie przepłacać za wynajem i spłacanie CUDZYCH kredytów zamiast spłacania swojego (powiedzmy sobie szczerze - wynajem jest droższy niż kredyt a pieniądze idą w błoto).

[SylwiaKaja]

Mieszkanie z kredytem jest "na swoim" raczej dopiero po jego spłacie. czyli często po 30 latach.

[b4809afaa56db6a311327c02726ca47fcd5a35f9_61c7b0822c9cb]

Ja mam 32 lata i wynajmuję mieszkanie.

Wszyscy moi znajomi albo dostali swoje mieszkania od rodziców albo mają kredyt na długie lata.

Warto chyba dodać, że jestem singielką.Wszystkie kredyty wśród znajomych dotyczą małżeństw.

[Azhaar]

Napisane przez Elfir

Wysokość raty jest przecież równa zwykle wysokości czynszu...
A mieszkanie z hipoteką można spokojnie sprzedać, jeśli planuje się wyprowadzkę do innego miasta albo wpada w kłopoty finansowe.

Dokładnie tak.

Zmiana pracy czy kłopoty finansowe mogą zdarzyć się zawsze lub nigdy.

Moi znajomi z pracy specjalnie kupują mieszkania na kredyt, by potem były na wynajem i zeby na tym zarobić.

---------- Dopisano o 23:26 ---------- Poprzedni post napisano o 23:25 ----------

Napisane przez SylwiaKaja

Mieszkanie z kredytem jest "na swoim" raczej dopiero po jego spłacie. czyli często po 30 latach.

Mieszkanie wynajmowane jest ,,na swoim" ... nigdy.

[Elfir]

Napisane przez SylwiaKaja

Mieszkanie z kredytem jest "na swoim" raczej dopiero po jego spłacie. czyli często po 30 latach.

Dlaczego? Bank nie jest właścicielem mieszkania tylko osoba, które je kupiła.

[yosanne]

Napisane przez Rolnik_sam_w_dolinie

Ale dla mnie to żaden minus. Wynajmowane mieszkanie ma bardzo dużo plusów, nie trzeba sprzedawać, gdy chce się zmienić miasto.

Miasto można zawsze zmienić, a mieszkanie kupione na kredyt wynająć osobom myślącym tak jak wy i rata się spłaca z wynajmu
Ja po wyprowadzce od rodziców mieszkałam w wynajmowanych mieszkaniach studenckich, potem parę lat w uczelnianym hotelu asystenckim, ale czynsz rósł co roku dość mocno i przestało mi się to opłacać. Potem wprowadziłam się na krótko do mojego partnera (mieszkanie sam kupił - w okazyjnej cenie, bo do remontu generalnego, remontował też sam bo taniej), a obecnie mam swoje mieszkanie kupione na kredyt, w którym mieszkamy razem z moim lubym. Przy czym zdecydowałam się na kredyt dopiero jak moja sytuacja zawodowa i finansowa się ustabilizowała (umowa o pracę na czas nieokreślony). Kawalerka mojego partnera poszła na wynajem, co nam daje nam dodatkowe dochody i pewne poczucie bezpieczeństwa, bo w razie problemów, obecne mieszkanie można sprzedać i wprowadzić się z powrotem do tamtego - klitka, bo klitka, ale nie zostajemy bez dachu nad głową.
Kłopoty z kredytem mieszkaniowym mają najczęściej ludzie, którzy biorą kredyt przewyższający ich rzeczywiste możliwości, tj. na maksymalny okres kredytowania i maksymalną kwotę jaką wciśnie im bank. Na zasadzie: bank mówi, że możemy dostać 300 000 to bierzemy 300 000 na 40 lat, potem do raty dochodzi utrzymanie mieszkania (czynsz, rachunki), budżet się ledwo spina od pierwszego do pierwszego, nie ma z czego oszczędzać, każdy większy niespodziewany wydatek to mocne zaciskanie pasa, a utrata pracy to już w ogóle tragedia. I nawet nie można zwiększyć okresu kredytowania, żeby obniżyć ratę, bo już jest maksymalny.
Bezpieczny kredyt hipoteczny podlega kilku warunkom:
- wkład własny - im większy tym lepszy (lepsze warunki w banku, niższa marża, mniej odsetek do spłacenia).
- osobno - oszczędności na wykończenie/remont/wyposażenie mieszkania.
- osobno - oszczędności/bufor finansowy w wysokości kilku miesięcznych rat, na wypadek utraty pracy/zdrowia
- kredyt w walucie, w której się zarabia (vide problemy "frankowiczów")
- możliwie najkrótszy okres kredytowania przy racie, która pozwala na spokojne życie, bez większych wyrzeczeń (co za radość mieć mieszkanie, a zero kasy na jakieś wyjścia, czy wakacje - bo rata). Duży błąd jaki popełniają ludzie, to nie branie pod uwagę kosztów utrzymania mieszkania (a czynsz i rachunki to często druga rata) oraz dodatkowych produktów finansowych, które zmuszonym się jest wziąć (np. polisy na życie).
Rachunek jest prosty. Miesięczna pensja (lub pensje) powinny wystarczyć na opłacenie raty i innych stałych kosztów (czynsz, rachunki), w miarę komfortowe życie + dwa koszyki oszczędności (jeden na niespodziewane wydatki, typu lekarz, nowy sprzęt AGD/RTV, naprawa auta etc..., drugi - nieruszalny, czyli poduszka na czarną godzinę).

I tak - trzymając się tych zasad, większości młodych ludzi nie stać na super-wypasione mieszkania, tylko co najwyżej niewielką kawalerkę, ale nikt nie powiedział, że pierwsze kupione mieszkanie ma być ostatnim. Jak wszystko pójdzie dobrze, to taki mały kredyt można łatwo i szybko spłacić (nadpłacić z oszczędności) i po kilku latach kupić większe mieszkanie, a tamto wynająć i zostawić dla dzieci. Jak nie pójdzie dobrze (wypadek losowy, długotrwała utrata pracy) - z oszczędności można przetrwać trudniejszy okres, ale nie traci się dachu nad głową. No ale wiele osób chce mieć wszystko od razu, 3 pokoje na nowym osiedlu i kuchnię za 15 tys, no i potem są problemy...

Natomiast jeśli powyższe warunki są spełnione, to życie z kredytem nie jest wcale specjalnie ciężkie

W gronie moich znajomych tak naprawdę znam tylko trzy pary, które kupiły mieszkanie na kredyt - reszta dostała mieszkanie od rodziców/po dziadkach, albo mieszka z rodzicami w jednym domu (najczęściej w osobnych mieszkaniach na innym piętrze). Dwie znajome wynajmują, jedna koleżanka dostała z mężem mieszkanie socjalne od gminy (czekali kilka lat).

[201704110957]

Ja obecnie wynajmuję, a myślę teraz o zakładaniu swojej firmy niż kupnie mieszkania. Jednak są rzeczy ważniejsze Jak będzie w przyszłości - nie wiem na chwilę obecną.
Po drugie podróżowanie mi w głowie jak na razie

[yosanne]

Napisane przez albatros1

Jaka forma oszczędzania jest najlepsza ?

Jakakolwiek, byle regularna Stopy procentowe w tym momencie są tak niskie, że jakakolwiek lokata, czy obligacje, czy konto oszczędnościowe to jeden kit. Ważne, żeby wyrobić sobie nawyk regularnego odkładania choćby małych sum. Ja tak zostałam wychowana, że lepiej oszczędzać, niż się zadłużać i oprócz kredytu na mieszkanie, nigdy nie miałam żadnego innego kredytu, nigdy nie wzięłam nic na raty, oba moje samochody (nie jednocześnie oczywiście) kupowałam z oszczędności, podobnie jak każdy inny sprzęt czy wakacje.

[katherine87]

Ja jak na razie też wynajmuję z TŻ mieszkanie, ale chcielibyśmy kiedyś mieć coś swojego, bez kredytu na pewno się nie obejdzie. Nie mamy bogatych rodziców ani w spadku mieszkań po babciach/ciociach.

[albatros1]

Jak to wygląda z tymi mieszkaniami socjalnymi z gminy? Coś słyszałam o mieszkaniu ze wspólnoty..

[yosanne]

Napisane przez albatros1

Jak to wygląda z tymi mieszkaniami socjalnymi z gminy? Coś słyszałam o mieszkaniu ze wspólnoty..

Każda gmina ustala własne zasady przydzielania takich mieszkań, najczęściej w oparciu o kryteria dochodowe i sytuację rodzinną (pierwszeństwo mają rodziny z dziećmi, niepełnosprawni etc...). Trzeba się przejść do wydziału mieszkaniowego w urzędzie gminy i popytać. To co jest wspólne, to że się długo czeka.
Można jeszcze za stosunkowo niewielką kwotę kupić mieszkanie z licytacji komorniczej, ale takie rozwiązanie ma dużo minusów. Po pierwsze trzeba mieć gotówkę, bo nierealne jest załatwienie kredytu w terminach, w których wymagana jest wpłata całości po wygraniu przetargu, po drugie mieszkania te najczęściej są do generalnego remontu (wiadomo, skoro kogoś eksmitowali, to raczej nie płacił i nie dbał), po trzecie - można się wkopać w mieszkanie z lokatorem, którego ciężko się potem pozbyć, no i po czwarte - jest to jednak jakaś forma zysku na cudzym nieszczęściu, co nie każdemu pasuje. Czasami gminy wystawiają też na sprzedaż pustostany - trzeba przeglądać ogłoszenia. A co do mieszkania ze wspólnoty - to chyba chodzi o TBS (Towarzystwa Budownictwa Społecznego), ale to średnia opcja, bo płaci się sporą kaucję i opłatę wstępną, potem normalnie czynsz, ale to mieszkanie nigdy nie będzie twoje - zawsze jesteś tylko najemcą.

[phideaux]

Napisane przez Leseratte93

Ja również tułam się po wynajmowanych mieszkaniach. I chyba tak już pozostanie . Nie wyobrażam sobie zaciągnięcia tak ogromnego kredytu na mieszkanie, a następnie jego spłacanie i zostawienie dzieciom w spadku do spłacania .

Napisane przez Rolnik_sam_w_dolinie

Ja będę chyba do końca moich dni wynajmował mieszkania. Uważam, że jak kogoś na coś nie stać, niech nie kupuje. Z kredytów bierze się masa tragedii, stres, nieprzespane noce. Nie wiadomo co będzie za miesiąc, a ludzie biorą kredyty na 30 lat. Nie warto.
Ale dla mnie to żaden minus. Wynajmowane mieszkanie ma bardzo dużo plusów, nie trzeba sprzedawać, gdy chce się zmienić miasto.

Ja w ogóle nie widzę szans, żeby kiedykolwiek kupić mieszkanie - nie ma opcji, żebym wzięła kredyt przy niepewnej pracy. Staram się więc nie myśleć za bardzo o przyszłości, bo to zbyt przerażające

[Elfir]

Napisane przez albatros1

Jak to wygląda z tymi mieszkaniami socjalnymi z gminy? Coś słyszałam o mieszkaniu ze wspólnoty..

Mieszkanie we wspólnocie jest mieszkaniem własnościowym, a nie komunalnym.

Mieszkanie socjalne to minimum które musi zapewnić gmina, zwykle najuboższym lub eksmitowanym. Często maja niski standard. Zwykle ze wspólna kuchnia i łazienką.

Osoby zarabiające normalne pensje dostają mieszkania komunalne a nie socjalne.