Czy można być zbyt oszczędnym?

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez _vixen_

Masz wyniesioną z domu tzw. mentalność dziada. Bardzo to uprzykrza życie Tobie i pewnie otoczeniu. Kobieto, życie jest tak krótkie, tyle w nim nieprzyjemności, że naprawdę nie warto odmawiać sobie wszystkiego - oczywiście z rozsądkiem.

W sedno.

[Misseczka]

Totalnie się zgadzam.
Tylko naprawde nie wiem jak z tym walczyć. Jak idę do sklepu kupić sobie jakieś ubranie, a raczej potrzebuje bo w starych długo chodzę to kończy się na zostawieniu w sklepie ładnej rzeczy i.kupieniu w ciuchlandzie czegoś co brzydsze bo jest tańsze

[a34]

Napisane przez Misseczka

Totalnie się zgadzam.
Tylko naprawde nie wiem jak z tym walczyć. Jak idę do sklepu kupić sobie jakieś ubranie, a raczej potrzebuje bo w starych długo chodzę to kończy się na zostawieniu w sklepie ładnej rzeczy i.kupieniu w ciuchlandzie czegoś co brzydsze bo jest tańsze

A jeśli jakiś ciuch jest w promocji/na wyprzedaży czujesz taki sam dyskomfort? Czy chodzi tylko o barierę cenową?

[Misseczka]

Tak, dokładnie tylko o to. Jak jest promocja to się mogę zastanowić. Boli ale mniej. Chociaż nie korzystam z promocji w sieciowych sklepach bo dalej zapala mi się lampka ze drogo.
A szczerze myślę że mając te kilka tysi dla siebie powinnam moc kupić sobie to co się podoba nawet w cenie regularnej

[a34]

Napisane przez Misseczka

Tak, dokładnie tylko o to. Jak jest promocja to się mogę zastanowić. Boli ale mniej. Chociaż nie korzystam z promocji w sieciowych sklepach bo dalej zapala mi się lampka ze drogo.
A szczerze myślę że mając te kilka tysi dla siebie powinnam moc kupić sobie to co się podoba nawet w cenie regularnej

Jeśli nie oszczędzasz na nic konkretnego, to rzeczywiście nie powinien być to problem. A nie zauważyłaś, że taniej tak naprawdę wychodzi drożej, bo używane rzeczy niszczą się szybciej? Oczywiście daleka jestem od gloryfikowania ciuchów z sieciówek i negowania lumpeksowych, bo sama mam kilka perełek niezniszczalnych stamtąd, no ale jednak ciężko by było zbudować na tym całą garderobę, jeśli nie jest się do tego zmuszonym. Niemniej jednak zwracając uwagę na skład kupuję rzeczy, które służą mi kilka sezonów i niczego od dawna nie reklamowałam.

[Michalina83]

Jakbym czytała o mamie tego pierwszego posta. Ojciec tez się zachowuje podobnie że na siebie to rzadko wydaje ale na nas albo mamę to nie skąpi.
Mama ciuchów sobie nie kupi, no może czasami w ciuchlandzie, najczęściej siostra albo ja jej kupujemy albo bierzemy ją na zakupy i usilnie namawiamy jak coś jej pasuje. Potem często próbuje ten ciuch wcisnąć którejś z nas, bo gdzie ona będzie w tym chodzić, a dobra jakość to dla nas będzie lepsze. Lubi np chipsy, albo jakieś słodycze albo ma ulubione bułeczki z biedronki ale sama sobie w życiu nie kupi, bo drogo, zdrowsza będzie ale jak my coś takiego kupimy to może wyjeść do zera.

Z mamą to ten problem jest o tyle łatwiejszy że jak jej się coś kupi to zazwyczaj w tym chodzi. Czasami siostra udaje, że coś kupuje sobie ale jej sie nie podoba to wtedy mama sama weźmie. Ale np w ostatnich latach mama chętnie jeździ na wycieczki.

Może przeznacz na początek odgórnie jakąś kwotę miesięcznie albo tygodniowo na jakieś przyjemności dla siebie powiedzmy 50 zł i wpisuj ją w ten swój zeszyt od razu, zaplanuj co to ma być jesli ci lepiej z tym będzie. Na poczatek niech to bedzie coś co nie jest ci niezbędne ale coś co ci sie przyda i używaj tej rzeczy. Ja to największego moralniaka mam jak cos kupie i założę to raz albo wcale nie chodzę a jak używam to jakoś sie rozchodzi po kościach.

[WildThing]

Z moja mama jest to samo... Tylko do tego jest niesamowicie skapa. Sama nazywa sie oszczedna, ale niestety to juz z oszczedzaniem nie ma nic wspolnego. Oszczedzac mozna w jakims konkretnym celu, ale kiszenie kasy cale zycie ze strachu itp. Jest zwyczajnie chore.
Najgorsze jednak jest zydzenie innym... Nie rozumiem jak mozna nie czerpac przyjemnosci z dawania bliskim prezentow... A jednak mozna - w ostatnie swieta stwierdzila, ze nie robimy prezentow pod choinke. Ogolnie masakra, ale w sumie jej sprawa, szkoda tylko, ze teatralnie wzdycha i przewraca oczami, gdy widzi na mnie nowa rzecz. Od tego wzielo sie moje poczucie winy gdy cos kupie - staram sie to od siebie odsunac.

Takze Autorko- Ty juz sama wiesz, ze wynioslas to z domu. Sa to natrectwa wbijane Ci do glowy przez lata. Odsun sie od nich i poukladaj sobie w glowie czego TY chcesz i jesli masz warunki to idz swoja droga i zyj tak jak chcesz. Na dobry poczatek idz se cos kup, cos co chodzi za Toba od dluzszego czasu.

Na moje oko to jest strach przed ubostwem i paradoksalnie zycie w tworzonej przez siebie biedzie.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[201701121500]

Napisane przez Misseczka

Przepraszam za zostawienie tematu, ale nie miałam kompa, tylko telefon, a na nim pisze się bardzo kiepsko
To jak najbardziej fakt, że nie pochodzę z zamożnej rodziny (nawet pochodzę z bardzo biednej) i mogłam wynieść to z domu, bo moja matka jest 5 razy gorsza niż ja. Ciągle dostawałam opieprz, że nie jestem księżniczką i nie powinnam przepłacać na ciuchy w sklepach, skoro na targu i w ciuchlandzie są dobre.
Nie mam na koncie kilkunastu tysięcy, raczej kilka, ale nie mam żadnych zobowiązań finansowych i długo nie będę miała, bo mam gdzie mieszkać i co jeść, poza tym ciągle pracuję i ciągle przybywa, za to nic nie może ubyć bez nerwów.
Naprawdę chcę się tego oduczyć, bo nie chcę jak moja mama kupować dzieciom tylko butów za złotówkę, a sobie nigdy nic.

Hm. Pająk na suficie mi świadkiem, że zanim napisałaś tego posta to przez głowę mi przemknęło czy Ciebie w domu nie tresowali zbytnio w tym temacie - że Ci się nie należy i tak dalej.

Wiesz, czemu nie masz moralniaka jak komuś coś kupujesz? Bo wtedy spotykasz się z radością, wdzięcznością, to dla Ciebie taka nagroda. Nie mówię absolutnie, że Ty tak celowo. To bardziej podświadomie, spotykasz się z aprobatą to wtedy wydaje ci się dobre.

A sobie coś kupisz i już Ci dźwięczy z tyłu głowy "księżniczka", "fanaberie ma". No sory, ale to dziadowanie zdrowe nie jest. I tu nie chodzi o to, żeby kasę rozwalać na lewo i prawo, ale zwyczajnie: stać mnie, potrzebuję, podoba się, biorę.

[I am Rock]

Napisane przez Misseczka

Tak, dokładnie tylko o to. Jak jest promocja to się mogę zastanowić. Boli ale mniej. Chociaż nie korzystam z promocji w sieciowych sklepach bo dalej zapala mi się lampka ze drogo.
A szczerze myślę że mając te kilka tysi dla siebie powinnam moc kupić sobie to co się podoba nawet w cenie regularnej

Naprawdę nie masz chęci iść do sklepu, kupić coś drogiego i poczuć się jak panisko? Choć raz zaszaleć?

[Misseczka]

No chęć właśnie mam. Ale przy kasie sie to zmienia w panikę ze jak mogę na siebie wydać 80zl.
Nie oszczędzam na nic konkretnego. Realnie serio nie wiem po kiego czorta oszczędzam.
Ktoś wcześniej spytał czy jestem zmuszana do prezentów, absolutnie nie. Nawet chyba ja tej zwyczaj powiększyłam wv rodzinie

[Elfir]

80 zł to dużo?

Na mnie najtańsze spodnie w sieciówce, no name, kosztują 120 zł.

[Hultaj]

W sieciówce tak,, taka cena raczej nie dziwi.

[phideaux]

Napisane przez Misseczka

Niestety guzik to da. Ja po prostu wiem, że mój problem to samo wydanie pieniędzy i to nieistotne na co. Nawet potrafię zydzic na jedzenie. Chce herbatę lub kawę? Nie kupię w kawiarni bo szkoda kasy, czekam do wieczora aż będę w domu

Ja też nie kupię, bo 10-12 zł za kawę to dla mnie za dużo

Ogólnie ja też mam trochę mentalność dziada, ale z wyjątkiem wyjazdów. Na urlop jestem w stanie wydać dużo i nie żal mi ani trochę, to chyba jedyna rzecz, na którą mi kasy nie szkoda Wolę przyoszczędzić na zachciankach typu właśnie kawa w sieciówce czy innych pierdołach i później pozwolić sobie na coś większego.

Ja w ogóle nie lubię wydawać pieniędzy Tzn wydawać nawet lubię, ale nie lubię, jak zmniejszają się cyferki na koncie

[laisla]

Napisane przez WildThing

Z moja mama jest to samo... Tylko do tego jest niesamowicie skapa. Sama nazywa sie oszczedna, ale niestety to juz z oszczedzaniem nie ma nic wspolnego. Oszczedzac mozna w jakims konkretnym celu, ale kiszenie kasy cale zycie ze strachu itp. Jest zwyczajnie chore.
Najgorsze jednak jest zydzenie innym... Nie rozumiem jak mozna nie czerpac przyjemnosci z dawania bliskim prezentow... A jednak mozna - w ostatnie swieta stwierdzila, ze nie robimy prezentow pod choinke. Ogolnie masakra, ale w sumie jej sprawa, szkoda tylko, ze teatralnie wzdycha i przewraca oczami, gdy widzi na mnie nowa rzecz. Od tego wzielo sie moje poczucie winy gdy cos kupie - staram sie to od siebie odsunac.

Takze Autorko- Ty juz sama wiesz, ze wynioslas to z domu. Sa to natrectwa wbijane Ci do glowy przez lata. Odsun sie od nich i poukladaj sobie w glowie czego TY chcesz i jesli masz warunki to idz swoja droga i zyj tak jak chcesz. Na dobry poczatek idz se cos kup, cos co chodzi za Toba od dluzszego czasu.

Na moje oko to jest strach przed ubostwem i paradoksalnie zycie w tworzonej przez siebie biedzie.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Twoi rodzice zapewne pamiętają jakieś gorsze czasy, mają związane z tym być może złe wspomnienia i stąd wolą dla komfortu psychicznego mieć zabezpieczenie. Takie zabezpieczenie do pewnego stopnia jest całkiem rozsądne, oczywiście nie kosztem odmawiania sobie wszystkiego bo trzeba wszystkie nadwyżki odłożyć, ale jakąś nadwyżkę dla tego swojego spokoju dobrze jest mieć. Pieniądze odłożone "na czarną godzinę" moim zdaniem to jak najbardziej konkretny cel. Tym bardziej gdy jest się odpowiedzialnym za rodzinę, a nie tylko za swoje wydatki.
U Twoich rodziców rzeczywiście wydaje się to być nieco już chorobliwe (pomysł z prezentami..) i psuje swobodne cieszenie się życiem na co dzień.

[Candy_lips]

Ja jeszcze nie mam stałej pracy, ale jak dorobiłam sobie i miałam jakieś pieniądze i trochę też tak miałam. No, ale nie aż tak. Jak od kogoś dostałam pieniądze, to za to rozrzutna Pewnie dlatego, że od kogoś pieniądze wydać łatwiej, samemu zarobione ciężej, bo widać ile wysiłku w to jest wniesione. U mnie w rodzinie nie jesteśmy bogaci, raczej średni lub trochę poniżej średniej, więc nie na wszystko nas było stać, na wakacje nie zawsze, na ciuchy tak, ale bez jakichś ekstrawagancji, nie zawsze było na jakieś nieprzewidziane wydatki, różnie było. Zdarzyło nam się jeden raz, że nie było prezentów pod choinkę, bo wyjątkowo nie było pieniędzy i budżet, by nawet na drobnych prezentach wtedy ucierpiał, ale tak to nie żałujemy sobie oczywiście, tylko ten raz, taka sytuacja, bywa.

Mieszkam jeszcze z rodzicami, ale mama jest dosyć rozrzutna, tata nawet mocno oszczędny, więc to się równoważy w miarę. Jeżeli przetłumaczenie w głowie nic nie daje, wiadomo, może utrudniać to Tobie życie, to też myślę, że warto wtedy pójść do specjalisty. To żaden wstyd, a może pomóc. Często sami nie znamy pewnych mechanizmów, więc wiesz, specjalista tutaj byłby wtedy najlepszy, dzięki determinacji i jego pomocy myślę, że wtedy pokonasz ten problem Samej może być ciężko, skoro aż tak masz wyrzuty sumienia po każdym kupnie tak naprawdę. A psycholog może sporo pomóc.

[Mijanou]

Napisane przez laisla

Ktoś tu wspominał o konieczności skorzystania z psychoterapeuty po zakupieniu nowej?
Nowa torebka co sezon nie każdego uszczęśliwi, ot co.

Hm.....
szczerze mówiąc, to ja tu widzę jakieś drugie dno.
Moim zdaniem, Autorka nie jest patologicznie skąpa, po prostu bardzo rozsądnie podchodzi do gospodarowania pieniędzmi. To, co w tej sytuacji jest niepokojące, to poczucie winy po zakupie czegoś dla siebie. To nie jest tak, że każda z nas musi czuć ten radosny dreszczyk gdy kupuje sobie ciuch, kosmetyk czy buty. Ale takim zakupom absolutnie nie powinno towarzyszyć też poczucie winy i ten aspekt jest niepokojący. Moja Mama miała i ma taki sam problem: nie miała oporów przed wydawaniem kasy na jedzenie, rzeczy potrzebne do domu i rzeczy dla swoich głupich dzieci. Ale gdy miała sobie kupić coś, co w jej opinii jest zbytkiem (nowy ciuch, buty) to też rozkminiała i ubolewała przed i po zakupie. Do tej pory, gdy mówię: "Mamo, powinnaś sobie kupić nowe ......./........." a w odpowiedzi słyszę: "Dziecko, a po co mi?" to mi się nóż w kieszeni otwiera i mam chęć trzepnąć własną Mamę.

Częściowo udało mi się wpoić jej zasadę TKJ, ale opornie mi to idzie
Metoda TKJ jest dobra. O ile jej nie nadużywamy.

[tamtaglista]

Zasada tkj?

[WildThing]

Napisane przez laisla

Twoi rodzice zapewne pamiętają jakieś gorsze czasy, mają związane z tym być może złe wspomnienia i stąd wolą dla komfortu psychicznego mieć zabezpieczenie. Takie zabezpieczenie do pewnego stopnia jest całkiem rozsądne, oczywiście nie kosztem odmawiania sobie wszystkiego bo trzeba wszystkie nadwyżki odłożyć, ale jakąś nadwyżkę dla tego swojego spokoju dobrze jest mieć. Pieniądze odłożone "na czarną godzinę" moim zdaniem to jak najbardziej konkretny cel. Tym bardziej gdy jest się odpowiedzialnym za rodzinę, a nie tylko za swoje wydatki.
U Twoich rodziców rzeczywiście wydaje się to być nieco już chorobliwe (pomysł z prezentami..) i psuje swobodne cieszenie się życiem na co dzień.

W 100% się z Tobą zgadzam, że należy mieć odłożoną jakąś tam sumę na wszelki wypadek. Tylko że to już jest do tego stopnia patologiczne, że naprawdę ciężko to przetrawić. Pamiętam jakby to było wczoraj, jak byłam mała i do szkoły mieliśmy kupić cukierki na jakieś tam nagrody w zabawie... moja mama kategorycznie odmówiła zakupu i ze wstydu udawałam chorobę przed koleżankami. Cukierki majątku nie kosztują i choć nigdy się nie przelewało to ja dla swojego dziecka wolałabym pożyczyć te kilka złotych, aby zapewnić mu poczucie komfortu wśród rówieśników. Takie niby drobne rzeczy, a pozostawiają zadrę. Nawet dziś, po kilkunastu latach jest z mi z tego powodu przykro.
No i cóż, masz rację, że mama na pewno ma w pamięci gorsze czasy i robi to z lęku... No ale właśnie, kiedy lęk jest mało uzasadniony to należy z nim walczyć. Jednak tak jak mówię, dla mnie to jest ewidentne zbieranie pieniędzy do grobu, bo całe życie odmawiała zarówno sobie jak i innym. Bo niestety, o ile Autorka żydzi sobie to moja mama skąpi także innym - ale dostać coś to jak najbardziej. :P

Nie wiem, ja mam odłożoną kwotę na czarną godzinę, ale nie wyobrażam sobie całe życie odmawiać sobie przyjemności, drobnych radości, bo pieniądze przecież szczęścia nie dają, tylko to, co można za nie mieć.

P.S. Ale kawy czy herbaty na mieście też nie kupuję, bo mi szkoda. :P

[_vixen_]

Napisane przez WildThing

Bo niestety, o ile Autorka żydzi sobie to moja mama skąpi także innym - ale dostać coś to jak najbardziej. :P

Naprawdę nie wypada takiego sformułowania używać.