Czy 30-tka to kobieta nudna, zmęczona życiem?

[blendis]

Nieubłagalnie zbliżam się do tej magicznej granicy przekroczenia lat trzydziestu i wiecie co? Wcale się tego nie boję. Mam taki bagaż doświadczeń i tak mało życia za sobą, że te 30 to dla mnie taki "początek", wyszalałam się dawno, pokonałam chyba wszystkie problemy w moim życiu, że już teraz będę raczyć się tym życiem i spijać z niego słodką pianę. Bawię się życiem, pracuję, piszę bloga o zasadach atrakcyjności, spełniam się w miłości i uwielbiam moich przyjaciół, udzielam się aktywnie w społeczności osiedlowej i nie wyobrażam sobie innego życia.
Wiele kobiet w moim otoczeniu, w podobnym wieku do mojego, a tak się zadręcza, że to już rety rety 30, że zmarszczki, że rozstępy, że cellulit, że to, tamto, siamto... STRASZNE!
A wy kochane jakie macie podejście?

[201803090921]

U mnie 30-stka nie była żadną magiczną granicą - ot, kolejne urodziny. Z perspektywy czasu widzę, że od dwudziestoparolatki, którą byłam, różni mnie bardziej wyluzowane podejście; zrozumiałam, że nie wszyscy muszą mnie lubić, nie muszę spinać się i coś sobie i innym udowadniać. Teraz czuję się tak, jak w moim podpisie: wszystko mogę, nic nie muszę. Tak naprawdę dopiero po 30-stce polubiłam siebie (a ciało mam lepsze niż 10 lat wcześniej, kiedy balowałam, zarywałam nocki, a o aktywności fizycznej nawet nie pomyślałam)

[gidi]

Nigdy w życiu!!

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Babom mocno odpyerdala na punkcie 30tki, jakieś walnięte są. Nigdy tego nie rozumiałam i już chyba nie zrozumiem.

[e005a964934c5ccfb93a5ccda41449f79d95ca06]

we Wloszech jest inne podejscie niz w Polsce. Ja mam 30 lat i od prawie 10-ciu jestem po slubie. rodzina w PL ciagle mi dupe truje , ze ja JUZ mam TYLE lat i jeszcze nie mam dzieci. to w takim razie chyba powinnam sie rzucic pod pociag, bo w moim wieku kobieta bez dzieci to jest jak smiec. juz nie bede tak uogolniac ,ze w calej Polsce tak jest, ale w mojej zyczliwej rodzinie.... we Wloszech jest bardziej wyluzowane podejscie do zycia. ludzie pozniej wychodza za maz (albo wcale) i pozniej maja dzieci, a w PL to jest jakis obowiazek, zeby wyjsc za maz i pozniej rodzic....

[2016070953]

mam 30 lat i co z tego? nadal trzymają się mnie głupie żarty i cieszę się z byle czego ale tak szczerze to zdystansowałam się i nie zależy mi żeby mnie wszyscy lubili i chwalili, stroję się dla siebie a nie dla innych. Nadal jestem forever alone i co z tego? nie mam parcia na faceta, jak się trafi fajny to będzie miło, a jak nie, to też będzie miło

[katja_24]

ne przypominam sobie, żeby to była jakis magiczna granica, po której zaczęłam przypominac suszona sliwkę,a tyłekj zaczął mi wisieć do kolan W tym roku kończę już 33, staram sie jakos bardzo o tym nie mysleć, bo starzenie sie jest i tak nieuniknione.

[201608040942]

Napisane przez hardgirl123

mam 30 lat i co z tego? nadal trzymają się mnie głupie żarty i cieszę się z byle czego ale tak szczerze to zdystansowałam się i nie zależy mi żeby mnie wszyscy lubili i chwalili, stroję się dla siebie a nie dla innych.

Jak mi stuknela 30-tka, to wlasnie doznalam tej magi, ale takiej jak opisujesz. Juz nic nie musialam. dodatkowy kilogram nie spedzal mi snu z powiek. Nie musialam sie innym podobac itd. Czulam sie piekna, idealna taka jaka bylam. Wyluzowalam i stalam sie pewniejsza siebie. jak mnie ktos chcial zwstydzic, czy slownie dowalic, zeby mi glupio bylo, to sie smialam i zamiast mnie, to ta osoba nerwa miala Za 1,5 roku stuknie mi 40-tka. Ciekawe jakiego znow olsnienia dostane. Oby mi sie nie porobilo tak jak mialam w wieku 20 lat. Do tej mentalnosci jaka wtedy mialam bym wracac nie chciala

[kaledonia]

Moje życie po 30tce się dopiero zaczęło,wyszłam za mąż,a dzieci nie mamy.
Z resztą może to i prawda,że ja mam za dużo z dziecka (i dobrze!) więc starczy.
Koleżanki też niedzieciate, niezamężne i nic w tym dziwnego nie widzę.
[1=e005a964934c5ccfb93a5cc da41449f79d95ca06;5141619 8]we Wloszech jest inne podejscie niz w Polsce. Ja mam 30 lat i od prawie 10-ciu jestem po slubie. rodzina w PL ciagle mi dupe truje , ze ja JUZ mam TYLE lat i jeszcze nie mam dzieci. to w takim razie chyba powinnam sie rzucic pod pociag, bo w moim wieku kobieta bez dzieci to jest jak smiec. juz nie bede tak uogolniac ,ze w calej Polsce tak jest, ale w mojej zyczliwej rodzinie.... we Wloszech jest bardziej wyluzowane podejscie do zycia. ludzie pozniej wychodza za maz (albo wcale) i pozniej maja dzieci, a w PL to jest jakis obowiazek, zeby wyjsc za maz i pozniej rodzic....[/QUOTE]
U mnie podobnie i obawiam się,że nie jesteśmy niestety odosobnione. Dużo ludzi tak gada, starsze pokolenie, ciotki i kuzynki, które poza rodzeniem dzieci żadnymi osiągnięciami poszczycić się nie mogą

[201607291951]

mam 30 i chyba zatrzymałam się na 25
ostatnio mąż stwierdził, że w kolejce stały nastolatki , które były ubrane jak ja tz spodnie z dziurami i trampki .
zmieniłyście styl ubierania ?
ja zakupiłam sobie conwersy i adidasy i ostatnio to moje ulubione obuwie .
w wieku 20 kilki lat chciałam byc taka aą i wbijałam się w szpili i koturny

---------- Dopisano o 22:37 ---------- Poprzedni post napisano o 22:36 ----------

Napisane przez MonikaPogrzeba

Jak mi stuknela 30-tka, to wlasnie doznalam tej magi, ale takiej jak opisujesz. Juz nic nie musialam. dodatkowy kilogram nie spedzal mi snu z powiek.

ja niestety widze że jestem ty co jem kiedys jadłam dowoli i byłam szczupła teraz tyje ekspresowo i musze sie pilnować

[kaledonia]

Napisane przez Katalin

mam 30 i chyba zatrzymałam się na 25
ostatnio mąż stwierdził, że w kolejce stały nastolatki , które były ubrane jak ja tz spodnie z dziurami i trampki .
zmieniłyście styl ubierania ?
ja zakupiłam sobie conwersy i adidasy i ostatnio to moje ulubione obuwie .
w wieku 20 kilki lat chciałam byc taka aą i wbijałam się w szpili i koturny

---------- Dopisano o 22:37 ---------- Poprzedni post napisano o 22:36 ----------



ja niestety widze że jestem ty co jem kiedys jadłam dowoli i byłam szczupła teraz tyje ekspresowo i musze sie pilnować

Nie zmieniłam stylu,a moimi trampkami zachwycają się okoliczne dzieciaki,które już się raz pytały gdzie kupiłam takie fajne trampki z cekinami
Też miałam fazę szpilek i jaka to ja jestem elegancka (no i praca w korpo była),ale mi przeszło jak kostkę skręciłam

[2016070953]

wiecie co - i to, że mam 30 lat to nie oznacza, że nagle wskoczę w garsonki i stanę się dystyngowaną damą - no - chyba że jakaś poważna firma zechce mnie zatrudnić i się poświęcę i wbiję w te garsonki (póki co się nie zanosi). Lubię wskoczyć w koszulkę z kotkiem/liskiem/pieskiem - w pracy mam dowolność strojów - no byle nie chodzić jak obwieś

[dziuba85]

[1=e005a964934c5ccfb93a5cc da41449f79d95ca06;5141619 8]we Wloszech jest inne podejscie niz w Polsce. Ja mam 30 lat i od prawie 10-ciu jestem po slubie. rodzina w PL ciagle mi dupe truje , ze ja JUZ mam TYLE lat i jeszcze nie mam dzieci. to w takim razie chyba powinnam sie rzucic pod pociag, bo w moim wieku kobieta bez dzieci to jest jak smiec. juz nie bede tak uogolniac ,ze w calej Polsce tak jest, ale w mojej zyczliwej rodzinie.... we Wloszech jest bardziej wyluzowane podejscie do zycia. ludzie pozniej wychodza za maz (albo wcale) i pozniej maja dzieci, a w PL to jest jakis obowiazek, zeby wyjsc za maz i pozniej rodzic....[/QUOTE]

Dokładnie mam tak samo. Mam 30 lat, 3 lata po ślubie i czemu nie chcemy mieć dziecka jeszcze. Jedyną osobą, która mnie nie męczy o to, to moja mama. Ufff.

Styl ubierania: jeansy, sportowe bądź jazzówki, bluzki oversizowe bądź T-shirt. Jak mam się ubrać na wesele w sukienkę i szpilki, to się męczę.
Mąż ciągle mi mówi, żebym się strojem nie postarzała - bo to bezsensu

---------- Dopisano o 08:42 ---------- Poprzedni post napisano o 08:39 ----------

Napisane przez kaledonia

Moje życie po 30tce się dopiero zaczęło,wyszłam za mąż,a dzieci nie mamy.
Z resztą może to i prawda,że ja mam za dużo z dziecka (i dobrze!) więc starczy.
Koleżanki też niedzieciate, niezamężne i nic w tym dziwnego nie widzę.

U mnie podobnie i obawiam się,że nie jesteśmy niestety odosobnione. Dużo ludzi tak gada, starsze pokolenie, ciotki i kuzynki, które poza rodzeniem dzieci żadnymi osiągnięciami poszczycić się nie mogą

Oj może, nie tyle poszczycić, ale ja powiem szczerze - że boję się tego, jak kiedyś urodzę, że odwali mi na p-kcie dziecka i sama stanę się matką z klapkami na oczach

[201608040942]

Napisane przez Katalin

mam 30 i chyba zatrzymałam się na 25
ostatnio mąż stwierdził, że w kolejce stały nastolatki , które były ubrane jak ja tz spodnie z dziurami i trampki .
zmieniłyście styl ubierania ?
ja zakupiłam sobie conwersy i adidasy i ostatnio to moje ulubione obuwie .
w wieku 20 kilki lat chciałam byc taka aą i wbijałam się w szpili i koturny

---------- Dopisano o 22:37 ---------- Poprzedni post napisano o 22:36 ----------



ja niestety widze że jestem ty co jem kiedys jadłam dowoli i byłam szczupła teraz tyje ekspresowo i musze sie pilnować

No niestety, tez widze ze jak sobie pozwole, to kilogramy szybciej wchodza w brzuch, a nie chca tak szybko spadac

Z tym ubiorem to tez tak mam. Od lat co prawda juz wysokich obcasow nie nosze, ale w wieku 20 lat to wysoki but musial byc. Z domu tez tak wynioslam, ze kobieta tylko w szpilkach jest atrakcyjna
Na conversy nadal mi kasy szkoda, ale na jesien na urodziny bylam w CCC i byly jeszcze jakies resztki trampek. ja oczywiscie chcialam te wysokie. Moje szare trampki na 10 euro z Flohmarku zaczely pekac ( sama jeszcze je wymalowalam specjalna farba, wiec mialam orginaly jak trzeba, wszystkim sie podobaly) i stwierdzilam czas na nowe. Chcialam amerykanska flage, ale mojego rozmiaru juz nie bylo i chlop( byl ze mna) tak siedzial kolo tej polki, patrzyl jak przymierzam, doradzal i pokazuje mi inne wysokie w szarosci jak moje stare. ja do niego, ze szarych nie chce, chce wkoncu flage, bluzke juz sie dorobilam, to chce wkoncu tarmpki. Ale wyciagnelam karton, otwieram i widze na kostce trupie czachy wymalowane, na szwie pietowym z metalu a´la cwieki trupie czachy. Zebyscie widzialy jak sie zachwycilam a moj chlop dumny i blady , mowi do mnie : " a nie mowilem, ze te sa fajne". ja na opakowaniu nie widzialam tych detali, takie malusie zdjecie bylo, a on dojrzal A ze mialam bialy szalik w czarne czachy to i trampki idelanie pasuje ( flagi nadal nie mam ). Nie musze wspominac, ze trampki podobaja sie nawet obcym babciom na ulicy i kolega mojego 10-cio letniego syna
Na wesele kuzyna to ja sie wystoilam w spodnie dlugosc 7/8 , zwiewna tunike i baleriny kolorem pasujace do tuniki. Nosze kompresyjne podkolanowki, wiec krotkie kiecyki odpadaja, a ja nie mialam zamiaru sie meczyc z nogami i tych seksu podkolanowej nie zakladac. kazdy mi je odradzal, bo jak to tak w PL na wesele to trzeba sie jeszcze lepiej wystroic od panny mlodej, a ja powiedzialam NIE. Moje zdrowie jest wazniejsze jak by sie trafila kolejna taka impreza postapilabym tak samo. Moze dluga kiecka, ale baleriny na nogach , a latem plaskie eleganckie sandaly. Ostatnio podoba mi sie garnitur zestawiony z trampkami, wiec kto wie czy i tak bym sie nie wybrala

[201803090921]

Napisane przez Katalin

mam 30 i chyba zatrzymałam się na 25
ostatnio mąż stwierdził, że w kolejce stały nastolatki , które były ubrane jak ja tz spodnie z dziurami i trampki .
zmieniłyście styl ubierania ?
ja zakupiłam sobie conwersy i adidasy i ostatnio to moje ulubione obuwie .
w wieku 20 kilki lat chciałam byc taka aą i wbijałam się w szpili i koturny

Ja tak samo Acz szpilki posiadam (i to niejedne), ale na specjalne okazje.

Nabrałam też odwagi do eksperymentowania z ciuchami; w tym roku idę na wesele siostry i mocno zastanawiam się nad kupnem kombinezonu Oprócz mhrocznej czerni noszę ostre kolory, w których mi dobrze.

Co tam jeszcze? Aaa, polubiłam aktywność fizyczną, chodzę na siłownię (ciężary, nie fitnessy) i nie chwaląc się wyglądam lepiej niż niejedna zapuszczona nastolatka, która myśli, że młodość załatwi wszystko.

Jak czasem pomyślę o sobie o dekadę młodszej..no niee, w życiu bym do tego nie wróciła

[katja_24]

Ja też chodze w szpikach tylko na specjalne okazje. A całe studia chciałam byc dorosła i latałam w butach na obcasie. Nie mam pojęcia, jak wytrzymywałam w nich cały dzień
Z racji pracy ubieram sie ogólnie raczej sportowo. Jak wychodzę gdzieś w chuopem, to wtedy jakieś szpileczki, dekolt etc.

[Luba]

Napisane przez Katalin

zmieniłyście styl ubierania ?

no ja sie wlasnie zastanawiam czy nie zmienic, ale raczej na mniej mlodziezowe
bo na razie to ja sie czasem wymieniam ciuchami z corka
a jakby sie tak syn uparl, to ja bym juz babcia mogla zostac

[anna_wawa]

To, czy kobieta jest nudna i zmęczona życiem nie zależy od wieku. Jestem po czterdziestce i mam ciekawe, fajne życie. Owszem, gdy stuknęła mi 30-tka było nudniejsze niż teraz, bo nie miałam dzieci, a teraz mam trójkę. Nie rozumiem o co chodzi z tą 30-tką?

[anitkaj]

w każdym wieku można się cieszyć życiem, a z wiekiem ma się więcej dystansu do rzeczywistości.

[golgie]

Ja dopiero po 30-stce zaczęłam tak naprawdę żyć. Wcześniej tylko szkoła, trochę praca, znajomi, imprezy-nuuda. Teraz czuję, że robię coś naprawdę wartościowego, mam własną rodzinę, nie przejmuję się opinią innych, a dokładniej- mam ją w poważaniuNabrałam dystansu do wielu kwestii, które kiedyś spędzały mi sen z powiek. Żyję dojrzałym życiem i bardziej mi ono odpowiada, niż dwudziestoletnie ,,fiu bździu"
W ogóle dziwi mnie to, że wielu ludzi uważa 30 tkę za koniec życia.

[tamar82]

No co wy?!!!!! przecież po trzydziestce to się dopiero życie zaczyna, tak naprawdę_ dzieci odchowane, mąż jest już byłym mężem, spokój cisza, samotność upragniona – robiem co chcem, nikt nie brzęczy, w końcu mam czas dla siebie, tylko dal siebie jaka zmęczona życiem?

[anna_wawa]

Osobiście nie znam kobiety, która po trzydziestce ma odchowane dzieci i/lub byłego męża. Chyba, że kilkanaście lat po 30-tce.

[golgie]

Napisane przez anna_wawa

Osobiście nie znam kobiety, która po trzydziestce ma odchowane dzieci i/lub byłego męża. Chyba, że kilkanaście lat po 30-tce.

Ja też nie. Chyba, że ktoś wcześnie zaczął

[kaledonia]

Napisane przez anna_wawa

Osobiście nie znam kobiety, która po trzydziestce ma odchowane dzieci i/lub byłego męża. Chyba, że kilkanaście lat po 30-tce.

Ja znam tylko moją bratową jako kobietę po 30tce (rówieśniczka) co by dzieci miała, z koleżanek nikt jeszcze nie ma ani męża ani dziecka...śpieszy się Wam

[zakonna]

Wiek to tylko liczba, naprawdę. Ważne jest jak się człowiek czuje ze sobą.

[e005a964934c5ccfb93a5ccda41449f79d95ca06]

Napisane przez zakonna

Wiek to tylko liczba, naprawdę. Ważne jest jak się człowiek czuje ze sobą.

i jak wyglada bo niektore to maja 35 lat a wygladaja na 50... bo jak sie juz dzieci ma to nie trzeba o siebie dbac

[Kusum]

Ja się zastanawiam jak będzie wyglądało moje życie po 50?
Po 30. osiągnęłam spokój i względną stabilizację życiową.

[Karolina_CI]

Witajcie dziewczyny, ja też niebawem osiągnę magiczny wiek 30 lat I muszę Wam powiedzieć, że odczucia mam podobne do Waszych. Jestem już Mamą, mam dwójkę dzieci (5 i 3 lata), ale nie jestem z kolei nudną i zmęczoną życiem kobietą (choć przyznam szczerze okres macierzyństwa do łatwych nie należy Wszystko zależy od naszego podejścia, nastawienia, chęci i działania. Da się pogodzić pracę, dom, wychowanie dzieci z czasem poświęcanym tylko dla siebie, swojego rozwoju osobistego, pracy itd. Jestem szczęśliwą 30-latką, która osiągnęła piękną dojrzałość, ma świadomość własnej wartości, jest spełniona i pewna siebie i widzę, że każda z Was ma podobne odczucia wobec siebie, nie mylę się, prawda?

Pozdrawiam Was serdecznie! ))

---------- Dopisano o 14:07 ---------- Poprzedni post napisano o 13:59 ----------

I nie dajcie się dziewczyny rodzinie i bliskiemu otoczeniu w kwestii posiadania dziecka. Wasze życie, wasze decyzje, wasza odpowiedzialność i przede wszystkim Wasza "chęć" bądź "niechęć" do rodzenia dzieci.
A teraz już nie te czasy, żeby kobieta przed 30-stką musiała koniecznie zostać Mamą. Osobiście znam kilka dziewczyn, które zdecydowały się na macierzyństwo o wiele później niż ja i są zachwycone. Każda z nas musi poczuć "ten" moment, a zmuszanie kogoś do rodzicielstwa skutkuje później różnego rodzaju depresjami, itd.

[kalincia]

Okolice 30-40 to mój najlepszy wiek. Bo już byłam na tyle dojrzała, że nie przejmowałam się opinią innych, gwałtownie wzrosła liczba osób, które mogą mnie pocałować w d...., stabilizacja pracowa, własne mieszkanie, związek bez wspólnego mieszkania, na wtedy wszystko, czego chciałam. Cudny wiek. Teraz też mam cudny, ale inny. Priorytety się zmieniły.

[201607040940]

Napisane przez kalincia

Okolice 30-40 to mój najlepszy wiek. Bo już byłam na tyle dojrzała, że nie przejmowałam się opinią innych, gwałtownie wzrosła liczba osób, które mogą mnie pocałować w d...., stabilizacja pracowa, własne mieszkanie, związek bez wspólnego mieszkania, na wtedy wszystko, czego chciałam. Cudny wiek. Teraz też mam cudny, ale inny. Priorytety się zmieniły.

pięknie to ujęłaś.

Nie pamiętam jak było po 30stce, ale po 40stce moje życie całkowicie się zmieniło, o 180 stopni. I z roku na rok jest coraz lepiej.