Związek ze starszym facetem

[Claire89]

Cześć dziewczyny!
Może i mój wątek wyda wam się bezsensowny, ale potrzebuję się wygadać. Poznałam ostatnio faceta, ma 28 lat. Ja mam 21. Umówiliśmy się na parę randek i pomimo tego, że naprawdę go lubię, a on mnie, o czym otwarcie mówi, mam pewne wątpliwości. Nie chodzi o jego charakter, bo tutaj odpowiada mi całkowicie. Zastanawia mnie jednak czy taka różnica wieku nie jest przeszkodą? Dogadujemy się bardzo dobrze, między nami wszystko jest tak jak powinno. Boję się jednak, że będę mogła zapomnieć o wspólnych wypadach z moimi znajomymi, że on się nie dopasuje do nich. Czy są tu dziewczyny, które są w związkach ze starszymi facetami? Jak to wygladalo? Czy tez mialyście takie wątpliwości na początku?

[201607040940]

Napisane przez Claire89

Cześć dziewczyny!
Może i mój wątek wyda wam się bezsensowny, ale potrzebuję się wygadać. Poznałam ostatnio faceta, ma 28 lat. Ja mam 21. Umówiliśmy się na parę randek i pomimo tego, że naprawdę go lubię, a on mnie, o czym otwarcie mówi, mam pewne wątpliwości. Nie chodzi o jego charakter, bo tutaj odpowiada mi całkowicie. Zastanawia mnie jednak czy taka różnica wieku nie jest przeszkodą? Dogadujemy się bardzo dobrze, między nami wszystko jest tak jak powinno. Boję się jednak, że będę mogła zapomnieć o wspólnych wypadach z moimi znajomymi, że on się nie dopasuje do nich. Czy są tu dziewczyny, które są w związkach ze starszymi facetami? Jak to wygladalo? Czy tez mialyście takie wątpliwości na początku?

jest cały duży wątek na ten temat.
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=767506

[skazana_na_bluesa]

onie, umarłam. myślałam, że starszy facet to przynajmniej 10 lat więcej. sama byłam w związkach z facetami 20 lat starszymi, więc nigdy nie uważałam, że 7 lat to duża różnica. na studiach mam ludzi w wieku twojego faceta (i starszych). i nie są to studia zaoczne.

[Claire89]

Ja rozumiem ze nie jest to wielka różnica wieku, jednak ja nigdy nie zakładałam ze zwiążę się z kimś starszym chociażby o te 7 lat. Nie planowalam tego, nie mam tez doswiadczenia. Wszystko wyszło przypadkiem. I po prostu chcę wiedzieć, czy u tych z Was, które byly w takich sytuacjach nie było problemu między partnerem a waszymi znajomymi? Czy wszyscy się dobrze dogadywali?

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Chcesz wybierać faceta pod znajomych?

[Claire89]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;51746294]Chcesz wybierać faceta pod znajomych?[/QUOTE]
Nie. Tylko wiem, że przyjaciele tez sa dla mnie wazni i nie mam zamiaru z nich rezygnować, bo mój przyszły facet może się z nimi nie dogadywać.

[201607260936]

Napisane przez Claire89

Nie. Tylko wiem, że przyjaciele tez sa dla mnie wazni i nie mam zamiaru z nich rezygnować, bo mój przyszły facet może się z nimi nie dogadywać.

Twój przyszły facet może się nie dogadywać z Twoimi znajomymi niezależnie od wieku

[winklepicker]

Napisane przez skazana_na_bluesa

onie, umarłam. myślałam, że starszy facet to przynajmniej 10 lat więcej. sama byłam w związkach z facetami 20 lat starszymi, więc nigdy nie uważałam, że 7 lat to duża różnica. na studiach mam ludzi w wieku twojego faceta (i starszych). i nie są to studia zaoczne.

Z jednej strony masz rację, ale z drugiej facet jest w takim wieku, że powoli moze chciec szukac stabilizacji, moze pracowac od kilku lat, natomiast autorka moze studiowac i byc na utrzymaniu rodzicow, chciec sie wyszalec. To wszystko jest bardzo hipotetyczne, ale sama spotykalam sie ze starszymi facetami i czesto to okazywalo sie przeszkoda. Chociaz nie potrzebowalam wyszalenia sie to moja pensja i studia byly niczym w porownaniu do dosyc stabilnej sytuacji finansowej i checi np.kupna mieszkania. Moim zdaniem watpliwosci nie sa niczym zlym, o ile faktycznie nie dominuja. Dla mnie 7lat to mala roznica, ale na takim etapie gdy jeden z partnerow juz pracuje, a drugi dorabia czy pozostaje na utrzymaniu rodzicow rodzi pewne konflikty i wydaje sie wieksza niz gdy oboje sa na tym samym etapie

[kalincia]

Przecież nie musisz się z nim wiązać już teraz na całe życie. Sprawdzisz, czy ci z nim po drodze.

[klempaa]

Poznałam mojego męża jak ja miałam 20 lat, a on 29. Nie mieliśmy nigdy z tą różnicą wieku prolemu, również nasi znajomi ani rodzina nie zwracali na to uwagi. Fakt też, że większość znajomych TŻta w dalszym ciągu mysli, że ja jestem w jego wieku

[kiciun]

Uważam, że masz słuszne obawy- w wieku 28 lat facet pewnie będzie chciał powoli się ustabilizować, może mieć dzieci? Ty przejmujesz się, czy się dopasuje do znajomych. Dla mnie taka różnica wieku byłaby przeszkodą, bo jest się jakby na innych etapach.

[umpapumpa]

Napisane przez winklepicker

Z jednej strony masz rację, ale z drugiej facet jest w takim wieku, że powoli moze chciec szukac stabilizacji, moze pracowac od kilku lat, natomiast autorka moze studiowac i byc na utrzymaniu rodzicow, chciec sie wyszalec. To wszystko jest bardzo hipotetyczne, ale sama spotykalam sie ze starszymi facetami i czesto to okazywalo sie przeszkoda. Chociaz nie potrzebowalam wyszalenia sie to moja pensja i studia byly niczym w porownaniu do dosyc stabilnej sytuacji finansowej i checi np.kupna mieszkania. Moim zdaniem watpliwosci nie sa niczym zlym, o ile faktycznie nie dominuja. Dla mnie 7lat to mala roznica, ale na takim etapie gdy jeden z partnerow juz pracuje, a drugi dorabia czy pozostaje na utrzymaniu rodzicow rodzi pewne konflikty i wydaje sie wieksza niz gdy oboje sa na tym samym etapie

Dokladnie, sama probowalam sie zwiazac z 8 lat starszym ale bylismy na kompletnie innych etapach zyciowych, on np. nie rozumial, ze ja na pewno nie zrezygnuje ze znajomych bo jemu tak sie podoba, finanse to juz byl oddzielny problem i sporo innych. Nic z tego nie wyszlo poza kilkoma miesiacami zmarnowanymi na 'podchody'.

[klempaa]

Napisane przez kiciun

Uważam, że masz słuszne obawy- w wieku 28 lat facet pewnie będzie chciał powoli się ustabilizować, może mieć dzieci? Ty przejmujesz się, czy się dopasuje do znajomych. Dla mnie taka różnica wieku byłaby przeszkodą, bo jest się jakby na innych etapach.

No to już musi konkretnie z facetem wyjaśnić - ja np. tego problemu nie miałam, dzieci mieć żadne z nas nie chce, a gdyby nie ja to TŻ pewnie by się do ślubu nie rwał - dla niego to tylko formalność, ale wiedział że ja chcę i już.
Ja się rzeczywiście też o znajomych troche obawiałam, ale okazało sie że bezpodstawnie

[afrodytek]

Napisane przez Claire89

Ja rozumiem ze nie jest to wielka różnica wieku, jednak ja nigdy nie zakładałam ze zwiążę się z kimś starszym chociażby o te 7 lat. Nie planowalam tego, nie mam tez doswiadczenia. Wszystko wyszło przypadkiem. I po prostu chcę wiedzieć, czy u tych z Was, które byly w takich sytuacjach nie było problemu między partnerem a waszymi znajomymi? Czy wszyscy się dobrze dogadywali?

Nie widzę problemu, mam faceta w wieku 27 lat Twojego i nie widzę różnicy. Tzn wiadomo do pewnych rzeczy już podchodzi inaczej niż studenci ale nie jest to stary dziadek który nie rozumie młodych z resztą nawet jakby facet miał 35 lat to myślę, że jeśli by był kontaktowy to także by się dogadał z każdym.

[kiciun]

Jeśli już o znajomych mowa, to w naszej paczce mamy faceta w wieku po 60 (dołączył na studiach) z którym świetnie się dogadujemy/ spotykamy/ wychodzimy do knajpy/ jezdzimy nad morze.

[Claire89]

Dzieci nie ma, rozwodnikiem też nie jest. Obawiam się własnie tego, że jesteśmy na różnych etapach zyciowych, co okaże się nie do pogodzenia. Ja studiuję, nie pracuję na co dzień - jedynie w wakacje. On ma pracę, własne mieszkanie. Chciałam po prostu poznać przypadki innych osób, czy takie zwiazki się udawały.

[Sonik32]

7 lat to żadna różnica. Naprawdę. Gdybyś miała 14, to rozumiem, ale w tym wieku?
Chyba, że sama czujesz się jeszcze dzieckiem, bo trochę tak to wygląda.
Znam takich co mieli 21 lat i 2 dzieci i takich co mają 40 i nie myślą o pierwszym.
Takich, którzy mieli 21 lat, wielkie firmy i drogie samochody i takich, którzy mają 40 i nawet nie mogą pomyśleć o kredycie na mieszkanie.
Takich, którzy mieli 21 lat i nie mieli nic do powiedzenia w żadnym towarzystwie i takich co mają 40 i dogadują się świetnie i z 20- i z 80-latkami.

Zastanów się, czy chcesz spróbować związku z tym właśnie człowiekiem a nie zaglądaj mu w pesel.
Mam niestety wrażenie, że Twoje problemy świadczą jednak o tym, że to Ty jednak nie przestałaś być jeszcze dzieckiem i z tego powodu masz wątpliwości.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Napisane przez Claire89

Nie. Tylko wiem, że przyjaciele tez sa dla mnie wazni i nie mam zamiaru z nich rezygnować, bo mój przyszły facet może się z nimi nie dogadywać.

Ale dlaczego miałabyś rezygnować z przyjaciół, bo facet się z nimi nie dogaduje? Przecież to są twoi przyjaciele, nie jego. Może ich lubić bardziej lub mniej, ale nie musi pałać do nich ogromną sympatią, na pewno ma własnych. To tak jakbyś napisała, że jeśli facet nie lubi czerwonego koloru to musisz wywalić wszystkie czerwone ubrania. Bez sensu.

Nie generalizowałabym z tym, że w wieku 28 lat facet myśli już o stabilizacji. Znam wiele przypadków w tym i starszym wieku, które wcale do tego jeszcze nie dążą. I nie jest to mniejszość, powiedziałabym, że szanse są pół na pół. 28 lat to młody wiek jeszcze

A ludzie się wzajemnie lubią lub nie lubią niezależne od wieku. Dorosłe życie to już nie szkoła, w której wszyscy są podzieleni na grupy rówieśnicze. Kilka lat temu na praktyce świetnie dogadywałam się z pracownicą, która miała na oko 60 lat. Za to nie dogadywałam się w ogóle z dziewczyną tylko 2 lata starsza ode mnie. Naprawdę nie ma reguły.

[Claire89]

Napisane przez Sonik32

7 lat to żadna różnica. Naprawdę. Gdybyś miała 14, to rozumiem, ale w tym wieku?
Chyba, że sama czujesz się jeszcze dzieckiem, bo trochę tak to wygląda.
Znam takich co mieli 21 lat i 2 dzieci i takich co mają 40 i nie myślą o pierwszym.
Takich, którzy mieli 21 lat, wielkie firmy i drogie samochody i takich, którzy mają 40 i nawet nie mogą pomyśleć o kredycie na mieszkanie.
Takich, którzy mieli 21 lat i nie mieli nic do powiedzenia w żadnym towarzystwie i takich co mają 40 i dogadują się świetnie i z 20- i z 80-latkami.

Zastanów się, czy chcesz spróbować związku z tym właśnie człowiekiem a nie zaglądaj mu w pesel.
Mam niestety wrażenie, że Twoje problemy świadczą jednak o tym, że to Ty jednak nie przestałaś być jeszcze dzieckiem i z tego powodu masz wątpliwości.

Mentalnie nie czuję się dzieckiem. Uważam się za dojrzałą osobę. Nie sądzę jednak, bym mogła powiedzieć, że jestem dorosła. Dorosłość to dla mnie coś więcej niż zwykłe osiągnięcie pełnoletności. Mieszkam bez rodziców, bo studiuję w innym mieście. Potrafię sobie poradzić. Ale też zdaję sobie sprawę, że gdyby nie rodzice, to nie wiązałabym końca z końcem. Jak na razie jestem na ich utrzymaniu. Zwyczajnie mam obawy, ze to moze nie wyjśc przez właśnie takie rzeczy.

[winklepicker]

Napisane przez Claire89

Mentalnie nie czuję się dzieckiem. Uważam się za dojrzałą osobę. Nie sądzę jednak, bym mogła powiedzieć, że jestem dorosła. Dorosłość to dla mnie coś więcej niż zwykłe osiągnięcie pełnoletności. Mieszkam bez rodziców, bo studiuję w innym mieście. Potrafię sobie poradzić. Ale też zdaję sobie sprawę, że gdyby nie rodzice, to nie wiązałabym końca z końcem. Jak na razie jestem na ich utrzymaniu. Zwyczajnie mam obawy, ze to moze nie wyjśc przez właśnie takie rzeczy.

To nie jest wielki problem . Ja bym na Twoim miejscu pogadala z facetem jak widzi swoja przyszlosc, czy szuka czegos powaznego, mysli o stabilizacji itp. Powiedz mu, ze Ty nie masz jeszcze stabilnej sytuacji finansowej i jeszcze troche czasu tak bedzie, skoro dorabiasz przez wakacje poki co. To wszystko zalezy jak sie dogadacie. Ja jestem w podobnej sytuacji, tyle ze niedlugo czeka mnie obrona i szukam pierwszej powaznej pracy niz typowo dorywczej dla studentow albo w wakacje tylko. Moj facet jest ode mnie starszy tyle samo co Twoj, ale mamy obgadane do czego dazymy, razem mieszkamy wiec znamy swoja sytuacje finansowa. On ma juz za soba kilka lat doswiadczenia, latwiej mu o prace, kredyt itp. Ta roznica nie jest wielka, bo problemem jest po protu inny etap . Wiec nie ma co sie martwic na zapas, tylko pogadac jak on widzi przyszlosc

[pseudofeministka]

O jezu Dziewczyny dziwi mnie Wasze zdziwienie Przeciez Autorka watku ma prawo miec watpliwosci. Jednak jakas tam roznica wieku jest miedzy nimi, poza tym sa na innych etapach zyciowych. Autorka pewnie chce sie rozeznac czy warto lokowac swoj czas i energie w te relacje i ewentualnie na co ma sie szykowac

Ja sama bylam z facetem o 13 lat starszym i tez mialam tego typu watpliwosci, bo jednak byla miedzy nami spora roznica jak i moimi znajomymi, rowniez mialam obawy czy sie dogadaja - to zupelnie inne etapy zyciowe, inne poglady, priorytety. Po prostu trzeba probowac, zobaczyc, weryfikowac. Nie sadze aby znajomi byli jakas przeszkoda do rozwou relacji, ale jezeli spedza sie z nimi czas, a np. partner sie nie odnajduje w tym towarzystwie no to wtedy trzeba bedzie rozdzielic czas na znaomych i na faceta. Ale to wtedy szkoda, bo sie sporo traci.

[Claire89]

Napisane przez pseudofeministka

O jezu Dziewczyny dziwi mnie Wasze zdziwienie Przeciez Autorka watku ma prawo miec watpliwosci. Jednak jakas tam roznica wieku jest miedzy nimi, poza tym sa na innych etapach zyciowych. Autorka pewnie chce sie rozeznac czy warto lokowac swoj czas i energie w te relacje i ewentualnie na co ma sie szykowac

Ja sama bylam z facetem o 13 lat starszym i tez mialam tego typu watpliwosci, bo jednak byla miedzy nami spora roznica jak i moimi znajomymi, rowniez mialam obawy czy sie dogadaja - to zupelnie inne etapy zyciowe, inne poglady, priorytety. Po prostu trzeba probowac, zobaczyc, weryfikowac. Nie sadze aby znajomi byli jakas przeszkoda do rozwou relacji, ale jezeli spedza sie z nimi czas, a np. partner sie nie odnajduje w tym towarzystwie no to wtedy trzeba bedzie rozdzielic czas na znaomych i na faceta. Ale to wtedy szkoda, bo sie sporo traci.

TAK, DOKŁADNIE! Dziękuję. Dokładnie o to mi chodzi. Nie byłam nigdy w takim związku, nikt z moich znajomych nie był w udanym zwiazku ze starsza osoba, dlatego postanowilam zapytac, zorientowac się.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Napisane przez Claire89

Nie. Tylko wiem, że przyjaciele tez sa dla mnie wazni i nie mam zamiaru z nich rezygnować, bo mój przyszły facet może się z nimi nie dogadywać.

Nie dobieraj faceta pod znajomych Jeśli Ci się jakiś facet podoba i czujesz, że może coś z tego być, to zrezygnujesz z niego bo znajomym nie będzie odpowiadał? Albo nie będą się lubić? Ludzie sympatyzują ze sobą raczej nie ze względu na wiek, ale bardziej na charakter, zainteresowania, poczucie humoru, zachowanie. Wiek ma raczej mniejsze znaczenie. Poza tym nie wiesz jak to ze znajomymi bywa? Raz są a zaraz może ich nie być, a partnera szukasz sobie na stałe (no tak przynajmniej zakładam). Nie musi lubić wszystkich Twoich znajomych i nigdy tak nie będzie że nasi partnerzy w 100% polubią i zaakceptują wszystkich naszych znajomych. Poza tym nie muszą też siebie uwielbiać a mimo to można spędzać czas razem.

Napisane przez Claire89

Ja rozumiem ze nie jest to wielka różnica wieku, jednak ja nigdy nie zakładałam ze zwiążę się z kimś starszym chociażby o te 7 lat. Nie planowalam tego, nie mam tez doswiadczenia. Wszystko wyszło przypadkiem. I po prostu chcę wiedzieć, czy u tych z Was, które byly w takich sytuacjach nie było problemu między partnerem a waszymi znajomymi? Czy wszyscy się dobrze dogadywali?

Ja jestem w podobnym wieku co ten facet. I jak czytam te wszystkie obiekcje, że to już poważny wiek, że taka różnica, że może nie chcieć chodzić na imprezy i może nie dogadywać się z młodszymi, to nachodzi mnie załamka Naprawdę uważacie, że my ludzie w tym wieku to już stare pryki jesteśmy bez chęci do zabawy i bez poczucia humoru? Mam znajomych w Twoim wieku Autorko i dogaduję się z nimi na jakiś spotkaniach czy wypadach, także nie widzę problemu

[201803300917]

Nie widzę problemu, 7 lat to nie jest duża różnica. Oboje jesteście młodzi. I naprawdę większość facetów w wieku 28 lat nie ma parcia na szybki ślub, dzieci i zakładanie rodziny także tym bym się nie spinała. Pierwsze też słyszę, żeby 28 latkowie nie chcieli z racji wieku chodzić na imprezy Znam 40latków, którzy to lubią i 20latków, którzy są domatorami

[Claire89]

Ja nigdzie nie napisałam, że mam obawy co do tego, czy on będzie chciał chodzić na imprezy, bawić się. Wiem, że 30-tka to nie koniec życia.

[201605051021]

Jesli uwazasz, ze moze cos fajnego z tego byc, czemu mialabys nie dac temu szansy? 7 lat to zadna roznica

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;51756309]Poza tym nie wiesz jak to ze znajomymi bywa? Raz są a zaraz może ich nie być, a partnera szukasz sobie na stałe (no tak przynajmniej zakładam).[/QUOTE]

Dokładnie tak.

[201803300917]

z tymi znajomymi się nie zgodzę, przyjaźnie bywają trwalsze od związków, zresztą oba typy relacji są człowiekowi potrzebne,
Tylko, że nawet jeśli twoi znajomi nie polubią twojego partnera to przecież nie musi oznaczać końca znajomości

[Claire89]

Napisane przez maconha89

z tymi znajomymi się nie zgodzę, przyjaźnie bywają trwalsze od związków, zresztą oba typy relacji są człowiekowi potrzebne,
Tylko, że nawet jeśli twoi znajomi nie polubią twojego partnera to przecież nie musi oznaczać końca znajomości

Co do znajomych ja rowniez sie nie zgadzam Ale to pewnie dlatego, ze mam to szczescie i przyjaznie nawiazane w dziecinstwie utrzymuje do dzis.

Dziekuje wszystkim za odpowiedzi. Sprobuje, po prostu zobacze co z tego wyjdzie. Moze cos pieknego.

[af6a7928a10f2efb7030debf852af0b1c87659cc]

7 lat to jak dla mnie żadna różnica