Dlaczego nie macie dzieci?

[Cindy28]

Nigdy nie chcialam mieć dzieci. Wiadomo, tylko krowa nie zmienia poglądów, ale na chwilę obecną, 10 lat przed i lata następne nie chcę.
Obrzydza mnie cała fizjologia z tym związana , dzieci nie rozczulają (więcej emocji wzbudzają we mnie małe zwierzątka ), też jestem zdania, że ciąża to pasozytnicwo ( mój gin tak mówi ;-)) i pomimo warunków i potencjalnego ojca tych dzieci, nie będę ich mieć. I żadne pieniądze tego świata nie są w stanie tego zmienić.

Rozumiem dziewczyny, które mają dzieci, kochają je etc. Podziwiam takie, które łączą ich wychowywanie, pracę zawodową i dodatkowe zajęcia, ale to nie jest mój model życia i bardzo nie lubię jak ktoś stara się za wszelką udowodnić, że ja też tak muszę, bo to jedynie słuszne pojęcie szczęścia - bycie matką.
Kiedyś na samo wspomnienie mialam ciśnienie 200/200, teraz mam to w doopie i odcinam się od ludzi, którzy planują mi życie pod własny światopogląd.

[kaja1981]

Napisane przez Mileva_

No nie, następna nawracająca.

Tobie nie przeszkadza, dla ciebie nie jest straszne, a dla kogoś tak. Aż tak trudno to pojąć?

Dla ciebie to słodkie dziecko, dla którego warto się wyrzec tego i tamtego, dla innej osoby to tylko wrzeszczący bachor.

Dla ciebie zrezygnowanie z x rzeczy na rzecz dzidzi nie jest straszne i dlatego masz dziecko. A ktoś inny ma święte prawo mieć odwrotną hierarchię wartości i nie mieć najmniejszej ochoty rezygnować z planów na rzecz czegoś, co jest niepotrzebne i tylko przeszkadza (np. Kalincia zaprezentowała takie podejście i ma prawo.)

czy możesz podać powód, z jakiego mnie atakujesz? zresztą inne "miłe" panie też?

nikogo nie nawracam, nie twierdzę, że każdy dziecko mieć musi, autorka wątku niejako udzieliła głosu każdemu, gdybyś czytała może wątek od początku, zauważyłabyś, że napisałam, że nie wiem, czy świadomie zdecydowałabym się na dziecko, dlatego mam tylko jedno, że ciągle mi coś stoi na przeszkodzie podjąć decyzję o drugim.

to, co napisała Kalincia mnie zatkało, bo nie wyobrażam sobie, że ktoś z takim podejściem pracuje z dzieciakami. tak, jak nie chciałabym na przykład trafić na lekarza, który nie znosi pacjentów, bo mu w pracy przeszkadzają.

i nie zamierzam nikogo nawracać, każdy sam podejmuje swoje decyzje co do swojej macicy, mam koleżanki, które dzieci nie mają i mieć nie chcą, nic mi do tego. napisałam swoje zdanie i tyle, a że ktoś to odbiera jako przekonywanie do swojego zdania, cóż... bardziej chodziło mi o to, że nie planowałam dziecka, zdarzyło się (może najbardziej zagorzałej przeciwniczce macierzyństwa) i żyję dalej, ani lepiej, ani gorzej, tylko inaczej.

[meresteger]

- bo nie mam z kim
- bo na razie za mało zarabiam
- bo dopiero kończę studia i zastanawiam się czy na pewno chcę wiązać przyszłość z takim wykształceniem
- bo nie przepracowałam jeszcze na terapii pewnych problemów, które utrudniałyby mi zbudowanie z dzieckiem takiej relacji, jaką bym chciała

[201606270916]

Kilka lat temu byłam absolutnie na nie, od jakiegoś roku zaczęłam się zastanawiać czy oby na pewno. W tej chwili na pewno nie z uwagi na brak partnera, brak mieszkania i do niedawna tryb pracy - mnóstwo nadgodzin.

Moje podejście do cudzych dzieci jest beznadziejne. Nie umiem się zająć kilkulatkiem, nie wiem co mam do niego mówić... przywitam się, dziecko się cieszy że je ktoś zauważył i na tym koniec. Może z dzieckiem szkolnym można by uznać że mi lepiej idzie...

W zasadzie takie 'w sumie mogłabym?' jako wątpliwość pojawiło się jak znajomi dorobili się dziecka. I to dziecko naprawdę jest takie spokojne, ułożone a oni nie zrobili z rodzicielstwa nie wiadomo czego. Matka nie była obłożnie chora ok niektóre są naprawdę ale inne po prostu wyłudzają l4, pracowała, chodziła na basen, nie atakowali zdjęciami kup, dalej spotykali się z ludźmi chociaż brali w wiele miejsc dziecko, nie było przymuszania do trzymania dziecka i zachwytów nad nim.

Nigdy nie trzymałam małego dziecka, nie mówiąc o np. przewijaniu.
Moja chęć posiadania dziecka mogłaby wyniknąć z posiadania odpowiedniego partnera. Ale i tak nie wiem co zachwycającego jest w odchodach i to by się nie zmieniło. Przez odpowiedniego rozumiem takiego zdającego sobie naprawdę sprawę że ciąża może znacznie pogorszyć wygląd kobiety i nie mówię o dodatkowych kg które można by zgubić; i na pewno z lepszym niż moje podejściem do dzieci. Czas przewijania, ewentualnego kp uważam za przykrą konieczność którą trzeba przejść żeby dotrzeć do lepszych etapów. Porodu się boję już mniej, ale nie wyobrażam sobie rodzić samej. Na pewno musiałabym się pogodzić z tym że dzieci są nieprzewidywalne, nabrać więcej cierpliwości. Ogólnie uporządkować się mocno

Nie boję się że byłoby dla mnie za późno na dziecko, bo są jeszcze adopcje.

Przepraszam za chaos w wypowiedzi

[201605311017]

Tez uważam , że post kalinci był chamski. To jest watek dlaczego nie macie dzieci, a nie o nienawiści do nich. Swoja drogą współczucia dla wszystkich młodych ludzi majacych z nia stycanosc... Pewnie, nie kazdy lubi dzieci , nie dla kazdego sa słodkie ,ale mozna to chyba w jakis kulturalny sposob wyrazic. Ciekawe jakby w watkach o pieskach i kotkach ktos napisał,ze szczeniaki czy kocieta sa obrzydliwe, głupie, sraja i szczaja i w ogole...posypalaby sie lawina obleg...

[Mileva_]

Napisane przez kaja1981

czy możesz podać powód, z jakiego mnie atakujesz? zresztą inne "miłe" panie też?

bardziej chodziło mi o to, że nie planowałam dziecka, zdarzyło się (może najbardziej zagorzałej przeciwniczce macierzyństwa) i żyję dalej, ani lepiej, ani gorzej, tylko inaczej.

A ktokolwiek cię tu atakuje? To ty jesteś agresywna i umniejszasz wybory życiowe innych ludzi. Pomijając, że nie wiem, po co się odzywasz, skoro wątek jest pt. Dlaczego NIE macie dzieci?.

No to ty sobie żyj inaczej, ale powiedz coś takiego np. himalaistce. Dla niej dziecko to właściwie koniec kariery i koniec marzeń.

Nie wszystkim jest wszystko jedno, co się dzieje z ich życiem. Niektórzy ludzie chcą mieć wpływ na jego kształt.

[201605090949]

Napisane przez Mijanou

Trzymamy się tematu wątku. Pytanie brzmiało: "Dlaczego nie chcesz mieć dzieci?" a nie: "Dlaczego chcesz mieć dzieci?".
Proszę mnie nie nawracać na swoje wartości.

Z tego co widzę to pytanie brzmi: dlaczego nie macie dzieci, a nie dlaczego nie chcecie ich mieć :-P. To drugie to już jak ktoś napisał, jest o tym wątek dla bezdzietnych.

[af6a7928a10f2efb7030debf852af0b1c87659cc]

Napisane przez kalincia

Ne mam, bo nie chcę i żadna ilość pieniędzy tego by nie zmieniła. Ciąża mi się kojarzy wyłącznie z karmieniem wessanego we mnie pasożyta, poród z niepotrzebną męką, chowanie dziecka z niepotrzebną odpowiedzialnością za cos, co niepotrzebnie powołałam do życia. Małe dzieci mnie draznią, bo głupsze od mojego psa i kota, starsze znam zawodowo i wystarczy.

podpisuję się

[201604191001]

Napisane przez kaja1981

czy możesz podać powód, z jakiego mnie atakujesz? zresztą inne "miłe" panie też?

nikogo nie nawracam, nie twierdzę, że każdy dziecko mieć musi, autorka wątku niejako udzieliła głosu każdemu, gdybyś czytała może wątek od początku, zauważyłabyś, że napisałam, że nie wiem, czy świadomie zdecydowałabym się na dziecko, dlatego mam tylko jedno, że ciągle mi coś stoi na przeszkodzie podjąć decyzję o drugim.

to, co napisała Kalincia mnie zatkało, bo nie wyobrażam sobie, że ktoś z takim podejściem pracuje z dzieciakami. tak, jak nie chciałabym na przykład trafić na lekarza, który nie znosi pacjentów, bo mu w pracy przeszkadzają.

i nie zamierzam nikogo nawracać, każdy sam podejmuje swoje decyzje co do swojej macicy, mam koleżanki, które dzieci nie mają i mieć nie chcą, nic mi do tego. napisałam swoje zdanie i tyle, a że ktoś to odbiera jako przekonywanie do swojego zdania, cóż... bardziej chodziło mi o to, że nie planowałam dziecka, zdarzyło się (może najbardziej zagorzałej przeciwniczce macierzyństwa) i żyję dalej, ani lepiej, ani gorzej, tylko inaczej.

Najbardziej zagorzała przeciwniczka posiadania dzieci po prostu zakończy ciążę.

Napisane przez ZaleszczotekKsiazkowy

Z tego co widzę to pytanie brzmi: dlaczego nie macie dzieci, a nie dlaczego nie chcecie ich mieć :-P. To drugie to już jak ktoś napisał, jest o tym wątek dla bezdzietnych.

Z tego co widzę, już ktoś skorygował ten błąd.

[201605090949]

Warto wziąć pod uwagę, że przy obecnym systemie emerytalnym (''umowa pokoleń'') kto nie ma dzieci, ten dyma tych, którzy mają (a raczej te dzieci), będąc już na emeryturze .

---------- Dopisano o 12:15 ---------- Poprzedni post napisano o 12:12 ----------

Napisane przez Mileva_

A ktokolwiek cię tu atakuje?

Ja Twój post odebrałem jako atak, ale nie czytałem dalszej dyskusji, więc może z drugiej strony coś mnie ominęło .

[kaja1981]

Napisane przez Mileva_

A ktokolwiek cię tu atakuje? To ty jesteś agresywna i umniejszasz wybory życiowe innych ludzi. Pomijając, że nie wiem, po co się odzywasz, skoro wątek jest pt. Dlaczego NIE macie dzieci?.

No to ty sobie żyj inaczej, ale powiedz coś takiego np. himalaistce. Dla niej dziecko to właściwie koniec kariery i koniec marzeń.

Nie wszystkim jest wszystko jedno, co się dzieje z ich życiem. Niektórzy ludzie chcą mieć wpływ na jego kształt.

wskaż miejsce, w którym jestem agresywna i w którym umniejszam czyjeś wybory. nie wiem, czy wypowiedź, że nic mi do decyzji innych, bo każdy sam decyduje o swoim życiu jest agresją i umniejszaniem czegokolwiek. rozumiem, że ktoś nie chce mieć dzieci, nie każdy musi je mieć. wyraziłam swoje zdanie i właściwie nie wiem, dlaczego Cię to tak boli.

[zakonna]

Czy ten wątek jest dla ciebie? Przecież ty masz dzieci.

[stesia]

Napisane przez Krolowa Julianna

Moje podejście do cudzych dzieci jest beznadziejne. Nie umiem się zająć kilkulatkiem, nie wiem co mam do niego mówić... przywitam się, dziecko się cieszy że je ktoś zauważył i na tym koniec. Może z dzieckiem szkolnym można by uznać że mi lepiej idzie...

skąd ja to znam jakby mi ktoś zostawił dziecko żebym się nim zajęła przez dzień to nie wiem które by pierwsze nie wytrzymało ja czy dziecko nie potrafię z takimi dziećmi się bawić kompletnie nie mam pojęcia jak z takim dzieckiem rozmawiać, nie podejdę to obcego malucha i nie zagadam bo nie wiem co mu powiedzieć, jeszcze z dzieckiem z rodziny czy dobrych znajomych które widziałam wiele razy spoko ale z obcym maluchem którego gdzieś tam przy okazji widzę pewnie siedziałabym i czekałabym aż samo zacznie o coś pytać

[kalincia]

Napisane przez dorka1980

Choć sama nie mam i nie planuję dzieci to Twoja wypowiedź (wydaje mi się, Ze jesteś dojrzałą kobietą - wiekiem i dośw. życiowym) mnie zatkała. Piszesz o człowieku jako pasożyt i "coś". Owszem małe dzieci są "głupie" tak jak małe psy i koty. To rodzice uczą ich "mądrości" i zaradności życiowej.

Tak to odczuwam, na mysl o ciąży widzę wysysającego mnie od strony brzucha pasożyta, usunęłabym natychmiast, gdyby mi się coś takiego zalęgło mimo zabezpieczen.

[kaja1981]

Napisane przez zakonna

Czy ten wątek jest dla ciebie? Przecież ty masz dzieci.

wiesz co, tak trochę dla mnie - nie chcę mieć drugiego, przynajmniej w tym momencie mojego życia. ale już kończę te rozmowy tutaj, widzisz, Twoje pytanie jest całkowicie normalne, nie trzeba na nikogo naskakiwać, jak to niektórzy robią.

[Mileva_]

Napisane przez kaja1981

wskaż miejsce, w którym jestem agresywna i w którym umniejszam czyjeś wybory. nie wiem, czy wypowiedź, że nic mi do decyzji innych, bo każdy sam decyduje o swoim życiu jest agresją i umniejszaniem czegokolwiek. rozumiem, że ktoś nie chce mieć dzieci, nie każdy musi je mieć. wyraziłam swoje zdanie i właściwie nie wiem, dlaczego Cię to tak boli.

Piszesz bez związku z tematem, w dodatku nie wykazując jakiegokolwiek zrozumienia dla faktu, że koncepcje życiowe są różne. Piszę po raz kolejny - dla ciebie posiadanie dziecka z przypadku jest bez różnicy, dla kogoś może to być największa różnica pod słońcem.

To tak, jakbyś wpadła na wątek o sposobach dbania o kocią sierść i doborze stosownej karmy wrzeszcząc, że koty som gooopie i fałszywe!!!11oneone. Po cholerę?

[kalincia]

Napisane przez kaja1981

ale się te dzieci jako małe potworki i pasożyty tu rysują, to ja może z drugiej strony - mam czas na swoje zajęcia, pasję, zabawę, rozwój, dwie prace i dziecko. figura też mi nie ucierpiała. jasne, że trzeba czasem z czegoś zrezygnować, uwzględnić dziecko, nie jest to jednak aż tak straszne

Wolę mieć to wszystko bez tego kogoś, z którego jestem odpowiedzialna do końca zycia. Dla mnie - jednak pasożyt, od bytowania w brzuchu o dorosłość. Nie jest aż tak straszne jeśli jednak chcesz, ja nie chcę , więc nie mam i mieć nie bedę.

[201606270916]

Napisane przez stesia

skąd ja to znam jakby mi ktoś zostawił dziecko żebym się nim zajęła przez dzień to nie wiem które by pierwsze nie wytrzymało ja czy dziecko nie potrafię z takimi dziećmi się bawić kompletnie nie mam pojęcia jak z takim dzieckiem rozmawiać, nie podejdę to obcego malucha i nie zagadam bo nie wiem co mu powiedzieć, jeszcze z dzieckiem z rodziny czy dobrych znajomych które widziałam wiele razy spoko ale z obcym maluchem którego gdzieś tam przy okazji widzę pewnie siedziałabym i czekałabym aż samo zacznie o coś pytać

Dla mnie taki dzień opieki to coś tak abstrakcyjnego... bo nie zgodzilabym się. A jakby ktoś mi podrzucil bez pytania o zdanie to nie poczuwalabym się do opieki - szczególnie jak chodziloby o np. przewijanie. Niektóre sprawy przy opiece są na tyle obrzydliwe ze to już w stu procentach rzeczy dla rodziców, innych dobrowolnie zajmujacych się dzieckiem lub osób dostajacych za to pieniądze nie łapie się pod żadną z tych grup.

[kalincia]

Napisane przez kaja1981

czy możesz podać powód, z jakiego mnie atakujesz? zresztą inne "miłe" panie też?

nikogo nie nawracam, nie twierdzę, że każdy dziecko mieć musi, autorka wątku niejako udzieliła głosu każdemu, gdybyś czytała może wątek od początku, zauważyłabyś, że napisałam, że nie wiem, czy świadomie zdecydowałabym się na dziecko, dlatego mam tylko jedno, że ciągle mi coś stoi na przeszkodzie podjąć decyzję o drugim.

to, co napisała Kalincia mnie zatkało, bo nie wyobrażam sobie, że ktoś z takim podejściem pracuje z dzieciakami. tak, jak nie chciałabym na przykład trafić na lekarza, który nie znosi pacjentów, bo mu w pracy przeszkadzają.

i nie zamierzam nikogo nawracać, każdy sam podejmuje swoje decyzje co do swojej macicy, mam koleżanki, które dzieci nie mają i mieć nie chcą, nic mi do tego. napisałam swoje zdanie i tyle, a że ktoś to odbiera jako przekonywanie do swojego zdania, cóż... bardziej chodziło mi o to, że nie planowałam dziecka, zdarzyło się (może najbardziej zagorzałej przeciwniczce macierzyństwa) i żyję dalej, ani lepiej, ani gorzej, tylko inaczej.

Ja działam profesjonalnie z dziećmi. Na prawde. Rodzie mnie sobie chwalą.

[201605090949]

Napisane przez Mileva_

Piszesz bez związku z tematem, w dodatku nie wykazując jakiegokolwiek zrozumienia dla faktu, że koncepcje życiowe są różne. Piszę po raz kolejny - dla ciebie posiadanie dziecka z przypadku jest bez różnicy, dla kogoś może to być największa różnica pod słońcem.

To tak, jakbyś wpadła na wątek o sposobach dbania o kocią sierść i doborze stosownej karmy wrzeszcząc, że koty som gooopie i fałszywe!!!11oneone. Po cholerę?

Uspokój się, bo swoją agresją rozwalasz wątek.

---------- Dopisano o 12:36 ---------- Poprzedni post napisano o 12:34 ----------

Napisane przez stesia

skąd ja to znam jakby mi ktoś zostawił dziecko żebym się nim zajęła przez dzień to nie wiem które by pierwsze nie wytrzymało ja czy dziecko nie potrafię z takimi dziećmi się bawić kompletnie nie mam pojęcia jak z takim dzieckiem rozmawiać, nie podejdę to obcego malucha i nie zagadam bo nie wiem co mu powiedzieć, jeszcze z dzieckiem z rodziny czy dobrych znajomych które widziałam wiele razy spoko ale z obcym maluchem którego gdzieś tam przy okazji widzę pewnie siedziałabym i czekałabym aż samo zacznie o coś pytać

Ja lubię gadać dzieciom o ewolucji biologicznej, zawsze je to fascynuje - tak samo jak mnie. Może Ty też byś znalazła taki temat?

[201604181004]

1. nie stać mnie
2. nie skończyłam jeszcze studiów - kształcić się jeszcze trochę będę, ale to wybór a nie wpadka
3. nie wdrożyłam się porządnie w rynek pracy
4. moje warunki mieszkaniowe są zbyt skromne do potrzeb rodziny z dzieckiem
5. mój narzeczony niedawno zmienił prace, w jego zawodzie poczuję się bezpiecznie dopiero po tych 2 latach w jednej firmie - wtedy można uznać ją za docelową

chcieć? chcę
gdybym wygrała w totka szóstkę prawdopodobnie najbliższy rok poświęciłabym na wyjazdy w najodleglejsze zakątki a potem zabrałabym się za dziecko


edit: ślub w tym roku, mieszkanie mamy. no ale nadal. moje potrzeby jako matki a rzeczywistość, trochę się ze sobą nie dogadują ale w sumie nie będę się rozpisywać o tym ile bym musiała zarabiać z partnerem i co musiałabym mieć żeby zdecydowac się na dziecko (to jest osiągalne ale nie za rok, najszybciej za 5 lat. może za 10. ale mam czas na rodzenie) bo zaraz zjedzą mnie matki które jedzą miesiąc marchwiankę z kajzerką mieszkając u teściów...

[201607111028]

Może zabrzmieć dziwnie - fajnie by było, gdyby dzieci rodziły się jako cztero-pięciolatki. Kocham takie dzieciaki, w wakacje pracuję jako opiekunka, ale właśnie - dopiero od momentu, gdy są wczesnymi przedszkolakami, zaczynam je tolerować xD Nie potrafię obchodzić się, bawić się z roczniakami (nie mówiąc o niemowlakach), na dłuższą metę denerwują mnie. Może kiedyś mi się odmieni. W sumie i tak nie mam teraz warunków na dziecko. Najwcześniej około trzydziestki (tak, tak, wiem, bardzo ryzykowne, wizaż mnie już oświecił).
Cóż. W sumie nie wiem, czy kiedyś będę miała dziecko.

[Cindy28]

Napisane przez ZaleszczotekKsiazkowy

Uspokój się, bo swoją agresją rozwalasz wątek.

[201604181004]

Napisane przez carolina662

Może zabrzmieć dziwnie - fajnie by było, gdyby dzieci rodziły się jako cztero-pięciolatki. Kocham takie dzieciaki, w wakacje pracuję jako opiekunka, ale właśnie - dopiero od momentu, gdy są wczesnymi przedszkolakami, zaczynam je tolerować xD Nie potrafię obchodzić się, bawić się z roczniakami (nie mówiąc o niemowlakach), na dłuższą metę denerwują mnie. Może kiedyś mi się odmieni. W sumie i tak nie mam teraz warunków na dziecko. Najwcześniej około trzydziestki (tak, tak, wiem, bardzo ryzykowne, wizaż mnie już oświecił).
Cóż. W sumie nie wiem, czy kiedyś będę miała dziecko.

o nieeeeee

ja lubię dzieci 0-12 miesięcy a potem od 7 lat w górę
okres 1-7 dla mnie nie istnieje

niemowlaki są proste w obsłudze i bardziej bezproblemowe od dwulatków. a z siedmiolatkiem jesteś w stanie przeprowadzić już logiczną rozmowę

[Mileva_]

Napisane przez ZaleszczotekKsiazkowy

Uspokój się, bo swoją agresją rozwalasz wątek.

Nie ma to jak merytoryczna wypowiedź rozwijająca wątek A teraz zamiast uzurpować sobie prawa do upominania, wykrzesz z siebie coś na temat.

[201607111028]

Napisane przez drabineczka

o nieeeeee

ja lubię dzieci 0-12 miesięcy a potem od 7 lat w górę
okres 1-7 dla mnie nie istnieje

niemowlaki są proste w obsłudze i bardziej bezproblemowe od dwulatków. a z siedmiolatkiem jesteś w stanie przeprowadzić już logiczną rozmowę

Kiedy ja właśnie te nielogiczne rozmowy lubię najbardziej xD
Nie nie, niemowlaki po prostu mnie wkurzają, nienawidzę dostawać całusów i chodzić obśliniona, nie lubię, gdy dziecko zabiera mi jedzenia z talerza, a mamunia się cieszy, bo to takie słodziutkie, dzieciątko chce spróbować; nie znoszę, gdy to dziecko się tak na mnie patrzy, takim wzrokiem, a ja nie wiem, co mówić , tego płaczu znieść nie mogę. Mnie w ogóle wszystko brzydzi, taka jestem, wszelkie wydzieliny, dlatego tak bardzo chciałabym ominąć okres, w którym dziecko nie wytrze sobie gila czy nie pójdzie samo do toalety .

[201604181004]

Napisane przez carolina662

Kiedy ja właśnie te nielogiczne rozmowy lubię najbardziej xD
Nie nie, niemowlaki po prostu mnie wkurzają, nienawidzę dostawać całusów i chodzić obśliniona, nie lubię, gdy dziecko zabiera mi jedzenia z talerza, a mamunia się cieszy, bo to takie słodziutkie, dzieciątko chce spróbować; nie znoszę, gdy to dziecko się tak na mnie patrzy, takim wzrokiem, a ja nie wiem, co mówić , tego płaczu znieść nie mogę. Mnie w ogóle wszystko brzydzi, taka jestem, wszelkie wydzieliny, dlatego tak bardzo chciałabym ominąć okres, w którym dziecko nie wytrze sobie gila czy nie pójdzie samo do toalety .

też tego nie znoszę xd dlatego im mniejsze niemowle tym lepsze, bo nie robi takich cudów i nie chodzi

drugie pogrubienie - hej xD no to to jest właśnie okres od roczku w górę. najobrzydliwsyz okres świata gdy człowiek już chodzi i wali kupy dorosłego robotnika ale nadal musisz mu pomagać

o mdłości

[201605090949]

Napisane przez carolina662

Może zabrzmieć dziwnie - fajnie by było, gdyby dzieci rodziły się jako cztero-pięciolatki. Kocham takie dzieciaki, w wakacje pracuję jako opiekunka, ale właśnie - dopiero od momentu, gdy są wczesnymi przedszkolakami, zaczynam je tolerować xD

Mam podobnie .

[201604181004]

niech z półmiesięcznego pisklęta robi się sześciolatek będę szczęśliwa

---------- Dopisano o 14:02 ---------- Poprzedni post napisano o 14:01 ----------

ale ja mam szał macicy ostatnio. dobrze że moje rodzeństwo postarało się teraz o malucha. mam w domu kilka siatek małych ubranek. będę miała kogo miętolić, a jak mi się znudzi to wróce do cichego domu

[201607211025]

Napisane przez drabineczka

ja lubię dzieci 0-12 miesięcy a potem od 7 lat w górę
okres 1-7 dla mnie nie istnieje

niemowlaki są proste w obsłudze i bardziej bezproblemowe od dwulatków. a z siedmiolatkiem jesteś w stanie przeprowadzić już logiczną rozmowę

Mam tak samo, piona!