Różnica charakterów-jak znaleźć kompromis??

[sysuni@]

Jestesmy ze soba juz spory okres czasu-prawie 4 lata.. jednak jest cos, co nie pozwala nam sie porozumiec..-nasze charakterki
ja - ciekawska,zazdrosna, lubie byc o wszystkim poinformowana, lubie duuuzo rozmawiac, opowiadac jak spedzilam dzien, co robiłam, z kim, gdzie itd.. ( zwiazek na odległosc ), ogolnie strasznie gadatliwa osoba jestem..
+
on - zamkniety w sobie, nie lubi opowiadac mi jak spedził dzien, co robił, itd.. ogolnie nie lubi duzo mowic, jest oszczedny w słowach.. Gdy z czyms sie nie zgadza czasem to przemilczy, dopiero w kłotni wyrzuci z siebie wszystkie brudy..

= ciłagłe kłótnie, bo ja, wiedzac naprawde bardzo mało o tym, co moj facet robi w ciagu dnia, "dorabiam" sobie swoja filozofie, co czesto konczy sie kłotnia, bo wymslam niestworzone historie...
Chciałabym to jakos pogodzic, jednak on na wszystkie takie moje pytania reaguje złoscia, ze chce go kontrolowac, ze mu nie ufam...
A mi wydawało sie zawsze, ze skoro ja lubie opowiadac mu jak spedzam dzien, to on zrobi to samo.. a tak niestety nie jest.. I co ja mam zrobic? jak to pogodzic?\
Bo wiecie, zwiazek na odległosc, spotkania co 2 tygodnie, czasem rzadziej, to nie jest taka prosta sprawa... Chciałabym z nim rozmawiac o wszystkim, tylko nie wiem jak zaczynac ta rozmowe zeby on nie odbierał tego jako sprawdzanie..

[*skarbeczek*]

Kochana

To ja dołożę swoje,bo u mnie jest bardzo bardzo podobnie..Też odległość,spotkania co dwa tygodnie,jesteśmy razem ponad 3 latka już..Jedynie wakacje spedzamy razem wiec jeszcze tylko wrzesien nam pozostał..

Moj TZ tez jest raczej skryty,choc to zalezy od dnia..Czasem po prostu dzwoni i nawija..Innym znow razem musze dopytywac sie o wszystko(jak CI minął dzień itd)..Męczące i niezręczne prawda?

Ciesze sie ze nie jestem sama

[*skarbeczek*]

Napisane przez sysuni@

on - zamkniety w sobie, nie lubi opowiadac mi jak spedził dzien, co robił, itd.. ogolnie nie lubi duzo mowic, jest oszczedny w słowach.. Gdy z czyms sie nie zgadza czasem to przemilczy, dopiero w kłotni wyrzuci z siebie wszystkie brudy..

= ciłagłe kłótnie, bo ja, wiedzac naprawde bardzo mało o tym, co moj facet robi w ciagu dnia, "dorabiam" sobie swoja filozofie, co czesto konczy sie kłotnia, bo wymslam niestworzone historie...

Sysiuni@ jak ja Cie zrozumiem
Sama szukam odpowiedzi na Twoje pytania.
Z tym dorabianiem historii to chyba nikt mnie nie przebije,serio,Ptyś cos o tym wie.Nienawidze jak sie nie odzywa,nie odpowiada na moje smsy czy nie oddzwania,a tak przeciez bywa bo jestesmy przeciez zajeci, zalatani..Staram sie GO tłumaczyć, jednak nic ne jest w stanie zrekompensować kontaktu i bliskości,ktorej nie daja telefony..
Ciężko jest

[sysuni@]

No ciezko, ciezko.. ale jak widac, mamy podobny staż i jakos da sie życ.. tylko co to za życie..??..
Mam nadzieje, ze jeszcze ktos odezwie sie w tym watku, bo naprawde, zarówno mi, jak i tobie, przydałaby sie jakas rada..

[sysuni@]

up!

[xhankax]

Idealny wątek dla mnie
Po kilkuletniej znajomości wyszłam za niego i już wtedy wiedziałam, że nie będzie łatwo. No ale wiecie, miłość górą i takie tam.....
Ja-spokojna, nieśmiała, mało gadatliwa,
On-zagada każdego na śmierć, otwarty na ludzi, choleryk
Na dodatek nie mamy ani jednego tematu wspólnego, ani jednego zainteresowania wspólengo, po prostu nic! Inne spojrzenie na życie, inne priorytety, inną hierarchię wartości! Czasami aż się sama sobie dziwię, że tak długo już jesteśmy razem i wciąż zakochani.
Więc ogólnie stwierdzam,że z różnicą charakterów da się życ. Ale jak? No nie wiem. Po prostu ciągłe kompromisy i dużo, dużo rozmów na temat samego związku. Żeby obie strony miały świadomość tej różnicy i nie oczekiwały od drugiej nie wiadomo czego. Mój tz wie np, że nie odzywam się często w towarzystwie i nie zmusza mnie do tego, nie robi wyrzutów, czasem zażartuje, że tak już mam.. i tyle. Najgorzej jest z tymi zainteresowaniai, bo nawet czas wolny lubimy spędzać inaczej. Chyba jedyną receptą na takie związki jest naprawdę duża miłość, która to wszystko przetrwa, bo nic innego nie przychodzi mi do głowy. Same kompromisy przecież są dlatego, że nam na drugiej osobie zależy.
Piszcie dziewczyny, jak wy sobie z tym radzicie, bo na pewno nie jesteśmy z tym same. Podobno przeciwieństwa się przyciągają!

[żurawinka]

Wszystko będzie dobrze się układać póki będziecie mieć jeden cel, patrzyć w tym samym kierunku. Ja i on z dwóch różnych bajek( nie tylko charaktery, rodziny , temperament, wykształcenie) - oczywiście do tego kompromisy, strona spokojna i strona aktywna - obie muszą iść na ustępstwa.

[sysuni@]

Ale wiecie co jest najlepsze??? moj TZ jest dusza towarzystwa, opowiada dowcipy, ciagle gada, gada , gada... ale przez telefon to szok w treampkach ze tak to ujme... nic nie jestem z niego w stanie wyciagnac... Wiec jak to jest?? w czym moze tkwic problem??
Moze on boi sie, ze zaczne cos znowu podejrzewac, robic chore akcje, no wiecie, sceny zazdrosci, i dlatego nie chce mi mowic, co robi??

[*skarbeczek*]

Sysunia@

a jak On rozmawia przez tel z innymi osobami?Też tak oszczednie?
Moze po prostu nie lubi?Rozmowa telefoniczna rozni sie przeciez od takiej face to face znacznie..
a zawsze taki był?
Moj TZ to na przykład zależy od dnia..
Ale rozumiem Cie doskonale.
Nie sadze zeby obawiał sie jakis "scen" z Twojej strony.Chyba że zazdrosnica z Ciebie straszna<ze mnie okropna>

[xhankax]

Mój tz też ciągle wśród znajomych gada, gada i gada, a kiedy jesteśmy sami to zdarza się, że milczy i nic nie mówi. Wtedy zaraz spanikowana pytam czy coś się stało, może ma jakiś problem. A on nic, nie gadam, bo mi się nie chce zresztą o czym mam gadać? może ty też choć raz coś opowiedz?
Wtedy szał mnie bierze, bo dla mnie jest to wypominanie mojej małomówności. A przecież od początku wiedział, jaka jestem! No więc dzielnie muszę to jego milczenie przetrzymać. Po prostu nie ma innego wyjścia. ciężko...

[olilina]

Napisane przez xhankax

Idealny wątek dla mnie
Po kilkuletniej znajomości wyszłam za niego i już wtedy wiedziałam, że nie będzie łatwo. No ale wiecie, miłość górą i takie tam.....
Ja-spokojna, nieśmiała, mało gadatliwa,
On-zagada każdego na śmierć, otwarty na ludzi, choleryk
Na dodatek nie mamy ani jednego tematu wspólnego, ani jednego zainteresowania wspólengo, po prostu nic! Inne spojrzenie na życie, inne priorytety, inną hierarchię wartości! Czasami aż się sama sobie dziwię, że tak długo już jesteśmy razem i wciąż zakochani.
Więc ogólnie stwierdzam,że z różnicą charakterów da się życ. Ale jak? No nie wiem. Po prostu ciągłe kompromisy i dużo, dużo rozmów na temat samego związku. Żeby obie strony miały świadomość tej różnicy i nie oczekiwały od drugiej nie wiadomo czego. Mój tz wie np, że nie odzywam się często w towarzystwie i nie zmusza mnie do tego, nie robi wyrzutów, czasem zażartuje, że tak już mam.. i tyle. Najgorzej jest z tymi zainteresowaniai, bo nawet czas wolny lubimy spędzać inaczej. Chyba jedyną receptą na takie związki jest naprawdę duża miłość, która to wszystko przetrwa, bo nic innego nie przychodzi mi do głowy. Same kompromisy przecież są dlatego, że nam na drugiej osobie zależy.
Piszcie dziewczyny, jak wy sobie z tym radzicie, bo na pewno nie jesteśmy z tym same. Podobno przeciwieństwa się przyciągają!

U na jest identyczna sytuacja jeżeli
chodzi o charaktery,
natomiast lubimy tak samo spędzać czas
i podobnie patrzymy w przyszłość.
Z tym, że ja jestem taka spokojna i małomówna
raczej tylko w towarzystwie.
Jakoś dajemy radę
choć jest też wiele konfliktów.

Napisane przez xhankax

Mój tz też ciągle wśród znajomych gada, gada i gada, a kiedy jesteśmy sami to zdarza się, że milczy i nic nie mówi. Wtedy zaraz spanikowana pytam czy coś się stało, może ma jakiś problem. A on nic, nie gadam, bo mi się nie chce zresztą o czym mam gadać? może ty też choć raz coś opowiedz?
Wtedy szał mnie bierze, bo dla mnie jest to wypominanie mojej małomówności. A przecież od początku wiedział, jaka jestem! No więc dzielnie muszę to jego milczenie przetrzymać. Po prostu nie ma innego wyjścia. ciężko...

Oj jak ja nie cierpię kiedy TŻ czy ktoś
inny wypomni mi to, że nic nie mowie.
A jeśli zrobi to w towarzystwie
to normalnie wpadam w szał.
Taka jestem i kropka.
Czasem mi z tym źle, ale generalnie
nie chcę się zmieniać.

[Mircalla]

U mnie jest podobnie. Ja ciągle gadam, opowiadam co robiłam cały dzień, co się wydarzyło, co powiedział kolega a co koleżanka. On powie 1 - 2 zdania. Jeśli go zranię, to dowiem się o tym dopiero za jakiś czas podczas kłótni. Kiedyś mi wykrzyczał, że zrobiłam sobie z niego przyjaciółkę, a to nie tak powinno być

[Ptysio5]

Napisane przez Mircalla

U mnie jest podobnie. Ja ciągle gadam, opowiadam co robiłam cały dzień, co się wydarzyło, co powiedział kolega a co koleżanka. On powie 1 - 2 zdania. Jeśli go zranię, to dowiem się o tym dopiero za jakiś czas podczas kłótni. Kiedyś mi wykrzyczał, że zrobiłam sobie z niego przyjaciółkę, a to nie tak powinno być

u mnie też tak było (ale się skończyło ). Pewnie tak musi byc.

Btw. fajny masz podpis

[Mircalla]

Napisane przez Ptysio5

u mnie też tak było (ale się skończyło ). Pewnie tak musi byc.

Btw. fajny masz podpis

Dziękuję Pamiętam Twoje wypowiedzi z wątku o dołach

[hania811]

Napisane przez sysuni@

Ale wiecie co jest najlepsze??? moj TZ jest dusza towarzystwa, opowiada dowcipy, ciagle gada, gada , gada... ale przez telefon to szok w treampkach ze tak to ujme... nic nie jestem z niego w stanie wyciagnac... Wiec jak to jest?? w czym moze tkwic problem??

Moze po prostu nie lubi gadac przez telefon. Ja np traktuje telefon jak zło konieczne. Słuzy do przekazywania krótkich informacji, nic poza tym.
Nawet jak TZ jest gdzies daleko w swiecie wolę zeby nie dzwonił bo po prostu nie lubię. Geberalnie to ja nie wiem po co mi telefon.

A co do zwiazku 2 zupelnie odmiennych charakterem osób- kompromisy, kompromisy i jeszcze raz kompromisy. Czyli trzeba ze soba umiec rozmawiac, słuchac drugiej osoby i postarac się ja zrozumiec.

[mojito]

u mnie jest na odwrot, o dniu mojego chlopaka wiem wszystko, on o moim ze byl ok lub nie. nie uwypuklaj roznic tylko podobienstwa a z chlopakiem sprobuj gadac tak zeby go zachecic do rozmowy. moze po prostu nie dopuszczasz go do slowa bo za duzo mowisz??

[sysuni@]

Masz racje- gadam jak najeta.. a pozniej dochodze do wniosku, ze nawet troche bez sensu

[oniaczeq]

U mnie z kolei jest tak ze mój Tz mimo ze jest rozrywkowa osoba, i bardzo gadatliwa za nic na świecie nie mogę wyciągnąć od niego jak minął dzień ciągle słyszę to samo "nudno", 'a nic ciekawego" no ok może i tak jest ale u mnie nawet jak nic sie nie dzieje potrafię nawijać jak najęta już sie powoli do tego przyzwyczajam ale czasem chciałabym usłyszeć coś więcej niż dwa słowa na szczęście w innych aspektach mniej więcej sie rozumiemy, wiec tylko ta małomowność w tej sferze mnie dobija

[Celestia]

Napisane przez sysuni@

Jestesmy ze soba juz spory okres czasu-prawie 4 lata.. jednak jest cos, co nie pozwala nam sie porozumiec..-nasze charakterki
ja - ciekawska,zazdrosna, lubie byc o wszystkim poinformowana, lubie duuuzo rozmawiac, opowiadac jak spedzilam dzien, co robiłam, z kim, gdzie itd.. ( zwiazek na odległosc ), ogolnie strasznie gadatliwa osoba jestem..
+
on - zamkniety w sobie, nie lubi opowiadac mi jak spedził dzien, co robił, itd.. ogolnie nie lubi duzo mowic, jest oszczedny w słowach.. Gdy z czyms sie nie zgadza czasem to przemilczy, dopiero w kłotni wyrzuci z siebie wszystkie brudy..

= ciłagłe kłótnie, bo ja, wiedzac naprawde bardzo mało o tym, co moj facet robi w ciagu dnia, "dorabiam" sobie swoja filozofie, co czesto konczy sie kłotnia, bo wymslam niestworzone historie...
Chciałabym to jakos pogodzic, jednak on na wszystkie takie moje pytania reaguje złoscia, ze chce go kontrolowac, ze mu nie ufam...
A mi wydawało sie zawsze, ze skoro ja lubie opowiadac mu jak spedzam dzien, to on zrobi to samo.. a tak niestety nie jest.. I co ja mam zrobic? jak to pogodzic?\
Bo wiecie, zwiazek na odległosc, spotkania co 2 tygodnie, czasem rzadziej, to nie jest taka prosta sprawa... Chciałabym z nim rozmawiac o wszystkim, tylko nie wiem jak zaczynac ta rozmowe zeby on nie odbierał tego jako sprawdzanie..

Rany, ileż ja widzę u siebie podobnych rzeczy
ja - dosłownie tak samo
on - bardzo podobnie, powie tam parę słów (mimo, iż widujemy się bardzo rzadko)
= i też często winikają sprzeczki, bo chciałabym coś więcej o nim wiedziec, co robi itp, a jestem zazdrosna i ciekawska, to zaraz mi się rodzą głupoty w głowie i tez nie zawsze wiem, jak mam z nim rozmawiać. Wciąż sie tego ucze.

[er4z0r]

Hmmm .... nieładnie tak obgadywać swoich TŻ bo co po niektórzy może tez maja tu konta sobie od czasu do czasu przeglądają ... *

a tak na poważnie to powiem wam drogie Pani i szanowne koleżanki wizazanki jak to bywa z męskiego punktu widzenia mianowicie :

ja + ona = ??

no właśnie ... każdy dzień jest taki sam i co mam opowiadać jak przyjdę do domu ? ze robiłem to i to i ze było nudno ... i mam tak mówić 5 dni w tygodniu ... przecież po kilku dniach znudzi sie słuchanie ... czego zresztą przypadki i tak już słyszałem ... i zaczyna sie ciągniecie .. .a może coś jeszcze ? ... a może co innego ?

Wybaczcie szanowne koleżanki ale my faceci tez "czasem" myślimy ze niektóre rzeczy które nas nudzą mogą was także zanudzić ... ( jak np to co sie robiło w pracy )

Wiec proszę mi tutaj wrzucić na loooooz i przecież nie kochacie swoich TŻ tylko i wyłącznie za to ze przychodzą z pracy i z wami gadają ...


a i jeszcze jedno : na wielu męskich forach zapewne treści wypowiedzi sie różnią od tych w jeden sposób ...

jeżeli facet pisze coś to pisze w podobny sposób tyle ze wygląda to tak :

ja : przychodzę do domu jestem zmęczony
ona : trajkota jak najęta i nie można nawet 10 minut posiedzieć sobie w ciszy

nauczcie sie z tym żyć ...

*) a teraz każda sie zastanawia czyj to TŻ

[sysuni@]

hehe, no moim TZtem na pewno nie jestes ale poglady masz podobne Dzieki za wypowiedz - a że meska, tym bardziej cenna!

[szakmoka]

No właśnie się rozstałam z moim facetem z powodu różnicy charakterów:

Ja: Wiecznie w biegu, studia, awans w pracy ... nie usiedze w domu ... rower, kino, spacer...

On: Dom, komuter, telewizor ... i tylko "nie chce mi się" ...

Kocham Go i nie wyobrazam sobie zycia bez niego ....ale ON odpuscił temat ...

[maja55]

Jeżeli Twój TŻ zawsze jest skryty, małomówny, spokojny, to raczej dziwne byłoby gdyby zaczął trajkotać, i też doszłabyś do wniosku, że coś jest nie tak, bo to nie leży w jego naturze

Co innego jeżeli w innym towarzystwie jest rozgadany, wesoły, a przy Tobie milknie(no i nie mówimy tutaj o zmęczeniu po przyjściu z pracy) - wtedy można by pomyśleć, że nie macie o czym ze sobą rozmawiać.

Nie ważne czy macie identyczne charaktery, czy różnicie się diametralnie od siebie - najważniejsze, że to zrozumieć, że każdy z nas jest inny, ma inną potrzebę mówienia o sobie itp i należy to zaakceptować.

[er4z0r]

Napisane przez szakmoka

No właśnie się rozstałam z moim facetem z powodu różnicy charakterów:

Ja: Wiecznie w biegu, studia, awans w pracy ... nie usiedze w domu ... rower, kino, spacer...

On: Dom, komuter, telewizor ... i tylko "nie chce mi się" ...

Kocham Go i nie wyobrazam sobie zycia bez niego ....ale ON odpuscił temat ...

dobre dobre i to twoim zdaniem jest miłość za taka jednak podziękujemy chyba facet powinien sie cieszyć ze tak sie to skończyło ...

piszesz ze sobie odpuścił .... a ty czemu sobie nie odpuściłaś ? widać słowo "kocham" to tylko puste słowo

[szakmoka]

Odpuściłam jak po raz 3ci usłyszałam, że jednak do siebie nie pasujemy i to z jego strony...
ale dlaczego uważasz, że ON powinien się cieszyc?

[Scarlet23]

Napisane przez sysuni@

Jestesmy ze soba juz spory okres czasu-prawie 4 lata.. jednak jest cos, co nie pozwala nam sie porozumiec..-nasze charakterki
ja - ciekawska,zazdrosna, lubie byc o wszystkim poinformowana, lubie duuuzo rozmawiac, opowiadac jak spedzilam dzien, co robiłam, z kim, gdzie itd.. ( zwiazek na odległosc ), ogolnie strasznie gadatliwa osoba jestem..
+
on - zamkniety w sobie, nie lubi opowiadac mi jak spedził dzien, co robił, itd.. ogolnie nie lubi duzo mowic, jest oszczedny w słowach.. Gdy z czyms sie nie zgadza czasem to przemilczy, dopiero w kłotni wyrzuci z siebie wszystkie brudy..

= ciłagłe kłótnie, bo ja, wiedzac naprawde bardzo mało o tym, co moj facet robi w ciagu dnia, "dorabiam" sobie swoja filozofie, co czesto konczy sie kłotnia, bo wymslam niestworzone historie...
Chciałabym to jakos pogodzic, jednak on na wszystkie takie moje pytania reaguje złoscia, ze chce go kontrolowac, ze mu nie ufam...
A mi wydawało sie zawsze, ze skoro ja lubie opowiadac mu jak spedzam dzien, to on zrobi to samo.. a tak niestety nie jest.. I co ja mam zrobic? jak to pogodzic?\
Bo wiecie, zwiazek na odległosc, spotkania co 2 tygodnie, czasem rzadziej, to nie jest taka prosta sprawa... Chciałabym z nim rozmawiac o wszystkim, tylko nie wiem jak zaczynac ta rozmowe zeby on nie odbierał tego jako sprawdzanie..

Oj witam w klubiemam dokłądnie tak samo tylko że odległośc między nami jest mała ale problemy te same jak do tej pory nie znalazłam rozwiązania - a już ponad 4 lata szukamy kompromisów

[sysuni@]

Ciężka sprawa z tymi zwiazkami na odległosc... tak sie zastanawiam czae, czy gdybysmy spedzali ze soba duzo wiecej czasu czy bylibysmy razem nadal.. bbo jednak tak naprawde chyba sie nie znamy..;/

[*skarbeczek*]

Napisane przez sysuni@

Ciężka sprawa z tymi zwiazkami na odległosc... tak sie zastanawiam czae, czy gdybysmy spedzali ze soba duzo wiecej czasu czy bylibysmy razem nadal.. bbo jednak tak naprawde chyba sie nie znamy..;/

Ja kupilam dziś ksiazke w EMPIKU o takowych zwiazkach
Zeby mi troszku łatwiej było na duchu..Bo ciężko jest na odległość

[korin]

Napisane przez sysuni@

Ciężka sprawa z tymi zwiazkami na odległosc... tak sie zastanawiam czae, czy gdybysmy spedzali ze soba duzo wiecej czasu czy bylibysmy razem nadal.. bbo jednak tak naprawde chyba sie nie znamy..;/

Niestety z regóły trudno jest kogoś tak naprawde poznać, tym bardziej jeśliw gre wchodzi odległość.

[21pyza]

Napisane przez Mircalla

U mnie jest podobnie. Ja ciągle gadam, opowiadam co robiłam cały dzień, co się wydarzyło, co powiedział kolega a co koleżanka. On powie 1 - 2 zdania. Jeśli go zranię, to dowiem się o tym dopiero za jakiś czas podczas kłótni. Kiedyś mi wykrzyczał, że zrobiłam sobie z niego przyjaciółkę, a to nie tak powinno być

. Dla mnie to odrobinę dziwne. jak to nie powinno tak być? A kim ma być współlokatorem? Jakbym chciała mieć współlokatora to bym o to zadbała albo kupiła sobie kota.
Ja z moim TZ znamy sie 10 lat 5,5 chodziliśmy ze sobą 1,5 byliśmy narzeczeństwem od 2 miesiecy jestem szczęśliwa mężatką. Nasi znjomi śmiali sie że albo sie pobierzemy albo pozabijamy. Jesteśmy zupelanie różni inny temperament (to ja w tym zwiazku gadam) inne hobby, inne jedzenie , muzyka nawet politycznie jesteśmy odmienni. Ale to nie chodzi o to żeby byc takim samym To wlaśnie w nim kocham że jest ode mnie inny, Nie chce mówić to niech nie mówi i tak mu sie kiedyś nazbiera, że sam przyjdzie i powie o wszystkim. ważne jest to żebym nikt nikogo do niczego nie zmuszał, a jesli sie zmieni dla ciebie to bedzie jego decyzja.Pozdrawiam