Związek z mężczyzną mającym dziecko i złośliwe docinki przyjaciółek

[krudzianna]

Witam
Na początek chciałabym nakreślić sytuacja w której się znajduję; od trzech lat jestem z związku z X jest on samotnym ojcem i nie będę ukrywać, że dla niego postawiłam swoje życie na głowie. Pomimo, że początki były dość spokojne i nasza znajomość rozwijała się w ślimaczym tempie, co jako tako mi nie przeszkadzało do wiedziałam, że biorę go w pakiecie z synem a nie chcieliśmy mieszać małemu w głowie gdyby nam się nie udało. I to był pierwszy zgrzyt pomiędzy mną a moimi przyjaciółkami; miałam długie wywody na temat tego, że wyjechałam z Polski pomimo, że znałam go tylko przez internet, że tu miałam obiecującą pracę, że teraz się będziemy rzadko widywać no i wisienka na torcie że ja nigdy nie mówiłam, że chcę mieć dzieci.
No ale jakoś to się rozeszło po kościach aż do kolejnego poważniejszego kroku w naszym związku kiedy poznałam synka X. Myślałam, że skoro dziewczyny już przestały mi truć dupę o mojego faceta to jak im się pochwalę to ucieszą się razem ze mną, ale myliłam się. Znów słyszałam, że popełnia błąd, że jego dziecko zawsze będzie z nami, że nici ze spontanicznych wypadów i tak dalej. Jako że trwałam przy swoim dość szybko odpuściły ba nawet wydawały się zainteresowane moim życiem same dopytywały jak nam się układa, czy mały mnie lubi. Więc myślałam, że sytuacja już gorsza być nie może będzie tylko lepiej.
Jednak znów się myliłam, niedawno X mi się oświadczył no ukrywać tego nie będę pochwaliłam się i zaczęło się prawdziwe piekło, które chyba spowoduje, że zerwę z nimi całkowicie kontakt.
I właśnie tutaj czuję się dziwnie niby znam się z nimi prawie całe swoje życie ale jak przychodzi co do czego to nie zachowują się jak przyjaciółki tylko jak osoby które za wszelką cenę udowodnić mi, że popełniam największy błąd w swoim życiu. I zamiast cieszyć się ze mną słyszę same wyrzuty jakby za wszelką cenę chciały żebyśmy się rozstali. Nie wiem co powinnam zrobić czy czekać aż im przejdzie czy całkowicie uciąć kontakt. Bo zawsze wydawało mi się, że przyjaciółki powinny się wspierać. Przez to wszystko mam mętlik w głowie :/

[skatex3]

Chcesz spędzić swoje życie z przyjaciółkami czy z fajnym facetem, z którym ci dobrze?

[bluebluesky]

Napisane przez krudzianna

Witam
Na początek chciałabym nakreślić sytuacja w której się znajduję; od trzech lat jestem z związku z X jest on samotnym ojcem i nie będę ukrywać, że dla niego postawiłam swoje życie na głowie. Pomimo, że początki były dość spokojne i nasza znajomość rozwijała się w ślimaczym tempie, co jako tako mi nie przeszkadzało do wiedziałam, że biorę go w pakiecie z synem a nie chcieliśmy mieszać małemu w głowie gdyby nam się nie udało. I to był pierwszy zgrzyt pomiędzy mną a moimi przyjaciółkami; miałam długie wywody na temat tego, że wyjechałam z Polski pomimo, że znałam go tylko przez internet, że tu miałam obiecującą pracę, że teraz się będziemy rzadko widywać no i wisienka na torcie że ja nigdy nie mówiłam, że chcę mieć dzieci.
No ale jakoś to się rozeszło po kościach aż do kolejnego poważniejszego kroku w naszym związku kiedy poznałam synka X. Myślałam, że skoro dziewczyny już przestały mi truć dupę o mojego faceta to jak im się pochwalę to ucieszą się razem ze mną, ale myliłam się. Znów słyszałam, że popełnia błąd, że jego dziecko zawsze będzie z nami, że nici ze spontanicznych wypadów i tak dalej. Jako że trwałam przy swoim dość szybko odpuściły ba nawet wydawały się zainteresowane moim życiem same dopytywały jak nam się układa, czy mały mnie lubi. Więc myślałam, że sytuacja już gorsza być nie może będzie tylko lepiej.
Jednak znów się myliłam, niedawno X mi się oświadczył no ukrywać tego nie będę pochwaliłam się i zaczęło się prawdziwe piekło, które chyba spowoduje, że zerwę z nimi całkowicie kontakt.
I właśnie tutaj czuję się dziwnie niby znam się z nimi prawie całe swoje życie ale jak przychodzi co do czego to nie zachowują się jak przyjaciółki tylko jak osoby które za wszelką cenę udowodnić mi, że popełniam największy błąd w swoim życiu. I zamiast cieszyć się ze mną słyszę same wyrzuty jakby za wszelką cenę chciały żebyśmy się rozstali. Nie wiem co powinnam zrobić czy czekać aż im przejdzie czy całkowicie uciąć kontakt. Bo zawsze wydawało mi się, że przyjaciółki powinny się wspierać. Przez to wszystko mam mętlik w głowie :/

To nie sa przyjacoilki , to jakas obca grupa zazdrosnych bab, szukajacycj jak ci zrobic przykrosc. Mialam "przyjemnosc" miec taka przyjaciolke przez wiele lat, zanim przejzalam na oczy i zerwalam kontakt, tobie polecam to samo.

BTW gratulacje z okazji zareczyn

[krudzianna]

Dziękuje
Właśnie coraz bardziej skłaniam się do zerwania z nimi kontaktu bo to robi się coraz bardziej przykre. Myślałam, że będą się ze mną cieszyć a tutaj takie kwiatki się pojawiają

[bluebluesky]

Napisane przez krudzianna

Dziękuje
Właśnie coraz bardziej skłaniam się do zerwania z nimi kontaktu bo to robi się coraz bardziej przykre. Myślałam, że będą się ze mną cieszyć a tutaj takie kwiatki się pojawiają

Ja wiem, ze to bardzo boli, kiedy traci sie waznych dla siebie ludzi, ale wierz mi, tak nie wyglada prawdziwa przyjazn! Niech sie kisza we wlasnym toksycznym sosie, ty nie musisz. Z czasem zobaczesz, ze to byla pprawidlowa decyzja.

Zazdrosc to straszna rzecz

[Devon_rose]

Pewnie zazdrosne i żal im tyłek ściska:-P

[Azhaar]

Może i zazdrosne ale jakby moja przyjaciółka rzuciła całe swoje życie dla faceta, którego zna tylko przez Internet i to do tego z dzieckiem, chociaż sama dzieci mieć nie chce, to kazałabym jej się mocno puknac w głowę a w ostateczności sama walnelabym mocno patelnia.

[cava]

Napisane przez Azhaar

Może i zazdrosne ale jakby moja przyjaciółka rzuciła całe swoje życie dla faceta, którego zna tylko przez Internet i to do tego z dzieckiem, chociaż sama dzieci mieć nie chce, to kazałabym jej się mocno puknac w głowę a w ostateczności sama walnelabym mocno patelnia.

Taka reakcja jest jakos tam uzasadniona na samym poczatku zwiazku przyjaciółki, ale potem?
Jak sie widzi ze jest szczęśliwa, ze jej sie układa, a związek posuwa się na przód, to raczej trzeba trochę dorosnść samemu i zdac sobie sprawę, ze w zyciu tak jest, ze cos się gada a potem zycie układa własne scenariusze i mozna odnaleźć w nich szczęscie .
A nie ze jak w przedszkolu się zadeklarowało ze sie nigdy nie będzie całowac z chłopakami i miec dzieci bo to obrzydliwe, to juz przepadło i do śmierci obowiązuje. :/

[bluebluesky]

Napisane przez Azhaar

Może i zazdrosne ale jakby moja przyjaciółka rzuciła całe swoje życie dla faceta, którego zna tylko przez Internet i to do tego z dzieckiem, chociaż sama dzieci mieć nie chce, to kazałabym jej się mocno puknac w głowę a w ostateczności sama walnelabym mocno patelnia.

Ja mysle, ze tu dziecko, nie ma nic do rzeczy. Co z tego, ze facet jest ojcem? TO grzech?

[201607040940]

jeżeli nie chcesz mieć dzieci to facet mający już potomstwo jest fajną alternatywą. Nie będzie naciskał na dziecko.
To możesz powiedzieć "przyjaciółkom".

Pomijając niestosowność ich zachowania, czy krytykują Twojego narzeczonego za coś innego niż dziecko? Czy wskazują na jakieś jego wady? Czy jego największą wadą jest dziecko?

Co do bycia macochą - to bywa trudne, poszukaj forum na którym wypowiadają się dziewczyny wychowujące cudze dzieci. Nie zawsze to cud, miód i orzeszki.

[201604301943]

Napisane przez cava

Taka reakcja jest jakos tam uzasadniona na samym poczatku zwiazku przyjaciółki, ale potem?
Jak sie widzi ze jest szczęśliwa, ze jej sie układa, a związek posuwa się na przód, to raczej trzeba trochę dorosnść samemu i zdac sobie sprawę, ze w zyciu tak jest, ze cos się gada a potem zycie układa własne scenariusze i mozna odnaleźć w nich szczęscie .
A nie ze jak w przedszkolu się zadeklarowało ze sie nigdy nie będzie całowac z chłopakami i miec dzieci bo to obrzydliwe, to juz przepadło i do śmierci obowiązuje. :/

O ile nie wypadnie tu zaraz jakiś trup z szafy, że facet ma też inne wady, niż posiadanie dziecka, to zgadzam się w 100% z twoją wypowiedzią. Ale raczej wydaje mi się, że widać tutaj rozsądny związek, który powoli się rozwija, świadomy trudności, jakie przed nimi się pojawiają.
Ile to ja znam osób, które uważały, że dzieci są ble, dzieło szatana itd., a teraz bardzo chcą je posiadać

[krudzianna]

Ogólnie "zarzuty" dotyczą tego że w ogóle chciałam związać się z mężczyzną mającym dziecko a co gorsza je on sam je wychowuje...o ironia w tym jest o tyle duża że mówi to akurat osoba która jest samotną matką i stara się ułożyć sobie życie na nowo. I dlatego mówi, że jestem naiwna bo ona szuka idioty który będzie chciał wychować jej dziecko i pewnie w moim przypadku jest tak samo
Tego że jest ode mnie starszy o całe zawrotne 8 lat. Czego ja nie uważam za problem. I on sobie chce mnie wychować o.O
Oraz tego że nie ma wykształcenia wyższego...a ja mam więc nie jest dobrą partią dla mnie.
A odnośnie dziecka...to sytuacja w której powiedziałam, że dzieci mieć na razie nie chcę i gdybym wpadła to jest jedna rzecz którą bym zrobiła była jakieś 5 lat temu "przy okazji" wpadki mojej przyjaciółki jak były same ochy i achy jakie to dzieciaczki są fajne. A aktualnie po kilku rozmowach z narzeczonym dochodzimy do wniosku, że za jakiś czas moglibyśmy się postarać o dziecko.

[skatex3]

Napisane przez krudzianna

Ogólnie "zarzuty" dotyczą tego że w ogóle chciałam związać się z mężczyzną mającym dziecko a co gorsza je on sam je wychowuje...o ironia w tym jest o tyle duża że mówi to akurat osoba która jest samotną matką i stara się ułożyć sobie życie na nowo. I dlatego mówi, że jestem naiwna bo ona szuka idioty który będzie chciał wychować jej dziecko i pewnie w moim przypadku jest tak samo
Tego że jest ode mnie starszy o całe zawrotne 8 lat. Czego ja nie uważam za problem. I on sobie chce mnie wychować o.O
Oraz tego że nie ma wykształcenia wyższego...a ja mam więc nie jest dobrą partią dla mnie.
A odnośnie dziecka...to sytuacja w której powiedziałam, że dzieci mieć na razie nie chcę i gdybym wpadła to jest jedna rzecz którą bym zrobiła była jakieś 5 lat temu "przy okazji" wpadki mojej przyjaciółki jak były same ochy i achy jakie to dzieciaczki są fajne. A aktualnie po kilku rozmowach z narzeczonym dochodzimy do wniosku, że za jakiś czas moglibyśmy się postarać o dziecko.

Zazdrości tobie, że kogoś masz i to kogoś porządnego, a ona jest sama.
Twojemu facetowi zazdrości, że jest samotny z dzieckiem i w przeciwieństwie do niej znalazł fajną kobietę.

[bluebluesky]

Napisane przez krudzianna

Ogólnie "zarzuty" dotyczą tego że w ogóle chciałam związać się z mężczyzną mającym dziecko a co gorsza je on sam je wychowuje...o ironia w tym jest o tyle duża że mówi to akurat osoba która jest samotną matką i stara się ułożyć sobie życie na nowo. I dlatego mówi, że jestem naiwna bo ona szuka idioty który będzie chciał wychować jej dziecko i pewnie w moim przypadku jest tak samo
Tego że jest ode mnie starszy o całe zawrotne 8 lat. Czego ja nie uważam za problem. I on sobie chce mnie wychować o.O
Oraz tego że nie ma wykształcenia wyższego...a ja mam więc nie jest dobrą partią dla mnie.
A odnośnie dziecka...to sytuacja w której powiedziałam, że dzieci mieć na razie nie chcę i gdybym wpadła to jest jedna rzecz którą bym zrobiła była jakieś 5 lat temu "przy okazji" wpadki mojej przyjaciółki jak były same ochy i achy jakie to dzieciaczki są fajne. A aktualnie po kilku rozmowach z narzeczonym dochodzimy do wniosku, że za jakiś czas moglibyśmy się postarać o dziecko.

Zarzuty po prostu trywialne! Nie ma sensu trzymac sie takich "przyjaciolek"!

[201607040940]

Napisane przez krudzianna

Ogólnie "zarzuty" dotyczą tego że w ogóle chciałam związać się z mężczyzną mającym dziecko a co gorsza je on sam je wychowuje...o ironia w tym jest o tyle duża że mówi to akurat osoba która jest samotną matką i stara się ułożyć sobie życie na nowo. I dlatego mówi, że jestem naiwna bo ona szuka idioty który będzie chciał wychować jej dziecko i pewnie w moim przypadku jest tak samo
Tego że jest ode mnie starszy o całe zawrotne 8 lat. Czego ja nie uważam za problem. I on sobie chce mnie wychować o.O
Oraz tego że nie ma wykształcenia wyższego...a ja mam więc nie jest dobrą partią dla mnie.
A odnośnie dziecka...to sytuacja w której powiedziałam, że dzieci mieć na razie nie chcę i gdybym wpadła to jest jedna rzecz którą bym zrobiła była jakieś 5 lat temu "przy okazji" wpadki mojej przyjaciółki jak były same ochy i achy jakie to dzieciaczki są fajne. A aktualnie po kilku rozmowach z narzeczonym dochodzimy do wniosku, że za jakiś czas moglibyśmy się postarać o dziecko.

'przyjaciółka" zazdrości że Tobie się udało a jej nie. Proponuję rozluźnić kontakty.

Co się stało z matką dziecka? Nie żyje, zrzekła się praw rodzicielskich, czy sprawują opiekę naprzemienną?

[krudzianna]

Nie wdając się w szczegóły zrzekła się praw po urodzeniu małego, bo nie chciała mieć dziecka ale zgodziła się urodzić i dlatego mój narzeczony sprawuje wyłączną opiekę.

[201607040940]

Napisane przez krudzianna

Nie wdając się w szczegóły zrzekła się praw po urodzeniu małego, bo nie chciała mieć dziecka ale zgodziła się urodzić i dlatego mój narzeczony sprawuje wyłączną opiekę.

czyli raczej nie ma ryzyka że przyjedzie i zacznie walczyć o faceta i dziecko w imię dawnych uczuć? Jeżeli tak jest to masz dość dobrą sytuację. Czytałam wypowiedzi kobiet który pisały o sytuacjach z ex ich partnerów. Umiejętnie rozgrywały dzieckiem żeby zniszczyć nowy związek lub żeby odzyskać pana. U Ciebie tak nie będzie.

Rozluźnij kontakt ze swoimi koleżankami i ciesz się swoim związkiem.

[tymczasowa_]

jak dla mnie to nie są przyjaciółki, ani nawet koleżanki.
jakieś tam znajome, które jak jest fajnie, to fajnie, a jak nie, to znikają.
negują wszystko, co im opowiadasz, zero wsparcia.

nie wiem w sumie czemu jeszcze utrzymujesz z nimi kontakt...

[maliko972]

Napisane przez krudzianna

Nie wdając się w szczegóły zrzekła się praw po urodzeniu małego, bo nie chciała mieć dziecka ale zgodziła się urodzić i dlatego mój narzeczony sprawuje wyłączną opiekę.

Wygląda na to, że Twój narzeczony to naprawdę wspaniały facet
Olej przyjaciółki, po prostu zazdroszczą. Zwłaszcza ta z dzieckiem.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Napisane przez maliko972

Wygląda na to, że Twój narzeczony to naprawdę wspaniały facet
Olej przyjaciółki, po prostu zazdroszczą. Zwłaszcza ta z dzieckiem.

Nie rozumiem tej maniery na intymnym uznawania faceta za wspaniałego tylko dlatego, że zajmuje się swoim dzieckiem O.o


Co do koleżanek - skoro znajomość z nimi przynosi ci same frustracje to poluzuj kontakty.

[maliko972]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;53392343]Nie rozumiem tej maniery na intymnym uznawania faceta za wspaniałego tylko dlatego, że zajmuje się swoim dzieckiem O.o


Co do koleżanek - skoro znajomość z nimi przynosi ci same frustracje to poluzuj kontakty.
[/QUOTE]

Raczej chodziło mi o to, że jego była nie chciała tego dziecka, pewnie zastanawiała się nad aborcją a on wziął odpowiedzialność za swoje czyny, chciał się zająć dzieckiem i zrobił to. Rzadko którego faceta stać na takie coś

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Napisane przez maliko972

Raczej chodziło mi o to, że jego była nie chciała tego dziecka, pewnie zastanawiała się nad aborcją a on wziął odpowiedzialność za swoje czyny, chciał się zająć dzieckiem i zrobił to. Rzadko którego faceta stać na takie coś

Albo wpadli, ona nie chciała dziecka, chciała usunąć, a on zażądał by urodziła. Nie widzę w tym niczego wspaniałego.
A nawet jeśli jest tak jak ty piszesz to nie jest to w moim odczuciu wyznacznik wspaniałości. To, że nie wszyscy tak robią to inna kwestia.
Czy o samotnej matce ktoś powie, że jest wspaniała tylko dlatego, że wychowuje swoje dziecko?

[nereidadriada]

Powinnaś wysłuchać przyjaciółek, wysłuchać ich argumentów, przemyśleć, czy nie mają w pewnych kwestiach racji, powiedzieć im jaka jest Twoja decyzja, dlaczego podjęłaś właśnie taką, wyjaśnić co jest dla Ciebie ważne i poprosić, żeby to uszanowały. Jeśli dalej będą się wtrącać zerwać kontakt.

Może one widzą z boku coś, co Tobie umyka i stąd ich sprzeciw. A może martwią się po prostu i jeśli im wyjaśnisz, że zdajesz sobie sprawę z ryzyka, problemów, ale i tak chcesz w to wchodzić to się uspokoją, że wiesz co robisz.

Ale jeśli one tak marudzą, żeby marudzić, to to nie są żadne przyjaciółki, tylko znajome od lat.

[Ola-zz]

krudziana Na wstępie powiem, że ja mam męża, który z pierwszego małżeństwa ma 2 córki, ok mieszkają z jego byłą ale często je widuję. I nieraz bardzo fajnie razem spędzamy czas choć jedna jest wobec mnie wredna No ale to dziecko

Jeśli twój związek kwitnie, dogadujesz się z facetem, jest wam dobrze, on cie kocha. A jego syn w miarę toleruje a tobie on nie przeszkadza to no nie ma sprawy, niech kumpele się odczepią. Taka prawda. Zatem życzę wam powodzenia, szczęśliwego związku

[dzamatasi]

Napisane przez Ola-zz

krudziana Na wstępie powiem, że ja mam męża, który z pierwszego małżeństwa ma 2 córki, ok mieszkają z jego byłą ale często je widuję. I nieraz bardzo fajnie razem spędzamy czas choć jedna jest wobec mnie wredna No ale to dziecko

Jeśli twój związek kwitnie, dogadujesz się z facetem, jest wam dobrze, on cie kocha. A jego syn w miarę toleruje a tobie on nie przeszkadza to no nie ma sprawy, niech kumpele się odczepią. Taka prawda. Zatem życzę wam powodzenia, szczęśliwego związku

Nie przeszkadzało Ci,że ma dzieci ? Albo najbliższym?

Postanowiłam napisać... Bo miałam identyczną sytuację. Poznałam wspanialego faceta,ale z dwójką dzieci. Mnie jakoś to bardzo nie przeszkadzało,ale moim rodzicom owszem no i właśnie przez rodziców nasz związek się rozpadł. On uważał,że skoro moim rodzicom przeszkadza to,że ma dzieci to będą robili wszytsko,żebym w koncu w to uwierzyła.
No i u nas był też problem z była-ona uciekła bez słowa od niego,więc w sumie do końca nie byłam pewna czy jeszcze do siebie nie wrócą.

[Ola-zz]

dzamatasi Dzieci? nie przeszkadzały mi nigdy. Jedynie na początku bałam się różnicy wieku bo jest 19 lat starszy. Z jedną z jego córek mam wspaniały kontakt. Choć właściwie bałam się czy będzie chciał mieć z mną dziecko czy nie.
Najbliżsi? Moja mama w ogóle nie akceptuje mojego męża ale głównie z względu na wiek i że jest rozwodnikiem. A mój B. to olewa ma taki charakter, twierdzi, że ważne iż nam jest dobrze.

[krudzianna]

Tak mój narzeczony i jego była "wpadli" próbowali ratować związek ale nic z tego nie wyszło ona jeszcze będąc w ciąży znalazła sobie innego faceta a że było za późno na aborcje a ona dziecka nie chciała to mały został z ojcem ona zrzekła się praw i od tego czasu się nie widzieli.
Moi rodzice stwierdzili na początku, że mają nadzieje że się szybko rozlecimy bo też średnio im pasował, ale jak na tą chwilę jak widzą, że jest nam dobrze to przyjęli tą decyzje i nie ma jakiejś wrogości z ich strony.
Wysłuchałam ich i to nie raz ale ile można słuchać że
dla mnie za stary(mój ex był ode mnie starszy 7 lat i było wszystko ok)
ma dziecko(wiedziałam o tym od początku i nie była to dla mnie niespodzianka, no może nie łatwa i "klasyczna" sytuacja ale poradziliśmy sobie z tym)
rzuciłam dla niego dobrą pracę i życie w Polsce(może i tak ale nie jechałam "w ciemno" i teraz po kilku awansach mam świetne stanowisko i widoki na kolejny awans)
nie ma wyższego wykształcenia(całkowita racja, ale ma dobrą pracę która jest jego pasją więc nie narzekam)
wychowuje mnie sobie
jest ze mną po to żebym wychowywała jego syna

[dzamatasi]

Napisane przez Ola-zz

dzamatasi Dzieci? nie przeszkadzały mi nigdy. Jedynie na początku bałam się różnicy wieku bo jest 19 lat starszy. Z jedną z jego córek mam wspaniały kontakt. Choć właściwie bałam się czy będzie chciał mieć z mną dziecko czy nie.
Najbliżsi? Moja mama w ogóle nie akceptuje mojego męża ale głównie z względu na wiek i że jest rozwodnikiem. A mój B. to olewa ma taki charakter, twierdzi, że ważne iż nam jest dobrze.

Napisane przez krudzianna

Tak mój narzeczony i jego była "wpadli" próbowali ratować związek ale nic z tego nie wyszło ona jeszcze będąc w ciąży znalazła sobie innego faceta a że było za późno na aborcje a ona dziecka nie chciała to mały został z ojcem ona zrzekła się praw i od tego czasu się nie widzieli.
Moi rodzice stwierdzili na początku, że mają nadzieje że się szybko rozlecimy bo też średnio im pasował, ale jak na tą chwilę jak widzą, że jest nam dobrze to przyjęli tą decyzje i nie ma jakiejś wrogości z ich strony.
Wysłuchałam ich i to nie raz ale ile można słuchać że
dla mnie za stary(mój ex był ode mnie starszy 7 lat i było wszystko ok)
ma dziecko(wiedziałam o tym od początku i nie była to dla mnie niespodzianka, no może nie łatwa i "klasyczna" sytuacja ale poradziliśmy sobie z tym)
rzuciłam dla niego dobrą pracę i życie w Polsce(może i tak ale nie jechałam "w ciemno" i teraz po kilku awansach mam świetne stanowisko i widoki na kolejny awans)
nie ma wyższego wykształcenia(całkowita racja, ale ma dobrą pracę która jest jego pasją więc nie narzekam)
wychowuje mnie sobie
jest ze mną po to żebym wychowywała jego syna

Kurcze,czytając Was, teraz rozumiem,że zrobiłam najgorszy błąd w swoim zyciu słuchając rodziców i to,że odpuściłam najważniejszej osobie...
Niemniej fajnie się czyta,że Wam się udaję. Trzymam kciuki i życze powodzenia!!!