Rozstanie z facetem XXXIV

[soh]

Napisane przez nerwotka

Dokładnie. Poza tym tak sie ode mnie odciął od razu, że głupi by się nawet domyslił o co biega. Od tego czasu nie odezwał się ani razu zapytać czy z moim zdrowiem ok, jej zdjecia na insta lajkuje, wszystkie posty na fb, moje nie aż żałuję że wyrzuciłam go ze snapa, może szybciej bym się dowiedziała. I tylko ta myśl, czy są ze sobą teraz i świetnie się bawią czy nie jest wkurzająca.

No w sumie jak ktoś zostawia z dnia na dzień to pierwsza myśl że coś odwalił, albo że jest ktoś inny...

[Smuutnooka]

Napisane przez nerwotka

Dokładnie. Poza tym tak sie ode mnie odciął od razu, że głupi by się nawet domyslił o co biega. Od tego czasu nie odezwał się ani razu zapytać czy z moim zdrowiem ok, jej zdjecia na insta lajkuje, wszystkie posty na fb, moje nie aż żałuję że wyrzuciłam go ze snapa, może szybciej bym się dowiedziała. I tylko ta myśl, czy są ze sobą teraz i świetnie się bawią czy nie jest wkurzająca.

Chyba się świetnie bawią.. Widać próbuje się jej podlizać

Lajkowanie zdjęc na potęgę jest tak bardzo dojrzałe.

[nerwotka]

Napisane przez Smuutnooka

Chyba się świetnie bawią.. Widać próbuje się jej podlizać

Lajkowanie zdjęc na potęgę jest tak bardzo dojrzałe.

To niech się bawi. Zamienił porshe na malucha a tak serio, jeżeli z nią mu będzie lepiej, to niech będą razem i niech im się wiedzie. Ja będę czekać na tego, który świata poza mną nie będzie widział.

[kiciuskot]

mój były za to wszystkim teraz mówi, że totalnie nie w głowie mu inne kobiety, że nie ma zamiaru szukać, zaczynać nic nowego, imprezuje sobie z kumplami i ma zamiar się "skupić na swoim rozwoju"

[nerwotka]

Napisane przez kiciuskot

mój były za to wszystkim teraz mówi, że totalnie nie w głowie mu inne kobiety, że nie ma zamiaru szukać, zaczynać nic nowego, imprezuje sobie z kumplami i ma zamiar się "skupić na swoim rozwoju"

Mój też mówił, że nie śpieszy mu się do nowego związku

[mineralnaxy]

Napisane przez nerwotka

Mój też mówił, że nie śpieszy mu się do nowego związku

i mój

[teoretyczna]

Malla biorę leki. brałam różne antydepresanty od roku i nie było efektów. teraz przeszłam na dużo silniejsze. ogólnego działania antydepresyjnego nie widzę, jedynie co to łagodzi lęki i fobie. ale wiem, że też nie mogę oczekiwać cudów. muszę pracować nad swoją psychiką przede wszystkim.

weszłam z strasznego doła, który dotyczy wszystkiego. rozpadu mojego związku, przerwanych studiów, rzuceniem pracy, braku planu na przyszłość. tak mnie przeraża to wszystko, że nie wiem jak inni ludzie funkcjonują. nie potrafię skupić się na "tu i teraz". strasznie kurczowo trzymam się przeszłości. to nie pozwala mi funkcjonować. mój X specjalnie afiszuje się z tym, jak świetnie się bawi. strasznie mi przykro. tęsknię za nim każdego dnia. nie chcę dłużej spać sama...

[Smuutnooka]

Napisane przez teoretyczna

strasznie kurczowo trzymam się przeszłości. to nie pozwala mi funkcjonować. mój X specjalnie afiszuje się z tym, jak świetnie się bawi. strasznie mi przykro. tęsknię za nim każdego dnia. nie chcę dłużej spać sama...

Nie chcesz chyba też spać z kimś, kto tak bardzo i z premedytacją Cię rani?..

Jeszcze trochę pomarudzę z dietą: przejdź się do lidla, kup cytryny bio i pij codziennie jedną z wodą, z imbirem i miodem.. dobre jedzenie odżywia, więcej bananów, jabłek..
musisz mieć z czego czerpać siły na pewno nie z prochów

Moją kumpelę w głębokiej przedokresowej depresji trochę podniosło na duchu, jak sobie sok z grejpfruta wyciśnięty wypiła.. tylko po to się z łóżka wtedy zwlekła, było jej lepiej, jeszcze jej często pożyczam do soku kwas l-askorbinowy, to wszystko jest ważne na kobiece depresje i ogólnie na depresje

A ona niestety je dużo chleba, pije dużo mleka.. jakbym tak jadła to dawno skończyłabym z depresją i chorobą to mnie wtedy chłopak rzucił, było to w tym samym tygodniu - a to ona na łóżku z deprechą lezała, nie ja, ja jej tylko strasznie mogłam współczuć i czasem zaproponować coś pić
Wychodź na słońce, jak tylko się pojawi, pij dużo wody (muszynianka, kropla beskidu)

[Barbarella05]

Napisane przez Smuutnooka

Nie chcesz chyba też spać z kimś, kto tak bardzo i z premedytacją Cię rani?..

Jeszcze trochę pomarudzę z dietą: przejdź się do lidla, kup cytryny bio i pij codziennie jedną z wodą, z imbirem i miodem.. dobre jedzenie odżywia, więcej bananów, jabłek..
musisz mieć z czego czerpać siły na pewno nie z prochów

Moją kumpelę w głębokiej przedokresowej depresji trochę podniosło na duchu, jak sobie sok z grejpfruta wyciśnięty wypiła.. tylko po to się z łóżka wtedy zwlekła, było jej lepiej, jeszcze jej często pożyczam do soku kwas l-askorbinowy, to wszystko jest ważne na kobiece depresje i ogólnie na depresje

A ona niestety je dużo chleba, pije dużo mleka.. jakbym tak jadła to dawno skończyłabym z depresją i chorobą to mnie wtedy chłopak rzucił, było to w tym samym tygodniu - a to ona na łóżku z deprechą lezała, nie ja, ja jej tylko strasznie mogłam współczuć i czasem zaproponować coś pić
Wychodź na słońce, jak tylko się pojawi, pij dużo wody (muszynianka, kropla beskidu)

Ja bardzo mało jem.
Raz dziennie i to nie zawsze.
Przynajmniej od jakiegoś czasu tak w ogóle apetytu nie mam.

[mineralnaxy]

Potwierdzam zdrowe odżywianie plus aktywność fizyczna dają dużo.

[Smuutnooka]

Napisane przez Barbarella05

Ja bardzo mało jem.
Raz dziennie i to nie zawsze.
Przynajmniej od jakiegoś czasu tak w ogóle apetytu nie mam.

Ja też tak mało jadłam, ale z początku miałam siły tylko pić.. więc dużo odżywczego jedzenia, i własnie przy każdej okazji wyciskałam cytrynę.. piłam świeże soki z butelki, jadłam owoce.. bo na dłuższą metę niby nie byłam głodna, ale dopóki chociażby tego banana w siebie nie wmusiłam, to czułam się bardzo ŹLE, no depresja i czarne myśli mi się pogłębiały ja takim jestem człowiekiem, że jak byłam w zdrowiu głodna, to byłam bardzo zła i mrukliwa (niestety ex też to zauważał i go to śmieszyło..), to co dopiero w depresji i smutku, gdy przez rozpacz nie słuchałam swojego ciała? no coś jest na rzeczy.

Ja jeszcze przy każdych nerwach piłam ziołowy sedomix i ogólnie ziółka, bo inaczej trawienie mi siadało z nerwów. musiałam te nerwy wstrzymać i zajmować się czymś innym

Ostatnio sobie zaczęłam przypominać o posiłkach, że musze je jeść - i nie jest tak źle, obiad jem zawsze. Niestety też za dużo słodyczy, bo święta się zbliżają - ale z dobrej firmy gorzka czekolada nie jest zła i jak coś jest w domu upieczone to to jem, ale lepszy już byłby owoc niż jakiekolwiek ciasto z mąki.. czuję, że mnie takie coś zapycha

No ale 3kg i tak poszło przez niego śmieję się, że zrobiłam sobie mały owocowy detoks..

(o warzywach nie mówię, bo teraz prawie nie ma fajnych warzyw.. czekam na działkowe plony )

[nerwotka]

U mnie jedzenie wraca do normy, w sumie szkoda, bo przydało by się jeszcze kilka kg w dół, a niestety z ćwiczeń tymczasowo jestem wykluczona

[Smuutnooka]

Napisane przez nerwotka

U mnie jedzenie wraca do normy, w sumie szkoda, bo przydało by się jeszcze kilka kg w dół, a niestety z ćwiczeń tymczasowo jestem wykluczona

Stawiam, że te kg które tracisz to i tak nie jest tłuszcz, ale woda

W moim przypadku to się chyba nie sprawdza bo ciągle dużo piję

[Barbarella05]

Ja przy swoim obecnym trybie odzywiania, prędzej czy później zacznę się sypać.
Dzisiaj zjadłam wyjątkowo kanapki z pasztetem i to takie solidne.

[2016070953]

Malla - może początkowo byłam szczęśliwa, ale zaczęło mnie wkurzać coraz więcej rzeczy więc wiesz cieszę się że to ja podjęłam tę decyzję teraz a nie że zabrnęło to za daleko. Bo jakbym ja została porzucona to oj - byłby z tego wielki dym

[nerwotka]

Chyba łatwiej jest osobie, która decyduje o rozstaniu, niż tej która jest porzucana, a i to nie zawsze.
..Jeśli serce masz miękkie to obyć dupy nie miał szklanej.''

[Higurashi]

Napisane przez nerwotka

Chyba łatwiej jest osobie, która decyduje o rozstaniu, niż tej która jest porzucana, a i to nie zawsze.
..Jeśli serce masz miękkie to obyć dupy nie miał szklanej.''

Ja zakończyłam swój związek i mam wrażenie, że on znosi to znacznie lepiej, mimo, że jeszcze kilka dni wcześniej zapewniał o swojej miłości... ale nasza sytuacja jest chyba ogólnie dziwna

Jak się czujecie? Wiosna idzie, oby nasze humory były coraz lepsze

[nerwotka]

Napisane przez Higurashi

Ja zakończyłam swój związek i mam wrażenie, że on znosi to znacznie lepiej, mimo, że jeszcze kilka dni wcześniej zapewniał o swojej miłości... ale nasza sytuacja jest chyba ogólnie dziwna

Jak się czujecie? Wiosna idzie, oby nasze humory były coraz lepsze

Kochana, mój pisał że kocha i tęskni, a trzy dni później już nie

[Higurashi]

Napisane przez nerwotka

Kochana, mój pisał że kocha i tęskni, a trzy dni później już nie

W sumie to byłam naiwna, bo miałam nadzieję, że wreszcie się zmieni, przestanie być chorobliwie zazdrosny. Dusiłam się w tym związku, liczyłam, że zadziała to jak kubeł zimnej wody, że zrozumie i zawalczy o mnie. Strasznie byłam głupia

[nerwotka]

Napisane przez Higurashi

W sumie to byłam naiwna, bo miałam nadzieję, że wreszcie się zmieni, przestanie być chorobliwie zazdrosny. Dusiłam się w tym związku, liczyłam, że zadziała to jak kubeł zimnej wody, że zrozumie i zawalczy o mnie. Strasznie byłam głupia

Ja miałam nadzieję, że w końcu pokaże że mu zależy. I tak naciskałam, wykłócałam się i chyba po prostu przyśpieszyłam nasz koniec. Wykorzystał sytuację i się ewakuował.

[Higurashi]

Napisane przez nerwotka

Ja miałam nadzieję, że w końcu pokaże że mu zależy. I tak naciskałam, wykłócałam się i chyba po prostu przyśpieszyłam nasz koniec. Wykorzystał sytuację i się ewakuował.

Ech... jakbyśmy nie wiadomo ile wymagały ja się spodziewałam innego rozwinięcia sytuacji, bo ex zawsze stawiał mnie na pierwszym miejscu, odbierał z pracy itd... ale za to miał problem gdy poszłam bez niego na jakieś babskie wyjście..
do dziś zastanawiam się, czy nie popełniłam błędu.

[Kaparra]

Widzę, że żelazną zasadą jest BRAK KONTAKTU.
U mnie jest tak - nie potrzebuję kontaktu z byłym, pogodziłam się, nie interesuje mnie, co u niego.
ALE (zawsze jest ale)
Mamy pewnych znajomych, którzy praktycznie są jego znajomymi (para + ich przyjaciel), z którymi ja zawsze się dobrze dogadywałam.
Zależy mi na nich. Spotykam się z nimi, ale z racji rozstania rzadziej, z resztą nie wiem, jak często oni się widują, ale wiem, że się widują.
Oni starają się być w porządku wobec nas obojga, ale wiadomo, że jest to dla nich trudne. Pierwsze spotkanie u nich razem z byłym było trochę trudne, ale do przeżycia.
Co w takim wypadku z wyżej wymienionym "kontaktem"?

Poza tym - mój były jest osobą, który z reguły nadal trzyma kontakt z byłymi - już słyszałam od znajomych, że to jest chore.
I właśnie od kilku dni były bez zobowiązań coś tam do mnie pisze, a ja mu zdawkowo odpowiadam (pewnie bez sensu).
Zaczęło się od tego, że musiałam się z nim zobaczyć coś odebrać (nie było jak tego przekazać inaczej, ale wcześniej konsekwentnie go unikałam), rozmawiałam z minutę o wspólnych innych znajomych i poszłam.
Ale on chyba stwierdził, że w związku z tym możemy sobie "poklikać".
To chyba nie jest rozsądne?

[Barbarella05]

Nie, jest okej, ale musisz pamiętać że to jest ex.
Wszystko w swoich granicach.

[teoretyczna]

pogoda na pewno nam nie sprzyja. ogólnie taka depresyjna atmosfera. nie wiem kiedy ostatnio widziałam słońce. jeśli było to widziałam je zza zasłoniętych rolet. jak przyjdzie wiosna, będzie słońce, będę biegać w trampkach, przywiozę tutaj swój rower i wszystko będzie w końcu lepiej. no kur.wa musi.

Smuutnooka zrobię, jak mówisz. cytrusów nie jadam praktycznie wcale, bo nie przepadam. ale taka woda z cytryną, miodem i imbirem brzmi smacznie. wprowadzę taki nawyk w życie. teraz pojadę na kilka dni do domu. jak mama usłyszy z mojej strony taką inicjatywę to jeszcze tego samego dnia mi taki napój przygotuje i będę miała ją co rano przy łóżku. to takie miłe, kiedy ktoś się tobą opiekuje... potrzebuję tego. ale ogólnie staram się sama stanąć na nogi i wziąć za siebie. dzisiaj mam dzień zwinięcia w kulkę i płaczu. ale postaram się by kilka kolejnych dni były lepsze. muszę.

Kaparra ze wspólnymi znajomymi możesz utrzymywać, jeśli nie przeszkadza to żadnej ze stron. przecież nie musicie o nim rozmawiać. to ogólnie jest totalnie do przejścia. ja z moim X też mam wspólnych znajomych. i to da się pogodzić. na początku są niezręczne sytuacje, ale potem jest ok. a ogólnie co do kontaktu z nim - jeżeli go nie potrzebujesz to go nie utrzymuj. jeśli on stara się takowy stworzyć to możesz mu otwarcie napisać, że nie czujesz się dobrze w takiej sytuacji i nie chcesz teraz tego kontaktu. może kiedyś będziesz chciała z nim być z linii koleżeńskiej. ale zaraz po rozstaniu taki kontakt rzadko bywa zdrowy. prędzej czy później któraś ze stron zaczyna czegoś oczekiwać, potem przychodzą wyrzuty i przechodzi się rozstanie po raz drugi. widzę po sobie. ja bardzo chciałam kontaktu z nim. nawiązałam go po miesiącu ciszy. to było ZŁE. czułam się znowu fatalnie. i zerwałam ten kontakt. i znowu czułam się porzucona i osamotniona. wiem, że są osoby, które potrafią taki kontakt utrzymywać, ale nie polecam robić tego tak szybko. póki są jakieś emocje. z resztą skoro sama podkreślasz, że nie jest Ci to potrzebne - unikaj.

a ja wciąż nie mogę wyjść z podziwu, że ZNOWU go spotkałam. miasto ponad 500 tys. osób. a ja go spotkałam trzeci raz w tym miesiącu. szlag mnie trafi. odprowadził mnie na przystanek. chwilę patrzyliśmy na siebie nie umiejąc nic powiedzieć. potem wsiadłam w tramwaj i ja w swoją stronę, on w swoją. ledwo łzy opanowałam. i teraz znowu siedzę w domu i płaczę. tak tęsknię. źle mi samej. ja nie wiem jak ludzie będąc singlami potrafią się cieszyć życiem - będę próbowała teraz zgłębić tą wiedzę...

[kiciuskot]

Napisane przez teoretyczna

a ja wciąż nie mogę wyjść z podziwu, że ZNOWU go spotkałam. miasto ponad 500 tys. osób. a ja go spotkałam trzeci raz w tym miesiącu. szlag mnie trafi. odprowadził mnie na przystanek. chwilę patrzyliśmy na siebie nie umiejąc nic powiedzieć. potem wsiadłam w tramwaj i ja w swoją stronę, on w swoją. ledwo łzy opanowałam. i teraz znowu siedzę w domu i płaczę. tak tęsknię. źle mi samej. ja nie wiem jak ludzie będąc singlami potrafią się cieszyć życiem - będę próbowała teraz zgłębić tą wiedzę...

chyba do bycia singlem trzeba się przyzwyczaić, każda z nas chyba miała okres bycia singlem i jakoś dawałyśmy sobie rade, i było fajnie. tylko że się przyzwyczaiłyśmy do czegoś i teraz trzeba się odzwyczaić z powrotem.

[Kaparra]

Napisane przez teoretyczna

a ja wciąż nie mogę wyjść z podziwu, że ZNOWU go spotkałam. miasto ponad 500 tys. osób. a ja go spotkałam trzeci raz w tym miesiącu. szlag mnie trafi. odprowadził mnie na przystanek. chwilę patrzyliśmy na siebie nie umiejąc nic powiedzieć. potem wsiadłam w tramwaj i ja w swoją stronę, on w swoją. ledwo łzy opanowałam. i teraz znowu siedzę w domu i płaczę. tak tęsknię. źle mi samej. ja nie wiem jak ludzie będąc singlami potrafią się cieszyć życiem - będę próbowała teraz zgłębić tą wiedzę...

Mój były za to pracuje w centrum miasta wieczorami (w knajpie), więc nietrudno o spotkanie z nim. Ale ja to mam "w pompce", chociaż to wymagało czasu, przyznam. Jednak ja bym mu chyba jednak powiedziała krótkie cześć, zamiast wdawać się w rozmowę... Tylko, że u Ciebie chyba nie do końca wiadomo czy to definitywny koniec, u mnie owszem.

[nerwotka]

Mi się za to własnie jakoś smutno zrobiło. Widziałam ich wspólne zdj sprzed trzech lat i denerwuje mnie to, że nie wiem czy na sto pro są razem.
I tęsknie, chociaż po tym wszystkim powinnam mieć go w nosie, tak jak on teraz mnie olewa.

[lubiekielbase]

Napisane przez Kaparra

Widzę, że żelazną zasadą jest BRAK KONTAKTU.
U mnie jest tak - nie potrzebuję kontaktu z byłym, pogodziłam się, nie interesuje mnie, co u niego.
ALE (zawsze jest ale)
Mamy pewnych znajomych, którzy praktycznie są jego znajomymi (para + ich przyjaciel), z którymi ja zawsze się dobrze dogadywałam.
Zależy mi na nich. Spotykam się z nimi, ale z racji rozstania rzadziej, z resztą nie wiem, jak często oni się widują, ale wiem, że się widują.
Oni starają się być w porządku wobec nas obojga, ale wiadomo, że jest to dla nich trudne. Pierwsze spotkanie u nich razem z byłym było trochę trudne, ale do przeżycia.
Co w takim wypadku z wyżej wymienionym "kontaktem"?

Poza tym - mój były jest osobą, który z reguły nadal trzyma kontakt z byłymi - już słyszałam od znajomych, że to jest chore.
I właśnie od kilku dni były bez zobowiązań coś tam do mnie pisze, a ja mu zdawkowo odpowiadam (pewnie bez sensu).
Zaczęło się od tego, że musiałam się z nim zobaczyć coś odebrać (nie było jak tego przekazać inaczej, ale wcześniej konsekwentnie go unikałam), rozmawiałam z minutę o wspólnych innych znajomych i poszłam.
Ale on chyba stwierdził, że w związku z tym możemy sobie "poklikać".
To chyba nie jest rozsądne?

Chyba najważniejsze byś nie wrzucała na niego w ich towarzystwie. Nawet po kilku piwkach Ale jeśli oni chcą się z Tobą spotykać i ty też chcesz to moim zdaniem powinniście kontynuować znajomość.


A czujesz potrzebę by z nim poklikać? Chcesz tego? Z nudów czy chcesz by wrócił? Ja osobiście nie wyobrażam sobie utrzymywania kontaktu z byłym. Ale może to też dlatego, ze bardzo mnie skrzywdził, może gdybyśmy zerwali z wypalenia to też byłoby inaczej.

[Kaparra]

Napisane przez lubiekielbase

Chyba najważniejsze byś nie wrzucała na niego w ich towarzystwie. Nawet po kilku piwkach Ale jeśli oni chcą się z Tobą spotykać i ty też chcesz to moim zdaniem powinniście kontynuować znajomość.

Tak jak pisałam - przy pierwszym wspólnym spotkaniu było dziwacznie i on też pod koniec nieco nieelegancko się zachował... Ale już teraz jest ok.

A czujesz potrzebę by z nim poklikać? Chcesz tego? Z nudów czy chcesz by wrócił? Ja osobiście nie wyobrażam sobie utrzymywania kontaktu z byłym. Ale może to też dlatego, ze bardzo mnie skrzywdził, może gdybyśmy zerwali z wypalenia to też byłoby inaczej.

Nie chcę by wrócił, bo pod koniec pokazał piękny pokaz manipulacji i oczywiście zarzucał mi, że wszystko jest moją winą, więc po co mi ten cyrk ( a prawda jest taka, że przydałaby mu się terapia, bo ma problem z przeszłością). Mi już jest ganz egal (wszystko jedno, jak to mówię). Nie skrzywdził mnie jakoś bardzo, jestem wręcz zadowolona, że się skończyło.

[Kredusia]

Hej dziewczyny!
Mam nadzieję, że mogę dołączyć?
Jestem po rozstaniu. Z moją pierwszą miłością. Dzisiaj.
Cóż mogę powiedzieć. Byliśmy razem dwa lata. Zaczęliśmy się spotykać zaraz po śmierci moich rodziców i był to dla mnie czas bardzo ciężki. Pojawiły się depresje i stany lękowe, które z pewnością odbiły się mocno na tym związku, choć ex(jak to okropnie brzmi) wspierał mnie jak umiał najbardziej . Pierwszy poważny kryzys mieliśmy w sierpniu 2015. Nie mogliśmy się dogadać, nieporozumienia i właśnie to echo depresji doprowadziły do tygodniowego rozstania. Kochaliśmy się bardzo, szybko zamieszkaliśmy razem, a i po tym kryzysie, wszystko zdawało się wpaść w dobry rytm. Było lepiej. W zasadzie problem, przez który rozstaliśmy się pojawił się stosunkowo niedawno. Ex wziął na siebie dużo za dużo. Przestał być szczęśliwy, nie tylko związkowo, ale życiowo, choć jedno pociągnęło drugie. Studia, baaaaardzo zajmująca praca, problemy w jego domu, bardzo duże zmiany jakie zaszły w jego życiu doprowadziły do częściowego wypalenia. Przestał się starać. Przestał się starać na studiach zupełnie (nie wiem czy zaliczy rok), były momenty gdy przestał starać się w związku, choć potem jakby się opamiętywał, miał wyrzuty sumienia, chciał wszystko nadrabiać. Ja...cierpiałam, ale starałam, się zrozumieć, pomóc, dać mu czas. Ale jednocześnie zaczęłam robić się bardziej, nerwowa, niepewna. Dzisiaj przyszedł do domu, pocieszył mnie, bo byłam bardzo zdenerwowana wynikami badań i ... powiedział że chce się rozstać. Że nie daj rady, że wszystko go przytłacza, że związek wiąże się z odpowiedzialnością, której teraz nie udźwignie, że sądzi że jestem jego najlepszą przyjaciółką i wie że był dla mnie chu.jowy ostatnio i że teraz jest mi źle i jemu też, ale nie ma opcji aktualnie żeby w związku między nami było lepiej. Szczerze mówiąc, najpierw dostałam ataku paniki. tzn, hiperwentylacji, ale mnie uspokoił, jakoś porozmawialiśmy, długo i coraz spokojniej nad herbatą. W czasie tej rozmowy co prawda jakieś przebłyski tego, że to jest rozsądne się do mnie przebijały, ale raczej starałam się myśleć zadaniowo. na koniec nawet pożartowaliśmy, przytuliliśmy się płacząc i spakowaliśmy mu część rzeczy. Jesteśmy i będziemy w kontakcie. Wiem, że to łamanie najważniejszej reguły, ale cholera, to jest najbliższy mi człowiek, przyjaciel. Oprócz niego mam jedną przyjaciółkę i dwie koleżanki koniec. Z rodziną nawet nie utrzymuje zbytnio kontaktu. W zasadzie to jest to co mnie pociesza aktualnie. Że może tak będziemy szczęśliwi, bo ten związek to przykład nie to miejsce, nie ten czas. Że będę miała mojego przyjaciela, że będę mogła wyżalić się o szkole, napić piwa i obejrzeć film. On też chce żeby tak było, chociaż wiemy że najpierw ten kontakt musi być trochę ograniczony i to będzie potrzebować czasu. Wiem, że jeśli mamy być razem to kiedyś będziemy, ale nie chcę o tym myśleć, ani się na to nastawiać. Jak dla mnie to koniec i tak to traktuje. Najgorsze, że przede mną święta i te tłumaczenia rodzinie, i to, że nie zobacze jego rodziny którą traktuję jak swoją. Jego mama dzwoniła do mnie przed chwilą, prawie zapłakana. Nie mogę się doczekać żeby te pierwsze dni minęły, teraz czuje taką huśtawkę, raz myślę że jest okej, a za chwile chce mi się wyć. Boję się że moje stany depresyjno-lękowe dadzą o sobie znać ponownie. Narazie w planach mam zadbanie o siebie, będę mieć więcej pieniędzy żyjąc w pojedynkę i chcę zainwestować w moje hobby, oraz prawdopodobnie iść na siłownie i do trenera personalnego. Trzymajcie za mnie kciuki i za Was też trzymam dziewczyny.

---------- Dopisano o 19:57 ---------- Poprzedni post napisano o 19:56 ----------

Jezu jakie to długie wyszło Przepraszam