jestem w ciązy w wieku 17 lat;/

[pragnieszczescia7]

pisałam juz o tym ze boje ze wpadłam... miałam jednak nadzieje ze tak nie jest... kilka dni temu zrobiłam badanie krwi no i okazało sie ze jestem w ciąży... nastepnego dnia pobiegłam do lekarza zeby to sprawdzić lekarz powiedział ze jeszcze nic nie widzi.... mam przyjsc za jakiś tydzien na badanie ale powiedział ze jestem ze to pewne bo poziom hormonu wyraznie na to wskazuje... przez cały ten czas kiedy czekałam na @ zastanawiałam sie co zrobie jesli jednak bede w ciązy... myslałam o aborcji farmakologicznej ale po przeczytaniu o tym dokładnie jak to sie dzieje uznaliśmy ze lepiej bedzie urodzić bo to przeciez czesc nas... zastanawiam sie co bedzie dalej boje sie.. ale nie mogłabym usunać ciązy... przeciez mam juz w sobie taki maleńki okruszek który przez najbliższe miesiące będzie sie we mnie kształtował... nie wiem co dalej ze szkołą i z moim życiem przeciez osoby w moim wieku właśnie teraz chodzą na imprezy bawią sie... ale wspólnie uznaliśmy ze jesli byliśmy gotowi na sex to musimy dorosnąć do roli rodziców i być odpowiedzialni za swoje decyzje...
boje sie reakcji rodziców
decyzje juz podjeliśmy i bedziemy sie tego trzymać... a powiem im o tym jak juz zobacze te moje maleństwo moze ten widok ich troche zmiękczy... mam taka nadzieje
powiedzcie jak wy przechodziłyście ciąże... jakie miałyście objawy jak sobie radziłyście z mdłościami i z tym okropnym zmęczeniem( od kilku dni chce mi sie strasznie spać i gdybym mogła wogóle nie podnosiłabym sie z łóżka)

[traci]

Przedewszystkim zycze Ci duzo szczescia i wszystkiego dobrego.

Widze ,ze decyzje pdjeliscie.
Musisz porozmawiac z rodzicami.
A wogle powiedziliscie komus?

Martwi Cie szkola ,ale z tego co widze jestes madra dziewczyna wiec napewno dasz rade.

Pozdrawiam

Acha mi na poczatku chcialo sie tez strasznie spac.
I tak do 3 miesiaca mialam takie odruchy wymiotne.

[paula78]

przede wszytskim powiedz rodzicom.

[pragnieszczescia7]

jak do tej pory wiem tylko ja, moj chłopak, moja kumpela która wspierała mnie na duchu od samego początku, nasz wspolny znajomy no i lekarz oczywiscie...
czy ja dobrze robie?? ciagle sie nad tym zastanawiam ale przeciez innego wwyjscia nie ma nie usune a skoro zdecyduje sie juz urodzic to nie oddam do adopcji tylko wychowamy je jak najlepiej bedziemy umieli....

[traci]

Pogadaj z rodzicami to bardzo wazne.

[pragnieszczescia7]

wiem ze musze to zrobić ale nie wiem jak.. co mam siedziec sobie normalnie np. przy kolacji rodzice beda rozmawiali o tym co sie stało jak było w pracy i wogóle o jakiś głupotach a ja wyskocze z tekstem "jestem w ciąży... za niecałe 8 miesięcy bedziecie mieli wnuka"... nie wiem jak sie do tego zabrać chodz wiem ze musze to zrobić...
mogłabys napisać jeszcze troche o tym jak czułaś sie w ciąży i moze masz jakieś dobre rady?? kiedy zwiększył ci sie apetyt?? bo ja ostatnio jadłam: hipsy(paprykowe) białą czekolade a później zupe pomidorową!!!! po prostu szok!!

[ONCIA86]

Pragnieszczescia----- przede swzystkim gratulacje!!!!!! Bez wzgledu na to, co myslisz teraz o ciazy, o tej całej sytuacji z rodzicami, szkoła, naprawde kiedys wracajac do tego watku zobaczysz, ze wszystko jednak po cos sie stało, ze twoje zycie odminiło sie na lepsze.. Wierze w to z całego serca... Nic nie dzieje sie bez przyczyny... masz wiele powodów do szczescia, wkoncu go pragniesz, prawda????
=Sama nie byłam jeszcze w ciązy ale moja kolezanka, bardzo bliska, urodziła synka kilka miesiecy temu.. słodki bobas.. Dziewczyna dawala rade, naprawde... Zapychała sie słodyczami, coca cola, ale na uczelnie chodziła i wszystko zaliczała... pełny podziw. Tobie tez sie uda.... Zobaczysz... Musisz tylko w to wierzyc.. Wiara to 50% sukcesu... Buziak dla malucha

[pragnieszczescia7]

dziekuje
mam nadziej ze to wszystko jakoś sobie ułoże... mój ukochany tez tak mysli... dzis niestety musiał wyjechać i wróci dopiero za 2 dni ale ciągle dzwoni i pisze nie widziałam go 6 godzin a on napisał juz mase sms-ów i kilka razy dzwonił... ciesze sie ze go mam i pewna jestem ze mnie nie zostawi

[antoinettee]

Moje Gratulacje Zobaczysz wszystko będzie dobrze Moja koleżanka też miała 17 lat jak zaszła w ciąże. Też panikowała, bała się rodziców. A teraz jej synek jest najbardziej rozpieszczonym wnuczusiem w rodzinie Ona sie ochajtala (sąd wyraził zgodę) i studiuje zaocznie. Zobaczysz wszystko się ułoży i będziesz miała swoje małe śliczne maleństwo Twojego aniołka

[Marwari]

podobnie jak dziewczyny zycze szczescia i gratuluje chociaz i tak juz jest dobrze, ze Twój TŻ wie i jest z Toba
musisz to jakos powiedziec rodzicom i mam nadzieje, ze oni tez beda Cie wspierac, moze sprobuj najpierw porozmawiac z tym z rodzicow z ktorym sie lepiej dogadujesz?
No i rodzice Twojego chłopaka też sie musza o tym dowiedziec.
Bardzo dobrze, ze nie masz zamiaru usuwac ciąży, bo mysle ze to bylby najwiekszy blad w Twoim zyciu.
Powodzenia

[atka83]

Ja myśle,że gratulować nie ma czego,aleeee co się stało to się nie odstanie.Bardzo dobrze,że chcesz urodzic to dziecko i je wychować razem z chłopakiem.Jakoś dacie rade,nie wiem ale będziecie musieli.Wasze zycie ulegnie zmianie a wy będziecie mieć przyśpieszony kurs dorosłosci.
Zycze powodzenia i spokojnych 9 miesięcy.

ale wspólnie uznaliśmy ze jesli byliśmy gotowi na sex to musimy dorosnąć do roli rodziców i być odpowiedzialni za swoje decyzje...

I prawidłowo.



Moja sąsiadka z bloku urodziła dziecko mając lat 18.I z tego co wiem wydoroślała i zrobiła się z niej gospocha w pozytywnym sensie oczywiście.Wzieła ślub cywilny z chłopakiem i jest szczęsliwa.Mają fajnego synka.

[Fajowy Koles =D]

Napisane przez pragnieszczescia7

pisałam juz o tym ze boje ze wpadłam... miałam jednak nadzieje ze tak nie jest... kilka dni temu zrobiłam badanie krwi no i okazało sie ze jestem w ciąży... nastepnego dnia pobiegłam do lekarza zeby to sprawdzić lekarz powiedział ze jeszcze nic nie widzi.... mam przyjsc za jakiś tydzien na badanie ale powiedział ze jestem ze to pewne bo poziom hormonu wyraznie na to wskazuje... przez cały ten czas kiedy czekałam na @ zastanawiałam sie co zrobie jesli jednak bede w ciązy... myslałam o aborcji farmakologicznej ale po przeczytaniu o tym dokładnie jak to sie dzieje uznaliśmy ze lepiej bedzie urodzić bo to przeciez czesc nas... zastanawiam sie co bedzie dalej boje sie.. ale nie mogłabym usunać ciązy... przeciez mam juz w sobie taki maleńki okruszek który przez najbliższe miesiące będzie sie we mnie kształtował... nie wiem co dalej ze szkołą i z moim życiem przeciez osoby w moim wieku właśnie teraz chodzą na imprezy bawią sie... ale wspólnie uznaliśmy ze jesli byliśmy gotowi na sex to musimy dorosnąć do roli rodziców i być odpowiedzialni za swoje decyzje...
boje sie reakcji rodziców
decyzje juz podjeliśmy i bedziemy sie tego trzymać... a powiem im o tym jak juz zobacze te moje maleństwo moze ten widok ich troche zmiękczy... mam taka nadzieje
powiedzcie jak wy przechodziłyście ciąże... jakie miałyście objawy jak sobie radziłyście z mdłościami i z tym okropnym zmęczeniem( od kilku dni chce mi sie strasznie spać i gdybym mogła wogóle nie podnosiłabym sie z łóżka)

Mimo głupoty jaką jest wpadka (chyba, że zawiodło zabezpieczenie - zdarza się) mogę tylko pogratulować dojrzałego podejścia do sprawy i wg mnie dobrej decyzji. Powodzenia w dalszym życiu I głowa do góry to nie koniec świata )

[julka:)]

Boziu ja nei wiem co bym zrobila w moim wieku majac 23 lata parwie.... zycze szczescia Kochana....

[kasienka3333]

witam wszystkich a w szczególnosci przyszła mamusie ......... wszyscy tu pisza ze bedzie dobze hm. jestem mama rocznego Gabrysia strasznie chcialam miec dzieciatko i nigdy tego nie zalowalam ale zupełnie inaczej wyobrazałam sobie maciezynstwo niz było na poczatku tzn slyszalam o zmeczeniu braku snu itd ale nie zdawalam sobie sprawy ze to bedzie az tak trudne mianowicie zmiana zycia o 180 stopni a jestem troszke starsza od ciebie wiec od siebie zycze ci przedewszystkim ddduuuuzo siły i wsparcia najblizszych a dzidzius wynagrodzi wszystko

[pragnieszczescia7]

to nie było tak ze my sie nie zabezpieczaliśmy użyliśmy prezerwatywy która niestety pękła
jakos nie lubie określenia "wpadka" kiedyś mi to nie przeszkadzało ale teraz tak bo przeciez ta "wpadka" za pare miesiecy bedzie na swiecie... to tak jakbym na moje dziecko mowiła "wpadka" a nie uważam go za wpadke i najwiekszy bła życie bo to jest przeciez cud... cud który pojawił sie po prostu troche wczesniej niz powinien...ale i tak juz go kocham

[pragnieszczescia7]

Napisane przez Fajowy Koles =D

Mimo głupoty jaką jest wpadka (chyba, że zawiodło zabezpieczenie - zdarza się) mogę tylko pogratulować dojrzałego podejścia do sprawy i wg mnie dobrej decyzji. Powodzenia w dalszym życiu I głowa do góry to nie koniec świata )

to nie było tak ze my sie nie zabezpieczaliśmy użyliśmy prezerwatywy która niestety pękła
jakos nie lubie określenia "wpadka" kiedyś mi to nie przeszkadzało ale teraz tak bo przeciez ta "wpadka" za pare miesiecy bedzie na swiecie... to tak jakbym na moje dziecko mowiła "wpadka" a nie uważam go za wpadke i najwiekszy bła życie bo to jest przeciez cud... cud który pojawił sie po prostu troche wczesniej niz powinien...ale i tak juz go kocham

[atka83]

Napisane przez pragnieszczescia7

to nie było tak ze my sie nie zabezpieczaliśmy użyliśmy prezerwatywy która niestety pękła
jakos nie lubie określenia "wpadka" kiedyś mi to nie przeszkadzało ale teraz tak bo przeciez ta "wpadka" za pare miesiecy bedzie na swiecie... to tak jakbym na moje dziecko mowiła "wpadka" a nie uważam go za wpadke i najwiekszy bła życie bo to jest przeciez cud... cud który pojawił sie po prostu troche wczesniej niz powinien...ale i tak juz go kocham

No to faktycznie mieliście troszke pecha.Z jakiej to firmy gumki bo słyszałam że Durexy pękają,dlatego się pytam. Najwidoczniej tak musiało być/się stać.Los za was zadecydował,a Wy mu pomogliście.

[pragnieszczescia7]

DUREX- tak to była ta firma
zawiodła no ale dlatego na swiecie juz niedługo pojawi sie moj skarb szczerze to teraz juz sie z tego ciesze ze bede go miała i głupio mi sie robi jak tylko mylse o tym ze przeszło mi przez mysl usunięcie mojego skarba...

[atka83]

Napisane przez pragnieszczescia7

DUREX- tak to była ta firma
zawiodła no ale dlatego na swiecie juz niedługo pojawi sie moj skarb szczerze to teraz juz sie z tego ciesze ze bede go miała i głupio mi sie robi jak tylko mylse o tym ze przeszło mi przez mysl usunięcie mojego skarba...

No to potwierdza się to co słyszałam. Ostatnio będąc z tz-tem na zakupach kupowalismy gumki,już brał durexy właśnie,ale powiedzialam mi żeby nie brał tych bo ponoć pekąją.Zakupił/liśmy gumki Unimila-unimil sobie życie.

A co do Waszego dziecka,ojj zacznie rośnąc ci brzuszek,poczujesz pierwsze kopniaki,albo jak będzie mieć czkawke to brzuch ci bedzie podskakwiał,to dopiero ponoć fajne uczucie.Pisze ponoć,bo nie byłam,a nie nie jestem jeszcze mamusia.

[olbka]

a wiesz co? jest pare zalet wczesnej ciazy... urodzisz, odchowasz, wyslesz do szkoly czy zlobka i w wieki 22 lat jestes wolna, mozesz rozwijac sie zawodowo, robic kariere itd. Ja mam 25 lat, skonczylam studia i mam prace, ale wiem, ze bede musiala to przerwac jesli bede chciala zajsc w ciaze... a bede chciala napewno

Zycze powodzenia!

[xyoko]

Ciesze się, że masz pozytywne podejście do sprawy i rozsądnego chłopaka przy sobie Ile on ma lat?
Życzę Ci dużo szczęścia i zobaczysz, że na pewno wszystko się ułoży
Pozdrawiam

[martinka_m]

Napisane przez atka83

Ja myśle,że gratulować nie ma czego,aleeee co się stało to się nie odstanie.

fakt. pogratulowac mozna tylko dojrzalego podejscia do sprawy.
powodzenia

Napisane przez atka83

No to faktycznie mieliście troszke pecha.Z jakiej to firmy gumki bo słyszałam że Durexy pękają,dlatego się pytam. Najwidoczniej tak musiało być/się stać.Los za was zadecydował,a Wy mu pomogliście.

potwierdzam, pekaja

[kanila]

Kochana nie ma się czym przejmować. Ja mam 17 lat, co prawda nie jestem w ciąży, ale rozmawiałam kiedyś z mamą ta temat nastoletnich matek i wtedy uzyskałam odpowiedź jakiej się nie spodziewałam, a mianowicie, że kłopot i problemy są wtedy jak ktoś umiera a nie się rodzi. Uważam, że powinnaś powiedzieć rodzicom i to jak najszybciej. Jak?? Nie wiem, może powinnaś najpierw porozmawiać z mamą... Wiem łatwo powiedzieć, ale prędzej czy później i tak się dowiedzą... Życzę duuuużo odwagi na rozmowę z rodzicami i duuuuużo szczęścia na przyszłość.

P S
Nawet jeśli rodzice nie będą zadowoleni (a raczej nie będą), to na pewno zmiękną z czasem jeśli nie za miesiąc to zapewne wtedy jak się maluszek pojawi na tym świecie.

[Vivienne]

Wczoraj oglądałam "Uwagę", było tam właśnie o młodych dziewczynach w ciąży.
Najważniejsze to pogadaj z rodzicami- na spokojnie, kiedy macie dużo czasu. Twoi rodzice na pewno na początku będą w szoku, może będą źli, może rozczarowani. Ale po pewnym czasie to minie i będą Cię wspierać, zobaczysz.
Jesteś mądrą dziewczyną, więc na pewno dasz sobie radę. Gratulacje. I powodzenia

[paula78]

Napisane przez olbka

a wiesz co? jest pare zalet wczesnej ciazy... urodzisz, odchowasz, wyslesz do szkoly czy zlobka i w wieki 22 lat jestes wolna, mozesz rozwijac sie zawodowo, robic kariere itd. Ja mam 25 lat, skonczylam studia i mam prace, ale wiem, ze bede musiala to przerwac jesli bede chciala zajsc w ciaze... a bede chciala napewno

Zycze powodzenia!

tak ,zeby to bylo takie proste.

[yeah]

Napisane przez olbka

a wiesz co? jest pare zalet wczesnej ciazy... urodzisz, odchowasz, wyslesz do szkoly czy zlobka i w wieki 22 lat jestes wolna, mozesz rozwijac sie zawodowo, robic kariere itd. Ja mam 25 lat, skonczylam studia i mam prace, ale wiem, ze bede musiala to przerwac jesli bede chciala zajsc w ciaze... a bede chciala napewno

Zycze powodzenia!

jeżeli traktujesz dziecko jak kulę u nogi i tylko czekasz kiedy się od niego uwolnisz to myślę, że warto jeszcze raz zastanowić się nad sensem jego posiadania.

[Anula2]

Przede wszystkim myśl o sobie a nie o reakcji rodziców, widzę ze cieszysz sie z tego maleństwa i to jest najważniejsze. Potrzebujesz teraz dużo spokoju więc jak tylko wróci Twój chłopak a Ty będziesz miała potwierdzenie ciąży od lekarza i zdjęcie małej fasolki poprostu wieczorem kiedy juz cala rodzina będzie w komplecie usiądzcie razem obok rodziców i spokojnie ogłoście nowinę z uśmiechem na ustach.
Ja myśle że jak juz rodzice otrzasną sie z pierwszego szoku to będą was wspierać jak tylko mogą.Przecież im też zależy na tym zebyś spokojnie skonczyła szkołe.Sami będą wymyślac najlepsze rozwiązania. Zobaczysz, bedzie dobrze.

Wiem, że łatwo sie tak mówi, ja tez nie wiedzialam jak sobie z tym poradzic a miałam 21 lat ale wiem napewno , że im dłużej przeciągasz tym bardziej Cie to męczy, pojawia sie złość i cięzko wytrzymac we własnej skórze.
Trzymam mocno kciuki za Ciebie i za maleństwo.

[olbka]

Napisane przez yeah

jeżeli traktujesz dziecko jak kulę u nogi i tylko czekasz kiedy się od niego uwolnisz to myślę, że warto jeszcze raz zastanowić się nad sensem jego posiadania.

oho, zemsta za inny wątek ehhh, wszedzie blyskawiczne wysiąganie wniosków, krzywdzących bardzo, na podstawie jednego zdania, w ogole do Ciebie, droga Yeah, nie skierowanego

To juz wyjasniam, moze w tej wypowiedzi tez znajdziesz cos, czego bedziesz sie mogla przyczepic i sobie ulżyć za pomocą innych

Chodzilo mi o to, droga Yeah, ze jakby nie patrzec, dziecko oznacza dla wiekszosci przerwe w karierze, potem moga byc problemy z utrzymaniem stanowiska itd. Chyba wiecie, o co mi chodzi ja bardzo pragnę mieć dziecko i wiem, ze bede w stanie dla niego poswięcić wszystko. Łącznie z pracą zawodową. Stwierdziłam tylko, ze zaletą wcześniejszego macierzyństwa jest własnie to, że można potem wcześniej, bez problemu, zająć się pracą, w wieku 22-23 lat ma się już odchowane maleństwo. A to duzy atut dla większości pracodawców.

I nie życzę sobie, żebyś mi sugerowała, że dziecko będzie dla mnie kulą u nogi. Wątek jest nie o mnie, tylko o Autorce, ktora zaszla w ciaze w wieku 17 lat, moze nie doczytałaś wiec skup sie na Autorce i sprobuj jej pomoc, a jak nie masz nic mądrego do powiedzenia... to cóż... jakoś mnie skomentuj, doczep się i ulżyj sobie

Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie, a Autorkę jeszcze bardziej

[musicman]

Napisane przez yeah

jeżeli traktujesz dziecko jak kulę u nogi i tylko czekasz kiedy się od niego uwolnisz to myślę, że warto jeszcze raz zastanowić się nad sensem jego posiadania.

przecież ona niczego takiego nie powiedziała

[nebraska]

Napisane przez pragnieszczescia7

.. nie wiem co dalej ze szkołą i z moim życiem przeciez osoby w moim wieku właśnie teraz chodzą na imprezy bawią sie... ale wspólnie uznaliśmy ze jesli byliśmy gotowi na sex to musimy dorosnąć do roli rodziców i być odpowiedzialni za swoje decyzje...
boje sie reakcji rodziców

Gratuluję - przede wszystkim mądrej postawy Twojej i chłopaka. Zarówno szkoła, studia, a także imprezy i zabawa - to wszystko cały czas jest przed Wami! Oczywiście nie będzie tak beztrosko jak u Waszych rówieśników, będzie potrzebna pomoc rodziców, możliwe, że wszystko odwlecze się w czasie. Ale dziecko nie odcina automatycznie innych aspektów życia.

Tak jak mówią dziewczyny - jak najszybciej porozmawiaj z rodzicami (Twój chłopak też), będziesz potrzebować ich wsparcia, a im szybciej się dowiedzą tym lepiej