Dlaczego ludzie opuszczają Polskę?

[KontrowersyjnaBaba]

Napisane przez Lexie

Ale nie każdy jest zaradny i wykształcony, a też musi jeść i gdzieś mieszkać

Osoby niezaradne życiowo nie będą lepsze tylko dlatego, że pojadą za granicę, gdzie dostaną wszystko gotowe na tacy i od razu lepsze płace. A gdzie umiejętność doskonalenia swoich predyspozycji ? Dlaczego państwo ma wspierać słabe jednostki i do nich się dostosowywać zamiast wymagać od nich większego wkładu pracy ? Czy naprawdę ludzie są już tak leniwi, że nie chce im się włożyć większego wkładu w swój dorobek życiowy ?

Co do wykształcenia to nie ma reguły....są osoby bez studiów, które mają swoje firmy i radzą sobie bardzo dobrze.

[201610130935]

Napisane przez KontrowersyjnaBaba

Osoby niezaradne życiowo nie będą lepsze tylko dlatego, że pojadą za granicę, gdzie dostaną wszystko gotowe na tacy i od razu lepsze płace. A gdzie umiejętność doskonalenia swoich predyspozycji ? Dlaczego państwo ma wspierać słabe jednostki i do nich się dostosowywać zamiast wymagać od nich większego wkładu pracy ? Czy naprawdę ludzie są już tak leniwi, że nie chce im się włożyć większego wkładu w swój dorobek życiowy ?

Co do wykształcenia to nie ma reguły....są osoby bez studiów, które mają swoje firmy i radzą sobie bardzo dobrze.

Bo tak naprawdę, prawdziwie zaradnych jednostek jest....niewiele. Solidna większość ludzi jest przeciętnie zaradna - znajdą sobie pracę, trochę się porozwijają, ale nie każdy będzie Billem Gatesem. Nie każdy też chce. Co jeśli ktoś nie ma parcia na karierę i chce po prostu pracować od 8 do 16 (nie mówię o przeglądaniu fb, ale wypełnianie swoich obowiązków) i dostać wypłatę?

[samotny_t]

[1=eae59dc78e1e9e84c064a10 ad74dde2dd7f297a0_6313dc7 3a6c64;65325421]Serio?! Skad te dane?[/QUOTE]
http://stats.oecd.org/Index.aspx?DataSetCode=ANHRS
Może nie w każdym roku najdłużej w Europie, ale jesteśmy w czołówce.

[MissChievousTess]

Napisane przez KontrowersyjnaBaba

Osoby niezaradne życiowo nie będą lepsze tylko dlatego, że pojadą za granicę, gdzie dostaną wszystko gotowe na tacy i od razu lepsze płace. A gdzie umiejętność doskonalenia swoich predyspozycji ? Dlaczego państwo ma wspierać słabe jednostki i do nich się dostosowywać zamiast wymagać od nich większego wkładu pracy ? Czy naprawdę ludzie są już tak leniwi, że nie chce im się włożyć większego wkładu w swój dorobek życiowy ?

Co do wykształcenia to nie ma reguły....są osoby bez studiów, które mają swoje firmy i radzą sobie bardzo dobrze.

Nikt nie ma obowiązku być zaradny życiowo. Poza tym nie dla każdego wypalanie się tylko w pracy jest sensem życia. Za to każdy zasługuje na godną zapłatę za wykonaną pracę. W innych krajach ludzie mają na tyle wolnego, że po pracy mają czas zregenerować siły, mają czas na hobby, mogą się dokształcać, mają czas dla rodziny, więc rośnie dzietność, a to dobre dla gospodarki. W każdym kraju 90% jednostek to ludzie przeciętni, pod każdym względem. I można jak w Polsce zagospodarować ich głupio tak by wykończyć fizycznie taki kapitał ludzki, albo mądrze jak w innych krajach tak by wykorzystać jak najlepiej ten ludzki potencjał i umożliwić jego odtwarzanie i pomnażanie.
A to o czym piszesz to wybacz, ale to są mity drapieżnego kapitalizmu rodem z USA czyli z kraju, gdzie jest największy odsetek skrajnie ubogich wśród ludzi, którzy pracują. I to czasem na kilka etatów. Jeśli system zakłada, że masz być tanim niewolnikiem to choćbyś na głowie stanęła i ambicje miała nie wiem jakie to i tak najwyżej się fizycznie wykończysz, a nie poprawisz swoją sytuację bo system takiej opcji nie dopuszcza.

---------- Dopisano o 16:14 ---------- Poprzedni post napisano o 16:11 ----------

Właśnie słucham w radiu i a propos słyszę, że Polacy po Korei Południowej spędzają najwięcej czasu w pracy i że już dawno przeskoczyliśmy Japonię i Chiny pod tym względem. I ktoś jeszcze pyta dlaczego ludzie uciekają z Polski.
A audycja z radia tok fm z tej godziny jeśli kogoś interesuje.

[1999a18a2ffdaccef542471663304a63305f1c5c]

Napisane przez KontrowersyjnaBaba

Osoby niezaradne życiowo nie będą lepsze tylko dlatego, że pojadą za granicę, gdzie dostaną wszystko gotowe na tacy i od razu lepsze płace. A gdzie umiejętność doskonalenia swoich predyspozycji ? Dlaczego państwo ma wspierać słabe jednostki i do nich się dostosowywać zamiast wymagać od nich większego wkładu pracy ? Czy naprawdę ludzie są już tak leniwi, że nie chce im się włożyć większego wkładu w swój dorobek życiowy ?

Co do wykształcenia to nie ma reguły....są osoby bez studiów, które mają swoje firmy i radzą sobie bardzo dobrze.

Co to znaczy "zaradność" i "słaba jednostka"?
Dla jednych zaradność to posiadanie 3 kamienic i własny biznes a dla innych praca na 2 etaty i zapewnienie bytu dzieciom.

Uwielbiam ten wizażowy trend. Wystarczy włożyć więcej wkładu, bo ja potrafię, bo da się, bo można, trzeba chcieć. Nie każdy jest w stanie wyuczyć się na prawnika, bankiera, lekarza, informatyka czy wojskowego. W społeczeństwie mamy też masę kasjerek, zamiataczy ulic, ludzi tankujących paliwo na stacjach, salowych i innych, pań w okienkach na poczcie którzy pracują uczciwie i są równie potrzebni w społeczeństwie jak ci "zaradni". Jeśli pracują uczciwie i odprowadzają lwią część swojego wynagrodzenia państwu to dlaczego to państwo ma im nie pomóc?

Trzeba ale liczyć siły na zamiary.
Żaden z moich znajomych "zagranico" nie dostał niczego na tacy, musiał ciężko pracować, nieraz ciężej niż w Polsce. Myślałam, że mit krainy miodem i mlekiem płynącej już minął.

[KontrowersyjnaBaba]

Napisane przez CzerwonaArcyksiezniczka

Bo tak naprawdę, prawdziwie zaradnych jednostek jest....niewiele. Solidna większość ludzi jest przeciętnie zaradna - znajdą sobie pracę, trochę się porozwijają, ale nie każdy będzie Billem Gatesem. Nie każdy też chce. Co jeśli ktoś nie ma parcia na karierę i chce po prostu pracować od 8 do 16 (nie mówię o przeglądaniu fb, ale wypełnianie swoich obowiązków) i dostać wypłatę?

To niech potem nie dziwią się, że za granicę jadą sami nieudacznicy i wizerunek Polaka np. w UK jest jaki jest. Jeśli ktoś nie ma ambicji to jego życie jest bez ambicji. Ktoś pomyślał sobie, że będzie leniem i wyjedzie sobie za granicę aby za mały wkład pracy żyć sobie jak król to potem przyjeżdżając do Polski udaje wielkiego pana i władce mówiąc: "Patrzcie ile ja zarabiam za siedzenie na 4 literach".

Nie mówię tu o wszystkich, ale niestety taki obraz kreują ludzie, dla których jedynym celem życia jest chlanie piwa, szpanowanie przed innymi, mycie garów dla męża albo oglądanie TVNu lub TRWAM.

Jeśli system zakłada, że masz być tanim niewolnikiem to choćbyś na głowie stanęła i ambicje miała nie wiem jakie to i tak najwyżej się fizycznie wykończysz, a nie poprawisz swoją sytuację bo system takiej opcji nie dopuszcza.

Sorry, ale te gadki przypominają tłumaczenia osiedlowych sebixów, oraz wytapetowanych blachar które to w szkole olewali naukę bo gadali, że "po co mi nauka jak i tak będę tyrać za 1200zł system jest zły i taki okropny".

Moi dziadkowie oraz rodzice po II WŚ stracili wszystko a teraz są (nie chwaląc się) bardzo dobrze zarabiającymi lekarzami. Da się ? Da się....wbrew pozorom system nie jest taki okrutny i nie trzeba urodzic się z "błękitną krwią" aby mieć szansę na pozycje i wysokie zarobki.

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez samotny_t

http://stats.oecd.org/Index.aspx?DataSetCode=ANHRS
Może nie w każdym roku najdłużej w Europie, ale jesteśmy w czołówce.

Jednak przesada bylo napisanie, ze jestesmy narodem najdluzej spedzajacym czas w pracy w calej Europie.

[Rena]

Kocham Polske i Polakow, jednak jest to milosc bez wzajemnosci.

[201803090921]

Napisane przez KontrowersyjnaBaba

Osoby niezaradne życiowo nie będą lepsze tylko dlatego, że pojadą za granicę, gdzie dostaną wszystko gotowe na tacy i od razu lepsze płace. A gdzie umiejętność doskonalenia swoich predyspozycji ? Dlaczego państwo ma wspierać słabe jednostki i do nich się dostosowywać zamiast wymagać od nich większego wkładu pracy ? Czy naprawdę ludzie są już tak leniwi, że nie chce im się włożyć większego wkładu w swój dorobek życiowy ?

Co do wykształcenia to nie ma reguły....są osoby bez studiów, które mają swoje firmy i radzą sobie bardzo dobrze.

Nie muszą dostać gotowego na tacy; wystarczy, że za swoją nieskomplikowaną pracę np.w magazynie będą mogły przeżyć miesiąc, opłacić mieszkanie i wszystkie potrzeby, a i na jakieś wakacje raz w roku się wybrać. W Polsce tego nie masz; mniej zaradni ludzie zapierniczają za głodowe pieniądze (patrz ochroniarze), a życie jest nieproporcjonalnie drogie w stosunku do zarobków. Podkreślone jest problemem, człowiek ma prawo oczekiwać, że pracując uczciwie będzie w stanie utrzymać siebie bez zadłużania się w providentach. Póki to nie zostanie rozwiązane, ludzie będą stąd wyjeżdżać.

[201610130935]

Napisane przez KontrowersyjnaBaba

To niech potem nie dziwią się, że za granicę jadą sami nieudacznicy i wizerunek Polaka np. w UK jest jaki jest. Jeśli ktoś nie ma ambicji to jego życie jest bez ambicji. Ktoś pomyślał sobie, że będzie leniem i wyjedzie sobie za granicę aby za mały wkład pracy żyć sobie jak król to potem przyjeżdżając do Polski udaje wielkiego pana i władce mówiąc: "Patrzcie ile ja zarabiam za siedzenie na 4 literach".

Nie mówię tu o wszystkich, ale niestety taki obraz kreują ludzie, dla których jedynym celem życia jest chlanie piwa, szpanowanie przed innymi, mycie garów dla męża albo oglądanie TVNu lub TRWAM.

Dla Ciebie to chyba są tylko skrajności - albo jesteś Billem Gatesem albo Januszem, chlejącym Komandosa spod mostu. Znam mnóstwo norlanych, zwykłych osób, które nie miały wielkich ambicji (chodzi o karierę), wyjechały za granicę i....radzą sobie - spłacają domek, założyły własny biznes, zaczęły od garów, a teraz pracują w biurze etc.

W Polsce, żeby godnie żyć musisz być chyba programistą. Problem jest taki, że nie wszyscy mogą być programistami - potrzebni są też sprzedawcy w sklepie, kwiaciarki, sprzątaczki. I ta sprzątaczka też ma prawo do godnego życia, zarobków, które pozwolą jej w miarę przyzwoicie żyć, a nie ledwie bytować. Skoro za granicą jest taka możliwość, to czemu ma z niej nie korzystać? Moja znajoma pracuje jako obsługa kina w UK. Może normalnie wynająć pokój, żyć i jeszcze sobie odkłada.

A że w mediach o stereotypach jest najgłośniej? Norwegowie bardzo cenią Polaków - za ich ciężką pracę, decyzyjność, dobre kwalifikacje, a też w tym kraju najsilniejsze są stereotypy - z jednej strony Polacy to złodzieje, pijacy i oszuści, z drugiej nie ma lepszego budowlańca niż Polak - ciężko pracujący, z dużą wiedzą, skarb pracodawcy.

[natalia_t]

Napisane przez KontrowersyjnaBaba

To niech potem nie dziwią się, że za granicę jadą sami nieudacznicy i wizerunek Polaka np. w UK jest jaki jest. Jeśli ktoś nie ma ambicji to jego życie jest bez ambicji. Ktoś pomyślał sobie, że będzie leniem i wyjedzie sobie za granicę aby za mały wkład pracy żyć sobie jak król to potem przyjeżdżając do Polski udaje wielkiego pana i władce mówiąc: "Patrzcie ile ja zarabiam za siedzenie na 4 literach".

Nie mówię tu o wszystkich, ale niestety taki obraz kreują ludzie, dla których jedynym celem życia jest chlanie piwa, szpanowanie przed innymi, mycie garów dla męża albo oglądanie TVNu lub TRWAM.

Do chlania piwa i mycia garów nie są potrzebne wysokie zarobki. To można z powodzeniem robić w Polsce za najniższą krajową i jeśli komuś takie życie pasuje to nikomu nic do tego.
Z kolei dla innych celem życia jest np. założenie rodziny, a ciężko jest się zdecydować na dziecko, gdy para zarabia łącznie 4000zł i wynajmuje mieszkanie.

[KontrowersyjnaBaba]

To, że ktoś swoją karierę zawodową zaczyna od najniższych zarobków chyba nie jest niczym nienormalnym albo dziwnym. Z tego co wiem już przed 18-stką po szkole lub w czasie wakacji można roznosić ulotki za stawkę 5 zł/h.

Najważniejsze jest to co z daną pracą zrobi człowiek bo jeśli będzie na stanowisku sprzątaczki oczekiwać awansu oraz podwyżki to chyba urodził się w innym świecie. Najważniejsze jest zdobywanie doświadczenia zawodowego. Problemem studentów jest to, że myślą że robiąć inżyniera/magistra świat stanie dla nich otworem i będą zarabiać kokosy.

Ja pomimo cięzkich studiów pracuję w weekendy oraz teraz w okresie wakacyjnym jako kelnerka + wolontariat (na medycynie daje on bardzo dobre doświadczenie zawodowe mimo, że jest za darmo) oraz jako hostessa gdy są jakieś zlecenia lub większe targi. Jeśli ktoś od najmłodszych lat nie imał się do pracy tylko uczył się i imprezował to niech potem nie dziwi się, że ma problem z uzyskaniem stażu lub jakiejkolwiek pracy.

Jeśli chodzi o mieszkanie to można wynająć pokój, akademik lub korzystać z mieszkania u rodziców i odkładać pieniądze na przyszłość już za młodych lat.

[zakonna]

Napisane przez Sziket

Nie wiem czy kiedykolwiek rzeczywiście wyprowadzę się z Polski, natomiast coraz częściej o tym myślę. Dlaczego?

1. Biurokracja, rządzący i ich "genialne" pomysły na np.ograniczanie praw obywateli do rozporządzania własnym majątkiem (patrz ustawa o ziemi rolnej czy o lasach). Nie da się zrobić ani kroku bez obstawienia się milionem papierów.

2. Głaskanie po główkach wszelkiej maści nacjonalistów, faszystów i ksenofobów. Ogólna tolerancja dla wzrastającej agresji społeczeństwa, która do niczego dobrego nie doprowadzi. Zaczynam się dusić (i obawiać) w tym klaustrofobicznym klimacie.

3. Coraz gorsza kondycja finansowa kraju. Godnej emerytury nie wypracuje tu nikt z nas, choćby stanął na rzęsach. Rządzący zagarną wszystko.

4. Coraz większy wpływ kościoła na życie wszystkich obywateli, a nie tylko jego wyznawców. Klauzula sumienia czy histeria wokół aborcji to jakaś żałosna kpina.

5. Coraz gorszy klimat. Przez pół roku jest szaro, ponuro, brak mi słońca.

Ja sie mogę tylko zgodzić. Mam 40 lat i emigracja mnie nie interesowała do niedawna. Teraz, gdyby nie pewne kwestie logistyczne, wyjechalalbym pierwszym możliwym środkiem transportu. Nie czuję się dobrze w tym kraju juz

wysłane telepatycznie

[tyene]

W Stanach godnie żyć jest ciężko. Nikomu nie polecałabym emigracji do USA mając do porównania zachodnią Europę. Opieka medyczna jest potwornie droga, bo i tak zawsze płacisz z kieszeniu własnej, nawet pomimo ubezpieczenia. Przykład: mój mąż miał wypadek samochodowy, nic mu się nie stało. Parę dni po wypadku zaczął odczuwać bóle pleców. Trafiliśmy do szpitala, gdzie zrobiono rentgen tychże okolic. Rentgen, nie MRI czy CT czy cokolwiek takiego. Rentgen, czyli tanie i proste badanie. Mąż dostał rachunek ze szpitala - my płacimy 800 usd. Bez ubezpieczenia kosztowało to prawie 3000 usd, ubezpieczenie pokryło większość. Takie są ceny.

Mój mąż ma osobną kartę, gdzie zbiera pieniądze na same usługi medyczne. W Stanach ZAWSZE musisz mieć finansową poduszkę bezpieczeństwa, bo nie ma tak, że za coś nie zapłacisz. Zapłacisz, nawet z ubezpieczeniem. Stąd gros ludzi nie dostaje prawidłowej opieki medycznej, albo np. nie chodzi do lekarza regularnie, albo omija przepisane dawki leków, bo ich zwyczajnie nie stać. 800 usd to prawie dwa razy więcej, niż wydajemy na jedzenie w ciągu miesiąca. To naprawdę kupe kasy. A to za obiektywnie tanie i bardzo proste badanie. Gdybyśmy mieli MRI zamiast rentgenu, przykładowo, albo gdyby mąż wymagał hospitalizacji czy czegokolwiek takiego, to płaciliśmy tysiące dolarów. Mając jedno z lepszych ubezpieczeń w kraju, oferowane przez jego pracodawcę (które zawiera w sobie np. dental, czyli ubezpieczenie dentystyczne etc).

Ludziom się wydaje, że w Stanach ubezpieczenie prywatne wygląda tak jak prywatne w Polsce - płacisz trochę kaski i masz mnóstwo diagnostyki i specjalistów za darmochę. Nie, tu kwoty są absolutnie nieporównywalne. I mnie to przeraża osobiście. I uważam, że dużo emigrantów po prostu się właścicie nie zabezpiecza, stąd historie o bogatym wujku z Ameryki, ale jak bogatego wujka rak żołądka trafi, to już jest spora szansa na finansową mogiłę.

Tu w Stanach wydaje mi się, że ciężko się dorobić ORAZ przekazać majątek dzieciom - głównie dlatego, ze potrzebujesz naprawdę mnóstwo pieniędzy na usługi medyczne, zwłaszcza w starszym wieku.

Za to dobra konsumpcyjne są tańsze, co niektórym może się wydawać atrakcyjne - ciuchy, kosmetyki etc, elektronika. Na to ludzie patrzą, by zachwycać się Stanami, nie patrząc na np. koszta opieki nad dzieckiem (horrendalne - na tyle, że część kobiet rezygnuje z pracy zawodowej, bo wychodzi je to taniej niż kontynuowanie pracy zawodowej i opieka nad dzieckiem), edukacja, opieka zdrowotna etc.

W Polsce są naprawdę fajne żłobki państwowe czy wysoka jakość szkół państwowych. W Stanach dużo więcej zależy od Twojego statusu, gdzie mieszkasz (zwłaszcza biorąc pod uwagę inherentną rejonizację edukacji). Jest większa nierówność społeczna, etniczna. IMHO to nie jest najlepszy kraj do życia.

[natalia_t]

Napisane przez KontrowersyjnaBaba

To, że ktoś swoją karierę zawodową zaczyna od najniższych zarobków chyba nie jest niczym nienormalnym albo dziwnym. Z tego co wiem już przed 18-stką po szkole lub w czasie wakacji można roznosić ulotki za stawkę 5 zł/h.

Najważniejsze jest to co z daną pracą zrobi człowiek bo jeśli będzie na stanowisku sprzątaczki oczekiwać awansu oraz podwyżki to chyba urodził się w innym świecie. Najważniejsze jest zdobywanie doświadczenia zawodowego. Problemem studentów jest to, że myślą że robiąć inżyniera/magistra świat stanie dla nich otworem i będą zarabiać kokosy.

Ja pomimo cięzkich studiów pracuję w weekendy oraz teraz w okresie wakacyjnym jako kelnerka + wolontariat (na medycynie daje on bardzo dobre doświadczenie zawodowe mimo, że jest za darmo) oraz jako hostessa gdy są jakieś zlecenia lub większe targi. Jeśli ktoś od najmłodszych lat nie imał się do pracy tylko uczył się i imprezował to niech potem nie dziwi się, że ma problem z uzyskaniem stażu lub jakiejkolwiek pracy.

Jeśli chodzi o mieszkanie to można wynająć pokój, akademik lub korzystać z mieszkania u rodziców i odkładać pieniądze na przyszłość już za młodych lat.

Wolontariat ok, ale już widzę jak praca hostessy czy kelnerki zwiększa twoje szanse na lepszą pracę po medycynie.
Już w liceum powinno się odkładać pieniądze na mieszkanie? Czy młode lata to są studia i rezydentura, czyli przedział 19-30?

[KontrowersyjnaBaba]

Napisane przez natalia_t

Wolontariat ok, ale już widzę jak praca hostessy czy kelnerki zwiększa twoje szanse na lepszą pracę po medycynie.
Już w liceum powinno się odkładać pieniądze na mieszkanie? Czy młode lata to są studia i rezydentura, czyli przedział 19-30?

O moją pracę po medycynie nie martw bo z pewnych powodów będę mieć łatwiej, ale to wcale nie oznacza że jeśli ktoś pewnych rzeczy nie ma to ma gorzej lub przewalone

Najważniejsze, że robię "COŚ". Nie siedzę na 4 literach, ale "COŚ" robię i to "COŚ" bardzo dużo w CV daje i to wszędzie....czasem doświadczenie zawodowe jest ważniejsze niż wykształcenie. Mam kumpelę, która już w czasach szkolnych programowała i robiła projekty jako freelancerka i zarabiałą gorsze. Teraz jest w moim wieku i jest menagerem w IT.

Na mieszkanie w czasie LO odkładać to za wcześnie, ale np. na wynajem+kaucję własnego pokoju lub stancji głupim pomysłem nie jest. Dobrym pomysłem jest też dobra lokata lub konto walutowe - regularnie wpłacasz i po tych paru latach zwraca Ci się to co odłożyłaś oraz procent

[CzarnyElf]

Napisane przez tyene

W Stanach godnie żyć jest ciężko. Nikomu nie polecałabym emigracji do USA mając do porównania zachodnią Europę. Opieka medyczna jest potwornie droga, bo i tak zawsze płacisz z kieszeniu własnej, nawet pomimo ubezpieczenia. Przykład: mój mąż miał wypadek samochodowy, nic mu się nie stało. Parę dni po wypadku zaczął odczuwać bóle pleców. Trafiliśmy do szpitala, gdzie zrobiono rentgen tychże okolic. Rentgen, nie MRI czy CT czy cokolwiek takiego. Rentgen, czyli tanie i proste badanie. Mąż dostał rachunek ze szpitala - my płacimy 800 usd. Bez ubezpieczenia kosztowało to prawie 3000 usd, ubezpieczenie pokryło większość. Takie są ceny.

Mój mąż ma osobną kartę, gdzie zbiera pieniądze na same usługi medyczne. W Stanach ZAWSZE musisz mieć finansową poduszkę bezpieczeństwa, bo nie ma tak, że za coś nie zapłacisz. Zapłacisz, nawet z ubezpieczeniem. Stąd gros ludzi nie dostaje prawidłowej opieki medycznej, albo np. nie chodzi do lekarza regularnie, albo omija przepisane dawki leków, bo ich zwyczajnie nie stać. 800 usd to prawie dwa razy więcej, niż wydajemy na jedzenie w ciągu miesiąca. To naprawdę kupe kasy. A to za obiektywnie tanie i bardzo proste badanie. Gdybyśmy mieli MRI zamiast rentgenu, przykładowo, albo gdyby mąż wymagał hospitalizacji czy czegokolwiek takiego, to płaciliśmy tysiące dolarów. Mając jedno z lepszych ubezpieczeń w kraju, oferowane przez jego pracodawcę (które zawiera w sobie np. dental, czyli ubezpieczenie dentystyczne etc).

Ludziom się wydaje, że w Stanach ubezpieczenie prywatne wygląda tak jak prywatne w Polsce - płacisz trochę kaski i masz mnóstwo diagnostyki i specjalistów za darmochę. Nie, tu kwoty są absolutnie nieporównywalne. I mnie to przeraża osobiście. I uważam, że dużo emigrantów po prostu się właścicie nie zabezpiecza, stąd historie o bogatym wujku z Ameryki, ale jak bogatego wujka rak żołądka trafi, to już jest spora szansa na finansową mogiłę.

Tu w Stanach wydaje mi się, że ciężko się dorobić ORAZ przekazać majątek dzieciom - głównie dlatego, ze potrzebujesz naprawdę mnóstwo pieniędzy na usługi medyczne, zwłaszcza w starszym wieku.

Za to dobra konsumpcyjne są tańsze, co niektórym może się wydawać atrakcyjne - ciuchy, kosmetyki etc, elektronika. Na to ludzie patrzą, by zachwycać się Stanami, nie patrząc na np. koszta opieki nad dzieckiem (horrendalne - na tyle, że część kobiet rezygnuje z pracy zawodowej, bo wychodzi je to taniej niż kontynuowanie pracy zawodowej i opieka nad dzieckiem), edukacja, opieka zdrowotna etc.

W Polsce są naprawdę fajne żłobki państwowe czy wysoka jakość szkół państwowych. W Stanach dużo więcej zależy od Twojego statusu, gdzie mieszkasz (zwłaszcza biorąc pod uwagę inherentną rejonizację edukacji). Jest większa nierówność społeczna, etniczna. IMHO to nie jest najlepszy kraj do życia.

To prawda tak tutaj jestW Stanach lepiej nie chorowac


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz
Moj byly maz chorowal w Stanach na raka-malo brakowalo abysmy poszli z torbami-mimo ubezpieczenia.To bylo jeszcze przed obamacare(ktore moim zdaniem jest smiechu warte) i wtedy gdy dyskriminowani byli ludzie z pre existing condition

[lilia_pamplemousse]

ja w życiu uczyłam się lub byłam na dłuższych wolontariatach w trzech europejskich krajach. obecnie też jestem za granicą, wynajmuję mieszkanie. i po raz kolejny, mimo że sam pobyt mi się podoba i zobaczyłam mnóstwo pięknych miejsc, z przyjemnością wrócę do Polski. mimo że widzę jej wady.

1. może to dziwne, ale wyłącznie za granicą spotkałam się z brakiem szacunku wobec kobiet, wulgarnymi tekstami na ulicy, panami z Maroka/Libii, którzy "braliby" wszystko, co się rusza. serio. nie wiem, czy to fart, ale w Polsce nigdy, przenigdy, nie byłam ofiarą tego typu przemocy seksualnej (pierwszy raz w życiu przydarzyło mi się to w Paryżu) i nigdy nie byłam dyskryminowana ze względu na płeć. również przez środowiska związane z Kościołem Katolickim. inna sprawa, że pewnie to nie jest reprezentatywne, bo obracam się w specyficznym środowisku. jednak przekazuję moje doświadczenia.

2. bardzo cenię w Polsce poziom studiów wyższych. i sposob kształcenia, a także poziom wiedzy o świecie młodych Polaków. oczywiście pewnie gdybym studiowała na Harvardzie, też nie miałabym powodów do narzekań. ale studiowałam we Włoszech i to, jak bardzo olewany jest student przez pracownikow akademickich i jak mało jest praktycznej wiedzy na kierunku, który tego bezwzględnie wymaga, wola o pomstę do nieba.

3. mnie ruszają mecze polskiej reprezentacji i wzruszam się przy "Panu Tadeuszu". bliska mi jest także polska tradycja, święta itp.

4. lubię moje miasto, a Tatry to najładniejsze góry.

podsumowując, raczej nie planuję na stałe mieszkac za granicą. na pewno będę jeszcze wyjeżdżać na jakieś staże, praktyki, bo lubię zwiedzać świat i uczyć się języków, ale te wyjazdy nauczyły mnie, że kazdy kraj ma swoje problemy. przykro mi też, gdy widzę Polaków, którzy pracują za granicą poniżej swoich kwalifikacji, gnieżdżą się w jakichś norach, a wszystko po to, by przywieźć do domu, koniec końców, marne grosze, które zaraz sie rozpłyną.

a żeby nie było tak jednostronnie, to uważam, że nasz kraj jest w złej sytuacji ekonomicznej. 500+ to fajny pomysł, ale nas na niego nie stać, zwłaszcza w parze z populistycznym obniżeniem wieku emerytalnego.
a co do lekarzy - po 7 latach ciężkich studiow zarabiają 2500 zł. przy czym muszą sami płacić za drogie podręczniki do specjalizacji (polskich brak - kupują amerykańskie za kilkaset dolarów) i za kursy specjalizacyjne (kilka tysięcy złotych jeden kurs). lekarzy w Polsce dramatycznie brakuje, stąd kolejki, cztery dyżury pod rząd (to nie pazerność, tylko często brak personelu), nagminne jest to, że na poczatku specjalizacji, wbrew prawu, zostają sami na dyżurze. i są cholernie przemęczeni. już nie mówiąc o tych, którzy są
zmuszeni do robienia specjalizacji na wolontariacie. jasne, lekarz koło 50 ma się swietnie. ale to trochę wczesniej zwykle chce się kupować mieszkanie/zakładać rodzinę.

[natalia_t]

Napisane przez KontrowersyjnaBaba

O moją pracę po medycynie nie martw bo z pewnych powodów będę mieć łatwiej, ale to wcale nie oznacza że jeśli ktoś pewnych rzeczy nie ma to ma gorzej lub przewalone

Najważniejsze, że robię "COŚ". Nie siedzę na 4 literach, ale "COŚ" robię i to "COŚ" bardzo dużo w CV daje i to wszędzie....czasem doświadczenie zawodowe jest ważniejsze niż wykształcenie. Mam kumpelę, która już w czasach szkolnych programowała i robiła projekty jako freelancerka i zarabiałą gorsze. Teraz jest w moim wieku i jest menagerem w IT.

Na mieszkanie w czasie LO odkładać to za wcześnie, ale np. na wynajem+kaucję własnego pokoju lub stancji głupim pomysłem nie jest. Dobrym pomysłem jest też dobra lokata lub konto walutowe - regularnie wpłacasz i po tych paru latach zwraca Ci się to co odłożyłaś oraz procent

Oczywiście, że ma gorzej. Nie tylko dlatego, że ktoś nie przygotuje mu posadki, ale również dlatego, że nie ma pojęcia jak to wygląda od zaplecza. Ja poświęcam mnóstwo czasu, żeby zdobyć informacje, jak sobie ułatwić przyszłe życie.
Ja jestem z rodziny prawników i o ścieżkach rozwoju po prawie do niedawna wiedziałam znacznie więcej niż o stażach, rezydenturach, wolontariatach, specjalizacjach, itp. w medycynie, mimo że mnie to totalnie nie interesowało. Samo przyszło, z obserwacji, mimochodem. Dzieci lekarzy zapewne mają tak samo.

[201704240947]

Napisane przez tyene

W Stanach godnie żyć jest ciężko. Nikomu nie polecałabym emigracji do USA mając do porównania zachodnią Europę. Opieka medyczna jest potwornie droga, bo i tak zawsze płacisz z kieszeniu własnej, nawet pomimo ubezpieczenia. Przykład: mój mąż miał wypadek samochodowy, nic mu się nie stało. Parę dni po wypadku zaczął odczuwać bóle pleców. Trafiliśmy do szpitala, gdzie zrobiono rentgen tychże okolic. Rentgen, nie MRI czy CT czy cokolwiek takiego. Rentgen, czyli tanie i proste badanie. Mąż dostał rachunek ze szpitala - my płacimy 800 usd. Bez ubezpieczenia kosztowało to prawie 3000 usd, ubezpieczenie pokryło większość. Takie są ceny.

Mój mąż ma osobną kartę, gdzie zbiera pieniądze na same usługi medyczne. W Stanach ZAWSZE musisz mieć finansową poduszkę bezpieczeństwa, bo nie ma tak, że za coś nie zapłacisz. Zapłacisz, nawet z ubezpieczeniem. Stąd gros ludzi nie dostaje prawidłowej opieki medycznej, albo np. nie chodzi do lekarza regularnie, albo omija przepisane dawki leków, bo ich zwyczajnie nie stać. 800 usd to prawie dwa razy więcej, niż wydajemy na jedzenie w ciągu miesiąca. To naprawdę kupe kasy. A to za obiektywnie tanie i bardzo proste badanie. Gdybyśmy mieli MRI zamiast rentgenu, przykładowo, albo gdyby mąż wymagał hospitalizacji czy czegokolwiek takiego, to płaciliśmy tysiące dolarów. Mając jedno z lepszych ubezpieczeń w kraju, oferowane przez jego pracodawcę (które zawiera w sobie np. dental, czyli ubezpieczenie dentystyczne etc).

Ludziom się wydaje, że w Stanach ubezpieczenie prywatne wygląda tak jak prywatne w Polsce - płacisz trochę kaski i masz mnóstwo diagnostyki i specjalistów za darmochę. Nie, tu kwoty są absolutnie nieporównywalne. I mnie to przeraża osobiście. I uważam, że dużo emigrantów po prostu się właścicie nie zabezpiecza, stąd historie o bogatym wujku z Ameryki, ale jak bogatego wujka rak żołądka trafi, to już jest spora szansa na finansową mogiłę.

Tu w Stanach wydaje mi się, że ciężko się dorobić ORAZ przekazać majątek dzieciom - głównie dlatego, ze potrzebujesz naprawdę mnóstwo pieniędzy na usługi medyczne, zwłaszcza w starszym wieku.

Za to dobra konsumpcyjne są tańsze, co niektórym może się wydawać atrakcyjne - ciuchy, kosmetyki etc, elektronika. Na to ludzie patrzą, by zachwycać się Stanami, nie patrząc na np. koszta opieki nad dzieckiem (horrendalne - na tyle, że część kobiet rezygnuje z pracy zawodowej, bo wychodzi je to taniej niż kontynuowanie pracy zawodowej i opieka nad dzieckiem), edukacja, opieka zdrowotna etc.

W Polsce są naprawdę fajne żłobki państwowe czy wysoka jakość szkół państwowych. W Stanach dużo więcej zależy od Twojego statusu, gdzie mieszkasz (zwłaszcza biorąc pod uwagę inherentną rejonizację edukacji). Jest większa nierówność społeczna, etniczna. IMHO to nie jest najlepszy kraj do życia.

Zgadzam się absolutnie, tu gdzie żyje jest super drogo i ogólnie ciezko. Trzeba znaleźć na prawdę dobra prace, żeby żyć spokojniej.
Rozważam poważnie powrót do Niemiec po studiach, ew. inny kraj. Jak byliśmy na południu, w Tennessee, Georgia, Arkansas znajomi stamtąd mówią, że jest tam latwiej. Życie jest dużo tańsze, ale i mentalność trochę inna.
Co do lekarzy to nie wiem, do tej pory nie musiałam płacić, chodzę do kilku różnych, ale kto wie kiedy będę musiała zacząć.

[LightLeaf]

Odniosę się do wypowiedzi w wątku, nie bezpośrednio tematu, bo przeczytałam wątek i coś mnie dziwi.

Jaka jest logika w zwiększaniu wynagrodzenia osobom, wykonujacym prostsze prace? Mam na myśli takie "zawody", które może wykonywać właściwie każdy, bez nauki, wysiłku intelektualnego, typu na przykład kasjerka.

Jeśli mówimy o godziwej płacy za pracę to powinny wzrosnąć place ogólnie - dla każdego, co wynikałoby z lepszej kondycji gospodarcze, a ta jak wiadomo jest taka sobie, nie jesteśmy zbyt bogatym krajem.

Zostanie specjalistą w wymagającej dziedzinie wymaga wielu lat nauki, systematycznej pracy, wysiłku, a także wyrzeczeń. Nikt nie powiedział, że życie jest sprawiedliwe, bo nie jest. Dlaczego Państwo ma wspierać mniej zaradnych życiowo zamiast motywować do większego ogarnięcia się. To takie głaskanie po główce i państwo opiekuńcze - nie martw się, nie chciało Ci się uczyć i wydajnie pracować na swój sukces, państwo Ci pomoże. Dotego dorzucić kwestie zasiłków, 500 + i płacenia wyższych podatków przez osoby lepiej zarabiające i mamy piękny obraz państwa "karajacego" ludzi zaradnych i pracowitych - ich pieniądze idą na wspieranie mniej zaradnych zamiast rozwoj czego, co slużyłoby wszystkim. Chore. Nie potrafię się zgodzić z czymś takim. To po prostu nie w porządku. Każdy o swój byt musi dbać sam, podobnie jak o zadbanie o swoje dzieci. Wtedy jest motywacja do rozwoju zamiast czekania na pomoc państwa.

Zeby nie było - mowie to z punktu widzenia osoby wynajmującej lokum i nie zarabiającej kokosów.

[201701121406]

Napisane przez LightLeaf

Odniosę się do wypowiedzi w wątku, nie bezpośrednio tematu, bo przeczytałam wątek i coś mnie dziwi.





Jaka jest logika w zwiększaniu wynagrodzenia osobom, wykonujacym prostsze prace? Mam na myśli takie "zawody", które może wykonywać właściwie każdy, bez nauki, wysiłku intelektualnego, typu na przykład kasjerka.





Jeśli mówimy o godziwej płacy za pracę to powinny wzrosnąć place ogólnie - dla każdego, co wynikałoby z lepszej kondycji gospodarcze, a ta jak wiadomo jest taka sobie, nie jesteśmy zbyt bogatym krajem.





Zostanie specjalistą w wymagającej dziedzinie wymaga wielu lat nauki, systematycznej pracy, wysiłku, a także wyrzeczeń. Nikt nie powiedział, że życie jest sprawiedliwe, bo nie jest. Dlaczego Państwo ma wspierać mniej zaradnych życiowo zamiast motywować do większego ogarnięcia się. To takie głaskanie po główce i państwo opiekuńcze - nie martw się, nie chciało Ci się uczyć i wydajnie pracować na swój sukces, państwo Ci pomoże. Dotego dorzucić kwestie zasiłków, 500 + i płacenia wyższych podatków przez osoby lepiej zarabiające i mamy piękny obraz państwa "karajacego" ludzi zaradnych i pracowitych - ich pieniądze idą na wspieranie mniej zaradnych zamiast rozwoj czego, co slużyłoby wszystkim. Chore. Nie potrafię się zgodzić z czymś takim. To po prostu nie w porządku. Każdy o swój byt musi dbać sam, podobnie jak o zadbanie o swoje dzieci. Wtedy jest motywacja do rozwoju zamiast czekania na pomoc państwa.





Zeby nie było - mowie to z punktu widzenia osoby wynajmującej lokum i nie zarabiającej kokosów.

Bo te kasjerki też są potrzebne. I też powinny móc się utrzymać oraz mieć, co włożyć do garnka.

[LightLeaf]

Napisane przez Meagara

Bo te kasjerki też są potrzebne. I też powinny móc się utrzymać oraz mieć, co włożyć do garnka.

Nie twierdzę, że nie. Zwracam tylko uwagę, że nie można tych zarobków zrównać np. z inżynierem budownictwa, czyt. magicznie podnieść płacy np. kasjerkom, a resztę zostawić, bo za mało zarabiaja. Dysproporcja jest potrzebna ze względu na: wysiłek wlozony w zdobycie zawodu, konieczność dokształcania się w trakcie jego wykonywania, odpowiedzialność, stres i tak dalej.

[Limonka2738]

Napisane przez thirky

Czy coś w fakcie, że języki mają różne gramatyki cię dziwi?

---------- Dopisano o 19:01 ---------- Poprzedni post napisano o 18:58 ----------

Napisane przez LightLeaf

Nie twierdzę, że nie. Zwracam tylko uwagę, że nie można tych zarobków zrównać np. z inżynierem budownictwa, czyt. magicznie podnieść płacy np. kasjerkom, a resztę zostawić, bo za mało zarabiaja. Dysproporcja jest potrzebna ze względu na: wysiłek wlozony w zdobycie zawodu, konieczność dokształcania się w trakcie jego wykonywania, odpowiedzialność, stres i tak dalej.

Zgadzam się. Kasjerki zarabiają śmieszne pieniądze, ale też nie powinny dostawać tyle, co wzięty neurochirurg, nie oszukujmy się.

A w tym momencie państwo ma politykę dania biednym, żeby poczuli się bogaci i głosowali. A ekonomia to wredna bicza i nie chce dać zrobić z siebie panny lekkich obyczajów.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Hurin

Co takiego złego jest według Was w Polsce, że nie chcecie tutaj żyć? Z tego co zaobserwowałem, większość kobiet przebywających na tym forum wyznaje poglądy skierowane w lewą stronę i, delikatnie mówiąc, nie przepada za własną Ojczyzną. Dla mnie, zacofanego Polaczka jest to całkowicie niezrozumiałe.

Emigruję, bo nienawidzę Polski.
W tym kraju:
- całkiem na serio rozważa się łamanie praw człowieka (kwestia całkowitego zakazu aborcji).
- zarobki są beznadziejne i zbyt małe w stosunku do kosztów życia. Większość ludzi zarabia poniżej minimum pozwalającego zapewnić naprawdę godne życie.
- płacę podatki nie wiadomo na co. Służba zdrowia nie działa, emerytury nie dostanę, koleje państwowe to jakaś kpina, o Poczcie Polskiej aż wstyd wspominać itp.

Aż nie chce mi się dalej wymieniać. Większość moich powodów już wypisali inni. Miałam okazje dłuższy czas przebywać w bogatych krajach Europy zachodniej i nie znajduję absolutnie żadnego powodu, by mieć do Polski jakiś sentyment.

Napisane przez samotny_t

No i do widzenia, choć uważam, że można byłoby wprowadzić zasadę, że emigracja oznacza konfiskatę majątku - wtedy każdy by sobie mógł wyjechać, ale zaczynałby od nowa.

Sporo wyjeżdżających ludzi i tak nie ma żadnego majątku, po części dlatego, że ich majątek jest regularnie zabierany przez państwo i wywalany w błoto.

Napisane przez samotny_t

Polska jest po prostu biedniejsza. Mimo że zarabiam bardzo dobrze, to za granicą zarabiałbym jeszcze więcej. Nie zdradzam jednak Ojczyzny przez pazerność.

A co jeśli ojczyzna mnie zdradziła? Właśnie tak się tutaj czuję.

Napisane przez KontrowersyjnaBaba

Z argumentami dotyczącymi sytuacji w Europie nie będę dyskutować. Wszak każdy ma swoje "źródło niezależnej i obiektywnej wiedzy " Ja nie mam zamiaru żyć w kraju, gdzie za to że ubiorę się w spódniczkę mini oraz buty na obcasie (mój ulubiony styl ubioru) będę molestowana lub zostanę zgwałcona przez gościa, dla którego kobietą jest ta, która nosi jakąś szmatę na sobie.

U nas, gdy zostaniesz zgwałcona będąc ubrana w spódniczkę mini i buty na obcasie, zostaniesz poinformowana, że to twoja wina, bo wyglądałaś zbyt wyzywająco
http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-...alcicieli.html
A niebawem ma wejść słodkie nowe prawo, które zabroni ci usunięcia ciąży z gwałtu.
[1=1999a18a2ffdaccef542471 663304a63305f1c5c;6532630 1]
Uwielbiam ten wizażowy trend. Wystarczy włożyć więcej wkładu, bo ja potrafię, bo da się, bo można, trzeba chcieć. Nie każdy jest w stanie wyuczyć się na prawnika, bankiera, lekarza, informatyka czy wojskowego. W społeczeństwie mamy też masę kasjerek, zamiataczy ulic, ludzi tankujących paliwo na stacjach, salowych i innych, pań w okienkach na poczcie którzy pracują uczciwie i są równie potrzebni w społeczeństwie jak ci "zaradni". Jeśli pracują uczciwie i odprowadzają lwią część swojego wynagrodzenia państwu to dlaczego to państwo ma im nie pomóc?[/QUOTE]Też mnie to rozwala. Ktoś musi wykonywać też te proste prace, a wykonując je często nie można się już bardziej starać. Bo nie ma w czym. Dziwnym trafem na zachodzie pracując w takich zawodach można normalnie żyć. W Polsce nie można.
Największy szok przeżyłam gdy odwiedzałam jedną osobę z mojej rodziny, która jest szeregowym mechanikiem u prywaciarza na totalnym zadupiu w Belgii. Jest w stanie wynajmując sobie 4-pokojowe mieszkanie i oprócz siebie utrzymuje jeszcze 2 osoby.
I tu wcale nie chodzi o to ile zabiera państwo, ale co z tym robi.

[adult90]

Najbardziej logiczne jest marudzenie na 500+ przy jednoczesnym zachwalaniu świadczeń w innych państwach beka

[KaerbEmEvig]

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez adult90

Najbardziej logiczne jest marudzenie na 500+ przy jednoczesnym zachwalaniu świadczeń w innych państwach beka

Subtelna różnica między 500+, a świadczeniami w tych innych państwach jest taka, że te inne państwa na to stać.

[thirky]

Napisane przez Limonka2738

Czy coś w fakcie, że języki mają różne gramatyki cię dziwi?

dziwi mnie że używając języka ojczystego zwracasz świadomie uwagę na gramatykę i na jej "nieciekawość"

[Mijanou]

Napisane przez samotny_t

Chyba trudno o większy brak patriotyzmu niż kiedy rodzic-Polak nie dba o to, żeby dziecko też było polskim obywatelem.

To dziecko prawdopodobnie nie będzie już polskim obywatelem a poddanym brytyjskim (w przypadku UK). To dziecko ma być przede wszystkim normalnym, dobrym człowiekiem realizującym własne plany i potrzeby a to, jakiej jest narodowości-czy to serio priorytet człowieczeństwa i wychowania?