jak się utrzymać w dużym mieście?

[201610240904]

Jestem w tej chwili studentką, lecz wiem już teraz, że po studiach nie będę dużo zarabiała. Studiuję akurat ten kierunek, bo przecież ważne jest, żeby lubić to, co się robi, prawda? Ale z drugiej strony... znam mnóstwo osób, które sobie świetnie radzą w dużym mieście( Poznań, Warszawa). Zastanawiam się jak to właściwie możliwe? Wydaje mi się, że bez dobrej znajomości nietypowego języka, czy też bez własnej firmy, nie jest łatwo się utrzymać. Przecież tak naprawdę ludzie po studiach często zarabiają ok. 2000 zł, nierzadko nawet mniej. A wynajęcie kawalerki( bo przecież całe życie nie będzie się mieszkać w studenckim mieszkaniu) to już koszt ok. 1400 zł, a są inne wydatki.

Może chciałby ktoś napisać jak to wygląda u niego, w jaki sposób sobie radzi?

[drazetkaa]

Poszłam do pracy i żyłam oszczędnie. W pokoju za 600 zł, a nie kawalerce.

[1999a18a2ffdaccef542471663304a63305f1c5c]

Koszty mieszkań w Warszawie są wysokie.
Wynajmowałam kawalerkę za 1500zł i była to jedna z najtańszych w tamtym momencie. Znajomy wynajmował pokój, ponosił koszt 700zł ale da się oczywiście taniej, w zależności od lokalizacji, fakt, że do pracy z tego mieszkania miał 5 min spacerem.

Poza kosztami jakie generował wynajem mieszkania nie odczułam żadnej różnicy finansowej, zakupy nadal robiłam w Biedronkach/Lidlach/Tesco, koszty komunikacji były wyższe o 30zł niż w moim rodzinnym mieście (bilet miesięczny normalny) więc różnica niewielka.

[Lexie]

Przy niskiej wypłacie i w pojedynkę, ludzie mieszkają z rodziną albo wynajmują pokój, a nie całe mieszkanie.
Inni wyprowadzają się do wynajętego, ale we dwójkę - jak dwie osoby przyniosą te 2000 to już da się utrzymać, choć bez szaleństw.

[moniczorek]

Nie od razu Kraków zbudowali i do wszystkiego dochodzi się powoli, ja też zaczynałam od mieszkań studenckich i niewielkich zarobków, a na chwilę obecną nie mam na co narzekać , mieszkam sama i stać mnie na to czy owo.


Swoja drogą w wiekszym mieście o wiele łatwiej jest się utrzymac bo i o prace nie jest trudno i większe zarobki.

[December12]

Trzeba się poświęcić i zamieszkać w pokoju, w miarę oszczędnie żyć i być cierpliwym. Nie patrzeć na znajomych którzy w pierwszej pracy dostali bardzo dużo na rękę, bo zwykle trzeba trochę popracować za niższą stawkę, ale z czasem będzie lepiej Spróbuj znaleźć miejsce na start, w którym dużo będziesz mogła się nauczyć.

[KontrowersyjnaBaba]

Polecam zamieszkać w akademiku.
Odradzam wynajęcie pokoju - czemu ?

Nim zamieszkałam z swoim facetem (kończył magistra) to sama szukałam pokoju. Mimo, że posiadałam pieniądze na wynajem to niestety wynajmujący mieli wymagania jak z kosmosu. Nie interesowało ich to, że ktoś miał kasę - zawsze jak przychodziłam to oznajmiali, że robią casting i sami dokonają wyboru współlokatorów. Wybrałam akademik bo szkoda było nerwów.

Także polecam akademiki bo jak będziesz szukać pokoju to miną miesiące nim ktoś łaskawie wybierze Ciebie do wynajęcia.....nie ważne czy kasę masz czy jesteś biedna

[December12]

Nie zawsze można mieszkać w akademiku będąc absolwentem. Z resztą, często są to pokoje 2-3 osobowe, czasem z łazienką czy kuchnią na korytarzu. Na studiach mieszkałam w akademiku, ale przychodzi czas kiedy można sobie zapewnić nieco więcej komfortu

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Napisane przez KontrowersyjnaBaba

Polecam zamieszkać w akademiku.
Odradzam wynajęcie pokoju - czemu ?

Nim zamieszkałam z swoim facetem (kończył magistra) to sama szukałam pokoju. Mimo, że posiadałam pieniądze na wynajem to niestety wynajmujący mieli wymagania jak z kosmosu. Nie interesowało ich to, że ktoś miał kasę - zawsze jak przychodziłam to oznajmiali, że robią casting i sami dokonają wyboru współlokatorów. Wybrałam akademik bo szkoda było nerwów.

Także polecam akademiki bo jak będziesz szukać pokoju to miną miesiące nim ktoś łaskawie wybierze Ciebie do wynajęcia.....nie ważne czy kasę masz czy jesteś biedna

no to chyba akurat nic dziwnego? żadna frajda mieszkać z kimś, z kim kompletnie nie będziesz w stanie się dogadać.

[KontrowersyjnaBaba]

[1=69d5782cb96c44b77f6e0ec 22c8f79bc60c635f6_65a5448 a32992;65326431]no to chyba akurat nic dziwnego? żadna frajda mieszkać z kimś, z kim kompletnie nie będziesz w stanie się dogadać.[/QUOTE]

Z jednej strony tak, ale z drugiej to potencjalnej osobie strasznie utrudnia znalezienie pokoju bo nie dość, że musisz mieć kasę to jeszcze musisz osobowościowo pasować do ludzi wynajmujących mieszkanie.

A z drugiej strony to wynajmując pokój zarabia nie współlokator czy współlokatorzy a właściciel mieszkania, wiec patrząc na to z ekonomicznego punktu widzenia właścicielowi opłaca się wynająć pokój osobie wypłacalnej niż fajnej z charakteru.

Dlatego uważam, że przy wynajmowaniu pokoju powinien być właściciel a nie współlokator.

[Adrianna_8]

Napisane przez KontrowersyjnaBaba

Polecam zamieszkać w akademiku.
Odradzam wynajęcie pokoju - czemu ?

Nim zamieszkałam z swoim facetem (kończył magistra) to sama szukałam pokoju. Mimo, że posiadałam pieniądze na wynajem to niestety wynajmujący mieli wymagania jak z kosmosu. Nie interesowało ich to, że ktoś miał kasę - zawsze jak przychodziłam to oznajmiali, że robią casting i sami dokonają wyboru współlokatorów. Wybrałam akademik bo szkoda było nerwów.

Także polecam akademiki bo jak będziesz szukać pokoju to miną miesiące nim ktoś łaskawie wybierze Ciebie do wynajęcia.....nie ważne czy kasę masz czy jesteś biedna

Powiem Ci, ze to zalezy... Faktycznie jedni znajomi skarzyli sie na castingi, a inni znajdowali pokoje od tak. To naprawde chyba zalezy od szczescia, ale az tak zle chyba nie jest, zeby rezygnowac calkowicie z mieszkan.

A jak ktos juz dodal - z akademikami bywa roznie, czasem musisz z kims mieszkac, czasem brak miejsc w publicznych, a w prywatnych pokoj kosztuje tyle, ile pokoj w mieszkaniu, a wmieszkaniu mozesz miec juz wiekszy komfort.

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Napisane przez KontrowersyjnaBaba

Z jednej strony tak, ale z drugiej to potencjalnej osobie strasznie utrudnia znalezienie pokoju bo nie dość, że musisz mieć kasę to jeszcze musisz osobowościowo pasować do ludzi wynajmujących mieszkanie.

A z drugiej strony to wynajmując pokój zarabia nie współlokator czy współlokatorzy a właściciel mieszkania, wiec patrząc na to z ekonomicznego punktu widzenia właścicielowi opłaca się wynająć pokój osobie wypłacalnej niż fajnej z charakteru.

Dlatego uważam, że przy wynajmowaniu pokoju powinien być właściciel a nie współlokator.

ale to nie właściciel będzie musiał się potem użerać z kimś, kto nie potrafi pozmywać po sobie albo robi z mieszkania dom publiczny bo różnych przypadków byłam świadkiem. nie wiem, jakoś nigdy nie miałam problemu z tym, że ktoś chce, żeby nam się razem dobrze mieszkało ani nikt nie miał problemu z tym, że ja szukałam ludzi, z którymi będę mogła się dogadać.

[Ruby_Rose]

Napisane przez poprostuola91

Jestem w tej chwili studentką, lecz wiem już teraz, że po studiach nie będę dużo zarabiała. Studiuję akurat ten kierunek, bo przecież ważne jest, żeby lubić to, co się robi, prawda? Ale z drugiej strony... znam mnóstwo osób, które sobie świetnie radzą w dużym mieście( Poznań, Warszawa). Zastanawiam się jak to właściwie możliwe? Wydaje mi się, że bez dobrej znajomości nietypowego języka, czy też bez własnej firmy, nie jest łatwo się utrzymać. Przecież tak naprawdę ludzie po studiach często zarabiają ok. 2000 zł, nierzadko nawet mniej. A wynajęcie kawalerki( bo przecież całe życie nie będzie się mieszkać w studenckim mieszkaniu) to już koszt ok. 1400 zł, a są inne wydatki.

Może chciałby ktoś napisać jak to wygląda u niego, w jaki sposób sobie radzi?

Autorko, mało kogo stać na wynajęcie samodzielnego mieszkania w dużym mieście zaraz po studiach. Ja zakończyłam edukację dwa lata temu i do tej pory mieszkam w wynajętym pokoju. Dopiero przymierzam się do kredytu na własne lokum. Wynajmowanie kawalerki moim zdaniem nie ma sensu, bo pochłonęłoby mi pół pensji Moi znajomi stanu wolnego w większości są w podobnej sytuacji jak ja. Pary wynajmują już raczej osobne mieszkania, ale wiadomo że we dwójkę łatwiej dźwignąć takie koszty. Także spokojnie, nie wszystko na raz

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez poprostuola91

Jestem w tej chwili studentką, lecz wiem już teraz, że po studiach nie będę dużo zarabiała. Studiuję akurat ten kierunek, bo przecież ważne jest, żeby lubić to, co się robi, prawda? Ale z drugiej strony... znam mnóstwo osób, które sobie świetnie radzą w dużym mieście( Poznań, Warszawa). Zastanawiam się jak to właściwie możliwe? Wydaje mi się, że bez dobrej znajomości nietypowego języka, czy też bez własnej firmy, nie jest łatwo się utrzymać. Przecież tak naprawdę ludzie po studiach często zarabiają ok. 2000 zł, nierzadko nawet mniej. A wynajęcie kawalerki( bo przecież całe życie nie będzie się mieszkać w studenckim mieszkaniu) to już koszt ok. 1400 zł, a są inne wydatki.

Może chciałby ktoś napisać jak to wygląda u niego, w jaki sposób sobie radzi?

Też byłam w takiej sytuacji i po prostu nie kupowałam rzeczy, na które mnie nie stać. Wynajmowanie mieszkania to jedna z takich rzeczy i jak się na to szerzej spojrzy, to tak naprawdę większości ludzi w Polsce nie stać na wynajęcie w pojedynkę jakiegokolwiek mieszkania.
Na studiach mieszkałam w akademiku, potem w pokoju. Zawsze ze współlokatorami, bo tak było taniej. Nie zajęłam się od razu zwiększaniem poziomu życia, tylko zrobieniem (a raczej zwiększeniem) oszczędności na kilka miesięcy ewentualnego życia bez pracy.

Napisane przez December12

Nie zawsze można mieszkać w akademiku będąc absolwentem. Z resztą, często są to pokoje 2-3 osobowe, czasem z łazienką czy kuchnią na korytarzu. Na studiach mieszkałam w akademiku, ale przychodzi czas kiedy można sobie zapewnić nieco więcej komfortu

Ten czas, kiedy można sobie zapewnić więcej komfortu, nie przychodzi ot tak sobie. Niestety trzeba na niego najpierw zarobić.

[Nette]

To tylko tak się wydaje, że długo po studiach będzie kiepsko się zarabiać. W pierwszej pracy zarabiałam słabo. Potem trochę się poprawiło, było z czego oszczędzać, ale to była śmieciówka i słabe perspektywy na kredyt. Potem przeszłam na etat i za krótki miałam staż, żeby mieć zdolność kredytową, a do tego pracodawca niezupełnie zgodnie z prawem aneksował mi umowę, zamiast dać na czas nieokreślony. Następnie wreszcie była jakaś podwyżka i um. na czas nieokreślony, kredyt hipoteczny i "swoje" mieszkanie. I cóż, wyprowadziłam się z pokoju w mieszkaniu "studenckim" (i post-studenckim) mając "aż" 29 lat, oczywiście koszty były większe niż na mieszkaniu tzw. studenckim. W 3 lata po zaciągnięciu kredytu zarabiałam już dwa razy więcej, niż wówczas, gdy brałam kredyt.
Tylko na początku wydaje się to takie odległe, ale naprawdę, to się bardzo szybko zmienia.

Inna sprawa, że z kredytem mieszkaniowymi pójściem "na swoje" będzie Ci trudniej, niż ludziom urodzonym o dekadę wcześniej, że względu na rekomendacje KNF narzucające konieczność wysokiego wkładu własnego - jednak odłożyć te kilkadziesiąt tysięcy pln na życiowym starcie, to nie jest takie łatwe
Z drugiej strony może ruszy w końcu sensowny publiczny program mieszkań na wynajem i z tego skorzystasz.

W każdym razie nie ma powodu do czarnowidztwa.
I nikt nie twierdzi, że trzeba pracować w zawodzie wyuczonym. Sama wybrałam sobie hobby na studia (nie było to rozsądne), a pracuję w zupełnie innej branży, która daje znacznie wyższe zarobki.

Wysłane z mojego Lenovo PB1-770M przy użyciu Tapatalka

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Nette

To tylko tak się wydaje, że długo po studiach będzie kiepsko się zarabiać. W pierwszej pracy zarabiałam słabo. Potem trochę się poprawiło, było z czego oszczędzać, ale to była śmieciówka i słabe perspektywy na kredyt. Potem przeszłam na etat i za krótki miałam staż, żeby mieć zdolność kredytową, a do tego pracodawca niezupełnie zgodnie z prawem aneksował mi umowę, zamiast dać na czas nieokreślony. Następnie wreszcie była jakaś podwyżka i um. na czas nieokreślony, kredyt hipoteczny i "swoje" mieszkanie. I cóż, wyprowadziłam się z pokoju w mieszkaniu "studenckim" (i post-studenckim) mając "aż" 29 lat, oczywiście koszty były większe niż na mieszkaniu tzw. studenckim. W 3 lata po zaciągnięciu kredytu zarabiałam już dwa razy więcej, niż wówczas, gdy brałam kredyt.
Tylko na początku wydaje się to takie odległe, ale naprawdę, to się bardzo szybko zmienia.

Inna sprawa, że z kredytem mieszkaniowymi pójściem "na swoje" będzie Ci trudniej, niż ludziom urodzonym o dekadę wcześniej, że względu na rekomendacje KNF narzucające konieczność wysokiego wkładu własnego - jednak odłożyć te kilkadziesiąt tysięcy pln na życiowym starcie, to nie jest takie łatwe
Z drugiej strony może ruszy w końcu sensowny publiczny program mieszkań na wynajem i z tego skorzystasz.

W każdym razie nie ma powodu do czarnowidztwa.
I nikt nie twierdzi, że trzeba pracować w zawodzie wyuczonym. Sama wybrałam sobie hobby na studia (nie było to rozsądne), a pracuję w zupełnie innej branży, która daje znacznie wyższe zarobki.

Wysłane z mojego Lenovo PB1-770M przy użyciu Tapatalka

a ja uważam, że nie ma co zbyt optymistycznie podchodzić do całej sprawy i "obiecywać", że będzie dobrze. no niestety, dużo zależy od wykształcenia, branży i zwyczajnie szczęścia. to, że tobie się udało nie oznacza, że kolejne 10 osób będą mieć jednakowe szczęście.


autorko, jak dla mnie kluczem jest dobieranie się w pary. nie od dziś wiadomo, że parze łatwiej się utrzymać niż singlowi. do tego część osób zwyczajnie wynajmuje pokój zamiast płacić krocie za wynajem kawalerki.

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Napisane przez skazana_na_bluesa

autorko, jak dla mnie kluczem jest dobieranie się w pary. nie od dziś wiadomo, że parze łatwiej się utrzymać niż singlowi. do tego część osób zwyczajnie wynajmuje pokój zamiast płacić krocie za wynajem kawalerki.

chyba jednak łatwiej znaleźć sensowny pokój, niż sensownego faceta, z którym chciałoby się zamieszkać no chyba, że to tylko ja mam takiego pecha

[KontrowersyjnaBaba]

[1=69d5782cb96c44b77f6e0ec 22c8f79bc60c635f6_65a5448 a32992;65341616]chyba jednak łatwiej znaleźć sensowny pokój, niż sensownego faceta, z którym chciałoby się zamieszkać no chyba, że to tylko ja mam takiego pecha [/QUOTE]

Chyba raczej faceta bo zdecydowanie trudniej jest zdobyć legalnie pieniądzę i to dużo pieniędzy i przekonać wymagających współlokatorów do siebie.....

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[KontrowersyjnaBaba]

Napisane przez Timon i Pumba

Treść usunięta

Tylko gorzej jak się takiej możliwości nie ma

[godjul]

Jakiś rok temu zakończyłam mój wieloletni związek i potrzebowałam impulsu, który pomoże mi zacząć od nowa. Zawsze chciałam mieszkać nad morzem, ale ex nie wyobrażał sobie wyprowadzki, a to trzymały mnie studia, a to praca. Wtedy stwierdziłam, że sprawdzę, czy chociaż mam jakieś szanse na znalezienie pracy w 3mieście. W niedzielę wysłałam jedno cv, we wtorek dostałam telefon z zaproszeniem na rozmowę kwalifikacyjną, w piątek składałam wypowiedzenie w starej pracy i przenosiłam się do Gdańska. Teraz jestem tu już ponad pół roku, wynajmuję kawalerkę (ale rozglądam się już za mieszkaniem, które oczywiście będę spłacać przez resztę życia), nie prowadzę jakiegoś ascetycznego życia i sama się utrzymuję. Wszystko inne też zaczęło się układać. Żeby uprzedzić wszelkie pytania mam 25 lat i niedawno skończyłam studia, po prostu trzeba chcieć pracować, to i wynagrodzenie będzie adekwatne do zaangażowania

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Napisane przez KontrowersyjnaBaba

Tylko gorzej jak się takiej możliwości nie ma

ale wytłumacz mi, tak z czystej ciekawości pytam, dlaczego? bo serio nie rozumiem szukasz mieszkania, dogadujesz się z właścicielem, że sama szukasz sobie współlokatorów et voila. nie przechodzisz castingów, możesz sobie wziąć pierwszą lepszą osobę z ulicy.

Napisane przez godjul

Żeby uprzedzić wszelkie pytania mam 25 lat i niedawno skończyłam studia, po prostu trzeba chcieć pracować, to i wynagrodzenie będzie adekwatne do zaangażowania

jestem tego samego zdania

[Adrianna_8]

[1=69d5782cb96c44b77f6e0ec 22c8f79bc60c635f6_65a5448 a32992;65343636]ale wytłumacz mi, tak z czystej ciekawości pytam, dlaczego? bo serio nie rozumiem szukasz mieszkania, dogadujesz się z właścicielem, że sama szukasz sobie współlokatorów et voila. nie przechodzisz castingów, możesz sobie wziąć pierwszą lepszą osobę z ulicy.
:[/QUOTE]

Bo kontrowersyjna baba miala same przykre doswiadczenia, wiec zadnej alternatywy poza akademikiem nie ma

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

[Rena]

Z opisu wynika, ze jestes singielka i nie mozesz liczyc na pomoc rodzicow.

[thirky]

Nigdy w życiu nie słyszałam od żadnego ze znajomych o "castingach" na wynajem pokoju, nie znam nikogo kto miałby z tym problem. Mnie też nigdy nic takiego nie spotkało.

[Kelecka]

Napisane przez Ruby_Rose

Autorko, mało kogo stać na wynajęcie samodzielnego mieszkania w dużym mieście zaraz po studiach. Ja zakończyłam edukację dwa lata temu i do tej pory mieszkam w wynajętym pokoju. Dopiero przymierzam się do kredytu na własne lokum. Wynajmowanie kawalerki moim zdaniem nie ma sensu, bo pochłonęłoby mi pół pensji Moi znajomi stanu wolnego w większości są w podobnej sytuacji jak ja. Pary wynajmują już raczej osobne mieszkania, ale wiadomo że we dwójkę łatwiej dźwignąć takie koszty. Także spokojnie, nie wszystko na raz

Dla Ciebie to bez sensu, dla innych kwestia zapewnienia sobie komfortu zycia.
Mieszkam i utrzymuje sie sama w duzym miescie i wynajmuje mieszkanie (salon polaczony z kuchnia + sypialnia), owszem pozera to spora czesc mojej pensji, ale nie wyobrazam sobie przez kolejnych kilka lat gniezdzic sie w wynajmowanym mieszkaniu.

[drazetkaa]

Napisane przez Kelecka

Dla Ciebie to bez sensu, dla innych kwestia zapewnienia sobie komfortu zycia.

Pytanie czy kogoś stać na zapewnienie sobie tego komfortu. Jeśli zarabia się 1600 zł to w Warszawie nie mieszka się w kawalerce.

[braaap]

Znam osoby, które zarabiają 2200zł a wynajmują wraz z partnerem mieszkanie za 2800zł. To kwestia indywidualna, bo są osoby, które wolą dopłacić do mieszkania i żyć w lepszych warunkach kosztem a czego innego a są tez takie, które starają się płacić jak najmniej. Ja należę do tej drugiej grupy.

[Adrianna_8]

Napisane przez thirky

Nigdy w życiu nie słyszałam od żadnego ze znajomych o "castingach" na wynajem pokoju, nie znam nikogo kto miałby z tym problem. Mnie też nigdy nic takiego nie spotkało.

We Wroclawiu to podobno bardzo czeste zjawisko. Moja przyjaciolka miala rozne perypetie, ale mysle, ze nie jest az tak zle, by w ogole moc nie znalezc mieszkania.

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka