Jak utemperowac brata ?

[Tusio]

Napisane przez natalka26

W takim razie jedynym sposobem - moim zdaniem - jest spakowanie jego osobistych rzeczy w walizeczkę i wystawienie go za drzwi. Jeśli uważa się za wystarczająco dorosłego, żeby tak się zachowywać to jest również wystarczająco dorosły do rozpoczęcia samodzielnego życia - takiego, jakie mu się podoba.
Myślę, że w tej sytuacji tylko taki zimny prysznic mógłby coś pomóc. No i oczywiście - jeśli po tym przemyśli sprawę to koniecznie pomoc psychologa.

popieram w calej rozciaglosci

[Sunny20]

Napisane przez natalka26

W takim razie jedynym sposobem - moim zdaniem - jest spakowanie jego osobistych rzeczy w walizeczkę i wystawienie go za drzwi. Jeśli uważa się za wystarczająco dorosłego, żeby tak się zachowywać to jest również wystarczająco dorosły do rozpoczęcia samodzielnego życia - takiego, jakie mu się podoba.
Myślę, że w tej sytuacji tylko taki zimny prysznic mógłby coś pomóc. No i oczywiście - jeśli po tym przemyśli sprawę to koniecznie pomoc psychologa.

Tylko, że matki mają to do siebie, że swojemu dziecku wybaczą prawie wszystko, więc chyba ciężko będzie się zdobyć na wyrzucenie z domu własnego syna. Poza tym dziewczyny dobrze pisały wcześniej, to nie takie proste wyrzucić kogoś z mieszkania jeśli jest zameldowany.

Napisane przez stokrotka_to_ja

ja tez tak mysle. Ale spakowac musiałaby go mama. A ona nawet jesli to zrobi,to bardzo szybko zmięknie. Nie uczy sie,pracuje dorywczo,uwaza,ze mama ma obowiazek go utrzymywac,ze jemu to sie nalezy. I nie chodzi o to,że ktoś mu zabranie jesc itp. ale np,że nie takie jka on by sobie zazyczł,albo obiad nie o tej porze.Na tym tle najczescej wybuchaja awantury.. Paranoja,no kurna paranoja :/

Moim zdaniem trzeba olewać, ignorować. Nie wdawać się z nim w żadne dyskusje jeśli to możliwe. Niech pierze i sprząta po sobie sam. Jedzenia specjalnie dla niego nie kupujcie. Nie pasuje mu to co jest to niech nie je. Dom to nie restauracja.

[Hultaj]

Poszedłby do roboty na pierwszej lepszej budowie, to by nie pokozaczył, bo wyleciałby szybciej, niż ustawa przewiduje.
Niech wali w drzwi - zainwestujcie w mocne. Mieszkacie w bloku? Niech robi cyrk przez calą noc, sąsiedzi sie wkurzą i zadzwonią po policje (sami możecie, nawet byloby wskazane), to go zgarną.

Tak czy siak masz w domu zwykłego bandytę.

trzeba olewać, ignorować. Nie wdawać się z nim w żadne dyskusje jeśli to możliwe.

To wiele nie da, ale, oczywiście, trzeba.

Niech pierze i sprząta po sobie sam. Jedzenia specjalnie dla niego nie kupujcie.

Nie będzie mu przeszkadzał syf, a do jedzenia weźmie to, co znajdzie.

Powiem szczerze, że zainteresowałabym się, jak to jest z tymi meldowaniami. Bo przecież ważne jest, do kogo mieszkanie należy, a chyba nie do niego, nie?

[Sunny20]

Napisane przez Hultaj

Nie będzie mu przeszkadzał syf, a do jedzenia weźmie to, co znajdzie.

Coś musi na siebie włożyć przecież.
A najwięcej awantur jest podobno z jedzeniem, jak zrozumie że nikt się nie będzie specjalnie przejmował jego fochami to może mu się znudzi i będzie trochę spokojniej.

[Hultaj]

Jeśli jest elegancik (bo jeśli nie jest, to będzie lazil w brudnych lachach ), ''trudno'' (tak, to kosztuje, to prawda), poświęciłabym pralkę. Manifestacyjnie by ja popsuł, narobiłby kłopotu, ale ''trudno'', sam nie miałby w czym prać. Kuchennego robota, garnek, kuchenkę, komplet talerzy.

Ale dążyłabym do pozbycia się takiego osobnika z domu, i to za wszelką cenę.
Może nagrywałabym, już nawet nic nikomu nie mówiąc, awanturę za awanturą i oskarżyła go o znęcanie się nad rodziną.

Tylko, że tu wszystko i tak zależy od matki.

Najgorsza to jest bierność. Przekonanie, że nic się z tym nie da zrobić, ucieczka przed wstydem; chronienie drugiego (dziecka) za wszelką cenę (cenę swojego życia i swoich nerwów).
Coś musi się dać zrobić. Psychiatryki domami wczasowymi w końcu nie są.

[Sunny20]

Napisane przez Hultaj

Jeśli jest elegancik (bo jeśli nie jest, to będzie lazil w brudnych lachach ), trudno, poświęciłabym pralkę. Manifestacyjnie by ja popsuł, narobiłby kłopotu, ale ''trudno'', sam nie miałby w czym prać.

Ale dążyłabym do pozbycia się takiego osobnika z domu, i to za wszelką cenę.
Może nagrywałabym, już nawet nic nikomu nie mówiąc, awanturę za awanturą i oskarżyła go o znęcanie się nad rodziną.

Tylko, że tu wszystko i tak zależy od matki.

Naprawdę oskarżyłabyś?
To się tak zawsze łatwo pisze wyrzucić, wezwać policję i tak dalej, ale to jednak rodzina. Takie osoby mimo wszystko się kocha i nie chce się ich krzywdy nawet jeśli nas bardzo ranią. Szczególnie, że on nikogo nie bije tylko się awanturuje z tego co zrozumiałam. Potem przeprasza i robi nadzieję, że jednak się poprawi.

[Hultaj]

Najłatwiej pisać, co by było.
Zapewniam, że mam na tyle despotyczny charakter (nie mylić z wiarą w rozwiązania siłowe ), że własnemu dziecku (czy partnerowi) ustawiać bym się nie dała (fakt, mam wsparcie w rodzinie, do tego nie mam w zwyczaju oszukiwać siebie i przyznałabym się do problemu, przynajmniej mamie, szukając pomocy), na pewno nie w taki sposób, i nie pozwoliłabym sobie, by mieć w domu takiego trolla.
Także, moim (kiedyś) dzieciakom, jeśli tylko Bozia da (oj, daj <dmucha i zaklepuje>), że będą zdrowe na umyśle (i daj, B., jeszcze i na ciele ) luksus trzymania matki ''za mordę'', strzelanie drzwiami do lodówki i pyskowanie, że obiad się nie podoba, nie grozi.

Czy oskarżyłabym? Nie wiem, nie chciałabym nigdy w życiu musieć stawać przed podobnymi wyborami, nie wiem nawet, czy bym mogła, skoro mama byłaby ewidentnie przeciwko, ale myślałabym na pewno o szukaniu swojego kąta.
W każdym bądź razie, gdybym miała brata-psychopatę , na pewno nie miałabym dużego problemu, gdybym musiała podjąć jakieś radykalne środki. Gdybym uznała, że trzeba, zadzwoniłabym po policję bez drgnienia palca.

[stokrotka_to_ja]

No i wlasnie -jemu jest najczesciej wszytsko jedno,co na siebie włoży. Co zje też. Ale bywaja takie dni -ze wszytsko jest dla niego "nie tak jak on chce". Dla mnie odpowiedz jest prosta -to zrób sobie tak jak chcesz. I koniec. A mama wdaje się w dyskusje. Potem w sprzeczke. A pozniej kłoci sie z nim na równi. Według mnie powinna własnie ignorować-zachowując się w taki sposób nie zasługuje na to,zeby zwrócic na niego uwagę. Ale mama kłoci sie z nim jak kolezanka. I to tez jest błąd - moim zdaniem. A pozniej zali się mnie. A jak próbuje cos zrobic,to karze sie nie wtrącac.
Ja niedługo się wyprowadzę,to kwestia ok. pół roku ,ale martwie sie o mame wlasnie...
Młody skończył zawodówkę (z lenistwa,bo jest inteligenty az za bardzo -pod pewnymi wzgledami),pozniej poszedł do szkoły wieczorowej,ale znudziło mu się dosc szybko. Pracował,ale wstawanie na 8 rano to tez dla niego za wczesnie.Pozniej zaczał "handlowac autami" -czyli kupił 2 rupiecie i stoja u tego kumpla na podwórku. Niedawno wyjechał za granicę -nie było go pół roku -wrócił (na max 6 tygodni),przez pierwszy tydzien wydawło nam się,że wydoroślał,spowazniał,usp okoił się. A pozniej zaczeło byc jeszcze gorzej,niz zwykle. Czas jego pobytu w kraju sie konczy,ale niestety,nie widac u niego ochoty na powrót za granicę...

Sunny - nie,on nie przeprasza,bo uwaza,ze ma zawsze racje. I prawo. Pyskowac,ublizac,wyzywac, chować osobiste rzeczy,szarpac mnie,czy wyskakiwac złapami do mamy.
A poprawe obiecuje -podczas rozmowy z tata czy drugim bratem. Na jakies 5 minut pomaga.

I jest cos,co mnie zastanawia - nie widział przemocy w domu. Nikt nie bił jego,ani mnie,czy starszego brata. Miedzy rodzicami tez nie dochodziło do rękoczynów,ani awantur w takim stylu. Nie wiem skąd u niego takie zachowania i pogląd, ze siła to najlepsza metoda.

[Hultaj]

No to faktycznie, głupio robi Twoja mama, że wdaje się z nim w te pogadanki.

[blabla51]

ciężka sytuacja. u mnie jest podobnie. mój bat co prawda nie jest agresywny ale śpi 15 h na dobę i absolutnie nic poza tym nie robi. mniejsza o to.Ja nie wezwałabym policji (na miejscu tego osobnika wkurzyłabym się jeszcze bardziej). poza tym policja za dużo w takiej sytuacji nie pomoże. brat musiałby kogoś uderzyć aby mogli coś zdziałać.nie znam się na prawie ale wydaję mi się, że pozostaje jedynie sprawa cywilna wyrzucić z domu chyba też go nie możecie jeżeli ma stałe zameldowanie. najpierw należałoby go wymeldować (właściel mieszkania ma takie prawo). Twój brat ma więcej niż 21 lat więc nie będzie z tym problemu.

[Sunny20]

Napisane przez blabla51

ciężka sytuacja. u mnie jest podobnie. mój bat co prawda nie jest agresywny ale śpi 15 h na dobę i absolutnie nic poza tym nie robi. mniejsza o to.Ja nie wezwałabym policji (na miejscu tego osobnika wkurzyłabym się jeszcze bardziej). poza tym policja za dużo w takiej sytuacji nie pomoże. brat musiałby kogoś uderzyć aby mogli coś zdziałać.nie znam się na prawie ale wydaję mi się, że pozostaje jedynie sprawa cywilna wyrzucić z domu chyba też go nie możecie jeżeli ma stałe zameldowanie. najpierw należałoby go wymeldować (właściel mieszkania ma takie prawo). Twój brat ma więcej niż 21 lat więc nie będzie z tym problemu.

Ja się trochę znam, sprawa cywilna nie wchodzi w grę.

Zastanawiam się z czego Twój brat w ogóle żyje. Przecież facet w tym wieku ma swoje potrzeby. Teraz pewnie zarobił coś za granicą, ale wcześniej? Dostawał pieniądze od rodziców?

[Hultaj]

najpierw należałoby go wymeldować (właściel mieszkania ma takie prawo). Twój brat ma więcej niż 21 lat więc nie będzie z tym problemu.

No i proszę.

Naprawdę oskarżyłabyś?

A Ty co byś zrobiła, gdybyś się zakochała, zależałoby Ci bardzo na drugim człowieku, stworzyłabyś z nim rodzinę, i by Cię bił? Bo ja na etat treningowego worka bym się nie zgodziła. I na przemoc psychiczną też nie.
A jeśli dziecko wpada w narkotyki? Tak porządnie, kiedy się już stacza? Nie dociera do niego, jak jest źle, nie widać szans, że (przynajmniej w najblizszej przyszłości, bo to zawsze się wierzy w uratowanie tego, kogo się kocha) odmieni się jego postępowanie? To czy należy to akceptować, godzić się z tym?
Moim zdaniem, choć niektóre rozwiązania to ostateczność - niemniej - jak przykre by nie były - istnieją.

[Sunny20]

Napisane przez blabla51

najpierw należałoby go wymeldować (właściel mieszkania ma takie prawo). Twój brat ma więcej niż 21 lat więc nie będzie z tym problemu.

Nie może bez jego zgody.

[Hultaj]

A sądownie wymeldować nie można?
Tak sobie przeglądam neta. Jak już wyjedzie za granicę (generalnie, zgodnie z prawem po pół roku nieprzebywania można wymeldować delikwenta), to lu z nim. Poza tym, skoro nie pracuje, to nie współutrzymuje mieszkania.
edit.
Znalazłam jeszcze np. to:

Nie jest trudno wymeldować kogokolwiek (nawet męża) z miejsca stałego zameldowania.

Zgodnie z Ustawą z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jednolity: Dz. U. 2001 r., Nr 87, poz. 960 ze zmianami) - osobę, która opuściła miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 2 miesiące i nie dopełniła obowiązku wymeldowania się – wymeldowuje się z urzędu.
Mianowicie organ meldunkowy wydaje z urzędu i z obowiązku - to ich praca - na wniosek strony decyzję w sprawie wymeldowania takiej osoby, która opuściła miejsce stałego zamieszkani.
Należy tylko wnieść wniosek z uzasadnieniem o wymeldowanie osoby, która faktycznie nie mieszka pod adresem.
Powodzenia

[Mona Lisa]

Napisane przez stokrotka_to_ja

A mama wdaje się w dyskusje. Potem w sprzeczke. A pozniej kłoci sie z nim na równi. Według mnie powinna własnie ignorować-zachowując się w taki sposób nie zasługuje na to,zeby zwrócic na niego uwagę. Ale mama kłoci sie z nim jak kolezanka. I to tez jest błąd - moim zdaniem. A pozniej zali się mnie. A jak próbuje cos zrobic,to karze sie nie wtrącac.

To jest trójkąt dramatyczny z 3 rolami: agresor, ofiara i pomocnik, w którym aktorzy wymieniają się rolami... ("Agresor" to nazwa umowna, jest to osoba podejmująca/inicjująca kolejny etap gry).

Zasada działania: Brat (-> agresor) sprzecza się z Mamą (-> ofiara), która szuka pomocy u Ciebie (-> pomocnik). Ty próbujesz interweniować (z pomocnika w -> agresor), więc podejmujesz działania, które uważasz za stosowne, na przykład zwracasz się o pomoc do Ojca (-> pomocnik). W tej sytuacji Brat udaje skruchę (-> ofiara), a Twoja Mama podejmuję rolę czynną (-> agresor), ponieważ ma do Ciebie pretensje o to, że źle postąpiłaś. To z kolei wywołuje u Ciebie poczucie zawodu i krzywdy (-> ofiara), bo przecież chciałaś pomóc...

Tak się to kręci i napędza. W niektórych rodzinach gra trwa przez całe życie, z pewnymi tylko modyfikacjami. Zostaje przerwana dopiero wtedy, kiedy któraś ze stron przerwie grę - wycofując się z roli / nie podejmując jej. Nie jest to łatwe, bo wbrew pozorom, kontynuowanie gry daje każdej ze stron określone profity (psychologiczne).

Dlaczego warto się z tego wycofać? Ponieważ tego typu gry nie mają na celu rozwiązanie problemu, ale wyłącznie trwanie; chodzi o prowadzenie gry, w której wynik - łatwo to przewidzieć - jest zawsze taki sam. Przebieg tych wszystkich zdarzeń jest jak menu w dobrze znanej Ci restauracji, prawda? Takie nieustające deja vu.

Przerwij to, jeśli masz dość siły na absolutne usamodzielnienie się. Powodzenia.

EDIT: odszukałam właściwe terminy z Analizy Transakcyjnej: Prześladowca, Ofiara, Wybawiciel (Opiekun).
************************* ************************* *************

[blabla51]

hmm, no to ja już nie wiem. u mnie w domu podobny problem , pytałam kolegi- radcy prawnego i powiedział, że kiedy braciszek skończy 21 lat to można go wymeldować

[kropka241]

brat nie musi wyrazic zgody na wymedlowanie!!!

zalozcie sytuacje.
chcecie sprzedac mieszkanie ale macie powiedzmy lokatorow ktorym to mieszkanie wynajmujecie. sa zameldowani, a nie chca sie wymeldowac abys ty mogla spokojnie to mieszkanie sprzedac wtedy wystarczy wniosek do urzedu i z tego co mysmy sie z tz dowiadywali u notarisza i w tej firmie w ktorej mieszkania kupowalismy to po okolo 3 miesiacach nast wymeldowanie nawet bez zgody lokatorow-osob zameldowanych.

nie dokonca wiem jak to sie odbywa w rodzinie ale mysle ze da sie jakos zalatwic tylko trzeba byc naprawde zdecydowanym i tego chciec.
np nie wpuszczac brata przez 2 miesiace do domu.

przeciez on ma 22 lata. Da sobie rade!!

[Sunny20]

Napisane przez Hultaj

No i proszę.
A Ty co byś zrobiła, gdybyś się zakochała, zależałoby Ci bardzo na drugim człowieku, stworzyłabyś z nim rodzinę, i by Cię bił? Bo ja na etat treningowego worka bym się nie zgodziła. I na przemoc psychiczną też nie.
A jeśli dziecko wpada w narkotyki? Tak porządnie, kiedy się już stacza? Nie dociera do niego, jak jest źle, nie widać szans, że (przynajmniej w najblizszej przyszłości, bo to zawsze się wierzy w uratowanie tego, kogo się kocha) odmieni się jego postępowanie? To czy należy to akceptować, godzić się z tym?
Moim zdaniem, choć niektóre rozwiązania to ostateczność - niemniej - jak przykre by nie były - istnieją.

Na pewno nie byłabym z człowiekiem, który by mnie bił. Rozstałabym się z nim, ale raczej nie oskarżyłabym w sądzie czy na policji.
Poza tym tu jest trochę inna sytuacja.
A narkotyki to już w ogóle co innego i temat rzeka.

Napisane przez Hultaj

A sądownie wymeldować nie można?
Tak sobie przeglądam neta. Jak już wyjedzie za granicę, to lu z nim. Poza tym, skoro nie pracuje, to nie współutrzymuje mieszkania.

No, to widzę, że już trochę znalazłaś. Ja przyznaję, że nie chce mi się szukać, a tych przepisów dokładnie nie znam, więc mogę się mylić.
Moim zdaniem na pewno nie można wymeldować jeśli rzeczywiście mieszka w tym miejscu. Ewentualnym wyjściem jest wszczęcie postępowania o eksmisję.

[Hultaj]

Przykłady jak przykłady, dla mnie agresor i awanturnik (jeszcze nie bije, ale jak długo??) w rodzinie to nie taka daleka para kaloszy od (np.) narkomana, który nie pracuje, nie uczy się i jeszcze wynosi z domu wszystko, co tylko może.

[Sunny20]

Napisane przez kropka241

brat nie musi wyrazic zgody na wymedlowanie!!!

zalozcie sytuacje.
chcecie sprzedac mieszkanie ale macie powiedzmy lokatorow ktorym to mieszkanie wynajmujecie. sa zameldowani, a nie chca sie wymeldowac abys ty mogla spokojnie to mieszkanie sprzedac wtedy wystarczy wniosek do urzedu i z tego co mysmy sie z tz dowiadywali u notarisza i w tej firmie w ktorej mieszkania kupowalismy to po okolo 3 miesiacach nast wymeldowanie nawet bez zgody lokatorow-osob zameldowanych.

nie dokonca wiem jak to sie odbywa w rodzinie ale mysle ze da sie jakos zalatwic tylko trzeba byc naprawde zdecydowanym i tego chciec.
np nie wpuszczac brata przez 2 miesiace do domu.

przeciez on ma 22 lata. Da sobie rade!!

A jakieś konkrety, przepisy? Nikogo nie można eksmitować na bruk.

[blabla51]

ja się specjalnie dowiadywałam i wątpie aby radca prawny się mylił.

[kropka241]

nie musielismy sie dowiadywac o to wszystko bo u nas sytuacja byla inna - lokator sam sie wymeldowal. choc nam wlasnie w kancelarii mowili ze wcale to nie jest tak trudno zalatwic. (zwlaszcza ze ten chlopak wynajmowal to mieszkanie od tego czlowieka co je nam sprzedawal)

a jesli chodzi o wymeldowanie w rodzinie to znam jedna sytuacje podobna nawet do tej:
moj kolega wciaz sie klocil z rodzina to jego matka go wygonila z domu, powiedziala zeby sobie poszedl mieszkac do dziadkow bo oni nie beda juz go sponsorowac (tez skakal z lapami do bicia).. on chetnie sie zgodzil bo dziadkowie jeszcze i sypneli groszem wiec powiedzmy P. zostal wymeldowany bo w domu sie nie pokazywal

a jesli chodzi o brata autorki watku powinien z nim ojciec sie powaznie rozmowic albo zabrac do siebie, wspoczuje tym kobietom bo nie potrafia sie obronic a starszy bart ma cala sytuacje w dupie..

[stokrotka_to_ja]

Kropko ,rozmowa z ojcem nic nie da. On albo udaje skruszonego,mówi,że go nerwy poniosły,ze juz nie bedzie itd. Albo udaje głupka,ze nie wie o co chodzi.A na siłę ojciec go tez nie weźmie do siebie. A on sie przeprowadzac nie chce - bo -ojciec trzymałby go króciutko :-]
Straszy brat - on się w to po prostu nie wtrąca. Owszem,jesli natrafi na moment,ze młody sie awanturuje opierniczy go i przywola do porzadku,ale to tez chwilowe,bo wiecznie go pilnował nie bedzie.

Mona Lisa tak,myślę,że mam dość siły. I myślę,ze masz rację. Dziekuję