Facet nie chce wyprowadzić się z domu

[mrs_lavender]

Uważam, że to jego sprawa czy płaci za wszystkie opłaty i odciąża Mamę. Widocznie stać go na to, chyba lepiej pomagać Mamie niż wynajmować i kogoś wzbogacać. Skoro na razie i tak byś z nim zamieszkała to chyba lepiej, że mieszka z kimś niż sam. Może odkłada pieniądze i chce kupić mieszkanie. Możesz delikatnie poruszyć tę kwestię ale nie odrazu zarzucać mu,że zbliża się do 30 i ma się wyprowadzić. Nikt nie lubi jak ktoś mu coś zarzuca.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez ninkath

Wlasnie to mnie też dobija! Ona mu wszystko pod nos. Z jednej strony żal tej kobiety, z drugiej nie powinna uczyć syna takiego wygodnego życia, bo ja jako jego przyszła żona (może) będę musiala zrobić wielką rewolucję. On przyzwyczajony do kobiety sprzątaczko-kucharki w domu nagle będzie musiał robić coś sam. Widocznie jej to pasuje, może faktycznie przez jej uslugi on placi więcej. Tego akurat nie wiem.

Masz niesamowicie denerwującą tendencję do wyliczania wszystkim co powinni robić. Przecież nikt tej kobiety nie przykuł do kaloryfera. Ona obsługuje syna, bo tak chce. Ty też niczego nie będziesz musiała jako przyszła żona, a on nic nie będzie musiał jako przyszły mąż. Najwyżej będziecie mogli jeśli będziecie chcieli. Nie widzę absolutnie żadnego powodu, żeby matka miała go wychowywać pod wymagania jakiejś konkretnej kobiety, czyli w tym wypadku akurat twoje.

[meliandra]

Jak dla mnie przesadzasz i to mocno.

1. Ewentualne wyprowadzka miałaby się wiązać z wynajmem czy z kupnem swojego mieszkania? Jeśli wynajem to dla mnie kompletnie bezsensu. W tej sytuacji nie widziałabym powodów do wywalania kasy w błoto, kiedy mogę mieszkać u siebie. Jeśli mówimy o kupnie to może nie ma na wkład własny?

2. Jego ojciec zmarł, matka jest sama. Mi w takiej sytuacji chyba też nie paliłoby się do wyprowadzki gdybym nie musiała. Szkoda by mi było zostawiać mamę. Wiadomo, że każdy w końcu idzie na swoje, ale tu póki co nie ma potrzeby.

3. Może Twój chłopak ma jakąś wewnętrzną potrzebę pomagać mamie? Tym bardziej, że jest sama. W końcu rodzice zajmują się nami jak jesteśmy dziećmi, więc może chce jej to wynagrodzić? Ja np. teraz jak już pracuję i mam pieniądze lubię robić rodzicom prezenty.

4. Piszesz, że jest maminsynkiem, ale jak się to objawia, bo to, że nic nie robi tego nie oznacza. Maminsynek np. zrezygnowałby z kolacji z Tobą na rzecz obejrzenia M jak miłość z matką.

5. Nie powinnaś ingerować w to ile pieniędzy daje mamie, bo to nie Twoje pieniądze. Jak będziecie razem mieszkać i mieć wspólne finanse to co innego.

6. Na tym etapie wg najrozsądniej jest pogadać o przyszłości. Czy np. jak skończysz studia zamieszkacie razem.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez ninkath

Liczę na to, że kiedy już razem zamieszkamy to będzie zachowywal sie jak nalezy, a nie że bedę za niego wszystko robić. On już wie, ze wymagam podziału obowiazków, jeśli się do tego nie dostosuje to się nasze drogi rozejdą

Zrozum, że nie istnieje żadne "jak należy". To nie jest jakaś prawda objawiona, tylko twoje preferencje. Jak wymagasz podziału obowiązku, to prawdopodobnie będziesz potrzebowała innego faceta.

To juz wolałabym, żeby placil za wszystko i jeszcze dodatkowo pomagał w obowiązkach domowych. Więcej z tego byłoby pożytku. Byleby się nie nauczył, że pieniądzem wszystko załatwi...

Akurat kwestie utrzymania porządku w domu spokojnie da się załatwić pieniędzmi.

[ninkath]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;69023556]Masz niesamowicie denerwującą tendencję do wyliczania wszystkim co powinni robić. Przecież nikt tej kobiety nie przykuł do kaloryfera. Ona obsługuje syna, bo tak chce. Ty też niczego nie będziesz musiała jako przyszła żona, a on nic nie będzie musiał jako przyszły mąż. Najwyżej będziecie mogli jeśli będziecie chcieli. Nie widzę absolutnie żadnego powodu, żeby matka miała go wychowywać pod wymagania jakiejś konkretnej kobiety, czyli w tym wypadku akurat twoje.[/QUOTE]
No coś w tym jest. Inaczej zostałam wychowana, moze oceniam wszystkich swoją miarą. I jako matka uczylabym syna odpowiedzialności i zaradności życiowej, nie lubię takiego rozpieszczania, służenia komuś. Moze macie rację, że ona się w tym spełnia i jest szczęśliwa. Ale co taki facet potem zrobi gdy matki zabraknie? Pewnie jakos sobie poradzi, ale zdecydowanie łatwiej miałby taki, którego by matka do tej roli przygotowała.

---------- Dopisano o 17:05 ---------- Poprzedni post napisano o 17:02 ----------

Napisane przez ninkath

No coś w tym jest. Inaczej zostałam wychowana, moze oceniam wszystkich swoją miarą. I jako matka uczylabym syna odpowiedzialności i zaradności życiowej, nie lubię takiego rozpieszczania, służenia komuś. Moze macie rację, że ona się w tym spełnia i jest szczęśliwa. Ale co taki facet potem zrobi gdy matki zabraknie? Pewnie jakos sobie poradzi, ale zdecydowanie łatwiej miałby taki, którego by matka do tej roli przygotowała.

i przede wszystkim taki, który by chcial być do tej roli przygotowany. A on ma to gdzieś, podoba mu się jak jest. Gdyby chcial się czegoś nauczyć to by matkę poprosił. Z pewnoscia by mu pomogla, ale po co.. tak wygodniej

---------- Dopisano o 17:06 ---------- Poprzedni post napisano o 17:05 ----------

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;69023711]Zrozum, że nie istnieje żadne "jak należy". To nie jest jakaś prawda objawiona, tylko twoje preferencje. Jak wymagasz podziału obowiązku, to prawdopodobnie będziesz potrzebowała innego faceta.
Akurat kwestie utrzymania porządku w domu spokojnie da się załatwić pieniędzmi.[/QUOTE]
Myślę, ze jak ten facet będzie chciał ze mną żyć to zaakcpetuje podział obowiązków. Bo to są sfery zycia, które można zmienić akurat

[ajah]

Napisane przez ninkath

Witam wszystkich chciałabym, żeby ktoś obiektywnie ocenił mój problem i coś doradził. Ja mam 22 lata, mieszkam z rodzicami, bo studiuję jeszcze i pracuję w niepełnym wymiarze godzin - szkoła nie pozwala mi na cały etat. Więc na własne gniazdko mnie po prostu nie stać. Mój facet ma 27 lat i nadal mieszka z matką... To mnie niepokoi, bo jego wiek zobowiązuje. Zarabia dobrze, jest wykształcony z pewną posadą. Także pieniądze nie są tu problemem. Domyślam się, że to zwykła wygoda - mamusia ugotuje, mamusia posprząta. Kiedy zaczynam temat, czy myśli o swoim mieszkaniu, kiedy planuje, bo przecież niedługo stuknie 30stka, najwyższy czas się usamodzielnić to on bardzo się denerwuje. Mówi, że go 'cisne', że on sam zdecyduje kiedy jest ten moment. Boję się, że ten moment nigdy nie nadejdzie. Boję się, że nawet kiedy skończę studia (zostało mi 1,5 roku) i znajdę pracę stałą to dalej nie wyciągnę go z domu. Teraz tylko sugeruję mu, że najwyższy czas na to by poszedł na swoje. Ja aktualnie nie zamieszkałabym z nim, bo nie stać mnie na to, a nie wyobrażam sobie być utrzymanką. Ale w takim wieku i z dobrą sytuacją finansową chyba sam powinien chcieć... A teraz to się zaczęłam zastanawiać czy jego matka go nie wykorzystuje na pieniądze. Ostatnio przypadkiem się wygadał, że płaci czynsz i rachunki - nie na pół, wszystko. Jego mama jest samotna, ojciec zmarł 8 lat temu. Jest sprawna i zarabia. Obawiam się, ze ta kobieta mocno na nim polega, wykorzystuje i może wywierać presję, że nie poradzi sobie sama [choć to bzdura, bo jej zarobki też wystarczą na utrzymanie się i nie jest schorowana, by ktoś musiał z nią być] . Nie wiem czy mam się czym martwić? Czy to normalne, ze facet w tym wieku nie chce się wyprowadzać?

To jest jego wybór. Wiek nie zobowiązuje do wyprowadzki.
Czemu przeszkadza ci jego styl życia?

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez ninkath

No coś w tym jest. Inaczej zostałam wychowana, moze oceniam wszystkich swoją miarą. I jako matka uczylabym syna odpowiedzialności i zaradności życiowej, nie lubię takiego rozpieszczania, służenia komuś. Moze macie rację, że ona się w tym spełnia i jest szczęśliwa. Ale co taki facet potem zrobi gdy matki zabraknie? Pewnie jakos sobie poradzi, ale zdecydowanie łatwiej miałby taki, którego by matka do tej roli przygotowała.

Ale dlaczego przejmujesz się tym co on zrobi, gdy zabraknie matki? Ona przecież wykonuje dla niego proste czynności, które każdy pełnosprawny człowiek da radę ogarnąć sam. A jeśli nie będzie mu się chciało, to znajdzie sobie do tej roli zastępstwo.

[_ema_]

Napisane przez ninkath

No coś w tym jest. Inaczej zostałam wychowana, moze oceniam wszystkich swoją miarą. I jako matka uczylabym syna odpowiedzialności i zaradności życiowej, nie lubię takiego rozpieszczania, służenia komuś. Moze macie rację, że ona się w tym spełnia i jest szczęśliwa. Ale co taki facet potem zrobi gdy matki zabraknie? Pewnie jakos sobie poradzi, ale zdecydowanie łatwiej miałby taki, którego by matka do tej roli przygotowała.

Mamy 21 wiek.
Sprzątaczki, catering z dostawą do domu i zakupy online. Przestań sobie wmawiać, że zła matka krzywdzi biednego misia.

[ninkath]

Napisane przez ajah

To jest jego wybór. Wiek nie zobowiązuje do wyprowadzki.
Czemu przeszkadza ci jego styl życia?

Bo boję się, że jego dotychczasowy styl życia przeloży się negatywnie na nasze późniejsze wspólne życie - rodzina, dzieci, wspólny dom/mieszkanie.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez ninkath

Myślę, ze jak ten facet będzie chciał ze mną żyć to zaakcpetuje podział obowiązków. Bo to są sfery zycia, które można zmienić akurat

On ci może tak samo kiedyś powiedzieć

---------- Dopisano o 17:10 ---------- Poprzedni post napisano o 17:08 ----------

Napisane przez ninkath

Bo boję się, że jego dotychczasowy styl życia przeloży się negatywnie na nasze późniejsze wspólne życie - rodzina, dzieci, wspólny dom/mieszkanie.

No bo pewnie by się przełożył negatywnie, ale zrozum w końcu, że ty nie jesteś na niego skazana. Bycie w związku akurat z tym człowiekiem to twój osobisty wybór.

[ninkath]

Napisane przez _ema_

Mamy 21 wiek.
Sprzątaczki, catering z dostawą do domu i zakupy online. Przestań sobie wmawiać, że zła matka krzywdzi biednego misia.

Absolutnie nie jest biednym misiem. Jego winy jest w tym o wiele więcej niż jego matki.

---------- Dopisano o 17:11 ---------- Poprzedni post napisano o 17:10 ----------

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;69023951]On ci może tak samo kiedyś powiedzieć

---------- Dopisano o 17:10 ---------- Poprzedni post napisano o 17:08 ----------

No bo pewnie by się przełożył negatywnie, ale zrozum w końcu, że ty nie jesteś na niego skazana. Bycie w związku akurat z tym człowiekiem to twój osobisty wybór.[/QUOTE]
Mój wybór. Kocham go i dobrze mi z tym człowiekiem, więc nie chcę z niego rezygnować z tych powodów. Tylko dojśc do kompromisu, który sprawi, ze bedziemy zadowoleni

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez ninkath

Absolutnie nie jest biednym misiem. Jego winy jest w tym o wiele więcej niż jego matki.

Jakiej "winy"? Komu dzieje się krzywda w tej sytuacji?

[ajah]

Napisane przez ninkath

Bo boję się, że jego dotychczasowy styl życia przeloży się negatywnie na nasze późniejsze wspólne życie - rodzina, dzieci, wspólny dom/mieszkanie.

Na miejscu tego faceta już bym od ciebie wiala.
Fałszywa troska, która tu prezentujesz, wymagania na przyszłość w stosunku do kogoś z kim nie masz silnej, dobrej relacji.

[ninkath]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;69024036]Jakiej "winy"? Komu dzieje się krzywda w tej sytuacji?[/QUOTE]
Jego winy w takim sensie, że nie potrafi niczego zrobić bo nie chce. Nikt nie jest tu aktualnie pokrzywdzony. Moze kiedys ja będę jeśli nie będzie chcial w naszym wspólnym domu przejąć troche obowiązków. I broń boże opiekę nad dziećmi też całą na mnie zrzuci. Teraz już moze troche za bardzo do przodu wybiegłam

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez ninkath

Jego winy w takim sensie, że nie potrafi niczego zrobić bo nie chce. Nikt nie jest tu aktualnie pokrzywdzony. Moze kiedys ja będę jeśli nie będzie chcial w naszym wspólnym domu przejąć troche obowiązków. I broń boże opiekę nad dziećmi też całą na mnie zrzuci. Teraz już moze troche za bardzo do przodu wybiegłam

Wcale nie wybiegasz za bardzo do przodu. To są rzeczy, które moim zdaniem dobrze jest obgadać zanim się w ogóle wejdzie w związek.
Ty w ogóle znasz jego opinię na temat jego udziału w ogarnianiu waszego przyszłego domu i dzieci, czy tylko przestawiłaś mu swoje wymagania i dalej nic?

[ajah]

Napisane przez ninkath

Jego winy w takim sensie, że nie potrafi niczego zrobić bo nie chce. Nikt nie jest tu aktualnie pokrzywdzony. Moze kiedys ja będę jeśli nie będzie chcial w naszym wspólnym domu przejąć troche obowiązków. I broń boże opiekę nad dziećmi też całą na mnie zrzuci. Teraz już moze troche za bardzo do przodu wybiegłam

Ależ wymyslasz. Wy nawet razem nie mieszkacie.
On robi co chce, gdzie tu jego wina?
Bo nie spełnia twoich wyobrażeń ?

[ninkath]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;69024261]Wcale nie wybiegasz za bardzo do przodu. To są rzeczy, które moim zdaniem dobrze jest obgadać zanim się w ogóle wejdzie w związek.
Ty w ogóle znasz jego opinię na temat jego udziału w ogarnianiu waszego przyszłego domu i dzieci, czy tylko przestawiłaś mu swoje wymagania i dalej nic?[/QUOTE]
Tak, kiedy z nim rozmawiałam, powiedziałam mu, że chce związku z podziałem obowiązków. Zaakcpetował to, odpowiada mu opcja - on sniadanie/kolacje, ja obiad. On pranie ja odkurzanie itp. Więc może warto uwierzyć na słowo, a nie doszukiwać się problemów, które teraz mnie nie dotyczą, bo nie mieszkamy razem. Przecież jeśli nie będzie nam się razem dobrze mieszkało to się rozejdziemy, prosta sprawa. Jak zwykle martwię się na zapas

---------- Dopisano o 17:24 ---------- Poprzedni post napisano o 17:22 ----------

Napisane przez ninkath

Tak, kiedy z nim rozmawiałam, powiedziałam mu, że chce związku z podziałem obowiązków. Zaakcpetował to, odpowiada mu opcja - on sniadanie/kolacje, ja obiad. On pranie ja odkurzanie itp. Więc może warto uwierzyć na słowo, a nie doszukiwać się problemów, które teraz mnie nie dotyczą, bo nie mieszkamy razem. Przecież jeśli nie będzie nam się razem dobrze mieszkało to się rozejdziemy, prosta sprawa. Jak zwykle martwię się na zapas

Aczkolwiek wolałabym, żeby już jakoś do wspólnego mieszkania był przygotowany :P i żeby wiedział jak ową kolację zrobić, a nie że bede musiala go tego uczyc od początku.

[_ema_]

Napisane przez ninkath

Aczkolwiek wolałabym, żeby już jakoś do wspólnego mieszkania był przygotowany :P i żeby wiedział jak ową kolację zrobić, a nie że bede musiala go tego uczyc od początku.

A jak był u Ciebie np. wspomniane wyżej 2 dni to robił cokolwiek, czy go obsługiwałaś?

[749d3470e67da5a340716cf11c99d98c9d41692a_5eab587331573]

dwie osoby w domu i każdy ma sobie gotować ?

w jednym garnku 3 ziemniaki dla matki, w drugim garnku 4 ziemniaki dla syna

w jednym garnki krupnik na żeberkach, w drugim garnku na skrzydełku

najpierw matka pierze 3 ręczniki w 1/3 pralki, potem synek 3 koszulki w 1/3 pralki

[_ema_]

[1=749d3470e67da5a340716cf 11c99d98c9d41692a_5eab587 331573;69024556]dwie osoby w domu i każdy ma sobie gotować ?

w jednym garnku 3 ziemniaki dla matki, w drugim garnku 4 ziemniaki dla syna

w jednym garnki krupnik na żeberkach, w drugim garnku na skrzydełku

najpierw matka pierze 3 ręczniki w 1/3 pralki, potem synek 3 koszulki w 1/3 pralki[/QUOTE]
Dam Ci prostsze rozwiązanie, a co jesli on zrobi CAŁE pranie w sobotę, a matka CAŁE pranie w środę? Albo on ugotuje obiad dla 2 osób w poniedziałek, a matka we wtorek?

Zapisz

[rembertowa]

Napisane przez ninkath

Tak, kiedy z nim rozmawiałam, powiedziałam mu, że chce związku z podziałem obowiązków. Zaakcpetował to, odpowiada mu opcja - on sniadanie/kolacje, ja obiad. On pranie ja odkurzanie itp. (...) Aczkolwiek wolałabym, żeby już jakoś do wspólnego mieszkania był przygotowany :P i żeby wiedział jak ową kolację zrobić, a nie że bede musiala go tego uczyc od początku.

jego mamusia egzekwuje od niego wracanie do domu na noc, a Ty zapowiadasz egzekwowanie robienia śniadań i kolacji wedle wzoru, który ustalisz. To wygląda jak zabawa z cyklu: znajdź różnice.

Nie chcę Cię martwić, ale powielasz zachowanie jego matki. Tak samo jak jego matka traktujesz go jak niesamodzielne dziecko. Matka go obsługuje, Ty będziesz go "uczyć". Jakbyś nie chciała wcielić się w mamusię, to byś znalazła sobie ogarnięty egzemplarz, który albo już umie, albo wiadomo, że będzie umiał się nauczyć.

[ninkath]

Napisane przez _ema_

A jak był u Ciebie np. wspomniane wyżej 2 dni to robił cokolwiek, czy go obsługiwałaś?

Był moim gościem, więc ja gotowałam, on wkładał naczynia do zmywarki. Ale juz na wakacjach za granicą kiedy nie wykupywaliśmy all inclusive robił nawet więcej ode mnie to akurat cieszy.

---------- Dopisano o 17:39 ---------- Poprzedni post napisano o 17:38 ----------

[1=749d3470e67da5a340716cf 11c99d98c9d41692a_5eab587 331573;69024556]dwie osoby w domu i każdy ma sobie gotować ?

w jednym garnku 3 ziemniaki dla matki, w drugim garnku 4 ziemniaki dla syna

w jednym garnki krupnik na żeberkach, w drugim garnku na skrzydełku

najpierw matka pierze 3 ręczniki w 1/3 pralki, potem synek 3 koszulki w 1/3 pralki[/QUOTE]
Serio? Przecież logiczne, że nie chodzi o to. Chodzi o to, żeby jedna osoba gotowala a druga robiła pranie, lub na odwrót, na zmianę. Cokolwiek. Mniejsza juz z tym

---------- Dopisano o 17:44 ---------- Poprzedni post napisano o 17:39 ----------

Napisane przez rembertowa

jego mamusia egzekwuje od niego wracanie do domu na noc, a Ty zapowiadasz egzekwowanie robienia śniadań i kolacji wedle wzoru, który ustalisz. To wygląda jak zabawa z cyklu: znajdź różnice.

Nie chcę Cię martwić, ale powielasz zachowanie jego matki. Tak samo jak jego matka traktujesz go jak niesamodzielne dziecko. Matka go obsługuje, Ty będziesz go "uczyć". Jakbyś nie chciała wcielić się w mamusię, to byś znalazła sobie ogarnięty egzemplarz, który albo już umie, albo wiadomo, że będzie umiał się nauczyć.

Wzór, który podałam to przykład. Chodzi tylko o podział obowiązków a nie egzekwowanie śniadań. Traktuje go jako niesamodzielne dziecko, bo poki co takim jest. Ale nie służę mu i nie przedłuzam tego, tylko chce tę niesamodzielnosc wyeliminować.

[meliandra]

Napisane przez ninkath

Tak, kiedy z nim rozmawiałam, powiedziałam mu, że chce związku z podziałem obowiązków. Zaakcpetował to, odpowiada mu opcja - on sniadanie/kolacje, ja obiad. On pranie ja odkurzanie itp. Więc może warto uwierzyć na słowo, a nie doszukiwać się problemów, które teraz mnie nie dotyczą, bo nie mieszkamy razem. Przecież jeśli nie będzie nam się razem dobrze mieszkało to się rozejdziemy, prosta sprawa. Jak zwykle martwię się na zapas

---------- Dopisano o 17:24 ---------- Poprzedni post napisano o 17:22 ----------


Aczkolwiek wolałabym, żeby już jakoś do wspólnego mieszkania był przygotowany :P i żeby wiedział jak ową kolację zrobić, a nie że bede musiala go tego uczyc od początku.

Ale przecież Ty sama doszukujesz się problemów. Nie dość,że nie podoba Ci się, że nie mieszka sam, że pomaga matce, to jeszcze, że matka się o niego troszczy. To, że matka mu teraz pierze i gotuje nie oznacza, że ma 2 lewe ręce i jak zamieszka sam to umrze z głodu w brudzie. Matka go wychowała tak jak jej się podobało, a nie Ty jak Ty byś chciała.

---------- Dopisano o 17:49 ---------- Poprzedni post napisano o 17:47 ----------

Napisane przez ninkath

Traktuje go jako niesamodzielne dziecko, bo poki co takim jest. Ale nie służę mu i nie przedłuzam tego, tylko chce tę niesamodzielnosc wyeliminować.

Co to znaczy, że jest niesamodzielnym dzieckiem dokładnie, poza tym, że nie sprząta i nie gotuje? I ponawiam pytanie jak przejawia się to, że jest maminsynkiem?

[ajah]

Napisane przez ninkath

Był moim gościem, więc ja gotowałam, on wkładał naczynia do zmywarki. Ale juz na wakacjach za granicą kiedy nie wykupywaliśmy all inclusive robił nawet więcej ode mnie to akurat cieszy.

---------- Dopisano o 17:39 ---------- Poprzedni post napisano o 17:38 ----------


Serio? Przecież logiczne, że nie chodzi o to. Chodzi o to, żeby jedna osoba gotowala a druga robiła pranie, lub na odwrót, na zmianę. Cokolwiek. Mniejsza juz z tym

---------- Dopisano o 17:44 ---------- Poprzedni post napisano o 17:39 ----------


Wzór, który podałam to przykład. Chodzi tylko o podział obowiązków a nie egzekwowanie śniadań. Traktuje go jako niesamodzielne dziecko, bo poki co takim jest. Ale nie służę mu i nie przedłuzam tego, tylko chce tę niesamodzielnosc wyeliminować.

Uważasz go za dziecko i planujesz z nim przyszłość w związku dorosłych ludzi. Kuriozalne.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez ninkath

Tak, kiedy z nim rozmawiałam, powiedziałam mu, że chce związku z podziałem obowiązków. Zaakcpetował to, odpowiada mu opcja - on sniadanie/kolacje, ja obiad. On pranie ja odkurzanie itp. Więc może warto uwierzyć na słowo, a nie doszukiwać się problemów, które teraz mnie nie dotyczą, bo nie mieszkamy razem. Przecież jeśli nie będzie nam się razem dobrze mieszkało to się rozejdziemy, prosta sprawa. Jak zwykle martwię się na zapas.

No to nie pozostaje ci nic innego jak doczekać się za X lat waszego zamieszkania razem, kiedy to będziesz mogła przetestować prawdziwość jego zapewnień?

Aczkolwiek wolałabym, żeby już jakoś do wspólnego mieszkania był przygotowany :P i żeby wiedział jak ową kolację zrobić, a nie że bede musiala go tego uczyc od początku.

Dlaczego uważasz, że musiałabyś go specjalnie uczyć? Serio, mówimy o rzeczach, które pełnosprawny człowiek ogarnie SAM. Jeśli twierdzi, że nie umie zrobić kanapki albo wyprać sobie gaci, to po prostu ściemnia.

[lolita96]

Rozumiem ból autorki, bo dla mnie facet który w tym wieku mieszka w mieszkaniu z mamusią źle rokuje.
Natomiast wzielas go takiego, mu jest tak fajnie i wygodnie, więc nie wiem co Ty chcesz tu działać.

[ninkath]

Napisane przez ajah

Uważasz go za dziecko i planujesz z nim przyszłość w związku dorosłych ludzi. Kuriozalne.

Bo z bycia dzieckiem się wyrasta.

---------- Dopisano o 17:54 ---------- Poprzedni post napisano o 17:53 ----------

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;69025261]No to nie pozostaje ci nic innego jak doczekać się za X lat waszego zamieszkania razem, kiedy to będziesz mogła przetestować prawdziwość jego zapewnień?
Dlaczego uważasz, że musiałabyś go specjalnie uczyć? Serio, mówimy o rzeczach, które pełnosprawny człowiek ogarnie SAM. Jeśli twierdzi, że nie umie zrobić kanapki albo wyprać sobie gaci, to po prostu ściemnia.[/QUOTE]
Uczyć, bo on nie potrafi . Ja tez nie urodziłam się z umiejętnoscią robienia kotletów. Mama mnie nauczyła. Teraz tyle dobrze, że internet jest to i przepis można znaleźć

---------- Dopisano o 17:56 ---------- Poprzedni post napisano o 17:54 ----------

Napisane przez lolita96

Rozumiem ból autorki, bo dla mnie facet który w tym wieku mieszka w mieszkaniu z mamusią źle rokuje.
Natomiast wzielas go takiego, mu jest tak fajnie i wygodnie, więc nie wiem co Ty chcesz tu działać.

Wzięłam go takiego, ale skończyć z takim nie chcę. Nie jestem typem, który szuka faceta w kategoriach 'duzo zarabia, posiada mieszkanie'. Kiedy zaczynaliśmy ze sobą być był jeszccze na studiach i bez dobrej pracy. Teraz od dwóch lat zarabia sporo, ale sytuacja sie nie zmienia. Wszyscy nasi znajomi w jego wieku już na swoim, i nie mieli problemu zostawić mamy.

[_ema_]

Napisane przez ninkath

Uczyć, bo on nie potrafi . Ja tez nie urodziłam się z umiejętnoscią robienia kotletów. Mama mnie nauczyła. Teraz tyle dobrze, że internet jest to i przepis można znaleźć

Troszkę chyba przesadzasz. Rozbicie kotletów, ugotowanie ziemniaków, czy nastawienie prania (dosłownie: podzielenie na kolory i odczytanie obrazka na programatorze) to nie jest wiedza tajemna, której ktokolwiek musi kogokolwiek uczyć.

[rembertowa]

Napisane przez ninkath

Wzięłam go takiego, ale skończyć z takim nie chcę. Nie jestem typem, który szuka faceta w kategoriach 'duzo zarabia, posiada mieszkanie'. Kiedy zaczynaliśmy ze sobą być był jeszccze na studiach i bez dobrej pracy. Teraz od dwóch lat zarabia sporo, ale sytuacja sie nie zmienia. Wszyscy nasi znajomi w jego wieku już na swoim, i nie mieli problemu zostawić mamy.

skoro nie jesteś typem, to skąd u Ciebie ta napina, żeby wszystkim dookoła w portfel nos wsadzać? Trochę te zapewnienia kłócą się z nadmiernym zainteresowaniem proporcjonalnością wkładu pieniężnego w gospodarstwo domowe Twojego chłopca i jego matki.

Zaś co do "wzięłam go takiego, ale skończyć z takim nie chcę". Zostaw go. Daj mu szansę spotkać kogoś, kto będzie go akceptował takim, jakim jest. Kto nie będzie zaglądał mu w portfel, kto nie będzie narzucał mu jedynie słusznych pragnień i potrzeb, kto nie będzie mu pisał planów na przyszłość i grafików obowiązków domowych. Kto potraktuje go jak dorosłego człowieka, równorzędnego partnera, a nie niesamodzielne dziecko, które trzeba wychować zgodnie z naszym widzimisię, albo jak szczeniaka, którego trzeba wytresować, żeby robił sztuczki, które lubimy.

To jest podstawowa zasada dobrego związku: związać się z kimś, kogo się akceptuje. Liczenie, że "on się zmieni" to przepis na słaby związek, frustrujący dla obu stron.

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

A moim zdaniem ten facet to porazka. Ma 27 lat a dalej zachowuje sie jak dzieciak i jest obslugiwany jak dzieciak. W weekendy tez pracuje po kilkanascie godzin ze nie moze nic zrobic?
Wygodnie mu tak z matka siedziec i tyle. Widocznie jest za leniwy zeby sobie obiady gotowac. I to ze cos tam robil przy tobie pare razy w zyciu to o niczym nie swiadczy. Na randkach kazdy sie stara, dramat dopiero przychodzi jak trzeba cos robic codziennie

No i zreszta ma 27 lat, dziewczyne i mu ten brak prywatnosci nie przeszkadza? Dziwne. Zreszta kolejny wygodny sposob na zycie. Wpadac caly czas do dziewczyny i nic u siebie nie ogarniac.

Wcale sie nie zdziwie jak on nigdy sie od tej matki nie wyprowadzi
Ja bym sie z mamnsynkiem nie zwiazala. Jesli ci to nie pasuje to odejdz bo on sie nie zmieni.


Wysłane z mojego LG-H955 przy użyciu Tapatalka