Zimowy brak chęci i energii.

[dominikac20]

Witajcie.
To mój pierwszy wątek i w sumie nie wiem od czego zacząć. Szukam porady i pomysłów. W ubiegłym roku skończyłam szkołę, nie poszłam na studia bo zakochana chciałam wyjechać do chłopaka, który mnie później zostawił, także wszystkie plany prysły. Teraz siedzę w domu, próbuję znaleźć jakąś pracę, jakiekolwiek zajęcie. Mieszkam w małej miejscowości, 20 km od miasta. Jest okropnie, nudno, bez chęci i czasami wydaje mi się, że umiem już tylko narzekać i popadam w depresję. Też tak macie?
Zaczynam już wariować rozmawiając w myślach sama ze sobą, czasami mam siebie dość. Wydaje mi się, że jestem kompletnym nieudacznikiem. Ciągle rozmyślam nad tym co mogłabym robić, żeby nabrać energii i chęci. Jedyne co wymyśliłam to kierunek studiów, pedagogika resocjalizacyjna. Macie jakieś informacje na ten temat? Warto coś takiego robić? Chciałabym pomagać ludziom, to chyba jedynie daje mi większą radość.

Liczę na Wasze pomysły, albo po prostu na wiadomości, siedzę sama i czekam na jakieś towarzystwo, nawet takie na forum

[ama4]

Napisane przez dominikac20

Witajcie.
To mój pierwszy wątek i w sumie nie wiem od czego zacząć. Szukam porady i pomysłów. W ubiegłym roku skończyłam szkołę, nie poszłam na studia bo zakochana chciałam wyjechać do chłopaka, który mnie później zostawił, także wszystkie plany prysły. Teraz siedzę w domu, próbuję znaleźć jakąś pracę, jakiekolwiek zajęcie. Mieszkam w małej miejscowości, 20 km od miasta. Jest okropnie, nudno, bez chęci i czasami wydaje mi się, że umiem już tylko narzekać i popadam w depresję. Też tak macie?
Zaczynam już wariować rozmawiając w myślach sama ze sobą, czasami mam siebie dość. Wydaje mi się, że jestem kompletnym nieudacznikiem. Ciągle rozmyślam nad tym co mogłabym robić, żeby nabrać energii i chęci. Jedyne co wymyśliłam to kierunek studiów, pedagogika resocjalizacyjna. Macie jakieś informacje na ten temat? Warto coś takiego robić? Chciałabym pomagać ludziom, to chyba jedynie daje mi większą radość.

Liczę na Wasze pomysły, albo po prostu na wiadomości, siedzę sama i czekam na jakieś towarzystwo, nawet takie na forum

Po pierwsze - mam nadzieję, że wyciągniesz wnioski z obecnej sytuacji i będziesz wiedzieć, że nie wolno rezygnować z tak ważnych rzeczy jak studia dla chłopaka.

Po drugie - spróbuj uprawiać jakikolwiek sport. Bieganie, joga, pływanie jeśli jest gdzieś basen w okolicy, łyżwy, jazda konna, cokolwiek. Zdrowe ciało to często też zdrowszy umysł.

Po trzecie - czy kiedyś robiłaś coś podobnego do kierunku studiów, który wymyśliłaś? Przeglądałaś program tych studiów, patrzyłaś na przedmioty jakie tam są? Na co miałaś iść wcześniej?

Po czwarte - Twoje zdania o "kompletnym nieudaczniku" nie brzmią najlepiej. Do tego podjęłaś decyzję dotyczącą byłego chłopaka, która nie była szczytem dojrzałości, łagodnie mówiąc. Co jest Twoim prawdziwym problemem? Masz wsparcie rodziców? Nie chcesz gdzieś wyjechać, spróbować życia w mieście?

[dominikac20]

Napisane przez ama4

Po pierwsze - mam nadzieję, że wyciągniesz wnioski z obecnej sytuacji i będziesz wiedzieć, że nie wolno rezygnować z tak ważnych rzeczy jak studia dla chłopaka.

Po drugie - spróbuj uprawiać jakikolwiek sport. Bieganie, joga, pływanie jeśli jest gdzieś basen w okolicy, łyżwy, jazda konna, cokolwiek. Zdrowe ciało to często też zdrowszy umysł.

Po trzecie - czy kiedyś robiłaś coś podobnego do kierunku studiów, który wymyśliłaś? Przeglądałaś program tych studiów, patrzyłaś na przedmioty jakie tam są? Na co miałaś iść wcześniej?

Po czwarte - Twoje zdania o "kompletnym nieudaczniku" nie brzmią najlepiej. Do tego podjęłaś decyzję dotyczącą byłego chłopaka, która nie była szczytem dojrzałości, łagodnie mówiąc. Co jest Twoim prawdziwym problemem? Masz wsparcie rodziców? Nie chcesz gdzieś wyjechać, spróbować życia w mieście?

Wyjazd na studia wiąże się z wyjazdem do miasta... na szczęście! I tego nie mogę się doczekac, ale do października bardzo daleko, a robic cos trzeba. Znalezienie pracy tutaj graniczy z cudem.

A co do studiów, dużo o tym czytałam, też nie miałam łatwego dzieciństwa, chyba dlatego ten temat mnie interesuje. Wcześniej myślałam o służbach mundurowych, straż pożarna głównie, ale wolę jednak coś spokojniejszego, kobiecego.

[adult90]

Napisane przez dominikac20

Wyjazd na studia wiąże się z wyjazdem do miasta... na szczęście! I tego nie mogę się doczekac, ale do października bardzo daleko, a robic cos trzeba. Znalezienie pracy tutaj graniczy z cudem.

Może pisz teksty (copywriting), zrób jakieś kursy doszkalające... ogłość, że popilnujesz dziecka, dasz korki...

Napisane przez dominikac20

A co do studiów, dużo o tym czytałam, też nie miałam łatwego dzieciństwa, chyba dlatego ten temat mnie interesuje. Wcześniej myślałam o służbach mundurowych, straż pożarna głównie, ale wolę jednak coś spokojniejszego, kobiecego.

Hehe, to walnęłaś kulą w płot... Bo Twoja spcejalizacja to praca z ludźmi... często młodymi np. w ośrodkach opiekunczych... i łatwo tam spalić się na proch.... Ta branża wymaga silnego charakteru bo jest bardzo wyczerpująca psychicznie i wymaga prawdziwego powołania.

Przemyśl kierunek 10 razy

[lilia_pamplemousse]

ja bym już wyjechała do miasta, w którym chcesz studiować (masz upatrzoną uczelnie? nie bedziesz poprawiać matury?). możesz wynająć pokoj za kilkaset złotych i popracować przez 9 miesiecy.

[lolabu]

Napisane przez dominikac20

A co do studiów, dużo o tym czytałam, też nie miałam łatwego dzieciństwa, chyba dlatego ten temat mnie interesuje. Wcześniej myślałam o służbach mundurowych, straż pożarna głównie, ale wolę jednak coś spokojniejszego, kobiecego.

Zastanów się nad kierunkiem studiów, szczególnie jak dopadają Cię doły i jesteś wrażliwa. Bo taka praca, gdzie często spotykasz się z nieszczęściem mocno wpływa na psychikę.
Myślałaś może o innych kierunkach?

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez lilia_pamplemousse

ja bym już wyjechała do miasta, w którym chcesz studiować (masz upatrzoną uczelnie? nie bedziesz poprawiać matury?). możesz wynająć pokoj za kilkaset złotych i popracować przez 9 miesiecy.

o tym samym pomyślałam.