Związek z... no cóż, "panem spod sklepu". Czy to ma przyszłość?

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Napisane przez Agus8794

Wy tak wszyscy negatywnie odpowiadacie autorce. Nie mówię że związek z takim osobnikiem to szczyt marzeń każdej kobiety wręcz przeciwnie każda z nas nie chciałaby związać się z takim człowiekiem teoretycznie. Ale praktycznie jak pozna się kogoś i dostrzeże w nim pewne zalety to widać w dali tą zmianę przyszłościowo. Dlaczego odrazu wszystkie prawie wszystkie przekresliliscie tego człowieka? Według Was człowiek się nie zmienia? Uważacie że alkoholik nie może wyjść na ludzi żyć normalnie i szczęśliwe? Nie mówię że zawsze i każdy alkoholik z tego wychodzi i staje się normalnym osobnikiem ale mniejszości to się udaje i szacunek dla nich być może w tej mniejszości znajduje się partner autorki.





A jak lekarze stają się alkoholikami, prawnicy i tym podobni na wysokich stanowiskach osoby to co wtedy? Trzeba dać im szansę pewnie bo się chwilowo pogubili?

A jak dla mnie tu wcale nie chodzi o niego, a o autorkę. Ten związek powstał z najgorszych powodów z jakich mógł powstać, do czego sama się przyznała. Myli swoje emocjonalne problemy, hormonalne szaleństwo i koszmarnie niezdrową potrzebę poświęcania się i opiekowania ludźmi niczym psami z jakąś melodramatyczną miłością rodem z Disneya. I robi to i walczy na pokaz z bezdusznymi hejterami żeby sobie udowodnić że jest taka inna, dobra i szlachetna. Nie ma w tym żadnej miłości, bo co zresztą można kochać w człowieku z którym nie można się w żaden sposób normalnie komunikować? Ciało? To pociąg fizyczny. A reszta wynika z tego, że facet jest ofiarą autorki i jej problemów.
I myślę, że autorka zrobi krzywdę i sobie i jemu, ale nie ma już innego scenariusza niż brnąć w to dalej i zobaczyć, co się stanie.

[201803290936]

[1=3d23842983a6357ec11121c 0b2dc0194ed81d40b_604ff51 fe6891;75456011]A jak dla mnie tu wcale nie chodzi o niego, a o autorkę. Ten związek powstał z najgorszych powodów z jakich mógł powstać, do czego sama się przyznała. Myli swoje emocjonalne problemy, hormonalne szaleństwo i koszmarnie niezdrową potrzebę poświęcania się i opiekowania ludźmi niczym psami z jakąś melodramatyczną miłością rodem z Disneya. I robi to i walczy na pokaz z bezdusznymi hejterami żeby sobie udowodnić że jest taka inna, dobra i szlachetna. Nie ma w tym żadnej miłości, bo co zresztą można kochać w człowieku z którym nie można się w żaden sposób normalnie komunikować? Ciało? To pociąg fizyczny. A reszta wynika z tego, że facet jest ofiarą autorki i jej problemów.
I myślę, że autorka zrobi krzywdę i sobie i jemu, ale nie ma już innego scenariusza niż brnąć w to dalej i zobaczyć, co się stanie.[/QUOTE]

Amen. Gościu jest jaki jest - do pewnego stopnia jest w tym szczery. Natomiast panna se wymyśliła, że on pracę znajdzie, ogarnie się i cuda na kiju, z czego jego największym wyczynem jest do tej pory jedynie to, że troszku mniej pije. Brakuje jeszcze planów, że pan zrobi maturę i pójdzie na studia za jakiś czas.

[elvegirl]

Napisane przez Agus8794

Wy tak wszyscy negatywnie odpowiadacie autorce. Nie mówię że związek z takim osobnikiem to szczyt marzeń każdej kobiety wręcz przeciwnie każda z nas nie chciałaby związać się z takim człowiekiem teoretycznie. Ale praktycznie jak pozna się kogoś i dostrzeże w nim pewne zalety to widać w dali tą zmianę przyszłościowo. Dlaczego odrazu wszystkie prawie wszystkie przekresliliscie tego człowieka? Według Was człowiek się nie zmienia? Uważacie że alkoholik nie może wyjść na ludzi żyć normalnie i szczęśliwe

Ja uważam, że alkoholik może "wyjść na ludzi" i stworzyć zdrową relację, o ile naprawdę tego chce i ciężko na to pracuje. Natomiast jest to cały czas relacja podwyższonego ryzyka. I zawsze nią będzie.
Uważam że jeśli się chce wejść w związek z alkoholikiem, trzeba dobrze wiedzieć z czym się taka relacja wiąże, a u autorki zamiast wiedzy widzę zakochańcową bezrefleksyjność. A to nie wróży dobrze.
No i jest tu jeszcze jedna kwestia - autorka widzi w nim teraz same dobre cechy, bo chłop się stara dla niej, dla nich zmienić, bo próbuje, bo mówi o zmianach, bo jest bardzo inny od poprzednich facetów - nie olewa, interesuje się jej życiem, no leci na nią z każdej strony. I fajnie. Tylko że na tym zakochańcowym haju nie będzie się żyło wiecznie, a ona już teraz widzi jak wiele ich różni mentalnie. Teraz ją to rozczula, ale obawiam się, że za jakiś czas zacznie jej to przeszkadzać. Sama wiesz, że związek to nie tylko bieganie po tęczy na jednorożcu, trzeba jednak mieć o czym na co dzień ze sobą rozmawiać.

---------- Dopisano o 15:00 ---------- Poprzedni post napisano o 14:58 ----------

Napisane przez Doris1981

Amen. Gościu jest jaki jest - do pewnego stopnia jest w tym szczery. Natomiast panna se wymyśliła, że on pracę znajdzie, ogarnie się i cuda na kiju, z czego jego największym wyczynem jest do tej pory jedynie to, że troszku mniej pije. Brakuje jeszcze planów, że pan zrobi maturę i pójdzie na studia za jakiś czas.

Nooo podejście "on jest taki śliczny, ja go zmienię pod siebie i będzie ideałem" - niejedna tak próbowała. Z mniej lub bardziej opłakanym skutkiem.

[kennedy]

- milego dnia kochanie, ide do pracy
- milego bede pod sklepemXD

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[mariamalaria]

Autorko, widać, że czekałaświat na pochwały i czujesz się zawiedziona. Zastanów się jednak, dlaczego na wielu forach większość jest przeciw takiemu związkowi.

[kalor]

Już 4 strony... a ja dalej Nie jestem zbyt przekonana co do prawdziwości wątku

[Noapoco]

Mam wrażenie, że autorka wątku wykazuje cechy osobowości narcystycznej. Ma dużą potrzebę zyskania uznania i bycia silniejszą od partnera, podbijając swoje ego czerpaniem satysfakcji z opieki nad tym mężczyzną. Na razie z powodzeniem uzupełniają swoje deficyty.

Jeśli moje przypuszczenia są słuszne, autorka może kurczowo trzymać się tej relacji. Uzależniony od alkoholu partner z czasem może przejawiać zachowania agresywne, godzące w godność autorki. Wtedy autorce może być nieco łatwiej podjąć decyzję o separacji.

Czy warto angażować się w związek z alkoholikiem? Odpowiedź nasuwa się sama.

[elvegirl]

Napisane przez Noapoco

Mam wrażenie, że autorka wątku wykazuje cechy osobowości narcystycznej.

Albo poprzednie relacje z facetami dały jej tak w kość, że taki noszący ją na rękach jest oszałamiającym szokiem i szczęściem. A jeszcze dowartościowanie świadomością, że on chce się dla niej tak zmienić...coś pięknego.

No i oby się udało.

[201712071518]

Bzykać się z żulem jeszcze jestem w stanie (z trudem) zrozumieć - każdy ma swoje potrzeby.
Ale żulowi płacić za ten seks i posłuszeństwo, to dla mnie już większy hardcore

[mariamalaria]

Autorka się w żulu zakochała. Zdarza się i to na świecie. A raczej zakochała się w swoim obrazie w jego oczach i jego uwielbieniu.

[rembertowa]

Napisane przez elvegirl

Ja uważam, że alkoholik może "wyjść na ludzi" i stworzyć zdrową relację, o ile naprawdę tego chce i ciężko na to pracuje. Natomiast jest to cały czas relacja podwyższonego ryzyka. I zawsze nią będzie.

mam wrażenie, że nie uwzględniasz podstawowego problemu, jaki wiąże się z alkoholizmem - mianowicie tego, że alkoholizm degraduje nie tylko fizycznie (wątroba) czy społecznie (stanie pod sklepem), ale też intelektualnie i emocjonalnie. I tak, jak zaprzestanie picia i odwyk nie spowoduje automatycznie naprawienia się wątroby, tak samo zaprzestanie picia i terapia nie spowodują, że zasypią się te dziury w emocjach, które alkohol wyrył.

Z drugiej strony, nie jestem przekonana, że relację, jak to nazywasz, podwyższonego ryzyka, można kiedykolwiek określić jako zdrową. Jeśli opiera się ona na lęku "czy on się dziś napije, czy nie", wymaga kontroli, a przynajmniej uwagi, to to nie jest zdrowa relacja, o ile oczywiście mówimy o relacjach partnerskich - bo to nie jest relacja partnerska.

Sam wątek wielce ciekawy; godny troll, z szacunkiem dla języka polskiego, i mrożące krew w żyłach głosy w dyskusji.

[elvegirl]

Masz rację rembertowa, powinnam była jeszcze dodać, że dużo zależy od stadium alkoholizmu.

[myszka197]

a ja jestem przekonana, że to nie troll. Mieszkam we Wrocławiu i czytając ten wątek mam wrażenie, że znam osobiście autorkę. 2 rzeczy które napisała o sobie mi się nie zgadzają, ale może autorka zmieniła szczegóły, żeby uniknąć rozpoznania, Może to nie ona, ale ja naprawdę znam taką osobę osobiście, I szczerze, to naprawdę przystojny ten "żul", ale pogadać się z nim nie da, zachować się nie umie i nie wyobrażam zabrać go do eleganckiej restauracji, czy nawet dobrego pubu,
Nie widzę ich przyszłości razem, Dla mnie dopasowanie charakterów osobowości partnerów, a także odpowiedni poziom finansowy i przede wszystkim umysłowy jest o wiele ważniejszy niż uroda i sex, I partner nie musi mnie uwielbiać - niech po prostu będzie partnerem

[ajah]

Napisane przez DagmaraWrocek

No nic, jeszcze raz do wszystkich. Dziękuję za wypowiedzi i troskę, ale "będziemy się pięknie różnić"

Ogólnie, to, w czym różnię się z większością tu komentujących, to fakt, że dla mnie miłość to coś do końca niezależnego od czlowieka. Tak jak kochasz swoich rodziców, siostrę, brata, tak kochasz faceta i potem po prostu akceptujesz ich z takimi wadami, jakie mają, jednocześnie z całej siły wspierając ich i robiąc wszystko, by pomóc im te wady wyeliminować.

To nie działa tak, że przyglądam sie komuś, oceniam czy jest wykształcony, obrotny, ma pełen portfel, jest bez nałogów, itp, a dopiero potem główkuję na zasadzie hmm, zakocham się, czy nie?

Kocham to kocham i basta od ciasta. Wy widocznie patrzycie na to inaczej, ja właśnie tak. Jak zauważyłyście, to moje życie i moje konsekwencje I wiecie co? Damy radę. Tak na przekór wszystkiemu.

Kto cié bardzo skrzywdził, że jesteś taka nie ogarnięta.
Przecież w waszej relacji nie ma znaczenia, że się będziecie różnić. Co ma znaczenie to to, że nie masz instynktu samozachowawczego, jesteś ślepa, nie rozsądna i tyle.

Zaczynasz sprawę od upy strony.
On najpierw powinien się zacząć naprawiać, leczyc, przestać pić zanim w ogóle kwestia związku mogłaby się pojawić.
Przy takim poziomie zaślepienia nie jesteś w stanie go wspierać. Motywacja, którą dla niego jesteś może zniknąć bardzo szybko.

[201707180908]

Napisane przez DagmaraWrocek

Skłonności alkoholowe są, fakt, olbrzymim problemem. Bardzo sie tego bałam. Ale spojrzałam na sprawy w ten sposób: ilu, do cholery, Polaków cierpi na podobną przypadłość? Ilu naszych dziadków i wujków nie wylewa za kołnierz? A jednak mają żony, mają rodziny, potrafią być kochanymi mężami, ojcami, partnerami.

Odniosę się tylko do tego. Owszem, mam w rodzinie wujków którzy są alkoholikami. Żaden nie był może typowym menelkiem spod sklepu, ale jednemu bardzo mało brakowało. I owszem oni też mają żony i rodziny. Szkoda tylko, że ludzie dookoła nie widzą jednak jak takie życie wygląda. Mój jeden wujek stoczył się na prawdę porządnie, jedyne dlaczego nie wylądował na bruku jest to, że jego rodzeństwo miało jeszcze siłę i przede wszystkim pieniądze by mu pomagać. I owszem, teraz już nie pije, ale to przez co cała jego rodzina przechodziła przez lata, to było piekło. Żona w końcu zostawiła go, bo sama bała się że wpadnie w alkoholizm, bo nie chcąc żeby przesiadywał pod sklepem z okolicznymi żulami, sama zaczęła pić z nim w domu. Jego dzieci też wpadły w nałóg, do tej pory nie wyszły z tego. Drugi znajomy, swoją drogą wykształcony, z dobrą pracą, w dużym mieście, pozornie fajny facet, dobry tatuś, a w rzeczywistości wiecznie wracający podchmielony po pracy pijak, jego żona ma dość.
Ty też w końcu będziesz miała dość.

[new woman in town]

Napisane przez DagmaraWrocek

Szczerze? Nie wiem, czy poradzi sobie z uzupełnieniem wykształcenia, ale namawiam go, żeby pewnego dnia spróbował. Na razie priorytetem jest dla nas to, żeby znalazł pracę i rzeczywiście jej szuka. Praca jest i bez wykształcenia, a nie każdy jest stworzony na doktorat. Tak, czuję, że już na chwilę obecną, gdyby cokolwiek mi się stało, z pewnością by mnie nie opuścił. Jestem pewna jego uczucia.

Napisane przez DagmaraWrocek

No właśnie, i to jest właśnie najczestsze nastawienie moich rozmówców. A kto u licha powiedział, że priorytetem jest dla mnie bogaty facet z super pracą? Natomiast wspólny język znalazłam z nim dużo szybciej niż z inteligencikami, z którymi kiedyś przyszło mi się zadawać.

Napisane przez DagmaraWrocek

Trzy miesiące na poważnie. On cały czas pomaga w tym sklepie i ma z tego trochę pieniędzy, więc nie jest moim utrzymankiem. Niedawno, może parę tygodni temu podjęliśmy decyzję, że będzie celował w coś nowego, na pełen etat. Ale nie spieszy nam się na już-teraz-zaraz.

Zdajesz sobie sprawę z tego, że zachowujesz się jak 12 latka? Być może taki masz poziom inteligencji emocjonalnej i dlatego tak dobrze się dogadujesz z panem spod sklepu. Och, i przy okazji - nie używaj " ", bo on DOSŁOWNIE jest panem spod sklepu.

Cóż, napiszę szczerze: jesteś obcą osobą, jakąś panią z Internetów i zupełnie mi zwisa to, czy wczoraj byłaś szczęśliwa, dziś jesteś szczęśliwa i czy jutro będziesz szczęśliwa. Zupełnie mnie nie obchodzi to z kim się spotykasz, z kim sypiasz i czy zmarnujesz sobie życie czy nie. Przeczytałam ten wątek, teraz odpiszę ci kilka słów ale za 10 minut nie będę o Tobie już pamiętać.

Dlatego nie odradzam ci tego związku, z tym panem. Bądź sobie z kim chcesz. Ale Ty sama siebie okłamujesz wpierając sobie i innym, że nie przeszkadza ci to, że jest niewykształconym żulem, no bezrobotnym prostakiem. Skąd taki mój wniosek? W kilku postach, w tym tych powyżej, wspominasz o tym, że już zaczynasz zmieniać swojego żulka w kogoś, z kim mogłabyś być na poważnie. Chcesz żeby uzupełnił swoje wykształcenie, znalazł porządną pracę na etat a nawet kiedyś pracował u Ciebie. Chcesz żeby ograniczył alkohol.
Zaczynanie związku od "generalnego remontu" faceta nigdy nikomu na dobre nie wyszło.

Cóż, niestety, droga Autorko, ale Ty nie akceptujesz żulka takiego jakim jest. Nic na to nie poradzisz. Możesz zakłamywać, czarować rzeczywistość, ale wcześniej czy później, zderzysz się z okrutną prawdą o Tobie, o nim i o waszym związku.

I na marginesie, wszystkie małe żulki są bardzo uprzejme, uczynne i "do rany przyłóż". Ta wrażliwość to część tego, kim jest ale zarazem to właśnie wrażliwość na takim poziomie sprawiła, że pan nie umie sobie poradzić ze swoim życiem, z piciem. Może się starać, ale z żulkowa mało kto wraca do normalności.

I na koniec, myślę, że dziś ci nie przeszkadza jego picie i brak pracy. Ale kiedy zdecydujecie się na wspólne dzieci, to wszystko się zmieni. Ojciec, który będzie wiecznie przebywał pod sklepem, napruty jak baniak, jest słabym ojcem. I tyle w tym temacie.

Napisane przez kennedy

- milego dnia kochanie, ide do pracy
- milego bede pod sklepemXD

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Padłam!

[broccolina]

Napisane przez DagmaraWrocek

Skłonności alkoholowe są, fakt, olbrzymim problemem. Bardzo sie tego bałam. Ale spojrzałam na sprawy w ten sposób: ilu, do cholery, Polaków cierpi na podobną przypadłość? Ilu naszych dziadków i wujków nie wylewa za kołnierz? A jednak mają żony, mają rodziny, potrafią być kochanymi mężami, ojcami, partnerami.

Napisane przez szugarbejb

Do reszty się nie odniosę, bo jeśli nie jesteś trollem, to tak jak mówisz, oczadziałaś.

Ale to zdanie trzeba zachować ku potomności. Dopóki istnieją kobiety takie jak Ty, które w taki chory sposób myślą dopóty cały kraj będzie miał problem.

Piszę to jako DDA.

W sedno. Witam się z tym samym problemem co koleżanka szugarbejb.

Mają żony, mają "rodziny" bo kobiety boją się bądź nie są w stanie, nie mają zwyczajnie warunków i wystarczająco siły w sobie, albo zwyczajnie szkoda im tych wszystkich zmarnowanych lat i zwyczajnie NIE ODCHODZĄ OD NICH. I takie "rodziny" wszystkie całymi dniami dostosowują się do tego co akurat odwali alkoholik, w jakim jest nastroju itp. Nie potrafią być kochanymi mężami, gdyby potrafili to daliby sobie pomóc walczyć z nałogiem, zamiast rujnować życie swojej rodzinie. Często jedyną ucieczką z takiej sytuacji dla dzieci jest wyprowadzka ale kobieta z takim facetem zostanie do końca życia "z braku laku" i sama go będzie przed sobą usprawiedliwiać, że "on taki jest", "pije bo ma stresującą pracę", "piwko to nie alkohol".

Generalnie życzę ci powodzenia, faktycznie z miłości można zgłupieć, a skoro wiedziałaś jak ludzie reagują na twojego wybranka to nie rozumiem czemu zaskakują cię negatywne reakcje dziewczyn na forum. Rób sobie co chcesz i nie oglądaj się na innych tylko do cholery nie rozpowszechniaj poglądów, że alkoholicy mają żony, rodziny i są kochającymi partnerami

[Hultaj]

1. fajnie że postrzegasz miłość w kategoriach czego ty potrzebujesz a nie jakichs odgórnych założeń. jest ciepłym człowiekiem, wam jest dobrze, bez problemu możesz go utrzymywać i czujesz się z tym szczęsliwa , nie realizujesz schemtaów że facet ma być taki czy śmaki. jesteś w zgodzie ze sobą, i to jest super.

2. niestety realia są takie, że jego przemiana najprawdpodobniej jest krótkotrwała. (zmienić się dla ukochanej osoby to silny bodziec, ale musi być motywacja by zmianę utrzymać gdy dostanie się czego się chce. lub się nie złamać gdy się nie dostanie).
Ale nie jesteś 19letnią siksą, próbować możesz. czy się nie wpakujesz w kanał, nie uzależnisz emocjonalnie od alkoholika, duża szansa że tak.

3. opisujesz go oczywiście w ładnych barwach, miła kochana życzliwa osoba której warto pomóc, i może i tak, ale oczywiście z twoich słów na kilometr wieje zakochaniem i brakiem obiektywizmu.

co można powiedzieć, życzyć ci tylko by wam się dobrze ułożyło. stoczyć może się każdy czy okazać toksykiem, może i nie można zakładać że każdy żulik zostanie żulikiem, skoro chcesz podjąć ryzyko, dorosła jesteś.

[myszka197]

a ja się tym wątkiem " dowartościowałam", narzekam na mojego, że za dużo pracuje, że wydaje kasę na kosztowne sporty, hobby, knajpy, imprezy, wyjazdy, że ciągle mnie gdzieś ciąga, a bo to otworzyli nową knajpę, a to znalazł fajne miejsce w necie gdzie możemy pojechać na weekend, coś zwiedzić, zobaczyć... , że jak zagoniłam do sprzątania, to zatrudnił ukrainkę, bo on " kibla sprzętać nie będzie i ja też nie muszę" - teraz to myślę, że jak wróci z pracy to powinnam, go w " w przysłowiową dupę" pocałować, że jest jaki jest , nie muszę go utrzymywać, uzupełniać wykształcenia i szukać roboty w magazynie.

[Memories90]

To jest niesamowite. Jeszcze bym zrozumiała, gdyby autorka miała 20 lat i hormony uderzyły, ale w tym wieku...
Ja nie wiem co ten żul ma w sobie, że tak ci odbiło. Ani to z tym pogadać, ani wyjść do ludzi. Jedynie dawać na piwsko i stać z nim pod sklepem, a już na pewno nie zrozumiem jak można sypiać z takim człowiekiem. W ogóle on dba o higienę? Zmienia i pierze ciuchy i bieliznę? Czy ty to robisz? Ech szkoda, ze ludzie sobie tak niszczą życie na własne życzenie oby tylko dzieci z tego nie było.

[zakonna]

Niech sobie autorka będzie w tym związku.
Tylko ABSOLUTNIE niech nie ma dzieci ani zwierząt.

[papercrane]

Osobiscie balabym się pakowac w zwiazek z kims uzaleznionym od alkoholu, bo wiem ile nieszczesc moze za tym isc. Znam jednak przypadek,gdzie facet, ktory byl nalogowym alkoholikiem (facet po 30 a spadł bardzo nisko, spanie w krzakach i wlasnych wymiotach itp) poznal i zakochal sie w dziewczynie, i to go wyprowadzilo na prostą. od jakis 12 lat nie pije, przykladny ojciec i mąż.

[Memories90]

Napisane przez papercrane

Osobiscie balabym się pakowac w zwiazek z kims uzaleznionym od alkoholu, bo wiem ile nieszczesc moze za tym isc. Znam jednak przypadek,gdzie facet, ktory byl nalogowym alkoholikiem (facet po 30 a spadł bardzo nisko, spanie w krzakach i wlasnych wymiotach itp) poznal i zakochal sie w dziewczynie, i to go wyprowadzilo na prostą. od jakis 12 lat nie pije, przykladny ojciec i mąż.

Oczywiście zdarzają się takie wyjątki i jak ktoś chce to potrafi przestać pić, ale jednak ja osobiście bala bym się, że facet w każdej chwili może wrócić do nałogu. Wystarczy stres w pracy czy na przykład kłótnia. Szkoda życia w niepewności.

[I am Rock]

Napisane przez papercrane

Osobiscie balabym się pakowac w zwiazek z kims uzaleznionym od alkoholu, bo wiem ile nieszczesc moze za tym isc. Znam jednak przypadek,gdzie facet, ktory byl nalogowym alkoholikiem (facet po 30 a spadł bardzo nisko, spanie w krzakach i wlasnych wymiotach itp) poznal i zakochal sie w dziewczynie, i to go wyprowadzilo na prostą. od jakis 12 lat nie pije, przykladny ojciec i mąż.

Też znam podobny przypadek, facet ogarnął się po czterdziestce, jednakowoż miał konkretne wykształcenie i umiejętności zawodowe.

[201803290936]

Napisane przez Ahnne

(...)
Żona w końcu zostawiła go, bo sama bała się że wpadnie w alkoholizm, bo nie chcąc żeby przesiadywał pod sklepem z okolicznymi żulami, sama zaczęła pić z nim w domu.
(...)

Bardzo częsty przypadek. Dziękuję losowi, że tego jednego moja matka nie zrobiła, bo stoczylibyśmy się wszyscy.

[mariamalaria]

A autorka już chyba nie wróci, bo nie spełniono jej oczekiwań. Nie pogłaskano, nie pochwalono. Więc okazało się, że jesteśmy falą hejtu.

[sarah9494]

Napisane przez I am Rock

Też znam podobny przypadek, facet ogarnął się po czterdziestce, jednakowoż miał konkretne wykształcenie i umiejętności zawodowe.

A co ma do tego wyksztalcenie?
Aha i też znam alkoholika Nie pijącego od wielu lat, ma żonę i są na prawdę udanym małżeństwem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kalor]

Napisane przez sarah9494

A co ma do tego wyksztalcenie?
Aha i też znam alkoholika Nie pijącego od wielu lat, ma żonę i są na prawdę udanym małżeństwem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Myślę, ze z wykształceniem chodzi o to, ze facet autorki nawet jak przestanie pic, to nie ma żadnego wykształcenia, porządnego doświadczenia zawodowego, właściwie to nic nie ma. Pracowitego charakteru tez nie, żeby to nadrobić.

Troche nie rokuje, ale autorce to nie przeszkadza

[gryx82]

Napisane przez myszka197

...
że jak zagoniłam do sprzątania, to zatrudnił ukrainkę, bo on " kibla sprzętać nie będzie i ja też nie muszę"

Arystokrata z pałacu ci się trafił, żenada...

[ef9f8e413e9eb165fadd201f4168adc65c42d03a]

Napisane przez DagmaraWrocek

No właśnie, i to jest właśnie najczestsze nastawienie moich rozmówców. A kto u licha powiedział, że priorytetem jest dla mnie bogaty facet z super pracą? Natomiast wspólny język znalazłam z nim dużo szybciej niż z inteligencikami, z którymi kiedyś przyszło mi się zadawać.

Jako magister ekonomii czesto mialas pewnie do czynienia z ludzmi "wykutymi" - bo ani inteligentnymi, ani oczytanymi, ale z tytulami - ktorzy dla kariery czy statusu kompletnie zatracili szczerosc. Ktorzy sa swietnymi negocjatorami i dyplomatami i w sumie nie wiadomo, kiedy graja. I do tego ten usmieszek w stylu "jestem wiecej wart od ciebie". Ludzie w garniturach o zerowym poziomie kultury osobistej, jedzacy homary i pakujacy sobie w restauracji na widoku innych wykalaczki w rozdziabiona buzie.

Przynajmniej ja spotkalam sie z takimi ludzmi i naprawde nie wydaje mi sie bardzo dziwnym, ze porwal cie szczery i prosty czlowiek.

Ty sama wiesz najlepiej czy jestes szczesliwa, czy nie. I chocby byl narkomanem po amputacji rak i nog i z 10 dzieci, liczy sie tylko to, czy czujesz sie szczesliwa.

Wiesz takich panow Wojtkow mozesz ubrac w garnitur, umyc i ogolic, a panow z korporacji postawic pod sklepem w starych ciuchach. Niczym sie od siebie nie roznimy - kazdego mozna przebrac.

A poza tym masz piekny styl pisania .