Egzamin na prawo jazdy - pytania, relacje, trzymanie kciuków ;) cz. II

[1stLaDy]

Teoria 0 bledow poszlo jak po masle Potem 3 godziny czekania na praktyczny i wsiadlam do autka...facet ok 30lat w garniture i okularach wygladal jak typowy biurowiec bardzo oschly. Placyk tez poszedl latwo ale niestety sprzeglo bylo wyrobione jak cholera i doslownie cm dzielil zalapanie sprzegla od zgasniecia samochodu....Wyjechalam na miasto - mialam pare sytuacji grozy (korek, dziecko na rowerze,brak miejsca na zjechanie na lewy pas) ale ze wszystkich wybrnelam. Przy parkowaniu zrobilam dobrze dopiero przy drugiej probie...

Na koncu juz w osrodku, facet nakrzyczal na mnie doslownie ze jak tak mozna jezdzic bez wyczucia sprzegla i ze to tragiczne i nigdy by nie wsiadl ze mna do samochodu jakbym tak jezdzila na pierwszym biegu... Ja mu mowie ze na jazdach na elce jezdze ladnie bez zadnych problemow (to prawda) ale ten samochod byl tak wyrobiony (jeden z najstarszych w osrodku...) ze wolalam popsuc troche ruszanie z jedynki niz popuscic cm za bardzo i zeby mi zgasl i bym oblala...powiedzial ze ze wzgledu na to ze mam w tym troche racji a reszta oprocz tej nieszczesnej jedynki byla idealna to wynik jest pozytywny. Jak sie na mnie wczesniej darl to nic sie nie odzywalam (normalnie bym odpyskowala) ale wiedzialam ze od niego zalezy moj egzamin - teraz widze ze warto bylo dac na siebie nakrzyczec - mam prawko!

[_Natalee_]

1stLaDy gratuluje
i mas zracje, przede wszytskim nie pyskowac
nawet jak nie ma racji
ja na egzaminie zbey sie nie poklocic, mialam na palcu taki wykrzyknik maly narysowany,ze jakby co to an reke mam patrzeC
ale na szczescie zdalam,a Pan byl super spoko koles

[izkaaa_]

Napisane przez 1stLaDy

Teoria 0 bledow poszlo jak po masle Potem 3 godziny czekania na praktyczny i wsiadlam do autka...facet ok 30lat w garniture i okularach wygladal jak typowy biurowiec bardzo oschly. Placyk tez poszedl latwo ale niestety sprzeglo bylo wyrobione jak cholera i doslownie cm dzielil zalapanie sprzegla od zgasniecia samochodu....Wyjechalam na miasto - mialam pare sytuacji grozy (korek, dziecko na rowerze,brak miejsca na zjechanie na lewy pas) ale ze wszystkich wybrnelam. Przy parkowaniu zrobilam dobrze dopiero przy drugiej probie...

Na koncu juz w osrodku, facet nakrzyczal na mnie doslownie ze jak tak mozna jezdzic bez wyczucia sprzegla i ze to tragiczne i nigdy by nie wsiadl ze mna do samochodu jakbym tak jezdzila na pierwszym biegu... Ja mu mowie ze na jazdach na elce jezdze ladnie bez zadnych problemow (to prawda) ale ten samochod byl tak wyrobiony (jeden z najstarszych w osrodku...) ze wolalam popsuc troche ruszanie z jedynki niz popuscic cm za bardzo i zeby mi zgasl i bym oblala...powiedziala ze ze wzgledu na to ze mam w tym troche racji a reszta oprocz tej nieszczesnej jedynki byla idealna to wynik jest pozytywny. Jak sie na mnie wczesniej darl to nic sie nie odzywalam (normalnie bym odpyskowala) ale wiedzialam ze od niego zalezy moj egzamin - teraz widze ze warto bylo dac na siebie nakrzyczec - mam prawko!

3 godziny czekania... ja bym nie wytrzymala z nerwow dobrze ze zachowalas zimna krew jak krzyczal bo mogl sie zdenerwowac i cie oblac. a tak wszystko dobrze sie skonczylo ja tez mam problemy ze sprzeglem na kazdej jezdzie, instruktor zawsze mnie upomina ale mam nadzieje ze na egzaminie mi nie zgasnie bo wtedy sie zestresuje napewno
gratuluje raz jeszczeteraz tylko oczekiwanie na plastik alez ci zazdroszcze

[1stLaDy]

wlasnie w informacji pani mi powiedziala ze oni sami wysylaja tam dokumenty i mam odebrac w urzedzie w ciagu 3 dni roboczych i cos napomknela o jakiejs oplacie ale niewiem co bylam taka uradowana

jak to jest?

[h2o0]

Ja też nie wiem i chętnie się dowiem w końcu :P

[1stLaDy]

musze jeszcze jak najszybciej zlozyc wniosek o dowod osobisty,potem odbiore to prawko i mam komplecik dokumentow

[soulone]

Dziękuję za gratulacje dziewczyny. Siedzę jak głupia i ciesze się do monitora

[h2o0]

Hehe dowód to ja już mam ponad rok :P ale za to paszportu nie mam :P Taki komplecik jest super, nie ma co 1stLaDy a gdzie zdawałaś? Jestem nowa i znając życie będę zadawać mnóstwo pytań.

[incognito_girl]

Soulone, 1stLaDy, h2o0 - gratulacje!!! Wspaniałe wieści!
Jak ja Wam zazdroszczę

Miałam dziś jazdę z trzecim już instruktorem. I znowu było zupełnie inaczej. Ten na przykład miał fioła na punkcie sprzęgła. Pod koniec jazdy zaproponował, że pojedziemy na plac. Ostrzegłam go, że jestem łukową ofermą i że na pewno mi nie wyjdzie, bo ostatnio żadna próba mi nie wyszła. A tu co? Wszystkie się udały Niby taka mała rzecz, a ile radości człowiekowi daje

[Iwona6]

Dziewczynki

Brawo!!!!

[h2o0]

Ja jeździłam z facetem, potem z kobietą i powiem Wam, że kobieta mnie więcej nauczyła i w ogóle miała do ten nauki jazdy całkiem inne podejście... a koleś chciał być po prostu fajny i wesoły, taki wieśniak niestety :/ tylko żartowanie mu było w głowie.

[mimi_77]

Witam. jestem również szczęśliwą posiadaczką prawka. zdałam 27.08.07 za pierwszym razem. 3mam kciooky za dziewczyny ktore zdają! najważniejsze to nie denerwowac się. pamietajcie - umiecie wszystko i tylko nerwy odbieraja WAm pamięc, koncentracje i pewność siebie. takze głowa do góry, głeboki oddech i uśmiech a wszystko bedzie dobrze

[1stLaDy]

zdawalam w kujawsko pomorskim

dziewczyny jak z tym odbieraniem prawka teraz i oplatami??

[maxymilian]

Soulone, 1stLaDy, h2o0 - Dziewczyny Gratuluję!


[1=d45d073d235b2c61bfba836 ad9283865b35be1e1_67da090 142ca2;7929623]Ale maxa dopadl zaszczyt, ze sie nim "zajelas" a nie nami [/quote]


Masz rację – trochę się rozmazałem (jak dziecko, które sie obraziło i chciało zabrać foremki, wiaderko i grabki i pójść na swoje podwórko)

[martini.]

Lady musisz sie dowiedzieć, jak jest w Twoim ośrodku. Bo każdy ma inaczej. Np. u Dusi było tak, że oni przesyłali i wyrabiali prawko, a płaciła przy odbiorze. U mnie jest tak, że najpierw wysłali z ośrodka, do miejsca, gdzie mieszkam (przez strajk poczty szły 1,5 tyg. poleconym priorytetem, no comments). Potem musiałam zapłacić i teraz oni wysyłają dane do Warszawy i z Wawy przysyłają plastik. Więc u mnie to będzie te bite 3 tyg. (a gdyby nie poczta, już bym miała). Także może zadzwoń na info linię do swojego ośrodka, albo popytaj znajomych, jak to jest u Ciebie. No i możesz sobie zobaczyć na tej stronie, czy coś się dzieje, tylko weź poprawkę na to, że ona nie jest wiarygodna w 100% (u mnie sie akurat sprawdziło, bo wczoraj przyszły papiery i wczoraj też wyświetliło się, że postępowanie w toku).

[72f264f1cd165e2b94e38888adc60ec5afe5a0b8_658382a5e67ad]

Napisane przez martini.

Duśka nie łam się, proszę Cię! Co z tego, że ja będę miała swoje cztery kółka, jak np. u mnie wizja własnych czterech ścian jest odległa o jakieś 10 lat. Kto ma tu gorzej? Proszę Cię, nie łam się.

[1=d45d073d235b2c61bfba836 ad9283865b35be1e1_67da090 142ca2;7930449]
[/quote]

Dzięki, ale niestety wcale mi nie lepiej .

Jak na poziom kursu jeżdżę dobrze, ale w opinii kierowcy z 25 letnim prawie doświadczeniem nie . Postępy robie ale tylko we własnych oczach, w oczach doświadczonego kierowcy ich nie widać .
Niestety, w ciagu tygodnia nie nabiorę doświadczenia i umiejętności kogoś z takim doświadczeniem - niewykonalne, nie ma szans . Po takim czasie sie już nie pamięta jak to jest zaczynać naukę jazdy .
Wiec samochodu sama nie dostane pewnie jeszcze długo, a takiego jeżdzenia to za chwilę mi sie zupełnie odechce i prawko spocznie gdzieś sobie .
Pewnie do czasu aż będzie mnie stać na samochód - tylko ile jeszcze będę pamiętać do tego czasu (bo to rok minimum upłynie) tego nie wiem.

Więc nie wiem po co ja je robiłam i po co mi to było wszystko .

Na razie mam dość tego wszystkiego związanego z prawkiem i ochota na jeżdżenie mi mija w takim układzie

[martini.]

Dusiu czy Ty nie wymagasz sama od siebie za dużo? Przecież wiadomo, że nie będziesz od razu jeździła, jak Twój tata z tak ogromnym doświadczeniem i liczbą przejechanych kilometrów i tras. Tego się po prostu nie da zrobić.

A co do rad taty, to, z całym szacunkiem, ale traktuj je przez grube sito. Bo on ma już swoje przyzwyczajenia, nawyki, Ty masz swoje i będziecie się ścierać. I żadne nie przekona drugiego, że tak jest dobrze.

Mój tata np. cały czas sie ze mnie śmieje, że dadzą mi tytuł "Gentlemana szos" , bo jeżdżę wolno i wszystkich przepuszczam . A ja się po prostu póki co boję. Ale z drugiej strony, już teraz w sobotę chciał mnie wypuścić na samotną przejażdżkę asekurowaną z innego samochodu. Bo przecież to tak jest, że jak nie będziesz jeździć, to sie poddasz i nigdy nie będziesz miała tej odwagi.

Ja też się boję. To nie jest tak, że nie, bo już jeździłam, bo coś tam. Co Ty! Strach mnie oblatuje, jak sobie pomyślę, że mam gdzieś jechać, że jadę dzisiaj oglądać samochód i jak będzie ok, to go kupię i pojadę po niego, jak tylko mi wydadzą plastik i będę sama musiała wrócić. A to jest 30 km!

Co mi mój tata cały czas powtarza, jak z nim jadę? "Zapomnij o kursie, teraz się uczysz jak jeździć". I to jest prawda. I coś czuję, że z nastawieniem mojego taty, to będzie baaaardzo przyspieszony kurs. Bo jemu chyba najbardziej zależy, żebym ja była mobilna. Więc coś czuję, że ja tu z kolei będę wylewać łzy, że nie chcę, że się boję, a tata mi każe.

I nie rób tego, nie przestawaj jeździć, bo potem to dopiero Ci będzie trudno. Moja mama ma prawko, jeździła i wszystko. Aż stuknęła ją babka. Ja to pamiętam. Mama dojechała do domu i nigdy już potem nie wsiadła za kółko. A mój tata robił numery pt. wjeżdżaliśmy na ostatnią prostą u mnie na działce i mówił, że nie jedzie dalej. Kładł się w rowie, szedł na pieszo. A mama nic. Wiesz, jak tego żałuje! Ale strach jest silniejszy. Teraz ja chcę mamę trochę wziąć w obroty, może ze mną będzie jej łatwiej. W końcu to tak, jakbyśmy obie zaczynały.

Zobaczysz, będzie dobrze.

A poza tym, nie myśl, że nie będziesz jeździć, bo widoki na samochód marne. A co jak pójdziesz do pracy i dostaniesz auto służbowe? Powiesz, że nie chcesz, bo masz prawko, ale nie masz doświadczenia?

Proszę Cię, wiem, że początki są trudne, musisz się znaleźć w nowej sytuacji. Ale uda się!

[h2o0]

Dusia2704 za bardzo się przejmujesz. Przecież Twój tata też na początku nie jeździł tak, jak teraz! Mój brat jeździ około 10 lat i mówił mi w czasie mojego kursu: tylko nie jeździj tak, jak ja! I ma rację, bo jak czasem widzę, co on na drodze robi to wiem, że jak tak robić nie będę. Niby ostrożnie jeździ, ale jego jazda ma dużo minusów, ciekawa jestem, czy by teraz prawko zdał. Nie załamuj się, jeździj kiedy możesz. Ja niedługo powinnam dostać prawko i nie mogę się doczekać, aż usiądę za kierownicą legalnie Z tym małym plastikiem. Akurat będzie tak, że brat nad morze wyjeżdża. Ciekawe, czy zostawi mi auto do dyspozycji
Głowa do góry, kierownica w dłoń i jedziesz!

[alcatella]

A ja dostaję powoli stracha... we wtorek egzamin (najpierw teoria, później - jeśli zdam - praktyka), a mnie wciąż te testy idą beznadziejnie... Ech, zamiast buszować po wizażu, idę zaraz odpowiadać na te durne pytanka...

[72f264f1cd165e2b94e38888adc60ec5afe5a0b8_658382a5e67ad]

Napisane przez martini.

Dusiu czy Ty nie wymagasz sama od siebie za dużo? Przecież wiadomo, że nie będziesz od razu jeździła, jak Twój tata z tak ogromnym doświadczeniem i liczbą przejechanych kilometrów i tras. Tego się po prostu nie da zrobić.

A co do rad taty, to, z całym szacunkiem, ale traktuj je przez grube sito. Bo on ma już swoje przyzwyczajenia, nawyki, Ty masz swoje i będziecie się ścierać. I żadne nie przekona drugiego, że tak jest dobrze.

Mój tata np. cały czas sie ze mnie śmieje, że dadzą mi tytuł "Gentlemana szos" , bo jeżdżę wolno i wszystkich przepuszczam . A ja się po prostu póki co boję. Ale z drugiej strony, już teraz w sobotę chciał mnie wypuścić na samotną przejażdżkę asekurowaną z innego samochodu. Bo przecież to tak jest, że jak nie będziesz jeździć, to sie poddasz i nigdy nie będziesz miała tej odwagi.

Ja też się boję. To nie jest tak, że nie, bo już jeździłam, bo coś tam. Co Ty! Strach mnie oblatuje, jak sobie pomyślę, że mam gdzieś jechać, że jadę dzisiaj oglądać samochód i jak będzie ok, to go kupię i pojadę po niego, jak tylko mi wydadzą plastik i będę sama musiała wrócić. A to jest 30 km!

Co mi mój tata cały czas powtarza, jak z nim jadę? "Zapomnij o kursie, teraz się uczysz jak jeździć". I to jest prawda. I coś czuję, że z nastawieniem mojego taty, to będzie baaaardzo przyspieszony kurs. Bo jemu chyba najbardziej zależy, żebym ja była mobilna. Więc coś czuję, że ja tu z kolei będę wylewać łzy, że nie chcę, że się boję, a tata mi każe.

I nie rób tego, nie przestawaj jeździć, bo potem to dopiero Ci będzie trudno. Moja mama ma prawko, jeździła i wszystko. Aż stuknęła ją babka. Ja to pamiętam. Mama dojechała do domu i nigdy już potem nie wsiadła za kółko. A mój tata robił numery pt. wjeżdżaliśmy na ostatnią prostą u mnie na działce i mówił, że nie jedzie dalej. Kładł się w rowie, szedł na pieszo. A mama nic. Wiesz, jak tego żałuje! Ale strach jest silniejszy. Teraz ja chcę mamę trochę wziąć w obroty, może ze mną będzie jej łatwiej. W końcu to tak, jakbyśmy obie zaczynały.

Zobaczysz, będzie dobrze.

A poza tym, nie myśl, że nie będziesz jeździć, bo widoki na samochód marne. A co jak pójdziesz do pracy i dostaniesz auto służbowe? Powiesz, że nie chcesz, bo masz prawko, ale nie masz doświadczenia?

Proszę Cię, wiem, że początki są trudne, musisz się znaleźć w nowej sytuacji. Ale uda się!

Napisane przez h2o0

Dusia2704 za bardzo się przejmujesz. Przecież Twój tata też na początku nie jeździł tak, jak teraz! Mój brat jeździ około 10 lat i mówił mi w czasie mojego kursu: tylko nie jeździj tak, jak ja! I ma rację, bo jak czasem widzę, co on na drodze robi to wiem, że jak tak robić nie będę. Niby ostrożnie jeździ, ale jego jazda ma dużo minusów, ciekawa jestem, czy by teraz prawko zdał. Nie załamuj się, jeździj kiedy możesz. Ja niedługo powinnam dostać prawko i nie mogę się doczekać, aż usiądę za kierownicą legalnie Z tym małym plastikiem. Akurat będzie tak, że brat nad morze wyjeżdża. Ciekawe, czy zostawi mi auto do dyspozycji
Głowa do góry, kierownica w dłoń i jedziesz!

Dziewczyny, ja wiem wszystko to co piszecie, ale ojciec już zapomniał że na początku to tak nie jest super hiper, od razu wsiadam, jadę i nie ma żadnych problemów .
To nie sa moje oczekiwania żeby od razu wszystko umieć super, ja daję sobie prawo do błędów, ale takiego prawa nie dostaję .

Moje przewinienia: staję na ustąp pierwszeństwa, coś mi jedzie, więc kontroluję co jedzie, jak daleko do linii zatrzymania, zatrzymuję się, zmieniam bieg i albo to tak wygląda albo na ułamek sekundy kątem oka rzucam na gałkę zmiany biegów (samochód stoi) .
Inne skrzyżowanie STOP, pod górkę, za mną nic nie ma, przy ruszaniu z nożnego samochód przy ruszaniu w pierwszym momencie zjeżdża mi nie wiem może 5 cm, do 20 cm daleko - jak mi samochód może zjechać, skoro to umiałam robić , potem drugi raz byłam na tym skrzyżowaniu i ruszałam z ręcznego i nawet o milimetr mi nie zjeżdża . Potem jedziemy na górkę gdzie ćwiczyłam ruszanie z nożnego i kilka prób i ani razu mi nie zjeżdża nawet o centrymetr .
Inne skrzyżowanie, wyjeżdżam z podporządkowanej (Stop), wyjazd pod górkę na bardzo ruchliwą drogę, widzę że coś jedzie drogą główną, o ułamek sekundy waham się czy mogę przejechać i zostaję w miejscu - a przecież mogłam przejechać, trzeba wykorzystywać .
Parkujemy pod sklepem - chcę stanąc tam gdzie ojciec stawał 2 tyg. temu: nie, mam podjechać dalej, do rogu, bo tak nie można stawać . Zamykam samochód, ktoś podjeżdża i staje dokładnie w tym miejscu, utrudniając mi wyjazd . Wyjeżdżam, nawracam, z jednej strony donica o kilkanaście centymetrów, dalej 2-3 m ten inny samochód: za długo patrzę na tą donicę a w tym czasie mogę wjechać w ten samochód (jadę bardzo wolno, na półsprzęgle) .
Inne parkowanie, fakt, wjeżdżam nie idealnie ale cała się mieszczę w jednym polu .
Podsumowanie: ja bym Ci jeszcze nie dał prawa jazdy . On czasem coś takiego powie, a potem stara się to jakoś obrócić w żart, że nie oto chodziło, że to nie tak, ale słowa jednak pozostają w pamięci . Tak że szanse na dostanie samochodu i samodzielną jazdę takie nikłe że aż szkoda gadać. Brat jak zrobił prawko też wolał nie jeździć z ojcem i dopiero zaczął jeździć swoim samochodem jak sobie kupił.

Ja jeszcze wierzę że umiem jeździć, ale jak tak będę ciągle słuchać to uwierzę że jednak nie umiem, więc nie wiem czy lepsze nie jest danie sobie spokoju póki nie będę mogła jeździć sama (czyli póki nie będę mieć swojego samochodu).

Na razie tylko chce mi sie płakać jak myśle o jeżdzeniu i tyle i nie mam ochoty próbować, bo jak na poziom kursu na prawo jazdy to sobie radzę. Ale tej przepaści jaka jest między poziomem kursanta z kilkudziesięcioma godzinami a poziomem doświadczonego kierowcy nie jestem w stanie pokonać w ciągu tygodnia. Tym bardziej teraz kiedy po prostu nie mam ochoty

[incognito_girl]

Napisane przez alcatella

A ja dostaję powoli stracha... we wtorek egzamin (najpierw teoria, później - jeśli zdam - praktyka), a mnie wciąż te testy idą beznadziejnie... Ech, zamiast buszować po wizażu, idę zaraz odpowiadać na te durne pytanka...

W ten wtorek? 24 czerwca? Jeśli tak to jest nas już cztery
Porób sobie jeszcze trochę testów i będzie dobrze, zobaczysz
Gdzie zdajesz i o której?



A co do Persenu - kupiłam sobie w zeszłym tygodniu i zaraz na drugi dzień wypróbowałam na jeździe. No i niestety okazało się, że mnie otumania Szkoda, liczyłam, że pomoże mi choć trochę opanować stres. Ale widać nie jest dla mnie. I 39 tabletek pójdzie się... czesać

Dusieńko! Nawet nie wiem, co Ci powiedzieć.
Moja kuzynka miała podobnie. Jej tata w ogóle nie pozwalał jej na samodzielną jazdę, a jak jechali razem to ciągle ją pouczał, wręcz wydawał komendy, ale ona była twarda, przygryzała wargi i jechała dalej. A jak już mogła sobie pozwolić, to kupiła pikaczento i śmiga sobie sama, a tatuś ją teraz sam prosi, żeby go skądś odebrała Zobaczysz, ty też jeszcze pokażesz tacie że UMIESZ

[alcatella]

Napisane przez incognito_girl

W ten wtorek? 24 czerwca? Jeśli tak to jest nas już cztery
Porób sobie jeszcze trochę testów i będzie dobrze, zobaczysz
Gdzie zdajesz i o której?

O 15.30, na Śląsku. Idę zaraz robić te testy, ale Boże... one są taaaakie nuuudne

A najgorsze, że termin egzaminu w nic wstrzelił mi się w sesję i taka ani nauczona na prawko, ani na egzaminy...

[soulone]

Dusiu. Zdałaś- umiesz. Potrzeba lat praktyki i samodzielnej jazdy. Nie ma tak hop siup. Jak tato będzie się czepiał to po prostu powiedz mu jak to jest- że jesteś nauczona inaczej, że wiesz jak się jeździ już w praktyce po zdaniu prawka, ale potrzebujesz czasu by to przyswoić. Lepiej, żebyś się pchała gdzieś jeżeli nie czujesz się na siłach? Nie. Bo może to się źle skończyć. Sama sobie wyrobisz nawyki. Czasami warto nie słuchać taty .

Pokaż mu, że tak jak TY jeździsz też jest dobrze.

Ja też będę miała pewnie problem, bo mam całkiem inny samochód do jeżdżenia i będę musiała się przyzwyczaić. A dla taty już powiedziałam, że go nie biorę ze sobą (a on też jest kierowcą zawodowym). Sama pojeżdżę i wszystko będę wiedziała. I o

[d45d073d235b2c61bfba836ad9283865b35be1e1_67da090142ca2]

Napisane przez maxymilian

Masz rację – trochę się rozmazałem (jak dziecko, które sie obraziło i chciało zabrać foremki, wiaderko i grabki i pójść na swoje podwórko)

Oj tam odrazu romazalem kazdemu sie zdazy cos takiego, a jak czlowiek sobie pomarudzi to mu minie

[1=72f264f1cd165e2b94e3888 8adc60ec5afe5a0b8_658382a 5e67ad;7934468]Dzięki, ale niestety wcale mi nie lepiej .

Jak na poziom kursu jeżdżę dobrze, ale w opinii kierowcy z 25 letnim prawie doświadczeniem nie . Postępy robie ale tylko we własnych oczach, w oczach doświadczonego kierowcy ich nie widać .
Niestety, w ciagu tygodnia nie nabiorę doświadczenia i umiejętności kogoś z takim doświadczeniem - niewykonalne, nie ma szans . Po takim czasie sie już nie pamięta jak to jest zaczynać naukę jazdy .
Wiec samochodu sama nie dostane pewnie jeszcze długo, a takiego jeżdzenia to za chwilę mi sie zupełnie odechce i prawko spocznie gdzieś sobie .
Pewnie do czasu aż będzie mnie stać na samochód - tylko ile jeszcze będę pamiętać do tego czasu (bo to rok minimum upłynie) tego nie wiem.

Więc nie wiem po co ja je robiłam i po co mi to było wszystko .

Na razie mam dość tego wszystkiego związanego z prawkiem i ochota na jeżdżenie mi mija w takim układzie [/quote]
Dusiu przeciez Ty zupelnie niedawno odebralas prawko ja mam juz jakos od konca lutego i co?dopiero w niedziele(o ile moi sie nie odmysla) pojade sama autem. Tez czekalam duzo czasu i zawsze to ktos z boku siedzial. Nie przejmuj sie tym Zobacza, ze dobrze jezdzisz to Ci samej pozwola. No i najwazniejsze, ze Ty widzisz te postepy i to Ci frajde sprawia, oni jeszcze troche i tez zobacza

A robilas je po to, zeby jezdzic i od czegos trzeba zaczac najpierw z kims obok pojezdzisz, a potem juz sama zreszta jechac tak samemu to tez troche stresu jest

[martini.]

Duś, wierzę, że z takim podejściem nie walczy się łatwo. Ale musisz to przezwyciężyć, bo inaczej nici.

Ja się właśnie tego bałam. Bo pierwsze jazdy z moim tatą też nie były łatwe, darliśmy się na siebie wzajemnie. A ja wracałam do domu jak kłębek nerwów. Z resztą, pisałam nawet Wam tutaj o jazdach przed egzaminem. Poza tym, jazda jazdą, ale jak mam zrobić jakiś manewr, to widzę, że mój tata przestaje oddychać. Ale nie mówi mi, że wszystko robię źle. Wręcz przeciwnie. Jak coś zrobię nie do końca dobrze, pyta mnie, czemu tak zrobiłam. Np. czemu staję dość daleko od linii zatrzymania i dojeżdżam? (nikt za nami nie jedzie of course), więc mówię, że jeszcze się trochę boję, bo nie mam wyczucia i boję się, że za daleko wyjadę. No więc tata, ok. I tak to mniej więcej wygląda. Już mi nawet nie mówi, że jadę za blisko prawej . Poza tym, myślę, że jeżeli nie byłby pewien, że dam radę, nie kładł by nacisku na to, żebym jak najszybciej kupiła samochód i jeździła, jeździła, jeździła. Myślałam, że będzie gorzej.

U Ciebie też będzie dobrze, zobaczysz. A próbowałaś powiedzieć tacie, że mówiąc, że nie dałby Ci prawa jazdy itp. podkopuje Twoją wiarę w siebie? A wiara w siebie (nie mylić z przesadną brawurą) jest bardzo ważna na drodze. I co z tego, że dłużej gdzieś postoisz i poczekasz na wyjazd? Na wyścigi jedziecie? I o co chodzi z tym parkowaniem? To nie egzamin, nie musisz stawać tak, żeby każdemu było wygodnie wysiąść. W życiu Cię spotkają takie sytuacje, że będziesz wysiadać tylnymi drzwiami, jak będzie trzeba, bo następne miejsce będzie kilometr dalej. Ważne, żeby stanąć bezpiecznie i zgodnie z zasadami ruchu.

Mówię Ci, nie daj się, bo samochód to jest Twoja wygoda!

[maxymilian]

[1=72f264f1cd165e2b94e3888 8adc60ec5afe5a0b8_658382a 5e67ad;7934468]Dzięki, ale niestety wcale mi nie lepiej .

Jak na poziom kursu jeżdżę dobrze, ale w opinii kierowcy z 25 letnim prawie doświadczeniem nie . Postępy robie ale tylko we własnych oczach, w oczach doświadczonego kierowcy ich nie widać .
Niestety, w ciagu tygodnia nie nabiorę doświadczenia i umiejętności kogoś z takim doświadczeniem - niewykonalne, nie ma szans . Po takim czasie sie już nie pamięta jak to jest zaczynać naukę jazdy .
Wiec samochodu sama nie dostane pewnie jeszcze długo, a takiego jeżdzenia to za chwilę mi sie zupełnie odechce i prawko spocznie gdzieś sobie .
Pewnie do czasu aż będzie mnie stać na samochód - tylko ile jeszcze będę pamiętać do tego czasu (bo to rok minimum upłynie) tego nie wiem.

Więc nie wiem po co ja je robiłam i po co mi to było wszystko .

Na razie mam dość tego wszystkiego związanego z prawkiem i ochota na jeżdżenie mi mija w takim układzie [/quote]

Duśka!

Dziewczyny napisały już wszystko, co należało powiedzieć w tym temacie. Ja podpisuje się pod tym lewą i prawą ręką (łooooł pierwszy raz nie mylą mi się kierunki). Od siebie mogę dodać tylko tyle, żebyś nie robiła tego błędu co moja mama.
Prawo jazdy zrobiła jeszcze przed moimi urodzinami. Mój tato pozwolił jej kilka razy się przejechać, ale za każdym razem jazdy wyglądały tak: SZYBCIEJ!!!!!!, WOLNIEJ!!!!!!, JAK SKRĘCASZ???????? CZY TY MASZ OCZY??????? GDZIE TY PATRZYSZ??????

Przez kilka razy moja mam znosiła to dzielnie. W końcu w którymś momencie coś w niej pękło, wysiadła z samochodu, trzasnęła drzwiami, do domu 5-6 km wróciła na pieszo a prawo jazdy spoczęło na dnie szuflady. Nigdy nie widziałem prawa jazdy starego typu (różowej składanej książeczki) w tak dziewiczej formie. A szkoda, bo mogła jeździć…

Duśka nie daj się, na jeżdżenie wykorzystaj każdą możliwość. A co do taty… faceci tak mają, trzęsą się nad samochodem. Prędzej oddadzą żonę, niż pożyczą auto. Umiejętności są tutaj sprawą drugorzędną... wiem coś o tym z autopsji.

Nataliee napisała:
1stLaDy gratuluje
i mas zracje, przede wszytskim nie pyskowac
nawet jak nie ma racji
ja na egzaminie zbey sie nie poklocic, mialam na palcu taki wykrzyknik maly narysowany,ze jakby co to an reke mam patrzeC
ale na szczescie zdalam,a Pan byl super spoko koles

Muszę wypróbować ten patent, bo znając swój niewyparzony język - może się to źle skończyć.

[d45d073d235b2c61bfba836ad9283865b35be1e1_67da090142ca2]

Napisane przez maxymilian

faceci tak mają, trzęsą się nad samochodem. Prędzej oddadzą żonę, niż pożyczą auto. Umiejętności są tutaj sprawą drugorzędną... wiem coś o tym z autopsji.

Z tym sie nie zgodze, albo dobra tylko w polowie, bo nie wszyscy tak maja. U mnie np brat, tata chetnie by auto dali tylko mama ciagle panike robi

[72f264f1cd165e2b94e38888adc60ec5afe5a0b8_658382a5e67ad]

Napisane przez incognito_girl

Dusieńko! Nawet nie wiem, co Ci powiedzieć.
Moja kuzynka miała podobnie. Jej tata w ogóle nie pozwalał jej na samodzielną jazdę, a jak jechali razem to ciągle ją pouczał, wręcz wydawał komendy, ale ona była twarda, przygryzała wargi i jechała dalej. A jak już mogła sobie pozwolić, to kupiła pikaczento i śmiga sobie sama, a tatuś ją teraz sam prosi, żeby go skądś odebrała Zobaczysz, ty też jeszcze pokażesz tacie że UMIESZ

incognito_girl dzięki .
Próbuję jakos zebrać chęci i siły, na razie kiepsko mi to wychodzi, może jutro będzie lepiej

Napisane przez soulone

Dusiu. Zdałaś- umiesz. Potrzeba lat praktyki i samodzielnej jazdy. Nie ma tak hop siup. Jak tato będzie się czepiał to po prostu powiedz mu jak to jest- że jesteś nauczona inaczej, że wiesz jak się jeździ już w praktyce po zdaniu prawka, ale potrzebujesz czasu by to przyswoić. Lepiej, żebyś się pchała gdzieś jeżeli nie czujesz się na siłach? Nie. Bo może to się źle skończyć. Sama sobie wyrobisz nawyki. Czasami warto nie słuchać taty .

Pokaż mu, że tak jak TY jeździsz też jest dobrze.

Ja też będę miała pewnie problem, bo mam całkiem inny samochód do jeżdżenia i będę musiała się przyzwyczaić. A dla taty już powiedziałam, że go nie biorę ze sobą (a on też jest kierowcą zawodowym). Sama pojeżdżę i wszystko będę wiedziała. I o

soluone dzięki , jeszcze wierzę że umiem jeździć, tym bardziej że nie jest tak że się boję - po prostu jadę, ale nie tak jakby jechał normalny kierowca z doświadczeniem.
Wiem że muszę jeździć żeby nabrać tego doświadczenia. Masz szczęście że masz swoj samochód, ja na razie nie mam.

[1=d45d073d235b2c61bfba836 ad9283865b35be1e1_67da090 142ca2;7938884]
Dusiu przeciez Ty zupelnie niedawno odebralas prawko ja mam juz jakos od konca lutego i co?dopiero w niedziele(o ile moi sie nie odmysla) pojade sama autem. Tez czekalam duzo czasu i zawsze to ktos z boku siedzial. Nie przejmuj sie tym Zobacza, ze dobrze jezdzisz to Ci samej pozwola. No i najwazniejsze, ze Ty widzisz te postepy i to Ci frajde sprawia, oni jeszcze troche i tez zobacza

A robilas je po to, zeby jezdzic i od czegos trzeba zaczac najpierw z kims obok pojezdzisz, a potem juz sama zreszta jechac tak samemu to tez troche stresu jest[/quote]

IR dzięki . Też mam nadzieję że doczekam się samodzielnej jazdy. Już czuję się w miarę dobrze w samochodzie i pewnie dałabym radę. Już nie czuję tej obawy że instruktora nie ma obok mnie i nie zahamuje, bo jadę mniej wiecej tak jak inni kierowcy. No, może niekoniecznie, jadę ostrożniej niż inni i z prędkością dozwoloną (raczej nie przekraczam, ale też nie jadę wolniej niż dozwolona, a i tak mnie większość wyprzedza).

Napisane przez martini.

Duś, wierzę, że z takim podejściem nie walczy się łatwo. Ale musisz to przezwyciężyć, bo inaczej nici.

Ja się właśnie tego bałam. Bo pierwsze jazdy z moim tatą też nie były łatwe, darliśmy się na siebie wzajemnie. A ja wracałam do domu jak kłębek nerwów. Z resztą, pisałam nawet Wam tutaj o jazdach przed egzaminem. Poza tym, jazda jazdą, ale jak mam zrobić jakiś manewr, to widzę, że mój tata przestaje oddychać. Ale nie mówi mi, że wszystko robię źle. Wręcz przeciwnie. Jak coś zrobię nie do końca dobrze, pyta mnie, czemu tak zrobiłam. Np. czemu staję dość daleko od linii zatrzymania i dojeżdżam? (nikt za nami nie jedzie of course), więc mówię, że jeszcze się trochę boję, bo nie mam wyczucia i boję się, że za daleko wyjadę. No więc tata, ok. I tak to mniej więcej wygląda. Już mi nawet nie mówi, że jadę za blisko prawej . Poza tym, myślę, że jeżeli nie byłby pewien, że dam radę, nie kładł by nacisku na to, żebym jak najszybciej kupiła samochód i jeździła, jeździła, jeździła. Myślałam, że będzie gorzej.

U Ciebie też będzie dobrze, zobaczysz. A próbowałaś powiedzieć tacie, że mówiąc, że nie dałby Ci prawa jazdy itp. podkopuje Twoją wiarę w siebie? A wiara w siebie (nie mylić z przesadną brawurą) jest bardzo ważna na drodze. I co z tego, że dłużej gdzieś postoisz i poczekasz na wyjazd? Na wyścigi jedziecie? I o co chodzi z tym parkowaniem? To nie egzamin, nie musisz stawać tak, żeby każdemu było wygodnie wysiąść. W życiu Cię spotkają takie sytuacje, że będziesz wysiadać tylnymi drzwiami, jak będzie trzeba, bo następne miejsce będzie kilometr dalej. Ważne, żeby stanąć bezpiecznie i zgodnie z zasadami ruchu.

Mówię Ci, nie daj się, bo samochód to jest Twoja wygoda!

martini dzięki .
Masz szczęście że będziesz mieć za chwilę swój samochód. Masz szczęście że ojciec nie mówi ci że wszystko robisz żle. Ja ciągle słyszę krytykę, mimo że nie jest tak żebym popełniała jakieś straszne błędy, nie stwarzam zagrożenia, nie gubię się na skrzyżowaniach, samochód mi nie gaśnie, takie rzeczy to pewnie robi więlu kierowców.
Jasne, wszystkie uwagi są słuszne, bo kurs to jedno, a taka jazda to coś zupełnie innego i dobrze ze są podpowiedzi, ale wszystko można w różny sposób powiedzieć, a pewne uwagi można sobie darować. Oczywiście zaraz wczoraj było to jakoś tak traktowane ze to nic takiego, że nie ma co gadać i ogólnie fajnie, super, pięknie. Tylko ja jakoś nie mogę się jeszcze pozbierać.
Bo czuję że jak na chwilę tuż po odebraniu prawka sobie radzę, ale wymagania są wyższe.
Powinnam już jeździć dobrze, tak żeby nikomu nie przeszkadzać na drodze (to odnośnie tego wykorzystywania sytuacji na skrzyżowaniach), żeby za mną nie trąbili (ani razu nikt nie zatrąbił). Parkowanie: dużo razy widziałam gorzej zaparkowane samochody - ale nie, ja muszę wszystko robić dobrze. Podjazd pod tą górkę: tam prawie każdemu samochód trochę zjeżdża, wiec ten następny zawsze zachowuje odstęp - ale nie, przecież umiałam, nie zjeżdzał mi, więc czemu mi zjechał? Z ręcznego nie zjechał. Na górce tam gdzie ćwiczyłam też nie zjeżdżał mi. Wniosek: to skrzyżowanie pokonywać będę z ręcznego.

Napisane przez maxymilian

Duśka!

Dziewczyny napisały już wszystko, co należało powiedzieć w tym temacie. Ja podpisuje się pod tym lewą i prawą ręką (łooooł pierwszy raz nie mylą mi się kierunki). Od siebie mogę dodać tylko tyle, żebyś nie robiła tego błędu co moja mama.
Prawo jazdy zrobiła jeszcze przed moimi urodzinami. Mój tato pozwolił jej kilka razy się przejechać, ale za każdym razem jazdy wyglądały tak: SZYBCIEJ!!!!!!, WOLNIEJ!!!!!!, JAK SKRĘCASZ???????? CZY TY MASZ OCZY??????? GDZIE TY PATRZYSZ??????

Przez kilka razy moja mam znosiła to dzielnie. W końcu w którymś momencie coś w niej pękło, wysiadła z samochodu, trzasnęła drzwiami, do domu 5-6 km wróciła na pieszo a prawo jazdy spoczęło na dnie szuflady. Nigdy nie widziałem prawa jazdy starego typu (różowej składanej książeczki) w tak dziewiczej formie. A szkoda, bo mogła jeździć…

Duśka nie daj się, na jeżdżenie wykorzystaj każdą możliwość. A co do taty… faceci tak mają, trzęsą się nad samochodem. Prędzej oddadzą żonę, niż pożyczą auto. Umiejętności są tutaj sprawą drugorzędną... wiem coś o tym z autopsji.

max dzięki .
Będę musiała bardzo sie hamować żeby też kiedyś po prostu nie wysiąść z samochodu w czasie jazdy, bo gdybym dzisiaj miała gdzieś jechać i coś bym usłyszała, to właśnie tak by się to skończyło.
Na szczęście dziś nigdzie nie byłam samochodem, może do jutra choć trochę podejście do sprawy mi się zmieni.


Póki co jakoś staram się walczyć ze sobą i nabrać z powrotem ochoty do walki. Czy jutro będę w stanie gdzieś pojechać jeśli będzie taka okazja tego jeszcze nie wiem.
Ale nie boję się jeździć i jeszcze jeździć zamierzam. Oby jak najszybciej możliwość samodzielnej jazdy albo własny samochód.

[angelkaa]

Napisane przez kasia9d

hej dziewczyny... mialam dzis egzamin drugi i zdalam;d;d;d;d
tak sie ciesze ze fruwam prawie

mialam troche zamieszania z panem egzaminatorem ale sie udalo...

powodzenia dla reszty

Napisane przez 1stLaDy

to forum jest magiczne!!!! dzieki Wam Z D A Ł A M za pierwszym podejsciem

supeeeer gratuluje jakiś chyba szczęśliwy dzien był

Napisane przez martini.

Ciekawe jak dziewczyny . Mam nadzieję, że zaraz zasypią nas dobrymi wiadomościami.

A póki co, coś dobrego ode mnie . Przyszły papiery . Już zapłaciłam, teraz jeszcze tylko 7-10 dni. I niech mi poczta nie waży się strajkować .

Napisane przez soulone

Zdałam!

no to super, że papiery już są ja jutro ide do starostwa z nadzieją, że moje prawko już będzie chodź jeszcze 2 tyg nie minęły ;| ..

Dusia - będzie dobrze

[papryka85]

ja tak troszkę późno, ale lepiej tak niż wcale

i dobrze, że wpadłam, bo straszne rzeczy się tu dzieją

Duś

doskonale Cię rozumiem, choć jeszcze nie wyjeżdżałam z tatą, ale wiem co będzie u mnie najpewniej to samo najpierw wymądrzał się, że auto to auto i żebym nie myślała, że jak maluchem nie umiem ruszyć, to na aveo pójdzie mi łatwo!!!(dobry dowcip HA!)
Jak już byłam po pierwszych jazdach to jasno i wyraźnie powiedziałam-"jakoś z aveo nie mam problemu, rusza się dużo łatwiej", to on na to do mnie "a bo ty myślisz, że ty chevroletem będziesz po kursie jeździć!"

Pamiętam, że strasznie mi się wtedy przykro zrobiło, bo może nie będę jeździła chevroletem, ale też nie zamierzam jeździć tym kaszlem, który ledwo zipie...a on nie dość, że podkopywał moją i tak chwiejną(jeszcze wtedy) wiarę w swoje możliwości, to jeszcze niszczył nadzieje na swoje, lepsze od malucha auto

Mój kuzyn też sadza swojego ojca w tyle jak razem jadą, bo ten cały czas się wymądrza, że nie tak, jak jedziesz itp. Ja już zapowiedziałam to samo

Zresztą ja tym rzęchem za daleko nie pojadę, bo stan techniczny nie pozwala...Sama nie wydolę, żeby kupić inne auto i jeszcze go utrzymać(przynajmniej póki będę chodziła do szkoły, czyli minimum 2 lata), a nie czuję, żeby on miał ochotę na zmianę. I jeszcze mi wmawia, że się wstydzę maluchem jeździć, dlatego nie chcę się już z nim uczyć na tym aucie i kombinuję co by tu kupić

Strasznie Ci współczuję, że Twój ojciec też niszczy Twój optymizm

ale ponoć nie ma sytuacji bez wyjścia

Myślę, że najlepsze co możesz zrobić, to powiedzieć jasno i wyraźnie, że nie będziesz się wyścigować na skrzyżowaniach, wyliczać centymetrów na parkingu itp, bo nie masz jeszcze takiej wprawy.

Potrzebujesz czasu na nabranie większej pewności jazdy i to nie mało tego czasu-lata praktyki najważniejsze byś jeździła BEZPIECZNIE a tak właśnie jeździsz!!!

Jesteś na pewno dobra powiedz tacie że ma wygórowane wymagania względem Ciebie i że Ty chcesz się uczyć powoli, swoim tempem, a krytyka i słowa w stylu "ja bym ci nie dał jeszcze prawa jazdy" sprawia, że Ci się po prostu odechciewa, bo zaczynasz coraz bardziej wierzyć w to, że jesteś do kitu. A przecież wszystko przyjdzie z czasem! Nic na siłę niech Twój tata wie, że takim zachowaniem względem Ciebie uzyskuje skutek odwrotny

myślę, że się dogadacie, tylko stanowczo powiedz-"NIE" robieniu z Ciebie superkierowcy w tempie ekspresowym! I powiedz to tacie, ale też i sobie

jestem dobra, będę nabierać dalszych umiejętności, ale...NIE NA SIŁĘ
spokojnie i stopniowo


Buziaki Dusia za pięknie nie może być, ale zobaczysz-jeszcze będzie dobrze i swoich furek też się dorobimy a wtedy niech nas te mądrale cmokną


PS> O jeździe opowiem przy następnej okazji