Dobry dotyk

[patiasym]

Wątek o tym, że warto zacieśniać relacje pozawerbalne, że ważny jest kontakt skin-to-skin nie tylko w rodzinie, lecz też wśród osób bliskich. Nie musi mieć to absolutnie podtekstu seksualnego. Mówimy oczywiście jedynie o sytuacjach konsensualnych, nie o chamskim molestowaniu. Tak, by dotyk był przyjemny dla wszystkich, którzy się dotykają, przytulają, iskają. Ruda beksa wkleiła na innym wątku piękny tekst Lory Mathis, pozwoliłam sobie zacytować go też tutaj jako punkt wyjściowy do dyskusji:

[kalor]

To się witam i przerzucam moją ostatnią wypowiedz

My to tylko buziak w policzek na powitanie w rodzinie, ewentualnie zostałam parę razy przytulona w dorosłym życiu, gdy miałam ostre problemy z nerwicą i depresją, ale udało mi się pokonać duże przeszkody. Nie mam raczej pretensji o to, moi rodzice też byli tak wychowani i są dość zamknięci w sobie, tacy już są i i tak ich kocham.

Z kolei mój facet z Turcji się temu dziwi, poprzedni tez był Turkiem, tez się dziwił. Tam sobie okazują duzo czułości, jest duzo kontaktu fizycznego, przytulasy i całusy miedzy facetami nikogo nie dziwią

Wydaje mi się, że duzo zależy od kultury, z tego co zauważyłam, Polacy są mniej dotykalscy

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Ja nie mam żadnych traum, problemów z wyrażaniem emocji, wychowywana byłam jak mi się wydaje normalnie, ale generalnie rzecz biorąc nie lubię i nigdy nie lubiłam żadnego bliskiego kontaktu fizycznego poza dwiema absolutnie najbliższymi mi osobami.

[zlotowlosa_slowianka]

Kiedyś widziałam artykuł o tym, że powstało miejsce, gdzie faceci mogą zapłacić za bycie przytulanym przez kobietę i to też nie ma być erotyczne, tylko takie uspokajające, jak terapia.
To pokazuje, że potrzebujemy tego dobrego dotyku, zwyczajnego prztulenia, albo bycia pogłaskanym po policzku przez mamę/babcię, czy ręki na ramieniu i tak dalej... mnie w domu niezbyt często przytulali, jak byłam dzieckiem.

[ruda_beksa]

Dzięki za założenie Powtórzę się - zostałam wychowana na wielką przylepę i tak mi zostało, zarówno z mamą jak i z przyjaciółmi. Z przyjaciółkami całujemy się (nie w usta), przytulamy, łapiemy się za ręce, oglądamy filmy przytulone pod kocem, głaszczemy włosy. Nie ma w tym żadnych podtekstów seksualnych czy erotycznych, po prostu taka siostrzana czułość - albo, jak mówimy z dwoma najbliższymi przyjaciółkami, jak pandy w stadzie Bardzo to lubię, to odpręża, od razu lecą hormony szczęścia.

W weekend byłam na nartach ze znajomymi i wieczorem też były przytulasy (nie, nie TAKIE), przy kominku, w jacuzzi. Dwie koleżanki ucięły sobie w ciągu dnia drzemkę na kanapie, wtulone. Jak koty.

zlotowlosa_slowianka, też o tym czytałam, to chyba bardzo dobry pomysł dla samotnych Coraz popularniejsze też są imprezy typu cuddle puddle, ale tam niestety można trafić na zboków.

Z kolei mój mąż został wychowany zupełnie inaczej i dla niego kontakt fizyczny z innymi to droga przez mękę. Jak wygrał nagrodę i ludzie mu gratulowali (objęciami, pocałunkami) to miał wyraz twarzy jak zwierz w pułapce. Ale do mnie się lepi

[Roseslove]

Nigdy nie lubiłam kiedy ktoś przekracza moją przestrzeń osobistą, nawet mama. W związku lubię dotyk ale z umiarem i raczej w małej ilości. Nie mam złych wspomnień. Nie każdy odczuwa taką potrzebę.

---------- Dopisano o 19:42 ---------- Poprzedni post napisano o 19:39 ----------

Mam tak od dziecka. Dodam, że obcy ludzie mnie wręcz obrzydzają. Ich ślina, pot, brudne ręce im dalej od mojego ciała tym lepiej

[patiasym]

Była taka idea jak dzień przytulania, kiedyś widziałam młode dziewczyny i chłopaków oferujące przytulanie obcym przechodniom, reakcje były różne

Dom rodzinny jak już pisałam wielokrotnie był pełen czułości, bliskości, cielesnego kontaktu (a także nagości, więc kontaktów skin-to-skin było dużo ). Rodziców całowałam w usta (nie z języczkiem rzecz jasna) i całuję tak do tej pory bliskie przyjaciółki i przyjaciół gejów. Facetów hetero też bym mogła, ale najczęściej byłyby zazdrosne ich żony/dziewczyny, a nie chcę by ktoś się poczuł niekomfortowo. Wspólne spanie, jacuzzi, kąpiele - takich historii mam wiele, ale nie chcę zanudzać.

Fajne jest też iskanie, ta idea stada pand o którym wspominała ruda. Stado bonobo tez może być, bo o tym czy przytulanie i dotykanie się jest niewinne czy nie tak niewinne decydujemy my. W każdej chwili jeśli się poczujemy niekomfortowo, to mamy pełne prawo powiedzieć stop. Ale jak nie mówimy stop to nie ma granicy, której nie wolno nam przekroczyć. Więc wszystko jest dosłownie i w przenośni w naszych rękach i nie czynimy zła, póki jest zgoda (i przyzwolenie naszych partnerów na głębsze formy bliskości).

[WhiteCherry]

nie przepadam za bliskim kontaktem (pomijając TŻ), nie potrzebuję tego znajome przy powitaniu całują się w policzek, zawsze byłam niechętna temu.

[ruda_beksa]

Napisane przez patiasym

Była taka idea jak dzień przytulania, kiedyś widziałam młode dziewczyny i chłopaków oferujące przytulanie obcym przechodniom, reakcje były różne

Też to czasem widuję, ktoś z napisem "darmowe przytulanie". I ludzie korzystają.

Roseslove, też nie chciałabym się przytulać z kimś brudnym, spoconym, zaślinionym. Mam to szczęście że zarówno rodzina jak i przyjaciółki należą do osób czystych, ładnie pachnących, zadbanych

[patiasym]

Napisane przez ruda_beksa

Też nie chciałabym się przytulać z kimś brudnym, spoconym, zaślinionym. Mam to szczęście że zarówno rodzina jak i przyjaciółki należą do osób czystych, ładnie pachnących, zadbanych

To zależy, jak nie widziałam kumpeli dobry rok, a akurat zobaczyłam ją w ogródku brudną po całym dniu pracy to nie miałam oporów by się wybrudzić Co do obcych to różnie bywa - może bez całusów, ale rękę bezdomnemu zawsze podam.

[ruda_beksa]

Napisane przez patiasym

To zależy, jak nie widziałam kumpeli dobry rok, a akurat zobaczyłam ją w ogródku brudną po całym dniu pracy to nie miałam oporów by się wybrudzić Co do obcych to różnie bywa - może bez całusów, ale rękę bezdomnemu zawsze podam.

Racja, że zależy. Z moimi pandami widzimy się rano na siłowni i przytulas na pożegnanie jest okropny, cały spocony Ale nie śmierdzą

[invisible_01]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;8161282 6]Ja nie mam żadnych traum, problemów z wyrażaniem emocji, wychowywana byłam jak mi się wydaje normalnie, ale generalnie rzecz biorąc nie lubię i nigdy nie lubiłam żadnego bliskiego kontaktu fizycznego poza dwiema absolutnie najbliższymi mi osobami.[/QUOTE]
Mam dokładnie tak samo.

[theali]

Z jednej strony takie zwyczajne przytulenie mnie uspokaja i poprawia humor, ale z drugiej strony - nie byłam do tego przyzwyczajona. Gdy na samym początku związku chłopak mnie przytulał, to potrafiłam siedzieć sztywno jak słup.
No i bardzo widoczna była dla mnie różnica między moją i jego rodziną. U mnie jakiś bliższy kontakt fizyczny zdarzał się ewentualnie przy składaniu życzeń w święta, u niego prawie wszyscy się obejmują i całują przy okazji każdego spotkania rodzinnego Przy czym o ile przeciwko przytulaniu nic nie mam, o tyle całowanie już jest dla mnie na granicy komfortu.

[triss_k]

Mnie nie przytulali jako dziecko właściwie wcale, pamiętam, że odczuwałam ten brak dość dotkliwie, potem mi przeszło. Jako dorosła nie lubię i nie mam potrzeby dotyku obcych osób czy przyjaciół. Nie cierpię wręcz, gdy ktoś obcy mnie dotyka, nie przepadam za całowaniem w policzek, oprócz kilku naprawdę najbliższych znajomych. Za to dotyk TŻ-a jest mi potrzebny jak powietrze, jak wyjeżdża służbowo, to mam krótkotrwałą depresję od nieprzytulania.

[patiasym]

Napisane przez ruda_beksa

Racja, że zależy. Z moimi pandami widzimy się rano na siłowni i przytulas na pożegnanie jest okropny, cały spocony Ale nie śmierdzą

Dla mnie mistrzami spoconego dotyku są Finowie. Zwykle małomówni, stroniący od siebie, osobni - gdy wchodzą do sauny tłoczą się i siadają blisko, nierzadko ocierając się pocącymi nagimi ciałami i obijając przy tym brzozowymi witkami

[Roseslove]

Napisane przez patiasym

Dla mnie mistrzami spoconego dotyku są Finowie. Zwykle małomówni, stroniący od siebie, osobni - gdy wchodzą do sauny tłoczą się i siadają blisko, nierzadko ocierając się pocącymi nagimi ciałami i obijając przy tym brzozowymi witkami

Brzmi jak scena z mojego koszmaru

[invisible_01]

Napisane przez Roseslove

Brzmi jak scena z mojego koszmaru

Z mojego też.

[ruda_beksa]

Napisane przez patiasym

Dla mnie mistrzami spoconego dotyku są Finowie. Zwykle małomówni, stroniący od siebie, osobni - gdy wchodzą do sauny tłoczą się i siadają blisko, nierzadko ocierając się pocącymi nagimi ciałami i obijając przy tym brzozowymi witkami

Oj teraz zatęskniłam za sauną, z Finami lub bez

[patiasym]

Napisane przez ruda_beksa

Oj teraz zatęskniłam za sauną, z Finami lub bez

Ja uwielbiam saunę był wątek saunomaniaczki na społecznościach, ale coś ostatnio mało aktywny niestety

[ruda_beksa]

Byłaś w saunie na podczerwień kiedyś? Uuuuuu

[patiasym]

Napisane przez ruda_beksa

Byłaś w saunie na podczerwień kiedyś? Uuuuuu

Nie, nie byłam. Zamiast offtopować zapraszam tu
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=726401&page=2

Tu się możemy najwyżej poprzytulać, ale ostrożnie by nie przekroczyć granic przyzwoitości

[ZamyslonaRoztargniona]

Nie byłam przytulana w dzieciństwie. Podobno dlatego, że od malenkosci wyrywalam się jak ktoś chciał mnie przytulić.

Kiedyś byłam sparalizowana jak ktoś przekroczył moja strefę komfortu i mnie dotknął. Pracowałam nad tym i radzę sobie z tym ale nadal mi to przyjemności nie sprawia.

[201803050937]

Treść usunięta

[effcia82]

Nie lubię i unikam kontaktu fizycznego z większością ludzi. Jedynie wobec partnera i kota jestem bardzo przytulaśna

[thalia666]

Też nie przepadam. TŻ jest jedyną osobą, która może dotykać mnie zawsze. Poza tym najbliższa rodzina. Ponad to nieliczne osoby i to raczej krótkie tulenie czy cmok w policzek. Jak byłam młodsza z bliskim koleżankami miałam bardzo dużo kontaktu fizycznego, od trzymania za ręce, przez glaskanie po włosach do tulenia.
Co ciekawe, sama nie mam problemu, żeby kogoś dotykać. Uwielbiam masować ludzi, drapac po plecach/karku, a sama tego nie znoszę.

Wysłane z mojego SM-G531F przy użyciu Tapatalka

[57d469676eb95e4afe06d5c46bd77df5270daf8d_6584d1a317847]

W domu rodzinnym było dużo tulenia (z mamą) i dużo dotyku w formie zabawy - łaskotanie, siłowanie (z tatą). Z siostrą szczerze mówiąc nie pamiętam, więc podejrzewam, że nie okazywałyśmy sobie bliskości w ten sposób, a dziś jako dorosłe kobiety nie mamy nawet za często kontaktu. Nie przepadam też obecnie za przytulaniem z rodzicami.
W szkole byłam tulaśna lubiłam z koleżankami trzymać się pod rękę w czasie przerw i matkować młodszym dziewczynkom.
W związku jestem straszną przylepą, ale na szczęście dobraliśmy się pod tym względem
Jeśli kogoś lubię, to nie mam żadnego problemu z przytulaniem, buziakiem w policzek, czy spaniem w jednym łóżku (zarówno z koleżankami jak i kolegami - bez podtekstów seksualnych. Aczkolwiek myślę, że to ostatnie przeszkadzałoby TŻtowi ). Nie miałabym nic przeciwko przyjaciółkom-pandom, ale się jakoś złożyło, że nie mam takich.
Nie mierzi mnie przypadkowy dotyk np. w komunikacji publicznej. Za to od zawsze nie znoszę "daj cioci buzi". Teraz nikt nie może na mnie wymuszać takich zachowań, więc unikam. Jeśli szczęśliwie się składa, że ostatnia wchodzę do pomieszczenia, to rzucam tylko ogólne dzień dobry. Jeśli ciężko się wymiksować od powitania, to poprzestaję na podaniu ręki.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Sandieke]

Zawsze bylam przylepa I uwielbialam sie przytulac ale od pewnego czasu juz tylko z mezem sie tak przytulam. I moje dziecko tule, przytulam jak tylko moge. Uwielbiamy to.

Od jakiegos czasu zmienily sie troche moje relacje z rodzina i nawet nie wiem czy umialabym sie tak samo przytulic do mamy jak jeszcze pare lat temu niby jest ok, ale to juz nie to samo...

jezeli chodzi o znajomych, ludzi z pracy - nie ma problem z objeciem, lub pocalunkiem w policzek. Natomiast jak ktos zbyt blisko usiadzie to czuje sie niekomfortowo.

Zupelnie obcy ludzie - to zalezy kto i z jakim podejsciem w jakim celu. Kiedys bedac na spacerze z dzieckiem zostalam zaczepiona przez zupelnie mi obca starsza pania, ktora zagadala, powiedziala mile slowo, a na koniec wysciskala mnie, ucalowala, zyczyla wszystkiego najlepszego i poszla w swoja strone. To bylo naprawde mile "doswiadczene" .

[201803090921]

Pochodzę z mało przytulaśnej rodziny, zwykle nie okazywaliśmy sobie w taki sposób uczuć. "Oswoił" mnie z tym dopiero mąż; do tego stopnia, że uwielbiam przytulać się do niego, głaskać, wchodzić w każdy kontakt fizyczny. Trochę zluzowałam też w kontaktach z członkami rodziny (tylko tymi lubianymi), natomiast nadal unikam dotykania przypadkowych, czy obcych ludzi (najgorszy jest całus w powietrze koło ucha w wykonaniu ledwo co poznanej osoby, brr...) No i czuję się bardzo niekomfortowo, gdy ktoś obcy narusza moją strefę, przysiadając się blisko lub niemal włażąc na mnie np.w autobusie.

[mc266]

U mnie z przytulaniem w sumie zależy od tego czy wiem jakie ktoś ma intencje. Jak wiem, że nie ma złych zamiarów, to raczej jestem otwarta 😀

[MuchaLibre]

Magda Adamowska vel Zdrowa Szczęśliwa Kobieta zorganizowała swego czasu bardzo fajną kampanię przeciwko przemocy. Jeśli jesteś przeciwko przemocy, przytul mnie: