Ludzie z nerwicą oraz depresją- Grupa wsparcia cz.II

[zakonna]

Tobie SIĘ WYDAJE że dziecko nic nie wie. To twoje pobożne życzenie, żeby twoje zaburzenia nie miały wpływu na dziecko. Nasiąka toksycznością i fatalnymi wzorcami.
I ty mówisz że wolisz być szczupła już się leczyć? Jeśli to nie są poprdlone priorytety, to nie wiem co to jest.

siła spokoju

[Anonimka1988]

Napisane przez zakonna

Tobie SIĘ WYDAJE że dziecko nic nie wie. To twoje pobożne życzenie, żeby twoje zaburzenia nie miały wpływu na dziecko. Nasiąka toksycznością i fatalnymi wzorcami.
I ty mówisz że wolisz być szczupła już się leczyć? Jeśli to nie są poprdlone priorytety, to nie wiem co to jest.

siła spokoju

Więcej osób tutaj na wątku pisało, że nie chce aby im się pogorszył wygląd przez leki. Nie jestem jedyna i powtarzam: córka nic nie wie o tym jakie mam problemy, nie będzie się to na nią w żaden sposób przekładało, ponieważ mnóstwo czasu spędza u dziadków. Nie widzi więc 80 procent mojego codziennego zachowania

[zakonna]

WTF.... kobieto. Chcesz czy nie chcesz dziecko nasiąka atmosferą domu rodzinnego. Przy dziecku jesteś inną osobą to dziecko czuje napięcie i fałsz. W ogóle słabo mi jak czytam twoje farmazony. Masz wiedzę o swoich problemach, masz dostęp do leczenia, masz dziecko. I nadal się zapierasz, że lepiej być szczupłym.
Nie lubię cię przez to, że mając świadomość i możliwość nie robisz nic żeby przerwać to przekazywanie zaburzeń z pokolenia na pokolenie. Okropne to jest.

siła spokoju

[kalor]

Anonimka, szczerze to jest koszmarnie smutne i tragiczne co piszesz. Przykro się czyta, jak ktoś tylko coraz bardziej zagłębia się w beznadziei i nie chce sobie pomóc. No ale my też nic zrobić nie możemy.

[inezina]

Witajcie
Od kilku dni zastanawiałam się czy się odezwać...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[zakonna]

Napisane przez inezina

Witajcie
Od kilku dni zastanawiałam się czy się odezwać...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Hej


siła spokoju

[inezina]

Nie wiem od czego zacząć, nie byłam jeszcze u psychiatry ani u psychologa. Dzisiejsza noc uświadomiła mi, że nie na na co czekać.
Jaki mam problem, chyba najprościej napisać, że rodzina. Moje dzieciństwo pozostawia wiele do życzenia. Jestem najstarsza z rodzeństwa i wiele rzeczy na mnie spadało ( obowiązki domowe, zajmowanie się rodzeństwem, uspokajanie ojca itd) chciałam ich chronić a nawet musiałam bo taka rolę przydzielila mi matka. Do dziś strasznie przeżywam gdy coś u nich się dzieje. Każdy telefon od nich powoduje niepokój, nie ma dnia żebym nie myślała o tym, że komuś z nich stanie się coś złego. Dziś przez to nie spałam ani minuty. Często boli mnie głowa, mam nudności, rano odruch wymiotny i uczucie kamienia w gardle. Chodzę często zdenerwowana, często mam problemy z koncentracja. Sprawdzam po kilka razy czy np wyłączyłem gaz albo zamknęłam mieszkanie. Chyba tyle nie wiem co mogę dodać...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[invisible_01]

Napisane przez Anonimka1988

Więcej osób tutaj na wątku pisało, że nie chce aby im się pogorszył wygląd przez leki. Nie jestem jedyna i powtarzam: córka nic nie wie o tym jakie mam problemy, nie będzie się to na nią w żaden sposób przekładało, ponieważ mnóstwo czasu spędza u dziadków. Nie widzi więc 80 procent mojego codziennego zachowania

Znasz kogoś, kto chciałby, aby leki pogorszyły jego wygląd? Ja nie. Ale różnica jest taka, że my mimo to decydujemy się brać leki, bo chcemy być szczęśliwe i żyć normalnie.

Niszczysz życie sobie, ale przy okazji swojej córce. Tobie się wydaje, że ona tego nie widzi i nie czuje,i że dajesz jej wspaniały dom, ale ona przesiąka tym toksycznym otoczeniem i ma przez matkę fundowane silne deficyty i wiele problemów w przyszłości.

Dziewczyny, wczoraj spłakałam się u psychiatry jak bóbr. Diagnoza - zaburzenia adaptacyjne i DDA. Dostałam leki przeciwdepresyjne i przeciwlękowe i oczywiście wymagam terapii.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 06:58 ---------- Poprzedni post napisano o 06:52 ----------

Napisane przez inezina

Nie wiem od czego zacząć, nie byłam jeszcze u psychiatry ani u psychologa. Dzisiejsza noc uświadomiła mi, że nie na na co czekać.
Jaki mam problem, chyba najprościej napisać, że rodzina. Moje dzieciństwo pozostawia wiele do życzenia. Jestem najstarsza z rodzeństwa i wiele rzeczy na mnie spadało ( obowiązki domowe, zajmowanie się rodzeństwem, uspokajanie ojca itd) chciałam ich chronić a nawet musiałam bo taka rolę przydzielila mi matka. Do dziś strasznie przeżywam gdy coś u nich się dzieje. Każdy telefon od nich powoduje niepokój, nie ma dnia żebym nie myślała o tym, że komuś z nich stanie się coś złego. Dziś przez to nie spałam ani minuty. Często boli mnie głowa, mam nudności, rano odruch wymiotny i uczucie kamienia w gardle. Chodzę często zdenerwowana, często mam problemy z koncentracja. Sprawdzam po kilka razy czy np wyłączyłem gaz albo zamknęłam mieszkanie. Chyba tyle nie wiem co mogę dodać...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Kochana Myślałaś o terapii? Jakie masz kontakty z rodzeństwem? Dlaczego musiałaś się nimi zająć - czy w domu był alkohol i/lub przemoc? Oczywiście odpowiedź nie jest obowiązkowa, mów tyle, na ile czujesz się komfortowo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[inezina]

Ojciec do dziś lubi zaglądać do kieliszka, matka raczej zajmowała się jak to na wsi godpodarstwem a moim zadaniem od najmłodszych lat było zajmowanie się domem tyle na ile umiałam i rodzeństwem. Ogólnie z zewnątrz rodzina jakich wiele, nikt się nie domyślał jak było, dziadkowie trochę wiedzieli ale bagatelizowali sprawę. Kontakty z rodzeństwem niby mam ok ale raczej czuje się jak ich matka. Dziś w nocy nawet na kwadrans nie zasnęłam i to mi uświadomiło, że muszę pójść do lekarza bo sama sobie z tym nie poradzę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[invisible_01]

Napisane przez inezina

Ojciec do dziś lubi zaglądać do kieliszka, matka raczej zajmowała się jak to na wsi godpodarstwem a moim zadaniem od najmłodszych lat było zajmowanie się domem tyle na ile umiałam i rodzeństwem. Ogólnie z zewnątrz rodzina jakich wiele, nikt się nie domyślał jak było, dziadkowie trochę wiedzieli ale bagatelizowali sprawę. Kontakty z rodzeństwem niby mam ok ale raczej czuje się jak ich matka. Dziś w nocy nawet na kwadrans nie zasnęłam i to mi uświadomiło, że muszę pójść do lekarza bo sama sobie z tym nie poradzę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To jest standard w naszym kraju na wsiach i gospodarstwach - to normalne, że chłop pije, a dzieciom się nic nie stanie, jak się same sobą zajmą. Dziecko jednak nie powinno mieć na sobie takiej odpowiedzialności ani nie powinno być pozostawione samopas z rodzeństwem. To potem powoduje, że rodzicielstwo i życie rodzinne kojarzy się z czymś, co jest bardzo trudne i jest ponad nasze siły i wiąże się z silnym strachem - bo jako dziecko to na pewno jest ponad nasze siły.

Kochana, biegiem na terapię. Naprawdę warto.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[inezina]

Napisane przez invisible_01

To jest standard w naszym kraju na wsiach i gospodarstwach - to normalne, że chłop pije, a dzieciom się nic nie stanie, jak się same sobą zajmą. Dziecko jednak nie powinno mieć na sobie takiej odpowiedzialności ani nie powinno być pozostawione samopas z rodzeństwem. To potem powoduje, że rodzicielstwo i życie rodzinne kojarzy się z czymś, co jest bardzo trudne i jest ponad nasze siły i wiąże się z silnym strachem - bo jako dziecko to na pewno jest ponad nasze siły.

Kochana, biegiem na terapię. Naprawdę warto.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Pójdę bo czuje, że sama sobie nie poradzę. Z zewnątrz wszystko wygląda ok, mam swoją rodzinę, znajomych. Nikt się nie domyśla, że coś może być nie tak. Czuję się jakbym miała dwie twarze.

Niestety wśród wielu mieszkańców wsi nadal jest takie myślenie. Fakt inaczej podchodzą do dzieci niż jeszcze te 20 lat temu. Jednak nadal gdy jest pijany robiący awantury ojciec, jest przekonanie, że to nic takiego bo chłop zawsze lubił wypić. Wstydem jest wezwanie policji do takiego delikwenta, ludzie później wytykaja palcami.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[invisible_01]

Napisane przez inezina

Pójdę bo czuje, że sama sobie nie poradzę. Z zewnątrz wszystko wygląda ok, mam swoją rodzinę, znajomych. Nikt się nie domyśla, że coś może być nie tak. Czuję się jakbym miała dwie twarze.

Niestety wśród wielu mieszkańców wsi nadal jest takie myślenie. Fakt inaczej podchodzą do dzieci niż jeszcze te 20 lat temu. Jednak nadal gdy jest pijany robiący awantury ojciec, jest przekonanie, że to nic takiego bo chłop zawsze lubił wypić. Wstydem jest wezwanie policji do takiego delikwenta, ludzie później wytykaja palcami.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mam tak samo. Nikt z rodziny ani znajomych nie wie, co się ze mną dzieje, a rodzina nie ma pojęcia, co mi zrobiła. Dlatego właśnie idę na terapię, żeby sobie to poukładać w głowie.

Jaki obecnie masz kontakt z rodzicami?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[zakonna]

Invisible. Jestem z Ciebie mega dumna, że poszłaś. Płakałaś bo emocje tak długo tłumione miały ujście. Jakie leki dostałaś?

siła spokoju

[inezina]

Napisane przez invisible_01

Mam tak samo. Nikt z rodziny ani znajomych nie wie, co się ze mną dzieje, a rodzina nie ma pojęcia, co mi zrobiła. Dlatego właśnie idę na terapię, żeby sobie to poukładać w głowie.

Jaki obecnie masz kontakt z rodzicami?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Kontakt eh sama nie wiem. Jesteśmy u nich może 3 razy do roku. Ja udaje, że nie mam żalu a oni nie widzą nic złego w tym jak wyglądało nasze życie. Czasami zadzwonię zapytać co słychać, oni dzwonią gdy czegoś potrzebują.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[invisible_01]

Napisane przez zakonna

Invisible. Jestem z Ciebie mega dumna, że poszłaś. Płakałaś bo emocje tak długo tłumione miały ujście. Jakie leki dostałaś?

siła spokoju

Bardzo Ci dziękuję, zmotywowałyście mnie do tego. W moim otoczeniu psychiatra jest dla świrów, a skoro ktoś ma pracę i skończył studia, to radzi sobie w życiu i na co mu terapia.

Ze względu na bycie DDA dostałam leki, które nie uzależniają. Na start dostałam Setaloft i Hydroxyzinum Adamed.

Napisane przez inezina

Kontakt eh sama nie wiem. Jesteśmy u nich może 3 razy do roku. Ja udaje, że nie mam żalu a oni nie widzą nic złego w tym jak wyglądało nasze życie. Czasami zadzwonię zapytać co słychać, oni dzwonią gdy czegoś potrzebują.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[inezina]

Napisane przez invisible_01

Bardzo Ci dziękuję, zmotywowałyście mnie do tego. W moim otoczeniu psychiatra jest dla świrów, a skoro ktoś ma pracę i skończył studia, to radzi sobie w życiu i na co mu terapia.

Ze względu na bycie DDA dostałam leki, które nie uzależniają. Na start dostałam Setaloft i Hydroxyzinum Adamed.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

W moim otoczeniu też pokutuje takie myślenie. U mnie dokładnie to samo, wszyscy uważają, że zawsze byłam zaradna nawet mając te kilka lat, skończyłam studia więc co może być nie tak. Pewnie by uznali, że przesadzam i wymyślam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[invisible_01]

Inezina - u mnie jest identycznie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Anonimka1988]

Ale wasze rodziny powinny być uświadomione w tym, co wam zrobiły - dlaczego tylko Wy macie ponosić za to odpowiedzialność oraz ciężar, a Wasi ojcowie żyją beztrosko i piją, jak gdyby nigdy nic? Wydaje mi się, że powinni się dowiedzieć ale nie od was, tylko od psychoterapeuty.

[Linka25]

Napisane przez Anonimka1988

Ale wasze rodziny powinny być uświadomione w tym, co wam zrobiły - dlaczego tylko Wy macie ponosić za to odpowiedzialność oraz ciężar, a Wasi ojcowie żyją beztrosko i piją, jak gdyby nigdy nic? Wydaje mi się, że powinni się dowiedzieć ale nie od was, tylko od psychoterapeuty.

A Twoja wie? Od Twojego psychoterapeuty?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[invisible_01]

Napisane przez Anonimka1988

Ale wasze rodziny powinny być uświadomione w tym, co wam zrobiły - dlaczego tylko Wy macie ponosić za to odpowiedzialność oraz ciężar, a Wasi ojcowie żyją beztrosko i piją, jak gdyby nigdy nic? Wydaje mi się, że powinni się dowiedzieć ale nie od was, tylko od psychoterapeuty.

Ale jak to sobie wyobrażasz? Że psychoterapeuta pojedzie 300 km do mojego domu, zapuka i powie: "Ma pan/pani problem z alkoholem, pana/pani dziecko przez to cierpi". Rozumiem też, że Twoja rodzina jest pod opieką psychoterapeuty, a Twoja córka wie od niego, co się dzieje z jej mamą?

[zakonna]

A czemu miałoby to służyć? Ja wiem co było do doopy w mojej rodzinie, jak mi to zaszkodziło i co mogłam zrobić żeby sobie pomóc i żyć lepiej. Co ma Z tym wspólnego świadomość drugiej strony??

siła spokoju

[kalor]

Zakładam niestety, że te rodziny wcale by się tym nie przejęły, a tylko przyjęły postawę defensywną. Nie wiem po co sobie psuć nerwy i im coś takiego uświadamiać, zdrowiej jest zająć się własnym życiem.

Invisible, bardzo się cieszę, że zaczęłaś leczenie

[wiola_p]

Hej, potrzebuję porady osób, które miały styczność z osobą chorą na depresję. Ogólnie sytuacja wyglada tak, że mój brat ma ewidentne objawy depresji, nie chce z nikim rozmawiać, każda próba rozmowy kończy się szałem i nerwami z jego strony. Sypie mu się małżeństwo i nie radzi sobie z problemami. Niestety mieszka w innym mieście niż ja, do tego dosyc małym gdzie lekarzów lepiej unikać jeżeli chce się zyć. Podpowiedzcie jak moge mu pomóc? jak zasugerować leczenie? on twierdzi , że nic i nikt mu nie pomoże... czuję się strasznie bo nie wiem co robić. Może polecicie jakiegoś psychiatrę/psychologa który prowadzi terapie online? jest to skuteczne?

[Pani_Robot]

Napisane przez kalor

Zakładam niestety, że te rodziny wcale by się tym nie przejęły, a tylko przyjęły postawę defensywną. Nie wiem po co sobie psuć nerwy i im coś takiego uświadamiać, zdrowiej jest zająć się własnym życiem.
:

Invisible - gratuluję i trzymam kciuki, żeby leki się "dobrze przyjęły"


Anonimko piszesz tak, jak piszą dysfunkcyjni rodzice, na pełnym wyparciu. Przykładem może być moja znajoma, która "piła tylko, kiedy dzieci spały". Naście lat później te dzieci są tak zaburzone, że ledwo sobie dają radę z codziennym funkcjonowaniem, a i to jest bardzo zaburzone (dragi, imprezy, alkohol, przygodny seks, wagary).

Poza tym bije z Twoich wypowiedzi o leczeniu jakieś takie zacietrzewienie godne nastolatki, a nie dorosłej kobiety. To jest bardzo, bardzo niepokojące.
Masz dziecko, a to jest wielka odpowiedzialność, bo bardzo łatwo mu zniszczyć życie.

[inezina]

Już widzę jak pijącą osoba idzie do psychoterapeuty i słucha co ten chce przekazać. A nawet jeśli takie osoby by wysłuchały to raczej miałyby to w nosie.
Dlatego nie wiem czemu miałoby to służyć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Anonimka1988]

Napisane przez inezina

Już widzę jak pijącą osoba idzie do psychoterapeuty i słucha co ten chce przekazać. A nawet jeśli takie osoby by wysłuchały to raczej miałyby to w nosie.
Dlatego nie wiem czemu miałoby to służyć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

W zasadzie myślałam, że uświadomienie rodziców dysfunkcyjnych może niejako pomóc przerzucić ciężar odpowiedzialności z niewinnych dzieci na dorosłych..
Być może pomogłoby to w modyfikacji ich zachowania i ewentualnie wzbudziło poczucie winy, pojawiłaby się chęć wynagrodzenia krzywd, wzajemnego wybaczenia.
Takie swego rodzaju oczyszczenie atmosfery i detoksykacja środowiska.

[zakonna]

A nawet nie wiem jak to skomentować. Serio nie wiesz jak działa terapia?

siła spokoju

[kalor]

Super by było, gdyby życie z toksykami było takie proste. Powiedzieć im, że są toksykami i już idzie ku lepszemu.

Większość toksyków powie jednak, że to ty jesteś nienormalna, to twoja wina, z nimi jest wszystko ok, a tak w ogóle to ich rodzice byli tacy sami i jakoś żyją bez tych wszystkich terapii i w ogóle.

[inezina]

Napisane przez Anonimka1988

W zasadzie myślałam, że uświadomienie rodziców dysfunkcyjnych może niejako pomóc przerzucić ciężar odpowiedzialności z niewinnych dzieci na dorosłych..
Być może pomogłoby to w modyfikacji ich zachowania i ewentualnie wzbudziło poczucie winy, pojawiłaby się chęć wynagrodzenia krzywd, wzajemnego wybaczenia.
Takie swego rodzaju oczyszczenie atmosfery i detoksykacja środowiska.

Nie wiem co mam Ci odpisać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Pani_Robot]

Spotkałam terapeutę, który mi mówił, że ważną częścią będzie przyprowadzenie mojej przemocowej matki na terapię, gdzie ja będę jej leżeć głową na kolanach pokazując tym moje zaufanie i wspólnie porozmawiamy.
To był dokładnie ten jedyny terapeuta, który mi nijak nie pomógł.
Był też wówczas moim psychiatrą i nie widział problemu, żeby leki na stałe wypisywał mi POZ.