dlaczego żaden facet mnie nie chce?

[ParasolkaMaryPoppins]

Napisane przez stewardesa

Dlaczego? Jest jakiś limit? Nie wiedziałaś, że inni też to robią?

Nie, w tym sensie, że na miejscu jej przyszłego chłopaka bałabym się, że traktowałaby mnie przedmiotowo. Zachowanie Autorki wykazuje cechy uzależnienia. Potrzeby potrzebami - ja to rozumiem - ale stymulowanie się pornografią w takiej ilości nie wydaje się zdrowe.. Może to wpłynąć negatywnie na jej przyszły związek z partnerem.

To moja opinia. Nikt nie musi się z nią zgadzać.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Autorko, masz spore problemy i brak chłopaka jest tu najmniejszym z nich. No ale jak wstydzisz się iść do psychoterapeuty (nie psychologa, co podkresle) to co my tu możemy poradzić?
Z nie tak wstydliwymi problemami ludzie szukają pomocy. Czytam teraz książkę napisana przez pewnego terapeute który miał za pacjentke m.in. 70-letnia kobietę zakochana bez wzajemnosci od 4 lat w dużo młodszym mężczyźnie i mężczyznę uzależnionego od seksu. Terapeuci naprawdę wiele już widzieli.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[zawszeSama]

wstydzę się bo nie wiem co ona (tak, wolałabym iść do kobiety max 10-15 lat starszej) pomyśli jak jej powiem o pornografii i onanizmie. Przecież to zwykle faceci myślą tylko o seksie, a uzależnienie w tym wieku i jeszcze u dziewczyny chyba dziwnie brzmi. Pewnie zapyta dlaczego to robię, i co jej mam powiedzieć, że chcę seksu, że zazdroszczę innym seksu? Pewnie pomyśli że jestem jakąś nimfomanką albo jakaś niewyżyta. Ja wiem, że psychoterapeuci słyszeli już chyba wszystko, i nic ich nie zdziwi ale jakoś mi głupio... Ale też nie umiem sama z tym zerwać. Za każdym razem jak osiągnę orgazm brzydzę się i mówię sobie że to był ostatni raz, a jednak i tak do tego wracam. Po drugie, co, na podstawie samej rozmowy psychoterapeutka sprawi że zerwę z uzależnieniem? czy że nagle zacznę być asertywna, będę mieć własne zdanie i lepsze zdanie o samej sobie? czy może po prostu to wszystko ma ze sobą jakieś powiązanie?

[Ariada]

Napisane przez zawszeSama

wstydzę się bo nie wiem co ona (tak, wolałabym iść do kobiety max 10-15 lat starszej) pomyśli jak jej powiem o pornografii i onanizmie. Przecież to zwykle faceci myślą tylko o seksie, a uzależnienie w tym wieku i jeszcze u dziewczyny chyba dziwnie brzmi. Pewnie zapyta dlaczego to robię, i co jej mam powiedzieć, że chcę seksu, że zazdroszczę innym seksu? Pewnie pomyśli że jestem jakąś nimfomanką albo jakaś niewyżyta. Ja wiem, że psychoterapeuci słyszeli już chyba wszystko, i nic ich nie zdziwi ale jakoś mi głupio... Ale też nie umiem sama z tym zerwać. Za każdym razem jak osiągnę orgazm brzydzę się i mówię sobie że to był ostatni raz, a jednak i tak do tego wracam. Po drugie, co, na podstawie samej rozmowy psychoterapeutka sprawi że zerwę z uzależnieniem? czy że nagle zacznę być asertywna, będę mieć własne zdanie i lepsze zdanie o samej sobie? czy może po prostu to wszystko ma ze sobą jakieś powiązanie?

Ludzie się masturbują i nie ma nic w tym złego. Nawet osoby będące w udanych związkach to robią. Po prostu masturbacja jest inna niż seks i czasami ma się na to ochotę.

[ParasolkaMaryPoppins]

Napisane przez zawszeSama

Pewnie pomyśli że jestem jakąś nimfomanką albo jakaś niewyżyta. (...) Ale też nie umiem sama z tym zerwać. (...) Po drugie, co, na podstawie samej rozmowy psychoterapeutka sprawi że zerwę z uzależnieniem? czy że nagle zacznę być asertywna, będę mieć własne zdanie i lepsze zdanie o samej sobie? czy może po prostu to wszystko ma ze sobą jakieś powiązanie?

Co sobie pomyśli, to sobie pomyśli. Nie za to jej płacisz. Co Ciebie obchodzi jej osobista opinia na ten temat? To nie Twoja matka, ani psiapsiółka, tylko lekarz. Jak nie umiesz sobie sama z tym poradzić, to wizyta u niego to Twój obowiązek, by poczuć się lepiej.

Lekarz Tobą pokieruje. Jeszcze ani razu nie spróbowałaś, a już wątpisz, czy Ci on pomoże. Sama sobie nie dasz rady, jak już to trwa tyle lat.

I na pewno nagle nie zaczniesz być asertywna. Terapia to nie operacja. Trwa latami. I będzie wymagać od Ciebie dużo pracy.

Jeśli się tego nie podejmiesz, to będzie tylko oznaczać, że ten stan Ci przeszkadza, ale tak naprawdę nie chcesz go przerwać.

[OldWorldBlues]

Napisane przez zawszeSama

wstydzę się bo nie wiem co ona (tak, wolałabym iść do kobiety max 10-15 lat starszej) pomyśli jak jej powiem o pornografii i onanizmie. Przecież to zwykle faceci myślą tylko o seksie, a uzależnienie w tym wieku i jeszcze u dziewczyny chyba dziwnie brzmi. Pewnie zapyta dlaczego to robię, i co jej mam powiedzieć, że chcę seksu, że zazdroszczę innym seksu? Pewnie pomyśli że jestem jakąś nimfomanką albo jakaś niewyżyta. Ja wiem, że psychoterapeuci słyszeli już chyba wszystko, i nic ich nie zdziwi ale jakoś mi głupio... Ale też nie umiem sama z tym zerwać. Za każdym razem jak osiągnę orgazm brzydzę się i mówię sobie że to był ostatni raz, a jednak i tak do tego wracam.

Żeś się przyczepiła tej masturbacji. A to akurat najmniejszy problem w Twojej sytuacji.
Ty wszystkie kobiety z wysokim libido nazywasz nimfomankami? Jeśli nie, to nie rozumiem, dlaczego uważasz, że psychoterapeutka miałaby tak pomyśleć. Poza tym - co to za różnica, co sobie pomyśli?

Napisane przez zawszeSama

Po drugie, co, na podstawie samej rozmowy psychoterapeutka sprawi że zerwę z uzależnieniem? czy że nagle zacznę być asertywna, będę mieć własne zdanie i lepsze zdanie o samej sobie? czy może po prostu to wszystko ma ze sobą jakieś powiązanie?

Nie dowiesz się, jeśli nie spróbujesz. Chcesz sobie pomóc czy nie?

[d9bc8dbc83c7aee5e9082ee3b616ba3ef54cad1e]

Ale Ty nie wiesz jacy ludzie chodzą na terapię... dla Ciebie Twój problem może być wstydliwy, ale jakbyś usłyszała rozterki innych pacjentów to byś się dopiero złapała za głowę...

Lekarz to nie osoba by oceniać, tylko osoba by leczyć - to już Ci mówiłam. Zresztą Ciebie nie ma obchodzić opinia innych na Twój temat, Twoim interesem jest troska o to, by się wyleczyć.

Ech, masturbacja to nic złego, wszyscy to robią, ale uzależnienie od niej i od pornografii już niestety tak.

Jak chcesz sobie pomóc, jeśli wątpisz w psychoterapię? Może poczytaj sobie w internecie opinie ludzi, którzy na to chodzą i jakie ma skutki, a skutki ma i to ogromne - inaczej ludzie by na nią nie chodzili. Faktycznie by się jej podjąć musisz zaufać lekarzowi, bo w innym wypadku będzie to strata czasu. Ach, i terapia to nie tylko wygadanie się lekarzowi ze swoich problemów, ale przede wszystkim praca nad sobą. Ty możesz w tej chwili nie wiedzieć jak ta praca może wyglądać, ale specjalista Cię pokieruje, nie zdziw się jak będziesz dostawała "prace domowe" do odrobienia. Wyjdzie Ci to wszystko na dobre. Już sama świadomość, że robisz krok do przodu by pomóc samej sobie powinien dać Ci siły.

[PoPoo]

Napisane przez oksaanaa

Jesteś zapewne brzydka i zdesperowana, jak nie masz do tego o czym rozmawiać to już w ogóle kaplica. Najłatwiejszy sposób:

Wybierz się na siłownie i kup eksta ciuchy
- masz nową "pasję"
- jakiś fajny facet na 100% do Ciebie zagada "jak może Ci pomóc"
- przestaniesz być zdesperowana jak poprawisz sylwetkę i będziesz przyciągać wzrokiem facetów.

Od razu na siłowni widac, która dziewczyna przyszła na podryw. Jakoś nie widziałam, żeby ktos do nich zagadywał. Wygląda to raczej smiesznie jak któras szuka tam atencji i widac to jak na dłoni (no własnie - widac tą desperację, której autorka i tak ma za nadto..). Po drugie - nigdy ale to nigdy nie byłam świadkiem żadnego podrywu na siłowni (wykluczam głupie komentarze i nachalne spojrzenia) - nawet do dziewczyn które wyglądają jak połączenie supermodelki i trenerki fitness z twarza lalkie barbie, ani do żadnych innych.

Siłownia jak najbardziej jest na tak jeśli idze sie tam ćwiczyć - podnosi nastrój i pewnośc siebie, ale iśc tam dla podrywu to głupi pomysł

[stewardesa]

Napisane przez PoPoo

Od razu na siłowni widac, która dziewczyna przyszła na podryw. Jakoś nie widziałam, żeby ktos do nich zagadywał. Wygląda to raczej smiesznie jak któras szuka tam atencji i widac to jak na dłoni (no własnie - widac tą desperację, której autorka i tak ma za nadto..). Po drugie - nigdy ale to nigdy nie byłam świadkiem żadnego podrywu na siłowni (wykluczam głupie komentarze i nachalne spojrzenia) - nawet do dziewczyn które wyglądają jak połączenie supermodelki i trenerki fitness z twarza lalkie barbie, ani do żadnych innych.

Siłownia jak najbardziej jest na tak jeśli idze sie tam ćwiczyć - podnosi nastrój i pewnośc siebie, ale iśc tam dla podrywu to głupi pomysł

Właśnie sobie zdałam sprawę, że z 3 facetów poznałam właśnie na siłowni

[PoPoo]

Napisane przez stewardesa

Właśnie sobie zdałam sprawę, że z 3 facetów poznałam właśnie na siłowni

Widocznie są różne siłownie

[Mijanou]

Autorko,
stara mądrośc ludowa mówi, że do miodu ciągnie wiecej much, niż do octu. Sama opisałaś w kilku postach swoje zachowania, ktore moga odstraszac od Ciebie ludzi (nie tylko facetów). Pomoc psychologa/psychoterapeuty jak najbardziej pomoże Ci otworzyć się na ludzi, wyciszyć się, zniwelować lęki i negatywne reakcje.

[stewardesa]

Napisane przez PoPoo

Widocznie są różne siłownie

Ależ typ "inni to przychodzą tylko na podryw i cyknąć sobie fotki na Insta, ja naprawdę trenuję i niczego dookoła nawet nie zauważam (poza ww. osobami, o których wie wszystko) jest wszędzie. Byłam na różnych siłkach

[MsN]

Napisane przez zawszeSama

mam 24 lata i NIGDY nie byłam w związku. Krew mnie zalewa jak widzę obrączkę u innej kobiety, czy że jest w ciąży a jest mniej więcej w moim wieku. Nigdy żaden facet mnie nie poderwał. Nie wiem jakie to uczucie, jak facet się w tobie zakocha. Ciągle marzę o tym, że jakiś facet padnie przede mną na kolana z pytaniem: 'czy zostaniesz moją żoną?'. W pracy był fajny kolega (mimo że 3 lata młodszy nie przeszkadzało mi), zagadywałyśmy do niego z koleżankami, po czym od innej dowiedziałam się, że podoba mu się jedna z nas, oczywiście nie ja. Miałam przez pół roku konto na portalu randkowym. Przez ten czas napisało do mnie paru facetów, których można policzyć na palcach dwóch rąk. Spotkałam się z jednym po 3 miesiącach pisania, tylko spotkanie nie wypaliło, nie mieliśmy o czym za bardzo rozmawiać a ja jestem zbyt nieśmiała i nie wiem o czym rozmawiać. W dodatku tak właściwie to chyba ja ciągłam tą rozmowę, on się praktycznie nie kwapił żeby zapytać zwykłe 'a ty?", to ja poprosiłam go o numer telefonu, i po spotkaniu to ja pierwsza do niego napisałam. Już więcej się nie spotkaliśmy, poprosił mnie jeszcze raz o spotkanie, że może pójdzie nam lepiej bla bla i mnie wystawił do wiatru. Z resztą facetów gadaliśmy właściwie o niczym, po czym to oni sami urywali kontakt. Gdy ja do kogoś napisałam, zawsze nie odpisuje, pewnie mają mnie za desperatkę. Nie wiem naprawdę jestem aż taka brzydka? co prawda za piękną się nie uważam, ale za żaden pasztet też nie. Moją wadą jest to że jestem chuda i płaska jak deska do prasowania, a facetom tylko cycki w głowie. Cholera mnie bierze jak widzę te wszystkie zakochane pary. Nawet już mama mi powiedziała, że zaczynam się zachowywać już jak stara panna. Od pewnego czasu wszystko mnie wk******. Księża mnie wk*****ają bo za długo odprawiają mszę. Jak jadę samochodem inni kierowcy mnie wk*****ają bo jadą za wolno, a już nie daj Boże jak mi zajadą drogę. Najlepiej się czuję sama w pokoju gdy nikt nie zawraca mi d.upy głupimi pytaniami, gdzie mogę poużalać się nad sobą i ponękać zdjęciami znajomych z których praktycznie połowa jest już dawno po ślubie, czy w najbliższym czasie planują a ja ciągle sama i sama. Nawet mój 2 lata młodszy brat oświadczył ostatnio że się żeni.... gdzie chodzić by poznać kogoś wolnego?

Strasznie się użalasz nad sobą, analizujesz... Po co?
Wali desperacją na kilometr. Sama mam 23 lata, nie miałam żadnego poważnego związku. Być może kilka dobrych szans zmarnowałam, trudno moja wina. Spotykałam się z kolesiami od 18 roku życia i dużo przez moje dotychczasowe życie ich się przewinęło bo moja przeszłość to grubszy i głębszy temat.

No ale wszystko co dobre mam nadzieję, że przede mną.
Osobiście nie czuję się mniej wartościowa bo mam tyle lat i żadnego poważnego związku ''na koncie''. To nie wyścigi.

Może najpierw zaakceptuj i pokochaj siebie?
Żaden facet nie będzie Cię chciał jak będziesz zdesperowana i będziesz się nad sobą użalać. Nikt nie lubi takich osób, uwierz.

I przełam nieśmiałość.
Może psycholog na początek?
Możesz otworzyć się przed psychologiem i opowiedzieć o wszystkim co Cię męczy, trapi, o swoim życiu.

''Moją wadą jest to że jestem chuda i płaska jak deska do prasowania, a facetom tylko cycki w głowie.''

To zdanie mówi wszystko
Z takim poglądem i podejściem nie zajdziesz za daleko.

Generalizowanie i wrzucanie wszystkich jak leci do jednego wora nie jest dobre, nie jest zdrowe. Zmień też swoje myślenie.

Nie oglądaj zdjęć zakochanych par, nie wzdychaj, wyjdź do ludzi to kogoś pewnie poznasz tylko musisz zmienić też siebie. Będąc piękną z zewnątrz, a niepoukładaną w głowie, w środku nic nie zdziałasz i będziesz się nadal zastanawiać ''dlaczego żaden facet mnie nie chce?''

[zawszeSama]

Napisane przez MsN

I przełam nieśmiałość.
Może psycholog na początek?
Możesz otworzyć się przed psychologiem i opowiedzieć o wszystkim co Cię męczy, trapi, o swoim życiu.
[/B]

myślisz, że psycholog/psychoterapeuta sprawi, że przełamię swoją nieśmiałość? Nigdy nie byłam u takiego specjalisty, dlatego ciężko jest mi uwierzyć że "działa cuda". Wiem, muszę kiedyś w końcu do niego iść, bo sama ze sobą zwariuję. Chyba im szybciej tym lepiej. Moim problemem jest nie tylko niska samoocena, brak własnego zdania, łatwowierność, brak asertywności, desperacja, nieśmiałość i uzależnienie od pornografii.
Podejrzewam, że "źródłem" mojej niskiej samooceny są relacje z ojcem. On jest dziwnym człowiekiem. Jest OK, jeżeli wszyscy się z nim zgadzają i przyznają mu rację we wszystkim, nawet jeżeli jej nie ma, bo inaczej jest awantura. Mama mu przytakuje we wszystkim dla świętego spokoju, ale ja już tak nie mam. Jestem nerwową osobą i gdy wiem, że to ja mam rację a nie on, uparcie stoję przy swoim i oczywiście wybucha kłótnia. Potem przez tydzień chodzi nadęty i obrażony bo nie wolno mu się sprzeciwić w niczym. Nie raz się zdarzyło, że musiałam go przepraszać za to że powiedziałam prawdę, bo mu nie przyznałam racji, przez parę dni chodził nadęty, jego odpowiedzi na wszystko to były "nie wiem" i go przeprosiłam dla świętego spokoju bo mi dziwnie było. I chyba się przyzwyczaił że każdy będzie tańczył tak jak on zagra. Mama mu usługuje we wszystkim, talerz pod nos podtyka i zabiera z powrotem do mycia bo kiedyś powiedział że "on nie będzie w tym domu robił wszystkiego". Potrafi się ze wszystkich nabijać, ale jak ktoś się śmieje z niego to łazi obrażony na cały świat. Mi nie raz powiedział, że jeżeli kiedyś wyjdę za mąż i będę tak gotować czy sprzątać to chłop mi wleje. Dlatego chyba się już stałam desperatką. Pragnę wyjść za mąż jak najszybciej, za pierwszego faceta który by mnie pokochał i wyprowadzić się w końcu, bo naprawdę nie raz już nie mogę patrzeć jak wiecznie chodzi nadęty i wiecznie mu źle. Nie wiem, psychoterapeuta mi pomoże jak radzić sobie w tych relacjach?

[Hanako]

Napisane przez zawszeSama

Pragnę wyjść za mąż jak najszybciej, za pierwszego faceta który by mnie pokochał i wyprowadzić się w końcu, bo naprawdę nie raz już nie mogę patrzeć jak wiecznie chodzi nadęty i wiecznie mu źle. Nie wiem, psychoterapeuta mi pomoże jak radzić sobie w tych relacjach?

Tak, pomoże ci poukładać te relacje, pomoże ci też wyprowadzić się z domu, rozpocząć samodzielne życie i odciąć od toksycznego ojca SAMEJ, nie potrzebujesz do tego ślubu.
Koncepcja, którą masz teraz w głowie, to scenariusz największej możliwej katastrofy - złapać pierwsze lepsze gacie w ucieczce przed ojcem, to jak wpaść z deszczu pod rynnę. Przy twojej niskiej samoocenie masz prawie jak w banku, że dorwiesz jakiegoś toksycznego manipulatora, dla którego będziesz gotowa poświęcić wszystko, żeby cię tylko chciał. I wpakujesz się w kolejny kanał.

[ParasolkaMaryPoppins]

Już dawno powinnaś się do niego zapisać. Każda tu Wizażanka poleciła Ci wizytę u psychologa. Natomiast jeśli nie wierzysz w takie cuda, to po co radzisz się nas na forum. Sama oczekujesz cudu, że po uzewnętrzenieniu na Wizażu swoich problemów, one same się naprawią.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez zawszeSama

myślisz, że psycholog/psychoterapeuta sprawi, że przełamię swoją nieśmiałość? Nigdy nie byłam u takiego specjalisty, dlatego ciężko jest mi uwierzyć że "działa cuda". Wiem, muszę kiedyś w końcu do niego iść, bo sama ze sobą zwariuję. Chyba im szybciej tym lepiej. Moim problemem jest nie tylko niska samoocena, brak własnego zdania, łatwowierność, brak asertywności, desperacja, nieśmiałość i uzależnienie od pornografii.
Podejrzewam, że "źródłem" mojej niskiej samooceny są relacje z ojcem. On jest dziwnym człowiekiem. Jest OK, jeżeli wszyscy się z nim zgadzają i przyznają mu rację we wszystkim, nawet jeżeli jej nie ma, bo inaczej jest awantura. Mama mu przytakuje we wszystkim dla świętego spokoju, ale ja już tak nie mam. Jestem nerwową osobą i gdy wiem, że to ja mam rację a nie on, uparcie stoję przy swoim i oczywiście wybucha kłótnia. Potem przez tydzień chodzi nadęty i obrażony bo nie wolno mu się sprzeciwić w niczym. Nie raz się zdarzyło, że musiałam go przepraszać za to że powiedziałam prawdę, bo mu nie przyznałam racji, przez parę dni chodził nadęty, jego odpowiedzi na wszystko to były "nie wiem" i go przeprosiłam dla świętego spokoju bo mi dziwnie było. I chyba się przyzwyczaił że każdy będzie tańczył tak jak on zagra. Mama mu usługuje we wszystkim, talerz pod nos podtyka i zabiera z powrotem do mycia bo kiedyś powiedział że "on nie będzie w tym domu robił wszystkiego". Potrafi się ze wszystkich nabijać, ale jak ktoś się śmieje z niego to łazi obrażony na cały świat. Mi nie raz powiedział, że jeżeli kiedyś wyjdę za mąż i będę tak gotować czy sprzątać to chłop mi wleje. Dlatego chyba się już stałam desperatką. Pragnę wyjść za mąż jak najszybciej, za pierwszego faceta który by mnie pokochał i wyprowadzić się w końcu, bo naprawdę nie raz już nie mogę patrzeć jak wiecznie chodzi nadęty i wiecznie mu źle. Nie wiem, psychoterapeuta mi pomoże jak radzić sobie w tych relacjach?

Nie możesz się wyprowadzić sama? Co ty jeszcze robisz w tym domu? Zwariować można. Nie pracujesz, że nie dasz rady się sama utrzymać i coś wynająć?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[d9bc8dbc83c7aee5e9082ee3b616ba3ef54cad1e]

Ech, czy Ty czytasz wszystko co zostało tu napisane?

Tak, terapia Ci bardzo pomoże - i w niskiej samoocenie, i w desperacji, i w przełamaniu nieśmiałości, i w byciu nieasertywnym.

Właśnie sama sobie odpowiedziałaś co jest źródłem Twoich problemów. I wiesz co, nawet dobrze, że jeszcze nikogo nie poznałaś, bo najprawdopodobniej wpadłabyś na faceta, który jest kropka w kropkę jak Twój ojciec.

Powtórzę: psycholog/psychoterapeuta jest konieczny! I to jak najszybciej. Zrób rozeznanie lekarzy w swojej miejscowości (wujek google nie gryzie) i już teraz się do jakiegoś zapisz - im szybciej to zrobisz, tym lepiej dla Ciebie. Tym bardziej, że taka terapia to jest bardzo złożony proces a nie tylko 1-2 wizyty.

[MsN]

Napisane przez zawszeSama

myślisz, że psycholog/psychoterapeuta sprawi, że przełamię swoją nieśmiałość? Nigdy nie byłam u takiego specjalisty, dlatego ciężko jest mi uwierzyć że "działa cuda". Wiem, muszę kiedyś w końcu do niego iść, bo sama ze sobą zwariuję. Chyba im szybciej tym lepiej. Moim problemem jest nie tylko niska samoocena, brak własnego zdania, łatwowierność, brak asertywności, desperacja, nieśmiałość i uzależnienie od pornografii.
Podejrzewam, że "źródłem" mojej niskiej samooceny są relacje z ojcem. On jest dziwnym człowiekiem. Jest OK, jeżeli wszyscy się z nim zgadzają i przyznają mu rację we wszystkim, nawet jeżeli jej nie ma, bo inaczej jest awantura. Mama mu przytakuje we wszystkim dla świętego spokoju, ale ja już tak nie mam. Jestem nerwową osobą i gdy wiem, że to ja mam rację a nie on, uparcie stoję przy swoim i oczywiście wybucha kłótnia. Potem przez tydzień chodzi nadęty i obrażony bo nie wolno mu się sprzeciwić w niczym. Nie raz się zdarzyło, że musiałam go przepraszać za to że powiedziałam prawdę, bo mu nie przyznałam racji, przez parę dni chodził nadęty, jego odpowiedzi na wszystko to były "nie wiem" i go przeprosiłam dla świętego spokoju bo mi dziwnie było. I chyba się przyzwyczaił że każdy będzie tańczył tak jak on zagra. Mama mu usługuje we wszystkim, talerz pod nos podtyka i zabiera z powrotem do mycia bo kiedyś powiedział że "on nie będzie w tym domu robił wszystkiego". Potrafi się ze wszystkich nabijać, ale jak ktoś się śmieje z niego to łazi obrażony na cały świat. Mi nie raz powiedział, że jeżeli kiedyś wyjdę za mąż i będę tak gotować czy sprzątać to chłop mi wleje. Dlatego chyba się już stałam desperatką. Pragnę wyjść za mąż jak najszybciej, za pierwszego faceta który by mnie pokochał i wyprowadzić się w końcu, bo naprawdę nie raz już nie mogę patrzeć jak wiecznie chodzi nadęty i wiecznie mu źle. Nie wiem, psychoterapeuta mi pomoże jak radzić sobie w tych relacjach?

Tak, taki specjalista jak psychoterapeuta Ci pomoże. Jeszcze nie jesteś tego świadoma. Wiem o czym mówię bo sama od pewnego czasu sięgam po poradę psychoterapeuty i biorę udział w indywidualnych sesjach. Akurat ja nie chodzę do psychoterapeuty z powodu, związków czy facetów, a trudnego i demonicznego dzieciństwa, ale na terapii oprócz wracania do przeszłości, mówi się o teraźniejszości i planuje przyszłość.

Żeby mówić o sobie w przyszłości i planować swoją przyszłość musisz najpierw zamknąć pewien rozdział w swoim życiu. Wiem co mówisz mając na myśli "ojciec", "tata"...

Też miałam takie myślenie jak Ty, ale szybko je porzuciłam bo zaczęłam terapię i ona pomaga. Inaczej skończyłabym może z depresją nieważne czy jest się silnym czy słabym psychicznie.

I wchodząc teraz w związek bez terapii skończysz w bagnie bo twierdzisz, że chcesz jak najszybciej znaleźć faceta. Widzisz, byle jakiego nawet, ważne żeby był. Słabe. No ale nie widzisz tego, że to by było złe bo nie zaczęłaś jeszcze terapii.
Każdy by Cię zmanipulował, zniszczył a Ty byś była podatna na to i łatowowierna bo potrzebowałabyś tylko uwagi i "miłości" tego faceta.

Jeśli nie zaczniesz terapii to zmarnujesz sobie życie. Może spotkasz faceta, który będzie wobec Ciebie używał przemocy fizycznej i psychicznej, może wpadnie w jakiś nałóg, będzie Tobą manipulował, Ty nie będziesz asertywna bo nie potrafisz plus niskie poczucie własnej wartości.

Nie tylko przez używki można zmarnować sobie życie. Przez coś takiego co odpisałam wyżej - również.

Decyzja należy do Ciebie. Nikt jej za Ciebie nie podejmie. Jesteś w końcu dorosła i jeśli nie jesteś ubezwłasnowolniona to stanowisz sama o sobie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[shani_]

Napisane przez MsN

Sama mam 23 lata, nie miałam żadnego poważnego związku. Być może kilka dobrych szans zmarnowałam, trudno moja wina. Spotykałam się z kolesiami od 18 roku życia i dużo przez moje dotychczasowe życie ich się przewinęło [/B]

Naprawdę nie widzisz różnicy między "nie byłam w poważnym związku ale miałam mnóstwo randek" a "nie byłam w poważnym związku i nigdy nie byłam na randce"? To jest OGROMNA różnica, czy tego chcemy czy nie powodzenie jest jakimś wyznacznikiem fizycznej atrakcyjności i brak jakiegokolwiek podrywu tylko jeszcze bardziej dobija, nawet jeśli jest skutkiem a nie przyczyną. Ty możesz pomyśleć "ok, skoro na pierwszy rzut oka się podobam ale potem się sypie to może cos nie tak z wnętrzem", autorce to nie jest dane bo nikt do niej nie podchodzi. (tylko proszę, nie mów że nie podchodzi przez naburmuszoną minę, bo widziałam niejedną wredną jędzę zmieniającą facetów jak rękawiczki)

[MsN]

Napisane przez shani_

Naprawdę nie widzisz różnicy między "nie byłam w poważnym związku ale miałam mnóstwo randek" a "nie byłam w poważnym związku i nigdy nie byłam na randce"? To jest OGROMNA różnica, czy tego chcemy czy nie powodzenie jest jakimś wyznacznikiem fizycznej atrakcyjności i brak jakiegokolwiek podrywu tylko jeszcze bardziej dobija, nawet jeśli jest skutkiem a nie przyczyną. Ty możesz pomyśleć "ok, skoro na pierwszy rzut oka się podobam ale potem się sypie to może cos nie tak z wnętrzem", autorce to nie jest dane bo nikt do niej nie podchodzi. (tylko proszę, nie mów że nie podchodzi przez naburmuszoną minę, bo widziałam niejedną wredną jędzę zmieniającą facetów jak rękawiczki)

Tak, widzę różnicę między ''nie byłam w poważnym związku ale miałam mnóstwo randek'' a ''nie byłam w poważnym związku i nigdy nie byłam na randce''. Chciałam tylko pokazać Autorce, że bardzo młode osoby takie jak Autorka chociażby nie są gorsze tylko dlatego, że nie były jeszcze w związkach...Bo przecież dla niektórych to dziwota, że laska czy facet ma powiedzmy te 20+ i nie było relacji związkowej i to strasznie razi jednak nie należy przejmować się opinią innych ludzi tylko zająć sobą. Mówię oczywiście o poważnych relacjach. I tutaj wspominałam m.in. o sobie bo chciałam pokazać Autorce, że taka osoba jak ja mająca na przykład 24-25 lat nie jest gorsza. I Autorka również nie jest gorsza co podkreślam co chwilę aż do znudzenia.

Jeśli Autorka nie była nigdy na randce to nie przekona się czy/dlaczego żaden facet jej nie chce póki na rendez-vouz nie pójdzie. Jeśli by nie poszła - nie dałaby szans na przykład na poznanie się tej drugiej osobie. Zresztą na spotkaniu też mogłaby nie dać się poznać jeśli by się nie odzywała i milczała przez całe spotkanie.

Autorka nie jest mniej wartościowa bo ma tyle, a tyle lat i nie była w związku z facetem jeszcze. Nie powinna się również sugerować opinią innych ludzi tylko mieć w*ngo. To tak gdyby ktoś jakieś uszczypliwości w jej stronę kierował. Wiadomo jakie bywają rodziny czy też znajomi...

Pragniesz powiedzieć, że tylko atrakcyjni fizycznie zasługują na powodzenie i tylko wyglądem fizycznym człowiek jest w stanie coś zdziałać w relacjach damsko-męskich? Czy jednak się mylę?
Jeśli się mylę, proszę popraw mnie.

Ważniejszy jest charakter aniżeli wygląd. Nie każdy jest atrakcyjny. Można być wspaniałym z zewnątrz, a pustym w środku.

Autorka się nad sobą wg mnie użala i wali desperacją na kilometr. Jeśli nic nie zmieni w sobie z pomocą psychologa/terapeuty to niech nie liczy na to, że coś się zmieni nagle. Cuda nie istnieją. Jedyne te medyczne w które zresztą osobiście wierzę. No i wyprowadzka jak najszybciej. W ten sposób również się usamodzielni. Ale najważniejsze, odetnie się od rodziny i nie będzie nikt suszył łba. Proste i logiczne.

[felixindahouz]

Z męskiego punktu widzenia: przeczytałem Twój post i widzę naprawdę sporo problemów:

Napisane przez zawszeSama

Spotkałam się z jednym po 3 miesiącach pisania,

Ile?! Trzy miesiące pisania przed spotkaniem?! Spotkanie ustawia się jak najszybciej, co by zweryfikować czy jest w ogóle sens kontynuować relację. Można mieć z kimś fajny kontakt online, a na żywo totalne odrzucenie.

Napisane przez zawszeSama

tylko spotkanie nie wypaliło, nie mieliśmy o czym za bardzo rozmawiać a ja jestem zbyt nieśmiała i nie wiem o czym rozmawiać. W dodatku tak właściwie to chyba ja ciągłam tą rozmowę, on się praktycznie nie kwapił żeby zapytać zwykłe 'a ty?",

A dziwisz się, że człowiek dziczeje i nie wie co powiedzieć, gdy po drugiej stronie osoba tylko niemrawo odpowiada tak, nie, nie wiem, no, no, może, no, no, no. No. No, no. No. No, ja też. No. No tak. Yhy. Mhm. No.

Nie jest Ci potrzebny żaden psycholog, tylko nauka umiejętności interpersonalnych, zdobycie jakichś zainteresowań, o których mogłabyś pogadać. Jeśli będziesz tak prowadzić rozmowy, to każda z nich szybko padnie. A i pamiętaj, że Twoje zrezygnowanie w rozmowie przekłada się również na rysy twarzy - szczerze wątpię byś była z wyglądu osobą promieniejącą, uśmiechniętą, o wyrazistych policzkach i takich "ciekawskich" oczach.

Napisane przez zawszeSama

to ja poprosiłam go o numer telefonu, i po spotkaniu to ja pierwsza do niego napisałam.

Po co, skoro rozmowa totalnie się nie kleiła? Żeby mieć chłopaka na siłę, bo co rodzina powie? Na każdego przyjdzie pora, Ty jeszcze musisz trochę popracować nad sobą i szacunkiem do samej siebie, a nie łapać się każdego chłopa, który zdecydował się na spotkanie z Tobą.

Napisane przez zawszeSama

Z resztą facetów gadaliśmy właściwie o niczym, po czym to oni sami urywali kontakt. Gdy ja do kogoś napisałam, zawsze nie odpisuje, pewnie mają mnie za desperatkę.

J/w, ileż można gadać o niczym? Jakieś pasje, zainteresowania, hobby? Parę takich nudnawych odpowiedzi i każdy ma dość, faceci słusznie zrobili.

Napisane przez zawszeSama

Nie wiem naprawdę jestem aż taka brzydka? co prawda za piękną się nie uważam, ale za żaden pasztet też nie. Moją wadą jest to że jestem chuda i płaska jak deska do prasowania, a facetom tylko cycki w głowie.

Ja jestem fanem wyrazistych kształtów, więc dla mnie płaski i chudy typ budowy jest 100% aseksualny. Szczupła to jedno, natomiast chuda i płaska tak, że nawet 12-latka ma większy biust i tyłek to Ci powiem, że nie wiem czy nawet moi koledzy, którzy lubią chude by coś takiego zaakceptowali. Mówię uczciwie, bo nie mam zamiaru w przeciwieństwie do wizażanek Ci wmawiać, że wygląd nie jest problemem. Twoje sfrustrowane zachowanie jest wynikiem braku powodzenia, a to z kolei jest pokłosiem tego co powyżej.

Jaka rada na to? Siłka i dieta na masę, resztę powiedzą Ci trenerzy na siłowni. Wbijesz chociaż te 8-10 kg i zaraz będzie inaczej. Jak się dobrze postarasz, to do zrobienia w rok-1.5. Lepiej się poczujesz, lepiej i zdrowiej zaczniesz wyglądać, co dodatkowo poprawi Twoje samopoczucie. Wzrośnie Ci powodzenie, co po raz trzeci poprawi Twoje samopoczucie.

[Pani_Robot]

Napisane przez felixindahouz

Ja jestem fanem wyrazistych kształtów, więc dla mnie płaski i chudy typ budowy jest 100% aseksualny. Szczupła to jedno, natomiast chuda i płaska tak, że nawet 12-latka ma większy biust i tyłek to Ci powiem, że nie wiem czy nawet moi koledzy, którzy lubią chude by coś takiego zaakceptowali. Mówię uczciwie, bo nie mam zamiaru w przeciwieństwie do wizażanek Ci wmawiać, że wygląd nie jest problemem. Twoje sfrustrowane zachowanie jest wynikiem braku powodzenia, a to z kolei jest pokłosiem tego co powyżej.

Jaka rada na to? Siłka i dieta na masę, resztę powiedzą Ci trenerzy na siłowni. Wbijesz chociaż te 8-10 kg i zaraz będzie inaczej. Jak się dobrze postarasz, to do zrobienia w rok-1.5. Lepiej się poczujesz, lepiej i zdrowiej zaczniesz wyglądać, co dodatkowo poprawi Twoje samopoczucie. Wzrośnie Ci powodzenie, co po raz trzeci poprawi Twoje samopoczucie.

Górę wycięłam, bo nie chciało mi się czytać. Ale to co wyżej... jeju jaki Ty musisz być zakompleksiony.
Bardzo bym nie chciała, żeby moje wyraziste kształty się o kogoś takiego otarły.
A biust rośnie od ćwiczenia klaty

[felixindahouz]

Napisane przez Pani_Robot

Górę wycięłam, bo nie chciało mi się czytać. Ale to co wyżej... jeju jaki Ty musisz być zakompleksiony.
Bardzo bym nie chciała, żeby moje wyraziste kształty się o kogoś takiego otarły.
A biust rośnie od ćwiczenia klaty

Ja nie mam żadnych kompleksów, ot doradzam po prostu Autorce by pomóc jej w zrealizowaniu swojego celu, co widzisz w tym złego? W końcu po to założyła ten temat. Tu nie chodzi nawet o biust, tylko o całą sylwetkę. Jakbyś ćwiczyła, to byś nie zadawała takich pytań. Aaa czekaj, przecież lepiej powiedzieć, że pójście do psychologa rozwiąże wszystkie problemy, z nauką komunikacji włącznie

[Pani_Robot]

Napisane przez felixindahouz

Ja nie mam żadnych kompleksów, ot doradzam po prostu Autorce by pomóc jej w zrealizowaniu swojego celu, co widzisz w tym złego? W końcu po to założyła ten temat. Tu nie chodzi nawet o biust, tylko o całą sylwetkę. Jakbyś ćwiczyła, to byś nie zadawała takich pytań. Aaa czekaj, przecież lepiej powiedzieć, że pójście do psychologa rozwiąże wszystkie problemy, z nauką komunikacji włącznie

[Vanir410]

Napisane przez Pani_Robot

Górę wycięłam, bo nie chciało mi się czytać. Ale to co wyżej... jeju jaki Ty musisz być zakompleksiony.
Bardzo bym nie chciała, żeby moje wyraziste kształty się o kogoś takiego otarły.
A biust rośnie od ćwiczenia klaty

A co on złego napisał? Że jednak wygląd jest ważny? Niestety jest. Dał sensowną radę, ktoś nie chce/ nie musi się dostosowywać. I akurat fakt, że standardy męskie, a żeńskie odnośnie do figury bywają bardzo skrajne.

[Pani_Robot]

Napisane przez Vanir410

A co on złego napisał? Że jednak wygląd jest ważny? Niestety jest. Dał sensowną radę, ktoś nie chce/ nie musi się dostosowywać. I akurat fakt, że standardy męskie, a żeńskie odnośnie do figury bywają bardzo skrajne.

Gratuluję. Tak, wszyscy faceci lubią kawał dupy i cycka, a każda kobieta lubi duży biceps i wzrost powyżej 185cm plus kawał ku*asa w majtach.

[Vanir410]

Napisane przez Pani_Robot

Gratuluję. Tak, wszyscy faceci lubią kawał dupy i cycka, a każda kobieta lubi duży biceps i wzrost powyżej 185cm plus kawał ku*asa w majtach.

Dalej, czytanie z zrozumieniem. Padło słowo KAŻDY? Nie. Tylko wg niego i jego otoczenia.

[stewardesa]

Napisane przez Vanir410

A co on złego napisał?

ależ nic, niektórzy nigdy nie przyjmą do wiadomości że oni i ich koledzy to nie cały świat (na szczęście)

Napisane przez Vanir410

Dalej, czytanie z zrozumieniem. Padło słowo KAŻDY? Nie. Tylko wg niego i jego otoczenia.

po czym pada konkluzja, że czas iść na siłkę, więc owszem, jemu się wydaje że jego koledzy i on = wszyscy, a już na pewno większość

[d9bc8dbc83c7aee5e9082ee3b616ba3ef54cad1e]

Rozmowa w tym temacie jest póki co bez sensu, póki autorka wątku się nie odezwie.

Do kolegi wyżej - czy Ty czytałeś WSZYSTKIE wiadomości, które autorka wątku tutaj napisała? Bo widać, że nie i proszę, żebyś w takim wypadku się nie udzielał, bo tylko niepotrzebnie zrobisz jej wodę z mózgu. Dziewczyna ma ewidentne problemy natury psychologicznej, które WYMAGAJĄ leczenia. To, że nie może sobie znaleźć faceta jest najmniej teraz istotne.