Nie stać mnie, aby być z moim chłopakiem

[elvegirl]

Autorko, piszesz o zamieszkaniu razem - macie temat finansów obgadany? Kto, ile i za co będzie w stanie płacić? Na jaki standard będziecie sobie mogli pozwolić?

Jeśli chcesz, że y facet wiedział, że jest Ci ciężko, to trzeba otworzyć buzię i mu o tym powiedzieć. Jeśli czujesz się przy nim jak uboga krewna, powiedz mu o tym.

Pieniądze to trudny temat, ale bez umiejętności rozmawiania o nich rozpadnie Wam się.

---------- Dopisano o 09:48 ---------- Poprzedni post napisano o 09:45 ----------

Napisane przez avena123

Kiedy znowu poprosi Cię o zakupy albo o wyjazd to powiedz mu dokładnie to, co napisałaś tu: że zarabiasz teraz x zł i że po opłaceniu rachunków i odliczeniu kasy na jedzenie zostaje Ci 50 zł i nie stać Cię na to.

Chciał jej oddać kasę, to autorka się honorem unosi i nie chce się przyznać jak bardzo źle jest.

Kurczę, Autorko, a komu się przyznać jak nie facetowi, z którym planujesz dalsze życie?

[Azhaar]

Ale w czym jest problem?

1. Wyjazdy

Ok, powiedzialaś mu, że nie masz kasy.
Więc jesteś zła jak się pyta.
Ale pewnie jakby nie pytał, to też było źle. I tak źle, i tak niedobrze.
Piszesz, że wcześniej też jeździliście osobno i dla mnie to jest ok - jak ktoś lubi podróżować, to jest to dla niego zwyczajne hobby. Można mieć rózne cele podróżnicze i nie wszędzie trzeba ze sobą ciągnąć partnera.
Jedni oglądają w weekend Netflixa, a inni co weekend wyjeżdzają. Hobby jak każde inne.
On może wie, że nie masz kasy, ale spytać i tak w sumie wypada. Bo może rzuci taki fajny pomysł, że powiesz ,,Wiesz co, zostało mi 50 zł, ale pożyczę kasę od rodziców". Serio, ja znam takich co ich nie było stać na wyjazdy to od rodziców brali. Albo ,,No w tym miesiącu nie mam na to pieniędzy, ale w przyszłym więcej oszczędzę, to możemy jechać".
Więc trochę nie rozumiem focha a samo zadawanie pytania.

2. Zakupy

Oni nie mają nie mają jeszcze wspólnego konta.
Facet prosi, żeby zrobiła zakupy, bo miała sklep po drodze. Całkowicie normalna sprawa. Powinna działać w obie strony.
I mówi, że jej odda.
A to, że Autorka ma problem by upomnieć się o własne pieniądze... to jej problem?
Nie wiem, co tu jest nie fair w zachowaniu faceta.
Czy poprosiła go o zwrot kasy, a on odmówił?
Czy wykorzystuje ją do zrobienia każdych zakupów?
No raczej nie, nic takiego nie padło.
Ja bym wróciła do domu i zwyczajnie poprosiła o zwrot kasy, bo tak obiecał i wie jaka jest Twoja sytuacja.

Autorka wiedziała chyba, że będzie musiała się liczyć z każdym groszem i że może to powodować takie niezręczne sytuacje.
Jeżeli oczekiwała od partnera pieniędzy na utrzymanie to powinna to z nim ustalić wcześniej.
Jakby mi partner któregoś dnia przyszedł do domu i oznajmić, że on zmienia branżę i teraz zamiast 10 tys zarabia 2 tys, to mógłby wyp... i nie wracać

[Jestembeznadziejna]

Napisane przez Azhaar

Jakby mi partner któregoś dnia przyszedł do domu i oznajmić, że on zmienia branżę i teraz zamiast 10 tys zarabia 2 tys, to mógłby wyp... i nie wracać

Serio?

[elvegirl]

Napisane przez Azhaar

Jakby mi partner któregoś dnia przyszedł do domu i oznajmić, że on zmienia branżę i teraz zamiast 10 tys zarabia 2 tys, to mógłby wyp... i nie wracać

Ja bym na pewno chciała obgadania tematu, czy nas stać na to, jak będzie to wyglądało finansowo, jaka jest perspektywa czasowa itd. Za oznajmienie też bym się zirytowała. No, chyba że to by był faktycznie związek typu każdy sobie, wtedy niech robi co chce.

[12b24d2a455c078f5629813f5df538e108ef39c5_6556ae3ede293]

Napisane przez elvegirl

Autorko, piszesz o zamieszkaniu razem - macie temat finansów obgadany? Kto, ile i za co będzie w stanie płacić? Na jaki standard będziecie sobie mogli pozwolić?

Jeśli chcesz, że y facet wiedział, że jest Ci ciężko, to trzeba otworzyć buzię i mu o tym powiedzieć. Jeśli czujesz się przy nim jak uboga krewna, powiedz mu o tym.

Pieniądze to trudny temat, ale bez umiejętności rozmawiania o nich rozpadnie Wam się.

---------- Dopisano o 09:48 ---------- Poprzedni post napisano o 09:45 ----------

Chciał jej oddać kasę, to autorka się honorem unosi i nie chce się przyznać jak bardzo źle jest.

Kurczę, Autorko, a komu się przyznać jak nie facetowi, z którym planujesz dalsze życie?

Miałam trochę podobną sytuacje- partner zmienił pracę, duża część jego pensji stanowią kwartalne bonusy, niestety nie osiągnął wyznaczonego pułapu i bonusy przepadły. Powiedział mi o tym, a raczej ja z niego wyciągnęłam o co chodzi, bo zaczął się spóźniac z przelewemi na nasze wspólne konto. Zła byłam że nic nie mówi a chłopu było po prostu wstyd, bo jest ambitny, tyra jak wół, no ale branża jest trudna i specyficzna, podobnie jak autorka uniósł się honorem....
Umówiliśmy się że on przelewa znacznie mniej, ja pokrywam reszte i jest OK.
Wiem że to sytuacja przejściowa, umówiliśmy się że jak H. Wyjdzie na prostą, wrócimy do starego układu.
Zaznaczam że to konto na nasze wspólne jedzenie, wypady do knajp czy restauracji, itd... Każde ma oddzielne konto na prywatne zachcianki. Ja pokrywam utrzymanie mieszkania i samochodu, H. Utrzymuje swoje mieszkanie w innym mieście.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Raquel_2

Tak, mówiłam mu o tym.
Czasem żartuje, że mogłabym wziąć drugi etat

Co za buc.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[mariamalaria]

Według mnie, gdy jest się razem, to nie ma : twoje - moje", tylko jest "nasze". Bierze się pod uwagę, ile mamy kasy, a nie, ile ja mam i ile on ma. Tu obie strony myślą tylko o sobie a nie "o nas".

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez mariamalaria

Według mnie, gdy jest się razem, to nie ma : twoje - moje", tylko jest "nasze". Bierze się pod uwagę, ile mamy kasy, a nie, ile ja mam i ile on ma. Tu obie strony myślą tylko o sobie a nie "o nas".

Dokładnie.

Autorko, nie wiem jak rozliczanie pieniędzy wyglądało u Ciebie w domu rodzinnym, ale zastanów się czy przynajmniej nie ma zbyt dużego wpływu na Twój obecny związek.

Musisz być szczera i porozmawiać z nim o tym. Jeżeli razem zostaniecie, to życie będziecie wieść "wspólne", a u was są podziały jak między kolegą i koleżanką - tak się na dłuższą metę żyć nie da, tylko jeszcze jesteś za młoda i może masz za małe doświadczenie, żeby to zrozumieć. Cenie Twoją postawę, ale myślę, że wynika ona bardziej z obaw (przed przyklejeniem łatki "materialistka) i przed utratą niezależności ("jestem zosia samosia, sama potrafię dać sobie radę"). Spauzuj, wyluzuj, daj się czasami porozpieszczać, uwierz, że prawdziwemu mężczyźnie sprawi to jedynie przyjemność. Pieniądze mają to do siebie, że raz są, a zaraz może ich nie być. Dzisiaj jego stać na więcej, a jutro może nie, ale za to Ty możesz mieć więcej pieniędzy - powinniście się wspierać.

Napisane przez Raquel_2

Powiedział, że odda mi pieniądze, ale to ja sobie nie wyobrażam sytuacji, w której z każdą nieprzewidzianą pierdołą zakupową (typu tabletki do zmywarki za 25 zł) będę przychodzić do niego z paragonem i ścigać, aby zrobił mi przelew. Czuję się z tym jak robak No i nie chcę, aby obniżał standardy ze względu na mnie, młodość ma się tylko jedną, czemu ma sobie żałować życia i wszystkiego.

Jesteśmy razem od ponad roku.

Jeżeli nie poinformujesz go o swojej sytuacji, to niestety, ale będziesz zmuszona to robić, bo co innego? Będziesz niedomagać finansowo każdego miesiąca? Bądź z nim szczera, w końcu to Twój partner! Jeżeli chcesz szczęśliwego związku, to musisz z nim rozmawiać.

[paczanga]

Napisane przez mariamalaria

Według mnie, gdy jest się razem, to nie ma : twoje - moje", tylko jest "nasze". Bierze się pod uwagę, ile mamy kasy, a nie, ile ja mam i ile on ma. Tu obie strony myślą tylko o sobie a nie "o nas".

Są różne modele związków i małżeństw i niekoniecznie wspólnota majątkowa musi być receptą na szczęście. Najważniejsze, żeby strony ustaliły wspólnie jak będą wyglądały finanse w ich związku.

[meliandra]

Ty w ogóle rozmawiałaś na ten temat ze swoim chłopakiem czy uznałaś, że sam się domyśli, bo ja odnoszę wrażenie, że jednak to drugie. Skoro macie poważne plany wobec siebie i chcecie razem zamieszkać to chyba wypadałoby omówić kwestie finansów i Twoją decyzję o zmianie pracy. Czy jesteście w stanie sobie sobie na to pozwolić, czy on jest w stanie trochę wspomóc Cię finansowo, czy on ma świadomość z czym to się wiąże i ile taki stan przejściowy będzie trwał. Fajnie, że chcesz się rozwijać, ale ja też rozumiem jego. Nie wyobrażam sobie żebym na 2 lata zamknęła się w domu i na wszystko dziadowała, bo mój partner postanowił zmienić pracę, a ode mnie pieniędzy nie weźmie. jestem przyzwyczajona do pewnego standardu i nie chciałabym nagle żyć jak za studenta. Ciebie na nic nie stań, od niego pieniędzy brać nie chcesz, jak chce Ci oddać za zakupy to Ci głupio, więc czego Ty oczekujesz?

[megamag]

Chyba jesteście mentalnie na dość wczesnym etapie związku, typu moje, twoje, wstyd się upomnieć. Jak chcecie razem zamieszkać, to trzeba by już przejść trochę na nasze.

[K1987]

Napisane przez meliandra

Ciebie na nic nie stań, od niego pieniędzy brać nie chcesz, jak chce Ci oddać za zakupy to Ci głupio, więc czego Ty oczekujesz?

Też miałam o to zapytać.

[MsN]

Napisane przez Raquel_2

Wiem, że to temat z gatunku "first world problems", ale muszę się Was poradzić.

Gdy się poznaliśmy z moim chłopakiem, zarabiałam całkiem dobrze. On zresztą też. Często chodziliśmy do kina, jeździliśmy na wakacje, w zasadzie co miesiąc spędzaliśmy jakiś weekend na wyjeździe.

Niestety ja teraz zarabiam o wiele mniej (zmiana branży, zaczynam wszystko od nowa - skusiło mnie, aby spróbować czegoś ambitniejszego) i po opłaceniu rachunków miesięcznie na rozrywkę zostaje mi 50-100 zł. Nie mogę więc sobie pozwolić na kina i wyjazdy, nawet jeśli bym chciała. Mam wrażenie, że on nie do końca jeszcze to pojął Co chwilę słyszę, że moglibyśmy pojechać do Berlina, do Hiszpanii, do Budapesztu na weekend itd. Uprzedzając: nie chcę, aby za mnie płacił.

Ostatnio był na tydzień w Grecji z kolegami, ja zostałam w domu. Zanim zacznę normalnie zarabiać i będę mogła sobie pozwolić na takie rzeczy, minie pewnie rok-półtora.

Oczywiście rozumiem go, jest młody, ma jakieś tam pieniądze, to nie chce siedzieć w domu. Ja niestety muszę I nie dość, że czuję, że go blokuję (choć on sam nie ma do mnie o to pretensji), to jeszcze czuję się przy nim... no jak uboga krewna. Na co dzień nie myślałabym może tak bardzo o tej różnicy, bo są ważniejsze rzeczy niż pieniądze, ale jeśli ktoś co chwilę proponuje ci wyjazdy, a ty wiesz, że cię na nie nie stać, choćbyś bardzo chciała, to ciężko czuć się z tym ok i o tym nie myśleć.
Inna sprawa - dziś np. poprosił, abym kupiła mu po drodze zakupy. Dla niego te śmieszne 40 zł to drobnostka, a dla mnie, w tym momencie, duża kwota. Przecież nie będę mu nagle przynosić paragonów i prosić o oddanie pieniędzy.

Nie wiem, co z tym wszystkim zrobić.

Spotykamy się od dłuższego czasu i mamy niedługo razem zamieszkać. Z jednej strony bardzo się cieszę, bo super nam się układa, i na pewno będzie dobrze, ale z drugiej... nie wiem, może przestaliśmy do siebie tymczasowo pasować, i ta różnica w poziomach życia będzie nie do przeskoczenia.

To nie jest tak, że nie stać Cię na bycie z chłopakiem. Jeśli obecnie mniej zarabiasz z uwagi na fakt, że zmieniłaś pracę/branżę/zawód to troche minie zanim się "odkujesz" i zaczniesz zarabiać/odkładać tyle co w poprzedniej pracy albo i więcej.
Porozmawiaj z facetem i powiedz mu to wszystko co naświetliłaś w poście.

Myślę, że jeśli Twojego faceta stać na weekendowe wyjazdy co rusz za granicę to świetnie, ale nie musisz zawsze razem z nim jeździć. Porozmawiaj z nim, że nie musicie co weekend gdzieś wyjeżdżać za granicę/na wakacje. Możecie spędzić ten czas wspólnie w domu. Podejrzewam, że to nie jest miłe uczucie być zależnym od kogoś, a w tej sytuacji nie móc zrealizować pewnych planów razem wspólnie przez finanse jednej ze stron.

Nie wiem czy on Cię wspiera, ale powinien.

Nawet jeśli nie jest się razem w sformalizowanym związku to finanse i tak są jednym z najważniejszych kwestii.
Jeśli tu nie znajdziecie porozumienia to słabo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Camarie]

Napisane przez megamag

Chyba jesteście mentalnie na dość wczesnym etapie związku, typu moje, twoje, wstyd się upomnieć. Jak chcecie razem zamieszkać, to trzeba by już przejść trochę na nasze.

Pewnie, ale to się wypracowuje z czasem

Moim zdaniem chłopak nie potrafi się wczuć w to, jak duży jest to dla Ciebie problem.