Tracę przyjaciółkę po urodzeniu dziecka

[Pani_Mada]

Napisane przez mlodamamusia

W domu swoim to od razu krzyczała zawsze że ma wyjść na ogród a tutaj nic

ale przecież to Ty tam przyszłaś. nie odpowiadało Ci że pali u siebie - mogłaś wyjść.

[Bananalama]

To jakbym nagle się zafiksowała na temacie XIX wiecznej literatury angielskiej i ciągle chciała o tym z kimś gadać Chcesz z kimś pogadać o dzieciach, to znajdź znajome, które mają dzieci. Posiedź sobie na "Mamie z klasą", albo na dzieciowych grupach. Wyobraź sobie, że mój przyjaciel nie przepada za kotami, a ja realizuję się w tym temacie trzepiąc posty na kociej grupie na FB, a nie zamęczając go. I jeszcze oczekując, że musi mnie słuchać, bo to takie poważne.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Shar14]

Napisane przez mlodamamusia

Witam. 9 miesięcy temu urodziłam dziecko ,braciszek mojego synka jest już w drodze. Kocham moje dzieci nad życie ,są cudowne ,chcę mieć trójkę jak najszybciej mimo że jest ciężko. Martwi mnie to że tracę przyjaciółkę jedyną ,właściwie nie mam innych przyjaciół i zostanę sama. Przyjaźnimy się od gimnazjum ,nie wyobrażam sobie zostać bez niej. Ale ona od zawsze niecierpi dzieci ,nigdy nie chciała mieć dziecka ,nie lubiła dzieci i krytykowała młode mamy , które zostaną w domu i to się chyba nie zmieni bo mamy już po 30 lat na karku a jej mąż też nienawidzi dzieci. Myślałam ,że moje dziecko będzie wyjątkiem i ona będzie ciocią ,ale nie jest. Zaczeło się od tego ,że nie pomagała mi jak byłam w ciąży ,nie była ze mną w szpitalu jak rodziłam i nie odwiedzała jak byłam w domu w połogu. Nie chce do mnie przychodzić ,nie przyjmuje mnie z moim dzieckiem w domu ale pieska trzyma ,nie zwraca uwagi na moje dziecko ,nie dotknie go ,nie uśmiechnie się ,nie przytuli. Ma fochy jak nie odbieram przez tydzień ,pretensje a powinna wiedzieć jak to przy dziecku. Poszłam do nich do firmy nawet nie powiedziała mężowi aby muzykę sciszył i papierosa zgasił a byłam z dzieckiem. Ja wydoroślałam ,chcę rozmawiać na dorosłe tematy ,o rodzinie , a ona ucina ,ją to nie interesuje ,gada tylko o pracy , wycieczkach ,seksie ,knajpach.

Specjalnie mówi ile to ona robi ,żebym się czuła gorsza ,że ona ma zawsze czysto , że na siebie zarabia ,że ona ćwiczy ,że ona ma zawsze na sobotę ciasto ,że jak ja tak mogę żyć w syfie.

Zawsze jak się widzimy przychodzi wypracykowana żebym się czuła gorzej ja.

Co zrobić żeby ją przekonać ,że dzieci nie są złe i mam normalne życie normalnej kobiety a to z nią jest coś nie tak?

Nie, nie masz życia normalnej kobiety tylko takie jak sama sobie wybrałaś. Ona wybrała inne, a nie gorsze czy nienormalne.
Czego oczekiwałaś po osobie, która jasno mówi, że nie lubi dzieci? Że nagle odwali jej tak jak Tobie? No nie. Ona po prostu robi to, co wcześniej i to Twoje życie się zmieniło. I nie sądzę, że tak bardzo na lepsze skoro irytuje Cię to, że przyszła umalowana.

Mam identyczne podejście do niej. Też zlewam dzieci koleżanek jak już muszę do nich iść. Nie będę się bawić z czyimś dzieckiem, skoro nie mam na to ochoty. Mam mało dzieciatych koleżanek, więc problem z głowy. I komfort moich zwierząt jest dla mnie priorytetem. Jak jakieś dziecko chce się pobawić ze świnką to proszę bardzo, ale na moich zasadach. Jak je złamie to zwierząt dotykać nie będzie.

Wysłane z mojego ANE-LX1 przy użyciu Tapatalka

[orsula1888]

Z doświadczenia wiem, że nie ma co młodym matkom zajmować się dzieckiem. Raz to zrobisz, a potem uznają to za Twój obowiązek. Raz pomogłam koleżance, to potem oczekiwała, że będę się zwalniać z pracy do jej dzieciaka, bo nie ma go z kim zostawić, a ma coś na mieście do ogarnięcia.Mało tego, oczekiwała, że zajmę się nim pomimo choroby.

Poza tym nie lubię wrzasku i płaczu dzieci, doprowadza mnie on do szewskiej pasji. Jak umawiam się z koleżanką, to nie po to, by bawić jej dziecko.

[Mijanou]

[1=69d5782cb96c44b77f6e0ec 22c8f79bc60c635f6_65a5448 a32992;87640336]Owszem, to jest normalne. Komfort jej zwierzęcia jest dla niej ważny - czego nie rozumiesz? Ja też dbam o komfort moich kotów. I ryku dzieci też nie znoszę słuchać jestem taką lambadziarą to musi być troll.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Heh, widocznie też jestem lambadziarą, tylko o tym nie wiedziałam. Jakoś nie wyobrażam sobie dzieci znajomych polujących na nasze koty i ciągnacych je za ogony i piszczacych i drących się na ich widok. Ich komfort jakoś też jest dla mnie ważniejszy, niż widok niemowlęcia koleżanki.

[golgie]

Niezła ,,przyjaciółka". Mając takich ,,przyjaciół" nie trzeba mieć wrogów

Nie trać cennego czasu, podziękuj jej ładnie i znajdź kogoś normalnego

[MsN]

Napisane przez mlodamamusia

Witam. 9 miesięcy temu urodziłam dziecko ,braciszek mojego synka jest już w drodze. Kocham moje dzieci nad życie ,są cudowne ,chcę mieć trójkę jak najszybciej mimo że jest ciężko. Martwi mnie to że tracę przyjaciółkę jedyną ,właściwie nie mam innych przyjaciół i zostanę sama. Przyjaźnimy się od gimnazjum ,nie wyobrażam sobie zostać bez niej. Ale ona od zawsze niecierpi dzieci ,nigdy nie chciała mieć dziecka ,nie lubiła dzieci i krytykowała młode mamy , które zostaną w domu i to się chyba nie zmieni bo mamy już po 30 lat na karku a jej mąż też nienawidzi dzieci. Myślałam ,że moje dziecko będzie wyjątkiem i ona będzie ciocią ,ale nie jest. Zaczeło się od tego ,że nie pomagała mi jak byłam w ciąży ,nie była ze mną w szpitalu jak rodziłam i nie odwiedzała jak byłam w domu w połogu. Nie chce do mnie przychodzić ,nie przyjmuje mnie z moim dzieckiem w domu ale pieska trzyma ,nie zwraca uwagi na moje dziecko ,nie dotknie go ,nie uśmiechnie się ,nie przytuli. Ma fochy jak nie odbieram przez tydzień ,pretensje a powinna wiedzieć jak to przy dziecku. Poszłam do nich do firmy nawet nie powiedziała mężowi aby muzykę sciszył i papierosa zgasił a byłam z dzieckiem. Ja wydoroślałam ,chcę rozmawiać na dorosłe tematy ,o rodzinie , a ona ucina ,ją to nie interesuje ,gada tylko o pracy , wycieczkach ,seksie ,knajpach.

Specjalnie mówi ile to ona robi ,żebym się czuła gorsza ,że ona ma zawsze czysto , że na siebie zarabia ,że ona ćwiczy ,że ona ma zawsze na sobotę ciasto ,że jak ja tak mogę żyć w syfie.

Zawsze jak się widzimy przychodzi wypracykowana żebym się czuła gorzej ja.

Co zrobić żeby ją przekonać ,że dzieci nie są złe i mam normalne życie normalnej kobiety a to z nią jest coś nie tak?

Brzmisz jak 14 latka, która zaciążyła i urodziła dziecko. W ogóle nie rozumiem zasadności postu i tego co chciałaś tu pokazać. Twoim celem było wyżalenie się, jaka to Twoja przyjaciółka jest podła i nieczuła na dzieci? Bo mam wrażenie, że masz jakieś pretensje nie wiem czy tyle do niej, czy po prostu gdzieś tam w sobie, o to, że ona nie jest matką, nie chce nią być, nie będzie nią nigdy i nie lubi dzieci. I masz jeszcze jakiś problem z tym, że ona jak odwiedza Ciebie czy odwiedzała, to nie bawiła się z Twoim dzieckiem, nie poświęcała mu uwagi.
Ona nie musi lubić Twojego dziecka czy Twoich dzieci, nie ma takiego obowiązku. Ona wybrała sobie życie być może bez zobowiązań, albo bez większych zobowiązań, a Ty nie, więc nie możesz mieć pretensji w stosunku do niej. Żadnych. Gdyby zachowywała się źle przy Twoim dziecku (paliła na przykład papierosy, gdybyś Ty poprosiła ją o pomoc przy dziecku, aby spojrzeć na nie bo Ty jesteś czymś zajęta, a ona by tego nie zrobiła, albo wtedy to dziecko ogólnie miałoby w itd) to wtedy możesz chcieć przestać się z nią kolegować/przyjaźnić bo wiesz, że nie można na jej pomoc liczyć, a co za tym idzie na nią samą.

Wiesz, w sumie ja nie mam koleżanek, które są dzieciąte, ale gdybym miała takie, które mają dzieci, to logiczne, że odwiedzam koleżankę/znajomą, a nie odwiedzam to dziecko. Matka musi dziecku poświęcić czas i uwagę, jak ją stać finansowo to może też poprosić nianie, żeby mogła sobie z koleżanką porozmawiać i wypić kawkę.

Nie rozumiem o co cały ten szum. Doczytałam coś połowicznie o tym, że gdy poszłaś do firmy jej i męża, któreś z nich paliło papierosa, więc zwraca się uwagę takiej osobie. Niezależnie czy to Twoja znajoma/koleżanka czy jej mąż, którego dajmy na to słabo znasz. Także...tak by to wyglądało.

Myślisz jak madka, nie jak matka, a to różnica. Zajeżdża u Ciebie po za tym trollem, nie poważnym problemem.

Masz jakiś ból czterech liter i tyle. Gdyby oni obydwoje nienawidzili dzieci to raczej mieliby inny stosunek do dzieci i być moze do Ciebie. Popracuj nad kompleksami, bo te wszystkie ciąże w których byłaś i w których chcesz być Tobie jakoś dały na łeb. Zazdrość Cię bierze, że Ty siedzisz w dzieckiem w domu, jesteś cała w kupach i wymiocinach być może, nie ubrana, nie przywiązujesz uwagi do stroju i być może higieny, a Twoja koleżanka wręcz przeciwnie.

Naprawdę pomyśl o jakimś psychologu jeśli będzie się to tak długo w dalszym ciągu utrzymywać.

[Finlora]

Napisane przez golgie

Nie trać cennego czasu, podziękuj jej ładnie i znajdź kogoś normalnego

A ta przyjaciółka jest nienormalna, bo?

[MsN]

Napisane przez golgie

Niezła ,,przyjaciółka". Mając takich ,,przyjaciół" nie trzeba mieć wrogów

Nie trać cennego czasu, podziękuj jej ładnie i znajdź kogoś normalnego

Napisane przez golgie

Nie trać cennego czasu, podziękuj jej ładnie i znajdź kogoś normalnego

Dokładnie, tak jak pisała Finlora . Ta przyjaciółka jest nienormalna bo? Dlaczego? Jest nienormalna bo nie lubi dzieci i nie chce mieć z nimi nic wspólnego? Bo nie podziela tego samego co Autorka?

Sama jestem ciekawa, dlaczego jej przyjaciółka niby jest nienormalna

[TakaSamaInna]

Jeżeli to nie jest trollowy wątek (w co ciężko uwierzyć), to po prostu zmieniły Wam się priorytety. W Twoim centrum wszechświata jest dziecko, a w jej centrum są podróże i dbanie o siebie. I tu jest zgrzyt, bo równie dobrze ona mogłaby napisać, że chciała z Tobą pogadać o wyjeździe itd., a Ty tylko dziecko i dziecko i dziecko zamiast poprzeglądać z nią najlepsze oferty i doradzić co ma zabrać. I nawet nie można z Tobą nigdzie wyjść. Ona nie lubi dzieci, a Ty chcesz by Twoje było ważniejsze od wszystkiego. Gdybyś jej powiedziała, że nie lubisz psów, bo się np. boisz, a ona by przygarnęła ze schroniska jednego (z perspektywą na kolejne), bez przerwy o nim szczebiotała i kazała Ci go głaskać czy zmieniać coś u siebie by zapewnić mu komfort to też nie byłabyś zadowolona. Bądźmy szczerzy, wy się nawet nie lubicie.

[mlodamamusia]

Kiedyś prosiłam żeby została z moim dzieckiem zebym mogła iść do lekarza i odmówiła bo ona nie po to nie ma dzieci żeby się zajmować. Ona zawsze była taka że jak tylko dziecko w sklepie zapłakało to już się krzywila a jak wypiła to mówiła że nigdy sobie nie zrobi jak to ona mówiła bachora. A jak ostatnio zadzwoniłam i chciałam się wygadać bo nie spałam całą noc to powiedziała że nie będzie gadać bo z mężem film ogląda i się rozłączyła.

[Pani_Mada]

Napisane przez mlodamamusia

Kiedyś prosiłam żeby została z moim dzieckiem zebym mogła iść do lekarza i odmówiła bo ona nie po to nie ma dzieci żeby się zajmować. Ona zawsze była taka że jak tylko dziecko w sklepie zapłakało to już się krzywila a jak wypiła to mówiła że nigdy sobie nie zrobi jak to ona mówiła bachora. A jak ostatnio zadzwoniłam i chciałam się wygadać bo nie spałam całą noc to powiedziała że nie będzie gadać bo z mężem film ogląda i się rozłączyła.

no i? od czego masz ojca dziecka?
poza tym nie wiem czego oczekiwałaś... sama piszesz, że dziewczyna jest taka OD ZAWSZE. czego więc po niej oczekiwałaś? że zmieni zdanie bo Ty masz dzieci? ona się nie zmieniła, ona jest taka sama jak była. to Ty nagle zaczęłaś mieć z tym problem.

rozwiązanie jest w zasadzie tylko jedno - albo Ty się pogodzisz z tym, że dziewczyna nie będzie się zajmować i zachwycać Twoimi dziećmi, albo to będzie koniec przyjaźni.

[TakaSamaInna]

]

Napisane przez mlodamamusia

Kiedyś prosiłam żeby została z moim dzieckiem zebym mogła iść do lekarza i odmówiła bo ona nie po to nie ma dzieci żeby się zajmować. Ona zawsze była taka że jak tylko dziecko w sklepie zapłakało to już się krzywila a jak wypiła to mówiła że nigdy sobie nie zrobi jak to ona mówiła bachora. A jak ostatnio zadzwoniłam i chciałam się wygadać bo nie spałam całą noc to powiedziała że nie będzie gadać bo z mężem film ogląda i się rozłączyła.

Tylko zrozum, że ona nie ma przyjaznego ani nawet neutralnego stosunku do dzieci. Ona dzieci nie lubi, nie chce i nie chce się nimi zajmować ani o nich słyszeć. Wiedziałaś o tym od zawsze, a teraz ją zamęczasz tym swoim dzieckiem. Nie psujecie do siebie ani się nie lubicie.

[mlodamamusia]

Mąż pracuje jeździ z towarem i nie zawsze jest w domu

[kocia_lapka]

Napisane przez mlodamamusia

Mąż pracuje jeździ z towarem i nie zawsze jest w domu

Od zostawania z dziećmi jest niania- polecam! super opcja

[Beata2828]

Napisane przez mlodamamusia

Witam. 9 miesięcy temu urodziłam dziecko ,braciszek mojego synka jest już w drodze. Kocham moje dzieci nad życie ,są cudowne ,chcę mieć trójkę jak najszybciej mimo że jest ciężko. Martwi mnie to że tracę przyjaciółkę jedyną ,właściwie nie mam innych przyjaciół i zostanę sama. Przyjaźnimy się od gimnazjum ,nie wyobrażam sobie zostać bez niej. Ale ona od zawsze niecierpi dzieci ,nigdy nie chciała mieć dziecka ,nie lubiła dzieci i krytykowała młode mamy , które zostaną w domu i to się chyba nie zmieni bo mamy już po 30 lat na karku a jej mąż też nienawidzi dzieci. Myślałam ,że moje dziecko będzie wyjątkiem i ona będzie ciocią ,ale nie jest. Zaczeło się od tego ,że nie pomagała mi jak byłam w ciąży ,nie była ze mną w szpitalu jak rodziłam i nie odwiedzała jak byłam w domu w połogu. Nie chce do mnie przychodzić ,nie przyjmuje mnie z moim dzieckiem w domu ale pieska trzyma ,nie zwraca uwagi na moje dziecko ,nie dotknie go ,nie uśmiechnie się ,nie przytuli. Ma fochy jak nie odbieram przez tydzień ,pretensje a powinna wiedzieć jak to przy dziecku. Poszłam do nich do firmy nawet nie powiedziała mężowi aby muzykę sciszył i papierosa zgasił a byłam z dzieckiem. Ja wydoroślałam ,chcę rozmawiać na dorosłe tematy ,o rodzinie , a ona ucina ,ją to nie interesuje ,gada tylko o pracy , wycieczkach ,seksie ,knajpach.

Specjalnie mówi ile to ona robi ,żebym się czuła gorsza ,że ona ma zawsze czysto , że na siebie zarabia ,że ona ćwiczy ,że ona ma zawsze na sobotę ciasto ,że jak ja tak mogę żyć w syfie.

Zawsze jak się widzimy przychodzi wypracykowana żebym się czuła gorzej ja.

Co zrobić żeby ją przekonać ,że dzieci nie są złe i mam normalne życie normalnej kobiety a to z nią jest coś nie tak?

Pomijając całą sprawą z Twoim macierzyństwem to według mnie już dawno nie jesteście przyjaciółkami Autorko.

Nie wyobrażam sobie żeby moja przyjaciółka nie odwiedzała mnie gdy jestem w czasie ciąży ,ani nie była przy mnie w czasie porodu ani nie przyjmowała w ogóle do swojego mieszkania mojego dziecka czy cały czas okazywała pogardę w stosunku do niego. Pomijając komentarze odnośnie wyglądu albo tego czy mam posprzątane w mieszkaniu,czy pozwalanie na palenie przy dziecku.

Można nie lubić dzieci OK ale to co wyczynia ta Twoja przyjaciółka się w głowie nie miesić .Zerwij z nią kontakty zamiast zastanawiać się jak naprawić tą chorą relacje.

[Finlora]

Napisane przez mlodamamusia

Kiedyś prosiłam żeby została z moim dzieckiem zebym mogła iść do lekarza i odmówiła.

W życiu nie zostałabym z czyimś dzieckiem, bo po pierwsze dzieci nie lubię a po drugie nawet nie wiedziałabym jak się nim zająć, jakby zaczęło ryczeć, zrobiłoby kupę czy coś jeszcze innego. I też nie zamierzam mieć dzieci.

[Wiosenny_powiew]

Jakieś dziwne uprzedzenia macie do dzieci zauważyłam po tym wątku.

[749d3470e67da5a340716cf11c99d98c9d41692a_5eab587331573]

Napisane przez mlodamamusia

Mąż pracuje jeździ z towarem i nie zawsze jest w domu

Nie radzisz sobie z jednym dzieckiem a chcesz drugie i trzecie ?

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Wiosenny_powiew

Jakieś dziwne uprzedzenia macie do dzieci zauważyłam po tym wątku.

Ja lubie dzieci
Ale tylko swoje
Czyjes dzieci sa mi obojetne w wiekszosci a czasem denerwujace tez nie zajmowalabym się cudzym dzieckiem zwłaszcza niemowlakiem (za darmo)
Za kasę mogę w końcu to praca

[Finlora]

Napisane przez Wiosenny_powiew

Jakieś dziwne uprzedzenia macie do dzieci zauważyłam po tym wątku.

A nawet jeśli to co? Nie każdy lubi i chce mieć dzieci. A niektórzy lubią tylko swoje własne.

[Wiosenny_powiew]

Napisane przez Finlora

A nawet jeśli to co? Nie każdy lubi i chce mieć dzieci. A niektórzy lubią tylko swoje własne.

Nie lubić a mieć jakąś fobie w tym temacie to co innego.Jak by mi koleżanka powiedziała że nie będę do ciebie przychodzić do domu bo niemowlę w nim jest to bym ją wysłała do jakiegoś psychologa od razu no sorki.

[Shar14]

Ja bym w życiu z czyimś dzieckiem nie została, bo to jest ogromna odpowiedzialność. Jak temu dziecku coś się stanie jak ze mną będzie to ja będę mieć problemy i o ile się nie mylę to też prawne. Abstrahując już od lubienia czy też nie dzieci. A gdyby któraś z moich przyjaciółek stwierdziła, że mam być przy porodzie to bym się zastanawiała co z nią jest nie tak. Wszystkie moje przyjaciółki wiedzą, że dla mnie cała fizjologia ciąży i porodu jest obrzydliwa i za nic nie chciałabym tego oglądać. Poza tym gdzie jest ojciec dziecka? To raczej on powinien tam być.
I owszem, gdyby zaczęła rodzić przy mnie to zawiozłabym ją do szpitala lub wezwała karetkę, ale na salę porodową bym nie weszła.

Wysłane z mojego ANE-LX1 przy użyciu Tapatalka

[sublips]

Dobra, pewnie wątek jest trollowy, ale ja nie rozumiem.
Nie przepadam za dziećmi, mam alergię na kobiety publikujące zdjęcia swoich pociech i na takie, które mają jeden temat - dzieci, ale nie wiem, takie naturalne wydaje mi się odwiedzenie przyjaciółki w ciąży, kupienie jakiegoś prezentu w takim ważnym dla kogoś momencie życia, odwiedziny w szpitalu itd.
Jak nie ma chęci w ogóle żadnej na jakikolwiek gest, to jaka byłaby to przyjaźń?

Tak samo z jakimś dzieckiem w wieku powiedzmy lat 5+ zostałabym dla jakiejkolwiek bliskiej mi osoby (kuzynki np.) w awaryjnej sytuacji, czasami zrobię komuś przysługę, jak nie mam na to ochoty, przecież to nie mowa o jakichś obcych osobach całkiem.

Napisane przez Shar14

Ja bym w życiu z czyimś dzieckiem nie została, bo to jest ogromna odpowiedzialność. Jak temu dziecku coś się stanie jak ze mną będzie to ja będę mieć problemy i o ile się nie mylę to też prawne. Abstrahując już od lubienia czy też nie dzieci. A gdyby któraś z moich przyjaciółek stwierdziła, że mam być przy porodzie to bym się zastanawiała co z nią jest nie tak. Wszystkie moje przyjaciółki wiedzą, że dla mnie cała fizjologia ciąży i porodu jest obrzydliwa i za nic nie chciałabym tego oglądać. Poza tym gdzie jest ojciec dziecka? To raczej on powinien tam być.
I owszem, gdyby zaczęła rodzić przy mnie to zawiozłabym ją do szpitala lub wezwała karetkę, ale na salę porodową bym nie weszła.

Wysłane z mojego ANE-LX1 przy użyciu Tapatalka

Akurat w tym konkretnym wątku nie mowa o odwiedzinach w czasie porodu (BTW to raczej intymny moment).
Mowa o odwiedzinach w ciąży (jak np. ciężarna jest w domu) czy w szpitalu po urodzeniu.

[Finlora]

Pamiętam jak koleżanka w pracy urodziła dziecko i przyszła z nim. Wszyscy oprócz mnie rzucili się do oglądania dziecka i gaworzenia i potem się dowiedziałam, że ona mi miała za złe, że nawet nie podeszłam zobaczyć i stwierdziła, że jakaś dziwna jestem

[sublips]

Napisane przez Finlora

Pamiętam jak koleżanka w pracy urodziła dziecko i przyszła z nim. Wszyscy oprócz mnie rzucili się do oglądania dziecka i gaworzenia i potem się dowiedziałam, że ona mi miała za złe, że nawet nie podeszłam zobaczyć i stwierdziła, że jakaś dziwna jestem

W takiej sytuacji z uprzejmości bym podeszła.
Też mi wysyłała np. kuzynka zdjęcie swojego dziecka. Nie za bardzo mnie to obchodzi, ale odpisałam jakimś tam zdaniem, emotką, zapytałam, jak się czuje.
Nie wiem, po co miałabym wszystkim okazywać swoją niechęć wobec dzieci.

[Wiosenny_powiew]

Napisane przez Finlora

Pamiętam jak koleżanka w pracy urodziła dziecko i przyszła z nim. Wszyscy oprócz mnie rzucili się do oglądania dziecka i gaworzenia i potem się dowiedziałam, że ona mi miała za złe, że nawet nie podeszłam zobaczyć i stwierdziła, że jakaś dziwna jestem

Podobnie bym zareagowała.

---------- Dopisano o 13:52 ---------- Poprzedni post napisano o 13:52 ----------

Napisane przez sublips

W takiej sytuacji z uprzejmości bym podeszła.
Też mi wysyłała np. kuzynka zdjęcie swojego dziecka. Nie za bardzo mnie to obchodzi, ale odpisałam jakimś tam zdaniem, emotką, zapytałam, jak się czuje.
Nie wiem, po co miałabym wszystkim okazywać swoją niechęć wobec dzieci.

Dokładnie

[TakaSamaInna]

Napisane przez Wiosenny_powiew

Nie lubić a mieć jakąś fobie w tym temacie to co innego.Jak by mi koleżanka powiedziała że nie będę do ciebie przychodzić do domu bo niemowlę w nim jest to bym ją wysłała do jakiegoś psychologa od razu no sorki.

Ja do dzieci nic nie mam, zajmuję się nawet dziećmi brata itd., ale rozumiem, że można ich nie lubić i nie mam pretensji, że ktoś nie przytula dzieci ani z nimi sam na sam nie zostaje. Niektórych dzieci denerwują, innych irytują, a innych wprawiają w zakłopotanie.
Dziewczyna 1: lubi podróżować, dbać o siebie, imprezować, nie chce dzieci (i od zawsze o tym wiedziała, bo ją irytują itd),
Dziewczyna 2: ma dziecko, drugie w drodze, chce dzwonić i żalić się na zarwaną nockę (pewnie przez dziecko), chce by tamta zajęła się dzieckiem, przytulała i była ciocią, sama nie odbiera przez tydzień, bo dziecko itd.
Po prostu ich drogi się rozeszły. Życie dziewczyny 2 krąży wokół dziecka, a dziewczyna 1 nie chce być w to wmieszana. Sama na wsparcie też nie może liczyć (ten tydzień nieodbierania, a jakby coś się stało?).
Gdybym miała przyjaciółkę, która od zawsze bardzo boi się psów to nie kazałabym jej zostać ze swoim, bo muszę gdzieś iść i nie miałabym pretensji, że nie chce go głaskać ani się z nim bawić. Nie opowiadałabym jej co je, jak się bawi z innymi, ile u weterynarza wydałam, na co chorował itd. Nie kazałabym jej nic mieniać u siebie, bo pies ani nie miałabym nic przeciwko, że z powodu psa nie chce mnie odwiedzać. Po prostu spotkanie byłoby gdzieś indziej.

[kocia_lapka]

Napisane przez Wiosenny_powiew

Podobnie bym zareagowała.

---------- Dopisano o 13:52 ---------- Poprzedni post napisano o 13:52 ----------



Dokładnie

Jak kupujesz mieszkanie albo masz nowego faceta to też przychodzisz do pracy i oczekujesz, że wszyscy przybiegną, aby podziwiać?