czy jestem nadwrażliwa, czy on przesadza? (odrębność, intercyza)

[januszpolak]

[1=bafa65383b74e1029ccef70 174e4f68b71e8a0f7_646950f 23ada7;87944906]Jeśli ktoś zarabia tyle że może sobie kupić co najwyżej miskę ryżu, to sorry, ale o jakim budowaniu majątku mowa?
A do tego jak parter zarabia dużo, to co najwyżej budujesz swój majątek kosztem jego. Czy to w porządku sama ocen.

Zresztą skoro autorka jest przeciwna intercyzie, to czy po ślubie ma zamiar przepisać pół mieszkania na faceta? W końcu ma wizję wspólnoty. Ale jakoś watpie, że ma zamiar to zrobić. Jak to się mówi: co twoje to moje, a co moje to nie rusz.

Wysłane z mojego Redmi Note 4 przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

U mnie jest podobna sytuacja jak u autorki i wszystko jest wspólne. Nie mam poczucia, że nie buduję majątku. To nie jest "kosztem" kiedy jest się rodziną, nie wycenia się wsparcia, pomocy w rozwoju kariery, spokoju że ma się ciepły dom do którego chętnie się wraca. Dla mnie to bardzo smutna wizja i rozbijająca ideę rodziny, kiedy próbuje się zawłaszczyć coś tylko dla siebie. Nie wyobrażam się składać "na pół" na spożywkę. Nie wiemy, jak się życie potoczy, prawdopodobnie ja będę zarabiać o wiele więcej od mojego partnera i wcale nie myślę o tym jako o "swoich" perspektywach, ale o naszych. Wspólnie uzgadniamy, ile które będzie pracować, aby budżet się spiął, jakie są najbardziej rozsądne opcje. Jak to dogadać w przypadku intercyzy?

Poza tym, na moim przypadku, mogłabym zarabiać kilka razy więcej gdybym zamieszkała w innym miejscu w Polsce, gdzie znowu mój TŻ męczyłby się i nie miałby pracy. Musielibyśmy dojeżdżać do siebie. Nie wyobrażam sobie takich wyborów, że albo żyjemy na odległość, albo nie kupię sobie drogiej torebki, bo to "nie moje pieniądze". Albo że TŻ za mną jedzie bo okazuje się, że moja praca gdzieś indziej zapewni nam obojgu o wiele lepsze życie, i on tam jedzie wegetować w poczuciu, że nie buduje w tym czasie majątku, tylko ja. To całe zabezpieczenie pięknie wygląda jak się je opisze słowami, ale w codziennych wyborach w mojej opinii jest bardzo niezdrowe. Poza tym to całe łatwiejsze rozstanie jest łatwiejsze tylko w teorii, bo kiedy wszystko jest wspólne, to dzielisz na pół i idziesz w swoją stronę.

---------- Dopisano o 12:40 ---------- Poprzedni post napisano o 12:36 ----------

Napisane przez Limonka2738

Nie widzę związku z intercyzą.

Co wy macie z tą paniką o intercyzę? Intercyza jest po to, żeby w razie czego ułatwić rozstanie, chronić jedną stronę od długów, a nie od dzielenia półek w lodówce.

Większość małżeństw, które znam ma intercyzy i jeżdżą normalnie wspólnie na wakacje, korzystają z tych pieniędzy bogatszej strony razem.

Mam w rodzinie przypadki, że facet był alkoholikiem, albo chory psychicznie (i to tak nie lekko, chory, nie zaburzony) i obaj zostawili żony z długami, o których one nie wiedziały.

To nie jest tak, że nie ufam, bo bez zaufania nie ma związku. Ale choroba czy uzależnienie nie jest winą danej osoby i chyba lepiej, że chociaż połowa finansów w związku jest zabezpieczona od ewentualnych roszczeń.

Nie ma jednego plusa wspólnego majątku, poza czuciem się bezpiecznie i tym mitycznym "nie ufasz mi?", "od razu rozwód planujesz?"

Jeśli partnerzy sobie ufają i tworzą fajny związek, to to działa. Jeśli nie i dochodzi do nadużyć finansowych, to wtedy łatwo się z takim człowiekiem rozwieźć i tyle.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 12:28 ---------- Poprzedni post napisano o 12:27 ----------



No tak w sumie jest.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Alkoholizm czy choroba psychiczna to inna sprawa, ale jakoś w tych wątkach na wizażu to nigdy nie jest tematem przy okazji intercyzy. Autorka nie ma takiego problemu. Dla mnie to nie działa, bo co z tego, że pojadę sobie na wakacje, kiedy w międzyczasie nie buduję majątku zabezpieczającego mnie na przyszłość, albo nieproporcjonalnie mniejszy od partnera.

Gdyby tematem wątku było, mój partner ma dwubiegunówkę i zdarzyło się mu już w manii kupić bmkę na kredyt za 200 tys., czy warto podpisać intercyzę, to bym była zdecydowanie na tak. Przy czym w takiej sytuacji to nie jest jedyny problem, bo musisz się przygotować na ogromne cierpienie w tego typu relacji (to nie jest wina chorego partnera, oczywiście). Jeśli ktoś chce być w takiej relacji to uważam, że wspólnie uzgodniona intercyza, a czasem i częściowe pełnomocnictwo dla zdrowego partnera nie jest niczym złym. Ja w takiej sytuacji wolałabym pozbawić się części praw, tzn. ubezwłasnowolnić się, mając świadomość, że jestem zdolna tak bardzo zniszczyć sobie życie w ciągu kilku dni, bo ufam że TŻ byłby wtedy na miejscu aby mnie ratować przed samą sobą. Ale to NIE jest ten problem.

[elvegirl]

Napisane przez januszpolak

Tak właśnie mam i nie sądzę że to coś dziwnego.

Nie jest to nic dziwnego, po prostu takie masz podejście. Ja z kolei wolę żeby każdy miał swoje zapracowane czy zdobyte w jakikolwiek sposób dobra przedmałżeńskie dla siebie i totalnie mi nie przeszkadza, że mężczyzna ma np. swój samochód kupiony za swoje pieniądze, swój jacht, swoje cokolwiek innego. Nie widzę też problemu żeby mówić "nasz" o czymś, co jest na papierze jednego z nas, ale w praktyce jest używane przez oboje. Nie jest mi potrzebne prawo własności do uważania np. domu partnera za mój. Jak mieszkałam w wynajmowanym, to też mówiłam "zapraszam do siebie", a nie "zapraszam do wynajmowanego przeze mnie"
Tak samo z intercyzą - nie oznacza odseparowania partnera od własnych dochodów, w końcu Twoja kasa i robisz z nią co chcesz, możesz ją też podarować mężowi, jaki problem Można robić wspólne inwestycje, też żaden problem.
Mam wrażenie, że intercyza wielu osobom kojarzy się z tymi oddzielnymi półkami w lodówce i z akcjami typu "jedno stać na Malediwy, drugie stać na wyjście do parku i tak też, oddzielnie, spędzają urlopy", a tak wcale nie musi być.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

januszpolak naprawdę nie możesz zrozumieć, że intercyza nie oznacza zakazu dzielenia się zasobami z partnerem?

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Napisane przez januszpolak

U mnie jest podobna sytuacja jak u autorki i wszystko jest wspólne. Nie mam poczucia, że nie buduję majątku. To nie jest "kosztem" kiedy jest się rodziną, nie wycenia się wsparcia, pomocy w rozwoju kariery, spokoju że ma się ciepły dom do którego chętnie się wraca. Dla mnie to bardzo smutna wizja i rozbijająca ideę rodziny, kiedy próbuje się zawłaszczyć coś tylko dla siebie. Nie wyobrażam się składać "na pół" na spożywkę. Nie wiemy, jak się życie potoczy, prawdopodobnie ja będę zarabiać o wiele więcej od mojego partnera i wcale nie myślę o tym jako o "swoich" perspektywach, ale o naszych. Wspólnie uzgadniamy, ile które będzie pracować, aby budżet się spiął, jakie są najbardziej rozsądne opcje. Jak to dogadać w przypadku intercyzy?



Poza tym, na moim przypadku, mogłabym zarabiać kilka razy więcej gdybym zamieszkała w innym miejscu w Polsce, gdzie znowu mój TŻ męczyłby się i nie miałby pracy. Musielibyśmy dojeżdżać do siebie. Nie wyobrażam sobie takich wyborów, że albo żyjemy na odległość, albo nie kupię sobie drogiej torebki, bo to "nie moje pieniądze". Albo że TŻ za mną jedzie bo okazuje się, że moja praca gdzieś indziej zapewni nam obojgu o wiele lepsze życie, i on tam jedzie wegetować w poczuciu, że nie buduje w tym czasie majątku, tylko ja. To całe zabezpieczenie pięknie wygląda jak się je opisze słowami, ale w codziennych wyborach w mojej opinii jest bardzo niezdrowe. Poza tym to całe łatwiejsze rozstanie jest łatwiejsze tylko w teorii, bo kiedy wszystko jest wspólne, to dzielisz na pół i idziesz w swoją stronę.

---------- Dopisano o 12:40 ---------- Poprzedni post napisano o 12:36 ----------





Alkoholizm czy choroba psychiczna to inna sprawa, ale jakoś w tych wątkach na wizażu to nigdy nie jest tematem przy okazji intercyzy. Autorka nie ma takiego problemu. Dla mnie to nie działa, bo co z tego, że pojadę sobie na wakacje, kiedy w międzyczasie nie buduję majątku zabezpieczającego mnie na przyszłość, albo nieproporcjonalnie mniejszy od partnera.

Ale to wszystko można mieć z intercyza.
Intercyza ma tak naprawdę moc w razie rozstania.
Skoro wierzysz że będziesz z facetem na zawsze, to ta intercyza nie powinna Cię obchodzić, bo i tak nigdy nikt z niej nie skorzysta. ; )

Wysłane z mojego Redmi Note 4 przy użyciu Tapatalka

[elvegirl]

Przy czym tak, akcja z oddzielnymi półkami w lodówce i z rozliczaniem wydatków na pół też by mi nie pasowała. Ale takie podejście do finansów mają też pary z teoretycznie wspólnym kontem, więc no właśnie. Nie w samym dokumencie jest problem, tylko w tym, żeby ogólnie mieć takie samo podejście do rozliczania finansów w związku.

[januszpolak]

[1=bafa65383b74e1029ccef70 174e4f68b71e8a0f7_646950f 23ada7;87945037]Ale to wszystko można mieć z intercyza.
Intercyza ma tak naprawdę moc w razie rozstania.
Skoro wierzysz że będziesz z facetem na zawsze, to ta intercyza nie powinna Cię obchodzić, bo i tak nigdy nikt z niej nie skorzysta. ; )

Wysłane z mojego Redmi Note 4 przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

Nie wiem tego, chociaż chciałabym, aby tak było. Chcę w razie rozstania, aby majątek był rozdzielony po połowie, o to chodzi oczywiście. A nie o to "nie ufasz mi, chcesz abyśmy się rozstali?" Po prostu uważam, że majątek wypracowywany wspólnie należy się równo obu stronom.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez januszpolak

U mnie jest podobna sytuacja jak u autorki i wszystko jest wspólne. Nie mam poczucia, że nie buduję majątku. To nie jest "kosztem" kiedy jest się rodziną, nie wycenia się wsparcia, pomocy w rozwoju kariery, spokoju że ma się ciepły dom do którego chętnie się wraca. Dla mnie to bardzo smutna wizja i rozbijająca ideę rodziny, kiedy próbuje się zawłaszczyć coś tylko dla siebie. Nie wyobrażam się składać "na pół" na spożywkę. Nie wiemy, jak się życie potoczy, prawdopodobnie ja będę zarabiać o wiele więcej od mojego partnera i wcale nie myślę o tym jako o "swoich" perspektywach, ale o naszych. Wspólnie uzgadniamy, ile które będzie pracować, aby budżet się spiął, jakie są najbardziej rozsądne opcje. Jak to dogadać w przypadku intercyzy?

Poza tym, na moim przypadku, mogłabym zarabiać kilka razy więcej gdybym zamieszkała w innym miejscu w Polsce, gdzie znowu mój TŻ męczyłby się i nie miałby pracy. Musielibyśmy dojeżdżać do siebie. Nie wyobrażam sobie takich wyborów, że albo żyjemy na odległość, albo nie kupię sobie drogiej torebki, bo to "nie moje pieniądze". Albo że TŻ za mną jedzie bo okazuje się, że moja praca gdzieś indziej zapewni nam obojgu o wiele lepsze życie, i on tam jedzie wegetować w poczuciu, że nie buduje w tym czasie majątku, tylko ja. To całe zabezpieczenie pięknie wygląda jak się je opisze słowami, ale w codziennych wyborach w mojej opinii jest bardzo niezdrowe. Poza tym to całe łatwiejsze rozstanie jest łatwiejsze tylko w teorii, bo kiedy wszystko jest wspólne, to dzielisz na pół i idziesz w swoją stronę.

---------- Dopisano o 12:40 ---------- Poprzedni post napisano o 12:36 ----------



Alkoholizm czy choroba psychiczna to inna sprawa, ale jakoś w tych wątkach na wizażu to nigdy nie jest tematem przy okazji intercyzy. Autorka nie ma takiego problemu. Dla mnie to nie działa, bo co z tego, że pojadę sobie na wakacje, kiedy w międzyczasie nie buduję majątku zabezpieczającego mnie na przyszłość, albo nieproporcjonalnie mniejszy od partnera.

to wszystko brzmi pieknie dopoki wszystko jest ok,wrazie rozwodu to juz nie wyglada tak bajkowo dlatego rozumiem ze osoba ktora posiada wiekszy majatek chce to chronic,nie znaczy to ze ma ci skapic w trakcie zwiazku,intercyza nie oznacza ze bedziesz jesc suchy chleb a twoj partner kawior ,mozna dbac o partnera ,jezdzic na wakacje itp ale w momencie kiedy dochodzi do rozpadu zwiazku to osoba ktora zarabia wiecej poprostu zostaje z tym co sobie wypracowala ,dla mnie to uczciwa sytuacja
tak jak ktos tu wyzej napisal zadziwiajace jest to ze przeciwnicy intercyzy zawsze mniej zarabiaja ,skoro pieniadze nie maja dla nich takiego znaczenia i nie o to chodzi to dlaczego maja taka panike kiedy uslysza te slowo?

[januszpolak]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;87945034]januszpolak naprawdę nie możesz zrozumieć, że intercyza nie oznacza zakazu dzielenia się zasobami z partnerem?[/QUOTE]

Ja to rozumiem, tylko j/w.

[elvegirl]

Napisane przez januszpolak

Po prostu uważam, że majątek wypracowywany wspólnie należy się równo obu stronom.

No, ale majątek przedślubny nierzadko nie jest tym wypracowanym wspólnie, a tu też pisałaś że chcesz współwłasności.

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Napisane przez januszpolak

Nie wiem tego, chociaż chciałabym, aby tak było. Chcę w razie rozstania, aby majątek był rozdzielony po połowie, o to chodzi oczywiście. A nie o to "nie ufasz mi, chcesz abyśmy się rozstali?" Po prostu uważam, że majątek wypracowywany wspólnie należy się równo obu stronom.

No ok masz do tego prawo. Grunt do znaleźć podobnego partnera.
Ja uważam, że majatek każdy powinien mieć taki na jaki zapracował. Opcja na pół jest krzywdząca i niesprawiedliwa.

Wysłane z mojego Redmi Note 4 przy użyciu Tapatalka

[januszpolak]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87945050]to wszystko brzmi pieknie dopoki wszystko jest ok,wrazie rozwodu to juz nie wyglada tak bajkowo dlatego rozumiem ze osoba ktora posiada wiekszy majatek chce to chronic,nie znaczy to ze ma ci skapic w trakcie zwiazku,intercyza nie oznacza ze bedziesz jesc suchy chleb a twoj partner kawior ,mozna dbac o partnera ,jezdzic na wakacje itp ale w momencie kiedy dochodzi do rozpadu zwiazku to osoba ktora zarabia wiecej poprostu zostaje z tym co sobie wypracowala ,dla mnie to uczciwa sytuacja
tak jak ktos tu wyzej napisal zadziwiajace jest to ze przeciwnicy intercyzy zawsze mniej zarabiaja ,skoro pieniadze nie maja dla nich takiego znaczenia i nie o to chodzi to dlaczego maja taka panike kiedy uslysza te slowo?[/QUOTE]

Dla mnie pieniądze mają bardzo duże znaczenie i właśnie o nie chodzi.

Będąc samotna, zupełnie inaczej pokierowałabym swoim życiem finansowym i zawodowym więc to logiczne, że wypracowałabym co innego, niż z partnerem. Decyzje są wspólne, więc i majątek w razie co, wspólny.

[elvegirl]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87945050]
tak jak ktos tu wyzej napisal zadziwiajace jest to ze przeciwnicy intercyzy zawsze mniej zarabiaja ,skoro pieniadze nie maja dla nich takiego znaczenia i nie o to chodzi to dlaczego maja taka panike kiedy uslysza te slowo?[/QUOTE]
Chyba właśnie przez to skojarzenie z oddzielnymi półkami w lodówce. I przez to, że przez lata intercyza była ściśle powiązana z mezaliansem i z chronieniem strony bogatszej przed tzw. małżeństwem dla wzbogacenia się. Trochę przykro jeśli się jest stroną mniej zarabiającą i z tego tytułu się jest posądzanym o chęć zbicia kasy na ślubie, wiadomo.

[januszpolak]

[1=bafa65383b74e1029ccef70 174e4f68b71e8a0f7_646950f 23ada7;87945056]No ok masz do tego prawo. Grunt do znaleźć podobnego partnera.
Ja uważam, że majatek każdy powinien mieć taki na jaki zapracował. Opcja na pół jest krzywdząca i niesprawiedliwa.

Wysłane z mojego Redmi Note 4 przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

Niesprawiedliwa? To dopiero.

Dajmy na to, w miejscu X zarabiam 12 tys. zł, a partner nie zarabia nic. W miejscu Y partner zarabia 10 tys. zł, a ja 4 tys. Które byś wybrała? Kwestia optymalizacji. Nie chcę po takim wyborze wypracować sobie mniejszego majątku, czuć się biedniejsza ani żyć na odległość. Ot, życie.

[v-x-n]

A ja czegos nie rozumiem - podejde do tego na chlodno, bez wchodzenia w emocjonalne zawirowania w ich zwiazku.

Autorka ma swoje mieszkanie (moze o nim mowic, ze "nasze", ale w razie W facet zostaje z niczym). Czy w razie slubu pol mieszkania bedzie przepisane na niego? Bo jezeli nie, to nie rozumiem jaki jest problem z intercyza?

Intercyza dla mnie znaczy tylko tyle, ze kazdy zarabia sobie, w razie W podzial jest prosty - to jest moje, to twoje (tak jak kazdy zarabial, tak ma). I tyle. Nie znaczy to, ze facet nie bedzie ladowal swoich pieniedzy w autorke czy w ich zwiazek..? Znaczy tylko tyle, ze w razie rozstania kazdy bedzie mial to, co sobie uczciwie uciulal.

Dla mnie troche dziwne byloby podpisanie intercyzy, a nie przepisanie polowy mieszkania na niego - czyli jak, jego pieniadze (skoro on zarabia i bedzie zarabiac duzo wiecej) sa nasze wspolne, ale mieszkanie jest tylko moje? W mojej opinii to robi z faceta jelenia..

[elvegirl]

Napisane przez januszpolak

Niesprawiedliwa? To dopiero.

Dajmy na to, w miejscu X zarabiam 12 tys. zł, a partner nie zarabia nic. W miejscu Y partner zarabia 10 tys. zł, a ja 4 tys. Które byś wybrała? Kwestia optymalizacji. Nie chcę po takim wyborze wypracować sobie mniejszego majątku, czuć się biedniejsza ani żyć na odległość. Ot, życie.

W wolnej chwili poczytaj o intercyzie z wyrównaniem dorobków.

[januszpolak]

Napisane przez v-x-n

A ja czegos nie rozumiem - podejde do tego na chlodno, bez wchodzenia w emocjonalne zawirowania w ich zwiazku.

Autorka ma swoje mieszkanie (moze o nim mowic, ze "nasze", ale w razie W facet zostaje z niczym). Czy w razie slubu pol mieszkania bedzie przepisane na niego? Bo jezeli nie, to nie rozumiem jaki jest problem z intercyza?

Intercyza dla mnie znaczy tylko tyle, ze kazdy zarabia sobie, w razie W podzial jest prosty - to jest moje, to twoje (tak jak kazdy zarabial, tak ma). I tyle. Nie znaczy to, ze facet nie bedzie ladowal swoich pieniedzy w autorke czy w ich zwiazek..? Znaczy tylko tyle, ze w razie rozstania kazdy bedzie mial to, co sobie uczciwie uciulal.

Dla mnie troche dziwne byloby podpisanie intercyzy, a nie przepisanie polowy mieszkania na niego - czyli jak, jego pieniadze (skoro on zarabia i bedzie zarabiac duzo wiecej) sa nasze wspolne, ale mieszkanie jest tylko moje? W mojej opinii to robi z faceta jelenia..

Ja bym w tej sytuacji złączyła finanse całkowicie i po ślubie (aby było bez podatku) przepisała 25% nieruchomości na męża, a po kolejnych kilku latach kolejne 25% aby było pół na pół. Tak samo bym chciała być sama potraktowana. Bo jednak w relacji majątek jest pozyskiwany stopniowo wspólnie.

[elvegirl]

Napisane przez v-x-n

Autorka ma swoje mieszkanie (moze o nim mowic, ze "nasze", ale w razie W facet zostaje z niczym). Czy w razie slubu pol mieszkania bedzie przepisane na niego? Bo jezeli nie, to nie rozumiem jaki jest problem z intercyza?

Mnie się wydaje, że autorka dopiero przy poruszonym temacie intercyzy zauważyła, że ich podejście do finansów w związku się różni. Lepiej późno niż później, ale wiadomo, jeśli do tej pory nie wnikała to zaskoczenie mogło być duże.

[Limonka2738]

Napisane przez januszpolak

Tak właśnie mam i nie sądzę że to coś dziwnego. Nie umiałabym mieszkać w domu partnera. "Na szczęście" u nas w związku nie było tego problemu, bo chociaż fajnie jest dostać coś od rodziców, to dla mnie lepiej jest budować wspólnie od zera. Ale tak, generalnie oczekiwałabym przepisania połowy takiego podarunku na mnie, gdybym była w takiej sytuacji, inaczej źle bym się z tym czuła i nie uważam że to coś złego, jeśli ktoś tak ma. Dla mnie w związku wszystko jest wspólne.

Są dwie możliwości:

1. Jesteś strasznie pazerna na kasę.

2. Jesteś zbyt rozchwiana emocjonalnie.

Oba te scenariusze wykluczają Cię jako potencjalną partnerkę.

Więc chęć podpisania intercyzy i twoje płaczki tylko by partnerowi na zdrowie wyszły.

I tyczy się to każdej osoby, która chce, żeby przepisać część majątku prywatnego partnera do majątku wspólnego. Nie personalnie Ciebie.

Jak komuś po nocach spać nie daje, że dom jest tylko faceta, bo został kupiony przez jego rodziców, to proponuję terapię.

(I nie mam na myśli nazywania tego "nasz dom", to jest normalne, skoro mieszkacie tam razem i razem go tworzycie. Ale wyłącznie o sytuacji prawnej.)

Oczywiście w razie rozstania nawet oddam jedną nieruchomość partnerowi dobrowolnie, jeśli nie miałby gdzie mieszkać i nie zdradziłby mnie, czy nie zranił w jakiś inny sposób. Ale żaden sąd mi nie będzie dzielił.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez januszpolak

Dla mnie pieniądze mają bardzo duże znaczenie i właśnie o nie chodzi.

Będąc samotna, zupełnie inaczej pokierowałabym swoim życiem finansowym i zawodowym więc to logiczne, że wypracowałabym co innego, niż z partnerem. Decyzje są wspólne, więc i majątek w razie co, wspólny.

dla mnie nie jest to logiczne
co cie powstrzymuje nad wypracowaniem swojego majatku takiego samego jak bys byla sama?dlaczego uzalezniasz swoje decyzje od zdania partnera.wybierasz gorsze rozwiazania ktore skutkuja ze twoja sytuacja finansowa jest gorsza ?
dziwne rozumowanie
ja nie rezygnowalabym z zadnej okazji polepszenia swojej sytuacji materialnej ze wzgledu na partnera ,nie rozumiem jak bycie w zwiazku moze pogarszac twoje mozliwosci zarabiania ,inwestowania?to samo radze moim dzieciom patrz na to co ty sama mozesz zarobic i osiagnac ,nie podporzadkowuj swojego zycia,swoich mozliwosci pod partnera bo partnera zawsze mozna zmienic albo partner moze ciebie wymienic ,polegaj na sobie na swoich mozliwosciach a nie podpinasz sie pod partnera i tanczysz wokol jego potrzeb

[januszpolak]

Napisane przez elvegirl

W wolnej chwili poczytaj o intercyzie z wyrównaniem dorobków.

Ale wtedy małżonek może samodzielnie podejmować znaczące finansowe decyzje - to też jest dla mnie nie do zaakceptowania, w przypadku braku poważnej choroby psychicznej. Tak jak pisałam, są wyjątki. I ufam że TŻ nie wykorzystałby nawet mojej dużej niedyspozycji psychicznej, inaczej nie byłabym z nim wcale w związku. Ale skoro tak nie jest, to co dwie głowy w interesach, to nie jedna.

---------- Dopisano o 13:01 ---------- Poprzedni post napisano o 12:59 ----------

Napisane przez Limonka2738

Są dwie możliwości:

1. Jesteś strasznie pazerna na kasę.

2. Jesteś zbyt rozchwiana emocjonalnie.

Oba te scenariusze wykluczają Cię jako potencjalną partnerkę.

Więc chęć podpisania intercyzy i twoje płaczki tylko by partnerowi na zdrowie wyszły.

I tyczy się to każdej osoby, która chce, żeby przepisać część majątku prywatnego partnera do majątku wspólnego. Nie personalnie Ciebie.

Jak komuś po nocach spać nie daje, że dom jest tylko faceta, bo został kupiony przez jego rodziców, to proponuję terapię.

(I nie mam na myśli nazywania tego "nasz dom", to jest normalne, skoro mieszkacie tam razem i razem go tworzycie. Ale wyłącznie o sytuacji prawnej.)

Oczywiście w razie rozstania nawet oddam jedną nieruchomość partnerowi dobrowolnie, jeśli nie miałby gdzie mieszkać i nie zdradziłby mnie, czy nie zranił w jakiś inny sposób. Ale żaden sąd mi nie będzie dzielił.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Limonka znowu mi pociska, stęskniłam się

[elvegirl]

Napisane przez januszpolak

Ale wtedy małżonek może samodzielnie podejmować znaczące finansowe decyzje - to też jest dla mnie nie do zaakceptowania, w przypadku braku poważnej choroby psychicznej.

No może, trudno żeby nie mógł decydować o tym co zrobi ze swoją kasą, skoro tylko on za wszelkie konsekwencje ponosi odpowiedzialność.

[januszpolak]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87945088]dla mnie nie jest to logiczne
co cie powstrzymuje nad wypracowaniem swojego majatku takiego samego jak bys byla sama?dlaczego uzalezniasz swoje decyzje od zdania partnera.wybierasz gorsze rozwiazania ktore skutkuja ze twoja sytuacja finansowa jest gorsza ?
dziwne rozumowanie
ja nie rezygnowalabym z zadnej okazji polepszenia swojej sytuacji materialnej ze wzgledu na partnera ,nie rozumiem jak bycie w zwiazku moze pogarszac twoje mozliwosci zarabiania ,inwestowania?to samo radze moim dzieciom patrz na to co ty sama mozesz zarobic i osiagnac ,nie podporzadkowuj swojego zycia,swoich mozliwosci pod partnera bo partnera zawsze mozna zmienic albo partner moze ciebie wymienic ,polegaj na sobie na swoich mozliwosciach a nie podpinasz sie pod partnera i tanczysz wokol jego potrzeb[/QUOTE]

Opisałam wyżej, dlaczego tak wybrałam. Dla mnie to nie jest trudny wybór, bo nie wyobrażam sobie życia na odległość, a razem mamy więcej pieniędzy niż gdyby tylko jedna osoba pracowała. Nie tańczę wokół jego potrzeb, bo zarobione wspólnie pieniądze inwestujemy wspólnie, więc i tak połowa będzie moja - nic nie tracę. Moja "kariera" też działa w ten sposób, że nic przez to nie tracę, a wręcz zyskuje (mniejsze zarobki, ale za to większa możliwość nauki). A życie na odległość byłoby upierdliwe dla obu stron. Win-win. Gdyby partner mnie "zmienił", to ja też mogę praktycznie z dnia na dzień zmienić pracę na lepiej płatną, albo dobrać godziny.

[opeggybrown95]

Napisane przez elvegirl

Mnie się wydaje, że autorka dopiero przy poruszonym temacie intercyzy zauważyła, że ich podejście do finansów w związku się różni. Lepiej późno niż później, ale wiadomo, jeśli do tej pory nie wnikała to zaskoczenie mogło być duże.

wcześniej studiowaliśmy. każde z nas miało z 200 zł na tydzień, więc trudno tu mówić o zarządzaniem wspólnym budżetem. i tak, i tak mieliśmy pieniędzy na styk, więc nie było sensu przelewać kasy na wspólne konto i bawić się w rodzinę. teraz z kolei mamy założyć rodzinę.

jeśli chodzi o mieszkanie - w przyszłości na pewno będziemy szukali czegoś większego, więc wiadomo, że albo wynajmiemy obecne mieszkanie (i pieniądze z wynajmu będą szły na kredyt), albo je sprzedamy (i spożytkujemy na nowe lokum). nie chcę w przyszłości nigdzie podkreślać, że tyle i tyle jest ode mnie, bo męża traktuję jak męża, a nie partnera w interesach.

jeśli zaś chodzi o dysproporcję w zarobkach, to faktycznie jest znaczna. ktoś tu napisał, że na intercyzę zawsze krzywo patrzy osoba, która mniej zarabia. na swoją obronę napiszę tylko, że rzeczywiście zarobki mam mniejsze, ale nie stanowią one mojego jedynego dochodu. mam w miarę zabezpieczoną przyszłość. nie zostanę na ulicy w samych gaciach, jak facet ode mnie odejdzie. po ślubie nie planuję też zajmować się stylizacją (swoich) paznokci i zabiegami upiększającymi. nie zależy mi na pieniądzach faceta i nie chcę puścić go z torbami. dla jasności. intercyza gryzie się po prostu z moją wizją związku.

mojego chłopaka pochłonęła bez reszty praca. ciągle siedzi przed kompem, czyta o produktywności i takie tam. nie wiem, czy jest cwaniakiem/toksykiem, czy po prostu chce, żebym razem z nim oddała się pracy. fakt, czasem czuję się dziwnie... dziękuję za opinie w tej kwestii. będę sytuację obserwowała, bo faktycznie trzeba wziąć ją pod lupę.

[elvegirl]

Napisane przez opeggybrown95

wcześniej studiowaliśmy.

No, ale już jak studiowaliście to wyszła sprawa z mieszkaniem, z tym że on uparcie nie nazywa go waszym. Podkreśla tą rozdzielność nie od dziś, nie rozmawialiście o tym wcześniej?

[opeggybrown95]

Napisane przez elvegirl

No, ale już jak studiowaliście to wyszła sprawa z mieszkaniem, z tym że on uparcie nie nazywa go waszym. Podkreśla tą rozdzielność nie od dziś, nie rozmawialiście o tym wcześniej?

mieszkanie dostałam w zeszłym roku, czyli na ostatnim roku studiów. wtedy mniej więcej zaczęliśmy rozmawiać o ślubie. wcześniej nie gadaliśmy za bardzo o budżecie, bo nie było o czym. poza tym płacenie wychodziło tak naturalnie. nie było nigdy żadnej konsternacji przy kasie i pogwizdywania - raz jeden wyciągał kartę, raz drugi. ale teraz mamy założyć rodzinę, a on się kitra z telefonem, żeby sprawdzić stan konta...

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez opeggybrown95

jeśli zaś chodzi o dysproporcję w zarobkach, to faktycznie jest znaczna. ktoś tu napisał, że na intercyzę zawsze krzywo patrzy osoba, która mniej zarabia. na swoją obronę napiszę tylko, że rzeczywiście zarobki mam mniejsze, ale nie stanowią one mojego jedynego dochodu. mam w miarę zabezpieczoną przyszłość. nie zostanę na ulicy w samych gaciach, jak facet ode mnie odejdzie. po ślubie nie planuję też zajmować się stylizacją (swoich) paznokci i zabiegami upiększającymi. nie zależy mi na pieniądzach faceta i nie chcę puścić go z torbami. dla jasności. intercyza gryzie się po prostu z moją wizją związku.

Ale jak konkretnie się intercyza kłóci z twoją wizją związku biorąc pod uwagę wszystko to, czym rzeczywiście intercyza jest i odkładając na bok jakieś emocjonalne uwarunkowania?
Któryś raz podkreślasz, że ci nie zależy na pieniądzach faceta, więc sama chyba też powinnaś przystać na ten pomysł

---------- Dopisano o 13:34 ---------- Poprzedni post napisano o 13:32 ----------

Napisane przez opeggybrown95

mieszkanie dostałam w zeszłym roku, czyli na ostatnim roku studiów. wtedy mniej więcej zaczęliśmy rozmawiać o ślubie. wcześniej nie gadaliśmy za bardzo o budżecie, bo nie było o czym. poza tym płacenie wychodziło tak naturalnie. nie było nigdy żadnej konsternacji przy kasie i pogwizdywania - raz jeden wyciągał kartę, raz drugi. ale teraz mamy założyć rodzinę, a on się kitra z telefonem, żeby sprawdzić stan konta...

Czyli zwyczajnie mieliście szczęście, że przypadkiem wasze poglądy na finanse w tamtym czasie się zgadzały. Teraz sytuacja się zmieniła i czas na wprowadzenie prawdziwych ustaleń.

[opeggybrown95]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;87945179]Ale jak konkretnie się intercyza kłóci z twoją wizją związku biorąc pod uwagę wszystko to, czym rzeczywiście intercyza jest i odkładając na bok jakieś emocjonalne uwarunkowania?
Któryś raz podkreślasz, że ci nie zależy na pieniądzach faceta, więc sama chyba też powinnaś przystać na ten pomysł :confused:

---------- Dopisano o 13:34 ---------- Poprzedni post napisano o 13:32 ----------

Czyli zwyczajnie mieliście szczęście, że przypadkiem wasze poglądy na finanse w tamtym czasie się zgadzały. Teraz sytuacja się zmieniła i czas na wprowadzenie prawdziwych ustaleń.[/QUOTE]
bo boli mnie to, że ja oddałabym mu wszystko, co mam, a on przed ślubem myśli tylko o tym, jak tu się zabezpieczyć, żebym go przypadkiem nie wydymała podczas rozwodu.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez opeggybrown95

bo boli mnie to, że ja oddałabym mu wszystko, co mam, a on przed ślubem myśli tylko o tym, jak tu się zabezpieczyć, żebym go przypadkiem nie wydymała podczas rozwodu.

Ale to nadal nie ma nic wspólnego z intercyzą per se. Intercyza nie jest tylko na wypadek rozwodu i dotyczy obu stron w tym samym stopniu. Rozmawiałaś z nim w ogóle na ten temat? Wiesz jaka jest jego motywacja? Zapytałabym też z innej strony - skoro nie zależy ci na jego pieniądzach, to dlaczego dążysz do wspólnoty majątkowej?
Powtórzę jeszcze pytanie: dlaczego cię dopiero teraz coś zaczęło w tym boleć, skoro jego podejście jest identyczne od lat? Cały związek mieliście finanse osobne i dzieliliście się wydatkami mniej więcej na pół, a teraz jak on dalej chce to robić, to ty nagle masz problem.

[amillia]

Dlatego takie rzeczy się omawia na początku, żeby nie było zdziwka. Ja intercyzy w żadnym wariancie nie rozważałam i nie rozważam w małżeństwie. Jak zapytałam przyszłego męża co sądzi o intercyzie to odpowiedział "po co mi to" i dla mnie to jest jedyna akceptowalna odpowiedź w poważnym związku.

Bywało tak, że ja odkładałam na bok karierę, bo mąż chciał się przenieść za granicę, w niedalekich planach on chce sobie odetchnąć i zostawić zarabianie mi na jakiś czas, nie mówiąc już o sytuacji z potencjalnymi dziećmi, kiedy ja bym miała mniejsze szanse na awanse i rozwijanie kariery niż mąż. To co zarabiamy w trakcie związku zarabiamy wspólnie, w życiu bym się nie dała wmanewrować w żadne ciułanie osobno kiedy to ja siedzę z dzieciakami w domu, tak samo nie chciałabym każdej decyzji związkowej podejmować pod kątem "czy mi się to opłaca". Nie kochanie, nie wyjeżdżamy do USA, chociaż dostałbyś dużą podwyżkę, bo ja tutaj sobie zbieram na wypadek naszego rozstania za 10 lat i mi się to wtedy nie będzie opłacać. Nie moja bajka.

Nie miałabym też problemu z przepisaniem na partnera majątku przedmałżeńskiego po zawarciu małżeństwa, chociaż sama nigdy nie wymagałam, bo nie widziałam sensu.

[Hultaj]

Tylko wspieranie kogoś w depresji naprawdę nie jest łatwe. Kilka razy próbowałam to robić i przysięgam, że można przyjść do kogoś z sercem na dłoni, a skończyć jedynie z frustracją na najwyższym poziomie. Bo ten ktoś po prostu zawsze czuje się jak G... i żadna miłość tego nie zmieni. Jeśli jeszcze potem usłyszy się "to Twoja wina, trzeba było bardziej wspierać" to już po prostu kosmos. Nikt z nas nie zna sytuacji Autorki na tyle dobrze, by powiedzieć, jak jest, ale właśnie istnieje też ta ciemna strona medalu.

Mowiłam o gnojeniu komuś samooceny oraz odniosłam się do przykładu z pijaństwem. Ty podajesz depresji. Wspieranie w depresji również nie polega na wchodzeniu w rolę terapeuty. To tak jakbyś naoglądała się piruetów w tv i stwierdziła że to proste i też będziesz śmigać.

No tak, to jest wielka różnica, bo oznacza, że facet wcale na niej nie pasożytuje od lat. Powtarzam, że facet nie ma czego podkreślać, bo własność mieszkania jest faktem. Ono serio należy do autorki nawet jeśli ona w swej nieskończonej dobroci 100 razy nazwie je "naszym".

Przecież ledwie zaczeli wspólne życie. Nie mógł pasożytować od wielu lat bo wcześniej wisiał na rodzicach. Za to gdy autorka dostała mieszkanie ani on ani rodzice nie czuli się w obowiązku płacić jej za wynajem. Zaczął zarabiać i pokazał różki.

No i jakiego znowu barteru?

Skoro miesięcznie kilka stów mu zostawało tego co za odstepne to mógł przecież coś do mieszkania równiez kupić. Wiedział przecież że wspólnota związkowa/majątkowa go nie interesuje ale jak było mu wygodnie to na jej plecach przez ostatni rok siedział. W momencie gdy wypadałoby się podzielić większą już trochę kasą z partnerką/żoną zaczęło się smęcenie o intercyzie i ukrywanie kont.