Wpadka z chłopakiem.

[robcia]

[1=07f49d5297ed442eaa63bdc 5e3365630f1fe1bde_620d900 1ec3ce;87954990]A skąd Ty możesz wiedzieć czy osoby tutaj piszące nie miały takiej sytuacji i nie dokonały konkretnego wyboru? Zakładasz sobie, ale możesz się po prostu mylić. Sprawdź ile dokonuje się rocznie aborcji.

I proszę, bez tej propagandy jak to przy dziecku tworzymy sobie sami ograniczenia, bo jest to nieprawdą. Posiadanie dzieci wiele spraw ogranicza, niektóre wręcz uniemożliwia, zwłaszcza jak się jest samotnym rodzicem bez pomocy to jest po prostu pozamiatane.




Wysłane z mojego SM-G975F przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]Wiadomo ,ze są różne sytuacje życiowe. Jaka propaganda?Czy ja kogos zachecam zeby sie radosnie rozmnazal pomimo wszystko? Bo sie samo jakoś ułoży


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[motylka_30]

Napisane przez robcia

Wiadomo ,ze są różne sytuacje życiowe. Jaka propaganda?Czy ja kogos zachecam zeby sie radosnie rozmnazal pomimo wszystko? Bo sie samo jakoś ułoży


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mi się wydaje,że dziewczyny nie chcą zaakceptować,że mamy inne zdanie w tym temacie.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;87955024]No dla mnie to tez jakis kosmos, ze trzeba imię wpisać [/QUOTE]

To sie nazywa dane kryjace
Podajesz imie jakie ci sie podoba a w rubryce nazwisko wpisuja matki nazwisko i wygląda jakby dziecko z małżeństwa w akcie urodzenia na pierwszy rzut oka

[07f49d5297ed442eaa63bdc5e3365630f1fe1bde_620d9001ec3ce]

Napisane przez robcia

Wiadomo ,ze są różne sytuacje życiowe. Jaka propaganda?Czy ja kogos zachecam zeby sie radosnie rozmnazal pomimo wszystko? Bo sie samo jakoś ułoży


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Propaganda, że ograniczenia tworzymy sobie sami (przy dzieciach). Jak się nie ma pomocy rodząc w wieku nastoletnim to jest się w głębokiej pupie pełnej ograniczeń, które wręcz się piętrzą w tempie ekspresowym. Nawet mając pomoc jest mega trudno, to po prostu jest czas kiedy większość myśli o maturze, imprezach, o studiach, randkach, wyjazdach, zdobywaniu świata. I to jest fajne i dobre według mnie i chciałabym żeby mój syn miał szansę na takie beztroskie życie. Jeśli wybierze inaczej to ok, ale chciałabym żeby miał ten czas i wykorzystał go w pełni.
Ja bym się na nastoletnią ciążę nie zdecydowała i jakbym miała córkę to sama przedstawiłabym jej możliwości i gdyby zdecydowała się na aborcję to wspierałabym ją.

Wysłane z mojego SM-G975F przy użyciu Tapatalka

[niemanicka]

Dyskusje toczycie nt emocji ludzi dorosłych - matki i ojca. A co z dzieckiem? Mi byłoby przykro, ze tata sie mna nie interesuje. Nawet minimalnie, tak zwyczajnie, zeby zapytac co u mnie, przyjechać na urodziny itp. Jasne, dorośli sie rozstają, dzieci czasem sa nieplanowane, ale czy trzeba az tak bardzo kochać zeby sie kimś interesować? Jasne, moze on wolał aborcje, ale dziecko juz jest i ono czuje. Nawet zwykła rozmowa jest lepsza niz ignor. Ja moge zainteresować sie czyimś dzieckiem - siostry czy koleżanki, zająć sie od czasu do czasu, mimo ze nie kocham go na zabój. Dzieci absorbują duzo energii i czasu i nie wiem, czemu chłopak miałby byc z tego zwolniony. Moze go nie chciał, jasne, ale trzeba myslec tez o innych.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez niemanicka

Dyskusje toczycie nt emocji ludzi dorosłych - matki i ojca. A co z dzieckiem? Mi byłoby przykro, ze tata sie mna nie interesuje. Nawet minimalnie, tak zwyczajnie, zeby zapytac co u mnie, przyjechać na urodziny itp. Jasne, dorośli sie rozstają, dzieci czasem sa nieplanowane, ale czy trzeba az tak bardzo kochać zeby sie kimś interesować? Jasne, moze on wolał aborcje, ale dziecko juz jest i ono czuje. Nawet zwykła rozmowa jest lepsza niz ignor. Ja moge zainteresować sie czyimś dzieckiem - siostry czy koleżanki, zająć sie od czasu do czasu, mimo ze nie kocham go na zabój. Dzieci absorbują duzo energii i czasu i nie wiem, czemu chłopak miałby byc z tego zwolniony. Moze go nie chciał, jasne, ale trzeba myslec tez o innych.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Ty chyba sobie zartujesz ja bym nie chciala kontakt z kims kto mnie nawet nie lubi bo tak wypada.
Myślę że moja babcia od taty strony nie lubiła nas i to sie odrazu dawalo wyczuć. Co dziecko może dobrego wynieść z takich wymuszonych kontaktów z kimś kto nie chce cie znac ?

[motylka_30]

[1=07f49d5297ed442eaa63bdc 5e3365630f1fe1bde_620d900 1ec3ce;87955221]Propaganda, że ograniczenia tworzymy sobie sami (przy dzieciach). Jak się nie ma pomocy rodząc w wieku nastoletnim to jest się w głębokiej pupie pełnej ograniczeń, które wręcz się piętrzą w tempie ekspresowym. Nawet mając pomoc jest mega trudno, to po prostu jest czas kiedy większość myśli o maturze, imprezach, o studiach, randkach, wyjazdach, zdobywaniu świata. I to jest fajne i dobre według mnie i chciałabym żeby mój syn miał szansę na takie beztroskie życie. Jeśli wybierze inaczej to ok, ale chciałabym żeby miał ten czas i wykorzystał go w pełni.
Ja bym się na nastoletnią ciążę nie zdecydowała i jakbym miała córkę to sama przedstawiłabym jej możliwości i gdyby zdecydowała się na aborcję to wspierałabym ją.

Wysłane z mojego SM-G975F przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

Cały czas piszesz ze swojej perspektywy.Ty byś namawiała do aborcji a inni wręcz przeciwnie no i co?Skąd wiesz dla kogo dziecko w wieku nastoletnim to tragedia a dala niektórych może wybawienie.

---------- Dopisano o 13:10 ---------- Poprzedni post napisano o 13:08 ----------

Napisane przez niemanicka

Dyskusje toczycie nt emocji ludzi dorosłych - matki i ojca. A co z dzieckiem? Mi byłoby przykro, ze tata sie mna nie interesuje. Nawet minimalnie, tak zwyczajnie, zeby zapytac co u mnie, przyjechać na urodziny itp. Jasne, dorośli sie rozstają, dzieci czasem sa nieplanowane, ale czy trzeba az tak bardzo kochać zeby sie kimś interesować? Jasne, moze on wolał aborcje, ale dziecko juz jest i ono czuje. Nawet zwykła rozmowa jest lepsza niz ignor. Ja moge zainteresować sie czyimś dzieckiem - siostry czy koleżanki, zająć sie od czasu do czasu, mimo ze nie kocham go na zabój. Dzieci absorbują duzo energii i czasu i nie wiem, czemu chłopak miałby byc z tego zwolniony. Moze go nie chciał, jasne, ale trzeba myslec tez o innych.



Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Uwielbiam cie za ten komentarz, widzę , że rozumiesz autorkę i masz dokładnie to co ja.Dziecko jest i tyle.

A że są ludzie z kamiennym sercem, to już nikt na to nie poradzi nic.

[Cukier_Puder_]

Napisane przez elvegirl

Tak. Ale to wciąż nie znaczy, że takie problemy mają tylko kobiety, które zaszły młodo, o to mi chodzi. Mija napisała, że sytuacja autorki to idealna ilustracja tego co się dzieje kiedy dzieci mają dzieci, a akurat autorka sobie bardzo dobrze jak na dziecko mające dziecko radzi, także trochę tu krzywdząco wyszło, mimo przeprosin.

A ja gdzieś pisałam, że tylko młode kobiety mogą mieć z tym problem?

Napisane przez robcia

W ogole , ja wiem ,ze dziecko duzo zmienia ale ograniczenia tworzymy sobie sami.
Troche bawi mnie takie stwierdzenie ,nie mam instynktu ,nie lubie dzieci . No ja też nie lubie, nie bawią mnie ,nie ciagnie mnie do miziania i chetniej kotki w necie poogladam niz slodkie dzieciaczki.Ale swoje kocham na zaboj.
I fajnie sie pisze ,jesli sie nigdy nie miało ,oddalabym albo usuneła.
Tymczasem ,choc to szok , biologia robi swoje i hormony i chcac nie chcąc jednak jakis instynkt może sie pojawić i nawet kiedy sie cos ustalalo , zmiana w drugą strone tez jest możliwa. To nie matematyka .

Nieprawda, dziecko wymaga zmiany dotychczasowego życia. Nie wiem skąd wiesz jak zmieni się psychika kobiety rodzącej dziecko, nie możesz założyć, że będzie tak samo jak w twoim przypadku. Instynkt może się pojawić, ale nie musi.

Napisane przez motylka_30

Mi się wydaje,że dziewczyny nie chcą zaakceptować,że mamy inne zdanie w tym temacie.

To, że ktoś wyraża inne zdanie niż ty nie oznacza, że nia akceptuje twojej opinii, nie wiem skąd to wytrzasnęłaś.

Napisane przez niemanicka

Dyskusje toczycie nt emocji ludzi dorosłych - matki i ojca. A co z dzieckiem? Mi byłoby przykro, ze tata sie mna nie interesuje. Nawet minimalnie, tak zwyczajnie, zeby zapytac co u mnie, przyjechać na urodziny itp. Jasne, dorośli sie rozstają, dzieci czasem sa nieplanowane, ale czy trzeba az tak bardzo kochać zeby sie kimś interesować? Jasne, moze on wolał aborcje, ale dziecko juz jest i ono czuje. Nawet zwykła rozmowa jest lepsza niz ignor. Ja moge zainteresować sie czyimś dzieckiem - siostry czy koleżanki, zająć sie od czasu do czasu, mimo ze nie kocham go na zabój. Dzieci absorbują duzo energii i czasu i nie wiem, czemu chłopak miałby byc z tego zwolniony. Moze go nie chciał, jasne, ale trzeba myslec tez o innych.

No, czyli krótko mówiąc uważasz, że ojciec dziecka powinien się podporządkować decyzji matki. Z czym się mocno nie zgadzam.

---------- Dopisano o 13:12 ---------- Poprzedni post napisano o 13:11 ----------

Napisane przez motylka_30

A że są ludzie z kamiennym sercem, to już nikt na to nie poradzi nic.

Poza tym sądząc po tym komentarzu to wnioskuję, że raczej ty masz problem, żeby zaakceptować to, że ktoś ma inne zdanie

[motylka_30]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87955333]Ty chyba sobie zartujesz ja bym nie chciala kontakt z kims kto mnie nawet nie lubi bo tak wypada.
Myślę że moja babcia od taty strony nie lubiła nas i to sie odrazu dawalo wyczuć. Co dziecko może dobrego wynieść z takich wymuszonych kontaktów z kimś kto nie chce cie znac ?[/QUOTE]

No jeśli już tatuś nie lubi to lepiej,żeby nic z dzieckiem wspólnego nie miał.Tylko teraz czemu taka postawę przybiera i ska się to bierze i to już inna sprawa.

Swoje dzieci można nawet nienawidzić z byle powodu,bo się urodziło np w ogóle.Różni są ludzie.

[Limonka2738]

Napisane przez niemanicka

Dyskusje toczycie nt emocji ludzi dorosłych - matki i ojca. A co z dzieckiem? Mi byłoby przykro, ze tata sie mna nie interesuje.

Wiesz, bardziej by Ci pewnie było przykro miec ojca, który cie nienawidzi i aktywnie ci to okazuje.

Albo niby fizycznie jest, ale w ogóle go nie obchodzisz.

A dzieci tak głupie nie są.

[07f49d5297ed442eaa63bdc5e3365630f1fe1bde_620d9001ec3ce]

Napisane przez motylka_30

Cały czas piszesz ze swojej perspektywy.Ty byś namawiała do aborcji a inni wręcz przeciwnie no i co?Skąd wiesz dla kogo dziecko w wieku nastoletnim to tragedia a dala niektórych może wybawienie.

---------- Dopisano o 13:10 ---------- Poprzedni post napisano o 13:08 ----------





Uwielbiam cie za ten komentarz, widzę , że rozumiesz autorkę i masz dokładnie to co ja.Dziecko jest i tyle.



A że są ludzie z kamiennym sercem, to już nikt na to nie poradzi nic.

Ty widzisz różnice między namawianiem do aborcji, a przedstawieniem możliwości wyboru i wspieraniem w tej decyzji gdyby się zdecydowała? Czy tak nie bardzo, bo emocje pt. Macie kamienne serduszka przyslonily Ci trzeźwy osąd? Ja mam wrażenie, że to właśnie Ty nie możesz zaakceptować, że są ludzie, którzy po prostu uważają aborcję za wyjście z sytuacji. Ja nikogo nie namawiam, ale gdyby to spotkało moje dziecko, to też nie czarowalabym, że to wybawienie i cudowna przygoda, bo no nastoletnie ciąże są po prostu według mnie ekstremalnie trudnym tematem i należy mieć tego świadomość. Jak ktoś ma odwagę, zasoby i pomoc to proszę bardzo, w przeciwnym razie może być po prostu dramat.

Wysłane z mojego SM-G975F przy użyciu Tapatalka

[niemanicka]

Napisane przez Cukier_Puder_

A ja gdzieś pisałam, że tylko młode kobiety mogą mieć z tym problem?



Nieprawda, dziecko wymaga zmiany dotychczasowego życia. Nie wiem skąd wiesz jak zmieni się psychika kobiety rodzącej dziecko, nie możesz założyć, że będzie tak samo jak w twoim przypadku. Instynkt może się pojawić, ale nie musi.



To, że ktoś wyraża inne zdanie niż ty nie oznacza, że nia akceptuje twojej opinii, nie wiem skąd to wytrzasnęłaś.



No, czyli krótko mówiąc uważasz, że ojciec dziecka powinien się podporządkować decyzji matki. Z czym się mocno nie zgadzam.

---------- Dopisano o 13:12 ---------- Poprzedni post napisano o 13:11 ----------



Poza tym sądząc po tym komentarzu to wnioskuję, że raczej ty masz problem, żeby zaakceptować to, że ktoś ma inne zdanie

Nie uwazam, ze chłopak ma sie podporządkować kobiecie, tylko ze mógłby byc ponad tymi podziałami.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

---------- Dopisano o 14:06 ---------- Poprzedni post napisano o 13:56 ----------

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87955333]Ty chyba sobie zartujesz ja bym nie chciala kontakt z kims kto mnie nawet nie lubi bo tak wypada.
Myślę że moja babcia od taty strony nie lubiła nas i to sie odrazu dawalo wyczuć. Co dziecko może dobrego wynieść z takich wymuszonych kontaktów z kimś kto nie chce cie znac ?[/QUOTE]


W pełnej rodzinie tez rodzice moga nie lubić, czy nie przepadać za dzieckiem. Czy to oznacza ze je nienawidzą? Nie chcą znac? Nie trzeba byc ultra kochającym, troskliwym tatusiem, ale jest cos pomiędzy.

Ja mówię za siebie co bym wolała. Wolałabym tatę-wujka z doskoku niz nikogo (i zastanawianie sie co ja mu zrobiłam, ze mnie nie chce). Wydaje mi sie, ze nawet jesli kogos nie lubisz, to mozesz mu cos zaoferować chociażby 1x w tygodniu. Nie z mina męczennika, tylko wlasnie neutralnie, jak przy opiece nad czyimś dzieckiem. Za co mozna nienawidzieć dziecko skoro sie z nim nie mieszka i nie ma kontaktu na codzień? Za to, ze jest gdzies tam z matka? Jak mówię, dla mnie to jak opieka nad czyjaś pociecha, psem, czy bratem. Mozna udawać ze dziecka nie ma, ale to przykre dla samego dziecka i wypadałoby o tym pomyśleć, bo ono nie jest niczemu winne.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Cukier_Puder_]

Napisane przez niemanicka

Nie uwazam, ze chłopak ma sie podporządkować kobiecie, tylko ze mógłby byc ponad tymi podziałami.

No, czyli że powinien się dostosować do decyzji matki o urodzeniu, bo tak.

[motylka_30]

Napisane przez niemanicka

Nie uwazam, ze chłopak ma sie podporządkować kobiecie, tylko ze mógłby byc ponad tymi podziałami.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

---------- Dopisano o 14:06 ---------- Poprzedni post napisano o 13:56 ----------




W pełnej rodzinie tez rodzice moga nie lubić, czy nie przepadać za dzieckiem. Czy to oznacza ze je nienawidzą? Nie chcą znac? Nie trzeba byc ultra kochającym, troskliwym tatusiem, ale jest cos pomiędzy.

Ja mówię za siebie co bym wolała. Wolałabym tatę-wujka z doskoku niz nikogo (i zastanawianie sie co ja mu zrobiłam, ze mnie nie chce). Wydaje mi sie, ze nawet jesli kogos nie lubisz, to mozesz mu cos zaoferować chociażby 1x w tygodniu. Nie z mina męczennika, tylko wlasnie neutralnie, jak przy opiece nad czyimś dzieckiem. Za co mozna nienawidzieć dziecko skoro sie z nim nie mieszka i nie ma kontaktu na codzień? Za to, ze jest gdzies tam z matka? Jak mówię, dla mnie to jak opieka nad czyjaś pociecha, psem, czy bratem. Mozna udawać ze dziecka nie ma, ale to przykre dla samego dziecka i wypadałoby o tym pomyśleć, bo ono nie jest niczemu winne.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

To jest właśnie brak empatii i odpowiedzialności mimo wszytko.Najlepiej powiedzieć,że się dziecka nie lubi i zgonić na nie,że się tak stało i tak to motywować a to już jest problem natury psychicznej.Nie sądzę aby taki człowieka obchodził los kogoś innego skoro tak się zachowuje.Wszytko ma swoje odzwierciedlenie na innych płaszczyznach.

Dlatego ja bym z takim kimś nie mogła być i koniec.

[motylka_30]

Napisane przez Cukier_Puder_

No, czyli że powinien się dostosować do decyzji matki o urodzeniu, bo tak.

We już skończ z tym dostosowaniem.Dziecka autorka sama sobie nie stworzyła i nie jest tylko jej.

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Toto-wujek? Tata to tata. Wujek to wujek.

Az mi sie przypomina słynna gwiazda YouTube Laura, która na dzien taty napisała wpis na insta, ze jej córeczka na wujka wola tata. Bo z facetem walczy aby najlepiej nie było go przy dziecku.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[07f49d5297ed442eaa63bdc5e3365630f1fe1bde_620d9001ec3ce]

Hmm raz w tygodniu to wcale nie taki rzadki kontakt z perspektywy osoby, która dziecka nie kocha i nie chce.

Wysłane z mojego SM-G975F przy użyciu Tapatalka

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez niemanicka

Nie uwazam, ze chłopak ma sie podporządkować kobiecie, tylko ze mógłby byc ponad tymi podziałami.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

---------- Dopisano o 14:06 ---------- Poprzedni post napisano o 13:56 ----------




W pełnej rodzinie tez rodzice moga nie lubić, czy nie przepadać za dzieckiem. Czy to oznacza ze je nienawidzą? Nie chcą znac? Nie trzeba byc ultra kochającym, troskliwym tatusiem, ale jest cos pomiędzy.

Ja mówię za siebie co bym wolała. Wolałabym tatę-wujka z doskoku niz nikogo (i zastanawianie sie co ja mu zrobiłam, ze mnie nie chce). Wydaje mi sie, ze nawet jesli kogos nie lubisz, to mozesz mu cos zaoferować chociażby 1x w tygodniu. Nie z mina męczennika, tylko wlasnie neutralnie, jak przy opiece nad czyimś dzieckiem. Za co mozna nienawidzieć dziecko skoro sie z nim nie mieszka i nie ma kontaktu na codzień? Za to, ze jest gdzies tam z matka? Jak mówię, dla mnie to jak opieka nad czyjaś pociecha, psem, czy bratem. Mozna udawać ze dziecka nie ma, ale to przykre dla samego dziecka i wypadałoby o tym pomyśleć, bo ono nie jest niczemu winne.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Dla mnie to kosmos nikt z takich wymuszonych udawanych kontaktów nic dobrego nie wyniesie,ja nawet swojego psa bym nie zostawiła z kimś kto nie lubi psów a co dopiero wciskac swojego dzieciaka komuś kto jasno się określił że nie chce go w swoim życiu
No tak przykre ale matka decydując się na dziecko wiedziała że taką przykrość mu zgotuje więc do kogo pretensje?

[elvegirl]

Napisane przez niemanicka

Ja mówię za siebie co bym wolała. Wolałabym tatę-wujka z doskoku niz nikogo (i zastanawianie sie co ja mu zrobiłam, ze mnie nie chce). Wydaje mi sie, ze nawet jesli kogos nie lubisz, to mozesz mu cos zaoferować chociażby 1x w tygodniu. Nie z mina męczennika, tylko wlasnie neutralnie, jak przy opiece nad czyimś dzieckiem.

Takie spotkania budują więź, przywiązanie, tęsknotę ze strony dziecka. Wcale nie jest oczywiste, że jest to dla dziecka lepsze niż budowanie od zera życia totalnie bez tego człowieka.

[motylka_30]

Napisane przez elvegirl

Takie spotkania budują więź, przywiązanie, tęsknotę ze strony dziecka. Wcale nie jest oczywiste, że jest to dla dziecka lepsze niż budowanie od zera życia totalnie bez tego człowieka.

Zgadzam się i jak już pisałam wtedy lepiej wychowywać samej.Tylko dlaczego tak jest,że ojciec nie chce i ma gdzieś, to już inna sprawa i należy szukać przyczyny.

Jak ktoś jest gburem, to oczywiste,że lepiej się trzymać z daleka od niego ale to nie zmienia faktu,że tow nim jest problem a nie w innych.

[Glodomorek]

Napisane przez elvegirl

Musisz, jak nie wpiszesz to urzędnik to zrobi. Lipa straszna.

Wg mnie to super sprawa. Jakby był nieznany to w każdym formularzu trzeba byłoby się tłumaczyć. Bierzesz raty na żelazko i wpisujesz w dokumentach, że ojciec nieznany. To dopiero lipa. Takie rozgrzebywanie prywatnej sytuacji nie jest nikomu do niczego potrzebne.

[Mijanou]

Napisane przez robcia

Utrzymywalismy sie sami. Byly to ciezkie lata 90 - te ,czas przemian. Działalność gospodarcza. Dla nas fajny czas ,jako pary i jako młodych rodziców.
Nie mówię ,że polecam młodą ciążę ale i jej nie demonizuję.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Robcia,
ale to były chyba jednak inne czasy. Z tego, co uczy historia to był czas "młodych wilków", pierwsze zachłyśniecia kapitalizmem (w Polsce podobno przypominało to wolną Amerykankę). Wiele obecnie działających interesów startowało w latach 90-tych od "szczęk" z handelkiem na rynkach. Wykształcenie było niejako "przy okazji". Pamiętasz serię "czterdziestolatek 20 lat później" i scenę, w której student adiunkta Marka Karwowskiego proponuje mu wyjazd do Alexandrii ze swoją firmą i proponuje mu roczną gażę? A następnie podsuwa indeks do podpisu pod zaległym zaliczeniem, bo on przcież taki zbiegany i zapracowany, że zapomniał? Ludzie pragnęli przede wszystkim złapać okazje, szybko się dorobić i zarobić. Ja tej sceny nie rozumiałam, jako osoba, która startowała w dorosłość już w czasach obecnych, czyli "wyścigu szczurów", gdzie żeby dostać dobrą pracę musisz mieć nie tylko wysokie kwalifikacje i stale je podnosić, ale też doświadczenie i praktykę w branży. I ja myślę tymi kategoriami. Nie da się już otworzyć na rynku szczęk z kolorowymi ciuchami i dezodorantami "z zachodu", bo rynek zalany jest tymi towarami, i w dodatku kosztują one grosze. I z tego puktu widzenia ciąża tuż po maturze (a jaka jest wartośc samej matury na rynku pracy to wiemy, że zerowa) to jednak jest tragedia. No chyba, że wychodzisz za mąż/ojciec dziecka jest bogaty i łoży na opiekunki lub masz bogatych rodziców, którzy na to łożą a Ty możesz się rozwijać.

I to nie jest kwestia "byc, czt mieć". W obecnych czasach, żeby "być" trzeba najpierw "mieć". Ja nie mówię, że to mi się podoba, ale tak jest.

---------- Dopisano o 05:56 ---------- Poprzedni post napisano o 05:33 ----------

Napisane przez robcia

W ogole , ja wiem ,ze dziecko duzo zmienia ale ograniczenia tworzymy sobie sami.
Troche bawi mnie takie stwierdzenie ,nie mam instynktu ,nie lubie dzieci . No ja też nie lubie, nie bawią mnie ,nie ciagnie mnie do miziania i chetniej kotki w necie poogladam niz slodkie dzieciaczki.Ale swoje kocham na zaboj.
I fajnie sie pisze ,jesli sie nigdy nie miało ,oddalabym albo usuneła.
Tymczasem ,choc to szok , biologia robi swoje i hormony i chcac nie chcąc jednak jakis instynkt może sie pojawić i nawet kiedy sie cos ustalalo , zmiana w drugą strone tez jest możliwa. To nie matematyka .



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Robcia, ja nie mam instynktu macierzyńskiego. Dzieci nie lubię, drażnią mnie. Moje własne by mnie drażniło, bo nie porafiłabym go pokochać i traktowałabym je jako przeszkodę, zawadę a wtedy znienawidziłabym samą siebie za to, że sprowadziłam na świat niekochanego, niechcianego małego człowieka, którego nie umiem obdarzyc miłością bezwarunkową. To nie jest dla mnie tragedia, ale też nie smieszy mnie moje "wybrakowanie". Taka po prostu jestem. Pełna sprzeczności. Jestem wierząca, ale nie wiem, jak bym postąpiła w sytuacji, gdy nagle zawodzą nas zabezpieczenia i wychodzą mi dwie kreski na teście. Serio. Nie wiem. Dlatego popieram wolny wybór. Wiem, że mąż wspierałby mnie w kazdej decyzji, którę podjęłabym , ale wiem też, że on także dzieci nie chce, więc nie jest wykluczone, że dziecko by nas w koncu rozdzieliło i tak naprawdę to nikt z tej potencjalnej trójki nie byłby szczęśliwy. Sama nie chciałabym być na miejscu mojego potencjalnego dziecka i nie chciałabym takiej matki, jak ja. Z przymusu, w imię światopoglądu. Uprzedzając ewentualne sugestie oddania do adopcji dodaję, ze ciąża i poród to byłaby dla mnie trauma z wielu powodów.

[elvegirl]

Napisane przez motylka_30

Tylko dlaczego tak jest,że ojciec nie chce i ma gdzieś, to już inna sprawa i należy szukać przyczyny.

Niektórzy po prostu nie chcą mieć dzieci, nie ma co tu się doszukiwać głębszej przyczyny.

Napisane przez Glodomorek

Wg mnie to super sprawa. Jakby był nieznany to w każdym formularzu trzeba byłoby się tłumaczyć. Bierzesz raty na żelazko i wpisujesz w dokumentach, że ojciec nieznany. To dopiero lipa. Takie rozgrzebywanie prywatnej sytuacji nie jest nikomu do niczego potrzebne.

Aaaaa z tej strony na to nie patrzyłam, faktycznie, to ma sens.

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Napisane przez Glodomorek

Wg mnie to super sprawa. Jakby był nieznany to w każdym formularzu trzeba byłoby się tłumaczyć. Bierzesz raty na żelazko i wpisujesz w dokumentach, że ojciec nieznany. To dopiero lipa. Takie rozgrzebywanie prywatnej sytuacji nie jest nikomu do niczego potrzebne.

Ja też na to tak nie patrzyłam. No to faktycznie jest jakis sens.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

No ma sens ,w szkole też wpisza do dziennika imie taty i nikt nie będzie się dziwił że nie ma taty

[Limonka2738]

Napisane przez elvegirl

Niektórzy po prostu nie chcą mieć dzieci, nie ma co tu się doszukiwać głębszej przyczyny.

A najlepsze jest to, że za 10 lat może chcieć dzieci, starać się o nie z inną partnerką i być cudownym ojcem.

Po prostu nie chce dzieci teraz. I to nic, czego przyczyny należy szukać, analizować, po prostu nie chce i już.

[07f49d5297ed442eaa63bdc5e3365630f1fe1bde_620d9001ec3ce]

Akurat w takim przypadku, jeśli facet za ileś tam lat chciałby dzieci i byłby dobrym ojcem dla tych "nowych" to uważam, że powinien również zainteresować się tym "starym" dzieckiem.

Bo albo jest dobrym ojcem albo nie. Nie można być dobrym ojcem i dbać tylko o nowe, udawając, że to stare nie istnieje.

[Limonka2738]

[1=07f49d5297ed442eaa63bdc 5e3365630f1fe1bde_620d900 1ec3ce;87957509]Akurat w takim przypadku, jeśli facet za ileś tam lat chciałby dzieci i byłby dobrym ojcem dla tych "nowych" to uważam, że powinien również zainteresować się tym "starym" dzieckiem.

Bo albo jest dobrym ojcem albo nie. Nie można być dobrym ojcem i dbać tylko o nowe, udawając, że to stare nie istnieje.[/QUOTE]Nie. Bo on tego dziecka dalej może nie chcieć, mimo że swoje z inną kobietą chciał.

Tak to działa niestety. To dziecko autorki może już na zawsze być niechciane przez ojca. A może zacząć być chciane, kto wie.

Ja wiem tylko, że wpisywanie go i ściąganie od kiego kasy na pewno bardziej go oddali niż przybliży. Ale to już prywatna decyzja kobiety, co woli.

Masz jedno wyczekane, chciane, któremu malował pokój, oglądał na USG, woził partnerkę do lekarza, interesował się. Był gotowy do bycia rodzicem.

Oraz jedno, które było niechciane, urodzone wbrew jego woli, rodzicielstwo, do którego został zmuszony, oraz płacenie przez wiele lat na coś, czego nie chciał, kiedy mógł sobie za te pieniądze kupić Xboxa albo samochód.

Wybacz, nie rozumiem, jak można nie widzieć tej kolosalnej różnicy. Te dzieci zawsze będą mu się inaczej kojarzyć. Może jest Z tych ludzi, którzy łatwo zapominają o przeszłości i pokocha to pierwsze. A może jest z tych jak ja - będzie go nienawidził już zawsze.

I nie zmienia to faktu, że dla swojego drugiego dziecka może być wspaniałym ojcem. Tak jak mąż alkoholik może być wspaniałym ojcem, ale kiepskim mężem. Tak jak seryjny morderca może być wspaniałym ojcem. Bo "bycie wspaniałym ojcem dla dziecka" dotyczy tylko relacji ojciec-to dziecko. Nie znaczy to, że taki człowiek jest ogólnie bez wad.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Limonka2738

Nie. Bo on tego dziecka dalej może nie chcieć, mimo że swoje z inną kobietą chciał.

Tak to działa niestety. To dziecko autorki może już na zawsze być niechciane przez ojca. A może zacząć być chciane, kto wie.

Ja wiem tylko, że wpisywanie go i ściąganie od kiego kasy na pewno bardziej go oddali niż przybliży. Ale to już prywatna decyzja kobiety, co woli.

Masz jedno wyczekane, chciane, któremu malował pokój, oglądał na USG, woził partnerkę do lekarza, interesował się. Był gotowy do bycia rodzicem.

Oraz jedno, które było niechciane, urodzone wbrew jego woli, rodzicielstwo, do którego został zmuszony, oraz płacenie przez wiele lat na coś, czego nie chciał, kiedy mógł sobie za te pieniądze kupić Xboxa albo samochód.

Wybacz, nie rozumiem, jak można nie widzieć tej kolosalnej różnicy. Te dzieci zawsze będą mu się inaczej kojarzyć. Może jest Z tych ludzi, którzy łatwo zapominają o przeszłości i pokocha to pierwsze. A może jest z tych jak ja - będzie go nienawidził już zawsze.

I nie zmienia to faktu, że dla swojego drugiego dziecka może być wspaniałym ojcem. Tak jak mąż alkoholik może być wspaniałym ojcem, ale kiepskim mężem. Tak jak seryjny morderca może być wspaniałym ojcem. Bo "bycie wspaniałym ojcem dla dziecka" dotyczy tylko relacji ojciec-to dziecko. Nie znaczy to, że taki człowiek jest ogólnie bez wad.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja sie zgadzam
Zupelnie inna jest wież kiedy jestesmy na cos gotowi ,podejmujemy decyzje że tego chcemy a inna kiedy ktoś nam coś narzuca i wciska
Ja np lubię psy ale nie chciałabym żeby mnie ktoś obdarował psem bez konsultacji ze mną,kupiłam psa wtedy kiedy byłam gotowa i dla niego mam czas teraz i to rozpieszczam gdyby mi ktoś próbował wcisnąć psa wcześniej to bym go nie przyjęła co nie znaczy że psów generalnie nie lubię,lubię ale sama chciałam.miec konkretna rasę w konkretnym czasie

[motylka_30]

Napisane przez elvegirl

Niektórzy po prostu nie chcą mieć dzieci, nie ma co tu się doszukiwać głębszej przyczyny.
Aaaaa z tej strony na to nie patrzyłam, faktycznie, to ma sens.

Ale ja nie neguje tego,że ktoś nie chce mieć dzieci i nie myśleć po staroświecku,że każda kobieta powinna mieć dzieci a jak nie ma, to z nią coś nie tak.Tutaj jest już dziecko i sytuacja jest diametralnie inna.Nie neguje tego,że chłopak nie chciał mieć dziecka.Jednak wiele ludzi, którzy zostali rodzicami mimo nie planowanego rodzicielstwa zachowują się inaczej.

Zresztą sama masz podobne zdanie jak ja z tego co wynika,że autorka ma prawo mieć żal i uważać faceta za dupka.Zależy od wychowania i światopoglądu i zdania będą podzielone i raczej nikt tego zdania nie zmieni a dyskutować można jak najbardziej.Tylko,że tutaj jest wielkie oburzeni,że ktoś facet ocenia źle ale inni mogą być oburzeni,że ktoś takiego faceta broni i koło się zamyka.