28 lat i przegrane życie

[Mijanou]

Xfrida, Limonka
normalnie w tym wątku powinni Wam dać Nobla. Lepiej tego ująć się nie da.

Chyba prawie każdej z nas kiedyś posypał się poważny związek. Z różnych przyczyn, w różnych życiowych sytuacjach. A czasem te sytuacje były bardzo trudne. Czasem związek powoli dogorywał, jak u Limonki. Czasem koniec związku był niespodziewany, jak cios w łeb, czyli tak jak miało to miejsce w moim przypadku ( zdrada, oszukiwanie w chwili gdy tato juz eżał na przysłowiowym łożu śmierci i nie miałam dla faceta tyle czasu bo priorytetem była opieka nad umierającym ojcem i pomoc mamie). Owszem, świat mi się zawalił z hukiem na rudy łeb, ale nigdy nie miałam poczucia, że przegrałam życie i nic mnie w tym życiu juz nie czeka. Miałam rozliczne obowiązki, terminy i zobowiązania, które musiały zostać wykonane i wymagały maksymalnego wysiłku.

Na przyszłość, buduj swój śwat razem z kimś, nie wokół kogoś. Jeśli zbudujesz świat wokół kogoś i nagle tego kogoś zabraknie, nie zostanie Ci nic. Jeśli będziesz go budować wspólnie z kimś, to nawet jeśli tego kogoś zabraknie to będziesz musiała nadal w swoim swiecie funkcjonować.

https://www.youtube.com/watch?v=P2e4FjofYuo

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Mijanou

Xfrida, Limonka
normalnie w tym wątku powinni Wam dać Nobla. Lepiej tego ująć się nie da.

Chyba prawie każdej z nas kiedyś posypał się poważny związek. Z różnych przyczyn, w różnych życiowych sytuacjach. A czasem te sytuacje były bardzo trudne. Czasem związek powoli dogorywał, jak u Limonki. Czasem koniec związku był niespodziewany, jak cios w łeb, czyli tak jak miało to miejsce w moim przypadku ( zdrada, oszukiwanie w chwili gdy tato juz eżał na przysłowiowym łożu śmierci i nie miałam dla faceta tyle czasu bo priorytetem była opieka nad umierającym ojcem i pomoc mamie). Owszem, świat mi się zawalił z hukiem na rudy łeb, ale nigdy nie miałam poczucia, że przegrałam życie i nic mnie w tym życiu juz nie czeka. Miałam rozliczne obowiązki, terminy i zobowiązania, które musiały zostać wykonane i wymagały maksymalnego wysiłku.

Na przyszłość, buduj swój śwat razem z kimś, nie wokół kogoś. Jeśli zbudujesz świat wokół kogoś i nagle tego kogoś zabraknie, nie zostanie Ci nic. Jeśli będziesz go budować wspólnie z kimś, to nawet jeśli tego kogoś zabraknie to będziesz musiała nadal w swoim swiecie funkcjonować.

https://www.youtube.com/watch?v=P2e4FjofYuo

Dokładnie o to mi chodzilo
Trzeba w zyciu miec inne punkty zaczepienia nie opierać swojego szczęścia, całego życia na partnerze
Bycie zostawionym jest przykrym doświadczeniem ale nie jest przegraniem zycia szczegolnie w wieku lat 28
O przegranym zyciu moze powiedziec ktos na łożu smierci kto żył pod dyktando innych cale zycie odmawiając sobie bycia soba
I nie chodzi o to ze nie mam empatii ale o to żeby pokazać autorce i innym ludziom w jej sutuacji ze zycie sie nie konczy na tym człowieku czasami nie widzimy tych innych rzeczy które są ważne w zyciu i robia je cos warte

[Mijanou]

A ja dodam, że w wieku zbliżonym do wieku Autorki byłam jeszcze singlem, bo też jakiś czas zajęło lizanie ran i przepracowanie nieudanego związku. Bo nie ma bata, ból musi się "wyboleć", życie wejść na inne tory i toczyć się zwykłym trybem. I znalazłam swoją drugą połowę (nawet w sumie nie szukając). Z Tobą, Autorko, będzie podobnie. Nadejdzie taki dzień, gdy na wspomnienie eksa wzruszysz tylko ramionami.