Czy Polska jest krajem ludzi czepialskich i nieżyczliwych?

[dzwonek_dzyn_dzyn]

Cześć wszystkim

Do założenia tego wątku zainspirował mnie inny wątek, który tu kiedyś przeczytałam. W wątku tym kobieta opisała kilka różnych sytuacji, w których zachowanie innych ludzi dotknęło ją w jakiś sposób. Konkretnie chodzi mi o ten wątek:
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1278290
A właściwie nie tyle zainspirował mnie sam wątek, co jedna z odpowiedzi, jakie się w nim pojawiły. Mam nadzieję, że użytkowniczka nie będzie miala mi za złe, że zacytuję tu jej słowa:

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;88241633]Treść usunięta[/QUOTE]

Być może na forum jest więcej osób, które dłuższy czas mieszkały, czy może nadal mieszkają, gdzieś za granicą. Chodzi mi o wrażenia raczej ze stałego pobytu, takiego powyżej roku, a jeszcze lepiej kilka lat, gdzie już miało się dość czasu, by się dobrze zapoznać z nowym krajem i jego mieszkańcami. Jestem bardzo ciekawa Waszych opinii, czy zgadzacie się z takimi wnioskami HalinyGrazyny, czy raczej nie bardzo? Czy po wyjeździe zetknęliście się z jakąś rzeczywiście znaczną różnicą mentalności?

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[9fe3753a27fdab91f294646f71f38ef6abf24fb7_615a35f24cb81]

Mieszkałam ponad dziesięc lat za granicą.

Kultura korporacji jest wszędzie jest taka sama: ludzie się wygryzają, jest wyścig szczurów. Uśmiech do szefa a potem tworzenie plotek, żeby się kogoś pozbyć. Oczywiście nie zawsze, ale to nie jest jakiś tam wyjątek. Widziałam to i w Niemczech i we Francji i w Polsce.

W Polsce często się wierzy, że "za granicą" szanuje się pracownika itd. itd. W niektórych firmach jest lepiej, w niektórych gorzej i prawodawstwo w niektórych krajach jest nieco przyjaźniejsze pracownikowi niż w Polsce, ale szefa wrzeszczącego na podwładnego (poziom: dyrektor, nie żartuję) widziałam nawet w Niemczech. Szokujące doświadczenie.

Widziałam też skrajny brak profesjonalizmu, np. kierownika jednostki w bardzo ostentacyjny sposób mającego (albo sugerującego) romans z dziewczyną na stanowisku junior i potem awansującego ją jako jedyną osobę z wielkiego teamu Plus upijanie się i dewastowanie hotelu. Naprawdę takie rzeczy nie są typowo polskie.

Chamstwo uliczne też zdarza się wszędzie. Nieznajoma baba w Brukseli, która pytała, kiedy nauczę się francuskiego (byłam tam na kilka miesięcy, francuskiego nie potrzebowałam). Baba w Wiedniu, którą spytałam o drogę a która mnie spytała, kiedy mam zamiar opuścić ich kraj. Plus mężczyźni pochodzenia południowego chodzący za mną w grupkach, próbujący obmacywać, nie dający spokoju albo Arab wrzeszczący na mnie bo rozmawiałam z mężczyzną (!) - w Polsce tego jeszcze nie uświadczyłam.

A tak btw: zostałam oszukana w sklepie przy wydawaniu pieniędzy tylko kilka razy w życiu: nigdy w Polsce, zawsze na zachodzie. Podobnie jeśli chodzi o taksówki/ ubera.

Podobnie na Zachodzie istnieją dzielnice, które powinno się omijać, zwłaszcza jako kobieta idąca sama. "Nieżyczliwość" to napraawdę nic w porównaniu z molestowaniem i brakiem bezpieczeństwa. W Polsce nie zaznałam tego jeszcze.

A o lekarzach to nawet nie zaczynam

Jak się jest za granicą przez chwilę to się pewnych rzeczy nie zauważa (albo nie rozumie niuansów języka, co też może odgrywac rolę). Potem dochodzi się do wniosku, że ludzie wszędzie są podobni.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[dzwonek_dzyn_dzyn]

Dzięki za wyrażenie swojej opinii

Szczególnie dzięki za post super_mouse, fajnie było poczytac, bo tu dużo spostrzeżen i ciekawostek różnych zostało przedstawione, jak np. o tych Arabach. Tak, słyszałam o tym zjawisku. To tak zwane "ubogacanie kultury" A tak na poważnie, to rzeczywiście jest bardzo nieciekawe z nimi, że tak potrafią zaczepiać na ulicy.

Może jeszcze ktoś chciałby napisać swoje przemyślenia i doświadczenia z ludźmi w innych krajach. Chętnie poczytam. Przyznam, jakoś zaciekawiło mnie jakie odczucia mają takie osoby, co wiele lat mieszkały poza krajem. Co można myśleć wtedy, jaka to jest reakcja po powrocie. Czy tak na minus często to jest, jak w tej zacytowanej wypowiedzi HalinyGrazyny (wybacz HalinoGrazyno to niechciane pewnie wywołanie Cie do tablicy ), czy na plus też ktoś odczuł takie porównanie po przyjeździe.

Ja też swego czasu, przez kilka miesięcy, żyłam i pracowałam za granicą. Jednak kilka miesięcy to przecież nie to samo, co doświadczenie kogoś po kilku latach wyjazdu. Na pewno mogą być różne i bogate doświadczenia w takim czasie. W jakiś sposób zmienia się pewnie spojrzenie, taka perspektywa patrzenia i właśnie mentalność. Przynajmniej tak mi się wydaje

Temu to dość ciekawe, bo dla kogoś od lat siedzącego na miejscu, to pewne rzeczy mogą być już niezauważalne. Człowiek się przyzwyczaja do zastanej rzeczywistości i nie ma się porównania takiego, jak ktoś patrzący z boku.

A że ludzie są generalnie różni i wszędzie na świecie się trafią milsi, czy mniej mili, to raczej oczywista oczywistość. Mnie jednak zaciekawiła owa "bardzo duża różnica w mentalności" zbiorowej, jak HalinaGrazyna to określiła Czy więcej osób tak to postrzega, czy raczej to rzadkie odczucie, na podstawie specyficznych jednostkowych doświadczeń...

[Mijanou]

No różnie jest. Zależy, w jakiej części miasta mieszkasz. Tam, gdzie my mieszkamy są głównie rdzenni Angole w średnim wieku lub starsi, więc jest spokojnie i każdy swego nosa pilnuje.

Są jednak dzielnice, które się omija dla własnego komfortu fizycznego lub psychicznego (wcale tu nie mam na mysli dzielnic zamieszkałych przez Muzułmanów). Jak w Polsce. Ludzie wszędzie są różni tak naprawdę. A głupota (jak się przekonałam) jest fenomenem międzynarodowym.

[Essence89]

Napisane przez dzwonek_dzyn_dzyn

Cześć wszystkim

Do założenia tego wątku zainspirował mnie inny wątek, który tu kiedyś przeczytałam. W wątku tym kobieta opisała kilka różnych sytuacji, w których zachowanie innych ludzi dotknęło ją w jakiś sposób. Konkretnie chodzi mi o ten wątek:
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1278290
A właściwie nie tyle zainspirował mnie sam wątek, co jedna z odpowiedzi, jakie się w nim pojawiły. Mam nadzieję, że użytkowniczka nie będzie miala mi za złe, że zacytuję tu jej słowa:


I jeszcze:


Być może na forum jest więcej osób, które dłuższy czas mieszkały, czy może nadal mieszkają, gdzieś za granicą. Chodzi mi o wrażenia raczej ze stałego pobytu, takiego powyżej roku, a jeszcze lepiej kilka lat, gdzie już miało się dość czasu, by się dobrze zapoznać z nowym krajem i jego mieszkańcami. Jestem bardzo ciekawa Waszych opinii, czy zgadzacie się z takimi wnioskami HalinyGrazyny, czy raczej nie bardzo? Czy po wyjeździe zetknęliście się z jakąś rzeczywiście znaczną różnicą mentalności?

4 i pół roku w Anglii i spostrzeżenia mam takie, że Angol usmiecha się do Ciebie i udaje życzliwego a za plecami obrobi Ci tyłek, że nie raz szczękę z ziemi podnosiłam. Aż nawet nie chce myśleć co o Polakach mówią, bo oczywiste, że przy mnie osób z Polski nie obrażali, ale za to swoich rodaków jak najbardziej. Najpierw don't worry darling a jak tylko osoba zniknie z horyzontu to wyrzyganie wszystkiego co się myśli o danej osobie i jej problemach. Chcę wierzyć, że to tylko mentalność tego młodego pokolenia, jakoś starszych Anglików darzę większą sympatią. Z drugiej strony najlepszego pracodawce poznałam właśnie tam. Mimo, że firma upadła to prezes sprzedając firmę najpierw zapewnił w umowie, że nowy właściciel przez conajmniej rok nie może zwolnić żadnego pracownika, bez tego warunku nie chciał nawet rozmawiać z potencjalnymi nabywcami. Ale taki pracodawca to też nie za często choć mam wrażenie, że i tak częściej niż w Polsce.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[535de3f481873e06c5a5c33016fd2a44dce7d9b2_606b967225802]

Generalizowanie. Nie raz i nie dwa, pomogli mi obcy ludzie, jak bylam w potrzebie. Powiedzialabym raczej, ze Polacy to narod ludzi.... negatywnych. Raz spotkaja buraka, to wszyscy sa burakami. Raz ktos ich oszuka, zaczepi, to nagle caly narod jest pelen czepliwych burakow.

[4e7542dda0fd66e47a4eea60a6dfa89c97e945d1_61c50d8334adc]

Mijanou, jakie to dzielnice omijasz dla wlasnego komfortu psychicznego? Bardzo mnie to ciekawi...



Ja moge tylko potwierdzić to obgadywanie Angoli...Tez to zauwazylam, nawet bedac tam na krótkim wypadzie.



Od siebie dodam tylko tyle, ze obserwując amerykańską kulturę mogę tylko stwierdzić, ze my - mimo zarzucanej nam agresji i sklonnosci do awanturnictwa - jestesmy naprawdę bardziej...kulturalni, nawet w internecie, w sensie - bardzo negatywne komentarze sie pojawiają, ale obowiazuje pewna netykieta, moderacja raczej kontroluje to co się dzieje na forach internetowych. W USA wieke takich for to po prostu "sciek", ale o czym tu mowic skoro wulgarny język jest w powszechnym użyciu nawet u młodzieży. Niektórym to nie przeszkadza, inni uważają to za przejaw wyluzowania, ale jak się poslucha tego wiecznego "bitch" lub "slut", to czlowiekowi się wszystkiego odechciewa...Ja ogólnie nie mogę znieść tej chamowatosci i agresji werbalnej i niewerbalnej w tym narodzie.

[amillia]

Kolejny wątek, gdzie ludzie jednym tchem będą się oburzać, że nie można wrzucać Polaków do jednego worka żeby zaraz potem walnąć jakieś uogólnienie typu "wszyscy Anglicy są fałszywi" No cóż.

Czy czepialscy i nieżyczliwi to nie wiem, akurat spotkałam się w każdej nacji z ludźmi kłótliwymi i nieprzyjemnymi. Ale za granicą co do zasady Polaków unikam i lepiej mi się żyje pośród innych nacji. Na poziomie życia codziennego spotyka mnie o wiele mniej nieprzyjemnych sytuacji, mijam ludzi uśmiechniętych i życzliwych, w Polsce dużo częściej widziałam zgorzkniałe czy naburmuszone miny. Nie lubię atmosfery życia w Polsce, duszę się w tym kraju, drażni mnie w naszym narodzie powszechne cwaniactwo, buta, zaglądanie innym do kieszeni, do stopnia którego nie doświadczyłam w innych krajach, a mieszkałam w kilku, teraz też zresztą jestem na emigracji.

Na tę atmosferę składają się chociażby też takie rzeczy, że mogę zostawić laptopa na ławce i iść do kiosku i wiem, że nikt go nie ukradnie. Że nikt tutaj nie zamyka swoich domów jak wychodzi do sklepu, nie przypina rowerów, że ludzie wystawiają przed domem artykuły do kupienia i słoiczek, gdzie można za nie wrzucić zapłatę. I że ani te artykuły i ani ten słoiczek nie zostają skradzione. Że jak wprowadzałam się do mieszkania to właściciel mi powiedział, że nie muszę zamykać drzwi wejściowych jak wychodzę, bo nie mieli włamania w gminie od ponad 100 lat. No powodzenia z takim zachowaniem w Polsce. U nas jak raz postawili na rynku półeczkę na książki, zamysł znany z wielu krajów europejskich, gdzie bierzesz książkę dla siebie, a jakąś swoją kładziesz w zamian, to w jeden dzień wszystkie książki zniknęły i zaczęły się pojawiać na allegro. Jakoś na Zachodzie te wynalazki z powodzeniem istnieją wszędzie poza dzielnicami opanowanymi przez imigrantów, również tych z Europy Wschodniej. Nie ma się co oszukiwać, że to nie powszechność pewnych cech wpływa na to, że w Polsce takie akcje się nie udadzą. Że tutaj złodziejstwo nadal często postrzegane jest jako "wykorzystywanie okazji" czy "radzenie sobie".

Polska i generalnie kraje postkomunistyczne to jest naród złodziei i cwaniaków. Nie dlatego, że każdy w naszym kraju nim jest, ale dlatego, że po pierwsze jest ich więcej, a po drugie dlatego, że istnieje o wiele większe przyzwolenie na takie zachowania. "Sam się prosił, a czego on się spodziewał, okazja czyni złodzieja, jak leży trzeba brać, frajer by nie wziął".

Dobrą miarą dla społeczeństwa jest też dla mnie zerknięcie w statystyki dotyczące tolerancji dla osób innego koloru skóry, innej płci, innej orientacji. Ile osób w danym społeczeństwie zgadza się ze stwierdzeniem, że osoby lgbt powinny mieć te same prawa co osoby hetero? W Szwecji 98%, dosłownie prawie każdy Szwed. W Polsce szalone 49%. Nie ma się co oszukiwać, że to nie wpływa na atmosferę w kraju czy że nie wynika to z zakorzenionych w narodzie cechach.

Nie mogłabym też na dłuższą metę mieszkać w Chinach, bo chińska mentalność i zachowania też mnie często doprowadzały do szału, chociaż oczywistym jest, że nie każdy Polak i nie każdy Chińczyk będzie je reprezentował. Ale uogólniając jak najbardziej uważam, że w Polsce częściej niż w wielu innych krajach Europy Zachodniej można spotkać negatywne cechy typu cwaniactwo, skłonność do narzekania, nietolerancja, kłótliwość.

[9fe3753a27fdab91f294646f71f38ef6abf24fb7_615a35f24cb81]

Napisane przez amillia

Na tę atmosferę składają się chociażby też takie rzeczy, że mogę zostawić laptopa na ławce i iść do kiosku i wiem, że nikt go nie ukradnie.

Przedziwny komentarz

Siedziałam kiedyś we Francji w Paryżu, w "dobrej dzielnicy" przed McDonalds i sprawdzałam coś na laptopie. (Byłam w podróży i w moim hotelu nie działał internet). Jakieś 5 minut potem podszedł do mnie Francuz i zaczął tłumaczyć, żebym tego nie robiła, bo mi za chwilę laptop ukradną.

Bardzo dziwne masz spostrzeżenia.

[amillia]

[1=9fe3753a27fdab91f294646 f71f38ef6abf24fb7_615a35f 24cb81;88352826]Przedziwny komentarz

Siedziałam kiedyś we Francji w Paryżu, w "dobrej dzielnicy" przed McDonalds i sprawdzałam coś na laptopie. (Byłam w podróży i w moim hotelu nie działał internet). Jakieś 5 minut potem podszedł do mnie Francuz i zaczął tłumaczyć, żebym tego nie robiła, bo mi za chwilę laptop ukradną.

Bardzo dziwne masz spostrzeżenia.[/QUOTE]

Co w moim komentarzu sprawiło, że założyłaś, że piszę o Paryżu? Nie zostawiłabym torby na widoku ani w Paryżu, ani w Londynie, ani w większości metropolii. W dużej mierze przez imigrantów, w tym polskich, ale nie tylko.

Pisałam o miejscu, w którym teraz mieszkam, a nie każdym jednym mieście jakie Ci przyjdzie do głowy, które nie jest Polską

[Rena]

[1=9fe3753a27fdab91f294646 f71f38ef6abf24fb7_615a35f 24cb81;88352826]Przedziwny komentarz

Siedziałam kiedyś we Francji w Paryżu, w "dobrej dzielnicy" przed McDonalds i sprawdzałam coś na laptopie. (Byłam w podróży i w moim hotelu nie działał internet). Jakieś 5 minut potem podszedł do mnie Francuz i zaczął tłumaczyć, żebym tego nie robiła, bo mi za chwilę laptop ukradną.

Bardzo dziwne masz spostrzeżenia.[/QUOTE]


W Paryzu wszedzie kradna.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Napisane przez amillia

Kolejny wątek, gdzie ludzie jednym tchem będą się oburzać, że nie można wrzucać Polaków do jednego worka żeby zaraz potem walnąć jakieś uogólnienie typu "wszyscy Anglicy są fałszywi" No cóż.

Czy czepialscy i nieżyczliwi to nie wiem, akurat spotkałam się w każdej nacji z ludźmi kłótliwymi i nieprzyjemnymi. Ale za granicą co do zasady Polaków unikam i lepiej mi się żyje pośród innych nacji. Na poziomie życia codziennego spotyka mnie o wiele mniej nieprzyjemnych sytuacji, mijam ludzi uśmiechniętych i życzliwych, w Polsce dużo częściej widziałam zgorzkniałe czy naburmuszone miny. Nie lubię atmosfery życia w Polsce, duszę się w tym kraju, drażni mnie w naszym narodzie powszechne cwaniactwo, buta, zaglądanie innym do kieszeni, do stopnia którego nie doświadczyłam w innych krajach, a mieszkałam w kilku, teraz też zresztą jestem na emigracji.

Na tę atmosferę składają się chociażby też takie rzeczy, że mogę zostawić laptopa na ławce i iść do kiosku i wiem, że nikt go nie ukradnie. Że nikt tutaj nie zamyka swoich domów jak wychodzi do sklepu, nie przypina rowerów, że ludzie wystawiają przed domem artykuły do kupienia i słoiczek, gdzie można za nie wrzucić zapłatę. I że ani te artykuły i ani ten słoiczek nie zostają skradzione. Że jak wprowadzałam się do mieszkania to właściciel mi powiedział, że nie muszę zamykać drzwi wejściowych jak wychodzę, bo nie mieli włamania w gminie od ponad 100 lat. No powodzenia z takim zachowaniem w Polsce. U nas jak raz postawili na rynku półeczkę na książki, zamysł znany z wielu krajów europejskich, gdzie bierzesz książkę dla siebie, a jakąś swoją kładziesz w zamian, to w jeden dzień wszystkie książki zniknęły i zaczęły się pojawiać na allegro. Jakoś na Zachodzie te wynalazki z powodzeniem istnieją wszędzie poza dzielnicami opanowanymi przez imigrantów, również tych z Europy Wschodniej. Nie ma się co oszukiwać, że to nie powszechność pewnych cech wpływa na to, że w Polsce takie akcje się nie udadzą. Że tutaj złodziejstwo nadal często postrzegane jest jako "wykorzystywanie okazji" czy "radzenie sobie".

Polska i generalnie kraje postkomunistyczne to jest naród złodziei i cwaniaków. Nie dlatego, że każdy w naszym kraju nim jest, ale dlatego, że po pierwsze jest ich więcej, a po drugie dlatego, że istnieje o wiele większe przyzwolenie na takie zachowania. "Sam się prosił, a czego on się spodziewał, okazja czyni złodzieja, jak leży trzeba brać, frajer by nie wziął".

Dobrą miarą dla społeczeństwa jest też dla mnie zerknięcie w statystyki dotyczące tolerancji dla osób innego koloru skóry, innej płci, innej orientacji. Ile osób w danym społeczeństwie zgadza się ze stwierdzeniem, że osoby lgbt powinny mieć te same prawa co osoby hetero? W Szwecji 98%, dosłownie prawie każdy Szwed. W Polsce szalone 49%. Nie ma się co oszukiwać, że to nie wpływa na atmosferę w kraju czy że nie wynika to z zakorzenionych w narodzie cechach.

Nie mogłabym też na dłuższą metę mieszkać w Chinach, bo chińska mentalność i zachowania też mnie często doprowadzały do szału, chociaż oczywistym jest, że nie każdy Polak i nie każdy Chińczyk będzie je reprezentował. Ale uogólniając jak najbardziej uważam, że w Polsce częściej niż w wielu innych krajach Europy Zachodniej można spotkać negatywne cechy typu cwaniactwo, skłonność do narzekania, nietolerancja, kłótliwość.

W Polsce akurat mało się kradnie na tle innych państw w Europie.
https://ec.europa.eu/eurostat/statis..._statistics/pl
I bardzo dużo ludzi nie przypina rowerów. To jest chyba kwestia związana raczej z wielkością miejscowości, niż krajem. Mnie się kilka razy zdarzyło zostawić otwarty samochód w dzielnicy znanej z alkoholików, punków i cyganów i co, ani auto nie wyparowało, ani nic ze środka

[9fe3753a27fdab91f294646f71f38ef6abf24fb7_615a35f24cb81]

Napisane przez amillia

Co w moim komentarzu sprawiło, że założyłaś, że piszę o Paryżu? Nie zostawiłabym torby na widoku ani w Paryżu, ani w Londynie, ani w większości metropolii. W dużej mierze przez imigrantów, w tym polskich, ale nie tylko.

Pisałam o miejscu, w którym teraz mieszkam, a nie każdym jednym mieście jakie Ci przyjdzie do głowy, które nie jest Polską

Nie obchodzi mnie o jakim miejscu pisałaś.

Kontrastowałaś zagranicę z Polską, więc ci piszę, że tak nie wszędzie albo nawet w ogóle nie jest.

[dzwonek_dzyn_dzyn]

[1=535de3f481873e06c5a5c33 016fd2a44dce7d9b2_606b967 225802;88351891]Polacy to narod ludzi.... negatywnych. Raz spotkaja buraka, to wszyscy sa burakami. Raz ktos ich oszuka, zaczepi, to nagle caly narod jest pelen czepliwych burakow.[/QUOTE]
Ale skąd wiesz, że to było "raz"? Ja myślę, że autorka tamtego wątku mogła mieć wcześniej dużo podobnych doświadczeń, aż jej się uzbierało i "ulało", i chyba opisała tylko kilka najnowszych tego typu sytuacji, a nie wszystkie, co były. Przecież to, że nie opisała sytuacji z całego życia, to nie znaczy, że wcześniej nic podobnego nie doświadczyła. Wręcz wydaje mi się to dość nieprawdopodobne, żeby ktoś zakładal wątek w sytuacji, gdyby to były pierwsze takie doświadczenia ludzkich reakcji.

Tak szczerze, to jak czytałam tamten wątek, to mi się przypomniało też kilka sytuacji podobnych z mojego życia. Np. podobnych do tej z fochem korepetytorki. Przykład. Kiedyś zapytałam na kursie rysunku faceta prowadzącego o coś. Żeby dokładniej powiedział, albo czy można coś tam zrobić inaczej, juz dokładnie nie pamiętam, ale pytanie na pewno dotyczyło tematu zajęć. A ten na mnie z mordą, że co ja się tak wypytuję, kolejny już raz się go wypytuję i że wiecznie mi się coś nie podoba. (A spytałam o coś może trzeci raz, od jakichś 5 zajęć ) Szczerze, to byłam tak zszokowana taką reakcją, że jedyne co w tym momencie przyszlo mi do głowy, to: ale o co chodzi Pytam facia grzecznie i miło, któremu to faciowi płacę niemałe pieniądze żeby było śmieszniej, a ten na mnie wyskakuje z gębą. I podobnych sytuacji miałam jeszcze parę.

Temu mnie jakoś uderzyły te słowa HalinyGrazyny, bo nigdy w ten sposób o tym nie myślałam, że to może jakaś nasza narodowa przywara Po prostu myślałam, ze jakiś pech miałam trafiać w życiu na takich osobników jak tamten pan od rysunku. A tu czytam wątek i sie najpierw okazuje, że ktoś miał całkiem podobne sytuacje. A potem inna osoba jeszcze twierdzi, ze to polska mentalność jest. To się zaczęłam zastanawiać, czy tak rzeczywiście jest. Czy jednak nie, bo może wszędzie tak samo sprawa wygląda, a tylko trawa u sąsiada zawsze bardziej zielona

No właśnie, bo czy to nie jest tak samo wszędzie na swiecie? Czy jednak są różnice i jest większe zagęszczenie neurotycznych ludzi w naszym kraju (i może innych postkomunistycznych, jak ktoś tu napisał), a są jakieś miejsca na świecie, gdzie tego typu sytuacje zdarzają się znacznie rzadziej... Tak mnie to jakoś zastanowiło. A że sama mam niewielkie doświadczenie z mieszkania za granicą, to pomyślałam, ze zapytam osoby, co lepiej mogły zaobserwować jeśli takie różnice istnieją.

Tak że dzięki za każdą odpowiedź, wszystkie przeczytałam z zaciekawieniem. Zawsze warto poznać różne opinie i różne sposoby spojrzenia na jakiś problem, choć oczywiście na koniec wnioski każdy wyciąga i tak swoje własne


edit
Tylko się mi tu nie pokłóćcie dziewczyny, OK?

Tak się przyznam, że specjalnie sformułowałam temat w formie clickbaitu Żeby było zwięźle, a zarazem trochę przyciągało uwagę. Bo jakbym napisała temat w taki sposób: "Czy osoby, które dłuższy czas mieszkały za granicą, uważają, że w naszym kraju jest większy odsetek niektórych cech i np. częściej można dostać opier**l za nic, a w niektórych - podkreślam niektórych - państwach jest to zachowanie rzadziej spotykane, bardziej moze piętnowane społecznie, czy ogólnie słabiej przyjęte w kulturze... Czy też jest to efekt kwaśnych winogron, zielonej trawy u sąsiada i w ogóle tak nie jest" - już widze, jak ktos by sie takim wątkiem zainteresował

Tak że proszę nie brać tematu wątku tak całkiem literalnie

[amillia]

[1=9fe3753a27fdab91f294646 f71f38ef6abf24fb7_615a35f 24cb81;88352940]Nie obchodzi mnie o jakim miejscu pisałaś.

Kontrastowałaś zagranicę z Polską, więc ci piszę, że tak nie wszędzie albo nawet w ogóle nie jest.[/QUOTE]

Kontrastowałam Polskę z miejscem, w którym mieszkam. Ale skoro jakiś Francuz Ci powiedział, żebyś uważała na laptopa to faktycznie, nigdzie w Europie nie można bezpiecznie swoich rzeczy zostawiać, case closed

Napisane przez Noane

W Polsce akurat mało się kradnie na tle innych państw w Europie.
https://ec.europa.eu/eurostat/statis..._statistics/pl
I bardzo dużo ludzi nie przypina rowerów. To jest chyba kwestia związana raczej z wielkością miejscowości, niż krajem. Mnie się kilka razy zdarzyło zostawić otwarty samochód w dzielnicy znanej z alkoholików, punków i cyganów i co, ani auto nie wyparowało, ani nic ze środka

No mi się w małej miejscowości w Polsce jak zdarzyło zostawić otwarte drzwi to mnie okradziono ze mną w mieszkaniu Zależy od miejscowości i okolicy.

Bookcrossing, popularna idea na świecie, w Polsce rozkradziono w tydzień 200 książek: https://lodz.wyborcza.pl/lodz/1,3513...w-tydzien.html

Co do kradzieży za granicą dobrze się przyjrzeć jakie grupy społeczne tych kradzieży dokonują W mojej obecnej okolicy dużo ludzi trzymało swoje łódki zacumowane przy jeziorach i rzekach, ale odkąd zaczęła się masowa emigracja z Polski i Europy Wschodniej w tajemniczych okolicznościach zaczęły one ginąć, teraz niestety trzeba je na noc zamykać. I zastanowić się czy dane przedstawiają liczbę kradzieży ogółem czy liczbę zgłoszonych kradzieży. Chociażby przez porównanie Rumunii ze Skandynawią i przeanalizowanie skąd się biorą te różnice.

Co oczywiście nie oznacza, że tylko Polacy kradną albo że każdy inny kraj to kraina mlekiem i miodem płynąca. Ale jeśli ktoś uczciwie i z ręką na sercu na emigracji wolałby mieć za sąsiada Polaka zamiast np. Norwega to podziwiam ufność Ja na podstawie własnych doświadczeń mogę tylko powiedzieć, że o wiele przyjemniej mi się mieszka za granicą, a stereotyp homo sovieticus nie wziął się znikąd.

[dzwonek_dzyn_dzyn]

A Ty amillia piszesz o wiosce małej gdzieś w Norwegii, tak? Że tam właśnie ludzie zostawiają rzeczy? O tym też słyszałam, że tak w tych skandynawskich krajach jest, czy może było do niedawna.

Mnie się wydaje, że np. w Norwegii może nie tylko chodzic o to, że są to małe miejscowości, ale być może (nigdy nie byłam w tym kraju, więc tu zgaduję) są położone w sporej odległości od siebie? Bo np. w Polsce często niby mała wioska, ale kawałeczek dalej się zaczyna kolejna i kolejna. I tak na prawdę ludzie mają blisko sąsiadów z innych wiosek, co leżą blisko. Może w Norwegii są to bardziej takie enklawy oddalone od siebie? Wtedy ludzie może nie mają tendencji do kradzieży. A w dużym mieście, to już w ogóle wiadomo, każdy jest anonimowy.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[DarkChocolate666]

Polska nie jest jakims wyjatkiem. Wszedzie dobrze, gdzie nas nie ma. Najwiecej niemilych i niekulturalnych ludzi spotkalam we Wloszech. Ale po co mialabym sie wypowiadac o jakiejs nacji, jak ich spotkalam tylko kilku i nawet tam nie mieszkalam?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Rena]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;88353957]Treść usunięta[/QUOTE]


Autorka wyraznie pisze w pierwszym poscie, ze prosi o wypowiedz osob mieszkajacych w danym kraju dluzej niz rok.

[Rena]

Napisane przez dzwonek_dzyn_dzyn

A Ty amillia piszesz o wiosce małej gdzieś w Norwegii, tak? Że tam właśnie ludzie zostawiają rzeczy? O tym też słyszałam, że tak w tych skandynawskich krajach jest, czy może było do niedawna.

Mnie się wydaje, że np. w Norwegii może nie tylko chodzic o to, że są to małe miejscowości, ale być może (nigdy nie byłam w tym kraju, więc tu zgaduję) są położone w sporej odległości od siebie? Bo np. w Polsce często niby mała wioska, ale kawałeczek dalej się zaczyna kolejna i kolejna. I tak na prawdę ludzie mają blisko sąsiadów z innych wiosek, co leżą blisko. Może w Norwegii są to bardziej takie enklawy oddalone od siebie? Wtedy ludzie może nie mają tendencji do kradzieży. A w dużym mieście, to już w ogóle wiadomo, każdy jest anonimowy.

Ciekawe czy w Oslo tez ludzie nie zamykaja drzwi od mieszkan.

[amillia]

Napisane przez Rena

Ciekawe czy w Oslo tez ludzie nie zamykaja drzwi od mieszkan.

Pewnie nie wszyscy, zwłaszcza odkąd wzrosła przestępczość związana z emigracją. Chociaż na moim skromnym trzykrotnym sztokholmskim przykładzie jeszcze nie zdarzyło mi się inaczej zameldować niż poprzez wiadomość od właściciela "mieszkanie otwarte, klucze na stole, miłego mieszkania". Ale nie spodziewałbym się, że to norma np. w gorszych dzielnicach.

Napisane przez dzwonek_dzyn_dzyn

A Ty amillia piszesz o wiosce małej gdzieś w Norwegii, tak? Że tam właśnie ludzie zostawiają rzeczy? O tym też słyszałam, że tak w tych skandynawskich krajach jest, czy może było do niedawna.

Mnie się wydaje, że np. w Norwegii może nie tylko chodzic o to, że są to małe miejscowości, ale być może (nigdy nie byłam w tym kraju, więc tu zgaduję) są położone w sporej odległości od siebie? Bo np. w Polsce często niby mała wioska, ale kawałeczek dalej się zaczyna kolejna i kolejna. I tak na prawdę ludzie mają blisko sąsiadów z innych wiosek, co leżą blisko. Może w Norwegii są to bardziej takie enklawy oddalone od siebie? Wtedy ludzie może nie mają tendencji do kradzieży. A w dużym mieście, to już w ogóle wiadomo, każdy jest anonimowy.

Generalnie o Skandynawii, chociaż pod wieloma względami podobnie przyjemnie wspominam mieszkanie w mniejszych miejscowościach w Holandii i Belgii. Oczywiście wielkość miejscowości i jej odosobnienie ma tutaj spore znaczenie, tak samo jak zamożność społeczeństwa, czy w innych kwestiach naleciałości kulturowe czy historyczne. To był tylko jeden z wielu podanych przeze mnie przykładów dlaczego za granicą mieszka mi się przyjemniej, wcale też nie najistotniejszy

[07f49d5297ed442eaa63bdc5e3365630f1fe1bde_620d9001ec3ce]

[1=9fe3753a27fdab91f294646 f71f38ef6abf24fb7_615a35f 24cb81;88352826]Przedziwny komentarz

Siedziałam kiedyś we Francji w Paryżu, w "dobrej dzielnicy" przed McDonalds i sprawdzałam coś na laptopie. (Byłam w podróży i w moim hotelu nie działał internet). Jakieś 5 minut potem podszedł do mnie Francuz i zaczął tłumaczyć, żebym tego nie robiła, bo mi za chwilę laptop ukradną.

Bardzo dziwne masz spostrzeżenia.[/QUOTE]


We Francji jest jak u nas pod tym względem - trzeba pilnować swojego.

Ja daleka jestem od generalizowania, ale pewne różnice w mentalności są dostrzegalne np. między Francuzami a Polakami. Ale faktem jest przede wszystkim jedno: wszędzie można spotkać paskudne osoby, niezależnie od kraju. Co z tego, ze na przykład Włosi się więcej uśmiechają i witają z każdym uśmiechem, jak nie ma to przełożenia na dalsze relacje. W sensie, ze mimo tego nadal jest masa wrednych ludzi, którzy będą się wykłucac o każda pierdołe.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Veredise]

Przede wszystkim jest krajem, gdzie wszystkich interesuje co robią ludzie do koła. Znam osoby, które potrafią do mnie plotkować o osobach, których na oczy nie widziałam i za news dnia uważają fakt, że córka koleżanki mamy z pracy się rozwodzi. Czegoś takiego nie zaobserwowałam w innych krajach, w których mieszkałam. Ludzie mają wywalone na to, co robią inni, o ile to nie ma na nich negatywnego wpływu. No chyba, że w jakichś super małych społecznościach, gdzie każdy zna każdego (w takich nie mieszkałam).

Przez to czują się też zobligowani do wtrącania się w nieswoje sprawy i dawania "dobrych" rad na każdym kroku, co jest wg mnie kwintesencją czepialstwa. Do tego są ci, którzy zwyczajnie chcą "dosr...ć" dla samego faktu.
W kontaktach z innymi osobami też wolimy im wytknąć że coś robią źle czy nie tak, niż powiedzieć coś życzliwego. Nie wiem skąd to się bierze.

[Rena]

Polska przede jest krajem gdzie zycie rodzinne nie jest wyborem. To obowiazek, to fetysz. Kazdy kto wybierze inaczej ma problem, jest uwazany za odmienca. Te wszystkie sluby na sile, te nieudane a trwajace malzenstwa. To obnoszenie sie obraczkami, ci wszyscy wladcy pierscieni, ta pogarda dla tych co nie nosza zlota na palcu.

[UnicornofDarkness]

Kiedy przebywam w Polsce jakoś dziwnie się czuję, nie wiem jak to nazwać tutaj jest inaczej. Za granicą na przykład w Paryżu czuć pewien postęp, otwartość na ludzi, świat i odmienne kultury. Praktycznie nie zdarza się sytuacja, że ktoś wytyka Cię palcami. W Polsce nawet jak się idzie ulicą, człowiek czuje się osaczony, obserwowany.

[kennedy]

w Polsce czuje nie na pewno bezpieczniej niż gdzieś indziej `Na codzień mieszkam w Londynie wiec mam porównanie.
mieszkam w dobrej dzielnicy ale złodzieje na skuterach to tutaj plaga: zwykle Arabowie albo ciemnoskorzymlodzi mezczyzni. Jeden siedzi na motorku, drugi zeskakuje i wyciąga noz. Nie boja nie niczego i kradną nawet ubrania ( drogie buty lub kurtki, iphony i zegarki)
gangi emigrantów obcinają katalizatory, Czaja nie tez na przesyłki z Amazona lezące przed drzwiami.

[Linka25]

[1=9fe3753a27fdab91f294646 f71f38ef6abf24fb7_615a35f 24cb81;88352826]Przedziwny komentarz

Siedziałam kiedyś we Francji w Paryżu, w "dobrej dzielnicy" przed McDonalds i sprawdzałam coś na laptopie. (Byłam w podróży i w moim hotelu nie działał internet). Jakieś 5 minut potem podszedł do mnie Francuz i zaczął tłumaczyć, żebym tego nie robiła, bo mi za chwilę laptop ukradną.

Bardzo dziwne masz spostrzeżenia.[/QUOTE]raz w życiu dostałam okradziona: w Paryżu (torebka)

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[77306feab5a5308f8ebf499db0d2cc77353731f9_614fa9f7baead]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

moge zapytac ile lat spedzilas za granica po zachodniej stronie? przykladowo, Londyn (bo zycie na angielskiej prowicji to troszke inna bajka)? bo ja kilka lat, to nie sa uogolnienia, tylko baaaardzo czeste sytuacje bo kazdy tam jedzie i chce sobie zrobic swoja mala Arabie, Pakistan, Polske...,w PL jest duzo niefajnosci, ale nie ma dzielnic, do ktorych boi sie wejsc policja - tego nie ma i mam nadzieje dlugo nie bedzie; szkoda, bo to piekne kraje i ich kultura zostala zniszczona; dlatego nie ma sie co dziwic pytaniami do emigranta kiedy wyjedzie, bo wielu ludzi, ktorzy sie tam urodzili ma po prostu dosc takich gangsterskich klimatow. Nie zrozum mnie zle, bo to prawda, ze wszedzie ludzie sa mili i niemili, ale sa pewne tendencje zauwazalne tylko przez tych, ktorzy w danym kraju spedzili jakis dluzszy czas, a wlasnie mowienie o sytuacji spolecznej w kraju, w ktorym nie spedzilo sie tych kilku lat jest mega-uogolnieniem i to niczym nie popartym. To nie jest tak, ze zachod jest zly, ale sa pewne tendencje, ktore wynikaja z problemow, z ktorym na szczescie jeszcze w PL nie przyszlo nam sie zmierzyc. PS: to nic, ze UK jest na polnocy, jakby ktos sie czepial...