dziwne koleje losu

[malamaluczka87]

Czas na moją dziwną dziecięcą historię. Moim priorytetem było zawsze dawanie z siebie kochanej osobie jak najwięcej z myślą , że nic nigdy w życiu nie będzie mi smakowac jeżeli w tej jednej dziedzinie mi nie wyjdzie. Może chciałam za bardzo, starałam się za bardzo, a ludzie rzadko to szanują. Tak byłam z jedną osobą dwa lata- dziś uznaję to za toksyczny związek lat młodzieńczych (teraz mam 21- też mi dojrzałośc;P) aczkolwiek wiele mnie to nauczyło. Potem paru się przewijało, ale nic poważnego, ot byli i przemijali bez większych śladów na moim życiorysie, teraz po tak długim czasie przeżyłam może krótki bo półroczny związek, ale na moje nieszczęście angaż poszedł za daleko, i chodz cztery miesiące minęły od jego zakończenia to ciągle jakoś nie mam ochoty z nikim się widywac. Do czego zmierzam...przez cały ten czas był koło mnie kolega - przyjaciel który jak to odkryłam od zawsze się we mnie kochał i nie było drugiego mężczyzny, z którym tak dobrze rozmawiałabym na dosłownie KAŻDY temat. Jak go poznałam ( 1 klasa LO ) byłam za młoda, trochę mnie to odstraszało, za szybko czułam co znaczy moja osoba dla niego, poza tym on był nieśmiały. Potem szybko pojawiały się inne , mniej wrażliwe "bezpieczne" osoby w moim życiu i tak jakoś nigdy nie wyszło. On w między czasie nie próżnował , zaczął spotykac się z naszą wspólną koleżanką. Teraz są już ze sobą trzy lata. Rozmawiam z nim codziennie, czasem flirtujemy tak z jajem ( obojgu leży nam to w charakterze) i zwierzył mi się, że jego dziewczyna tyle razy już dała mu popalic że ostro nadwyrężyło to jego uczucie, że po tym czasie razem męczy go tęsknota za wolnością, a z drugiej strony to nie jest ten typ co by skrzywdził. Kiedyś to on musiał się o nią ubiegac, teraz gdy ona jest pewna to on ma za dużo dylematów. A w tym wszystkim jestem ja, pisze ze mną codziennie i ostatnio zaczyna mnie męczyc czy czasem czegoś w życiu nie przegapiłam, myślę o jego osobie zdecydowanie za często. Przeżyłam już swoje i nie pakuję się na slepo już w nic, umiem chłodno oceniac sytuację. Nigdy nie połączyło nas coś tak ot sobie, od pierwszego wejrzenia. Ale to ma długie, głębokie podstawy. Dawno nie było też tak byśmy oboje w tym samym czasie byli singlami;P z drugiej strony czuję się podle , że on ma dziewczynę a ja walczę ze sobą i prawdopodobnie w trakcie ich kryzysu mam na niego wpływu. Nie chcę tak, to jego życie, jego związek i jego serce. To wszystko jest strasznie dziwne a ja sama sobie jestem winna, byłam jakoby " przed nią" ...ale się rozpisałam, wybaczcie! czy ktoś coś z tego w ogóle wie? hehe

[kosheen]

Ale co wizażanki mają Ci poradzić? Opowiedziałaś historię troche zagmatwaną, ale w skrócie, to brzmi mniej więcej tak: masz przyjaciela, który się kiedyś w Tobie kochał, teraz Ty zrozumiałaś, że może coś by mogło z tego być, ale nie chcesz psuć jego związku. hmm co by Ci tu powiedzieć, no masz rację to jego decyzja, jego wybór. Może teraz gdy jesteś sama wydaje Ci się, że mogłoby coś z tego być. A jak doprowadzisz do ich rozstania a między wami jednak nic nie zaiskrzy? Nie pakuj się do nich z butami, poczekaj jak się sprawy potoczą, bo możesz skrzywdzić wiele osób. Jak nie będzie chciał z nią być to nie będzie, a wtedy możesz zacząć coś kombinować, skoro myślisz, że to może być "to". Teraz kiedy on ma takie dylematy, najlepszym rozwiązaniem będzie szczera rozmowa- to mu na pewno pomoże. Pamiętaj też, że 3 lata to dużo czasu i nawet po ewentualnym rozstaniu na pewno tak szybko o tamtej dziewczynie nie zapomni. W końcu jak jest z nią tyle lat to musiał coś do niej czuć.

[malamaluczka87]

wiem kosheen , dokładnie tak to czuję. rzuciłam ramy całej historii, a ja nie jestem sama miesiąc, doskonale znam życie singla, tylko te lata w szybkiej opowieści się zatarły. To on był już zajęty gdy ja cały czas bylam wolna- prócz sporadycznych chwil. Jednak do tej pory był mi po prostu bliski, albo nigdy nie chciałam o tym inaczej myślec- jakby nie było szanowałam jego związek i nigdy nie wchodziłam do niego z butami. Jego dziewczyna nigdy też nie odczuła obecności w jego życiu jakiejś innej "przyjaciółki". Nie było w tym ani perfidii ani wyrachowania. I to nie jest tak, że nagle pragnę z nim byc- nie ma u mnie żadnych deklaracji . Po prostu zaczęło mnie męczyc psychicznie przeczucie i broń boże nie chcę miec wpływ na jego decyzję- bo jeszcze się okaże że się z nią ożeni. Nie potrafię tego wszystkiego zrozumiec i poukładac w spójną całośc. Czego chcę od wizażanek? by napisały co o tym wszystkim myślą, nawet jeśli będzie to mało " miłe" , czy któraś przeżyła coś podobnego? jak wyrzucic te myśli z głowy? Przypuszczam że natłok codziennych spraw sam mnie od tego odepchnie.

PS> Nikogo nie mam zamiaru ranic, a nim cokolwiek zrobię czy powiem dziesięc razy pomyślę. Może po to tu piszę

[cbc6429be45513368b51b71e340d921ce6d338a3]

Pokuszę się o stwierdzenie, że historia z życia wzięta.
I jak to w życiu bywa, różnie może się potoczyć.
Jeżeli chcesz być zapobiegawcza już teraz odpowiedz sobie na pytanie, co dla Ciebie istotne - przyjaźń z nim, czy uczucie?
Coś, co znasz i wiesz, że przetrwało wiele, czy jedna wielka niewiadoma.
To nie jest sugestia, bo nawet ja nie wiem, co bym w takiej sytuacji wybrała.
Na pewno zastanowiłabym się, czy emocje, które mną kierują są rzeczywiście związane z uczuciem, czy wynikają z zupełnie czegoś innego, zanim zdecydowałabym się na jakiekolwiek działanie, czy ingerencję.

[niebedetwoja19]

Nie powinnaś rozwalać ich związku. Jest Twoim przyjacielem, okej niech on dalej nim będzie.. powiedz, chciałabys, zeby jakaś dziewczyna wchodziła z buciorami w życie Twoje i Twojego tż? bo ja nie... dałabym jej popalić. Póki on z nią jest, to sie w to nie wtrącaj. Co do flirtowania "dla jaja", nie wiem czy jego dziewczyna uznałaby tak samo, mogłaby Cie uznać, za taką co odbija chłopaków innym laskom, a wierz mi takie dziewczyny które biorą sie za zajętych nie mają zbyt dobrej opini.

[niebedetwoja19]

Napisane przez malamaluczka87

wiem kosheen , dokładnie tak to czuję. rzuciłam ramy całej historii, a ja nie jestem sama miesiąc, doskonale znam życie singla, tylko te lata w szybkiej opowieści się zatarły. To on był już zajęty gdy ja cały czas bylam wolna- prócz sporadycznych chwil. Jednak do tej pory był mi po prostu bliski, albo nigdy nie chciałam o tym inaczej myślec- jakby nie było szanowałam jego związek i nigdy nie wchodziłam do niego z butami. Jego dziewczyna nigdy też nie odczuła obecności w jego życiu jakiejś innej "przyjaciółki". Nie było w tym ani perfidii ani wyrachowania. I to nie jest tak, że nagle pragnę z nim byc- nie ma u mnie żadnych deklaracji . Po prostu zaczęło mnie męczyc psychicznie przeczucie i broń boże nie chcę miec wpływ na jego decyzję- bo jeszcze się okaże że się z nią ożeni. Nie potrafię tego wszystkiego zrozumiec i poukładac w spójną całośc. Czego chcę od wizażanek? by napisały co o tym wszystkim myślą, nawet jeśli będzie to mało " miłe" , czy któraś przeżyła coś podobnego? jak wyrzucic te myśli z głowy? Przypuszczam że natłok codziennych spraw sam mnie od tego odepchnie.

PS> Nikogo nie mam zamiaru ranic, a nim cokolwiek zrobię czy powiem dziesięc razy pomyślę. Może po to tu piszę

a nie piszesz tu po to żeby sie usprawiedliwić? takie odniosłam wrażenie...
to juz nie wiem, chcesz z nim byc czy nie? bo wypowiadasz sie chaotycznie.

[malamaluczka87]

Napisane przez niebedetwoja19

a nie piszesz tu po to żeby sie usprawiedliwić? takie odniosłam wrażenie...
to juz nie wiem, chcesz z nim byc czy nie? bo wypowiadasz sie chaotycznie.

chaotycznie bo mam chaos w głowie. może faktycznie usprawiedliwiam się troszkę sama przed sobą, bo tak jak powiedziałam nie jestem wolna od własnych wyrzutów. Ale nie traktuj mnie jak " tą drugą" bo nią nie jestem i nigdy nie będę . Nigdy też nie przeżywałam takich dylematów. I na pewno nie podzielę się nimi z przyjacielem, znam cenę. Nie, nie chciałabym by mój TŻ miał taką przyjaciółkę skoro już pytasz...co bym zrobiła na jej miejscu- skąd mam wiedziec skoro nie wiem, co zrobic na swoim. Może najlepiej nic? a co ty byś zrobiła na moim miejscu? łatwo jest oceniac ze swojej pozycji- powiedz czy sama kiedykolwiek przeżyłaś coś tego kalibru

[niebedetwoja19]

Napisane przez malamaluczka87

chaotycznie bo mam chaos w głowie. może faktycznie usprawiedliwiam się troszkę sama przed sobą, bo tak jak powiedziałam nie jestem wolna od własnych wyrzutów. Ale nie traktuj mnie jak " tą drugą" bo nią nie jestem i nigdy nie będę . Nigdy też nie przeżywałam takich dylematów. I na pewno nie podzielę się nimi z przyjacielem, znam cenę. Nie, nie chciałabym by mój TŻ miał taką przyjaciółkę skoro już pytasz...co bym zrobiła na jej miejscu- skąd mam wiedziec skoro nie wiem, co zrobic na swoim. Może najlepiej nic? a co ty byś zrobiła na moim miejscu? łatwo jest oceniac ze swojej pozycji- powiedz czy sama kiedykolwiek przeżyłaś coś tego kalibru

Przeżyłam. Miałam też sytuacje kiedy przystojny chłopak mojej koleżanki będąc z niej pisał do mnie namiętne smsy że mnie uwielbia itd. olałam go. Kobieca solidarność. Moze zostaw sprawy swojemu biegowi? Nie wtrącaj sie, a jesli on z nią zerwie, to wtedy mozesz zacząc myslec o byciu z nim

[malamaluczka87]

Napisane przez backie

Pokuszę się o stwierdzenie, że historia z życia wzięta.
I jak to w życiu bywa, różnie może się potoczyć.
Jeżeli chcesz być zapobiegawcza już teraz odpowiedz sobie na pytanie, co dla Ciebie istotne - przyjaźń z nim, czy uczucie?
Coś, co znasz i wiesz, że przetrwało wiele, czy jedna wielka niewiadoma.
To nie jest sugestia, bo nawet ja nie wiem, co bym w takiej sytuacji wybrała.
Na pewno zastanowiłabym się, czy emocje, które mną kierują są rzeczywiście związane z uczuciem, czy wynikają z zupełnie czegoś innego, zanim zdecydowałabym się na jakiekolwiek działanie, czy ingerencję.

Oj Backie jasno sformułowałaś to co mi chodzi po głowie od jakiegoś czasu. Zawsze się wymądrzałam że lepsza przyjaźń na całe życie niż cokolwiek innego na trzy miesiące- o ile by byly w ogóle trzy...ale życie jest brutalne, nie zawsze czuje się co się myśli. A ja myślę że postawię na czekanie i obserwowanie- cokolwiek się nie wydarzy.

A swoją drogą mój jedyny poważny związek poleciał przez romans TŻ z koleżanką z pracy -czułam straszny żal to fakt. wiem jak smakuje ta goryczka- de facto cieszę się że to zrobił bo tzn ze mnie nie kochał- i nie chciałabym doświadczyc innych tego dowodów w późniejszych latach

[malamaluczka87]

Napisane przez niebedetwoja19

Przeżyłam. Miałam też sytuacje kiedy przystojny chłopak mojej koleżanki będąc z niej pisał do mnie namiętne smsy że mnie uwielbia itd. olałam go. Kobieca solidarność. Moze zostaw sprawy swojemu biegowi? Nie wtrącaj sie, a jesli on z nią zerwie, to wtedy mozesz zacząc myslec o byciu z nim

To jest zupełnie co innego- tu bym nie miała żadnych dylematów tylko olała automatycznie. Tu chodzi o stratę i warośc kogoś kto był od ZAWSZE i nie wszystko rozbija się o czyste pojęcie rozpoczęcie czy zakończenie związku. Prawda jest taka że nie potrafiłabym byc z kimś tak od razu po jego doświadczeniach z tamtą. byc kolejną perłą na sznurze jego pereł. On musiałby byc wolny i czysty od dylematów sam o określonym czasie kiedy nic nie miałoby na niego wpływu i kiedy sam do pewnych rzeczy dojdzie. Ja mu tego nie podsunę. Też mam swoją dumę

[kosheen]

Poczekaj jak się sprawy potoczą. Tyle mogę Ci poradzić. Jak nie bedą ze sobą to możesz podjąć jakąś inicjatywę. Póki co ciesz się, że zawsze była taka osoba przy Tobie, która Cie wysłuchała czy pocieszała- to cenny "dobytek". Nie strać tego...

[cbc6429be45513368b51b71e340d921ce6d338a3]

Napisane przez malamaluczka87

ale życie jest brutalne, nie zawsze czuje się co się myśli.

Pytanie, czy rzeczywiście czujesz, czy jesteś tylko ciekawa...
Przyjaźń kontra miłość to nie tylko kwestia wyboru.
Przyjaciołom pewnych rzeczy się nie robi.
Dla mnie czysta przyjaźń w relacjach damsko-męskich wyklucza uczucie, choć nie zawsze tak bywa.
Często jest zupełnie inaczej.

Istnieje powiedzenie, że lepiej żałować czegoś, co się zrobiło niż że się czegoś nie zrobiło.
Tylko niekoniecznie kosztem innych osób i swoim poniekąd również...

[malamaluczka87]

Napisane przez kosheen

Poczekaj jak się sprawy potoczą. Tyle mogę Ci poradzić. Jak nie bedą ze sobą to możesz podjąć jakąś inicjatywę. Póki co ciesz się, że zawsze była taka osoba przy Tobie, która Cie wysłuchała czy pocieszała- to cenny "dobytek". Nie strać tego...

Napisane przez backie

Pytanie, czy rzeczywiście czujesz, czy jesteś tylko ciekawa...
Przyjaźń kontra miłość to nie tylko kwestia wyboru.
Przyjaciołom pewnych rzeczy się nie robi.
Dla mnie czysta przyjaźń w relacjach damsko-męskich wyklucza uczucie, choć nie zawsze tak bywa.
Często jest zupełnie inaczej.

Istnieje powiedzenie, że lepiej żałować czegoś, co się zrobiło niż że się czegoś nie zrobiło.
Tylko niekoniecznie kosztem innych osób i swoim poniekąd również...

macie rację, emocje i pośpiech, niepewnośc to nigdy nie są dobrzy doradcy. Za wiele do stracenia, niepewne co można zyskac...dzięki za komenty

[niebedetwoja19]

Napisane przez malamaluczka87

To jest zupełnie co innego- tu bym nie miała żadnych dylematów tylko olała automatycznie. Tu chodzi o stratę i warośc kogoś kto był od ZAWSZE i nie wszystko rozbija się o czyste pojęcie rozpoczęcie czy zakończenie związku. Prawda jest taka że nie potrafiłabym byc z kimś tak od razu po jego doświadczeniach z tamtą. byc kolejną perłą na sznurze jego pereł. On musiałby byc wolny i czysty od dylematów sam o określonym czasie kiedy nic nie miałoby na niego wpływu i kiedy sam do pewnych rzeczy dojdzie. Ja mu tego nie podsunę. Też mam swoją dumę

Wiec moze pogadaj z nim szczerze jako (!) przyjaciółka, nie przeprowadzaj tej rozmowy jako potencjalna kandydatka na dziewczyne

[malamaluczka87]

Napisane przez niebedetwoja19

Wiec moze pogadaj z nim szczerze jako (!) przyjaciółka, nie przeprowadzaj tej rozmowy jako potencjalna kandydatka na dziewczyne

On ma swoje dylematy- nie muszę mu chyba dokładac swoich i stąpac o grząskim gruncie, po prostu sama się wyciszę i odsunę od siebie te smarkate myśli. Mam aktywny wrzesień- nie będę miała nawet czasu na własne refleksje, może to i dobrze