Boomersi, iksy, millenialsi, pokolenie z. ...

[chimay]

Napisane przez Pusheen_

Dla 20 - tka to chyba wszyscy są starzy - i ci po 30 - tce, i ci po 40 - tce, nie mówiąc już o starszych. Wszyscy to dla nich starzy zgredzi, których trzeba "zlewac", no ale czasem oczywiście zdarzy im się spotkać gdzieś pośrodku

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To też prawda. 20-latek nie będzie tak dobrze widział różnic między osobami starszymi od niego o 20 czy 40 lat, a przecież to są inne pokolenia.

[VivelaPologne]

Ja mam 20 lat (rocznikowo 21) i dla mnie ani 30-latek ani 40-latek nie jest stary. W sumie 50-latek też niezbyt. Ale nie wiem, ja nawet jako dziecko nie postrzegałam ludzi w wieku moich rodziców jako starych - a to u dzieci częste.

Ja w swoim pokoleniu doceniam przede wszystkim to, że temat zaburzeń psychicznych i przyjmowanie leków od psychiatry przestał być tabu. Sama borykam się z problemami tej natury i naprawdę łatwiej mi jest, gdy wiem, że moi rówieśnicy nie popatrzą wtedy na mnie jak na wariatkę. Oczywiście są 20-latkowie, którzy dalej mają taki tok myślenia i odrzucają/wyśmiewają osoby z zaburzeniami, lecz mam wrażenie, że występują oni znacznie rzadziej niż wśród innych pokoleń.

[Pusheen_]

Napisane przez Finlora

A dla mnie 20-latki to dzieci, z którymi nie mam o czym rozmawiać

Bo to zazwyczaj są dzieci...

Ba, moja kuzynka będzie mieć w tym roku 29 lat i dla mnie ona i tak jest w jakimś sensie taką wieczną nastolatka, mimo tego że od wielu lat opłaca rachunki, pracuje, itd.

Jak ją jeszcze zobaczę z tym jej plecakiem zjezdzajacym aż do pośladków, cebulą na głowie i trądzikiem, to już w ogóle...

Pamiętam jak mnie kiedyś pytala jak się ubrać na rozmowę kwalifikacyjną - nie w takim sensie, że w ogóle nie wiedziała co założyc, ale nie miała pewności czy wypada, czy dana rzecz mieści się w kanonie, itd.

I ten problem w ogóle mnie nie zdziwił.
Ludzie dzisiaj dłużej wyglądają młodo i to oczywiście widać w wyglądzie i stylu ubierania - bardziej luźnym, młodzieżowym bez utrwalonego obrazka 30 - latki jako "nobliwej pani".

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[linaya]

Napisane przez Paprotka_

J
Stacjonarny telefon - połowa lat 90, komórkowy nie pamiętam, najpierw tata miał czarną dużą Motorolę z zielonym wyświetlaczem. Pegasusa nie miałam, grałam na nim u młodszego kuzynostwa, ja miałam taką czarną konsolę z dwoma joystickami, też podłączaną do TV. Do 1989 r.mielismy czarno-biały telewizor Neptun z 5 kanałami, dopiero na przełomie 1989/1990 pojawił się kolorowy. WTC to początek moich studiów.

Moim rodzice mieli telefon stacjonarny w połowie lat 90, ale nie by to to normą, bo inne rodziny miały wcześniej, od lat 80 czy jeszcze dawniej.


Pamiętam natomiast telefon na korbkę na wsi u dziadków, gdzie jedna rodzina we wsi miała aparat i cała wieś przychodziła do nich skorzystać z tego cuda techniki. Nie wybierało się numeru z tarczy, lecz zamawiało się rozmowę przez centralę, po uprzednim pokręceniu korbką.


Pamiętam też budki telefoniczne najpierw na żetony (były A, B i C), potem na karty magnetyczne z impulsami. A wcześniej chyba na zwykłe monety.

[chacaos]

Napisane przez VivelaPologne

Ja mam 20 lat (rocznikowo 21) i dla mnie ani 30-latek ani 40-latek nie jest stary. W sumie 50-latek też niezbyt. Ale nie wiem, ja nawet jako dziecko nie postrzegałam ludzi w wieku moich rodziców jako starych - a to u dzieci częste.

Mam 25 lat, starsi ludzie zlewają się dla mnie w przedziały (wiadomo, baardzo na oko, to nie są sztywne ramy):
26-33 - starsze rodzeństwo, znajomi, nie widzę dużych różnic, często żyjemy dość podobnie i mamy sporo wspólnych doświadczeń
34-44 - tu już rozjeżdżają się priorytety, co czasem sprawia, że jest ciekawie i fajna relacja jest możliwa, a czasem pojawiają się zaczątki matronowatości (,,o, kreatywny pomysł? Też mi się chciało w twoim wieku'' ,,wyszłaś z domu? też mogłam w twoim wieku, niedługo się to skończy'' ,,o, idziesz po wodę? Też mi się często chciało pić w twoim wieku''). U starszych ludzi czegoś podobnego nie obserwuję, może przechodzi wraz z kryzysem wieku średniego.
45-59 - szeroki przedział, bo nie widzę dużych różnic mentalnych między np. moim szefem a rodzicami mimo dekady różnicy. Są tu i konserwatywne dziady, i fajni ludzie chcący nadążyć za światem, ciekawi innych perspektyw.
60-69, a powyżej już starość.

[Takion94]

Rocznik 94. Lata 90 pamiętam jak przez mgłę. Pamiętam, że był szał na Spice Girls, film Titanic, na zbieranie karteczek. Sam ich nie zbierałem, bo byłem za mały, ale zbierała moja siostra- karteczki z psami, z kotami z zespołami muzycznymi np. Spice Girls czy Backstreet Boys.
Koniec lat 90 kojarzy mi się z Britney Spears. Moja kuzynka i siostra były w niej zakochane, gdy tylko na kanale muzycznym (był chyba wtedy tylko jeden o ile pamiętam) leciała Britney podgłaśniały na full. Przez co ja również stałem się wielkim fanem Britney w wieku 5 lat Pamiętam, że pierwszy komputer miałem w 1999 roku, ale raczej rzadko z niego korzystałem. Internet miałem jakoś w 2004 roku a pierwszy telefon w 2006 z irdą wtedy to był na to szaaał
Pamiętam atak na WTC. Ledwo rozpocząłem wtedy podstawówkę, gdy to się zdarzyło. Kojarzę, że przyszedłem do domu włączam tv a tam dwa płonące wieżowce.

[chimay]

Pusheen, a odpowiesz na pytanie, jakie to konkretne cechy/zachowania sprawiają, że całe pokolenie ludzi urodzonych w latach 70 spisujesz na straty?

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez chacaos

Mam 25 lat, starsi ludzie zlewają się dla mnie w przedziały (wiadomo, baardzo na oko, to nie są sztywne ramy):
26-33 - starsze rodzeństwo, znajomi, nie widzę dużych różnic, często żyjemy dość podobnie i mamy sporo wspólnych doświadczeń
34-44 - tu już rozjeżdżają się priorytety, co czasem sprawia, że jest ciekawie i fajna relacja jest możliwa, a czasem pojawiają się zaczątki matronowatości (,,o, kreatywny pomysł? Też mi się chciało w twoim wieku'' ,,wyszłaś z domu? też mogłam w twoim wieku, niedługo się to skończy'' ,,o, idziesz po wodę? Też mi się często chciało pić w twoim wieku''). U starszych ludzi czegoś podobnego nie obserwuję, może przechodzi wraz z kryzysem wieku średniego.
45-59 - szeroki przedział, bo nie widzę dużych różnic mentalnych między np. moim szefem a rodzicami mimo dekady różnicy. Są tu i konserwatywne dziady, i fajni ludzie chcący nadążyć za światem, ciekawi innych perspektyw.
60-69, a powyżej już starość.

Bardzo podobnie to widzę, tylko że u mnie jednak starsze rodzeństwo to tak do 38.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kaledonia]

Boomersi robią też inaczej zakupy.
Do tej pory nie udało mi się przekonać nikogo z tej generacji do zakupów online nie tylko elementów garderoby, ale nawet sprzętu agd, choć można w ten sposób sporo zaoszczedzić.
Wszystko muszą dotknąć osobiście.

Napisane przez Finlora

Ja z kolei zauważyłam, przynajmniej wśród młodszych osób, z którymi mam styczność, że nie ma sensu poruszać "poważnych" tematów, bo ich to nie interesuje. Np problem, że są prognozy, że za ileś lat może zabraknąć wody pitnej? E tam, przecież mamy tyle ujęć wód mineralnych

Jeszcze przerw w dostawie wody nie przeżyli, takich regularnych, np 2 tygodniowych co roku w wakacje.

[Ruwi]

Napisane przez linaya

Pamiętam natomiast telefon na korbkę na wsi u dziadków, gdzie jedna rodzina we wsi miała aparat i cała wieś przychodziła do nich skorzystać z tego cuda techniki. Nie wybierało się numeru z tarczy, lecz zamawiało się rozmowę przez centralę, po uprzednim pokręceniu korbką.

Dokładnie tak u mnie na wsi było z telefonem (tylko chyba trochę młodsza jestem), a nawet gorzej, bo ten jedyny telefon mieliśmy na spółkę z sąsiadem, więc jak dzwoniło to nie wiadomo było do kogo I co jakiś czas właśnie ktoś przychodził z gotówką, żeby sobie gdzieś zadzwonić.


Ja jestem millenialsem, rocznik 91. Może dlatego, że technologia do mnie później dotarła, to komputer jest dla mnie podstawowym urządzeniem, nie wyobrażam sobie robić wszystkiego na smartfonie/tablecie, czy wręcz w ogóle nie posiadać laptopa Ogólnie myślę, że chyba łatwiej by mi się było dogadać z GenZ niż ze starszymi od siebie generacjami. Generalnie te cechy, za które się zazwyczaj młodych krytykuje (np. roszczeniowość) dla mnie nie są wadą. Fajnie, że walczą swoje i są bardziej otwarci. A czy braki w wiedzy ogólnej są takie istotne to nie wiem. My wychowaliśmy się w czasach, gdzie informacji trzeba było szukać w książkach. Teraz wszystko jest w zasięgu paru kliknięć, więc myślę, że są ważniejsze umiejętności niż encyklopedyczna wiedza. Patrzę na młode pokolenia raczej z nadzieją. Szkoda też, że np. polityka jest pełna boomerów kiedy to nam przyjdzie dłużej się z tym światem mierzyć.

[Paprotka_]

Napisane przez kaledonia

Boomersi robią też inaczej zakupy.
Do tej pory nie udało mi się przekonać nikogo z tej generacji do zakupów online nie tylko elementów garderoby, ale nawet sprzętu agd, choć można w ten sposób sporo zaoszczedzić.
Wszystko muszą dotknąć osobiście.

Jeszcze przerw w dostawie wody nie przeżyli, takich regularnych, np 2 tygodniowych co roku w wakacje.

Moi Boomersi (67i 71 lat) kupują wszystko online, łącznie z butami. Paczkomaty wielbią i nawet większe spożywcze zakupy robią przez internet.

Mnie boli mniejsza wiedza ogólna u młodszych pokoleń. Niby można wszystko wyklikać, ale jednak dobrze jest jak ktoś bez klikania rozumie kontekst czy nawiązania. No i wciąż uważam, że słabo wyedukowanym społeczeństwem łatwiej się steruje. Czasami się zastanawiam czy to nie z tego powodu np. historia w szkołach jest tak po macoszemu traktowana.

[chimay]

Napisane przez Ruwi

Ja jestem millenialsem, rocznik 91. Może dlatego, że technologia do mnie później dotarła, to komputer jest dla mnie podstawowym urządzeniem, nie wyobrażam sobie robić wszystkiego na smartfonie/tablecie, czy wręcz w ogóle nie posiadać laptopa

Ja się powoli przesiadam na smartfona. Mam jeszcze laptopa z pracy/szkoły, ale nie wiem, czy będę kupować nowy, jak ten stary się zepsuje.
Dużym zdziwieniem było dla mnie to, że znane mi osoby w wieku 18-25 lat na zajęciach najczęściej robią odręczne notatki (mając stojącego przed sobą laptopa).
Czytałam jakiś czas temu artykuł, że obecnie dzieci w wieku szkolnym prawie nie potrafią odczytywać pisma ręcznego. Nie wiem, na ile to prawda.

[this_witch]

Napisane przez chimay

Czytałam jakiś czas temu artykuł, że obecnie dzieci w wieku szkolnym prawie nie potrafią odczytywać pisma ręcznego. Nie wiem, na ile to prawda.

Szczerze mówiąc, jak widzę jak bazgrzą moi koledzy czy nawet mój mąż, to się wcale nie dziwię

Sent from my SM-G996B using Tapatalk

[Ruwi]

Napisane przez chimay

Ja się powoli przesiadam na smartfona. Mam jeszcze laptopa z pracy/szkoły, ale nie wiem, czy będę kupować nowy, jak ten stary się zepsuje.
Dużym zdziwieniem było dla mnie to, że znane mi osoby w wieku 18-25 lat na zajęciach najczęściej robią odręczne notatki (mając stojącego przed sobą laptopa).
Czytałam jakiś czas temu artykuł, że obecnie dzieci w wieku szkolnym prawie nie potrafią odczytywać pisma ręcznego. Nie wiem, na ile to prawda.

Dla mnie to kosmos, komputer to przecież większy ekran, przełączanie się między wieloma oknami, możliwość precyzyjnego kliknięcia za pomocą kursora no i fizyczna klawiatura ułatwiająca pisanie. Nie masz czasem wrażenia, że zrobienie tego samego na smartfonie zajmuje więcej czasu?

[j_fly]

Jestem millenialsem (rocznik '88). Nie pamiętam kartek, kolejek i pustych półek w sklepach. W moim domu nigdy nie było bogactwa, ale niczego mi nie brakowało. Telefon stacjonarny mieliśmy od 97', komputer od 2000, a internet od 2001. Pierwszą komórkę dostałam dopiero w 3-ej klasie gimnazjum. Z dzieciństwa pamiętam czerwonego walkmena, kilka lalek Barbie, ale tylko jedna była oryginalna, pluszaki wypełnione jakąś słomą (?), mnóstwo puzzli, zbieranie karteczek i czas spędzany na dworze. Do tego szał na Spice Girls i Britney Spears. Nie pamiętam saturatorów, czy oranżady w woreczku (za to te w proszku już tak). Za czasów nastoletnich namiętnie kupowałam Bravo, Bravo Girl, 13, Twist i Dziewczynę.
Mój brat urodził się w 2000 roku i faktycznie ma inne podejście do życia, ale np. z jego dziewczyną (rocznik 2002) świetnie się dogaduję, więc chyba nie ma reguły.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chimay]

Napisane przez Ruwi

Dla mnie to kosmos, komputer to przecież większy ekran, przełączanie się między wieloma oknami, możliwość precyzyjnego kliknięcia za pomocą kursora no i fizyczna klawiatura ułatwiająca pisanie. Nie masz czasem wrażenia, że zrobienie tego samego na smartfonie zajmuje więcej czasu?

To zależy, do czego tych urządzeń używasz. Na smartfonie też przecież można się sprawnie poruszać między różnymi oknami/apkami. Ale jakbym miała codziennie pisać wielostronicowe teksty, robić prezentacje, to pewnie byłoby mi wygodniej na laptopie.

[Natalie_Alex]

Napisane przez chimay

To ja tego w ogóle nie widzę. Widzę raczej dużą różnorodność w grupie wiekowej 18-25, lubię obserwować jak się te osoby zmieniają, jak krzepną im osobowości, poszukują swoich rozwiązań, czasami jeszcze dość naiwnie. W niektórych sytuacjach widzę odbicie mnie samej z tego czasu, a wręcz powiedziałabym, że niektóre z tych osób są mądrzejsze niż ja wtedy byłam, bardziej świadome różnych procesów emocjonalnych, otwarciej o nich mówią.

O nastolatkach nie mogę za dużo powiedzieć, bo nie mam z nimi kontaktu i to generalnie dość specyficzny wiek.

Widzę też ku mojemu zdziwieniu, że wciąż bardzo dobrze trzyma się kryzys w okolicach 30 i wydaje mi się, że to też częściowo jest powód niezrozumienia się osób +-30 z osobami +-20. Ci starsi mający ten kryzys uświadamiają sobie, że już nie całkiem są tym "młodym pokoleniem", że ich życie nie do końca wygląda tak, jak sobie założyli. Obecność młodszych ich w pewien sposób jeszcze w tym utwierdza, zwłaszcza jak zauważają, że ci dwudziestolatkowie są jednak trochę inni.

Ja też w ogóle nie widzę, by młode osoby nie interesowały się "poważnymi" tematami. Powiem więcej, wydaje mi się, że to właśnie młode osoby dużo mówią o kryzysie klimatycznym, problemach społecznych itd. Wiele boomerów kompletnie to nie obchodzi. Dziwi mnie, że niektórzy mają tak odmienne doświadczenia. Tym bardziej, osoby mieszkające w Polsce. Co prawda, nie bywam w Polsce za często, ale z to co pamiętam to osoby starsze (nawet takie, powiedzmy 10 lat starsze niż ja, czyli urodzone w latach 70-tych) wręcz potrafiły podśmiewać się z weganizmu, feminizmu czy globalnego ocieplenia.

---------- Dopisano o 20:19 ---------- Poprzedni post napisano o 20:12 ----------

Napisane przez Ruwi

Dla mnie to kosmos, komputer to przecież większy ekran, przełączanie się między wieloma oknami, możliwość precyzyjnego kliknięcia za pomocą kursora no i fizyczna klawiatura ułatwiająca pisanie. Nie masz czasem wrażenia, że zrobienie tego samego na smartfonie zajmuje więcej czasu?

Ja używam iMaca, laptopa, ipada, iphone'a i tableta graficznego każdego dnia. Każde z tych urządzeń służy mi do czegoś innego i nie wyobrażam sobie bym miała z niego zrezygnować.
Ale nie pamiętam za to, kiedy ostatni raz widziałam komputer z Windowsem. W ogóle nie wiem, jakiego Windowsa ludzie teraz używają (z tych, co używają, bo chyba osobiście nawet takiej osoby nie znam.

[Pusheen_]

Napisane przez chimay

Pusheen, a odpowiesz na pytanie, jakie to konkretne cechy/zachowania sprawiają, że całe pokolenie ludzi urodzonych w latach 70 spisujesz na straty?

Jasne, nie zapomniałam o tym.

Nigdy nie spisuje na straty całego pokolenia - zresztą nie jestem żadnym medrcem .

Mam swoje powody, żeby nie cierpieć tego pokolenia. Mam prawie wyłącznie źle doświadczenia z ludźmi z tych roczników.
Ale może próba badawcza była zbyt mała?

Jestem poza domem i staram się czytać wszystko, co piszecie, ale nie jestem w stanie zebrać się, żeby udzielić teraz takiej odpowiedzi jakbym chciała.

Dajcie mi czas na trafienie do domu i jak będę miała trochę więcej spokoju, to napiszę dlaczego. Nie jestem w stanie odpisywać na frapujace mnie kwestie, siedząc w jakiejś kawiarni .

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[1f523025fec1a137a503b9538176c8d184ddfe4a_6265d6840ddc6]

Napisane przez Natalie_Alex

Ja też w ogóle nie widzę, by młode osoby nie interesowały się "poważnymi" tematami. Powiem więcej, wydaje mi się, że to właśnie młode osoby dużo mówią o kryzysie klimatycznym, problemach społecznych itd. Wiele boomerów kompletnie to nie obchodzi. Dziwi mnie, że niektórzy mają tak odmienne doświadczenia. Tym bardziej, osoby mieszkające w Polsce. Co prawda, nie bywam w Polsce za często, ale z to co pamiętam to osoby starsze (nawet takie, powiedzmy 10 lat starsze niż ja, czyli urodzone w latach 70-tych) wręcz potrafiły podśmiewać się z weganizmu, feminizmu czy globalnego ocieplenia.

---------- Dopisano o 20:19 ---------- Poprzedni post napisano o 20:12 ----------



Ja używam iMaca, laptopa, ipada, iphone'a i tableta graficznego każdego dnia. Każde z tych urządzeń służy mi do czegoś innego i nie wyobrażam sobie bym miała z niego zrezygnować.
Ale nie pamiętam za to, kiedy ostatni raz widziałam komputer z Windowsem. W ogóle nie wiem, jakiego Windowsa ludzie teraz używają (z tych, co używają, bo chyba osobiście nawet takiej osoby nie znam.

ja z kolei rzadko widzę ludzi w otoczeniu z jabłuszkiem, jednak większość Win i android.

[cava]

[1=1f523025fec1a137a503b95 38176c8d184ddfe4a_6265d68 40ddc6;89118938]ja z kolei rzadko widzę ludzi w otoczeniu z jabłuszkiem, jednak większość Win i android.[/QUOTE]

Uzywam w pracy komputera stacjonarnego z Windowsem, prywatnie ifona, iPada. Wcześniej miałam urządzenia z Androidem.
Systemy jak systemy. W ogóle nie widzę powodu do dziwienia się któremukolwiek.

[Ruwi]

Napisane przez Natalie_Alex

Ja używam iMaca, laptopa, ipada, iphone'a i tableta graficznego każdego dnia. Każde z tych urządzeń służy mi do czegoś innego i nie wyobrażam sobie bym miała z niego zrezygnować.
Ale nie pamiętam za to, kiedy ostatni raz widziałam komputer z Windowsem. W ogóle nie wiem, jakiego Windowsa ludzie teraz używają (z tych, co używają, bo chyba osobiście nawet takiej osoby nie znam.

Też już bardzo dawno nie widziałam windowsa i sama mam macbooka, ale w moim przypadku to raczej kwestia specyficznego środowiska. Wszyscy mają maki, z wyjątkiem zapalonych linuksiarzy Zresztą na windowsie nawet nie mogłabym pracować, więc już pewnie z 10 lat nie używam.

[Finlora]

To z kolei w moim otoczeniu może ze 2 osoby mają Iphona czy cokolwiek innego z Apple. Tak to wszyscy mają telefony z Androidem i Windowsa.

[Natalie_Alex]

Napisane przez Ruwi

Też już bardzo dawno nie widziałam windowsa i sama mam macbooka, ale w moim przypadku to raczej kwestia specyficznego środowiska. Wszyscy mają maki, z wyjątkiem zapalonych linuksiarzy Zresztą na windowsie nawet nie mogłabym pracować, więc już pewnie z 10 lat nie używam.

W moim przypadku to kwestia miejsca, gdzie mieszkam, mojej pracy i środowiska jakim się otaczam.
Tak z ciekawości, jaki Windows jest obecnie w użyciu? Ostatnie, jakich używałam, to chyba XP i Vista. Później chyba był jakiś wyglądający jak kafelki, ale nigdy go nie używałam.
Androida nigdy nie używałam.

[Fenenna]

Napisane przez cava

W ogóle nie widzę powodu do dziwienia się któremukolwiek.

Mnie dziwi dziwnie się że ktoś może używać jakiegos systemu, przecież każdy ma swoje ograniczenia, używanie czegoś czy nieużywanie to nie kwestia wieku użytkownika czy mody.
Ja używam windows bo programy na których pracuje są niekompatybilne z np. mac.

[j_fly]

Napisane przez Finlora

To z kolei w moim otoczeniu może ze 2 osoby mają Iphona czy cokolwiek innego z Apple. Tak to wszyscy mają telefony z Androidem i Windowsa.

U mnie tak samo, chyba jakieś 90% ma Androida. Mój mąż miał przez pewien czas IPhone, ale szybko go zmienił. Mnie też nie pasował, jak czasem z niego korzystałam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

W moim otoczeniu produkty Appla zaczynają być popularne, ale póki co to raczej wśród osób, które zwyczajnie lubią szpanować.

[cava]

Ogarniam tylko marki używane przez domowników.
Nie mam pojęcia , bo nie zanotowałam , czego używają znajomi.
No czytniki jakie maja to ogarniam bo ciagle o to popytam i porównuję.

Ja uzywam ostatecznie apla bo jest… łopatologiczny w użyciu.
W pracy Windows się sprawdza to jest, ja na tym tylko pracuje nie z nim walczę. Jest wygodny i przejrzysty jeśli chodzi o tworzenie prostych drzew archiwizacji i dostępu do plików.

Ale jak zmieniałam iPada to rozważałam powrót do systemu Asus Transformers a ten chodzi na Androidzie.
Ale jednak stwierdziłam ze bez sensu zmieniać 1 urządzenie jak potrzebuje mieć wszystko spięte wiec pozostałam przy jednolitym, łopatologiczny systemie apla.
Jakby android był tak łopatologiczny to bym siedziała nadal na androidzie, moda czy szpan mi wiszą.

[MarekKele]

[1=1f523025fec1a137a503b95 38176c8d184ddfe4a_6265d68 40ddc6;89118938]ja z kolei rzadko widzę ludzi w otoczeniu z jabłuszkiem, jednak większość Win i android.[/QUOTE]

Na kompach mam tylko Linuxy. Telefony w większości z androidem i takiego używam na co dzień, pozostałe dwa z iOS, które się głównie kurzą

[Monia284]

Napisane przez Pusheen_

Wielu z Was miało takie dzieciństwo albo inaczej...

Po prostu urodziliscie się już w innych czasach.

Na którymś z kolei kierunku studiów uczyłam się z rocznikami przełomów (89'-91') i różnice były widoczne od razu...

Koleżanka, rocznik 89' miała czworo rodzeństwa, ciuchy z lumpeksu i już w liceum musiała dorabiać jakimiś dodatkowymi pracami. Już po samym wyglądzie sprawiała wrażenie biednej i nieważne co akurat miała na sobie (bo tak naprawdę nie chodzi o te ciuchy).
Nasi znajomi z roczników jak 91', którzy tak jak i ona też musieli z przymusu dzielić pokój z rodzeństwem, byli już jakby ulepieni z innej gliny...Inna mentalność, brak obciążen. Mój kuzyn urodzony w 91' też zawsze mówi, że "Urodził się w wolnej Polsce".


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja urodziłam się w 1991 i było dość biednie. Mama pracowała, tata często w dwóch pracach. Byłam z tej biedniejszej części dzieci, bo ta bogatsza też była w mojej klasie, ale trochę dzieci mających podobnie jak ja było. Mieszkaliśmy w kawalerce do mojego 8 roku życia, potem 2 pokoje i byłam z siostrą w pokoju ale to do mojego 15 roku życia, bo wtedy moja siostra się wyprowadziła- jest 5 lat starsza. Pierwszy telefon miałam w wieku 14 lat. To był prezent od chrzestnej. Komputer w tym samym wieku jeżeli dobrze pamiętam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 23:36 ---------- Poprzedni post napisano o 23:35 ----------

Napisane przez j_fly

U mnie tak samo, chyba jakieś 90% ma Androida. Mój mąż miał przez pewien czas IPhone, ale szybko go zmienił. Mnie też nie pasował, jak czasem z niego korzystałam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja mam Androida. Nie używałam IPhone ale to co mam mi pasuje.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Pani_Robot]

Również uważam, że społeczną zmianą są ludzie 20-30-letni. Ci do 35rż jeszcze jeszcze, ci po - w większości nie, a 40+ zazwyczaj nie ma co zbierać. Im wcześniejszy rocznik, tym mizoginia ta zwykła, czy zinternalizowana u kobiet, Modlitwa Polaka z Dnia Świra, czy denializm klimatyczny, rasizm, ksenofobia i homofobia silniejsze, empatia wobec zwierząt mniejsza, a inteligencja emocjonalna słabsza. Oczywiście to nie tak, że oto nagle urodziło się pokolenie geniuszy, jednak gdy patrzę na wypowiedzi seniorek na temat kobiet na przykład pod artykułami na FB... młodym dziewczynom nie przeszłaby taka nienawiść przez usta, przynajmniej nie widzę jej, a jeśli widzę, są to jednostki. Po prostu zmiana społeczna następuje wolno. Przeciez i wśród młodych mamy przemocowców jak Kamerzysta, ale w jego pokoleniu nie ma na to raczej przyzwolenia (poza młodzieżą ze skrajnej prawicy). W moim wiele polskich kobiet powiedziałoby "sama się prosiła", a mężczyzn, że "chciała wypłynąć".

Zresztą wystarczy popatrzeć na średni wiek aktywistów, który oscyluje w granicy 23-26 lat, a przecież to oni są głosem, który walczy o to byśmy byli dla siebie bardziej... ludzcy.

Moje pokolenie w Polsce (pierwsza połowa lat 80-tych), to często słabość do disco polo, za ciasne, pretendujące do eleganckich ubrania, wóda, klejone w domu szpony z kryształkami i fascynacja plotami z Pudelka oraz ilością kochanków Joli z działu księgowości. Plus ślepota na tematy trudne, przemoc domową, jeśli jej sprawcą jest kolega, alkoholizm itp. Symetryzm i neoliberalizm kontra "pińcetplusy".

Ja mam produkty Apple bo są łopatologiczne, supertrwałe i nie wymagają wiecznego serwisowania, aczkolwiek nie we wszystkie gry zagram. Nie "mulą", nie wywalają błędów, co oszczędza masy frustracji. Powiedziałabym, że to one, jak te dobre buty na lata, są dla ludzi biednych - szczególnie, że można je z powodzeniem kupować z drugiej ręki, nawet kilkuletnie i wciąż są często o klasę wyżej od rynkowych nowości. Tańsze gadżety, które padają po dwóch latach od zakupu to nie jest oszczędność ani inwestycja. To ten płaszcz z poliestru do pierwszego prania.
Kiedyś ich posiadanie faktycznie odbierałam jako szpan, a później spotykałam się z miłośnikiem marki i gdy porównałam pracę jego idealnego, 9-letniego laptopa z moim rocznym rzęchem Asus Rog... wiedziałm, że Jobs mnie zwerbował na klientkę.