"Twój TŻ psuje naszą relację"

[Tanma]

Cześć Dziewczyny

Normalnie rozkręcił mi się pięterkowy wątek bez pięterka. Od kilku ostatnich miesięcy robię za linię przekazową w kontakcie moja mama -> TŻ i jest to najazd jednostronny. Mianowicie moja rodzicielka obrała sobie taktykę dzwonienia do mnie i pomstowania na mojego faceta w sprawach zawodowych. Kilkukrotnie prosiliśmy ją, żeby kierowała wszystkie uwagi do niego. Jak coś mi się nie podoba w jego pracy to mu mówię, jak jemu w mojej to mi mówi i wszystko gra i buczy. Ona z kolei z nim rozmawia normalnie, jest miło, oficjalnie nic złego się nie dzieje. A średnio raz w tygodniu dzwoni do mnie i w oceniający sposób zapędza mnie do narożnika pytaniami typu:
- czemu nie zrobił?
- czemu to tyla trwa?
- a co on zamierza?
- a dlaczego nie tak i tak?
Ona nie ma pojęcia o jego obszarze pracy w tej firmie (IT) i ogólnie nie rozumie pracy przy komputerze. Dla przykładu - chce nową stronę www, mówi o tym w poniedziałek i w środę jest niezadowolona, że niegotowe.
Początkowo udawało jej się wywierać na mnie wpływ i koszmarnie się z TŻ kłóciliśmy. Potem w końcu przejrzałam na oczy, co ja właściwie robię. Teraz stosuję metodę zdartej płyty i mówię jej - dzwoń do niego. To owszem dzwoni i świergocze, żarciki itp. No i ja tego nie rozumiem - to mi można prać głowę, a z nim rozmawia całkowicie inaczej?

Jego też już zmęczyło to ciągłe pośrednie wytykanie i chociaż do tej pory próbował się z nią dogadywać, tak teraz stwierdza, że "oficjalnie wszystko jest przecież ok, do mnie bezpośrednio nic nie dotarło" i ma to gdzieś. To skutkuje tym, że ja słucham jeszcze więcej. A w zasadzie słuchałabym, gdybym nie blokowała jej za każdym razem jak zaczyna temat, niemniej emocjonalnie mnie to zawsze szarpnie.

Poza tym, ostatnio zaczęłam słuchać też uwag o naszym życiu osobistym i związku:
- nie traktuje Cię jak kobietę
- oj trudne będziesz miała życie...
- Ty się lepiej zastanów nad tym ślubem
- dorośli ludzie tak nie spędzają czasu - graliśmy z jego rodzicami w grę planszową, wpadła bez zapowiedzi i ujrzała te bezeceństwa.
I inne tego typu. A mnie cholera bierze, wiecie? Bo od ostatnich 5 lat matka robi ze mnie prywatną terapeutkę w sprawie hucznych rozwodów moich sióstr. Bo jej "pękło serce" jak jedna i druga zakończyły nieudane małżeństwa. Taki był dramat, ale mój związek można rozp***ić chwilę przed ślubem.

I teraz tak, czy uwagi mojej mamy co do pracy TŻ są zasadne - w 90% przypadków nie, bo problemem jest to, że ona zrobiłaby inaczej/ szybciej/ lepiej (chociaż nie ma pojęcia o temacie). Ja słucham tego samego. Mama jest z tego typu osób, że zrobisz tak jak ona chce, albo źle, nie ma nic pomiędzy Szefowa od 30 lat i średnio się odnajduje w roli wspólnika.

TŻ szybko to zauważył i po prostu nie daje sobie wejść na głowę, jest niereaktywny, zresztą bezpośrednio go to nie dotyka, swoje robi. Ja za to już tak spokojnie nie potrafię. Rozmawiałam z nią dwukrotnie, bardzo poważnie, że te uwagi i komentarze źle wpływają na naszą relację z TŻ, że sobie ich nie życzę, że jak tak źle jej się pracuje, to możemy to przeramować, ale trzeba rozmawiać.

W czasie ostatniej z takich rozmów padło tytułowe stwierdzenie - że to TŻ psuje moją i jej relację. Wiecie czemu? Bo jestem lojalna wobec niego i przez to się jej stawiam
Dodam, że moja mama nie jest dla mnie żadnym autorytetem w temacie związków. Całe życie miałam wzorzec toksycznej relacji w domu, w której matka robi, a ojciec zrzeka się wszystkiego. Od 30 lat gada, że jest z nim nieszczęśliwa, kłócą się i jeździ po nim w towarzystwie, ale nie chce jej się rozwodzić. I taka osoba wbija mi, mającej udany 11-letni związek, takie szpilki. Po prostu mnie to denerwuje.

Drugą według mnie istotną kwestią jest to, że z poprzednimi zięciami miała patologicznie bliskie relacje - wypłakiwanie się na żonę itp. Z moim TŻ to jest niemożliwe, specyficzny typ, zamknięty, no nie dąży do kontaktu, raczej na stopie miło, ale nie za blisko.

Jeśli chodzi o "nastawianie mnie" przeciw niej, jedyne co TŻ zrobił i za co jestem mu wdzięczna, pokazał, że próbuję pazurami wyszarpać trochę uwagi i zasłużyć na miłość, rezygnując z siebie i robiąc pod dyktando mamy. Przestałam. Wspiera mnie w tej sytuacji i powtarza, że muszę się od niej uniezależnić emocjonalnie, bo mnie to wykańcza.

Tydzień temu po kolejnej sytuacji gadania jaki jest beznadziejny, ucięłam z nią kontakt. Cisza, nie odzywamy się. Dla mnie to jest trudne, ale nie wiem co mam zrobić, bo spokój, jaki odczuwam, nie będąc na każdym kroku punktowaną, ocenianą i ostrzeganą, jest wspaniały.



Czy Wy na moim miejscu próbowałybyście to prostować? Zaraz wesele, mam zaproszenia, a nie wyobrażam sobie teraz do niej jechać we dwoje i wręczyć. Masakra.

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Napisane przez Tanma

Cześć Dziewczyny

Normalnie rozkręcił mi się pięterkowy wątek bez pięterka. Od kilku ostatnich miesięcy robię za linię przekazową w kontakcie moja mama -> TŻ i jest to najazd jednostronny. Mianowicie moja rodzicielka obrała sobie taktykę dzwonienia do mnie i pomstowania na mojego faceta w sprawach zawodowych. Kilkukrotnie prosiliśmy ją, żeby kierowała wszystkie uwagi do niego. Jak coś mi się nie podoba w jego pracy to mu mówię, jak jemu w mojej to mi mówi i wszystko gra i buczy. Ona z kolei z nim rozmawia normalnie, jest miło, oficjalnie nic złego się nie dzieje. A średnio raz w tygodniu dzwoni do mnie i w oceniający sposób zapędza mnie do narożnika pytaniami typu:
- czemu nie zrobił?
- czemu to tyla trwa?
- a co on zamierza?
- a dlaczego nie tak i tak?
Ona nie ma pojęcia o jego obszarze pracy w tej firmie (IT) i ogólnie nie rozumie pracy przy komputerze. Dla przykładu - chce nową stronę www, mówi o tym w poniedziałek i w środę jest niezadowolona, że niegotowe.
Początkowo udawało jej się wywierać na mnie wpływ i koszmarnie się z TŻ kłóciliśmy. Potem w końcu przejrzałam na oczy, co ja właściwie robię. Teraz stosuję metodę zdartej płyty i mówię jej - dzwoń do niego. To owszem dzwoni i świergocze, żarciki itp. No i ja tego nie rozumiem - to mi można prać głowę, a z nim rozmawia całkowicie inaczej?

Jego też już zmęczyło to ciągłe pośrednie wytykanie i chociaż do tej pory próbował się z nią dogadywać, tak teraz stwierdza, że "oficjalnie wszystko jest przecież ok, do mnie bezpośrednio nic nie dotarło" i ma to gdzieś. To skutkuje tym, że ja słucham jeszcze więcej. A w zasadzie słuchałabym, gdybym nie blokowała jej za każdym razem jak zaczyna temat, niemniej emocjonalnie mnie to zawsze szarpnie.

Poza tym, ostatnio zaczęłam słuchać też uwag o naszym życiu osobistym i związku:
- nie traktuje Cię jak kobietę
- oj trudne będziesz miała życie...
- Ty się lepiej zastanów nad tym ślubem
- dorośli ludzie tak nie spędzają czasu - graliśmy z jego rodzicami w grę planszową, wpadła bez zapowiedzi i ujrzała te bezeceństwa.
I inne tego typu. A mnie cholera bierze, wiecie? Bo od ostatnich 5 lat matka robi ze mnie prywatną terapeutkę w sprawie hucznych rozwodów moich sióstr. Bo jej "pękło serce" jak jedna i druga zakończyły nieudane małżeństwa. Taki był dramat, ale mój związek można rozp***ić chwilę przed ślubem.

I teraz tak, czy uwagi mojej mamy co do pracy TŻ są zasadne - w 90% przypadków nie, bo problemem jest to, że ona zrobiłaby inaczej/ szybciej/ lepiej (chociaż nie ma pojęcia o temacie). Ja słucham tego samego. Mama jest z tego typu osób, że zrobisz tak jak ona chce, albo źle, nie ma nic pomiędzy Szefowa od 30 lat i średnio się odnajduje w roli wspólnika.

TŻ szybko to zauważył i po prostu nie daje sobie wejść na głowę, jest niereaktywny, zresztą bezpośrednio go to nie dotyka, swoje robi. Ja za to już tak spokojnie nie potrafię. Rozmawiałam z nią dwukrotnie, bardzo poważnie, że te uwagi i komentarze źle wpływają na naszą relację z TŻ, że sobie ich nie życzę, że jak tak źle jej się pracuje, to możemy to przeramować, ale trzeba rozmawiać.

W czasie ostatniej z takich rozmów padło tytułowe stwierdzenie - że to TŻ psuje moją i jej relację. Wiecie czemu? Bo jestem lojalna wobec niego i przez to się jej stawiam
Dodam, że moja mama nie jest dla mnie żadnym autorytetem w temacie związków. Całe życie miałam wzorzec toksycznej relacji w domu, w której matka robi, a ojciec zrzeka się wszystkiego. Od 30 lat gada, że jest z nim nieszczęśliwa, kłócą się i jeździ po nim w towarzystwie, ale nie chce jej się rozwodzić. I taka osoba wbija mi, mającej udany 11-letni związek, takie szpilki. Po prostu mnie to denerwuje.

Drugą według mnie istotną kwestią jest to, że z poprzednimi zięciami miała patologicznie bliskie relacje - wypłakiwanie się na żonę itp. Z moim TŻ to jest niemożliwe, specyficzny typ, zamknięty, no nie dąży do kontaktu, raczej na stopie miło, ale nie za blisko.

Jeśli chodzi o "nastawianie mnie" przeciw niej, jedyne co TŻ zrobił i za co jestem mu wdzięczna, pokazał, że próbuję pazurami wyszarpać trochę uwagi i zasłużyć na miłość, rezygnując z siebie i robiąc pod dyktando mamy. Przestałam. Wspiera mnie w tej sytuacji i powtarza, że muszę się od niej uniezależnić emocjonalnie, bo mnie to wykańcza.

Tydzień temu po kolejnej sytuacji gadania jaki jest beznadziejny, ucięłam z nią kontakt. Cisza, nie odzywamy się. Dla mnie to jest trudne, ale nie wiem co mam zrobić, bo spokój, jaki odczuwam, nie będąc na każdym kroku punktowaną, ocenianą i ostrzeganą, jest wspaniały.



Czy Wy na moim miejscu próbowałybyście to prostować? Zaraz wesele, mam zaproszenia, a nie wyobrażam sobie teraz do niej jechać we dwoje i wręczyć. Masakra.

Twoja matka jest toksyczna, więc ograniczyłabym z nią kontakt maksymalnie. Przynajmniej do czasu aż się nie ogarnie.

Ale czemu na boga pracujecie w jakiejś rodzinnej firmie skoro są takie kwasy?

---------- Dopisano o 08:55 ---------- Poprzedni post napisano o 08:53 ----------

Poza tym na twoim miejscy rozważyłabym terapię.

[chwast]

A co ona na to? Co sądzi o swoim zachowaniu?


Sent from my iPhone using Tapatalk

[skara]

W ogóle nie rozumiem dlaczego współpracujecie zawodowo. Uciąć to raz na zawsze i przynajmniej na tym polu będzie spokój.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Nie możecie zmienić pracy? Wszyscy pracujecie w jednej firmie?

[Magmag0194]

Ja w ogóle nie rozumiem, bo TŻ nie ma jakiegoś pospolitego zawodu, raczej taki, z którym wszędzie znajdzie pracę. Czemu jej po prostu nie zmieni?
Ja sama pracuję z rodzicami, ale w życiu nie wyobrażałbym sobie jeszcze TŻ do tego zestawu, mimo, że on ma też podobną branżę.

[VikaU]

Poznałam wielu facetów z branży IT i żaden nie pracował w jakiejś małej rodzinnej firemce matki swojej dziewczyny
Mi by się zapaliła czerwona lampka, bo jeśli jest tak źle to czemu nie zatrudni się w normalnej firmie? Wszędzie piszą, że szukają nawet bez doświadczenia

[kennedy]

Takie zachowanie mamy jest niediopuszczalne. W ogolene ten watek nie powinien powstac. Uciac biznesy z rodzina i dac do zrozumienia ze z chamstwem sie nie wspolpracuje.

[VikaU]

Autorko, możesz przybliżyć nam bliżej powody twojego TŻ dlaczego chciał koniecznie pracować dla twojej matki? Z góry raczej było wiadomo, że to na pewno nie będzie wpływało korzystanie na relacje wszystkich między sobą w tym łancuszku rodzinno-zawodowym
Twój TŻ już dawno powinien uciąć ta współpracę widząc jak negatywnie to na ciebie wpływa

[25b2a07661c38f1fbeb6ed1b51a706f49250c239_6721770231591]

Twoja matka wygląda na osobę, której nie wyszło w życiu tak jak tego chciała i rekompensuje sobie to patologicznym podejściem do relacji własnych dzieci. Bawi mnie podejście, w którym zięć wypłakuje jej się w ramię a ona mu na to pozwala i ingeruje pośrednio w związek własnej córki. Ingeruje, bo podejrzewam, że na wysłuchaniu się nie kończyło i dodawała coś od siebie. Jak Twoje siostry się na to zapatrują, miałyście okazję to przegadać?
Poszukiwanie tak bliskiego, emocjonalnego kontaktu z zięciami nie zapewni jej brakującej relacji z własnym mężem, którego nawet nie szanuje i podejrzewam, że po tylu latach nie zacznie.

Wspominałaś o planach ślubnych, czy rodzice/matka są zaangażowani finansowo organizację? Mam wrażenie, że tylko solidne i twarde granice zdadzą egzamin. Pewnie bez płaczu i lamentu się nie obejdzie ale toksycznych ludzi lepiej trzymać na dystans.

[Tanma]

Napisane przez VikaU

Autorko, możesz przybliżyć nam bliżej powody twojego TŻ dlaczego chciał koniecznie pracować dla twojej matki? Z góry raczej było wiadomo, że to na pewno nie będzie wpływało korzystanie na relacje wszystkich między sobą w tym łancuszku rodzinno-zawodowym
Twój TŻ już dawno powinien uciąć ta współpracę widząc jak negatywnie to na ciebie wpływa

Tak - to nie jest firma mamy, tylko nasza wspólna firma. Jesteśmy wspólnikami, nie pracownikami, tym bardziej takie jej zachowanie źle wpływa na relacje - my traktujemy ją partnersko. Pomysł był mój i TŻ, mama weszła jako trzeci inwestor, ponieważ miała większe środki od nas, konieczne do rozkręcenia biznesu. Zasady i udziały zostały jasno ustalone, oryginalnie miało być tak, że ona jako inwestor jest z boku, my oddajemy jej inwestycję i to się kręci. Niestety, być może przez to, że od kilkudziesięciu lat jest szefem, nie umie się odnaleźć w roli wspólnika i jest narzucająca.

[1=25b2a07661c38f1fbeb6ed1 b51a706f49250c239_6721770 231591;89224269]Jak Twoje siostry się na to zapatrują, miałyście okazję to przegadać?
[/QUOTE]
Mam w nich duże wsparcie, radzą mimo wszystko zamykać i uciekać. Ja i TŻ mamy poza tą firmą osobiste działalności, które aktualnie godzimy z tym projektem.

Napisane przez chwast

A co ona na to? Co sądzi o swoim zachowaniu?

Nie widzi problemu, kiedy rozmawiamy wykorzystuje te same techniki - przerzucanie odpowiedzialności, wchodzenie w rolę ofiary itp.

[1=25b2a07661c38f1fbeb6ed1 b51a706f49250c239_6721770 231591;89224269]Wspominałaś o planach ślubnych, czy rodzice/matka są zaangażowani finansowo organizację? Mam wrażenie, że tylko solidne i twarde granice zdadzą egzamin. Pewnie bez płaczu i lamentu się nie obejdzie ale toksycznych ludzi lepiej trzymać na dystans.[/QUOTE]
W naszej rodzinie mamy taką tradycję, że tata wyprawia wesela córek. W związku z tym on finansuje imprezę.

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

To wybacz, ale moim zdaniem jesteś za bardzo zależna od rodziców finansowo i emocjonalnie, a oni tę przewagę zwyczajnie wykorzystują. Póki się nie odetniesz to będzie to negatywnie rzutować na twoje dorosłe życie i związek. To już twoja decyzja czy wolisz rodzinne biznesy czy święty spokój

[squirrelqa]

Napisane przez Tanma

Tak - to nie jest firma mamy, tylko nasza wspólna firma. Jesteśmy wspólnikami, nie pracownikami, tym bardziej takie jej zachowanie źle wpływa na relacje - my traktujemy ją partnersko. Pomysł był mój i TŻ, mama weszła jako trzeci inwestor, ponieważ miała większe środki od nas, konieczne do rozkręcenia biznesu. Zasady i udziały zostały jasno ustalone, oryginalnie miało być tak, że ona jako inwestor jest z boku, my oddajemy jej inwestycję i to się kręci. Niestety, być może przez to, że od kilkudziesięciu lat jest szefem, nie umie się odnaleźć w roli wspólnika i jest narzucająca.


Mam w nich duże wsparcie, radzą mimo wszystko zamykać i uciekać. Ja i TŻ mamy poza tą firmą osobiste działalności, które aktualnie godzimy z tym projektem.


Nie widzi problemu, kiedy rozmawiamy wykorzystuje te same techniki - przerzucanie odpowiedzialności, wchodzenie w rolę ofiary itp.


W naszej rodzinie mamy taką tradycję, że tata wyprawia wesela córek. W związku z tym on finansuje imprezę.

Przykro to mówić (bo w Polsce rodziny i tak są często podzielone i oddalone od siebie), ale jesteście ze sobą za blisko. Za blisko fizyczne, za blisko emocjonalnie, za blisko z różnymi zależnościami finansowymi (i być może mieszkaniowymi?).
Brakuje tu oddechu i autonomii dla Ciebie, dla Was jako związku.
Rozumiem, że te zależności nie mogą być zerwane od razu i bez przemyślenia, ale warto się nad tym pochylić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Tanma]

[1=d5f2b1fe262415f84dead74 6c1bee8c0d6ac2850_6340b04 00d0a7;89224324]To wybacz, ale moim zdaniem jesteś za bardzo zależna od rodziców finansowo i emocjonalnie, a oni tę przewagę zwyczajnie wykorzystują. Póki się nie odetniesz to będzie to negatywnie rzutować na twoje dorosłe życie i związek. To już twoja decyzja czy wolisz rodzinne biznesy czy święty spokój [/QUOTE]

Napisane przez squirrelqa

Brakuje tu oddechu i autonomii dla Ciebie, dla Was jako związku.
Rozumiem, że te zależności nie mogą być zerwane od razu i bez przemyślenia, ale warto się nad tym pochylić.

Myślę, że możecie mieć rację. Jeszcze dwa lata temu mieszkaliśmy w innym mieście i zajmowaliśmy się tylko swoimi działalnościami, żyliśmy 300km od siebie i było naprawdę nieźle. Ja osobiście bardzo żałuję, że wpadliśmy na pomysł tego biznesu i wróciliśmy w okolice rodzinne, żeby go zrealizować.
Natomiast jeśli chodzi o ojca, z nim sytuacja jest poprawna. Nigdy nie wtrącił się w nic, teraz mimo finansowania wesela również nie powiedział ani słowa na żaden temat.
Mieszkanie mamy swoje.

[Magmag0194]

Napisane przez Tanma

Myślę, że możecie mieć rację. Jeszcze dwa lata temu mieszkaliśmy w innym mieście i zajmowaliśmy się tylko swoimi działalnościami, żyliśmy 300km od siebie i było naprawdę nieźle. Ja osobiście bardzo żałuję, że wpadliśmy na pomysł tego biznesu i wróciliśmy w okolice rodzinne, żeby go zrealizować.
Natomiast jeśli chodzi o ojca, z nim sytuacja jest poprawna. Nigdy nie wtrącił się w nic, teraz mimo finansowania wesela również nie powiedział ani słowa na żaden temat.
Mieszkanie mamy swoje.

Wiesz, z rodziną najlepiej na zdjęciu i tak dalej. Nie ma co tutaj robić wyrzutów Tobie czy matce, mleko się wylało, decyzja o wzięciu jej jako partnera była błędem i tyle. Teraz trzeba pomyśleć jak to w miarę bezboleśnie rozwiązać, na przykład można spłacić matkę.
Happy endu w tym układzie nie będzie i z tym się musisz pogodzić. Teraz trzeba moim zdaniem wybrać taką opcję, żeby Twoja relacja z mamą wróciła na poprawne (więc w przypadku takich osób po prostu uprzejme) tory. Masz nauczkę żeby nie pozwalać jej za bardzo angażować się w swoje życie i tyle

[Tanma]

Napisane przez Magmag0194

Happy endu w tym układzie nie będzie i z tym się musisz pogodzić. Teraz trzeba moim zdaniem wybrać taką opcję, żeby Twoja relacja z mamą wróciła na poprawne (więc w przypadku takich osób po prostu uprzejme) tory. Masz nauczkę żeby nie pozwalać jej za bardzo angażować się w swoje życie i tyle

Myślę, że tak się skończy. Przede wszystkim rozwiążemy z nią sprawy zawodowe. Zastanawiam się jak to rozegrać, bo przeczuwam wojnę. Ale chyba muszę zacisnąć zęby, umówić się z nią na rozmowę we troje i spróbować to załatwić.

Dzięki

[Ellen_Ripley]

Najważniejsze jest to jak macie skonstruowaną umowę. Jeżeli dobrze i korzystnie dla wszystkich stron, to żadnej wojny być nie powinno. Skupcie się na tym.

[SteveS]

Złota zasada - żadnych interesów z rodziną

[skazana_na_bluesa]

Zaproponuj sprzedaż firmy albo spłaćcie jej część wkładu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[goslawka]

Oj to się wpakowaliscie pomysł z wymiksowaniem się z tego jest chyba najlepszy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Tanma]

Dziękuję Wam Dziewczyny za wsparcie.
Zdecydowaliśmy, że zamkniemy wszystkie sprawy finansowe, spłacimy jej wkład, a ona wtedy wyjdzie ze spółki. To na ten moment najlepsze rozwiązanie. Dalej twardo stoi granica, że nie gadamy o pracy, mam nadzieję, że do końca spłaty się utrzyma.

[skara]

A jak ona na to zareagowała?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Tanma]

Napisane przez skara

A jak ona na to zareagowała?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Początkowo nie najlepiej. Ale myślę, że jak przetrawi argumenty to sama dojdzie do podobnych wniosków. No i na pewno nie jest dla niej komfortowe takie milczenie z mojej strony.

[Gruszzzka]

Mam podobna matkę i przestałam utrzymywać z nią jakikolwiek kontakt
Chce rozwalić ci związek bo sama nie jest szczęśliwa - wiem ze wydaje ci się to trudne do uwierzenia ale ludzka psychika jest skomplikowana
Tobie tez polecam takie rozwiązanie czyli zerwanie kontaktu