Jak ludzie są w stanie żyć za minimalną krajową?

[magbeth]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89469162]Apartamentem *

To nie są mieszkania, a apartamenty.[/QUOTE]

To sa studia, mieszkanie studio

Nie wiem jak jest teraz w Polsce ale norweska nowomowa w ogłoszeniach mieszkaniowych jest porażająca, najbardziej kocham określenie "arealeffektiv" (chyba nie trzeba tłumaczyć, nie?) w odniesieniu do klitek 20m2 na sprzedaż za 2 miliony koron.

[a5b2f04c728b42871bc12f2c24211f88ae37ff8d_643f21343ae75]

Napisane przez rukolka

Kawalerka na 44m2? To rzeczywiście nieustawne, chyba przeważnie na takim metrażu robi się już 2 pokoje. Masz taki wysoki sufit, żeby zrobić antresolę?


To jak uważacie, na ilu m2 byłoby wygodnie mieszkać parze z 1 dzieckiem, a na jakim z dwoma?

Ja akurat lubię przestrzeń, ale już nie odlatując- uważam, że dla pary z jednym dzieckiem standardowe mieszkanie 2 pokojowe jest ok. Z dwójką dzieci też by jeszcze uszło, no ale tutaj już nie ma mowy o osobnych pokojach. Według mnie te 50m powinno być na max. Rodzinę 2+2. Optymalnie byłoby na 2+1.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

[tinkerver2]

Napisane przez rukolka

Kawalerka na 44m2? To rzeczywiście nieustawne, chyba przeważnie na takim metrażu robi się już 2 pokoje. Masz taki wysoki sufit, żeby zrobić antresolę?


To jak uważacie, na ilu m2 byłoby wygodnie mieszkać parze z 1 dzieckiem, a na jakim z dwoma?

Mam mieszkanie o wysokości 3 m

Wysłane z mojego motorola edge 20 lite przy użyciu Tapatalka

[a5b2f04c728b42871bc12f2c24211f88ae37ff8d_643f21343ae75]

Ja mam 3m w domu i ja nie widzę kompletnie antresoli przy takiej wysokości, no chyba, że na samo łóżko. Sensowna atresola wymaga wyższego pomieszczenia.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Napisane przez tinkerver2

Mam mieszkanie o wysokości 3 m

Wysłane z mojego motorola edge 20 lite przy użyciu Tapatalka

No to zdecydowanie za niskie na antresolę i nie ma to żadnego sensu.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

[cb0d8ace8e3f55c20d6852271041c68dd40c3dc3_65540ac21a6bc]

[1=bafa65383b74e1029ccef70 174e4f68b71e8a0f7_646950f 23ada7;89469453]No to zdecydowanie za niskie na antresolę i nie ma to żadnego sensu.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

Ale już antresola jako platforma z samym materacem będzie dobra.

[tinkerver2]

[1=cb0d8ace8e3f55c20d68522 71041c68dd40c3dc3_65540ac 21a6bc;89469517]Ale już antresola jako platforma z samym materacem będzie dobra.[/QUOTE]Ototo toto

Wysłane z mojego motorola edge 20 lite przy użyciu Tapatalka

[skara]

Moja siostra taką ma. Nienawidzę tam spać. Niewygodnie wchodzić i schodzić, ciasno, gorąco.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

[1=cb0d8ace8e3f55c20d68522 71041c68dd40c3dc3_65540ac 21a6bc;89469517]Ale już antresola jako platforma z samym materacem będzie dobra.[/QUOTE]Można za to się udusić.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[Limonka2738]

[1=747bf32364fc13da37122d4 9c7e01f75501e8a1a_65540b7 83ff7c;89469161]
Albo "salon z aneksem kuchennym", gdzie nawet nie ma wyodrebnionej wneki, tylko przy jednej ze scian jest lodowka i cala zabudowa kuchenna, a naprzeciwko kanapa. No marzenie po prostu.
[/QUOTE]


No ja tak mam i w sumie do głowy by mi nie przyszło, że coś jest nie tak. Nie widzę sensu w zamkniętej kuchni-klitki, a kuchnia powyżej 6 mkw to dla mnie strata metrażu.


Wynajmowałam z oddzielną kuchnią, z L-ką i taki jeden długi pokój najbardziej mi odpowiada. Szkoda by mi było kasy na drugi telewizor do kuchni. I tak nienawidzę gotować, a co dopiero jakbym nie miała możliwości oglądać podczas krojenia warzyw albo siedzenia na kanapie i pilnowania jak się coś gotuje/piecze.


Jedyny problem moim zdaniem to brak wyboru. Wszystkie mieszkania mają praktycznie jeden rozkład. Więc jak ktoś by chciał z osobną kuchnią albo z osobną łazienką i toaletą w nowym mieszkaniu to ma problem.

[kaylla]

Ja mieszkałam w mieszkaniu 3 pokojowym 63 metry i jak dla mnie to odpowiedni metraż dla rodziny 2+1, a przede wszystkim odpowiednią ilość pokoi. Jest salon, sypialnia i pokoj dla dziecka. Dla 2+2 pewnie też by było ok, no ale dzieci by miały wspólny pokoj. Myślę że 63 byłoby tez ok dla 2+2, ale musiałoby to być inaczej podzielone. Ja mialam 3 pokoje i osobno kuchnie. Na tym metrażu dałoby się zrobić 3 pokoje i salon z aneksem, wtedy nawet przy 2+2 każdy by miał swój pokoj, a my sypialnie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Limonka2738]

Napisane przez rukolka

Kawalerka na 44m2? To rzeczywiście nieustawne, chyba przeważnie na takim metrażu robi się już 2 pokoje. Masz taki wysoki sufit, żeby zrobić antresolę?


To jak uważacie, na ilu m2 byłoby wygodnie mieszkać parze z 1 dzieckiem, a na jakim z dwoma?

Moim zdaniem optymalnie to 40/50m dla singla i jakieś 10 metrów na każdego dodatkowego domownika.


Każdy powinien mieć własny pokój i kropka. Dzieci swoje, rodzice po biurze, no i sypialnia.


Jeśli mamy mniej pokoi to po kolei rezygnujemy z:


- biura 1, rodzice dzielą jednym,
- biura 2, no trudno

- sypialni rodziców na rzecz salonu, ciężko, no ale życie.



Wspólny pokój dla dzieci to moim zdaniem ostateczność. Głównie dlatego, że one nie powinny ponosić odpowiedzialności za decyzje rodziców.


Moim zdaniem ryzykowanie czyjejś higieny psychicznej, bo może akurat się dogadają i nie będzie im źle dzielić pokój jest nieodpowiedzialne.


Oczywiście jak pogorszy się nagle sytuacja rodziny, to co innego, wiadomo, do wszystkiego się idzie przyzwyczaić. No i wtedy rezygnujemy z pokoi według powyższego schematu.



Ale świadomie zdecydować się na to, bo "ja chcem dwójkę/trójkę" - no nie...

[a5b2f04c728b42871bc12f2c24211f88ae37ff8d_643f21343ae75]

Napisane przez Limonka2738

Moim zdaniem optymalnie to 40/50m dla singla i jakieś 10 metrów na każdego dodatkowego domownika.


Każdy powinien mieć własny pokój i kropka. Dzieci swoje, rodzice po biurze, no i sypialnia.


Jeśli mamy mniej pokoi to po kolei rezygnujemy z:


- biura 1, rodzice dzielą jednym,
- biura 2, no trudno

- sypialni rodziców na rzecz salonu, ciężko, no ale życie.



Wspólny pokój dla dzieci to moim zdaniem ostateczność. Głównie dlatego, że one nie powinny ponosić odpowiedzialności za decyzje rodziców.


Moim zdaniem ryzykowanie czyjejś higieny psychicznej, bo może akurat się dogadają i nie będzie im źle dzielić pokój jest nieodpowiedzialne.


Oczywiście jak pogorszy się nagle sytuacja rodziny, to co innego, wiadomo, do wszystkiego się idzie przyzwyczaić. No i wtedy rezygnujemy z pokoi według powyższego schematu.



Ale świadomie zdecydować się na to, bo "ja chcem dwójkę/trójkę" - no nie...

A po cóż te 2 biura? Ja pracuje hybrydowo i mnie żadne biuro nie jest w ogóle potrzebne, mój mąż wyłącznie stacjonarnie. A Ty wymieniasz te biura gdzie takie pomieszczenie większości ludzi nie jest potrzebne.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Ja myślę, że przy jednym dziecku chciałabym miec pokój dla dziecka
+ sypialnie z jakimś sensownym miejscem na biurko, a nie ze sie nie da ruszyc i salon, juz moze byc z aneksem. Drugie dziecko, kolejny pokój. Metraż trudno powiedziec, 60 przy jednym dziecku wydaje mi sie minimum.

---------- Dopisano o 20:46 ---------- Poprzedni post napisano o 20:44 ----------

Antresola fajnie wygląda, ale chyba bym z niej jakoś nie korzystała mocno. Zazwyczaj jest tam dosyć ciemno, więc czytanie przy naturalnym świetle odpada. Dosyć nisko, więc taka pozycja wiecznie pół leżąca, no raczej nie. W jakimś domku letniskowym czy coś - tak, ale nie do codziennego użytkowania.

[Limonka2738]

[1=a5b2f04c728b42871bc12f2 c24211f88ae37ff8d_643f213 43ae75;89469592]A po cóż te 2 biura? Ja pracuje hybrydowo i mnie żadne biuro nie jest w ogóle potrzebne, mój mąż wyłącznie stacjonarnie. A Ty wymieniasz te biura gdzie takie pomieszczenie większości ludzi nie jest potrzebne.
[/QUOTE]


Odpowiadam według siebie.


Biuro to po prostu mój prywatny pokój - mam tam swoje kolekcje książek, mang, zbroje z pianki, dwa komputery stacjonarne (każdy po 2 ekrany, nie pytajcie, tak wyszło, z odzysku poskładałam i mi teraz wygodnie), laptop, drugi laptop podręczny, drukarkę, kolekcję kabli/akcesoriów dla połowy wsi, różne gadżety z okazji premiery tego i 20-lecia siamtego.


Facetów też takich zawsze miałam, bo to mój target. Jeden kolekcjonował bronie, od włóczni po repliki ASG, inny grał w WH40k/Infinity i gdzieś musiał sklejać/malować i trzymać armię. No a sorry, ja nie wystawiam 100 tomów One Piece w salonie, a ty w zamian nie wieszasz tam mapy Tamriel, moja replika hełmu jest u mnie w biurze, a twoja paskudna figurka Mortariona jest u ciebie i wszyscy zadowoleni.



Taki pokój, w którym mogę sobie przebywać i mieć prywatność, wszystko jest urządzone pode mnie. NIKT poza mną tam nie wchodzi. Ja się mogę zamknąć i grać w gry w dniu premiery i przeżywać/ryczeć jak umrze moja ukochana postać, romansować do woli i nie czuć się oceniana. A czasem to się sama oceniam, bo patrzeć nie mogę jaki mam fatalny gust i jakie te dialogi tandetne.

To mógłby być jeden duży pokój i tak mieszkałam z tym od Warhammera, no ale wolę osobno ze względów estetyczno-porządkowych.



No i właśnie - oglądanie i granie w pewne rzeczy razem - spoko, nawet lepiej niż solo. Inne to przeżycie intymne i nikt nie ma do tej przestrzeni w moim życiu wstępu.


Gdzie indziej miałabym się uczyć tak, żeby nikomu nie przeszkadzać? Uczę się po nocach i na głos mówię do siebie chodząc po pokoju. No uczyłam się kiedyś w kiblu, bo były miał lekki sen - ale po co? W biurze zamontowałam tablicę i sobie łażę, piszę i rysuję dowoli.



W moim domu rodzinnym tak było i to jest moim zdaniem normalne, że każdy ma swoją przestrzeń i tam swój bałagan. Brak mojego miejsca mnie po prostu męczył latami na wynajmie.

[chacaos]

Napisane przez rukolka

To jak uważacie, na ilu m2 byłoby wygodnie mieszkać parze z 1 dzieckiem, a na jakim z dwoma?

Moim zdaniem dużo zależy od indywidualnych czynników w danej rodzinie. Chociażby nie każda para chce spać w jednym pokoju. No i wszystko fajnie, gdy cała rodzina podobnie się kładzie i wstaje, ale jeśli jedna osoba wychodzi bladym świtem, druga pracuje w nocy, a dzieci mają jeszcze inny rytm, to potrzebna jest albo przestrzeń, albo gorszy rygor niż w mieszkaniu studenckim, bo zrobienie sobie herbaty o 23 albo wysuszenie włosów o 7 może kogoś budzić.

Tak samo jeśli ktoś pracuje zdalnie, to będzie w końcu bliski o*ipienia nie mając własnego kąta do pracy, tylko siedząc np. w salonie z aneksem kuchennym. Jeśli dzieciaki cały dzień siedzą na dworze albo na zajęciach dodatkowych, to przeżyją najmłodsze lata w jednym małym pokoju z łóżkiem piętrowym, z kolei jeśli jedno zacznie grać na trąbce, a drugie będzie często chorować i kaszleć w nocy, to sytuacja zrobi się niewesoła. Z tych powodów ja bym w dzisiejszych czasach nie kupiła 2-pokojowego mieszkania z zamiarem życia tam w 3 czy 4 osoby, mam taki charakter, że pewnie skończyłoby się to rozwodem i zostawieniem dzieci w oknie życia. Nie cierpię też mieszkań z niemal nieistniejącymi korytarzami i pokojami-klitkami ściana w ścianę, gdzie nie da się nawet odbyć rozmowy telefonicznej czy przez neta, żeby wszyscy nie słyszeli.

---------- Dopisano o 22:33 ---------- Poprzedni post napisano o 22:14 ----------

Napisane przez Limonka2738

Odpowiadam według siebie.


Biuro to po prostu mój prywatny pokój - mam tam swoje kolekcje książek, mang, zbroje z pianki, dwa komputery stacjonarne (każdy po 2 ekrany, nie pytajcie, tak wyszło, z odzysku poskładałam i mi teraz wygodnie), laptop, drugi laptop podręczny, drukarkę, kolekcję kabli/akcesoriów dla połowy wsi, różne gadżety z okazji premiery tego i 20-lecia siamtego.


Facetów też takich zawsze miałam, bo to mój target. Jeden kolekcjonował bronie, od włóczni po repliki ASG, inny grał w WH40k/Infinity i gdzieś musiał sklejać/malować i trzymać armię. No a sorry, ja nie wystawiam 100 tomów One Piece w salonie, a ty w zamian nie wieszasz tam mapy Tamriel, moja replika hełmu jest u mnie w biurze, a twoja paskudna figurka Mortariona jest u ciebie i wszyscy zadowoleni.



Taki pokój, w którym mogę sobie przebywać i mieć prywatność, wszystko jest urządzone pode mnie. NIKT poza mną tam nie wchodzi. Ja się mogę zamknąć i grać w gry w dniu premiery i przeżywać/ryczeć jak umrze moja ukochana postać, romansować do woli i nie czuć się oceniana. A czasem to się sama oceniam, bo patrzeć nie mogę jaki mam fatalny gust i jakie te dialogi tandetne.

To mógłby być jeden duży pokój i tak mieszkałam z tym od Warhammera, no ale wolę osobno ze względów estetyczno-porządkowych.



No i właśnie - oglądanie i granie w pewne rzeczy razem - spoko, nawet lepiej niż solo. Inne to przeżycie intymne i nikt nie ma do tej przestrzeni w moim życiu wstępu.


Gdzie indziej miałabym się uczyć tak, żeby nikomu nie przeszkadzać? Uczę się po nocach i na głos mówię do siebie chodząc po pokoju. No uczyłam się kiedyś w kiblu, bo były miał lekki sen - ale po co? W biurze zamontowałam tablicę i sobie łażę, piszę i rysuję dowoli.



W moim domu rodzinnym tak było i to jest moim zdaniem normalne, że każdy ma swoją przestrzeń i tam swój bałagan. Brak mojego miejsca mnie po prostu męczył latami na wynajmie.

O, jak ja Cię rozumiem. Od dawna mnie to fascynuje, że przeciętny człowiek gdy ma 13 lat ma tę potrzebę własnej, zindywidualizowanej przestrzeni, do wypoczynku w samotności, zbierania chłamu, praktykowania swoich dziwnych zwyczajów, a gdy ma dwadzieścia parę/trzydzieści, to nagle nara, albo ciśnie się z misiaczkiem w kawalerce, albo w jakiejś paskudnie neutralnej sypialni, gdzie trzeba brać pod uwagę zdanie drugiej osoby, najgorzej.

[milka_70]

Napisane przez rukolka

Kawalerka na 44m2? To rzeczywiście nieustawne, chyba przeważnie na takim metrażu robi się już 2 pokoje. Masz taki wysoki sufit, żeby zrobić antresolę?


To jak uważacie, na ilu m2 byłoby wygodnie mieszkać parze z 1 dzieckiem, a na jakim z dwoma?

Ja się wychowałam w mieszkaniu 64m2 w bloku. Jedynaczka. Miałam swój pokój, rodzice sypialnię, łazienka, osobne WC, kuchnia i osobny salon. Bardzo wygodne rozwiązanie.

Wysłane z mojego SM-A536B przy użyciu Tapatalka

[Limonka2738]

Napisane przez chacaos

O, jak ja Cię rozumiem. Od dawna mnie to fascynuje, że przeciętny człowiek gdy ma 13 lat ma tę potrzebę własnej, zindywidualizowanej przestrzeni, do wypoczynku w samotności, zbierania chłamu, praktykowania swoich dziwnych zwyczajów, a gdy ma dwadzieścia parę/trzydzieści, to nagle nara, albo ciśnie się z misiaczkiem w kawalerce, albo w jakiejś paskudnie neutralnej sypialni, gdzie trzeba brać pod uwagę zdanie drugiej osoby, najgorzej.

Dla mnie to też niesamowite. Ale zauważyłam, że często cierpią na to kobiety. Facet zwykle ma jakiś kąt dla siebie, bo ma jakieś hobby, a kobiety przestrzenią jest salon.


Tylko moim zdaniem to się nie liczy, bo to przestrzeń wszystkich. Tylko kobieta tam siedzi sama, bo wszyscy siedzą u siebie. Tylko moim zdaniem to nie jest definicja prywatnej przestrzeni.

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Napisane przez Limonka2738

Dla mnie to też niesamowite. Ale zauważyłam, że często cierpią na to kobiety. Facet zwykle ma jakiś kąt dla siebie, bo ma jakieś hobby, a kobiety przestrzenią jest salon.


Tylko moim zdaniem to się nie liczy, bo to przestrzeń wszystkich. Tylko kobieta tam siedzi sama, bo wszyscy siedzą u siebie. Tylko moim zdaniem to nie jest definicja prywatnej przestrzeni.

Coz, bo nie kazdy takiej przestrzeni potrzebuje. Tz będzie miał teraz swoje biuro z pokojem do gier w jednym, a ja nic. Ja lubię się zamknąć w sypialni, łóżko to chyba moje ulubione miejsce.
Nie znaczy to też że nie mam zainteresowan. Nie wymagają one po prostu miejsca.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

W idealnym założeniu też bym chciała mieć pokój tylko dla siebie. Nie będę tego nazywać biurem, bo jak najbardziej widzę tam biurko, ale raczej do przyjemności, a nie do pracy. Mała biblioteczka, wygodny fotel/leżanka i miejsce żeby rozłożyć matę do jogi i się trochę porozciągać. Ale to tylko takie marzenia, jesli byloby mnie stac bez problemu na to - to spoko, jakby mnie to bolało i byłoby ciułanie na te kilka metrów więcej - to dałabym sobie spokój.

[Limonka2738]

[1=bafa65383b74e1029ccef70 174e4f68b71e8a0f7_646950f 23ada7;89469733]Coz, bo nie kazdy takiej przestrzeni potrzebuje. Tz będzie miał teraz swoje biuro z pokojem do gier w jednym, a ja nic. Ja lubię się zamknąć w sypialni, łóżko to chyba moje ulubione miejsce.
Nie znaczy to też że nie mam zainteresowan. Nie wymagają one po prostu miejsca.
[/QUOTE]


No właśnie.


Ja ci nie każę teraz szukać nowego hobby, tylko to moim zdaniem ciekawe, bo często się to powtarza ten sam schemat.


Czy to nie jest jakoś społecznie warunkowane od najmłodszych lat? Wiecie, standardowe uczenie dziewczynek, żeby przypadkiem nie sprawiały za dużo kłopotu, zajmowały mało miejsca itd. A boys will be boys, im to potrzeba spokoju po pracy, własnego miejsca, hobby chłonącego zasoby.


Jakby kobietom pozwalano na pewne rzeczy dopóki są młode, a potem dupa, pora się zajmować bliskimi i poświęcać, ewentualnie przykucnąć w kącie i poczytać książki z biblioteki.

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez Limonka2738

No właśnie.


Ja ci nie każę teraz szukać nowego hobby, tylko to moim zdaniem ciekawe, bo często się to powtarza ten sam schemat.


Czy to nie jest jakoś społecznie warunkowane od najmłodszych lat? Wiecie, standardowe uczenie dziewczynek, żeby przypadkiem nie sprawiały za dużo kłopotu, zajmowały mało miejsca itd. A boys will be boys, im to potrzeba spokoju po pracy, własnego miejsca, hobby chłonącego zasoby.


Jakby kobietom pozwalano na pewne rzeczy dopóki są młode, a potem dupa, pora się zajmować bliskimi i poświęcać, ewentualnie przykucnąć w kącie i poczytać książki z biblioteki.

Oj to niestety prawda.

[Natalie_Alex]

[1=cb0d8ace8e3f55c20d68522 71041c68dd40c3dc3_65540ac 21a6bc;89469517]Ale już antresola jako platforma z samym materacem będzie dobra.[/QUOTE]

Straszne. Można się udusić. I potencjalne niebezpieczne. Dziwi mnie, że niektórzy ludzie mają ochotę spać z sufitem zaraz nad ich głową, na siedząco, bez dostępu do okna.
A fakt, że deweloperzy takie rozwiązania sprzedają za duże pieniądze to czyste naciągactwo.

---------- Dopisano o 00:19 ---------- Poprzedni post napisano o 00:13 ----------

Napisane przez Limonka2738

Dla mnie to też niesamowite. Ale zauważyłam, że często cierpią na to kobiety. Facet zwykle ma jakiś kąt dla siebie, bo ma jakieś hobby, a kobiety przestrzenią jest salon.


Tylko moim zdaniem to się nie liczy, bo to przestrzeń wszystkich. Tylko kobieta tam siedzi sama, bo wszyscy siedzą u siebie. Tylko moim zdaniem to nie jest definicja prywatnej przestrzeni.

Masz rację. Zwyczajowo faceci mieli dla siebie strych, pokój gier, piwnicę lub garaż, a czasem nawet całą szopę w ogrodzie, którą można fajnie przerobić, czyli naprawdę dużą przestrzeń. Kobiecie w udziale przypadła chyba tylko kuchnia, ewentualnie salon, ale tylko wtedy gdy nie ma reszty domowników.

[Pani_Robot]

Obecnie mam 45m2 z wysokością ok 3,5m i kiedy się wprowadzałam, stały tu dwa piętrowe łóżka. Wyglądało bardzo kiepsko. Nie chciałabym tu mieć faceta, bo straciłabym swoją przestrzeń. Do tego rzeczy drugiej osoby - byłoby po prostu ciasno. Jest tylko przejściowy salon i sypialnia. 45m dla jednej osoby jest moim zdaniem optymalne, choć nie obrazilabym się za te 5m więcej przedpokoju i balkon. Gdyby był jeszcze trzeci pokoj, moznaby rozważać mieszkanie we dwójkę. Albo dwa pokoje, ale w innym rozkładzie i większym metrażu. Mieszkałam z partnerem na 77m plus taras i to była fajna przestrzen mimo tylko dwóch pokoi. Mogliśmy siedzieć w tym samym pomieszczeniu, ale nie sobie na głowach.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[a5b2f04c728b42871bc12f2c24211f88ae37ff8d_643f21343ae75]

U nas nikt nie ma swojego pokoju, jak chce być sama to zamykam się w sypialni, mój mąż nie ma takich potrzeb, spokojnie mu wystarcza kanapa w salonie. No chyba, że źle się czuje, to wtedy również sypialnia. Konsolę mamy w salonie jedna i w sypialni drugą wiec do wyboru do koloru. Netflix też na kilka urządzeń. Zbieracze figurek to nie jest mój target, więc nie mam tego problemu.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Napisane przez Limonka2738

No właśnie.


Ja ci nie każę teraz szukać nowego hobby, tylko to moim zdaniem ciekawe, bo często się to powtarza ten sam schemat.


Czy to nie jest jakoś społecznie warunkowane od najmłodszych lat? Wiecie, standardowe uczenie dziewczynek, żeby przypadkiem nie sprawiały za dużo kłopotu, zajmowały mało miejsca itd. A boys will be boys, im to potrzeba spokoju po pracy, własnego miejsca, hobby chłonącego zasoby.


Jakby kobietom pozwalano na pewne rzeczy dopóki są młode, a potem dupa, pora się zajmować bliskimi i poświęcać, ewentualnie przykucnąć w kącie i poczytać książki z biblioteki.

Taka potrzeba biura wynika głównie z pracy 100% zdalnej.
Ja pracuję 100% stacjonarnie, więc mi niepotrzebny taki pokój.
Konsola to taki dodatek, bo nie chce jej mieć w salonie.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

[Pusheen_]

Napisane przez chacaos

Moim zdaniem dużo zależy od indywidualnych czynników w danej rodzinie. Chociażby nie każda para chce spać w jednym pokoju. No i wszystko fajnie, gdy cała rodzina podobnie się kładzie i wstaje, ale jeśli jedna osoba wychodzi bladym świtem, druga pracuje w nocy, a dzieci mają jeszcze inny rytm, to potrzebna jest albo przestrzeń, albo gorszy rygor niż w mieszkaniu studenckim, bo zrobienie sobie herbaty o 23 albo wysuszenie włosów o 7 może kogoś budzić.

Tak samo jeśli ktoś pracuje zdalnie, to będzie w końcu bliski o*ipienia nie mając własnego kąta do pracy, tylko siedząc np. w salonie z aneksem kuchennym. Jeśli dzieciaki cały dzień siedzą na dworze albo na zajęciach dodatkowych, to przeżyją najmłodsze lata w jednym małym pokoju z łóżkiem piętrowym, z kolei jeśli jedno zacznie grać na trąbce, a drugie będzie często chorować i kaszleć w nocy, to sytuacja zrobi się niewesoła. Z tych powodów ja bym w dzisiejszych czasach nie kupiła 2-pokojowego mieszkania z zamiarem życia tam w 3 czy 4 osoby, mam taki charakter, że pewnie skończyłoby się to rozwodem i zostawieniem dzieci w oknie życia. Nie cierpię też mieszkań z niemal nieistniejącymi korytarzami i pokojami-klitkami ściana w ścianę, gdzie nie da się nawet odbyć rozmowy telefonicznej czy przez neta, żeby wszyscy nie słyszeli.

---------- Dopisano o 22:33 ---------- Poprzedni post napisano o 22:14 ----------


O, jak ja Cię rozumiem. Od dawna mnie to fascynuje, że przeciętny człowiek gdy ma 13 lat ma tę potrzebę własnej, zindywidualizowanej przestrzeni, do wypoczynku w samotności, zbierania chłamu, praktykowania swoich dziwnych zwyczajów, a gdy ma dwadzieścia parę/trzydzieści, to nagle nara, albo ciśnie się z misiaczkiem w kawalerce, albo w jakiejś paskudnie neutralnej sypialni, gdzie trzeba brać pod uwagę zdanie drugiej osoby, najgorzej.

To prawda.

Napisane przez Limonka2738

Dla mnie to też niesamowite. Ale zauważyłam, że często cierpią na to kobiety. Facet zwykle ma jakiś kąt dla siebie, bo ma jakieś hobby, a kobiety przestrzenią jest salon.


Tylko moim zdaniem to się nie liczy, bo to przestrzeń wszystkich. Tylko kobieta tam siedzi sama, bo wszyscy siedzą u siebie. Tylko moim zdaniem to nie jest definicja prywatnej przestrzeni.

Niestety masz rację. Też mam takie odczucia. Moja mama w mieszkaniu nie miała własnego pokoju, a nie narzekalismy na warunki lokalowe. Z drugiej strony ojciec też nie miał - RODZICE po prostu mieli sypialnię, a w salonie było duże biurko z komputerem i to było tez jego miejsce do pracy.

Potem w domu, który ojciec wybudował zrobił sobie gabinet. Ale to tak naprawdę był jego mini kącik dla siebie, miał tam nawet mini kanapę.

Po iluś latach pod jego dłuższą nieobecność zaczęłam korzystać z tego pokoju i poczułam, co to znaczy mieć takie miejsce. Że jak masz wydzielony taki własny kąt do pracy, to naprawdę możesz tam pracować i łatwiej przychodzi skupienie i wiesz, że siadasz do tego biurka, żeby pozałatwiać różne sprawy albo pracować, wypełniać jakieś zadania.

To było wiele lat temu i wtedy chwyciłam tam też pierwszą pracę zdalną. Mogłam przećwiczyć to jak się pracuje w domu i było super.

Bardzo lubiłam się tam zamykać i świetnie mi się tam siedziało i potem też pracowalo.
Po prostu lubiłam tam spędzać czas. Nie miałabym problemu pracować w takim miejscu 8h.

Wchodziłam do tego pokoju i z automatu wpadalam w tryb "praca". I nikt mnie specjalnie nie musiał dyscyplinować. Super sprawa.

[1=4b27789c826749bd4d16893 be0ab05cdfb4777a2_659f2fa 2a88b4;89469743]W idealnym założeniu też bym chciała mieć pokój tylko dla siebie.
Nie będę tego nazywać biurem, bo jak najbardziej widzę tam biurko, ale raczej do przyjemności, a nie do pracy. Mała biblioteczka, wygodny fotel/leżanka i miejsce żeby rozłożyć matę do jogi i się trochę porozciągać.

Ale to tylko takie marzenia, jesli byloby mnie stac bez problemu na to - to spoko, jakby mnie to bolało i byłoby ciułanie na te kilka metrów więcej - to dałabym sobie spokój.[/QUOTE]

Też zawsze miałam takie marzenia. Od razu przypomina mi się serial Ally McBeal i jeden z bohaterów, który w kancelarii miał tajemną "skrytkę", z której zrobił sobie pokój do relaksu

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

[747bf32364fc13da37122d49c7e01f75501e8a1a_65540b783ff7c]

Napisane przez Limonka2738

No ja tak mam i w sumie do głowy by mi nie przyszło, że coś jest nie tak. Nie widzę sensu w zamkniętej kuchni-klitki, a kuchnia powyżej 6 mkw to dla mnie strata metrażu.


Wynajmowałam z oddzielną kuchnią, z L-ką i taki jeden długi pokój najbardziej mi odpowiada. Szkoda by mi było kasy na drugi telewizor do kuchni. I tak nienawidzę gotować, a co dopiero jakbym nie miała możliwości oglądać podczas krojenia warzyw albo siedzenia na kanapie i pilnowania jak się coś gotuje/piecze.


Jedyny problem moim zdaniem to brak wyboru. Wszystkie mieszkania mają praktycznie jeden rozkład. Więc jak ktoś by chciał z osobną kuchnią albo z osobną łazienką i toaletą w nowym mieszkaniu to ma problem.

Wydaje mi sie, ze jestes jednak w mniejszosci, wiekszosc ludzi ktorych znam jednak gotuje i woli kuchnie osobno. Mi sie marzy duza kuchnia z jadalnia i dwa pokoje z korytarzem, ale z tego, co widze, to takich mieszkan jest malo i sa cholernie drogie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[effcia82]

My na 2 osoby na 45 m2 mamy dwa pokoje ale siedzimy w jednym. Drugi jednak przydaje się do przechowywania części rzeczy i jako suszarnia. Kiedyś spał tam kot ale teraz cały czas z nami siedzi.