Rozstanie, rollercoaster emocjonalny

[semolinaa]

.

[Ellen_Ripley]

Dałaś szansę, głupio bo głupio w przypadku tego faceta, ale cóż - życie. Nic złego nie zrobiłaś. Wycofałaś się (słusznie!) widząc, że wracają złe rzeczy z poprzedniej "edycji" tej relacji. Tylko zrób sobie tą przysługę i nie wznawiaj tego kontaktu już nigdy, przenigdy. Żadnych trzecich szans i "ooo, minęły 2 lata, może się zmienił". Potraktuj ten rozdział jako trwale zamknięty, wręcz zapieczętowany.

Może przydałoby Ci się kilka spotkań z psychologiem? Bo bardzo szybko ten człowiek doprowadził Cię do wyrzutów sumienia za coś, co jest normalnym zachowaniem i Twoim świętym prawem - wycofania się z dowolnej relacji z facetem.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Ten facet się nie zmienił i nie zmieni. Próbowałaś dasz szansę, a to bardzo dużo. To normalne, że czujesz się słabo - tak działa manipulator i toksyk.

---------- Dopisano o 09:02 ---------- Poprzedni post napisano o 09:02 ----------

Napisane przez ellen_ripley

może przydałoby ci się kilka spotkań z psychologiem? Bo bardzo szybko ten człowiek doprowadził cię do wyrzutów sumienia za coś, co jest normalnym zachowaniem i twoim świętym prawem - wycofania się z dowolnej relacji z facetem.

+1

[magbeth]

Klasyczna reakcja alkoholika/osoby uzależnionej na konkretnie postawione granice, rzekłabym. Nie, Autorko, nie jesteś najgorsza osoba na świecie tak jak chciałby ten człowiek. On po prostu nacisnął ten sam guzik co wcześniej, bo wie, ze Ciebie to zaboli.
Dalas druga szanse, bo wyglądało obiecująco - bo czasami ludzie naprawdę się zmieniają dzięki pracy nad sobą. Nie ma z definicji nic złego w dawaniu drugiej szansy, ale jeśli schemat się powtarza to można się tylko ewakuować. To zrobiłaś i to była najlepsza decyzja na świecie. On się nie zmienił i nie zmieni. I Twoja miłość go tez nie zmieni, ale to już wiesz.
Teraz zadbaj o swój spokój i tak jak pisze Ellen, żadnych trzecich szans. Metoda na szara skale czyli niereagowanie na niego to dobra metoda, ale może w ogóle go zablokuj w imię własnego spokoju. Plus pomysł z poszukaniem zewnetrznego wsparcia jest ok, jeśli czujesz sama, ze tego właśnie potrzebujesz.

[TheSunTheMoonTheStars]

.

[Asia1810]

zgadzam się z dziewczynami, gość to straszny toksyk i manipulant. prosząc o przerwę, nie zrobiłaś nic złego, ale on odczytał to zupełnie inaczej - i nic dziwnego przy takim charakterze...

[semolinaa]

.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez semolinaa

On już nie pije, nie uprawia hazardu. Generalnie w wielu aspektach się zmienił. Bardziej dbał o moje potrzeby. Moje uczucia do niego się z powrotem zaczęły pojawiać. Wyglądało z początku naprawdę rokująco- chciał kupić nowe mieszkanie, wziąć ślub, nasze wizje przyszłosci były podobne. Jednak po tym jak się rozłączył i nie odbierał telefonu każąc mnie ciszą zaczęło triggerowac to moje dawne odczucia kiedy mnie tak traktował w poprzedniej naszej relacji. Dodatkowo zaczął znowu wchodzić w syndrom ofiary, wszyscy dookoła byli źli, wybierali źle, źle się zachowywali. Ciężko mi było znowu tego sluchać.

Niestety dziś znowu wylał na mnie falę nienawiści w postaci smsa. Nie reaguje na to w ogóle. Dziś go zablokowałam.

Żałuję, że w ogóle dałam się w to z powrotem wkręcić.

Guzik się zmienił. Po prostu więcej Ci naobiecywał i dobrze grał przez moment.

[Laief]

Napisane przez semolinaa

Niestety dziś znowu wylał na mnie falę nienawiści w postaci smsa. Nie reaguje na to w ogóle. Dziś go zablokowałam.

Żałuję, że w ogóle dałam się w to z powrotem wkręcić.

Najważniejsze to wyciągnąć z tego wnioski i nie powtórzyć błędu. Super, że go zablokowałaś. Nie ma sensu dopuszczać do siebie tego człowieka i psuć sobie zdrowia.

[TheSunTheMoonTheStars]

.

[Alekto123]

Ty stawiasz granicę, a typ tego nie szanuje. Straszy cię, że twój następny mężczyzna się dowie jaką jesteś złą kobietą. Każe cię ciszą.

W dodatku to wyzywanie od manipulantek i najgorszych, bo śmiesz mieć wątpliwość, czy chcesz z nim być. Autorka poczytaj sobie co to takiego w psychologii projekcja, bo masz tutaj piękny przykład. Typ cię wyzywa, żeby cię zmanipulować, ale to ciebie oskarża o manipulację.

Gość może i się zmieni, a może nie. Ale zmiana w jego przypadku to będzie wymagać wieloletniej pracy nad sobą z terapeutą.

To, że gość jest alkoholikiem/hazardzistą i nie potrafi radzić sobie z emocjami, więc robi ci rollercoster, karze ciszą, to nie przypadek, takie rzeczy jak uzależnienie i nie radzenie sobie z emocjami idą ze sobą w parze. Gdyby umiał sobie zdrowo radzić z emocjami, to nie byłby alkoholikiem i hazardzistą.

[semolinaa]

Dziękuję Wam dziewczyny za tyle cennych, mądrych i wspierajacych postów od Was. Jak widać mimo tego, że on chodzi na terapię już dłuższy czas to nie wystarczyło aby się wystarczająco zmienił. Nie potrafię funkcjonować w takiej toksynie. Jak byliśmy w poprzedniej relacji ze sobą to taki rollercoaster był na porzadku dziennym. Ba, sama w nim uczestniczyłam i to była normalność. Teraz po takim czasie czuję niepokój przechodząc znowu przez te zachowania. Zaburza to mój spokój wewnętrzny, który długo budowałam po rozstaniu.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez semolinaa

Dziękuję Wam dziewczyny za tyle cennych, mądrych i wspierajacych postów od Was. Jak widać mimo tego, że on chodzi na terapię już dłuższy czas to nie wystarczyło aby się wystarczająco zmienił. Nie potrafię funkcjonować w takiej toksynie. Jak byliśmy w poprzedniej relacji ze sobą to taki rollercoaster był na porzadku dziennym. Ba, sama w nim uczestniczyłam i to była normalność. Teraz po takim czasie czuję niepokój przechodząc znowu przez te zachowania. Zaburza to mój spokój wewnętrzny, który długo budowałam po rozstaniu.

Skąd wyobrażenie, że terapia to jakaś magia i wszystko rozwiązuje? Terapia nie zmienia osobowości człowieka. Poza kwestią nałogów on najzwyczajniej na świecie może być niefajnym typkiem i to się nigdy nie zmieni. Za to dobrze gra, gdy chce coś osiągnąć - w tym przypadku zdobycie Cię.

[semolinaa]

Napisane przez Ellen_Ripley

Skąd wyobrażenie, że terapia to jakaś magia i wszystko rozwiązuje? Terapia nie zmienia osobowości człowieka? Poza kwestią nałogów on najzwyczajniej na świecie może być niefajnym typkiem i to się nigdy nie zmieni. Za to dobrze gra, gdy chce coś osiągnąć - w tym przypadku zdobycie Cię.

Tak, jest nieciekawym typkiem. Podczas naszego spotykania się obgadał totalnie swojego ,,przyjaciela". Ocenił jego wybory, decyzje, zachowanie. Obgadał jego związek. Cieżko było tego słuchać. Zastanawiającym faktem jest to, że on w zasadzie nie ma żadnych bliskich znajomych. Jakichś kilku luźnych kumpli i rzekomo ,,przyjaciela". Nie nawiązuje z nikim bliższych relacji. On nie nawiązuje, albo ludzie z nim nie nawiązują.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez semolinaa

Tak, jest nieciekawym typkiem. Podczas naszego spotykania się obgadał totalnie swojego ,,przyjaciela". Ocenił jego wybory, decyzje, zachowanie. Obgadał jego związek. Cieżko było tego słuchać. Zastanawiającym faktem jest to, że on w zasadzie nie ma żadnych bliskich znajomych. Jakichś kilku luźnych kumpli i rzekomo ,,przyjaciela". Nie nawiązuje z nikim bliższych relacji. On nie nawiązuje, albo ludzie z nim nie nawiązują.

Albo uciekają od niego, gdzie pieprz rośnie, jak już wiedzą z kim mają do czynienia. Ale tego Ci przecież nie powie.

[lanolin]

Autorko, jeszcze ponad miesiąc temu byłam w bardzo podobnym związku. Obecnie czuję jeszcze troszkę pustkę, bo jednak chciałabym mieć kogoś, z kim mogłabym iść przez życie. Ale przedtem obie mamy jeden cel: skupić się na sobie, samoakceptacji, by móc czuć się dobrze z samą sobą. Zaczynam się wkręcać w mindfullness, medytacje i oddychanie. Polecam te pudełkowe
Wyszłam z założenia, by stać się taką osobą, by nałogowcy, życiowe ochlapusy i narcyzi nie zwracali na nas uwagi. Myślę, że warto zacząć inwestować w siebie, czerpać wiedzę na interesujące tematy i przede wszystkim osiągnąć szczęście

[Interceptor]

Jesteś pewna, że on chodzi na terapię?

[semolinaa]

Napisane przez Interceptor

Jesteś pewna, że on chodzi na terapię?

Tak. Chodził co tydzień na godzinną sesję, odkąd się ze sobą zaczęliśmy ponownie spotykać zmniejszył częstotliwosć na co dwa tygodnie, ponieważ uznał , że jest szczęśliwy. Zasugerowałam mu, aby kultywował cotygodniowe spotkania, ale stwierdził, że nie ma takiej potrzeby i ugadał to z psychoterapeutą.

---------- Dopisano o 12:56 ---------- Poprzedni post napisano o 12:52 ----------

Napisane przez lanolin

Autorko, jeszcze ponad miesiąc temu byłam w bardzo podobnym związku. Obecnie czuję jeszcze troszkę pustkę, bo jednak chciałabym mieć kogoś, z kim mogłabym iść przez życie. Ale przedtem obie mamy jeden cel: skupić się na sobie, samoakceptacji, by móc czuć się dobrze z samą sobą. Zaczynam się wkręcać w mindfullness, medytacje i oddychanie. Polecam te pudełkowe
Wyszłam z założenia, by stać się taką osobą, by nałogowcy, życiowe ochlapusy i narcyzi nie zwracali na nas uwagi. Myślę, że warto zacząć inwestować w siebie, czerpać wiedzę na interesujące tematy i przede wszystkim osiągnąć szczęście

Dzięki, na pewno się zainteresuje mindfullnes i medytacjami. Kiedyś nawet chodziłam na jogę i były tam też elementy medytacji. Bardzo mnie to wyciszało. Teraz pora postawić na siebie. Nie czuję się za dobrze psychicznie, ale jestem pewna, że to nie jest facet z którym mogłabym stworzyć zdrowy związek.

[Alekto123]

Napisane przez semolinaa

Tak. Chodził co tydzień na godzinną sesję, odkąd się ze sobą zaczęliśmy ponownie spotykać zmniejszył częśtotliwosć na co dwa tygodnie, ponieważ uznał , że jest szczęśliwy. Zasugerowałam mu, aby kultywował cotygodniowe spotkania, ale stwierdził, że nie ma takiej potrzeby i ugadal to z psychoterapeutą.

---------- Dopisano o 12:56 ---------- Poprzedni post napisano o 12:52 ----------




Dzięki, na pewno się zainteresuje mindfullnes i medytacjami. Kiedyś nawet chodziłam na jogę i były tam też elementy medytacji. Bardzo mie to wyciszało. Teraz pora postawić na siebie. Nie czuję się za dobrze psychicznie, ale jestem pewna, że to nie jest facet z którym mogłabym stworzyć zdrowy związek.

Ale tak po prostu wychodził i mówił tobie, że na terapie, czy widziałaś jakieś twarde dowody?

[semolinaa]

Napisane przez Alekto123

Ale tak po prostu wychodził i mówił tobie, że na terapie, czy widziałaś jakieś twarde dowody?

Tak, jestem pewna, że chodził. Mówił, że zależy mu na tym aby chodzić, wiem nawet do jakiego terapeuty chodzi. Ale z drugiej strony zmniejszył sobie częstotliwość na co dwa tygodnie, więc mogłoby niebawem już być całkiem po terapii.

Póki co czuję smutek, pustkę, złość. Dąże do obojętności wobec niego.

[Aelora]

Nie masz absolutnie czego żałować, to dorosły człowiek i jeżeli on mocno nie będzie chciał przemiany to się nie zmieni i tyle. Ty też nie zbawisz go swoją miłością i cierpliwością, najwyżej pociągnie Cię na dno ze swoimi uzależnieniami. Zawsze gdy czytam takie historie o związkach gdzie padają wyzwiska, jakieś chore oskarżenia, ciche dni, karanie milczeniem zastanawiam się, jak można to znosić i tłumaczyć miłością? Gdyby ktoś na ulicy, w pracy, nawet bliski znajomy wyskoczył z takimi tekstami jak ten facet: jaka byłaby Twoja instynktowna reakcja? Zgodziłabyś się z takim traktowaniem czy odcięła od takiej osoby? Jeśli nie pozwoliłabyś na to komuś obcemu, dlaczego miałabyś pozwalać partnerowi, bardzo bliskiej osobie która powinna być dla Ciebie wsparciem? Żeby nie było, wiem o istnieniu toksycznej miłości, ale jeśli widzisz u siebie ten mechanizm, że tłumaczyłabyś zachowanie partnera, a kogoś mniej znaczącego sprowadziłabyś do pionu za takie akcje, to chyba czas poszukać pomocy psychologa, żeby wyjść z tego kręgu.

[Alekto123]

Napisane przez semolinaa

Tak, jestem pewna, że chodził. Mówił, że zależy mu na tym aby chodzić, wiem nawet do jakiego terapeuty chodzi. Ale z drugiej strony zmniejszył sobie częstotliwość na co dwa tygodnie, więc mogłoby niebawem już być całkiem po terapii.

Póki co czuję smutek, pustkę, złość. Dąże do obojętności wobec niego.

Z tego co piszesz przed nim jeszcze długa droga, a tym czasem obejrzyj sobie to, idealnie pasuje do twojego problemu.

https://www.youtube.com/watch?v=lDX5c7rABAQ

[semolinaa]

Napisane przez Alekto123

Z tego co piszesz przed nim jeszcze długa droga, a tym czasem obejrzyj sobie to, idealnie pasuje do twojego problemu.

https://www.youtube.com/watch?v=lDX5c7rABAQ

Dziękuję, na pewno obejrzę. On jest DDA, jego ojciec jest niepijącym (już) alkoholikiem, który w dzieciństwie urządził rodzinie piekło.

[Alekto123]

Napisane przez semolinaa

Dziękuję, na pewno obejrzę. On jest DDA, jego ojciec jest niepijącym (już) alkoholikiem, który w dzieciństwie urządził rodzinie piekło.

Zaskakujące to nie jest, skądś to picie musiało się wziąć.

Niestety, relacja z osobami DDA to ciężka sprawa. O ile nie są to osoby na dość zaawansowanym etapie terapii i samoświadomości, to ciężko z nimi mieć normalną relację romantyczną, przynajmniej z mojego doświadczenia.

Natomiast niepokojące jest, że siedziałaś kilka lat w związku z takim osobnikiem i ignorowałaś czerwone flagi. Większość dziewczyn od nich ucieka bardzo szybko, bo ich zachowanie jest zwyczajnie zbyt dziwne i można by to ująć jako niestandardowe/odpychające. Ja też się kiedyś spotykałam z taką osobą, ale po 2 czy 3 spotkaniach stwierdziłam, że jest zbyt dziwny i że coś mi tu bardzo mocno nie gra. Wtedy nie wiedziałam nawet, że jest DDA, dowiedziałam się tego parę miesięcy później.

Dlatego popieram, że powinnaś iść na terapie, ten twój związek trwał o wiele za długo.

[semolinaa]

Dziś go przypadkiem spotkałam. Na chwilę mnie zaczepił. Powiedział, że czuje się zraniony, że tak nagle się z tego wycofałam, bez żadnych rozmów większych, tylko sama podjęłam decyzję. Nie przeprosił mnie za ostatniego smsa,w którym zmieszał mnie z błotem. Kiedy powiedziałam, że miałam prawo czuć się pogubiona i potrzebować czasu na przemyślenia to dalej uparcie twierdzi, że potraktowałam go jak śmiecia i czuje się zraniony, a on tak się starał. Jak grochem o ścianę. Proponował spotkanie po południu aby spokojnie porozmawiać, ja twardo postawiłam sprawę- spotkamy się tylko na wspólnej terapii. Nie zdecydował się, rzekł powodzenia i poszedł.

[Aelora]

Napisane przez semolinaa

Dziś go przypadkiem spotkałam. Na chwilę mnie zaczepił. Powiedział, że czuje się zraniony, że tak nagle się z tego wycofałam, bez żadnych rozmów większych, tylko sama podjęłam decyzję. Nie przeprosił mnie za ostatniego smsa,w którym zmieszał mnie z błotem. Kiedy powiedziałam, że miałam prawo czuć się pogubiona i potrzebować czasu na przemyślenia to dalej uparcie twierdzi, że potraktowałam go jak śmiecia i czuje się zraniony, a on tak się starał. Jak grochem o ścianę. Proponował spotkanie po południu aby spokojnie porozmawiać, ja twardo postawiłam sprawę- spotkamy się tylko na wspólnej terapii. Nie zdecydował się, rzekł powodzenia i poszedł.

Próbował manipulować, żeby przerzucić winę na Ciebie i wzbudzić poczucie winy. Najlepiej nie dawaj mu żadnego światełka nadziei, bo za jakiś czas wyskoczy z opcją wspólnej terapii (a dlaczego Ty miałabyś iść na terapię, przecież to on ma problem), po czym wszystko będzie po staremu. Trochę obchodzisz się z nim jak z jajkiem mówiąc o pogubieniu i potrzebie przemyślenia sprawy (znowu dajesz mu światełko nadziei, że jednak Cię udobrucha) zamiast postawić sprawę jasno: nic z tego nie będzie, nie pozwolisz się tak traktować, nie masz zamiaru znosić jego manipulacji i zaburzeń.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez semolinaa

Dziś go przypadkiem spotkałam. Na chwilę mnie zaczepił. Powiedział, że czuje się zraniony, że tak nagle się z tego wycofałam, bez żadnych rozmów większych, tylko sama podjęłam decyzję. Nie przeprosił mnie za ostatniego smsa,w którym zmieszał mnie z błotem. Kiedy powiedziałam, że miałam prawo czuć się pogubiona i potrzebować czasu na przemyślenia to dalej uparcie twierdzi, że potraktowałam go jak śmiecia i czuje się zraniony, a on tak się starał. Jak grochem o ścianę. Proponował spotkanie po południu aby spokojnie porozmawiać, ja twardo postawiłam sprawę- spotkamy się tylko na wspólnej terapii. Nie zdecydował się, rzekł powodzenia i poszedł.

Pogrubione: to byłby najgłupszy z Twoich pomysłów. Nie jesteście razem. Po kiego by Ci to było? Nawet ot tak rzucone nie wiem po co tak mieszasz. Facetowi twarde sajonara, a nie znowu coś z nim wyjaśniasz, tłumaczysz się i rzucasz teksty o terapii dając mu materiał do ewentualnych dalszych zaczepek. Weź serio...

[semolinaa]

Chciałam sprawdzić jego reakcje na wspólną terapię. Czy w ogóle będzie ją brał pod uwagę. Zaproponował spotkanie, bo pewnie myślał, że się spotkamy i znowu mnie w to wciągnie i będzie po staremu. Ale o terapii nie chciał słyszeć.

[Aelora]

Napisane przez semolinaa

Chciałam sprawdzić jego reakcje na wspólną terapię. Czy w ogóle będzie ją brał pod uwagę. Zaproponował spotkanie, bo pewnie myślał, że się spotkamy i znowu mnie w to wciągnie i będzie po staremu. Ale o terapii nie chciał słyszeć.

Podpisuję się pod tym co napisała Ellen. Co będzie, gdyby on za jakiś czas stwierdził, że jednak zgadza się na terapię? Po czym przez chwilę może być ok i wszystko wróci do normy. On już raz sygnalizował chęć poprawy i zawiódł Cię po całości, to już powinien być jasny sygnał żeby odciąć się od niego raz na zawsze i unikać wszelkich spotkań.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez semolinaa

Chciałam sprawdzić jego reakcje na wspólną terapię. Czy w ogóle będzie ją brał pod uwagę. Zaproponował spotkanie, bo pewnie myślał, że się spotkamy i znowu mnie w to wciągnie i będzie po staremu. Ale o terapii nie chciał słyszeć.

Nadal niczego się nie nauczyłaś. Na terapię idź, jak najbardziej. SAMA.

---------- Dopisano o 21:48 ---------- Poprzedni post napisano o 21:47 ----------

Napisane przez Aelora

Podpisuję się pod tym co napisała Ellen. Co będzie, gdyby on za jakiś czas stwierdził, że jednak zgadza się na terapię? Po czym przez chwilę może być ok i wszystko wróci do normy. On już raz sygnalizował chęć poprawy i zawiódł Cię po całości, to już powinien być jasny sygnał żeby odciąć się od niego raz na zawsze i unikać wszelkich spotkań.

Do-kła-dnie. To proponowanie terapii to jak napisanie sobie na czole "chętnie dam ci entą szansę = nadal naiwna".