subiektywna ocena

[vvvooottt]

Hej hej,



Totalnie nie wiem jak zabrać się za tą wiadomość, ani czemu w ogóle tutaj się znalazłem, ale szukam subiektywnej chłodnej opinii o mojej sytuacji i co najlepiej aby zrobił.

Jestem 34 letnim facetem, wieczny kawaler, osoba niebrzydka, nie głupia, zaradna a jednak totalnie nie potrafię budować głębszych relacji, typ wiecznego kolegi, typ samotnika. Życie. Do meritum.

Poznałem w pracy starszą od siebie kobietę, która od razu wpadła mi w oko. Jest to skromna, kulturalna, ogarnięta i ułożona dziewczyna. Otrzymałem od niej sporo sygnałów, że również dla niej nie jestem obojętny, czy neutralny. Niemal każdego dnia jak widzieliśmy czy mijaliśmy się w pracy to rzucała mi szczery uśmiech, szukała mnie wzrokiem po sali na zebraniach pracowniczych, czy na przerwach, zagadywała od czasu do czasu, czy po prostu wysyłała inne drobne miłe gesty, których nikomu neutralnemu się nie wysyła jak np po powrocie z mojego urlopu mnie przytuliła, czy na liście obecności pod moim nazwiskiem dopisała „”. Niby pierdoła, ale takie gesty się dostrzega. Ja też za to się trochę za wolno i zbyt ostrożnie ( przez złe doświadczenia ) zabierałem i chyba przegapiłem swoją szansę

Pojawił się problem w postaci naszego wspólnego kolegi z którym w międzyczasie złapała jeszcze lepszy kontakt. Nie byłem świadkiem żadnej intymności między nimi, ale wszystko wskazuje że coś między nimi jest - dużo ze sobą rozmawiają, na ostatnich imprezie u znajomych przyjeżdżali i wyjeżdżali razem, co jakiś czas o nim na tej imprezie wspominała, na przerwach w pracy się wzajemnie poszukują, nawet zostałem przez nią zaproszony na wspólny wyjazd…z tym kolegą i jeszcze jedną znajomą

Zaczęło mnie to do tego stopnia męczyć, że aż się wkręciłem i zacząłem sobie mieszać w głowie różnymi dziwnymi scenariuszami 🙃 pierwszego dnia po tej imprezie byłem tak zakłopotany całą tą sytuacją, że niemal napewno zauważyła że coś jest nie tak po tym jak siedziałem na przerwie wpatrzony z miną srającego kota w telefonie i udawałem, że jej nie widzę, bo potem to i ona delikatnie ochłodziła entuzjazm - może wtedy zrozumiała, że i ja coś poczułem.



Nie jestem wobec niej ani trochę nachalny, nie narzucam żadnej presji, nie bombarduję wiadomościami bo wolę naturalny kontakt ( i tak się prawie codziennie w pracy widzimy ), podszedłem ostatnio i po prostu w końcu zaprosiłem ją na dniach do restauracji ( bo kończy pracę i wraca do kraju ) - zgodziła się ale zapytała: „ktoś jeszcze będzie”



iiii nie wiem totalnie co o tym myśleć, z jednej strony dostaję/dostawałem sygnały, z drugiej sytuacja z tym kolegą staje się coraz bardziej widoczna. Nie wiem czy sobie wkręcam, ani co robić. Powiedzcie mi proszę jak to odbieracie, bo nie chcę już nie wiadomo który w życiu raz zrujnować kolejnej znajomości z życzliwą wobec siebie osoby…

[Aelora]

Prawdopodobnie coś między nimi jest i już są albo niedługo będą oficjalnie razem. Trudno, ten pociąg już odjechał, nie okazywałeś zainteresowania to dziewczyna uznała, że nie chcesz i tyle. Jeśli Cię to gryzie, ogranicz częstotliwość spotykania się z nią i tym kolegą, ale nie zachowuj się jak obrażone dziecko które siedzi z nosem w telefonie bo koleżanka ma innego. Jak coś się rozwija, jest zainteresowanie, kuj żelazo póki gorące, inaczej tak Ci upłyną kolejne lata życia. To już nie liceum, że można tak miesiącami czaić się i urządzać podchody, w tym wieku ludzie raczej działają szybko.

[gurzynskaaa]

Też mi sie wydaje, że za długo zwlekałeś...

Ogólnie masz długo taki problem? Może powinieneś przegadać to z terapeutą by zrozumieć mechanizmy, które Cię stopują?

[Sunrise64]

A moim zdaniem ciężko jednoznacznie stwierdzić. Często łatwiej nawiązuje się kontakt z osobami, które nam się nie podobają. Z zewnątrz może wyglądać na zainteresowaną, ale całkiem możliwe że to jednak friendzone

Nie udawaj że jest Ci obojętna i nie czekaj aż samo magicznie się coś wydarzy. Każdy jest kowalem własnego losu

Powodzenia

[pseudofeministka]

Napisane przez vvvooottt

Hej hej,



Totalnie nie wiem jak zabrać się za tą wiadomość, ani czemu w ogóle tutaj się znalazłem, ale szukam subiektywnej chłodnej opinii o mojej sytuacji i co najlepiej aby zrobił.

Jestem 34 letnim facetem, wieczny kawaler, osoba niebrzydka, nie głupia, zaradna a jednak totalnie nie potrafię budować głębszych relacji, typ wiecznego kolegi, typ samotnika. Życie. Do meritum.

Poznałem w pracy starszą od siebie kobietę, która od razu wpadła mi w oko. Jest to skromna, kulturalna, ogarnięta i ułożona dziewczyna. Otrzymałem od niej sporo sygnałów, że również dla niej nie jestem obojętny, czy neutralny. Niemal każdego dnia jak widzieliśmy czy mijaliśmy się w pracy to rzucała mi szczery uśmiech, szukała mnie wzrokiem po sali na zebraniach pracowniczych, czy na przerwach, zagadywała od czasu do czasu, czy po prostu wysyłała inne drobne miłe gesty, których nikomu neutralnemu się nie wysyła jak np po powrocie z mojego urlopu mnie przytuliła, czy na liście obecności pod moim nazwiskiem dopisała „”. Niby pierdoła, ale takie gesty się dostrzega. Ja też za to się trochę za wolno i zbyt ostrożnie ( przez złe doświadczenia ) zabierałem i chyba przegapiłem swoją szansę

Pojawił się problem w postaci naszego wspólnego kolegi z którym w międzyczasie złapała jeszcze lepszy kontakt. Nie byłem świadkiem żadnej intymności między nimi, ale wszystko wskazuje że coś między nimi jest - dużo ze sobą rozmawiają, na ostatnich imprezie u znajomych przyjeżdżali i wyjeżdżali razem, co jakiś czas o nim na tej imprezie wspominała, na przerwach w pracy się wzajemnie poszukują, nawet zostałem przez nią zaproszony na wspólny wyjazd…z tym kolegą i jeszcze jedną znajomą

Zaczęło mnie to do tego stopnia męczyć, że aż się wkręciłem i zacząłem sobie mieszać w głowie różnymi dziwnymi scenariuszami 🙃 pierwszego dnia po tej imprezie byłem tak zakłopotany całą tą sytuacją, że niemal napewno zauważyła że coś jest nie tak po tym jak siedziałem na przerwie wpatrzony z miną srającego kota w telefonie i udawałem, że jej nie widzę, bo potem to i ona delikatnie ochłodziła entuzjazm - może wtedy zrozumiała, że i ja coś poczułem.



Nie jestem wobec niej ani trochę nachalny, nie narzucam żadnej presji, nie bombarduję wiadomościami bo wolę naturalny kontakt ( i tak się prawie codziennie w pracy widzimy ), podszedłem ostatnio i po prostu w końcu zaprosiłem ją na dniach do restauracji ( bo kończy pracę i wraca do kraju ) - zgodziła się ale zapytała: „ktoś jeszcze będzie”



iiii nie wiem totalnie co o tym myśleć, z jednej strony dostaję/dostawałem sygnały, z drugiej sytuacja z tym kolegą staje się coraz bardziej widoczna. Nie wiem czy sobie wkręcam, ani co robić. Powiedzcie mi proszę jak to odbieracie, bo nie chcę już nie wiadomo który w życiu raz zrujnować kolejnej znajomości z życzliwą wobec siebie osoby…

Moim zdaniem to bylo tak, ze lachtalo Twoje ego fakt, ze ona okazuje Ci zainteresowanie i myslales, ze tak bedzie zawsze. Jak zaczela sie z innym spotykac, to nagle zaczelo Ci zalezec. Jezeli mas takie problemy z zawieraniem relacji, wieczny kawaler itd. to ja bym sie jednak zastanowila czy nie masz czegos takiego, ze ciagnie Cie do niedostepych osob.

A jezeli czujesz, ze naprawde Ci na niej zalezy, to masz ostatni dzwonek na to, zeby zawalczyc o nia, bo moim zdanim to zwlekanie sprawilo, ze rzeczywiscie ten wagon juz odjechal.

[Ellen_Ripley]

Bycie miłym, szukanie znajomych w miejscu pracy, small talki, żeby sobie tą pracę umilić to nie jest podryw. Istnieją kobiety, które kumplują się chętnie z ludźmi niezależnie od płci. Uważam, że za dużo sobie wkręcasz i piszesz scenariusz szansy, która mogła nie istnieć.

[Piotrek95]

Napisane przez Ellen_Ripley

Bycie miłym, szukanie znajomych w miejscu pracy, small talki, żeby sobie tą pracę umilić to nie jest podryw. Istnieją kobiety, które kumplują się chętnie z ludźmi niezależnie od płci. Uważam, że za dużo sobie wkręcasz i piszesz scenariusz szansy, która mogła nie istnieć.

Myślę, że każdy świadomy społecznie człowiek w wieku 27+ potrafi odróżnić bycie miłym od czegoś więcej. Przecież to czuć na kilometr.

[Wicked_Girl]

Nie, nie każdy potrafi Piotrek. Zwłaszcza ktoś taki jak autor, kto „totalnie nie potrafi budować głębszych relacji, typ wiecznego kolegi, typ samotnika”, który po prostu nie doświadczył ich (czy głębszych czy płytszych). Wracając do opisywanej sympatii autora, z opisu jawi się jako osoba bezpośrednia, taka, której wszędzie pełno, miła, koleżeńska. No zuch dziewczyna po prostu. Może lubi otaczać się mężczyznami, szczególnie takimi, którzy okazują jej zainteresowanie, nawet w pracy. Bardzo możliwe autorze, że błędnie odczytałeś jej sygnały, niedopowiedzenia niestety często są okazją do nadinterpretacji i snucia scenariuszy, które spełnią się owszem, ale tylko w myślach ich autora. Czy robiła to świadomie tylko ona jedna wie. Zbędne dywagacje, które nic nie wnoszą zwłaszcza, że to dorosła już kobieta. Chodzenie strutym, bo kolega, bo coś tam i tu, uważam za bardzo infantylne.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Piotrek95

Myślę, że każdy świadomy społecznie człowiek w wieku 27+ potrafi odróżnić bycie miłym od czegoś więcej. Przecież to czuć na kilometr.

Nie, nie każdy na co dowodem jest nawet tutaj wiele wątków, gdzie ludzie sobie wkręcali podryw, romans i Bóg wie co na podstawie tego, że ta druga osoba, płci przeciwnej, była ekstrawertykiem, kimś kontaktowym, miłym, uśmiechniętym. Autor tego wątku nie opisał ani jednej sytuacji, w której ta kobieta dążyłaby do tego, aby gdzieś razem wyszli, znaleźli się sami itd. Opisał osobę bardzo otwartą i po prostu go lubiącą. Niekoniecznie jako mężczyznę do poderwania.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez Ellen_Ripley

Nie, nie każdy na co dowodem jest nawet tutaj wiele wątków, gdzie ludzie sobie wkręcali podryw, romans i Bóg wie co na podstawie tego, że ta druga osoba, płci przeciwnej, była ekstrawertykiem, kimś kontaktowym, miłym, uśmiechniętym. Autor tego wątku nie opisał ani jednej sytuacji, w której ta kobieta dążyłaby do tego, aby gdzieś razem wyszli, znaleźli się sami itd. Opisał osobę bardzo otwartą i po prostu go lubiącą. Niekoniecznie jako mężczyznę do poderwania.

dokładnie. mało to ludzi którzy skręcają sobie zakochanie bo kelner był dla nich miły?

[Piotrek95]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

dokładnie. mało to ludzi którzy skręcają sobie zakochanie bo kelner był dla nich miły?

Mi się dwa razy zdarzyło poznać kelnerkę, która była "zbyt" miła i jak zagadałem to okazało się, że faktycznie coś za tym stało. Wydaje mi się, że między uśmiechem z przyzwoitości a oznakami zainteresowania jest ogromna, choć bazująca na niuansach różnica. Wystarczy dobrze obserwować ludzi. Czasem różnica to spojrzenie, które trwa o jedną sekundę więcej niż powinno.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez Piotrek95

Mi się dwa razy zdarzyło poznać kelnerkę, która była "zbyt" miła i jak zagadałem to okazało się, że faktycznie coś za tym stało. Wydaje mi się, że między uśmiechem z przyzwoitości a oznakami zainteresowania jest ogromna, choć bazująca na niuansach różnica. Wystarczy dobrze obserwować ludzi. Czasem różnica to spojrzenie, które trwa o jedną sekundę więcej niż powinno.

o jedną setną sekundy.

[Piotrek95]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

o jedną setną sekundy.

Tak to bym nie dał rady, nie mam fotoradaru w oczach

[Natalie_Alex]

Wmawiasz sobie coś, co wcale nie jest prawdą. Właśnie dla osób, które ci się nie podobają łatwiej być miłym. Jestem miła i przyjazna dla wielu mężczyzn, a wcale mnie nie interesują jako faceci. Pewnie dziewczyna liczyła na to, że znajdzie jakiegoś dobrego kolegę w pracy. Ten drugi może dopiero jej się spodobał. To niesamowite, jak nawet dorośli ludzie potrafią sobie coś wmawiać, bo pasuje im to do ich wersji wydarzeń. Jeśli ktoś ci się podoba, to spróbuj się z nim umówić, a niej snuj jakieś domysły. Inna sprawa, że w pracy to uważałabym na takie sytuacje, ale pewnie jeszcze zależy, co to za praca.