klasyczna nieszczęśliwa miłość

[Melinka10]

Właśnie przeżywam ten etap kiedy odważyłam się zupełnie od niego odciąć...Nigdy nie byliśmy razem, bo było to tzw. Zakazane uczucie. Choć tak na prawdę w to nie wierzę. No w każdym razie było nam trudniej po prostu swobodnie choćby ze sobą rozmawiać. I teraz strasznie cierpię i wiem, że on też. Rozum mi podpowiedział żeby się od niego, że tak powiem oddalić, więc odeszłam z pracy. I były takie zachowania z jego strony, że wiem, że to i tak by nie miało przyszłości.

Ale serce ciągle czeka na niego, na choćby chwilę z nim. Jak słyszę jego imię, to mam ciarki. Czekam, że napiszę, no cokolwiek...Tylko po co?

Minął miesiąc od momentu kiedy się ostatnio widzieliśmy, wiem że to mało żeby choć trochę zapomnieć...Myślę o nim ciągle...

Musiałam się wygadać, bo nie mam i chyba nie chce nikomu o tym mówić...

[Aelora]

Poboli i przejdzie (chyba że lubisz umartwiać się i latami zamęczać niespełnioną miłością), przede wszystkim nie kontaktuj się z nim oraz staraj się nie myśleć o tym nieustannie i tworzyć w głowie wizje co byłoby gdyby. Sama piszesz że to nie miałoby przyszłości. Nawet nie byliście razem, już teraz były przeszkody a przecież sam związek może rozpaść się na miliony sposobów, nie masz żadnej gwarancji. Przepraszam jeśli to co piszę brzmi cynicznie, też tak kiedyś przeżywałam a z perspektywy czasu wydaje mi się to śmieszne i cieszę się że wyszło jak wyszło, czego i Tobie życzę.

[Minoko]

Jak wyżej, jeżeli nie będziesz tego drapać i idealizować w głowie to przejdzie. Nigdy tak naprawdę nawet nie mieliście okazji poznać się na bliskiej stopie, nie masz pojęcia jak byłoby w związku.

[Melinka10]

Tak, wiem o tym doskonale. Ale chyba po prostu potrzebuje czasu...Nikt nigdy tak na mnie nie patrzył. Często odnosiłam wrażenie, że zrobiłby dla mnie wszystko.

---------- Dopisano o 22:24 ---------- Poprzedni post napisano o 22:21 ----------

Też się zgadzam...Wiem że nawet jeśli by coś z tego wyszło to wiem prostu, że to nie jest facet dla mnie..

[Aelora]

Jasne że potrzebujesz czasu, to zupełnie naturalne. Tylko nie wzdychaj i nie podsycaj w sobie wspomnień jak on na Ciebie patrzył, co on nie zrobiłby itd., bo po pierwsze tego nie wiesz i nigdy nie dowiesz się, po drugie sama piszesz że nie był dla Ciebie. I tej myśli się trzymaj gdy najdą Cię nostalgiczne wspominki, jeśli sama będziesz pielęgnować takie wizje w swoim umyśle to nigdy nie wrócisz do formy i będziesz się męczyć.

[rejczeI]

Napisane przez Melinka10

Właśnie przeżywam ten etap kiedy odważyłam się zupełnie od niego odciąć...Nigdy nie byliśmy razem, bo było to tzw. Zakazane uczucie. Choć tak na prawdę w to nie wierzę. No w każdym razie było nam trudniej po prostu swobodnie choćby ze sobą rozmawiać. I teraz strasznie cierpię i wiem, że on też. Rozum mi podpowiedział żeby się od niego, że tak powiem oddalić, więc odeszłam z pracy. I były takie zachowania z jego strony, że wiem, że to i tak by nie miało przyszłości.

Ale serce ciągle czeka na niego, na choćby chwilę z nim. Jak słyszę jego imię, to mam ciarki. Czekam, że napiszę, no cokolwiek...Tylko po co?

Minął miesiąc od momentu kiedy się ostatnio widzieliśmy, wiem że to mało żeby choć trochę zapomnieć...Myślę o nim ciągle...

Musiałam się wygadać, bo nie mam i chyba nie chce nikomu o tym mówić...

Napisane przez Melinka10

Tak, wiem o tym doskonale. Ale chyba po prostu potrzebuje czasu...Nikt nigdy tak na mnie nie patrzył. Często odnosiłam wrażenie, że zrobiłby dla mnie wszystko.

---------- Dopisano o 22:24 ---------- Poprzedni post napisano o 22:21 ----------

Też się zgadzam...Wiem że nawet jeśli by coś z tego wyszło to wiem prostu, że to nie jest facet dla mnie..

Jak się dla Ciebie rozwiedzie, to rzeczywiście możesz tak pomyśleć.


Po co Ci pchać się w romanse z żonatym.

[Melinka10]

Akurat sytuacja jest odwrotna... Ale to nie ma żadnego znaczenia.

[Wicked_Girl]

Z jednej strony zrobiłby wszystko, a z drugiej „ były takie zachowania z jego strony, że wiem, że to i tak by nie miało przyszłości”. No właśnie.To Ty odeszłaś z pracy. Patrz na fakty, czyny, a nie gdybanie. Trudne, ale przebolejesz. Jak nie masz z kim pogadać pisz tu, idź nawet do psychologa, czasami jedna rozmowa i wywalenie wszystkiego obcej osobie dużo pomaga.

[rejczeI]

Napisane przez Melinka10

Akurat sytuacja jest odwrotna... Ale to nie ma żadnego znaczenia.

Akurat ma znaczenie bo jednak mieć obciążenie w postaci niechcianego (?) związku a nie mieć to duża różnica. Tu akurat ty wolisz nic nie zmieniać. Ale skoro znasz go tylko z pracy to nie wiem jaką masz pewność, że jest sam. Nawet jeśli tak powiedział nie znaczy że nie jest uwikłany w jakieś relacje. Prawdziwy obraz takich rzeczy powstaje dopiero gdy zaczyna się z kimś coś budować i wtedy się okazuje, czy ktoś nie kłamie.

I były takie zachowania z jego strony, że wiem, że to i tak by nie miało przyszłości.

Często odnosiłam wrażenie, że zrobiłby dla mnie wszystko.

Więc nie zrobiłby dla Ciebie wszystkiego skoro nawet nie może ci zaoferować wspólnej przyszłości. To jedno. A drugie, że zakochana jesteś w wyobrażeniu. Mogłoby się okazać, że przy bliższym poznaniu wad miałby sporo, w tym trudne do przeskoczenia lub wcale.

[Aelora]

Napisane przez Melinka10

Akurat sytuacja jest odwrotna... Ale to nie ma żadnego znaczenia.

Pewnie że ma znaczenie, bo skoro jesteś w związku skup się na nim a nie lowelasach z pracy. A jeśli nie jesteś zadowolona z obecnego związku rozstań się po ludzku zamiast wzdychać do jakiegoś typka o zakazanej miłości. Sama pewnie nie chciałabyś tak potraktowana, że Twój partner zakochał się w innej i idealizuje tę relację?
Gdyby facet pisał tu takie rzeczy, że jest w związku a myśli o kochance, nie byłoby takich wspierających komentarzy.

[Wicked_Girl]

Trafny komentarz, jeżeli w ogóle był romans. Niestety często się okazuje , że miłość była i owszem , ale tylko wytworem wyobraźni jednej osoby.

[Minoko]

Napisane przez rejczeI

Więc nie zrobiłby dla Ciebie wszystkiego skoro nawet nie może ci zaoferować wspólnej przyszłości. To jedno. A drugie, że zakochana jesteś w wyobrażeniu. Mogłoby się okazać, że przy bliższym poznaniu wad miałby sporo, w tym trudne do przeskoczenia lub wcale.

Mam wrażenie, że autorka nawet w opisie strasznie i celowo egzaltuje te relacje w stosunku do tego, czym była w praktyce.

[Melinka10]

Myślałam o psychologu, ale uznałam, że dam radę sama. Bo też nie to, że całe dnie siedzę i myśl o nim. Często ma przelone myśli o nim, ale na długie rozmyślania po prostu nie mam czasu i dobrze...Samo to, że już nie ma możliwości spotkania się w pracy dużo robi....Potrzebny mi jest po prostu czas....